unicode
"ရှောင်ကျန့် .. ငါတို့လည်း သွားကြရအောင်"
ရိယွင်က ရယ်နေတာကို အတောသတ်လိုက်ပြီး သူ့ကိုပြောတယ်။ ရှောင်ကျန့် ဟမ့် ခနဲ နှာမှုတ်ပြီး ရိယွင်ကို ဂရုမစိုက်ဘဲ အဆောင်ပြန်ဖို့ လုပ်လိုက်သည်။ သို့သော် ကျန်းမုက
"မင်းအတွက် အန္တရာယ်ရှိတယ်ဆိုတာငါတို့ မျိုးနွယ်ကြောင့်မဟုတ်ဘူး အားကျန့်။ မင်း ငါပြောတာ အရင်နားထောင်ပြီးမှ ငါတို့နဲ့လိုက်ခဲ့ မလိုက်ခဲ့ ဆိုတာ ဆုံးဖြတ်ပါ။ ငါတောင်းဆိုပါတယ်"
"ကျန်းမု မင်းတော်တော်လေး စကားများလာတယ် သိလား၊ အရင်လိုပဲ ပါးစပ်ပိတ်ပြီး တရားမှတ်နေလို့မရဘူးလား"
ကျန်းမု " အဲ့လိုလုပ်လို့ရရင်တော့ ငါလည်းလုပ်ချင်ပါတယ်။ နောက်ပြီး ငါ့ကိုယုံပါ၊ မင်းကို ဒီလိုပြသနာတွေထဲ မပါစေချင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မင်းက အခုလက်ရှိမှာ ငါတို့မျိုးနွယ်ရဲ့ သခင်လေးနဲ့ ပတ်သတ်မိသွားပြီမို့ ငါအရင်လိုနေလို့မရတော့ဘူး။"
ရိယွင် " ကျန်းမု မှမဟုတ်ဘူး ငါနဲ့ဟောက်ကျားလည်း အရင်လိုမျိုး မင်းကို ဆက်ဆံလို့မရတော့ဘူး။ မင်းက ငါတို့အတွက်အရေးပါတဲ့ လူတစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီ၊"
ရှောင်ကျန့် သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ အကြည့်တွေထဲကနေ လေးနက်တဲ့ အရိပ်အယောင်တွေကို မြင်လိုက်ရတာမို့ သူ့ဘက်ကပဲ စိတ်လျှော့ပြီး အဲ့နေရာမှာတင် ထိုင်ချလိုက်ကာ စူပုတ်ပုတ်နဲ့ ပြောလိုက်တယ်။
"ပြောကြကွာ၊"
"အင်း"
ကျန်းမု နဲ့ ရိယွင်က သူ့အနားမှာ လာထိုင်တယ်။ အရင်ကလောက်ထိတော့နီးနီးကပ်ကပ် မထိုင်ကြပေမယ့်လည်း နွေးထွေးမှုလေးကတော့ မပြောင်းလဲသေးပါဘူး။
ရိယွင် " ငါတို့ မျိုးနွယ်တွေက ဟိုခွေးမျိုးနွယ်တွေနဲ့ မတည့်ကြဘူးဆိုတာ မင်းသိတယ်မလား"
"အင်း စာအုပ်တွေထဲမှာ ပါတယ်လေ မင်းတို့မျိုးနွယ်နဲ့ သမန်းဝံပုလွေမျိုးနွယ်က ဟိုးးနှစ်ပေါင်းများစွာလောက်ကတည်းက ရန်သူတွေဆိုတာ၊ ပြီးတော့ ငါ့အမေကလည်း ဗန်ပိုင်းယားပါပဲနော် ဟမ့်"
ကျန်းမု " မင်းအတွက် အန္တရာယ်ရှိတာက အဲ့မျိုးနွယ်စုကြောင့်ပဲ။ မင်းကအခုချိန်မှာ ငါတို့မျိုးနွယ်ရဲ့ သခင်လေးဆီကနေ ကိုက်တာခံလိုက်ရတယ်။ တနည်းပြောရရင် မင်းကို ဒီတိုင်းပဲထားမလား ဒါမှမဟုတ်.... ၊ ထားပါတော့ မင်းက အခုဆို သခင်လေးရဲ့ ယာယီအမှတ်သားပေးခံထားရတာမို့ မင်းကို ဟိုဘက်မျိုးနွယ်က သေချာပေါက် လာရှာလိမ့်မယ်"
"ငါ အကိုက်ခံရတာနဲ့ အဲ့ခွေးတွေနဲ့က ဘာဆိုင်လို့လဲဟ နောက်ပြီး ဒီတိုင်းပဲထားမလား ဒါမှမဟုတ်... ဒါမှမဟုတ်ရင် ဘာဖြစ်လဲ"
ကျန်းမုက ဆက်မပြောခင် သက်ပြင်းချလိုက်သေးသည်။ အဲ့နောက် " ငါတို့မျိုးနွယ်နဲ့ သမန်းဝံပုလွေတွေ ဘာလို့မတည့်လဲသိလား"
