unicode
"ကျေးဇူးတင်စရာ မလိုပါဘူး။ ငါ့ နေရာက ဘယ်သူမဆို ဒီလိုပဲ လုပ်မှာ သေချာတယ်" ဟု လောင်ယန် က ဆိုသည်။ ပြိုင်ပွဲထိန်းသိမ်းသူက "ဂိတ်မှုူးနဲ့ စကားပြောရမယ်ဆိုလို့ရှိရင် သူ့ဆုလာဘ်ကို ရနိုင်ပြီးတော့ စကားပြောပါ" ဟုပြောခဲ့သည်။
တံခါးမှူးက မတ်တပ်ထရပ်ပြီး သူ့မျက်နှာမှာ စွန်းထင်းနေတဲ့ မျက်ရည်တွေကို သုတ်လိုက်သည်။ "မဟုတ်ဘူး၊ မဟုတ်ဘူး၊ ငါတို့မိသားစုက မင်းကို အသက်ကယ်ပေးတဲ့ ကျေးဇူးရှိမှာ။ ကျေးဇူးတင်တယ်လို့ ပြောရုံနဲ့ မလုံလောက်ပါဘူး။ ငါ့ရဲ့ ကျေးဇူးကို ဖော်ပြဖို့အတွက် ကျေးဇူးပြုပြီး ဒီလက်ဆောင်လေးကို လက်ခံလိုက်ပါ။"
ထို့နောက် တံခါးစောင့်သည် အရွယ်ရောက်ပြီးသားလူလက်သီးချက်အရွယ်ရှိ အနက်ရောင်ကျောက်တုံးကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ၎င်း၏မျက်နှာပြင်သည် မည်းနက်နေသဖြင့် အမှောင်ထုက သွေးထွက်သလိုခံစားရသည်။ လောင်ယန်ဟာ သူ့အကြည့်တွေကို ရှောင်လွှဲလို့မရနိုင်ပါ။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဒီကျောက်တုံးမှာ ထူးခြားမှုတစ်ခုရှိတယ်ဆိုတာ သူသိနေသည်။
"ဒါက ကျွန်တော့်မိသားစုမှာ မျိုးဆက်တွေကနေ မျိုးဆက်တစ်ခုအထိ အမွေဆက်ခံထားတဲ့ အရာတစ်ခုပါ။ အဲဒါက အရိပ်နယ်မြေ မှာ တွေ့ရှိရတဲ့ သတ္တုတစ်မျိုးပါ။" အရိပ်နယ်မြေ... ၎င်းသည် VR အသုံးပြုပြီးနောက် ဂိမ်းထဲသို့ မြေပုံအသစ်တစ်ခု ထပ်ထည့်ခဲ့တာလား။
" အရွယ်အစား သေးငယ်သော်လည်း၊ ၎င်းကို လက်နက်တစ်ခုအဖြစ် ထွင်းလုပ်ထားနိုင်သေးသည်။ ထွက်ပေါ်လာသောလက်နက်သည် ကျွန်ုပ်တို့လူမျိုးအတွက် အလွန်နှစ်သက်ဖွယ်ကောင်းသော 'အရိပ်' ၏ လက္ခဏာများ အလိုအလျောက်ရှိနေမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် သင့်ရှေ့ခရီးအတွက် အထောက်အကူဖြစ်မည်ဟု မျှော်လင့်ပါသည်။"
ထိုစကားကိုကြားသောအခါ လောင်ယန် ၏မျက်လုံးများသည် ချက်ချင်းတောက်ပလာခဲ့သည်။ သူ့ကိုယ်ပိုင်လက်နက်ကို ထွင်းလုပ်ဖို့အတွက် ပစ္စည်းတွေယူရမယ့် အစီအစဉ်ရှိပြီးသားဖြစ်ပေမယ့် ဒီကျောက်တုံးက သူ့အတွက် အရမ်းအသုံးဝင်မှာ သေချာသည်။
အကြီးအကဲသည် လနတ်သူငယ်များ ၏ မျိုးနွယ် နှင့် ပတ်သက်သော နိဒါန်း အရ အရိပ် များ နှင့် ပတ်သက် ၍ သူ တို့ ၏ ထူးခြားသော စွမ်းရည်သည် 'အရိပ် ' နှင့် ပတ်သက်မှာ သေချာသည် ။ ထို့ကြောင့် အရိပ်ဓာတ်ပါသော လက်နက်တစ်ခုရှိခြင်းသည် သူ့အတွက် အလွန် အထောက်အကူဖြစ်မည်မှာ သေချာသည်။
လောင်ယန် က အနက်ရောင်ကျောက်တုံးကို လက်ခံဖို့ တွန့်ဆုတ်မနေပါ။ "ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဂိတ်မှူး"
၎င်းကို ၎င်း၏ ပစ္စည်းခလုတ်တွင် ထည့်ထားပြီး ၎င်း၏ အချက်အလက်များကို စစ်ဆေးလိုက်သည်။
