unicode
လောင်ယန်သည် ဘီလူးတစ်ကောင်ဆီသို့ ပြေးသွားပြီးနောက် ဘယ်ဘက်ဓားမြှောင်ကို အသုံးပြု၍ ခုတ်ထစ်ပြီးနောက် အခြားဓားမြှောင်ကို အသုံးပြုကာ မျဉ်းစောင်းပုံစံဖြင့် ချက်ခြင်း ခုတ်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် ဓားမြှောင်နှစ်ချောင်းကို အသုံးပြု၍ အလျားလိုက် မျဉ်းစောင်းဖြင့် ခုတ်လိုက်၏။ ဘီလူးသည် ချက်ချင်းပင် ပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။
သို့သော် ဓားမြှောင်နှစ်ချောင်းကို ကိုင်ထားသည့် သူ့လက်ကို ငုံ့ကြည့်ကာ အနည်းငယ် မကျေမနပ် ဖြစ်နေမိသည်။ သူအခုလုပ်ခဲ့တဲ့လုပ်ဆောင်ချက်က လုပ်ကြံသူ အမျိုးစားရဲ့တက်ကြွတဲ့စွမ်းရည် တစ်ခုဖြစ်တဲ့ သုံးကြိမ်ထိုးစစ် နဲ့ ဆင်တူပါသည်။ ၎င်းသည်ကွန်ပြူတာ ဗားရှင်းကို ကစားနေချိန်၌ သူရှင်းလင်းစွာ မှတ်မိနိုင်သည့် တက်ကြွသောစွမ်းရည်များထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ "သင်အပြေးအလွှား သုံးကြိမ် ခုတ်ခြင်းဖြင့် ရန်သူများကို ထိခိုက်ပျက်စီးစေနိုင်သည်။ မင်းရဲ့အမြန်နှုန်းက ပိုမြန်လေ၊ မင်းရဲ့ပြိုင်ဘက်ကို ထိခိုက်စေနိုင်လေလေပါပဲ။"
ဒါပေမယ့် အခု သူလိုချင်တဲ့ အကျိုးသက်ရောက်မှုကို မပေးခဲ့ ပေ။ သူ့အရှိန်က အရမ်းနှေးနေသေးတာ ဖြစ်နိုင်သည်။ ဆိုလိုချင်တာက သူမှတ်မိတဲ့ တက်ကြွတဲ့စွမ်းရည်တွေကို မစွမ်းဆောင်နိုင်ခင်မှာ သူတကယ် လုပ်ကြံသူတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့လိုသည်။ သူသည် ထိုအရည်အချင်းများကို အတုယူနိုင် သော်လည်း ၎င်းသည် သူ့အား သူလိုချင်သော အကျိုးသက်ရောက်မှုကို ပေးမည်မဟုတ်ပေ။ ဒီရလဒ်က တကယ်ကို အံ့သြစရာတော့ မဟုတ်ပါ။ သူက စမ်းကြည့်ချင်ရုံပင်ဖြစ်၏။ အခု ရလဒ်ကို သူသိတော့ အဲဒါကို မစဉ်းစားတော့ပေ။
သူသည် ရှေ့သို့ ဆက်လက်ရွေ့လျားပြီး သူပုံမှန်တွေ့ဆုံခဲ့သော ဘီလူးများကို သတ်ပစ်လိုက်သည်။
လောင်ယန် သည် တိတ်ဆိတ်သည့်ရွံ တော တည်ရှိရာအရပ်ဆီသို့ လမ်းလျှောက် လာခဲ့သည်။ ထိုနေရာသည် လခြမ်းပုံသစ်တော ၏အနောက်ဘက်တွင်တည်ရှိသည်။ သူ့လမ်းတွင် လာသမျှ ဘီလူးအားလုံးကို ရှောင်မပြေးခဲ့ပဲ သူတို့ကို ထိပ်တိုက်တွန်းလှန်ခဲ့သည်။ ဘီလူးများကို သတ်ခြင်းသည် အဆင့်များကို တင်ရန် အခြားနည်းလမ်းကောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။
တိတ်ဆိတ်သည့်ရွံ တော ဧရိယာသို့ ရောက်သောအခါတွင် သူ့အဆင့်သည် တစ်ဖန်ပြန်တက် သွားပြီဖြစ်သည်။ အခု သူက အဆင့် 13 ကိုရောက်ခဲ့လေပြီ။ သူက ပြုံးပြီး ဒါကို ကျေနပ်မိသည်။ ထို့နောက် တိတ်ဆိတ်သည့်ရွံ တော ဆီသို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။