ရှောင်ကျန့် ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။ မတည့်တာကိုတော့ သိပေမယ့် ဘာကြောင့်ဆိုတာမျိုးကိုတော့ သူတကယ်မသိဘူး။ မားကို မေးကြည့်ဖူးပေမယ့် မားက သူလည်း သေချာမသိဘူးလို့သာ ဖြေပြီး ရှောင်သွားခဲ့တာမို့။
ရိယွင် - "ငါတို့ မျိုးနွယ်မှာ ခေါင်းဆောင်အသစ်မွေးဖွားတိုင်း အဲ့ခေါင်းဆောင်အတွက် ကြင်ယာဖက် တစ်ယောက်အမြဲရှာဖွေရတယ်။ များသောအားဖြင့် မျိုးနွယ်တူ ဗန်ပိုင်းယားအချင်းချင်း ကြင်ယာဖက်တာဆိုပေမယ့် ကြင်ယာဖက်တယ်ဆိုတဲ့ စည်းက မျိုးနွယ်တူလို့မဟုတ်ဘူး။ ကိုက်ခံရတာကိုဆိုလိုတာ။ မျိုးနွယ်ခေါင်းဆောင်က ကြင်ယာဖက် မရှိသေးဘဲ တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ လည်ပင်းကို ကိုက်မိသွားရင် အဲ့လူက အကြမ်းဖျင်းအားဖြင့်တော့ မျိုးနွယ်စုခေါင်းဆောင်ရဲ့ကြင်ယာဖက်လို့ ပြောလို့ရတယ်။ ဗန်ပိုင်းယားဖြစ်နေစရာမလိုဘူး။ လူဖြစ်လည်းရတယ်။ ဝံပုလွေမျိုးနွယ်ကဆိုရင်တောင် စည်းက အလုပ်လုပ်တယ် ၊ လွန်ခဲ့တဲ့ ရာစုနှစ်တွေတုန်းက ငါတို့မျိုးနွယ်ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်က သမန်းမျိုးနွယ်ရဲ့ မျိုးသန့်တစ်ယောက်ကို ကိုက်မိပြီး အမှတ်ပြုလုပ်ခဲ့ဖူးတယ်။ ဒါပေမယ့် သမန်းမျိုးနွယ်ဝင်တွေက ငါတို့ဗန်ပိုင်းယားတွေကို နိမ့်ကျတဲ့ကောင်တွေဆိုပြီး လက်မခံကြဘူး။ နောက်ပိုင်းမှာ သမန်းမျိုးသန့်ကို ကိုက်ခဲ့တဲ့ ဗန်ပိုင်းယားကို သတ်ပစ်ဖို့ သူတို့ဘက်က စီစဉ်ခဲ့တယ်။ အဲ့နည်းလမ်းကပဲ အမှတ်သားကို ဖျက်နိုင်တာမို့ သူတို့တွေ လက်မတွန့်ခဲ့ကြဘူး။ မျိုးနွယ်သန့်စင်ရေးက အဓိကဖြစ်နေခဲ့တာမို့ ငါတို့ဘက်က လက်ခံခဲ့ပေမယ့်လည်း သမန်းတွေဘက်က လွန်လာခဲ့တယ်။ အမှတ်ပြုခဲ့တဲ့ လူကို သတ်လိုက်ရုံတင်မကဘူး ငါတို့မျိုးနွယ်ဝင် အချို့ကိုပါ သတ်ပစ်ခဲ့သေးတာ။ မျိုးနွယ်စုက အရာရာဖြစ်နေခဲ့တဲ့ ငါတို့အတွက် သူတို့ရဲ့လုပ်ရပ်က အရမ်းလွန်တာမို့ လက်မခံနိုင်ခဲ့ဘူး။ အဲ့လိုနဲ့ငါတို့ကြားမှာ ရန်ငြိုးတွေပွါးလာပြီး 'တွေ့ရင်တွေ့တဲ့နေရာမှာသတ်' ဆိုတဲ့ စိတ်တွေဖြစ်လာခဲ့ကြတယ်။ သမန်းတွေဘက်က ငါတို့မျိုးနွယ် တွေကို အမြဲနှိမ်ပြီး သတ်ဖြတ်သလို ငါတို့ဘက်ကလည်း သမန်းမျိုးနွယ်ဝင်တွေကို တွေ့တာနဲ့ ပွဲသိမ်းဆိုပြီး သတ်ပစ်လာခဲ့တာ ရာစုနှစ်တွေချီနေပြီ ။ အဲ့လိုနဲ့ အခုအချိန်ထိ ငါတို့ကြားက ရန်ငြိုးကမပြီးသေးဘဲ ရှည်ကြာနေတာ။ နောက်ပြီး လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်လက မွေးဖွားတဲ့ သမန်းမျိုးသန့်တစ်ယောက်က ငါတို့သခင်လေးရဲ့ ပြိုင်ဘက်ဆိုလည်းမမှားဘူး။ မင်း.. မင်းကို သူတို့သတ်လိမ့်မယ်။ မျိးနွယ်ဝင်တစ်ယောက်ကို အနိုင်ယူဖို့က အမှတ်ပေးထားခံရတဲ့လူကို သတ်ရုံပဲ။ အဲ့တာဆို အမှတ်ပေးတဲ့လူကိုပါ အနိုင်ယူပြီးသားဖြစ်သွားတယ်။ "
ရှောင်ကျန့် - "......"