အမ်ဘရာ
-" အရိပ်နယ်မြေတောင်တန်းဒေသတွင်တွေ့ရှိနိုင်သောရှားပါးသတ္တု။ ၎င်းကို ထည့်သွင်းထားသော ပစ္စည်းများနှင့် ပန်းပဲဆရာ၏ ကျွမ်းကျင်မှုပေါ်မူတည်၍ အဆင့်မြင့်လက်နက်အဖြစ် လုပ်နိုင်သည်။ ပစ္စည်းများပါ၀င်သည်ဖြစ်စေ ထွက်ပေါ်လာသောလက်နက်သည် ၎င်းတွင် အရိပ်ဒြပ်စင် အမြဲရှိနေမည်ဖြစ်သည်။"
လောင်ယန် ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်သည်။ ဒါက တကယ်ကောင်းတဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုပါ။ ယခုတော့ သူသည် ဤလျှို့ဝှက်ဖြစ်ရပ်ကို ရှာတွေ့နိုင်သည့်အတွက် ဝမ်းသာမိပါသည်။ ဤအချက်နှင့်အတူ၊ သူပေးသောအလုပ်ပြီးသောအခါ သူရရှိသောပစ္စည်းများနှင့်အတူ ဤမူလရွာတွင် အလွန်ကြီးမားသော ပစ္စည်းတစ်ခုခုကို ရနိုင်သည်ကို သူသဘောပေါက်ပေသည်။
အခုတော့ သူတကယ်ထွက်သွားပြီး အော့ဒေးလ်မြို့ ကိုသွားတော့မည်။
ထို့နောက် တိတ်ဆိတ်နေသည့်ရွံတောတွင် အိပ်ပျော်နေသော နာမည်ဆိုးကြီး နဂါးကြီးကို ရုတ်တရက် သတိရမိသည်။ "သူ ဒီကနေ မထွက်ခွာခင် ပြန်ပြီး စစ်ဆေးသင့်သလား။"
သူ ကွန်ပြူတာ ဗားရှင်းကို ကစားနေစဉ်တွင် ကစားသမားများအား ၎င်းတို့၏ သက်ဆိုင်ရာ မူလရွာသို့ ပြန်သွားရန် ခွင့်ပြုပေးသော အော့ဒေးလ် တွင် တယ်လီပို့တ်ပေါ်တယ်တစ်ခုရှိသည်။ ထိုနည်းအတိုင်းပင် ထိုမြို့နှင့် ဆက်သွယ်ထားသည့် မူလရွာတိုင်းတွင် တယ်လီပို့ခြင်း ပေါ်တယ်လည်း ရှိသည်။ ကစားသမားတစ်ဦးသည် မိမိမူလရွာကလွဲအခြားမြို့များသို့ မသွားနိုင်ပါ။
အကယ်၍ ဤ VR ဗားရှင်းတွင်သာ ဖြစ်သေးပါက လောင်ယန်သည် သူအလိုရှိသည့်အချိန်တိုင်း ဤနေရာသို့ ပြန်သွားနိုင်သေးသည်။ အဲဒါကို သူခံစားမိတုန်းပင်ဖြစ်နေ၏ ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အဆိုပါအင်္ဂါရပ်ကို ဖယ်ရှားရန် အကြောင်းပြချက်မရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် VR သည် အဆင့်နှိမ့်ခြင်းထက် ကြီးမားသော အဆင့်မြှင့်တင်မှုဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။
" ဒါဆို တိတ်ဆိတ်နေသည့်ရွံတော ကို ပြန်သွားပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ နဂါးကို တွေ့သင့် သလား။ ဒါမှမဟုတ် နဂါးကို မတော်တဆ နိုးလာရင်တောင် အရေးမကြီးဘူးလို့ ခိုင်လုံတဲ့အချိန်အထိ စောင့်ရမှာလား။" ဒါပေမယ့် သူ့မှာ ကိုယ်ပျောက်၀တ်ရုံ ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် နဂါးနိုးလာရန် အခွင့်အလမ်းသည် အလွန်နည်းပါးလှသည်။ အဆုံးတွင် သူသည် သူ၏ သိချင်စိတ်ကို ကျေနပ်စေရန်သာ သွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သေးသည်။