သူရောက်သွားတဲ့အခိုက်မှာတော့ သူဘာကြောင့်ဒီလိုခေါ်တာလဲဆိုတာ သူတကယ် နားလည်သွားသည်။ ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတော့ အကြီးကဲပြောသလိုပဲ၊ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဘာအသံမှ မရှိတော့ပေ။ သစ်ရွက်ခြောက်များ သို့မဟုတ် အခြားအသံများကိုပင် မကြားရပေ။ အဲဒါကို မှောင်မိုက်တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ပေါင်းထည့်လိုက်တာက ဒီနေရာကို ပိုကြောက်စရာကောင်းအောင် လုပ်လိုက် ပေသည်။ " ပြောစရာမလို အောင် အရမ်းမိုက်တယ်ဟ။ မလိုချင်အပ်ပဲ ရင်ခုန်စေသေးတယ်။"
လောင်ယန်အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး နောက်ဆုံးတော့ ပတ်ပတ်လည်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့နာမည် ပြောသလိုပဲ၊ အဲဒီနေရာက စိုထိုင်းပြီး တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ရွံတော တစ်ခုပင်။ သစ်သားအပင် မျိုးစိတ်ထက် အပင်ငယ်လေးတွေအများကြီးရှိနေသည်။ ရွှံ့တောရဲ့ ညာဘက်အစွန်မှာလည်း ရေကန်တစ်ခုကိုတွေ့နိုင်သည်။ အရမ်းကြီးလည်းမကြီးပေမယ့် အရမ်းလည်းမငယ်လှပေ။ အပေါ်က လကြီးကို သူ့ကို ရေမျက်နှာပြင်ပေါ်မှာ ရောင်ပြန်ဟပ်နေတာတွေ့နိုင်ပါသည်။
အကြီးကဲပြောပြတဲ့ ဂူကို လှည့်ပတ်ပြီး လိုက်ရှာနေလိုက်သည်။ ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ အဝေးဆုံး အကွာအဝေးတွင်ပင် ဂူကြီးတစ်လုံးကို သူမြင်နိုင်သည်။ သူ့ရှေ့မှာ ရပ်နေရင်တော့ ပို၍ပင် ကြီးနေလိမ့်မည်။ ကောင်းပြီ၊ ၎င်းသည် နဂါးအိမ်ဖြစ်နိုင်သည်ပင်၊ ထို့ကြောင့် ကြီး နေခြင်း သည် သဘာဝကျပါသည်။
သို့သော် လောင်ယန်က ပတ်ဝန်းကျင်ကို အရင်ရှာဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အပြင်မှာ ဖီလီကို ရှာမတွေ့ရင်တော့ အံကြိတ်ပြီး နဂါးဂူထဲကို ဝင်သွားရလိမ့်မည်ပင်။ သူ့ဘယ်ဘက်သို့ ဦးစွာသွားလိုက်၏။ သူလမ်းလျှောက်နေပေမဲ့ သူဘာမှ မကြားနိုင်တော့တာ အမှန်ပင်။ သူ့ခြေသံတွေတောင် သူပြန်မကြားရပေ။
"ခဏ လေး - သူ့ခြေရာတွေတောင် မကြားရဘူးလား။"
သူ မှန်ကန်စွာ မှတ်မိလျှင် ဤနေရာသည် 'တိတ်ဆိတ်နေသည်' ဟုဆိုကာ ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ဘီလူးများက နဂါးကို နှိုးရန် ကြောက်ရွံ့နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အဲဒါကို သူနားလည်နိုင်တသည်။ " ဒါပေမယ့် သူ့ခြေသံတွေ၊ သူ့ခြေတွေက သူ့အလိုလိုသိစိတ်ရှိပြီး နဂါးကိုလည်း ကြောက်နေတာလား။ ဒါဆို ဒီနေရာတဝိုက်က သစ်ပင်တွေကော ဘယ်လိုလဲ။"
"ဤနေရာသည် ဤမျှ ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်း၏ အခြားအကြောင်းရင်း ရှိနိုင်ပါသလား။"