ရှောင်ကျန့် ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိတော့ပေ။ အခုချိန်မှာ သူလုပ်ချင်တာတစ်ခုပဲ ရှိတယ်။ "ငါအိမ်ပြန်ချင်တယ်"
ရိယွင်, ကျန်းမု "ဟမ်"
"မင်းတို့ပြောတာ အမှန်ဟုတ်မဟုတ် ငါ့အမေကို သွားပြန်မေးချင်တယ်"
ပြောပြီးတာနဲ့ ထွက်ပြေးဖို့လုပ်တဲ့ ရှောင်ကျန့်ကြောင့် ရိယွင်တို့ခမျာ အလန့်တကြားလိုက်ဖမ်းရပြန်သည်။ အဲ့နောက်တော့ ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက် ဂုတ်ကနေ ဆွဲပြီး ခေါ်သွားတာကို ခံလိုက်တော့တယ်။
...............
"ဝမ်ရိပေါ် မင်းကို မေမေ ဘာပြောထားလဲ"
ရှောင်ကျန့်တို့ရောက်တော့ အခန်းကျယ်ကြီးတစ်ခုထဲမှာ ခုနသခင်လေးဆိုသူက ဒူးထောက်နေပြီး သူ့ရှေ့မှာတော့ အမျိုးသမီးကြီးတစ်ဦးက ထိုင်နေသည်။ ကျန်းမုက ရောက်ရောက်ခြင်း ရှောင်ကျန့်ကို သူ့နောက်မှာကွယ်ထားလိုက်ပြီး သခင်လေး ဒူးထောက်နေတဲ့ ပုံရိပ်ကို ကာထားလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း အသံကတော့ ကြားနေရဆဲရယ်။
"အဟင့်.. သားက သားက ဟင့်"
"ငိုမနေနဲ့၊ မင်းလို သခင်လေးက မျက်ရည်လွယ်တယ်တဲ့၊ မင်းမရှက်ဘူးလား၊ အခုချက်ချင်းအငိုတိတ်ပြီး မင်းဘာအမှားလုပ်ခဲ့လဲဆိုတာသာ ပြောစမ်း ရိပေါ်၊"
ဟောခန်းတစ်ခုလုံးက တိတ်ဆိတ်နေပြီး ထိုအမျိုးသမီးရဲ့ ဒေါသသံနဲ့ သခင်လေးရဲ့ တအင့်အင့် ရှိုက်သံတို့ကသာ ကျယ်လောင်လို့နေသည်။ ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက် လူသားပီပီ စပ်စုချင်လာတာမို့ ကျန်းမုကို တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး ဘာတွေဖြစ်နေလဲဆိုတာ ကြည့်လိုက်တယ်။ ထိုအခါမှာပဲ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ဒေါသထွက်နေတဲ့ အမျိုးသမီးရဲ့ အကြည့်တွေကို မြင်လိုက်ရတာမို့ လန့်ဖြန့်သွားကာ နောက်ကို ပစ်လဲကျသွားတော့သည်။
"အာ့..."
ရိပေါ်ရဲ့ ရှိုက်သံလေးတိတ်သွားတယ်။ ဒေါသသံတွေလည်း တိတ်သွားသလို အားလုံးရဲ့ အာရုံဟာ ရှောင်ကျန့်ဆီကို ဦးတည်လာခဲ့သည်။
ရှောင်ကျန့်လည်း စပ်ဖြဲနှပ်ဖြဲနဲ့ ကောက်ထပြီးဖုန်ခါလိုက်ကာ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ဟန်တူတဲ့ အမျိုးသမီးကြီးကို အရိုအသေပေးလိုက်တယ်။ ထိုအခါ ရှောင်ကျန့်က အာရုံစိုက်ခံလိုက်ရပြီမို့ ကျန်းမု၊ ရိယွင် နဲ့ ဟောက်ကျားတို့ သုံးယောက်လည်း ရှေ့ထွက်လာကာ ဒူးထောက်အရိုအသေ ပေးလိုက်ကြပြီး အဖြစ်အပျက်တွေကိုပြောပြကြတယ်။
"ဝမ်!ရိ!ပေါ်!"
