Bölüm yanlışlıkla silindiği için tekrar yüklenmiştir..
Şu an aynanın karşısına geçmiş saçlarıma kıvırcık şekli veriyordum.
Cumartesi günü olmasına rağmen kargalar bokunu yemeden uyandırılmıştım.
Abim kapıma dayanıp hazırlanmamı söylemişti.
Eh be canını yediğim abi kardeş günü yapalım dediysekte sabahın köründe kalkıp yapalım demedik ki.
Abime sövmeyi bırakıp biten saçlarıma baktım çok tatlı olmuştum bence kıvırcık saçlarımla.
Bugün kendime özenmek istediğim için birazda makyaj yapmıştım.
Üzerimi önceden giyindiğim için hazır sayılırdım.
Yeşil kazak elbise giymiştim altına siyah postallarımı.
Parfümü de sıkıp çantamı alarak çıktım odadan.
Salona geçtiğimde abiminde hazır olduğunu gördüm o da bugün sportif giyinmişti şükür ki.
Üzerinde güzel bir kazak altında kot ve postal giymişti benim gibi.
Cidden çok yakışıklıydı.
Babam diğer köşede oturmuş kahve içerken gazete okuyordu.
Sanırım o da bugünü kendine ayırmıştı.
Abim beni görünce gülümsedi.
"aman allahım bu güzel kız benim kardeşim mi şimdi" dedi oyuncu bir tavırla.
Ben bu haline kahkaha atarken babam beni inceliyordu.
"istersen gidip bir test daha yaptıralım" dedim gülerken.
"ahh bebeğim şu saçlarını, gözlerini kısaca mükemmeliğini benden almışken teste ne gerek" dedi oha adam ego patlaması yaşıyor.
"şey egonuzu çeker misiniz abimi göremiyorum da" dedim.
Abim bir kaç adımda yanıma gelip yanaklarımı sulu sulu öptü.
"ıyy yaladın resmen" dedim sevmiyorum böyle öpülmeyi ve abim bilerek yapıyor.
"sus kız yürü hadi açıktım" dedi abim montunu giyerken.
Bende montumu giyinmiştim.
Arkamı döndüğümde babamı gördüm.
Yanıma gelip önce saçlarımı sonra yanaklarımı öptü.
"çok güzelsin bebeğim gitmesen mi" diye sordu.
Şaka herhalde, bu kadar hazırlanmadan sonra gidemezsem vallahi oturur ağlarım.
"abart baba abart" dedi abim.
Babam onu hiç takmadı bile.
Bu komiğime gitsede gülmedim.
"kardeşine dikkat et. Sağlıksız şeyler yemeyin" diye kırk kere uyardı adam resmen.
Neyse ki çıkabildik evden.
Abime nereye gittiğimizi sorduğumda sürekli gittiği bir yer olduğunu söyledi.
Oraya gidiyormuşuz kahvaltı içinn.
Daha sonra sinema, buz pateni, lunapark ve alışveriş yapacakmışız.
Tüm bunları o kadar tatlı ve heyecanlı bir şekilde anlatmıştı ki bana hiç soramaması sorun bile değildi.
Abim gerçekten benimle vakit geçirmek, bir şeyler paylaşmak ve gerçek abi kardeş olmak istiyordu.
Zaten ilk öğrendiğinde falan hiç tepki vermemişti.
Gayet normal karşılayıp birde yeni öğrendiği için sinirlenmişti.
Sanırsın adamın sürekli bir yerlerden kardeşi çıkıyor.
"hadi bakalım ufaklık geldik in" dediğinde düşüncelerimi bir kenara bırakıp indim arabadan.
Tatlı bir kahvdltıcıydı burası.
İçeri girdiğimizde şaşırdım.
O kadar samimi ve sıcak bir yerdi ki.
Hatta içeride iki ayrı köşelerde olarak soba yanıyordu.
Abimle cam kenarına oturup sipariş verdik.
Kahvaltıyı severdim.