ဒီပြဿနာကို မတွေးခင်မှာ သူ့ရှာဖွေမှုကို ဦးစွာ အပြီးသတ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အနောက် ဘက်ခြမ်းကို စေ့စေ့စပ်စပ် ဖြတ်လျှောက်ပြီးနောက် သာမန်ထက် ထူးထူးခြားခြား ဘာမှ မတွေ့ခဲ့ရပေ။
ထို့နောက် ရေကန်ရှိရာအရပ်သို့ ရောက်လာ၏။ တိတ်ဆိတ်သည့်ရွံ တောထဲကို စဝင်တုန်းက ပထမတော့ သူ သတိမထားမိပေမယ့် ရေကန်ပေါ်မှာ ငွေရောင်အလင်းတန်းလေးတွေ လွင့်နေသည်။ တော်တော်လှသည်။ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ရင် ဒီငွေရောင်မီးလုံးတွေဟာ ပိုးစုန်းကြူးတွေထုတ်လွှတ်တဲ့ မီးရောင်တွေနဲ့ ဆင်တူတယ်လို့ ထင်ကြလိမ့်မည်။ သို့သော် လောင်ယန် သေသေချာချာကြည့်သော အခါတွင် ၎င်းတို့သည် အလွန်သေးငယ်သောတောက်ပ သောပန်းပွင့်များဖြစ်သည်။ ၎င်း၏ အသွင်အပြင်သည် "dandelion" ပန်းပွင့်၏အစေ့အဝိုင်းနှင့်နီးပါး တူနေသည်။
လောင်ယန် သည် ငွေရောင်အလင်းတန်းများ ဘယ်ကလာသည်ကို စုံစမ်းကြည့်ရာ ရေကန်လယ်တွင် ငွေကြာပန်းတစ်ပွင့်ကို တွေ့လိုက်ရပြီးငွေရောင်ဖျော့ဖျော့ အလင်းတန်းများ တောက်ပစွာ ထုတ်လွှတ်နေခဲ့သည်။ ထိုငွေရောင်အလင်းများသည် ငွေကြာပန်းမှ ဆင်းသက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ သူ ပိုလို့တောင် သိချင်လာသည်။ ထို့ကြောင့် သူသွား၍ တောက်ပသော ငွေရောင်မီးလုံးများထဲမှ တစ်လုံးကို ထိုးကြည့်လိုက်သည်။
သူလုပ်လိုက်တာနဲ့ ငွေရောင်အလင်းတန်းက ရုတ်တရက် ပေါက်ကွဲသွားသည်။ ထို့နောက် မီးခိုးရောင် မီးခိုးတစ်ခု ပေါ်လာပြီး လောင်ယန် ၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။ တစ်ချိန် တည်းမှာပင် သူ့တစ်ကိုယ်လုံး လေဖြတ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ လက်ချောင်း လေးတောင် မလှုပ်နိုင်တော့ ပေ။ မဟုတ်ပါ၊ ပို၍တိကျသည်မှာ၊ ၎င်း၏တစ်ကိုယ်လုံးသည် ဆိုင်းငံ့ထားသည့်အခြေအနေသို့ ပြောင်းသွားသလိုပင်ဖြစ်သွားသည်။
ထို့နောက် ရေကန်ထဲသို့ တည့်တည့်ကျသွားတော့သည်။
နစ်မြုပ်သွားသည့် ခံစားချက်များက ချက်ချင်းပင် သူ့ကို ပြည့်နှက်သွားသည်။ မျက်လုံးမှိတ် ထားချင်သော်လည်း တစ်ကိုယ်လုံး မလှုပ်ရှားနိုင်ဖြစ်နေ၏။ ထို့နောက် ငွေကြာပန်းအောက်တွင် တစ်စုံတစ်ခု သို့မဟုတ် တစ်စုံတစ်ယောက် မျောပါလာသည်ကို သူမြင်လိုက်ရသည်။ လူ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ငွေကြာပန်းအမြစ်များဖြင့် ချည်နှောင်ထားခြင်းဖြစ်သည်။
ထိုသူသည် ပျောက်ဆုံးနေသော ဖီလီ ပင်ဖြစ်သည်။
သူ့မျက်လုံးများ ပွင့်သွားသော်လည်း အလင်းရောင်မရှိနေပေ။ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး အသက်မဲ့နေပုံရသည်။ ငွေကြာပန်းသည် သူ၏ တက်ကြွမှုကို ဖြည်းညှင်းစွာ စားသုံးနေ သကဲ့သို့ပင်ဖြစ်နေ၏။