ဒါပေမယ့် သူ့ Status Window မှာ အချိန်ကို သူတွေ့လိုက်ရသည်။ ညစာစားချိန် ရောက်နေပြီ။ ညစာစားပြီး အဲဒီနေရာကို သွားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ မနက်ဖြန်ဆို ရွာက ထွက်သွားမည် ဖြစ်သည်။
လောင်ဂျင်သည် VR ဦးထုပ်ကို ချွတ်လိုက်သည်။ သူက ပိုကစားချင်ပေမယ့် မနေ့ညက ညသန်းခေါင်ကျော်မှ ဆော့တာကြောင့် မွန်းတည့်ချိန်နီးမှသာ နိုးထနိုင်ခဲ့ပြီး သူ့မိသားစုနဲ့ မနက်စာ မစားလိုက်ရတာကို သတိရသွားသည်။
သူအရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားနေပုံပါပင်ဖြစ်နေ၏။ သူ့ဂိမ်းဇာတ် ကောင်နှင့်ကျင့်သားရလိုက်သည်နှင့် ထိုဘီလူးများကို သတ်ပစ်ရန် အနည်းငယ် လွယ်ကူလာသည်။ သူရဲ့ပထမဆုံးတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရင်း လမ်းတစ်လျှောက်မှာ ဘီလူးတွေကို သတ်ရင်း စိတ်ဖိစီးမှုကို သက်သာစေတဲ့ဆေးက ဘယ်လောက်ကောင်းလဲဆိုတာကို သူနားလည်ခဲ့သည်။ ဒီဂိမ်းမှာ သူက တတ်နိုင်သလောက် ရက်စက်နိုင်ပါသည်။ ၎င်းသည် VR ဖြစ်သောကြောင့်၊ ၎င်းသည် အမှန်တကယ်ခံစားရသည်။ သူသည် လက်တွေ့ဘဝတွင် တိုက်ပွဲဝင်နေသကဲ့သို့ပင်ဖြစ်ေန၏။ သူမသိခင်ကတည်းက သူပျော်နေပြီ။
ဂိမ်းကို ပထမဆုံးကစားတုန်းက ကြိုက်မယ်လို့ မထင်ခဲ့ ပေ။ သူသည် ၎င်း၏ဒုတိယအကိုကြီးနှင့်အတူ လိုက်ပါရန်သာရှိနေသည်။ ဒါပေမယ့် ငါးရက်ကြာကစားပြီးနောက်မှာတော့ လောင်ယန် အကြောင်းကိုတောင် မတွေးတော့ဘဲ သူ့ကိုယ်သူ ပျော်ရွှင်နေခဲ့ပါသည်။ အခုတော့ သူတကယ် ကောင်းကောင်း လုပ်ချင်နေပြီ။ စိတ်အနှောက်အယှက်စရာဂိမ်းဇာတ် ကောင်ကြားမှ သူရခဲ့သည့်ခံစားချက်ဖြစ်သည်။ နည်းနည်းပျော်စရာကောင်းတာကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်သည်။
သူ့အခန်းထဲက ထွက်သွားပြီး လှေကားပေါ်ကို တက်လိုက်ချိန်မှာတော့ လောင်ယန် က ထမင်းစားခန်းဆီ လျှောက်သွားနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့အစ်ကိုက သူ့ဦးတည်ချက်ကိုလည်း ကြည့်နေရာကနေ လောင်ယန်က သူ့ကိုမြင်လိုက်တဲ့အခါ တောက်ပတဲ့အပြုံးတစ်ခုက ချက်ချင်းဆိုသလို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ကျော်ဖြတ်သွားပြီး သူ့ရဲ့လှပတဲ့မျက်နှာကို ပိုတောင် လှပသွားစေသည်။
နောက်ကျောင်းတက်ချိန်မရောက်ခင် တစ်လကျော်ကျော်လောက်ပဲရှိသေးသည်။ လောင်ဂျင်က သူ့အစ်ကိုက သူ့ကျောင်းစာမေးပွဲကို အောင်ပြီး တတိယနှစ်ကို တိုက်ရိုက်တက်နိုင်မယ်ဆိုတာ သံသယမရှိပါ။ သူစိုးရိမ်တာက လောင်ယန် က ယောက်ျားလေးတွေရဲ့ အာရုံစူးစိုက်မှုကို ဆွဲဆောင်နေတာပင်ဖြစ်သည်။ ဟုတ်ပါသည် ယောက်ျားလေးတွေဖြစ်သည်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူ့အစ်ကိုက ဒီလိုမျက်နှာမျိုးနဲ့ ဝန်းခံရတာကို မုန်းနေခြင်း ကြောင့်ဖြစ်သည်။ အမျိုးသားတွေကို သူတို့ရဲ့ လိင်စိတ်ဘယ်လိုပဲ နေနေဆွဲဆောင်နိုင်တဲ့ မျက်နှာမျိုးရှိခြင်းကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။
