Iniwan ko sila Theo sa hospital. Ako ay umalis ng mag-isa. Hindi ko ginamit ang kotse sapagkat wala naman sa akin ang susi.
POSITIVE TALAGA. POSITIVE. 'DI AKO MAKAPANIWALA. POSITIVE! OKAY PUTEK POSITIVE NGA DIBA, CHELSEA?! AGH!!!
"What the actual fuck?!" singhal ko sa sarili ko nang mapatigil ako sa isang parke.
Umupo muna ako sa isang swing at doon dinaing ang lahat. "Lalayuan ako ni Private neto.. Lalayuan niya ako." Bulong ko sa sarili ko at iniyak 'yon.
Palubog na ang araw at wala na masyadong tao dito sa parke. May lumapit sa aking isang batang lalaki at binigyan ako ng pinto. "Ate, wag po kayo iyak papanget po kayo." Sabi ng batang ito.
Kinuha ko ang alok niyang panyo at ipinunas sa luha ko. "Oh? Sinong kasama mo? Mag-gagabi na ah."
"Kasama ko po ang kuya ko. Nibibili niya po akong ayskwim!" Nakabungisngis na ani niya sa akin.
I patted his head. This boy made me smile. "Sabi po ni kuya 'wag daw pong iiyak ang babae." Dagdag pa nito.
"Alright, hindi na iiyak si ate. Hehe. Oh ayan na yata kuya mo... wait.. Jander?" sabi ko.
Matamlay na matamlay ang binata na lumapit sa amin. Binigay niya ang ice cream sa kapaitd niya bago kinuha niya ang kamay ng bata at umalis sila. Tulala si Jander at hindi man lang ako napansin.
"Let's go, Jailer." Tumayo ako at tsaka niya lang ako napansin. Hindi man lang siya ngumiti or something. Mugto ang mata ni Jander. "B-bye ate ganda!" paalam ni Jailer sa akin.
Kumaway ako sa kaniya bago sila tuluyang tumalikod sa akin para maglakad paalis.
"Kuya 'di pa dumadalaw sa atin si ate Kinsley." sabi ni Jailer.
Kinsley nanaman. Hindi ko na nga nakikita ang batang 'yon. Yung panyo niya nga nasa akin pa. Hmmm, 'yun kaya ang dahilan ng mata ni Jander? Ay ewan.
Nilisan ko ang parke at umuwi na mag-isa. Kahit na ayaw ko pa ay kailangan ko ng umuwi dahil ang anak ko nandoon.
Pagkauwi ko ay napansin kong patay ang lahat ng ilaw. Anong meron?
"Hello? Cheska? Mommy? Daddy?"
Binuksan ko ang ilaw at nagulat ako sa nakita ko. Isang rosas sa table sa sala namin. Ha?
Kinuha ko ang rosas at nakakita ako ng isang painting na maliit. Tatlong rosas na pink at isang itim. (yung nasa book cover po)
"I didn't make this." Ani ko sa sarili ko. Tiningnan ko pang mabuti ang painting baka nandito ang pirma ng gumawa.
Pero wala eh. Kanino ba 'to? "Cheska!! Nand'yan na ba kayo?"
Pumanhik ako sa kwarto ko at napansing wala si Travis doon. Nasa'n yon?! Pinuntahan ko lahat ng rooms sa bahay pero ni isa sa kanila wala.
"Nasan na ang mga 'yon?" Napakamot ako sa ulo kakahanap.
Lumabas ako ng bahay at nandoon si Private. Nakangiti sa akin at nakalagay ang mga kamay sa loob ng bulsa.
Napatingin ako bigla sa langit nang magkaroon ng fireworks.
"Misty Gonzales." Basa ko sa nakasulat doon. Tiningnan ko si Private at nagkunot noo ako. Lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa waist.
"I'm Chelsea Ayala sabi eh!!" Angal ko pero natawa lang siya. Yang tawa mo kaya magiging tawa pa rin kapag sinabi kong hindi siya ang ama?
"Joke, Hi Chelsea Ayala." Nakalagay ulit sa next na fireworks.
"Anong trip ba 'to Private ha?!" Sinuntok ko siya sa dibdib niya tapos nagkunwari pang nasaktan ang balew.
"Just watch okay?" I smirked at him and looked at the sky again.
"I love you. Always remember that." Yun ang sumunod na lumabas sa firework.
Naiiyak ako sa ginagawa ni Private ngayon.. Bakit.. "Private.." Tiningnan ko ulit siya pero nakatingin lang siya sa langit. "Sssh." He said at ipinihit niya ang mukha po para makita ko ang nasa langit.
"Sometimes I wonder if love is worth fighting for.." Kinuha ni Private ang kamay ko't hinawakan. "Then I look at you. I'm ready for war."
"It's been one year, Chelsea and I still love you." Napahawak na ako sa bibig ko dahil nasasaktan ako. Nasasaktan ako kapag nakita kong masasaktan si Private.
"Can you be my girl?" Umawang ang bibig ko tapos tumingin kay Private. Wala ng sumunod na words or phrases or sentences sa fireworks.
Lumuhod sa harap ko si Private. Lumingon lingon ako't nakita ko na sila mommy, daddy, Cheska na hawak si Travis sa paligid. Pati ang mga yaya namin.
"I want you to be mine officially. Now, do you accept me to be your boyfriend?" Hinigpitan niya ang hawak sa mga kamay ko.
"Tumayo ka nga d'yan. Para kang tanga, alam na alam mo naman sagot ko diba? Oo naman, Private! I'm yours.. Dati pa." I smiled at him. Physically masaya but emotionally I'm breaking down.
Nag-guilty na agad ako... Masasaktan ko lang si Private. Pagkatayo niya ay hindi na niya ako nagawang yakapin dahil hinigit ko siya papasok ng bahay at dumiretso ng kwarto.
'Di ko na kaya.
"Private.." Umiyak agad ako. Dumistansya ako sa kaniya at akma siyang lalapit sa akin. "Why are you crying?"
"Stop! Don't... don't go near me!" I warned him pero makulit ang ulo ni Private at niyakap ako.
"Baby what's wrong?" Umiyak lang ako ng umiyak. "Private.. Ngayon na ang resulta ng DNA ni Travis.." Hindi ko alam kung saan ko nahugot ang boses ko para sabihin sa kaniya 'yon.
He hugged me tighter at hinimas ang ulo ko. "I know.. I know the results either." Napatigil ako sa paghikbi ko at tiningnan siya.
Tiningnan niya rin ako. "Chelsea.. I don't care okay? I don't care if Theo's the father. I don't give any shit." He scolded me.
"You're not mad at me?" I asked him for assurance.
"What a silly, shit. Of course not.. It's not your fault right?" Hinawi niya ang mga buhok ko sa mukha ko bago ako tumango. "The night we made love? I used condom because I respect you. So I think that's the reason why the result is positive." He smiled at me.
What a sweet man.. I'm lucky to have him. "He maybe the biological father, I can love Travis as much as I love you. I accept Travis." I smiled at him and hugged him very very tight.
"Thank you, Private.. Thank you.. Thank you for understanding. Thank you thank you thank you." I cried... but tears of joy of course.
"I accepted Travis for one reason? Because of you. He's part of you that's why I love him too. I love you both." Tumango tango na lang ako ng sabihin niya 'yon.
Happy ending na ba 'to?
————-
Eh ano naman kung tunay na ama si Theo? Bleh! Tanggap pa rin ni Private si Chelsea bleh, Theo! Akin na lang daw kasi hmp!!! Ang epal nung author hahahahahahah.