Hele birileriyle sohbet ederek üç saat kahvaltı yapmayı daha çok severdim.
Masa hazır olduktan sonra tabağımı doldurmaya başladım.
Abim pişilerin olduğu tabağı önüme koyunca ona baktım.
"sen seversin" dedi.
İçim ermişti, sen seversin diyerek verilen, alınan her şey çok değerliydi benim için.
"sen nereden biliyorsun abi" diye sordum.
Onlara bahsetmedim ki hiç.
"devran söyledi" diyerek memnuniyetsiz şekilde konuştu.
Bir iki bir şey daha söylemişti ama anlamadım.
---
Güzel bir kahvaltının ardından yakınlarda olan bir Avm'ye gelmiştik.
Abim çoktan bileti aldığını söyledi.
Çok seveceğim bir filmmiş.
Aşırı merak etmiştim böyle diyince.
Hemen geliyorum diyip giden abim beş dakika sonra elinde kocaman bir patlamış mısırla geldi.
Bu haline ne kadar gülsemde çok hoşuma gitmişti.
Filmin başlamasına az kaldığı için salona geçip yerlerimize oturmuştuk.
Salon dolmaya başladığında şaşırdım biraz.
İçeri anneleri yada ablaları babaları veya abileriyle beş yaş arası çocuklarda girmişti.
Demek ki korku veya aksiyon değildi.
Iyy inşallah romantik bir film değildir hiç sevmem.
Abime güvenerek hata etmemiştim inşallah.
"anneğğ bu abla niye burda" diye beni göstererek sormuştu yan taraftaki çocuk.
Annesi eğilip kulağına bir şeyler dedikten sonra önüne döndü.
Ayrıca sanane velet.
Asıl senin ne işin var burada.
---
Hata etmiştim, abime güvenerek hata etmiştim.
Çocuklar haklıydı babasını satayım benim burda ne işim vardı.
"abi cidden bir daha sinamayı unut" dedim hem sinirleniyor hem gülüyordum.
Benim devrelerde yandı.
"abicim niye kızıyorsun ki seversin sandım hem görmedin mi abiler kardeşlerini getirmişti" dedi.
Hala kendini savunuyordu allahım sabır ver.
"abi çocuklar beş yaş arası beş ben on yedi olacağım yakında" dedim.
"sen filmi beğenmedin kesin ben anladım" dedi alınmış bir ses tonuyla.
Şaşkınca abime bakıyordum.
Adam beni film diye diye MAŞA VE KOCA AYI'NIN ANİMASYON FİLMİNE GÖTÜRDÜ Lan.
Sinirler kafamı sağa sola sallayarak önüme döndüm.
Çizgi film severdim arada izlerim de ama sinemada bir sürü veletlerle izlemem ayrıca dalga geçmişlerdi benimde.
Bitlene siceler.
---
Sinema faciasından sonra lunaparka gelmiştik.
İşte bunu sevmiştim çünkü birbirinden güzel oyuncaklar vardı.
Hepsine binmek istiyordum hemen.
Abim benim bu halimi görünce gülerek sarılmıştı.
Anından sarılışına karşılık vermiştim.
Abimle vakit geçirmek güzeldi.
İçinde hala çocuk kalan bir yanı vardı.
Ve çok eğlenceli biriydi baş başayken.
Onu daha iyi tanımama fırsat olmuştu bugün.
Önce atlı karıncalara binmiştim.
Abim sanki küçük çocuğu tutar gibi yanımda ayakta duruyor ve tek eliyle belimden tutuyordu.
Aman sıkı tut düşerim belki.
Tövbe ya.
Daha sonra hız treni, dönme dolap, gondol ve bir kaç oyuncağa daha binmiştik.
Aşırı eğleniyordum şu an.
Abimle boy aynalarının önüne geçip bir sürü fotoğraf çekinmiştik.
O kadar komiklerdi ki.
Kilolu gösteren, zayıf gösteren, kısa boylu ve uzun boylu gösteren komik aynalardı.