လောင်ဂျင် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ ကိစ္စမရှိပေ။ သူ့ကို ကာကွယ်ဖို့ပဲလိုသည်။ သူ့အစ်ကိုကို ဒီလိုမျိုး အတွေးမျိုးနဲ့ ကြုံလာရရင် သူတို့တွေကို အနိုင်ယူနိုင်မှာ သေချာပါသည်။
"မင်းအိမ်အပြင်မှာရှိနေရင် ဒီလိုမပြုံးပါနဲ့" လောင်ယန် အနားကိုရောက်တဲ့အခါ သူပြောခဲ့သည်။
လောင်ယန်သည် မျက်ခုံးပင့်ကာ လောင်ဂျင် အဘယ်ကြောင့် ရုတ်တရက် ထိုသို့ပြောသည်ကို အံ့ဩသွားသည်။ "ဘာလို့လဲ အားဂျင်က ပြုံးပြီး ကြည့်ရတာ မကောင်းဘူးလို့ ထင်နေတာလား" ပင်ပန်းဆင်းရဲစွာ ပြုမူလျက်ပြောလိုက်သည်။
"မဟုတ်ဘူး! သိပ်အများကြီးမမေးနဲ့ အဲဒါကိုလုပ်ပါ။"
"ဒါပေမယ့် ဘာကြောင့်လဲဆိုတာ ငါသိချင်တယ်။ ဒါမှမဟုတ် ငါကြည့်ရတာ မကောင်းဘူးလို့ မင်းတကယ်ထင်တာဖြစ်နိုင်လို့ မင်းအဲဒါကို မပြောချင်ဘူး" လောင်ယန်က သူ့ကိုယ်သူ ပိုသနားဖို့ကောင်းနေပုံရသည်။
လောင်ဂျင်ရုတ်တရက် ခေါင်းကိုက်လာသည်။ သူ့အစ်ကိုကို ဒီလိုပုံစံနဲ့ တကယ်ကို သည်းမခံနိုင်ပေ။ "မင်းကြည့်ကောင်းလွန်းတာကြောင့် ဟုတ်ပြီလား? မင်း ပိုးမွှားတွေကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဆွဲဆောင်လိမ့်မယ်။"
လောင်ယန်သည် လောင်ဂျင်၏ ရှင်းလင်းချက်ကြောင့် သဘောကျသွားသည်။ ထို့နောက် အစ်ကို့လက်ကို ပွေ့ဖက်ကာ မော့ကြည့်လိုက်သည်။ "ဒါပေမယ့် အားဂျင်က ငါ့ကို ကာကွယ်ပေးမှာ သေချာတယ် မဟုတ်လား"
လောင်ဂျင် သည် ဂုဏ်ယူစွာဖြင့် သူ့ရင်ဘတ်ကို တင်လိုက်သည်။ "ဒါပေါ့ ငါကာကွယ်ပေးမှာ။"
လောင်ယန်က ပြုံးပြီး သူ့အစ်ကိုကို ထမင်းစားခန်းဆီ ခေါ်သွားလိုက်သည်။ လမ်းတစ်လျှောက်မှာ သူတို့နှစ်ယောက်က အကာဒီရာအကြောင်းပဲ ပြောနေကြပါတော့သည်။
zawgyi
"ေက်းဇူးတင္စရာ မလိုပါဘူး။ ငါ့ ေနရာက ဘယ္သူမဆို ဒီလိုပဲ လုပ္မွာ ေသခ်ာတယ္" ဟု ေလာင္ယန္ က ဆိုသည္။ ၿပိဳင္ပြဲထိန္းသိမ္းသူက "ဂိတ္မႈူးနဲ႔ စကားေျပာရမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ သူ႔ဆုလာဘ္ကို ရႏိုင္ၿပီးေတာ့ စကားေျပာပါ" ဟုေျပာခဲ့သည္။
တံခါးမႉးက မတ္တပ္ထရပ္ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာမွာ စြန္းထင္းေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္လိုက္သည္။ "မဟုတ္ဘူး၊ မဟုတ္ဘူး၊ ငါတို႔မိသားစုက မင္းကို အသက္ကယ္ေပးတဲ့ ေက်းဇူးရွိမွာ။ ေက်းဇူးတင္တယ္လို႔ ေျပာ႐ုံနဲ႔ မလုံေလာက္ပါဘူး။ ငါ့ရဲ႕ ေက်းဇူးကို ေဖာ္ျပဖို႔အတြက္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဒီလက္ေဆာင္ေလးကို လက္ခံလိုက္ပါ။"