"အိ့"
တုန်ယင်သွားတဲ့ ပုခုံးလေးတွေရယ်၊ မိုးသီးလောက်ရှိတဲ့ မျက်ရည်လုံးတွေရယ်နဲ့ ရိပေါ်က မားမားကို မော့ကြည့်လာတယ်။ အမေဖြစ်သူကတော့ သားဖြစ်သူရဲ့လုပ်ရပ်ကိုကြားပြီး သွေးတက်တော့မယ့်အတိုင်း။
"မင်း ဘာတွေလုပ်ခဲ့ပြန်ပြီလဲ ရိပေါ်ရယ်"
"သား... ဟင့် သားဗိုက်ဆာနေလို့ပါဆို မားကလည်း ဗြဲ!!!"
ပြောပြီးတာနဲ့ ငိုချလိုက်တဲ့ အသက်၁၈ အရွယ် (ခန္ဓာကိုယ်အရွယ်အစားပါနော် အသက်ကတော့ ကလေးလေးပဲရှိပါသေးတယါ ) ရိပေါ်ကို ရှောင်ကျန့် ကြောင်အစွာပဲ ငေးနေမိတယ်။ သူ့စိတ်ထဲမှာလည်း တွေးနေမိတာရှိတယ်။ ဒီကောင်လေးက သိပ်ပြီး ကျပ်မပြည့်ရှာဘူးပဲ ဆိုပြီးလေ :3 ။
"မင်း ဗိုက်ဆာတိုင်း တွေ့ရာလူကို အန္တရာယ်ပြုလို့ရမလား ဝမ်ရိပေါ်၊ မင်းကို ငါသင်ပေးထားတဲ့ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေ ဘယ်ရောက်သွားလဲ!!! "
"စာအုပ်ထဲမှာ ရှိမှာပေါ့ ၊ သားက ဘယ်လိုလုပ် သိမှာလဲ ဟင့် ဟင့်"
"ငါ ငါ ... အမလေး ငါတော့ မရှိတဲ့ သွေးတွေ တက်သေတော့မှာပဲ"
ရိပေါ်က တကယ့်ကို အလေးအနက်ထားပြီး ဖြေလိုက်တာပါ။ ဒါပေမယ့် အဲ့လိုလေးနက်လွန်းလို့လည်း ရှောင်ကျန့်မှာ ရယ်ချင်တာကို ထိန်းမရဘူး။
ရှောင်ကျန့် - LOL ဒီလို ဉာဏ်ရည်မမှီတဲ့ သခင်လေးကသာ ဒီမျိုးနွယ်ကို အုပ်ချုပ်ရင်တော့ ရင်လေးစရာတွေ ဖြစ်ကုန်တော့မှာပဲ။
ရိပေါ်က အငိုမရပ်ပါ။ ဝမ်မားမားကလည်း သားဖြစ်သူရဲ့ ဖြေပုံဖြေနည်းတွေကြောင့် ဒေါသထွက်လွန်ပြီးလိပ်ပြာလွင့်တော့မယ်။ ကျန်းမု တို့ သုံးယောက်ကတော့ မရယ်ရဲကြဘူး။ အရယ်သန်တဲ့ ရိယွင်တောင် အကြီးအကဲရှေ့မှာ မျက်နှာတချက် မပြောင်းရဲဘူး။
ဒါကိုကြည့်လိုက်ရင်ပဲ ထိုအမျိုးသမီးက ဘယ်လောက်ထိ ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်ဆိုတာ သိနိုင်သည်။
ရှောင်ကျန့် " အဟမ့် အကြီးအကဲခင်မျာ၊ စိတ်မရှိရင် ကျွန်တော့်ကို စကားနည်းနည်းလောက် ဝင်ပြောခွင့်ပြုပါ"
ရှောင်ကျန့် မနေမထိုင်နိုင်ဖြစ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ ဒီသားအမိတွေရဲ့ ပြဇာတ်ကြီးက သူမပါရင် ပြီးမှာမဟုတ်ဘူး။ ဟို စောက်ကလေးကလည်း ဘယ်အချိန်မှ အငိုရပ်မှာလဲ မသိ။
အကြီးအကဲကြီးက ချက်ချင်းပြန်မဖြေသေးဘဲ ရှောင်ကျန့်ကို စိုက်ကြည့်လာတယ်။ သူမရဲ့ အကြည့်တွေက ရှောင်ကျန့်ရဲ့ စိတ်ဝိဉာဉ်ထဲထိ ထိုးဖောက်သွားသလိုတောင် ရှိတယ်။ စူးရှလိုက်တာ။
"....ပြော...."
