ဂ်ိန္းစ္ ထလိုက္ပင္မယ့္ အ႐ိုက္ခံထားရတ့ဲ ဒဏ္ေၾကာင့္ ပံုခနဲလဲက်သြားေတာ့တယ္
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ခုတေလာ မင္းကို ေတာ္ေတာ္အလိုလိုက္ထားမိၿပီထင္တယ္ training မဆင္း တာၾကာေတာ့ ဒီေလာက္ေလးကို ခံႏိုင္ရည္မ႐ွိေတာ့ဘူးလား"
"ထစမ္း ျမန္ျမန္"
ခုလိုခ်ိန္ေတြမွာ ရမ္က တကယ္ကိုမေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္လိုပဲ ေသြးေအးၿပီး ရက္စက္တယ္
ဂ်ိန္းစ္အားတင္းၿပီး ထလိုက္ေတာ့ ရမ္က သူဖြင့္ထားတ့ဲတံလားကေန အထဲကိုဝင္ဖို႔ မ်က္ရိပ္ျပေနတာမလို႔ ဂ်ိန္းစ္ အားတင္းၿပီးသာ ဝင္လိုက္ေတာ့တယ္ အခန္းထဲေရာက္တာန႔ဲ ျမင္လိုက္ရတ့ဲပစၥည္းေတြေၾကာင့္ ဂ်ိန္းစ္ စိတ္ကိုအတတ္ႏိုင္ဆံုးေလ်ာ့ထားလိုက္မိေတာ့တယ္ နီရဲေနတ့ဲ လိုက္ကာစေတြ အိပ္ယာေတြကတကယ္ကို ၾကက္သီးထစရာ ၿပီးေတာ့ နံရံမွာခ်ိတ္ထားတ့ဲ ၾကာပြတ္ဆိုဒ္စံု ေတြၿပီးေတာ့ သံႀကိဳးေတြန႔ဲ လက္ထိပ္ေပါင္းစံုေတြက ဂ်ိန္းစ္ကိုေလွာင္ေျပာင္ေနသလိုပဲ
"နံရံက ႀကိဳက္တ့ဲ ၾကာပြတ္ကိုေရြးလိုက္"
"ရမ္ ငါ မခံ"
"ပါးစပ္ပိတ္ထား ငါမင္းကိုစကားေျပာခိုင္းထားလား"
"ျမန္ျမန္ေရြးလိုက္"
ဂ်ိန္းစ္ ၾကာပြတ္ေတြထဲက အနာသက္သာမယ္ထင္တ့ဲ ၾကာပြတ္ကိုယူၿပီး ရမ္ဆီေပးလိုက္ေတာ့ ရမ္က ဂ်ိန္းစ္လက္ကိုဆဲြၿပီး ေခါင္းမိုးေပၚမွာ တဲြေလာင္းက်ေနတ့ဲ သံႀကိဳးေတြမ့ဲ ဂ်ိန္းစ္လက္ကိုဆဲြခ်ည္လိုက္ေတာ့တယ္
"ရမ္"
ရႊမ္း
အ
"စိတ္ခ် ငါဒီေန႔ မင္းရ႕ဲအဲေပြတတ္တ့ဲ ေစာက္ခ်ိဳးကို ငါရေအာင္ ျပင္ေပးမယ္ ေနာက္ခါ ဘယ္သူန႔ဲမွ မင္းမ႐ႈပ္ႏိုင္ေအာင္ေပါ့"
"ရမ္ အ မင္း"
"အ"
"မင္းကိုမုန္းတယ္ ရမ္"
"ဘာ"
"ျပန္ေျပာစမ္း ဂ်ိန္းစ္ မင္းဘာေျပာလိုက္တယ္"
"မင္းကို ေသာက္ရမ္းမုန္းတယ္ ငါ န့ဲ မင္း ဒီေန႔ၿပီးရင္ ျပတ္ၿပီ"
ေျဖာင္း
အားန႔ဲ႐ိုက္လိုက္တာမလို႔ လည္ထြက္သြားသလို ႐ိုက္လိုက္တ့ဲအ႐ွိန္ေၾကာင့္ ဂ်ိန္းစ္မွာ ၾကယ္ေတြလေတြေတာင္ျမင္သြားၿပီး ပါးစပ္ထဲက ေသြးအရသာပဲရလိုက္ေတာ့တယ္
"မေျပာန႔ဲ"
"မုန္းတယ္ ရမ္"
"ဂ်ိန္းစ္ ဒီေန႔မင္းေသၿပီသာမွတ္"
ရမ္ စိတ္႐ွိလက္႐ွိ ႐ိုက္ၿပီး တာန႔ဲ ဂ်ိန္းစ္ရ႕ဲမ်က္ႏွာကိုဆဲြေမာ့ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို ဖိနမ္းလိုက္ေတာ့တယ္
