Aydın'a geleli tam bir hafta olmuştu ne ara geçmişti zaman anlayamadım.
Bu bir hafta dolu dolu geçmişti ama ananemle günlere gitmiş, dedemle kahveye gitmiştim bir ara dayımla büroya gitmiştim çok eğlenmiştim orada.
Tabi annemi her gün ziyaret etmeyi unutmamıştım.
Abimle her gün konuşuyorduk beni ne kadar özlediğini anlatıyordu uzun uzun bu benim komiğime gitsede bir şey demiyordum.
Bir ara abimle konuşurken dayım bilerek 'hadi Vira beraber uyuyacağız çabuk gel' demişti ve bunu sırf abim duysun diye yapmıştı.
Bunu duyan abim bir şeyleri bahane ederek tam iki saat kapatmamıştı telefonu.
Yemin ederim kulağım yok olacak sandım bir ara.
Babamlada konuşmuştuk ama iki güne bir falan.
abim belki rahatsız olurum sık sık aramasından diye aramadığın söyledi.
Bunu duyunca üzülmüştüm demek ki öyle hissettirmiştim.
O yüzden ona fırsat vermeden ben arıyorum artık.
Bugünse Ediz geliyordu bir iki saate burada olurdu.
Babaannesinde kalacaktı ama bu bizim her gün bir boklar yememize engel değildi zaten hemen alt mahalledeydi sevgi teyzelerin evi.
Şimdi ise ananemin zoruyla pazara gidiyorduk Ediz beni gebertecekti.
Bensiz pazara, denize gitme demişti ama ne yapayım çabuk gelseydi o da hem Ananeme nasıl hayır diyeyim terlikle kovalar vallahi.
Pazar'a geldiğimizde Ananem her zaman ki gibi kendini kaybetmişcesine alış verişe başlamıştı.
Çok titizdi alış veriş konusunda ah ahh.
Onu kendi halinde bırakıp ben yine ona buna salça olmaya başladım.
"piştt nasıl bu elmalar kurtlu mu" diye sordum pazarın pimpirik meyvecisine.
"sen yine geldin mi" diye sordu Kaşlarını çatarak, ben gidinde kurtulduğunu sanmıştı zarr.
"geldim kör misin" diye bağırdım bir tiktoker edasıyla.
"Vira'cığım yüzünü gören cennetlik, ah nasılda özlemişim seni gittiğinden beri aklım sende" diyen Mustafa'nın sesini duymamla sabır diledim vazgeçmiyordu pezevenk.
"Mustafa birazdan Ediz geliyor bak yemin ederim tutmam onu Allah'ına kavuşturur seni" dedim bıkkınlıkla.
"gel he de kıyalım nikahı gülüm buradan ayrıda kalmazsın hem" ben ne diyorum bu pezevenk ne diyor ulan.
"ulan benim dayım avukat abim avukat tüm bunları geçtim babam savcı ulan ne bu cesaret süründürürüm seni" diye bağırıp ananemin yanına gittim.
Yine sinirlerim gerilmişti anasını.
Ediz'e söyleyeyimde gör gününü it.
Ananemin alışverişini bitirmesiyle eve doğru yürümeye başladık.
Peşimden sürüklediğim pazar arabasıyla savaş veriyordum anasını.
Bu nasıl benden daha ağır olabilir ki.
Hiç sevmiyorum şunu Allah'tan babam pazara gidip şu arabayla uğraşmıyor.
Böyle diyincede gülesim geldi.
Babamı pazarda elinde pazar arabasıyla meyve sebze seçtiğini hayal edemiyorum.
Çoktan eve gelmiş, aldıklarımızı dolaba yerleştirmiştik bile.
Şimdi ise salak Ediz'i bekliyordum birazdan buraya gelecekti ve dışarı çıkacaktık.
Sevgi teyzelerle özlem gidermişlerdi bir iki saat yeterdi onlara.
Şimdi sıra bizdeydi zaman itlik serserilik zamanı.
Zilin çalmasıyla kapıya koştum.
"tepinme evin içinde Vira" diye bağıran Ananemi duymamazlıktan geldim at mıyım ulan ben tepineyim.
Kapıyı açar açmaz üstüme uçtu resmen şerefsiz.
"viviiii bebeğim ben geldim" diye bağırdı..
"görüyorum geri zekalı" diyip kafasına şaplak attım.
O umursamadan içeri daldı, ezbere bildiği mutfağa gidiyordu şerefsiz ananeme yağcılık yapacaktı.
Göz devirerek peşinden mutfağa girdim.
"sultanım bu ne güzellik böyle görmeyeli gençleştin mi kız sen" diye yalandan omzuna vurdu Ananemin salak çocuk.
"hadi oradan deli çocuk, hoş geldin nasıl özlemişim koca delikanlı olmuşsun" diyerek öpmeye başladı Ediz'i.
Kıskanmıştım ulan.
"yaa Ananem karı kız peşinde koşmaya bile başlamış, uyarıyorum ama dinlemiyor beni" diye araya fitne soktum.
"hiiii yapma guzum daha yaşınız kaç sizin önce okulunuz bitecek"diyerek ne zaman çıkardığını bilmediğimiz terliği Ediz'in popişine vurdu.
Ben gülme krizine girerken Ediz kendini açıklamaya çalışıyordu.
Hiç beklemediğim bir anda terlik beni bulunca bu sefer gülmeyi bırakmış ağlamaklı bir hal almıştım.