ထို့နောက် ကြာပန်း၏အမြစ်များစွာသည် လောင်ယန် ဆီသို့ ပြေးလာသည်။ မလှုပ်နိုင်သောကြောင့် အမြစ်များက အလွယ်တကူ ချုပ်နှောင်ခံရသည်။ ပိုတင်းကျပ်လာလေ၊ သူ့ HP က ပိုနည်းလေလေ ပင်ဖြစ် လာသည်။ သူဘာမှကို မလုပ်နိုင်တော့ပေ။ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်က အရာအားလုံး ရုတ်တရက် မည်းမှောင်သွားတဲ့အထိပင်ဖြစ်၏။ တစ်ချိန်တည်းမှာဘဲ သူ့ရှေ့မှာ အခြေအနေပြတင်းပေါက်တစ်ခု ပေါ်လာခဲ့သည်။
"လေးစားရပါသော ကစားသမား၊ သင့်တွင် လောလောဆယ် HP မကျန်တော့ပါ။ အနီးဆုံး ရှင်သန် ပြန်ထမြောက်ရာနေရာသို့ ပြန်သွားလိုပါသလား။"
မြင်လိုက်ရတာကို လောင်ယန်မယုံနိုင်စွာ မျက်လုံးပြူးသွားရသည်။ သူတကယ်ကြီး သေသွားပြီလား။
"-"
zawgyi
ေလာင္ယန္သည္ ဘီလူးတစ္ေကာင္ဆီသို႔ ေျပးသြားၿပီးေနာက္ ဘယ္ဘက္ဓားေျမႇာင္ကို အသုံးျပဳ၍ ခုတ္ထစ္ၿပီးေနာက္ အျခားဓားေျမႇာင္ကို အသုံးျပဳကာ မ်ဥ္းေစာင္းပုံစံျဖင့္ ခ်က္ျခင္း ခုတ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဓားေျမႇာင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အသုံးျပဳ၍ အလ်ားလိုက္ မ်ဥ္းေစာင္းျဖင့္ ခုတ္လိုက္၏။ ဘီလူးသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္ ဓားေျမႇာင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကိုင္ထားသည့္ သူ႔လက္ကို ငုံ႔ၾကည့္ကာ အနည္းငယ္ မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနမိသည္။ သူအခုလုပ္ခဲ့တဲ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္က လုပ္ႀကံသူ အမ်ိဳးစားရဲ႕တက္ႂကြတဲ့စြမ္းရည္ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ သုံးႀကိမ္ထိုးစစ္ နဲ႔ ဆင္တူပါသည္။ ၎သည္ကြန္ျပဴတာ ဗားရွင္းကို ကစားေနခ်ိန္၌ သူရွင္းလင္းစြာ မွတ္မိႏိုင္သည့္ တက္ႂကြေသာစြမ္းရည္မ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္။ "သင္အေျပးအလႊား သုံးႀကိမ္ ခုတ္ျခင္းျဖင့္ ရန္သူမ်ားကို ထိခိုက္ပ်က္စီးေစႏိုင္သည္။ မင္းရဲ႕အျမန္ႏႈန္းက ပိုျမန္ေလ၊ မင္းရဲ႕ၿပိဳင္ဘက္ကို ထိခိုက္ေစႏိုင္ေလေလပါပဲ။"
ဒါေပမယ့္ အခု သူလိုခ်င္တဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကို မေပးခဲ့ ေပ။ သူ႔အရွိန္က အရမ္းေႏွးေနေသးတာ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဆိုလိုခ်င္တာက သူမွတ္မိတဲ့ တက္ႂကြတဲ့စြမ္းရည္ေတြကို မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခင္မွာ သူတကယ္ လုပ္ႀကံသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔လိုသည္။ သူသည္ ထိုအရည္အခ်င္းမ်ားကို အတုယူႏိုင္ ေသာ္လည္း ၎သည္ သူ႔အား သူလိုခ်င္ေသာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကို ေပးမည္မဟုတ္ေပ။ ဒီရလဒ္က တကယ္ကို အံ့ၾသစရာေတာ့ မဟုတ္ပါ။ သူက စမ္းၾကည့္ခ်င္႐ုံပင္ျဖစ္၏။ အခု ရလဒ္ကို သူသိေတာ့ အဲဒါကို မစဥ္းစားေတာ့ေပ။