Zawgyi
"ေရွာင္က်န႔္ .. ငါတို႔လည္း သြားၾကရေအာင္"
ရိယြင္က ရယ္ေနတာကို အေတာသတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုေျပာတယ္။ ေရွာင္က်န႔္ ဟမ့္ ခနဲ ႏွာမႈတ္ၿပီး ရိယြင္ကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ အေဆာင္ျပန္ဖို႔ လုပ္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ က်န္းမုက
"မင္းအတြက္ အႏၲရာယ္ရွိတယ္ဆိုတာငါတို႔ မ်ိဳးႏြယ္ေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး အားက်န႔္။ မင္း ငါေျပာတာ အရင္နားေထာင္ၿပီးမွ ငါတို႔နဲ႔လိုက္ခဲ့ မလိုက္ခဲ့ ဆိုတာ ဆုံးျဖတ္ပါ။ ငါေတာင္းဆိုပါတယ္"
"က်န္းမု မင္းေတာ္ေတာ္ေလး စကားမ်ားလာတယ္ သိလား၊ အရင္လိုပဲ ပါးစပ္ပိတ္ၿပီး တရားမွတ္ေနလို႔မရဘူးလား"
က်န္းမု " အဲ့လိုလုပ္လို႔ရရင္ေတာ့ ငါလည္းလုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ငါ့ကိုယုံပါ၊ မင္းကို ဒီလိုျပသနာေတြထဲ မပါေစခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မင္းက အခုလက္ရွိမွာ ငါတို႔မ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ သခင္ေလးနဲ႔ ပတ္သတ္မိသြားၿပီမို႔ ငါအရင္လိုေနလို႔မရေတာ့ဘူး။"
ရိယြင္ " က်န္းမု မွမဟုတ္ဘူး ငါနဲ႔ေဟာက္က်ားလည္း အရင္လိုမ်ိဳး မင္းကို ဆက္ဆံလို႔မရေတာ့ဘူး။ မင္းက ငါတို႔အတြက္အေရးပါတဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီ၊"
ေရွာင္က်န႔္ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ အၾကည့္ေတြထဲကေန ေလးနက္တဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြကို ျမင္လိုက္ရတာမို႔ သူ႔ဘက္ကပဲ စိတ္ေလွ်ာ့ၿပီး အဲ့ေနရာမွာတင္ ထိုင္ခ်လိုက္ကာ စူပုတ္ပုတ္နဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။
"ေျပာၾကကြာ၊"
"အင္း"
က်န္းမု နဲ႔ ရိယြင္က သူ႔အနားမွာ လာထိုင္တယ္။ အရင္ကေလာက္ထိေတာ့နီးနီးကပ္ကပ္ မထိုင္ၾကေပမယ့္လည္း ေႏြးေထြးမႈေလးကေတာ့ မေျပာင္းလဲေသးပါဘူး။
ရိယြင္ " ငါတို႔ မ်ိဳးႏြယ္ေတြက ဟိုေခြးမ်ိဳးႏြယ္ေတြနဲ႔ မတည့္ၾကဘူးဆိုတာ မင္းသိတယ္မလား"
"အင္း စာအုပ္ေတြထဲမွာ ပါတယ္ေလ မင္းတို႔မ်ိဳးႏြယ္နဲ႔ သမန္းဝံပုေလြမ်ိဳးႏြယ္က ဟိုးးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေလာက္ကတည္းက ရန္သူေတြဆိုတာ၊ ၿပီးေတာ့ ငါ့အေမကလည္း ဗန္ပိုင္းယားပါပဲေနာ္ ဟမ့္"
က်န္းမု " မင္းအတြက္ အႏၲရာယ္ရွိတာက အဲ့မ်ိဳးႏြယ္စုေၾကာင့္ပဲ။ မင္းကအခုခ်ိန္မွာ ငါတို႔မ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ သခင္ေလးဆီကေန ကိုက္တာခံလိုက္ရတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ မင္းကို ဒီတိုင္းပဲထားမလား ဒါမွမဟုတ္.... ၊ ထားပါေတာ့ မင္းက အခုဆို သခင္ေလးရဲ႕ ယာယီအမွတ္သားေပးခံထားရတာမို႔ မင္းကို ဟိုဘက္မ်ိဳးႏြယ္က ေသခ်ာေပါက္ လာရွာလိမ့္မယ္"
"ငါ အကိုက္ခံရတာနဲ႔ အဲ့ေခြးေတြနဲ႔က ဘာဆိုင္လို႔လဲဟ ေနာက္ၿပီး ဒီတိုင္းပဲထားမလား ဒါမွမဟုတ္... ဒါမွမဟုတ္ရင္ ဘာျဖစ္လဲ"
က်န္းမုက ဆက္မေျပာခင္ သက္ျပင္းခ်လိုက္ေသးသည္။ အဲ့ေနာက္ " ငါတို႔မ်ိဳးႏြယ္နဲ႔ သမန္းဝံပုေလြေတြ ဘာလို႔မတည့္လဲသိလား"