အား
ေဒါသတႀကီးန႔ဲ လည္ပင္းကိုကိုက္လိုက္တာမလို႔ ဂ်ိန္းစ္ဆီက နာက်င္လို႔ထြက္လာတ့ဲ အသံရယ္ လည္ပင္းကေပါက္သြားလို႔ ထြက္လာတ့ဲေသြးေတြကယ္ေၾကာင့္ ရမ္စိတ္ေတြက အစြန္ဆံုးမဲေမွာင္သြားေတာ့တယ္
ရမ္ သတိဝင္လာတ့ဲအခ်ိန္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဂ်ိန္းစ္ က ရမ္ေအာက္မွာ ေသြးေတြန႔ဲသတိေမ့ေနၿပီးေတာ့ လႈပ္ေတာင္မလႈပ္ေတာ့တာမလို႔ ရမ္အရမ္းကိုလန္႔သြားေတာ့တယ္
"ရမ္"
"Master"
"မင္း ဂ်ိန္းစ္ကိုအဲေလာက္ေတာ့မလုပ္သင့္ဘူး"
ေဆးရံုကုတင္ေပၚမွာ သတိေမ့ေနတ့ဲ ဂ်ိန္းစ္ကိုၾကည့္ၿပီး လႊမ္းရိပ္ ရမ္ကိုေျပာလိုက္မိတယ္ ရမ္ရ႕ဲလက္စဘယ္ေလာက္မ်ားသြားလဲဆိုရင္ ဂ်ိန္းစ္ သတိေမ့သြားၿပီး သတိျပန္မရလို႔ ေဆးရံုပို႔လိုက္ရတ့ဲအထိပဲ
"ၿပီးေတာ့ မင္းတို့နွစ္ေယာက္ျကားကကိစၥကိုေတာ့ ဝင္မပါခ်င္ပင္မယ့္ တိုက္ခိုက္ခံရတာက ဂ်ိန္းစ္အျပစ္မဟုတ္ဘူး"
ရမ္ master ေျပာတာကို ၿငိမ္ၿပီးသာနားေထာင္လိုက္မိေတာ့တယ္ တကယ္ေတာ့ ခရီးပမ္းလာတာေရာ gangတိုက္ခိုက္တာေတြေၾကာင့္ စိတ္ပင္ပန္းေနတ့ဲ အခ်ိန္ ဂ်ိန္းစ္ကို clubမွာ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္န႔ဲေတြ႕လိုက္ရတာမလို႔ ရမ္ ေဒါသေတြကအစြမ္းကုန္ေပါက္ကဲြသြားခ့ဲတာ
သတိမေမ့ခင္ထိ ဂ်ိန္းစ္က ေတာင္းပန္ခ့ဲပင္မယ့္ ရမ္စိတ္က ထိန္းလို႔မရေအာင္လြတ္ထြက္သြားခ့ဲတာမလို႔ ခုလိုအေျခအေနထိ ျဖစ္သြားခ့ဲတာ
ဂ်ိန္းစ္ကို ေတြေတြႀကီး သတိမ႐ွိသလိုေငးၾကည့္ေနတ့ဲ ရမ္ေၾကာင့္ လႊမ္းရိပ္သက္ျပင္းခ်ရင္းသာ ရမ္ကိုအခန္းထဲထားခ့ဲလိုက္မိေတာ့တယ္
ရမ္ ဂ်ိန္းစ္ကုတင္ေဘးနားထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေဆးမသြင္းထားတ့ဲ လက္ေလးကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး
"အရမ္းမဆိုးပါန႔ဲ ဂ်ိန္းစ္ရယ္ ကိုယ္ ေဒါသႀကီးတတ္တာ မင္းသိရက္န႔ဲ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ကိုယ့္စကားကို နားမေထာင္ရတာလဲ ကြာ"
"ေနာက္ဆို ကိုယ့္ေဒါသကိုယ္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ထိန္းမွာမလို႔ မင္းက လိမ္မာေပးပါကြာ"