သူသည္ ေရွ႕သို႔ ဆက္လက္ေ႐ြ႕လ်ားၿပီး သူပုံမွန္ေတြ႕ဆုံခဲ့ေသာ ဘီလူးမ်ားကို သတ္ပစ္လိုက္သည္။
ေလာင္ယန္ သည္ တိတ္ဆိတ္သည့္႐ြံ ေတာ တည္ရွိရာအရပ္ဆီသို႔ လမ္းေလွ်ာက္ လာခဲ့သည္။ ထိုေနရာသည္ လျခမ္းပုံသစ္ေတာ ၏အေနာက္ဘက္တြင္တည္ရွိသည္။ သူ႔လမ္းတြင္ လာသမွ် ဘီလူးအားလုံးကို ေရွာင္မေျပးခဲ့ပဲ သူတို႔ကို ထိပ္တိုက္တြန္းလွန္ခဲ့သည္။ ဘီလူးမ်ားကို သတ္ျခင္းသည္ အဆင့္မ်ားကို တင္ရန္ အျခားနည္းလမ္းေကာင္းတစ္ခုျဖစ္သည္။
တိတ္ဆိတ္သည့္႐ြံ ေတာ ဧရိယာသို႔ ေရာက္ေသာအခါတြင္ သူ႔အဆင့္သည္ တစ္ဖန္ျပန္တက္ သြားၿပီျဖစ္သည္။ အခု သူက အဆင့္ 13 ကိုေရာက္ခဲ့ေလၿပီ။ သူက ၿပဳံးၿပီး ဒါကို ေက်နပ္မိသည္။ ထို႔ေနာက္ တိတ္ဆိတ္သည့္႐ြံ ေတာ ဆီသို႔ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
သူေရာက္သြားတဲ့အခိုက္မွာေတာ့ သူဘာေၾကာင့္ဒီလိုေခၚတာလဲဆိုတာ သူတကယ္ နားလည္သြားသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ အႀကီးကဲေျပာသလိုပဲ၊ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဘာအသံမွ မရွိေတာ့ေပ။ သစ္႐ြက္ေျခာက္မ်ား သို႔မဟုတ္ အျခားအသံမ်ားကိုပင္ မၾကားရေပ။ အဲဒါကို ေမွာင္မိုက္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေပါင္းထည့္လိုက္တာက ဒီေနရာကို ပိုေၾကာက္စရာေကာင္းေအာင္ လုပ္လိုက္ ေပသည္။ " ေျပာစရာမလို ေအာင္ အရမ္းမိုက္တယ္ဟ။ မလိုခ်င္အပ္ပဲ ရင္ခုန္ေစေသးတယ္။"
ေလာင္ယန္အသက္ျပင္းျပင္းရႉၿပီး ေနာက္ဆုံးေတာ့ ပတ္ပတ္လည္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔နာမည္ ေျပာသလိုပဲ၊ အဲဒီေနရာက စိုထိုင္းၿပီး တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ႐ြံေတာ တစ္ခုပင္။ သစ္သားအပင္ မ်ိဳးစိတ္ထက္ အပင္ငယ္ေလးေတြအမ်ားႀကီးရွိေနသည္။ ႐ႊံ႕ေတာရဲ႕ ညာဘက္အစြန္မွာလည္း ေရကန္တစ္ခုကိုေတြ႕ႏိုင္သည္။ အရမ္းႀကီးလည္းမႀကီးေပမယ့္ အရမ္းလည္းမငယ္လွေပ။ အေပၚက လႀကီးကို သူ႔ကို ေရမ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာ ေရာင္ျပန္ဟပ္ေနတာေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။