ေရွာင္က်န႔္ ေခါင္းခါျပလိုက္တယ္။ မတည့္တာကိုေတာ့ သိေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ဆိုတာမ်ိဳးကိုေတာ့ သူတကယ္မသိဘူး။ မားကို ေမးၾကည့္ဖူးေပမယ့္ မားက သူလည္း ေသခ်ာမသိဘူးလို႔သာ ေျဖၿပီး ေရွာင္သြားခဲ့တာမို႔။
ရိယြင္ - "ငါတို႔ မ်ိဳးႏြယ္မွာ ေခါင္းေဆာင္အသစ္ေမြးဖြားတိုင္း အဲ့ေခါင္းေဆာင္အတြက္ ၾကင္ယာဖက္ တစ္ေယာက္အၿမဲရွာေဖြရတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ မ်ိဳးႏြယ္တူ ဗန္ပိုင္းယားအခ်င္းခ်င္း ၾကင္ယာဖက္တာဆိုေပမယ့္ ၾကင္ယာဖက္တယ္ဆိုတဲ့ စည္းက မ်ိဳးႏြယ္တူလို႔မဟုတ္ဘူး။ ကိုက္ခံရတာကိုဆိုလိုတာ။ မ်ိဳးႏြယ္ေခါင္းေဆာင္က ၾကင္ယာဖက္ မရွိေသးဘဲ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ လည္ပင္းကို ကိုက္မိသြားရင္ အဲ့လူက အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ေတာ့ မ်ိဳးႏြယ္စုေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ၾကင္ယာဖက္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ဗန္ပိုင္းယားျဖစ္ေနစရာမလိုဘူး။ လူျဖစ္လည္းရတယ္။ ဝံပုေလြမ်ိဳးႏြယ္ကဆိုရင္ေတာင္ စည္းက အလုပ္လုပ္တယ္ ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ရာစုႏွစ္ေတြတုန္းက ငါတို႔မ်ိဳးႏြယ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က သမန္းမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ မ်ိဳးသန႔္တစ္ေယာက္ကို ကိုက္မိၿပီး အမွတ္ျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သမန္းမ်ိဳးႏြယ္ဝင္ေတြက ငါတို႔ဗန္ပိုင္းယားေတြကို နိမ့္က်တဲ့ေကာင္ေတြဆိုၿပီး လက္မခံၾကဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ သမန္းမ်ိဳးသန႔္ကို ကိုက္ခဲ့တဲ့ ဗန္ပိုင္းယားကို သတ္ပစ္ဖို႔ သူတို႔ဘက္က စီစဥ္ခဲ့တယ္။ အဲ့နည္းလမ္းကပဲ အမွတ္သားကို ဖ်က္ႏိုင္တာမို႔ သူတို႔ေတြ လက္မတြန႔္ခဲ့ၾကဘူး။ မ်ိဳးႏြယ္သန႔္စင္ေရးက အဓိကျဖစ္ေနခဲ့တာမို႔ ငါတို႔ဘက္က လက္ခံခဲ့ေပမယ့္လည္း သမန္းေတြဘက္က လြန္လာခဲ့တယ္။ အမွတ္ျပဳခဲ့တဲ့ လူကို သတ္လိုက္႐ုံတင္မကဘူး ငါတို႔မ်ိဳးႏြယ္ဝင္ အခ်ိဳ႕ကိုပါ သတ္ပစ္ခဲ့ေသးတာ။ မ်ိဳးႏြယ္စုက အရာရာျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ ငါတို႔အတြက္ သူတို႔ရဲ႕လုပ္ရပ္က အရမ္းလြန္တာမို႔ လက္မခံႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲ့လိုနဲ႔ငါတို႔ၾကားမွာ ရန္ၿငိဳးေတြပြါးလာၿပီး 'ေတြ႕ရင္ေတြ႕တဲ့ေနရာမွာသတ္' ဆိုတဲ့ စိတ္ေတြျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္။ သမန္းေတြဘက္က ငါတို႔မ်ိဳးႏြယ္ ေတြကို အၿမဲႏွိမ္ၿပီး သတ္ျဖတ္သလို ငါတို႔ဘက္ကလည္း သမန္းမ်ိဳးႏြယ္ဝင္ေတြကို ေတြ႕တာနဲ႔ ပြဲသိမ္းဆိုၿပီး သတ္ပစ္လာခဲ့တာ ရာစုႏွစ္ေတြခ်ီေနၿပီ ။ အဲ့လိုနဲ႔ အခုအခ်ိန္ထိ ငါတို႔ၾကားက ရန္ၿငိဳးကမၿပီးေသးဘဲ ရွည္ၾကာေနတာ။ ေနာက္ၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္လက ေမြးဖြားတဲ့ သမန္းမ်ိဳးသန႔္တစ္ေယာက္က ငါတို႔သခင္ေလးရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္ဆိုလည္းမမွားဘူး။ မင္း.. မင္းကို သူတို႔သတ္လိမ့္မယ္။ မ်ိးႏြယ္ဝင္တစ္ေယာက္ကို အႏိုင္ယူဖို႔က အမွတ္ေပးထားခံရတဲ့လူကို သတ္႐ုံပဲ။ အဲ့တာဆို အမွတ္ေပးတဲ့လူကိုပါ အႏိုင္ယူၿပီးသားျဖစ္သြားတယ္။ "
ေရွာင္က်န႔္ - "......"