ထို႔ေနာက္ တံခါးေစာင့္သည္ အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသားလူလက္သီးခ်က္အ႐ြယ္ရွိ အနက္ေရာင္ေက်ာက္တုံးကို ထုတ္ယူလိုက္သည္။ ၎၏မ်က္ႏွာျပင္သည္ မည္းနက္ေနသျဖင့္ အေမွာင္ထုက ေသြးထြက္သလိုခံစားရသည္။ ေလာင္ယန္ဟာ သူ႔အၾကည့္ေတြကို ေရွာင္လႊဲလို႔မရႏိုင္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီေက်ာက္တုံးမွာ ထူးျခားမႈတစ္ခုရွိတယ္ဆိုတာ သူသိေနသည္။
"ဒါက ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုမွာ မ်ိဳးဆက္ေတြကေန မ်ိဳးဆက္တစ္ခုအထိ အေမြဆက္ခံထားတဲ့ အရာတစ္ခုပါ။ အဲဒါက အရိပ္နယ္ေျမ မွာ ေတြ႕ရွိရတဲ့ သတၱဳတစ္မ်ိဳးပါ။" အရိပ္နယ္ေျမ... ၎သည္ VR အသုံးျပဳၿပီးေနာက္ ဂိမ္းထဲသို႔ ေျမပုံအသစ္တစ္ခု ထပ္ထည့္ခဲ့တာလား။
" အ႐ြယ္အစား ေသးငယ္ေသာ္လည္း၊ ၎ကို လက္နက္တစ္ခုအျဖစ္ ထြင္းလုပ္ထားႏိုင္ေသးသည္။ ထြက္ေပၚလာေသာလက္နက္သည္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔လူမ်ိဳးအတြက္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ 'အရိပ္' ၏ လကၡဏာမ်ား အလိုအေလ်ာက္ရွိေနမည္ျဖစ္သည္။ ၎သည္ သင့္ေရွ႕ခရီးအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။"
ထိုစကားကိုၾကားေသာအခါ ေလာင္ယန္ ၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ ခ်က္ခ်င္းေတာက္ပလာခဲ့သည္။ သူ႔ကိုယ္ပိုင္လက္နက္ကို ထြင္းလုပ္ဖို႔အတြက္ ပစၥည္းေတြယူရမယ့္ အစီအစဥ္ရွိၿပီးသားျဖစ္ေပမယ့္ ဒီေက်ာက္တုံးက သူ႔အတြက္ အရမ္းအသုံးဝင္မွာ ေသခ်ာသည္။
အႀကီးအကဲသည္ လနတ္သူငယ္မ်ား ၏ မ်ိဳးႏြယ္ ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ နိဒါန္း အရ အရိပ္ မ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္ ၍ သူ တို႔ ၏ ထူးျခားေသာ စြမ္းရည္သည္ 'အရိပ္ ' ႏွင့္ ပတ္သက္မွာ ေသခ်ာသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ အရိပ္ဓာတ္ပါေသာ လက္နက္တစ္ခုရွိျခင္းသည္ သူ႔အတြက္ အလြန္ အေထာက္အကူျဖစ္မည္မွာ ေသခ်ာသည္။
ေလာင္ယန္ က အနက္ေရာင္ေက်ာက္တုံးကို လက္ခံဖို႔ တြန႔္ဆုတ္မေနပါ။ "ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဂိတ္မႉး"
၎ကို ၎၏ ပစၥည္းခလုတ္တြင္ ထည့္ထားၿပီး ၎၏ အခ်က္အလက္မ်ားကို စစ္ေဆးလိုက္သည္။
အမ္ဘရာ
-" အရိပ္နယ္ေျမေတာင္တန္းေဒသတြင္ေတြ႕ရွိႏိုင္ေသာရွားပါးသတၱဳ။ ၎ကို ထည့္သြင္းထားေသာ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ပန္းပဲဆရာ၏ ကြၽမ္းက်င္မႈေပၚမူတည္၍ အဆင့္ျမင့္လက္နက္အျဖစ္ လုပ္ႏိုင္သည္။ ပစၥည္းမ်ားပါ၀င္သည္ျဖစ္ေစ ထြက္ေပၚလာေသာလက္နက္သည္ ၎တြင္ အရိပ္ျဒပ္စင္ အၿမဲရွိေနမည္ျဖစ္သည္။"