အႀကီးကဲေျပာျပတဲ့ ဂူကို လွည့္ပတ္ၿပီး လိုက္ရွာေနလိုက္သည္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ အေဝးဆုံး အကြာအေဝးတြင္ပင္ ဂူႀကီးတစ္လုံးကို သူျမင္ႏိုင္သည္။ သူ႔ေရွ႕မွာ ရပ္ေနရင္ေတာ့ ပို၍ပင္ ႀကီးေနလိမ့္မည္။ ေကာင္းၿပီ၊ ၎သည္ နဂါးအိမ္ျဖစ္ႏိုင္သည္ပင္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ႀကီး ေနျခင္း သည္ သဘာဝက်ပါသည္။
သို႔ေသာ္ ေလာင္ယန္က ပတ္ဝန္းက်င္ကို အရင္ရွာဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ အျပင္မွာ ဖီလီကို ရွာမေတြ႕ရင္ေတာ့ အံႀကိတ္ၿပီး နဂါးဂူထဲကို ဝင္သြားရလိမ့္မည္ပင္။ သူ႔ဘယ္ဘက္သို႔ ဦးစြာသြားလိုက္၏။ သူလမ္းေလွ်ာက္ေနေပမဲ့ သူဘာမွ မၾကားႏိုင္ေတာ့တာ အမွန္ပင္။ သူ႔ေျခသံေတြေတာင္ သူျပန္မၾကားရေပ။
"ခဏ ေလး - သူ႔ေျခရာေတြေတာင္ မၾကားရဘူးလား။"
သူ မွန္ကန္စြာ မွတ္မိလွ်င္ ဤေနရာသည္ 'တိတ္ဆိတ္ေနသည္' ဟုဆိုကာ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ဘီလူးမ်ားက နဂါးကို ႏႈိးရန္ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အဲဒါကို သူနားလည္ႏိုင္တသည္။ " ဒါေပမယ့္ သူ႔ေျခသံေတြ၊ သူ႔ေျခေတြက သူ႔အလိုလိုသိစိတ္ရွိၿပီး နဂါးကိုလည္း ေၾကာက္ေနတာလား။ ဒါဆို ဒီေနရာတဝိုက္က သစ္ပင္ေတြေကာ ဘယ္လိုလဲ။"
"ဤေနရာသည္ ဤမွ် ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္း၏ အျခားအေၾကာင္းရင္း ရွိႏိုင္ပါသလား။"
ဒီျပႆနာကို မေတြးခင္မွာ သူ႔ရွာေဖြမႈကို ဦးစြာ အၿပီးသတ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ အေနာက္ ဘက္ျခမ္းကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ျဖတ္ေလွ်ာက္ၿပီးေနာက္ သာမန္ထက္ ထူးထူးျခားျခား ဘာမွ မေတြ႕ခဲ့ရေပ။
ထို႔ေနာက္ ေရကန္ရွိရာအရပ္သို႔ ေရာက္လာ၏။ တိတ္ဆိတ္သည့္႐ြံ ေတာထဲကို စဝင္တုန္းက ပထမေတာ့ သူ သတိမထားမိေပမယ့္ ေရကန္ေပၚမွာ ေငြေရာင္အလင္းတန္းေလးေတြ လြင့္ေနသည္။ ေတာ္ေတာ္လွသည္။ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ရင္ ဒီေငြေရာင္မီးလုံးေတြဟာ ပိုးစုန္းၾကဴးေတြထုတ္လႊတ္တဲ့ မီးေရာင္ေတြနဲ႔ ဆင္တူတယ္လို႔ ထင္ၾကလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ေလာင္ယန္ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေသာ အခါတြင္ ၎တို႔သည္ အလြန္ေသးငယ္ေသာေတာက္ပ ေသာပန္းပြင့္မ်ားျဖစ္သည္။ ၎၏ အသြင္အျပင္သည္ "dandelion" ပန္းပြင့္၏အေစ့အဝိုင္းႏွင့္နီးပါး တူေနသည္။
ေလာင္ယန္ သည္ ေငြေရာင္အလင္းတန္းမ်ား ဘယ္ကလာသည္ကို စုံစမ္းၾကည့္ရာ ေရကန္လယ္တြင္ ေငြၾကာပန္းတစ္ပြင့္ကို ေတြ႕လိုက္ရၿပီးေငြေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အလင္းတန္းမ်ား ေတာက္ပစြာ ထုတ္လႊတ္ေနခဲ့သည္။ ထိုေငြေရာင္အလင္းမ်ားသည္ ေငြၾကာပန္းမွ ဆင္းသက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ သူ ပိုလို႔ေတာင္ သိခ်င္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသြား၍ ေတာက္ပေသာ ေငြေရာင္မီးလုံးမ်ားထဲမွ တစ္လုံးကို ထိုးၾကည့္လိုက္သည္။
