Siz: Komutan bey?
Komutan Pars: Efendim?
Ne çabuk baktı mesaja...
Siz: Ne yapıyorsun?
Komutan Pars: Karakoldayım. Çay içiyoruz çocuklarla.
Siz: Meşgulsün?
Komutan Pars: Hayır,
Komutan Pars: Bir durum mu var?
Siz: Havaalanından beni alma şansın olup olmadığını soracaktım.
Komutan Pars: Ne?
Komutan Pars: Ciddi misin sen?
Komutan Pars: Geldin mi?!
Siz: Evet.
Siz: Şimdi indim uçaktan, bavullarımı bekliyorum.
Komutan Pars: Beni de bekle o zaman.
Komutan Pars: Geliyorum hemen.
Siz: Teşekkürler.
...
Komutan Pars: Geldim neredesin?
Komutan Pars: Badem?
Siz: Ay
Siz: Yemek yiyordum.
Siz: Geliyorum çıkışa.
Komutan Pars: Tamamdır.
Yediğim hamburgerin çöplerini yakındaki çöp kutusuna attım. Sandalyeye astığım kababımı giydim ve valizlerimi tuttum. İki büyük valiz. Sırtımda bir çanta. Valize takılı bir el valizi. Evimi sırtımda taşıyordum...
Havaalanının çıkışına gelince etrafa baktım. Benim gibi etrafa bakan üniformalı adamı görünce gülümsedim. Sonra ifademi toparladım ve yanına yürüdüm. Birkaç saniye sonra beni fark etti ve büyük adımlarla yanıma geldi,
"Hoşgeldin."
"Hoş buldum."
"Geri döneceğimi sanmıyorum falan diyordun" dedi tek kaşını kaldırarak. Bende onun gibi yaptım,
"Gelmese miydim?"
"Yok yok, iyiki geldin." Biraz beni izledi.
"Lojmana gidiyorsun?"
"Evet. Evim hala boşmuş. Malûm doktor gelmemiş. O yüzden dönmem zor olmadı."
"Hadi gidelim." Valizleri elimden aldı ve arabayı gösterdi. Gülümseyip arabaya bindim. Valizleri bagaja koymaya başladı. Peki şimdi ne olacaktı? Bu adam beni seviyordu sonuçta ve artık ona çok yakındım...
...
Peki şimdi ne olacak acabaa???