ညက ေဒါသတႀကီး ႐ိုက္ထားတာမလို႔ ဂ်ိန္းစ္ရ႕ဲပါးေတြက ဖူးေယာင္ေနသလို အတင္း နမ္းၿပီး ကိုက္ထားတာမလို႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြကလဲဖူးေယာင္ေနေတာ့တယ္
ရမ္ ဂ်ိန္းစ္ရ႕ဲႏႈတ္ခမ္းေလးကိုခပ္ဖြဖြနမ္းလိုက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတ့ဲ ဂ်ိန္းစ္ကိုသာထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့တယ္
"Darling"
"honeyေလး"
"ဂ်ိန္းစ္ဘယ္လိုေနေသးလဲ"
"သက္သာတယ္လို႔ ဆရာဝန္ကေျပာတာပဲ"
လႊမ္းရိပ္ ေဆးရံုက ျပန္လာေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ စိုးရိမ္တ့ဲမ်က္ႏွာေလးန႔ဲ ထိုင္ေနတ့ဲ honeyေလး ရမ္န႔ဲ ဂ်ိန္းစ္က မိသားစုလိုျဖစ္ေနၿပီမလို႔ honeyက အရမ္းကိုစိုးရိမ္ေန႐ွာတာ
"ရမ္ကအရမ္းရက္စက္တာပဲ ဂ်ိန္းစ္ကိုအဲေလာက္ေတာင္လုပ္ရက္တယ္"
လႊမ္းရိပ္ honeyေလးကို ဖက္လိုက္ၿပီး
"ဂ်ိန္းစ္က နဂိုကတည္းကဆိုးတယ္ အရဲြ႕လည္းတိုက္တတ္တယ္ ရမ္က ေဒါသႀကီးတယ္ အဲဒါေတြေၾကာင့္ခုလိုျဖစ္သြားတာ"
"ဒါန႔ဲ ေပါင္ေပါင္တို႔ babiesတို႔ေက်ာင္းသြားၿပီလား"
"အြန္း ခုနက မင္းထက္န႔ဲ honeyလိုက္ပို႔လိုက္တယ္"
"အဲဒါဆို ခုကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲအိမ္မွာ႐ွိတာေပါ့"
"အင္းေလ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
ကေလးေလးေယာက္ေတာင္ ေမြးထားတ့ဲကေလးအေဖေလးက ခုခ်ိန္ထိကို ျဖဴျဖဴစင္စင္ ေလး လႊမ္းရိပ္ကသာ အထွာေတြန႔ဲ ေျပာေနပင္မယ့္ honeyေလးကေတာ့ အူလည္လည္ေလး လႊမ္းရိပ္ကိုၾကည့္ေနေတာ့တယ္
"အခန္းထဲသြားရေအာင္"
"ဘာသြားလုပ္မွာလဲ"
"အိပ္မယ္ေလ"
"အိပ္ပါဘူး"
"မအိပ္လဲလိုက္ခ့ဲကြာ"
"ဘာလို႔လဲ"
"Honeyကို ဘာဘာညာညာ လုပ္ဖို႔ လိုက္ခ့ဲ"
"ဘာႀကီးလဲ ဘာဘာညာညာက"
"လာ လက္ေတြ႔ျပမယ္"
"Darling"
လႊမ္းရိပ္ ကေလးအေဖေလးကိုေပြ႔ခ်ီလိုက္ေတာ့ အလန္႔တၾကားန႔ဲ လႊမ္းရိပ္ ရ့ဲ လည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္လာေတာ့တယ္
"ဘာလို႔အဲေလာက္ႀကီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနရတာလဲ honeyေလးရ႕ဲ"
"Darlingက ခ်စ္ေပးလို႔ေနမွာေပါ့"
"အဟား အတတ္ေလး ကိုယ့္ကိုအသဲယားေအာင္လုပ္ေနတယ္"