ေလာင္ယန္ ေက်နပ္စြာ ၿပဳံးလိုက္သည္။ ဒါက တကယ္ေကာင္းတဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုပါ။ ယခုေတာ့ သူသည္ ဤလွ်ိဳ႕ဝွက္ျဖစ္ရပ္ကို ရွာေတြ႕ႏိုင္သည့္အတြက္ ဝမ္းသာမိပါသည္။ ဤအခ်က္ႏွင့္အတူ၊ သူေပးေသာအလုပ္ၿပီးေသာအခါ သူရရွိေသာပစၥည္းမ်ားႏွင့္အတူ ဤမူလ႐ြာတြင္ အလြန္ႀကီးမားေသာ ပစၥည္းတစ္ခုခုကို ရႏိုင္သည္ကို သူသေဘာေပါက္ေပသည္။
အခုေတာ့ သူတကယ္ထြက္သြားၿပီး ေအာ့ေဒးလ္ၿမိဳ႕ ကိုသြားေတာ့မည္။
ထို႔ေနာက္ တိတ္ဆိတ္ေနသည့္႐ြံေတာတြင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ နာမည္ဆိုးႀကီး နဂါးႀကီးကို ႐ုတ္တရက္ သတိရမိသည္။ "သူ ဒီကေန မထြက္ခြာခင္ ျပန္ၿပီး စစ္ေဆးသင့္သလား။"
သူ ကြန္ျပဴတာ ဗားရွင္းကို ကစားေနစဥ္တြင္ ကစားသမားမ်ားအား ၎တို႔၏ သက္ဆိုင္ရာ မူလ႐ြာသို႔ ျပန္သြားရန္ ခြင့္ျပဳေပးေသာ ေအာ့ေဒးလ္ တြင္ တယ္လီပို႔တ္ေပၚတယ္တစ္ခုရွိသည္။ ထိုနည္းအတိုင္းပင္ ထိုၿမိဳ႕ႏွင့္ ဆက္သြယ္ထားသည့္ မူလ႐ြာတိုင္းတြင္ တယ္လီပို႔ျခင္း ေပၚတယ္လည္း ရွိသည္။ ကစားသမားတစ္ဦးသည္ မိမိမူလ႐ြာကလြဲအျခားၿမိဳ႕မ်ားသို႔ မသြားႏိုင္ပါ။
အကယ္၍ ဤ VR ဗားရွင္းတြင္သာ ျဖစ္ေသးပါက ေလာင္ယန္သည္ သူအလိုရွိသည့္အခ်ိန္တိုင္း ဤေနရာသို႔ ျပန္သြားႏိုင္ေသးသည္။ အဲဒါကို သူခံစားမိတုန္းပင္ျဖစ္ေန၏ ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အဆိုပါအဂၤါရပ္ကို ဖယ္ရွားရန္ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ VR သည္ အဆင့္ႏွိမ့္ျခင္းထက္ ႀကီးမားေသာ အဆင့္ျမႇင့္တင္မႈျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
" ဒါဆို တိတ္ဆိတ္ေနသည့္႐ြံေတာ ကို ျပန္သြားၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ နဂါးကို ေတြ႕သင့္ သလား။ ဒါမွမဟုတ္ နဂါးကို မေတာ္တဆ ႏိုးလာရင္ေတာင္ အေရးမႀကီးဘူးလို႔ ခိုင္လုံတဲ့အခ်ိန္အထိ ေစာင့္ရမွာလား။" ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာ ကိုယ္ေပ်ာက္၀တ္႐ုံ ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နဂါးႏိုးလာရန္ အခြင့္အလမ္းသည္ အလြန္နည္းပါးလွသည္။ အဆုံးတြင္ သူသည္ သူ၏ သိခ်င္စိတ္ကို ေက်နပ္ေစရန္သာ သြားရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေသးသည္။
ဒါေပမယ့္ သူ႔ Status Window မွာ အခ်ိန္ကို သူေတြ႕လိုက္ရသည္။ ညစာစားခ်ိန္ ေရာက္ေနၿပီ။ ညစာစားၿပီး အဲဒီေနရာကို သြားဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ မနက္ျဖန္ဆို ႐ြာက ထြက္သြားမည္ ျဖစ္သည္။