"eşşek sıpası niye yalan söylüyorsun vallahi sürerim biberi ağzına" diye azarlamayıda unutmadı.
"biber sürerim ne anane çocuk muyum ben" diyerek göz devirdim.
"biz çıkıyoruz geç kalmayız, dikkatli olacağız evet evet kimseyede bulaşmayacağız bizde seni seviyoruz sultanım" diyerek ananemin cevabını beklemeden beni sürüklemeye başladı salak herif.
Montumu giyindim şapkamı da takıp botlarımı giyindim.
İşte hazırdım.
-----
İlk önce çocukluğumuzun geçtiği özlediğimiz sokaklarda dolaşmıştık sohbet ederek.
Sonra kahveye gidip kivi içmiştik sıcak sıcak sıcak tabi Ediz deli etmişti hepsini.
'tek ayağınız çukurda öbür taraf için sevap biriktireceğinize kumar mı oynuyorsunuz' diye sorunca atılmıştık kahveden.
Salih amcanın fırınından un kurabiyesi alıp pazara girmiştik şimdide.
Herkese salça oluyordu manyak gülmekten çenem ağrıdı.
Her gördüğü tezgahtan bir şeyler alıyordu bizi tanıyıp sevdikleri için gülüyorlardı bu halimize.
Mustafanın babasının olduğu yere gelmiştik çoktan umarım o Salak buralarda değildir yada aptalca konuşmaz.
"ooo Ediz bey gelmiş keşke gelmeseymiş hiç özlememişiz" diye arkamızdan gelen sesle dişlerimi sıktım.
"ooo Mıstık'ta buradaymış keşke olmasaymış hiç özlememişim" diye karşılık verdi Ediz.
Mustafa ona mıstık denmesinden nefret ediyordu Ediz de bunu kullanmaktan çekinmiyordu.
"ağzınla burnunu yer değiştirirdimde mustakbel eşim yanında dua et" dedi.
Ee ebesinin mamı yani.
"seni bir sikerim çocuk görürsün eşi" diye üzerine yürüyen Ediz'i kolundan tutup ilerlettim kavgaya gerek yoktu hiç.
Arkamı dönüp son bir kez konuştum mal herife.
"acılara yürüyor korkmuyorsun mıstık dikkat et" dedim.
Her zaman ki vakit geçirdiğimiz parka gidip oturduk biraz.
Ediz'in sakinleşmesini bekliyordum.
İyi hoş çocuktu ama konu sevdiği insanlar olunca içinden canavar çıkıyordu.
Ediz sakinleştikten sonra biraz daha orada oturup kalktık akşam olmuştu evlere dağılacaktık.
Eve doğru yürürken davut reisle karşılaştık, hemen gidip sarıldık.
Ediz'i de benim kadar çok severdi davut reis.
Torunları yerine koyardı bizi.
"güzel çocuklarım buluşmuş yine, söyleyin bakayım akkonağı kattınız mı birbirine" diye gülerek sordu.
"aşkolsun reis yapar mıyız biz öyle şey" diye sordum.
Evet yapardık.
"evet yaparsınız" diyince üçümüzde kahkaha attık.
"bizi bu kadar iyi tanıman üzer be reis" dedi Ediz.
"sizi gidi afacanlar, yarın balığa çıkıyorum iki tane miço'ya ihtiyacım var nereden bulsam ki" diye oyuncu bir şekilde sordu davut reis, bu sizinle balığa çıkmayı özledim benimle gelin demekti.
"aranılan kan bulundu reis biz varız" dedi Ediz.
"evet reis bizden iyi miço bulamazsın" dedim.
"sabah yedide iskelede olmayanı bırakır giderim, hadi iyi akşamlar" diyerek uzaklaştı yanımızdan.
Ediz'le birbirimize bakıp aynı anda göz devirdik.
Hep böyle tehdit ediyordu.
Ediz beni eve bıraktıktan sonra gitmişti.
Ananem ve dedemle akşam yemeğini yemiş, salonda çay içerek sohbet etmiştik şimdi ise yatmaya hazırlanıyordum.
Yarın erkenden bir davası olduğu için dayım bugün gelememişti.
Telefonun çalmasıyla düşüncelerden sıyrıldım babam arıyordu.
Vakit kaybetmeden açtım.
"Vira'm nasılsın"
"iyiyim baba sen nasılsın"
"ben de iyiyim bebeğim uyumadan önce sesini duymak istedim, neler yaptın bakalım bugün"
"Ediz geldi baba onunla vakit geçirdik bir sürü şey yaptık, yarında davut reisle balığa çıkacağız"
"Vira denize açılman tehlikeli denizin şakası olmaz babacığım. sen ne anlayacaksın balık tutmaktan boşver gitme"
"babaa çocuktan beri balığa çıkıyorum ben merak etme gayet güvenli ayrıca dikkat edeceğim korkma"
"tamam bebeğim sana güveniyorum, ayrıca çok özledim çok özledik"
"bende özledim seni, sizi"
"gel demen yeterli bebeğim"
"biliyorum baba"
"şimdi kapatmam lazım bebeğim güzelce uyu üzerini iyi ört seni seviyorum"
"iyi geceler baba"
Diyerek kapattım telefonu.
Bende seni seviyorum baba.
Ne kadar henüz bunu sana söyleyemesemde.
Bende seni seviyorum.
Vira ve Kenan'ın arasında ki buzlar eriyor.
Ah Ediz sahiplenici kekim.