လႊမ္းရိပ္honeyနဖူးေလးကို သူ႔နဖူးန႔ဲထိလိုက္ၿပီး မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္ေလးကို ေငးၾကည့္လိုက္မိေတာ့တယ္
"ခ်စ္တယ္ honeyေလး"
"ခ်စ္တယ္ darlingႂကီး"
Unicode
ဂျိန်းစ် ထလိုက်ပင်မယ့် အရိုက်ခံထားရတဲ့ ဒဏ်ကြောင့် ပုံခနဲလဲကျသွားတော့တယ်
"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ခုတလော မင်းကို တော်တော်အလိုလိုက်ထားမိပြီထင်တယ် training မဆင်း တာကြာတော့ ဒီလောက်လေးကို ခံနိုင်ရည်မရှိတော့ဘူးလား"
"ထစမ်း မြန်မြန်"
ခုလိုချိန်တွေမှာ ရမ်က တကယ်ကိုမကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်လိုပဲ သွေးအေးပြီး ရက်စက်တယ်
ဂျိန်းစ်အားတင်းပြီး ထလိုက်တော့ ရမ်က သူဖွင့်ထားတဲ့တံလားကနေ အထဲကိုဝင်ဖို့ မျက်ရိပ်ပြနေတာမလို့ ဂျိန်းစ် အားတင်းပြီးသာ ဝင်လိုက်တော့တယ် အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ မြင်လိုက်ရတဲ့ပစ္စည်းတွေကြောင့် ဂျိန်းစ် စိတ်ကိုအတတ်နိုင်ဆုံးလျော့ထားလိုက်မိတော့တယ် နီရဲနေတဲ့ လိုက်ကာစတွေ အိပ်ယာတွေကတကယ်ကို ကြက်သီးထစရာ ပြီးတော့ နံရံမှာချိတ်ထားတဲ့ ကြာပွတ်ဆိုဒ်စုံ တွေပြီးတော့ သံကြိုးတွေနဲ့ လက်ထိပ်ပေါင်းစုံတွေက ဂျိန်းစ်ကိုလှောင်ပြောင်နေသလိုပဲ
"နံရံက ကြိုက်တဲ့ ကြာပွတ်ကိုရွေးလိုက်"
"ရမ် ငါ မခံ"
"ပါးစပ်ပိတ်ထား ငါမင်းကိုစကားပြောခိုင်းထားလား"
"မြန်မြန်ရွေးလိုက်"
ဂျိန်းစ် ကြာပွတ်တွေထဲက အနာသက်သာမယ်ထင်တဲ့ ကြာပွတ်ကိုယူပြီး ရမ်ဆီပေးလိုက်တော့ ရမ်က ဂျိန်းစ်လက်ကိုဆွဲပြီး ခေါင်းမိုးပေါ်မှာ တွဲလောင်းကျနေတဲ့ သံကြိုးတွေမဲ့ ဂျိန်းစ်လက်ကိုဆွဲချည်လိုက်တော့တယ်
"ရမ်"
ရွှမ်း
အ
"စိတ်ချ ငါဒီနေ့ မင်းရဲ့အဲပွေတတ်တဲ့ စောက်ချိုးကို ငါရအောင် ပြင်ပေးမယ် နောက်ခါ ဘယ်သူနဲ့မှ မင်းမရှုပ်နိုင်အောင်ပေါ့"
"ရမ် အ မင်း"
"အ"
"မင်းကိုမုန်းတယ် ရမ်"
"ဘာ"
"ပြန်ပြောစမ်း ဂျိန်းစ် မင်းဘာပြောလိုက်တယ်"
"မင်းကို သောက်ရမ်းမုန်းတယ် ငါ နဲ့ မင်း ဒီနေ့ပြီးရင် ပြတ်ပြီ"
ဖြောင်း
အားနဲ့ရိုက်လိုက်တာမလို့ လည်ထွက်သွားသလို ရိုက်လိုက်တဲ့အရှိန်ကြောင့် ဂျိန်းစ်မှာ ကြယ်တွေလတွေတောင်မြင်သွားပြီး ပါးစပ်ထဲက သွေးအရသာပဲရလိုက်တော့တယ်
"မပြောနဲ့"