Şimdi ise abim bana atış yaparak oyuncak almaya çalışıyordu.
Bense az önce aldığı pamuk şekerini tıkınıyordum.
Cidden küçük kız çocuğu gibi gözüktüğüme emindim şu an ama benena.
Abim bir kaç atışı kaçırınca aklıma gelen sinsilikle gümlesedim.
"istersen bırak abi zorlama ya. Aydın'a gidince dayım alır onun atışları çok iyi" dedim.
Arka fonda yalaaaann yalannn şarkısı çalışıyor.
Abim Kaşlarını çatarak bana doğru döndü.
Sonra tek kaşını kaldırarak güldü.
Ama bu alaylı bir gülüştü.
"demek dayının atışları çok iyi hahh. Sen abini görmedin daha" diyerek önüne döndü.
Oyuncu adama ücreti ödeyip baştan başladı oyuna.
Oyun bittiğinde Şaşkınca abime baktım.
Çünkü sırf dayıma inat almıştı o oyuncağı hemde çok tatlı disney Eeyore'nin peluşuydu.
Abicim özür dilerim ama sen böyle hırs yaparsan ben bu kozu hep kullanırım.
"gördün mü nasıl aldım ama oyuncağı" dedi bana peluşu verirken.
Bu haline içten içe güldüm.
"gördüm abi teşekkür ederim" dedim.
"ben daha iyiyim bence. Devran bu kadar iyi atış yapmaz hem. dimi söyle hadi abine"
Diye sıraladı cümleleri.
Bunların birbirleriyle alıp vermedikleri neydi Allah aşkına.
Neyse benim işime gelirdi.
Bir kaç adımda yanına yaklaşıp sır veriyor gibi fısıldadım.
"sen daha iyiydin abi" dedim.
Omuzlarını dikleştirip havalı sandığı komik bir bakış attı.
Onun bu haline gülerek çarpışan arabalara doğru ilerledim.
----
"abi cidden soruyorum bak aşırı ciddiyim DEĞİŞİK MİSİN" diye bağırdım sonunda.
Şu an arabada buz pistine gidiyorduk.
Ama bilin bakalım ne olmuştu.
Lunaparktan atılmıştık şaka gibi.
Çocuğun biri sürekli bana çarptığı için abim 'eğer bir daha kardeşime çarparsan olamayan beynini dağıtır sonra sana dava açar süründürürüm avukatım ben avukat' diye bağırmıştı.
Abimden dört beş yaş büyük bir adam gelip abimin yakasına yapıştı sen kimin kardeşini tehdit ediyorsun lan diyerek.
Böylelikle birbirlerine girdiler ve hepimiz atıldık.
"yavrum bilerek yaptı diyorum nesini anlamıyorsun" diye savunmaya geçti.
Geldiğimizi görünce daha fazla konuşmadan indim arabadan.
İçeri girip ayakkabıları değiştirdik.
Çok güzel bir paten giymiştim.
Ama bir sorunumuz vardı.
BENDE BUZ PATENİ BİLMİYORUM.
"abi hiç piste girmesek mi ya" dedim.
"niye abim yoruldun mu gidelim o zaman" dedi.
Ah benim safkuvat kekim.
"abi ben bilmiyorum daha önce hiç yapmadım" dedim açıkca.
"bana güven gidelim. Tut elimi" diyerek ellerini uzattı.
Uzattığı eli tuttum.
Ben abime güvenmeyi seçtim.
Saatlerdir kaymıştık
Abim bir an olsun elimi bırakmamıştı.
O kadar güzeldiki buzun üzerinde dilediğin gibi savrulmak.
Çok sevmiştim.
Şimdi ise eve gidiyorduk hem yorulmuş hem açıkmıştık.
Hava çoktan kararmıştı bile.
Aslında dışarıda yiyecektik ama babam arayıp yemek yaptığını söyledi.
"abi bir daha gidelim mi buz pistine" diye sordum.
Eehh öğrenene kadar mecbur gelecekti.
