Napangiti ako sa hawak na lunch box. Clay gave me a lunch. Hindi ko aasahan na pupunta pa talaga siya sa opisina ko at ibigay ito. I was smiling like an idiot. Tapos na itong kumain kaya nandito siya sa opisina ko at nanonood sa akin.
"Eat now, Hill."
Suminghap ako. Sinimulan ko nang kumain at naganahan pa talaga na kumain dahil andito siya.
Habang kumakain ako ay pasulyap sulyap ako sa kaniya. Nakasoot ito ng white long sleeve at black pants. Pinilit ko na sabayan niya akong kumain pero umayaw siya. Biglang sumagi sa isipan ko na baka kumain siya kasama ni Ariene ay mediyo umasim ang mukha ko.
"Sabay kayo ni Ariene na kumain?" tanong ko.
He gave me the expression 'here we go again'
"I'm just asking!" agap ko.
"No. Kumain ako sa opisina ng magisa."
"Bakit hindi ka na lang sumabay sa akin?" tanong ko.
"Maaga akong naglunch and you texted me earlier that you are busy so I decided to just eat in my office. Next time I will adjust my sched," aniya na parang wala lang sa kaniya ang huling sinabi.
"No!" Napasigaw pa ako.
Damn. Ayokong makaabala. Hindi na dapat siya nagadjust ng sched para lang sabay kaming dalawa na kumain.
"It's okay, Clay. You don't need to do that."
Pinagpatuloy ko na ang kumain. Nang matapos akong kumain ay umalis na siya. He just wanted to watch me eat lunch before he leave. Uminit ang pisngi ko dahil sa sinabi niyang iyon. He never failed to make blush, Damn it.
Mediyo gabi na nang makauwi ng hapon. Hindi na ako nasundo ni Claine dahil may meeting siya. I know that he is tired too.
He texted me after I take a shower. Mediyo gabi na iyon at nanonood kami ni Perth nang paborito niyang TV show.
Claine
I'm home now. Kumain ka na?
Ako:
Oo, kumain na ako. Ikaw?
Claine:
Yes. Can I call?
Kinagat ko ang pangibabang labi habang nilingon ang aking kapatid na seryosong nanonood. Ayaw kong masira ang mood niya ngayon. Napilit ko siya na hindi sumama sa pinsan niya. Tinanong ko kung anong gusto niyang gawin at sinabing gustong manood. Masaya siya nang pumayag ako. He wants us to watch together.
Nilingon ako ni Perth nang mapansin na tinitignan ko siya. Tinaas niya ang kaniyang kilay. I smiled and shook my head. Ilang segundo niya ako tinitigan bago lumipat ang tingin sa pinapanood. Bago pa ako makatipa ng reply ay nagvibrate na ang phone ko.
Claine:
May ginagawa ka?
Ako:
Nanonood kami ni Perth. Pwede mo akong tawagan mamaya.
He replied quickly.
Claine:
No. Just continue watching.
Hindi na ako nagreply pa. I want to hear his voice right now pero hindi ko gustong iwanan ang kapatid ko dito na nanonood magisa. Baka ano pang isipin niya kapag umalis ako.I texted Claine after we finish watching TV. I sent him a good night text before I sleep.
Maaga naman ako gumising at hinatid agad si Perth sa kanilang school. Mediyo maganda na ang pakikitungo niya sa akin. He waved his hands before he went inside. Sa tanghali ay niyaya ako ni Clay na kumain sa labas. Mamahalin na naman ang pinuntahan namin. The restaurant is expensive and I'm not surprised if Claine can afford it. Mediyo inalala ko lang na hindi na dapat ganito ang kakainan namin dahil pwede namang magluto na lang sa aking condo.
"You have any plans this week?" tanong niya nang makaorder kami ng pagkain.
I remembered the birthday of my grandmother, Zoella. May birthday party siya sa sabado. It will be held in her mansion. Sinabi ko na kay Tita Mayala na makakapunta ako.
"Sa saturday pupunta ako sa Batangas."
He nodded like he expected that as my answer.
"It's your grandmother's birthday, right?"
"Yeah... "
Pero hindi lang naman doon ang ipupunta ko doon. I will visit our mansion there too. Mediyo malayo sa lugar nang mansion ng aking lola. Our mansion was built by my father. Walang nakuha si Mama na ari-arian sa kaniyang ina. My mom was hard headed. Ang sabi pa ng iba na nakakakilala sa kaniya ay lagi siyang tumatakas noon sa kaniyang magulang para sumama sa nobyo niya. Well... She changed when he met my father.
Hindi ko nakitaan na may kulang ang pinapakita ni Mama sa amin. But I was disappointed when he married another man again. Para bang nawasak muli ako noon but when I saw my little brother, I just can't help but to thank my mom for bringing him in this world.
"I think I will come too... " aniya at mediyo nagulat ako doon.
"Huh?" taka kong tanong.
"We are invited."
Tumango ako. I remembered that his grandmother is close to my mother side. Si Tita Mila ay close rin sa kanila. Alam rin ni Tita Mila ang ginawa ko pero hindi naman niya ako kinausap tungkol doon. Even Tita Mayala, they never open a topic about it. But I guess despite of what I did they are still closed to Claine's family.
Hinatid niya muli ako sa opisina pagkatapos kumain. Habang nasa loob kami ng elevator ay lumapit ako sa kaniya. Nagtataka na ako dahil gusto ko na siyang sagutin ngunit hindi ko nakikitaan na pinipilit niya ako doon.
"Claine... " I called his name.
Bumaba ang tingin niya sa akin.
"Hmm...?"
"Sinasagot na kita..."