"မုန်းတယ် ရမ်"
"ဂျိန်းစ် ဒီနေ့မင်းသေပြီသာမှတ်"
ရမ် စိတ်ရှိလက်ရှိ ရိုက်ပြီး တာနဲ့ ဂျိန်းစ်ရဲ့မျက်နှာကိုဆွဲမော့ပြီး နှုတ်ခမ်းကို ဖိနမ်းလိုက်တော့တယ်
အား
ဒေါသတကြီးနဲ့ လည်ပင်းကိုကိုက်လိုက်တာမလို့ ဂျိန်းစ်ဆီက နာကျင်လို့ထွက်လာတဲ့ အသံရယ် လည်ပင်းကပေါက်သွားလို့ ထွက်လာတဲ့သွေးတွေကယ်ကြောင့် ရမ်စိတ်တွေက အစွန်ဆုံးမဲမှောင်သွားတော့တယ်
ရမ် သတိဝင်လာတဲ့အချိန် ကြည့်လိုက်တော့ ဂျိန်းစ် က ရမ်အောက်မှာ သွေးတွေနဲ့သတိမေ့နေပြီးတော့ လှုပ်တောင်မလှုပ်တော့တာမလို့ ရမ်အရမ်းကိုလန့်သွားတော့တယ်
"ရမ်"
"Master"
"မင်း ဂျိန်းစ်ကိုအဲလောက်တော့မလုပ်သင့်ဘူး"
ဆေးရုံကုတင်ပေါ်မှာ သတိမေ့နေတဲ့ ဂျိန်းစ်ကိုကြည့်ပြီး လွှမ်းရိပ် ရမ်ကိုပြောလိုက်မိတယ် ရမ်ရဲ့လက်စဘယ်လောက်များသွားလဲဆိုရင် ဂျိန်းစ် သတိမေ့သွားပြီး သတိပြန်မရလို့ ဆေးရုံပို့လိုက်ရတဲ့အထိပဲ
"ပြီးတော့ မင်းတို့နှစ်ယောက်ကြားကကိစ္စကိုတော့ ဝင်မပါချင်ပင်မယ့် တိုက်ခိုက်ခံရတာက ဂျိန်းစ်အပြစ်မဟုတ်ဘူး"
ရမ် master ပြောတာကို ငြိမ်ပြီးသာနားထောင်လိုက်မိတော့တယ် တကယ်တော့ ခရီးပမ်းလာတာရော gangတိုက်ခိုက်တာတွေကြောင့် စိတ်ပင်ပန်းနေတဲ့ အချိန် ဂျိန်းစ်ကို clubမှာ ကောင်လေးနှစ်ယောက်နဲ့တွေ့လိုက်ရတာမလို့ ရမ် ဒေါသတွေကအစွမ်းကုန်ပေါက်ကွဲသွားခဲ့တာ
သတိမမေ့ခင်ထိ ဂျိန်းစ်က တောင်းပန်ခဲ့ပင်မယ့် ရမ်စိတ်က ထိန်းလို့မရအောင်လွတ်ထွက်သွားခဲ့တာမလို့ ခုလိုအခြေအနေထိ ဖြစ်သွားခဲ့တာ
ဂျိန်းစ်ကို တွေတွေကြီး သတိမရှိသလိုငေးကြည့်နေတဲ့ ရမ်ကြောင့် လွှမ်းရိပ်သက်ပြင်းချရင်းသာ ရမ်ကိုအခန်းထဲထားခဲ့လိုက်မိတော့တယ်
ရမ် ဂျိန်းစ်ကုတင်ဘေးနားထိုင်ချလိုက်ပြီး ဆေးမသွင်းထားတဲ့ လက်လေးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး
"အရမ်းမဆိုးပါနဲ့ ဂျိန်းစ်ရယ် ကိုယ် ဒေါသကြီးတတ်တာ မင်းသိရက်နဲ့ ဘာဖြစ်လို့များ ကိုယ့်စကားကို နားမထောင်ရတာလဲ ကွာ"
"နောက်ဆို ကိုယ့်ဒေါသကိုယ် အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းမှာမလို့ မင်းက လိမ်မာပေးပါကွာ"
ညက ဒေါသတကြီး ရိုက်ထားတာမလို့ ဂျိန်းစ်ရဲ့ပါးတွေက ဖူးယောင်နေသလို အတင်း နမ်းပြီး ကိုက်ထားတာမလို့ နှုတ်ခမ်းတွေကလဲဖူးယောင်နေတော့တယ်