ေရွာင္က်န႔္ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေတာ့ေပ။ အခုခ်ိန္မွာ သူလုပ္ခ်င္တာတစ္ခုပဲ ရွိတယ္။ "ငါအိမ္ျပန္ခ်င္တယ္"
ရိယြင္, က်န္းမု "ဟမ္"
"မင္းတို႔ေျပာတာ အမွန္ဟုတ္မဟုတ္ ငါ့အေမကို သြားျပန္ေမးခ်င္တယ္"
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ထြက္ေျပးဖို႔လုပ္တဲ့ ေရွာင္က်န႔္ေၾကာင့္ ရိယြင္တို႔ခမ်ာ အလန႔္တၾကားလိုက္ဖမ္းရျပန္သည္။ အဲ့ေနာက္ေတာ့ ေရွာင္က်န႔္တစ္ေယာက္ ဂုတ္ကေန ဆြဲၿပီး ေခၚသြားတာကို ခံလိုက္ေတာ့တယ္။
...............
"ဝမ္ရိေပၚ မင္းကို ေမေမ ဘာေျပာထားလဲ"
ေရွာင္က်န႔္တို႔ေရာက္ေတာ့ အခန္းက်ယ္ႀကီးတစ္ခုထဲမွာ ခုနသခင္ေလးဆိုသူက ဒူးေထာက္ေနၿပီး သူ႔ေရွ႕မွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးက ထိုင္ေနသည္။ က်န္းမုက ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေရွာင္က်န႔္ကို သူ႔ေနာက္မွာကြယ္ထားလိုက္ၿပီး သခင္ေလး ဒူးေထာက္ေနတဲ့ ပုံရိပ္ကို ကာထားလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အသံကေတာ့ ၾကားေနရဆဲရယ္။
"အဟင့္.. သားက သားက ဟင့္"
"ငိုမေနနဲ႔၊ မင္းလို သခင္ေလးက မ်က္ရည္လြယ္တယ္တဲ့၊ မင္းမရွက္ဘူးလား၊ အခုခ်က္ခ်င္းအငိုတိတ္ၿပီး မင္းဘာအမွားလုပ္ခဲ့လဲဆိုတာသာ ေျပာစမ္း ရိေပၚ၊"
ေဟာခန္းတစ္ခုလုံးက တိတ္ဆိတ္ေနၿပီး ထိုအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ ေဒါသသံနဲ႔ သခင္ေလးရဲ႕ တအင့္အင့္ ရႈိက္သံတို႔ကသာ က်ယ္ေလာင္လို႔ေနသည္။ ေရွာင္က်န႔္တစ္ေယာက္ လူသားပီပီ စပ္စုခ်င္လာတာမို႔ က်န္းမုကို တြန္းဖယ္လိုက္ၿပီး ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာ ၾကည့္လိုက္တယ္။ ထိုအခါမွာပဲ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အၾကည့္ေတြကို ျမင္လိုက္ရတာမို႔ လန႔္ျဖန႔္သြားကာ ေနာက္ကို ပစ္လဲက်သြားေတာ့သည္။
"အာ့..."
ရိေပၚရဲ႕ ရႈိက္သံေလးတိတ္သြားတယ္။ ေဒါသသံေတြလည္း တိတ္သြားသလို အားလုံးရဲ႕ အာ႐ုံဟာ ေရွာင္က်န႔္ဆီကို ဦးတည္လာခဲ့သည္။
ေရွာင္က်န႔္လည္း စပ္ၿဖဲႏွပ္ၿဖဲနဲ႔ ေကာက္ထၿပီးဖုန္ခါလိုက္ကာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဟန္တူတဲ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီးကို အ႐ိုအေသေပးလိုက္တယ္။ ထိုအခါ ေရွာင္က်န္႔က အာ႐ုံစိုက္ခံလိုက္ရၿပီမို႔ က်န္းမု၊ ရိယြင္ နဲ႔ ေဟာက္က်ားတို႔ သုံးေယာက္လည္း ေရွ႕ထြက္လာကာ ဒူးေထာက္အ႐ိုအေသ ေပးလိုက္ၾကၿပီး အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုေျပာျပၾကတယ္။
"ဝမ္!ရိ!ေပၚ!"