သူလုပ္လိုက္တာနဲ႔ ေငြေရာင္အလင္းတန္းက ႐ုတ္တရက္ ေပါက္ကြဲသြားသည္။ ထို႔ေနာက္ မီးခိုးေရာင္ မီးခိုးတစ္ခု ေပၚလာၿပီး ေလာင္ယန္ ၏ တစ္ကိုယ္လုံးကို ဖုံးလႊမ္းသြားသည္။ တစ္ခ်ိန္ တည္းမွာပင္ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး ေလျဖတ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ လက္ေခ်ာင္း ေလးေတာင္ မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ ေပ။ မဟုတ္ပါ၊ ပို၍တိက်သည္မွာ၊ ၎၏တစ္ကိုယ္လုံးသည္ ဆိုင္းငံ့ထားသည့္အေျခအေနသို႔ ေျပာင္းသြားသလိုပင္ျဖစ္သြားသည္။
ထို႔ေနာက္ ေရကန္ထဲသို႔ တည့္တည့္က်သြားေတာ့သည္။
နစ္ျမဳပ္သြားသည့္ ခံစားခ်က္မ်ားက ခ်က္ခ်င္းပင္ သူ႔ကို ျပည့္ႏွက္သြားသည္။ မ်က္လုံးမွိတ္ ထားခ်င္ေသာ္လည္း တစ္ကိုယ္လုံး မလႈပ္ရွားႏိုင္ျဖစ္ေန၏။ ထို႔ေနာက္ ေငြၾကာပန္းေအာက္တြင္ တစ္စုံတစ္ခု သို႔မဟုတ္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ ေမ်ာပါလာသည္ကို သူျမင္လိုက္ရသည္။ လူ၏ခႏၶာကိုယ္ကို ေငြၾကာပန္းအျမစ္မ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုသူသည္ ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာ ဖီလီ ပင္ျဖစ္သည္။
သူ႔မ်က္လုံးမ်ား ပြင့္သြားေသာ္လည္း အလင္းေရာင္မရွိေနေပ။ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး အသက္မဲ့ေနပုံရသည္။ ေငြၾကာပန္းသည္ သူ၏ တက္ႂကြမႈကို ျဖည္းညႇင္းစြာ စားသုံးေန သကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္ေန၏။
ထို႔ေနာက္ ၾကာပန္း၏အျမစ္မ်ားစြာသည္ ေလာင္ယန္ ဆီသို႔ ေျပးလာသည္။ မလႈပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ အျမစ္မ်ားက အလြယ္တကူ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရသည္။ ပိုတင္းက်ပ္လာေလ၊ သူ႔ HP က ပိုနည္းေလေလ ပင္ျဖစ္ လာသည္။ သူဘာမွကို မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္က အရာအားလုံး ႐ုတ္တရက္ မည္းေမွာင္သြားတဲ့အထိပင္ျဖစ္၏။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာဘဲ သူ႔ေရွ႕မွာ အေျခအေနျပတင္းေပါက္တစ္ခု ေပၚလာခဲ့သည္။
"ေလးစားရပါေသာ ကစားသမား၊ သင့္တြင္ ေလာေလာဆယ္ HP မက်န္ေတာ့ပါ။ အနီးဆုံး ရွင္သန္ ျပန္ထေျမာက္ရာေနရာသို႔ ျပန္သြားလိုပါသလား။"
ျမင္လိုက္ရတာကို ေလာင္ယန္မယုံႏိုင္စြာ မ်က္လုံးျပဴးသြားရသည္။ သူတကယ္ႀကီး ေသသြားၿပီလား။
"-"