ေလာင္ဂ်င္သည္ VR ဦးထုပ္ကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ သူက ပိုကစားခ်င္ေပမယ့္ မေန႔ညက ညသန္းေခါင္ေက်ာ္မွ ေဆာ့တာေၾကာင့္ မြန္းတည့္ခ်ိန္နီးမွသာ ႏိုးထႏိုင္ခဲ့ၿပီး သူ႔မိသားစုနဲ႔ မနက္စာ မစားလိုက္ရတာကို သတိရသြားသည္။
သူအရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားေနပုံပါပင္ျဖစ္ေန၏။ သူ႔ဂိမ္းဇာတ္ ေကာင္ႏွင့္က်င့္သားရလိုက္သည္ႏွင့္ ထိုဘီလူးမ်ားကို သတ္ပစ္ရန္ အနည္းငယ္ လြယ္ကူလာသည္။ သူရဲ႕ပထမဆုံးတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရင္း လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ဘီလူးေတြကို သတ္ရင္း စိတ္ဖိစီးမႈကို သက္သာေစတဲ့ေဆးက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲဆိုတာကို သူနားလည္ခဲ့သည္။ ဒီဂိမ္းမွာ သူက တတ္ႏိုင္သေလာက္ ရက္စက္ႏိုင္ပါသည္။ ၎သည္ VR ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ၎သည္ အမွန္တကယ္ခံစားရသည္။ သူသည္ လက္ေတြ႕ဘဝတြင္ တိုက္ပြဲဝင္ေနသကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္ေန၏။ သူမသိခင္ကတည္းက သူေပ်ာ္ေနၿပီ။
ဂိမ္းကို ပထမဆုံးကစားတုန္းက ႀကိဳက္မယ္လို႔ မထင္ခဲ့ ေပ။ သူသည္ ၎၏ဒုတိယအကိုႀကီးႏွင့္အတူ လိုက္ပါရန္သာရွိေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ငါးရက္ၾကာကစားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေလာင္ယန္ အေၾကာင္းကိုေတာင္ မေတြးေတာ့ဘဲ သူ႔ကိုယ္သူ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနခဲ့ပါသည္။ အခုေတာ့ သူတကယ္ ေကာင္းေကာင္း လုပ္ခ်င္ေနၿပီ။ စိတ္အေႏွာက္အယွက္စရာဂိမ္းဇာတ္ ေကာင္ၾကားမွ သူရခဲ့သည့္ခံစားခ်က္ျဖစ္သည္။ နည္းနည္းေပ်ာ္စရာေကာင္းတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။
သူ႔အခန္းထဲက ထြက္သြားၿပီး ေလွကားေပၚကို တက္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေလာင္ယန္ က ထမင္းစားခန္းဆီ ေလွ်ာက္သြားေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူ႔အစ္ကိုက သူ႔ဦးတည္ခ်က္ကိုလည္း ၾကည့္ေနရာကေန ေလာင္ယန္က သူ႔ကိုျမင္လိုက္တဲ့အခါ ေတာက္ပတဲ့အၿပဳံးတစ္ခုက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားၿပီး သူ႔ရဲ႕လွပတဲ့မ်က္ႏွာကို ပိုေတာင္ လွပသြားေစသည္။