"gidelim güzelim sen iste yeterki" dedi.
"ben çok teşekkür ederim kardeşim. Bugün için bize bana bir şans verdiğin için yemin ederim ki çok iyi bir abi olmaya çalışacağım. Yani öğreneceğim senin sayende nasıl abi olunduğunu" dedi.
Bu gün ne çok duygulandırıyordu beni.
"ben de teşekkür ederim abi. Bugün için ve beni kabul ettiğin için. Bence iyi bir kardeş olmaya çalışacağım yani senin sayende öğreneceğim" diyip gülümsedim.
Bir nevi onu taklit etmiştim.
Ama tamamen içimden geçenleri söylemiştim.
Otoparka geldiğimizde toparlandım.
Hiç sevmemiştim burasını aşırı ürkütücü duruyordu.
Oyuncağımı pamuk şeker ve elma şekerlerimi elime aldım.
Abim sevdiğimi öğrenince bir sürü almıştı ikidindende.
Bunu gören babam bayılmazdı inşallah.
Aklıma gelenlerle kahkahama engel olamadım.
Asansörde benim sesim yankılanıyordu.
"neye güldün güzelim" diye sordu abim.
"abiii babamın bu şekerleri görünce vereceği tepki ve yüz şekli geldi gözümün önüne" diyip bir daha güldüm.
Bu sefer abimde benimle beraber gülmüştü.
Asansörden inip içeri girdiğimizde babam mutfaktaydı.
Abime kaş göz işareti yaparak hem mutfağı hem şekerlerimi gösterdim.
Abim anlayıp göz kırptı.
Bunları saklamam lazımdı.
Tam arkamı dönüp odama giderken babamın sesiyle içimden küfür ettim.
"niye ses vermiyorsunuz yavrum manyak mısınız abi kardeş" diye abimi azarlamaya başladı.
"Vira" diye bana seslendiğinde dudaklarımı ısırdım.
Ulan atardı eğer bunları görürse.
"babaa" dedim.
"niye dönmüyorsun" diye sordu.
Eben için.
"üzerimi değişip geleceğim hemen" diyerek bir adım daha atmıştım ki koca adımlarıyla önüme geçti.
"bunlar ne" diye sordu.
Ayy yazık kör galiba.
"şeker" dedim.
"aaa öyle mi kızım ilk defa görüyorum. Bunların sende ne işi var bu kadar sağlıksız şeyleri nereye götürüyorsun ayrıca niye bu kadar çok" diye sordu.
Nefes al be aşko.
"bende ilk defa gördüm inanır mısın. Abime alma dedim ama dinlemedi sen onun yemesine izin vermiyormuşsun ben babamı oyalarken benim odama sakla diye yalvardı kıyamadım" dedim.
Kusura bakma abi seni satmış gibi oldum ama.
"ee ama yuh" diyen abimle ona kızan babamı bırakıp odama geçtim.
Hemen şekerlerimi sakladım.
Makyajımı silip elimi yüzümü yıkadım.
Saçlarımı gelişi güzel topuz yapıp pijamalarımı giyindim ve mutfağa geçtim.
Babam yine döktürmüştü.
Yemek yerken babam bugün neler yaptığımızı sordu.
Baştan sona anlattım sadece lunaparktaki tartışma ve atılmayı söylemedim belki kızardı abime.
Sinema olayını anlatınca kahkaha atmıştı ve salak bu çocuk demişti.
Huzurlu bir akşam yemeğinden sonra onlara yardım edip sonra odama geçmiştim.
Çünkü aşırı yorulmuştum bugün.
Gözlerim kapanmadan önce gülümsedim.
İlk defa abim olduğunu hissetmiş ve mutlu olmuştum.
İnsanın abisinin olması güzel bir şeymiş aslında.
Bu bölümü Erim ve Vira'ya ayırmak istedim.
Bence çok güzel abi kardeş oldular siz ne dersiniz.
Vira'nın hayatı yoluna giriyor gibi.