"အိ့"
တုန္ယင္သြားတဲ့ ပုခုံးေလးေတြရယ္၊ မိုးသီးေလာက္ရွိတဲ့ မ်က္ရည္လုံးေတြရယ္နဲ႔ ရိေပၚက မားမားကို ေမာ့ၾကည့္လာတယ္။ အေမျဖစ္သူကေတာ့ သားျဖစ္သူရဲ႕လုပ္ရပ္ကိုၾကားၿပီး ေသြးတက္ေတာ့မယ့္အတိုင္း။
"မင္း ဘာေတြလုပ္ခဲ့ျပန္ၿပီလဲ ရိေပၚရယ္"
"သား... ဟင့္ သားဗိုက္ဆာေနလို႔ပါဆို မားကလည္း ၿဗဲ!!!"
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ငိုခ်လိုက္တဲ့ အသက္၁၈ အ႐ြယ္ (ခႏၶာကိုယ္အ႐ြယ္အစားပါေနာ္ အသက္ကေတာ့ ကေလးေလးပဲရွိပါေသးတယါ ) ရိေပၚကို ေရွာင္က်န႔္ ေၾကာင္အစြာပဲ ေငးေနမိတယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာလည္း ေတြးေနမိတာရွိတယ္။ ဒီေကာင္ေလးက သိပ္ၿပီး က်ပ္မျပည့္ရွာဘူးပဲ ဆိုၿပီးေလ :3 ။
"မင္း ဗိုက္ဆာတိုင္း ေတြ႕ရာလူကို အႏၲရာယ္ျပဳလို႔ရမလား ဝမ္ရိေပၚ၊ မင္းကို ငါသင္ေပးထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ!!! "
"စာအုပ္ထဲမွာ ရွိမွာေပါ့ ၊ သားက ဘယ္လိုလုပ္ သိမွာလဲ ဟင့္ ဟင့္"
"ငါ ငါ ... အမေလး ငါေတာ့ မရွိတဲ့ ေသြးေတြ တက္ေသေတာ့မွာပဲ"
ရိေပၚက တကယ့္ကို အေလးအနက္ထားၿပီး ေျဖလိုက္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့လိုေလးနက္လြန္းလို႔လည္း ေရွာင္က်န႔္မွာ ရယ္ခ်င္တာကို ထိန္းမရဘူး။
ေရွာင္က်န႔္ - LOL ဒီလို ဉာဏ္ရည္မမွီတဲ့ သခင္ေလးကသာ ဒီမ်ိဳးႏြယ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ေတာ့ ရင္ေလးစရာေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ။
ရိေပၚက အငိုမရပ္ပါ။ ဝမ္မားမားကလည္း သားျဖစ္သူရဲ႕ ေျဖပုံေျဖနည္းေတြေၾကာင့္ ေဒါသထြက္လြန္ၿပီးလိပ္ျပာလြင့္ေတာ့မယ္။ က်န္းမု တို႔ သုံးေယာက္ကေတာ့ မရယ္ရဲၾကဘူး။ အရယ္သန္တဲ့ ရိယြင္ေတာင္ အႀကီးအကဲေရွ႕မွာ မ်က္ႏွာတခ်က္ မေျပာင္းရဲဘူး။
ဒါကိုၾကည့္လိုက္ရင္ပဲ ထိုအမ်ိဳးသမီးက ဘယ္ေလာက္ထိ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ဆိုတာ သိႏိုင္သည္။
ေရွာင္က်န႔္ " အဟမ့္ အႀကီးအကဲခင္မ်ာ၊ စိတ္မရွိရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို စကားနည္းနည္းေလာက္ ဝင္ေျပာခြင့္ျပဳပါ"
ေရွာင္က်န႔္ မေနမထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ ဒီသားအမိေတြရဲ႕ ျပဇာတ္ႀကီးက သူမပါရင္ ၿပီးမွာမဟုတ္ဘူး။ ဟို ေစာက္ကေလးကလည္း ဘယ္အခ်ိန္မွ အငိုရပ္မွာလဲ မသိ။
အႀကီးအကဲႀကီးက ခ်က္ခ်င္းျပန္မေျဖေသးဘဲ ေရွာင္က်န႔္ကို စိုက္ၾကည့္လာတယ္။ သူမရဲ႕ အၾကည့္ေတြက ေရွာင္က်န႔္ရဲ႕ စိတ္ဝိဉာဥ္ထဲထိ ထိုးေဖာက္သြားသလိုေတာင္ ရွိတယ္။ စူးရွလိုက္တာ။
"....ေျပာ...."