ေနာက္ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္မေရာက္ခင္ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲရွိေသးသည္။ ေလာင္ဂ်င္က သူ႔အစ္ကိုက သူ႔ေက်ာင္းစာေမးပြဲကို ေအာင္ၿပီး တတိယႏွစ္ကို တိုက္႐ိုက္တက္ႏိုင္မယ္ဆိုတာ သံသယမရွိပါ။ သူစိုးရိမ္တာက ေလာင္ယန္ က ေယာက္်ားေလးေတြရဲ႕ အာ႐ုံစူးစိုက္မႈကို ဆြဲေဆာင္ေနတာပင္ျဖစ္သည္။ ဟုတ္ပါသည္ ေယာက္်ားေလးေတြျဖစ္သည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔အစ္ကိုက ဒီလိုမ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႔ ဝန္းခံရတာကို မုန္းေနျခင္း ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသားေတြကို သူတို႔ရဲ႕ လိင္စိတ္ဘယ္လိုပဲ ေနေနဆြဲေဆာင္ႏိုင္တဲ့ မ်က္ႏွာမ်ိဳးရွိျခင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။
ေလာင္ဂ်င္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ ကိစၥမရွိေပ။ သူ႔ကို ကာကြယ္ဖို႔ပဲလိုသည္။ သူ႔အစ္ကိုကို ဒီလိုမ်ိဳး အေတြးမ်ိဳးနဲ႔ ႀကဳံလာရရင္ သူတို႔ေတြကို အႏိုင္ယူႏိုင္မွာ ေသခ်ာပါသည္။
"မင္းအိမ္အျပင္မွာရွိေနရင္ ဒီလိုမၿပဳံးပါနဲ႔" ေလာင္ယန္ အနားကိုေရာက္တဲ့အခါ သူေျပာခဲ့သည္။
ေလာင္ယန္သည္ မ်က္ခုံးပင့္ကာ ေလာင္ဂ်င္ အဘယ္ေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္ ထိုသို႔ေျပာသည္ကို အံ့ဩသြားသည္။ "ဘာလို႔လဲ အားဂ်င္က ၿပဳံးၿပီး ၾကည့္ရတာ မေကာင္းဘူးလို႔ ထင္ေနတာလား" ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ျပဳမူလ်က္ေျပာလိုက္သည္။
"မဟုတ္ဘူး! သိပ္အမ်ားႀကီးမေမးနဲ႔ အဲဒါကိုလုပ္ပါ။"
"ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ငါသိခ်င္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ငါၾကည့္ရတာ မေကာင္းဘူးလို႔ မင္းတကယ္ထင္တာျဖစ္ႏိုင္လို႔ မင္းအဲဒါကို မေျပာခ်င္ဘူး" ေလာင္ယန္က သူ႔ကိုယ္သူ ပိုသနားဖို႔ေကာင္းေနပုံရသည္။
ေလာင္ဂ်င္႐ုတ္တရက္ ေခါင္းကိုက္လာသည္။ သူ႔အစ္ကိုကို ဒီလိုပုံစံနဲ႔ တကယ္ကို သည္းမခံႏိုင္ေပ။ "မင္းၾကည့္ေကာင္းလြန္းတာေၾကာင့္ ဟုတ္ၿပီလား? မင္း ပိုးမႊားေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ဆြဲေဆာင္လိမ့္မယ္။"
ေလာင္ယန္သည္ ေလာင္ဂ်င္၏ ရွင္းလင္းခ်က္ေၾကာင့္ သေဘာက်သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ အစ္ကို႔လက္ကို ေပြ႕ဖက္ကာ ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ "ဒါေပမယ့္ အားဂ်င္က ငါ့ကို ကာကြယ္ေပးမွာ ေသခ်ာတယ္ မဟုတ္လား"
ေလာင္ဂ်င္ သည္ ဂုဏ္ယူစြာျဖင့္ သူ႔ရင္ဘတ္ကို တင္လိုက္သည္။ "ဒါေပါ့ ငါကာကြယ္ေပးမွာ။"
ေလာင္ယန္က ၿပဳံးၿပီး သူ႔အစ္ကိုကို ထမင္းစားခန္းဆီ ေခၚသြားလိုက္သည္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အကာဒီရာအေၾကာင္းပဲ ေျပာေနၾကပါေတာ့သည္။