ရမ် ဂျိန်းစ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုခပ်ဖွဖွနမ်းလိုက်ပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ ဂျိန်းစ်ကိုသာထိုင်ကြည့်နေလိုက်တော့တယ်
"Darling"
"honeyလေး"
"ဂျိန်းစ်ဘယ်လိုနေသေးလဲ"
"သက်သာတယ်လို့ ဆရာဝန်ကပြောတာပဲ"
လွှမ်းရိပ် ဆေးရုံက ပြန်လာတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ စိုးရိမ်တဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ ထိုင်နေတဲ့ honeyလေး ရမ်နဲ့ ဂျိန်းစ်က မိသားစုလိုဖြစ်နေပြီမလို့ honeyက အရမ်းကိုစိုးရိမ်နေရှာတာ
"ရမ်ကအရမ်းရက်စက်တာပဲ ဂျိန်းစ်ကိုအဲလောက်တောင်လုပ်ရက်တယ်"
လွှမ်းရိပ် honeyလေးကို ဖက်လိုက်ပြီး
"ဂျိန်းစ်က နဂိုကတည်းကဆိုးတယ် အရွဲ့လည်းတိုက်တတ်တယ် ရမ်က ဒေါသကြီးတယ် အဲဒါတွေကြောင့်ခုလိုဖြစ်သွားတာ"
"ဒါနဲ့ ပေါင်ပေါင်တို့ babiesတို့ကျောင်းသွားပြီလား"
"အွန်း ခုနက မင်းထက်နဲ့ honeyလိုက်ပို့လိုက်တယ်"
"အဲဒါဆို ခုကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ပဲအိမ်မှာရှိတာပေါ့"
"အင်းလေ ဘာဖြစ်လို့လဲ"
ကလေးလေးယောက်တောင် မွေးထားတဲ့ကလေးအဖေလေးက ခုချိန်ထိကို ဖြူဖြူစင်စင် လေး လွှမ်းရိပ်ကသာ အထှာတွေနဲ့ ပြောနေပင်မယ့် honeyလေးကတော့ အူလည်လည်လေး လွှမ်းရိပ်ကိုကြည့်နေတော့တယ်
"အခန်းထဲသွားရအောင်"
"ဘာသွားလုပ်မှာလဲ"
"အိပ်မယ်လေ"
"အိပ်ပါဘူး"
"မအိပ်လဲလိုက်ခဲ့ကွာ"
"ဘာလို့လဲ"
"Honeyကို ဘာဘာညာညာ လုပ်ဖို့ လိုက်ခဲ့"
"ဘာကြီးလဲ ဘာဘာညာညာက"
"လာ လက်တွေ့ပြမယ်"
"Darling"
လွှမ်းရိပ် ကလေးအဖေလေးကိုပွေ့ချီလိုက်တော့ အလန့်တကြားနဲ့ လွှမ်းရိပ် ရဲ့ လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်လာတော့တယ်
"ဘာလို့အဲလောက်ကြီးချစ်ဖို့ကောင်းနေရတာလဲ honeyလေးရဲ့"
"Darlingက ချစ်ပေးလို့နေမှာပေါ့"
"အဟား အတတ်လေး ကိုယ့်ကိုအသဲယားအောင်လုပ်နေတယ်"
လွှမ်းရိပ်honeyနဖူးလေးကို သူ့နဖူးနဲ့ထိလိုက်ပြီး မျက်လုံးတောက်တောက်လေးကို ငေးကြည့်လိုက်မိတော့တယ်
"ချစ်တယ် honeyလေး"
"ချစ်တယ် darlingကြီး"