I looked at his lips and I was tempted to kiss him. Tumaas ang sulok ng labi niya at iniwas ang tingin.
"Wala pang buwan ang panliligaw ko..." aniya.
Bumukas ang elevator at nauna siyang naglakad. Bumuntot ako sa kaniya. Nakapamulsa siya habang hinihintay kong buksan ang pintuan ng aking office. Matamis ko siyang nginitian pero seryoso lang siya na nakatitig sa akin.
"Di' ba dapat masaya ka na sinagot na kita. Gusto mo bang bastedin kita? Huh?" hamon ko at lumapit sa kaniya.
Dumilim ang tingin nito sa akin. "I thought you will do anything, huh?"
"Yes, Claine pero bakit hindi mo gusto na sagutin kita. Iyon ba ang batayan sa pagiging seryoso?"
He sighed. Lumapit siya sa akin nang husto. Naduduling ako habang nakatingin sa kaniya. Nanghahamon siya ng tingin.
"Starting today you are my girlfriend." Pinatakan niya ako ng marahan na halik. Napapikit ako at nang dumilat ay nakapirmi ang titig sa akin.
He was staring at me intently. "Pero hindi lang girlfriend ang gusto ko...." Hinawakan niya baywang ko at sinandal sa pintuan nang pintan ng aking office.
"I want to be your fiancée. And more than that kaya gusto kitang ligawan nang matagal. I want more than relationship."
Napalunok ako. More than a relationship? Hindi naman ako takot pero handa na ba ako doon? I don't even know the answer.
Ang isang kamay ay umangat at napunta ito sa aking baba. He lifted my chin. Nagkasalubong ang mata namin.
"Kung sasagutin mo ako ngayon wala ng atrasan. You're going to be my girlfriend and my fiancée." He traced my jaw with his fingers. Napadpad ito sa aking kamay.
Alam ko na ang gagawin niya. I think I'm ready. Kung sa tingin niya ay nagpapadalos-dalos ang ng desisyon ngayon ay nagkakamali siya. I'm willing to be his girlfriend and fiancé. I want more than that also. I want to be more than a fiancé in the future.
He licked his lips and lifted my chin again. Halos hindi ko na makita ang mga mata niya. Halos nasa tuktok na ang natitignan ko. Naramdaman ko na lang ang labi niya sa aking panga. Napapikit ako.
"Now, I'm asking you. Sinasagot mo na ba ako?"
I nodded. Pinantay ko muli ang tingin sa kaniya.
"I want to hear it... " aniya. Muling hinalikan ang aking panga at napunta ito sa aking psingi.
Halos hindi na ako makahinga.
"Yes, Claine. I will be your girlfriend and will be your fiancé. And I want more than that... "
He kissed me deeply. Hinawakan niya ang baywang ko at naglakbay ito sa aking tiyan patungo sa aking mukha. His both hands cupped my face. I moaned when his tongue entered in my mouth. Bigla siyang tumigil. Dinirekta niya ang tingin sa aking labi. Hinaplos niya ito hanggang napunta sa aking baba. Namumungay ang mga mata nito.
Right now, I realized something, our feelings did not change after all those years we didn't see each other. We're in love together.
"You will not leave me." Tumitig siya sa aking mga mata.
"You will not leave me, Hill," he said again with his cold voice, almost giving me goosebumps.
Napalunok ako at tumango. Napagtanto ko na wala na akong kawala. Hindi naman ako aalis. Hindi ko na siya iiwan.
"I will not leave you. I promise," I said, breathlessly.
Inabot ko ang labi niya. I gave him a kiss before hugging him. We stayed that for a while. Ang tibok ng aking puso ay nagwawala. Every heartbeat resembles my love for him and I know every heartbeat that I hear from him, resemble his love for me too.
Umalis siya nang ilang minuto ang nakalipas. I want to stay with him for an hour but I have a work to do, and he does. I tried to tempt him but he just looked away and leave a gap between us. Iniiwasan niya ang haplos ko.
Hindi na niya ako sinundo muli dahil pupuntahan ko ang aking kapatid sa bahay ng aking pinsan.
"You want to stay here?" I asked.
Next day, we will go to Batangas. Pinilit ko si Claine huwag nang sumabay sa amin ng aking kapatid. Perth don't want to talk about what we have with Claine. Alam kong gusto niyang magtanong tungkol sa amin pero pinipigilan niya lang ang sarili. Noon ay wala siyang galiy kay Claine pero dahil sa nangyari ay nagkaroon. I want to convince him, especially that Claine and I are in a relationship now.
I want to take it easy for Perth. Sa huli ay maiintindihan niya rin.
"We will visit Lola Zoella, right?" Perth asked while we are eating our dinner.
Mediyo nagulat ako sa tanong niya. He already knew about our grandmother. Tita Mayala convinced me to tell him.
"Yes. It's her birthday so..."
Pinisil ko ang kaniyang pisngi para maibsan ang galit sa aking sistema. Ang aking kapatid ay gusto siyang makita pero hindi niya alam ang mga panlalait na sinabi niya sa amin, lalo na kay Perth. Noon ay galit na galit siya sa akin dahil gustong gusto kong makuha si Perth. She even warned me about it. Anak daw ng mamatay tao ang aking kapatid at pabayaan na lang na nagdudusa si Perth dahil sa paglaki niya magiging mamatay tao rin siya katulad ng kaniyang Ama. I was mad at her for saying that.
Perth is innocent. He will never be his father.
"Let's eat so we can watch your favorite TV shows again." Ngumiti ako.
"Okay... "
He will understand everything in the future. Katulad na lang ang meroon kami ngayon ni Claine.