Beklediyim manzara kedinlikle bu deyildi. Karşımda resmen bir ordu var. Bu ne abi ya saat gecenin ikisi bu kadar insanın burda ne işi var. Adamların içinden en yaşlısı konuşdu galiba dede beydi. 70 Yaşı vardı her halde.
"Hoşgeldiniz"
Babam"Hoşbulduk"
Herkes el öpünce sıra bana geldi. Adam bana sert bakışlar atıyordu kimin umurunda acaba elini uzatınca öpüp alnıma koydum. Sonrada babaannem olduğunu öyrendiyim kadının elini öpdüm bunlardakı bu el öpdürme sevdasıda beni benden alıyor.
Babam konuşunca ona bakdım.
"Şimdi kızım babam yane deden Resul babaannen Meryem
En büyük amcan Şahin eşi Esra çocukları
Vural 36 yaşında
Ufuk 34 yaşında
Yılmaz 32 yaşında
Çağtay 25 yaşında
Cenk 20 yaşında
Hatice 17 yaşında
Maya 16 yaşında
ikinci amcan Kadir eşi Yıldız çocukları
Demir 27 yaşında
İlyas 24 yaşında
Seda 21 yaşında
Benim ikizim yane üçüncü amcan Hızır eşi Zeyneb çocukları
Sedat 32 yaşında
Cünnet 30 yaşında
Volkan 27 yaşında
Yaman 26 yaşında
Hilal 24 yaşında
Derin 18 yaşında
Asya 18 yaşında
Dördüncü amcan Fuat eşi Çiçek çocukları
Ceren 24 yaşında
Ferit 23 yaşında
Altay 22 yaşında
Hayat 14 yaşında
Halan Firuze eşi Alp öldü çocukları
Ozan 27 yaşında
Ferman 18 yaşında"
Sonunda bitirdiyinde bende derin bir nefes aldım. Ulan say say bitmiyorlar. Hepside yüzüme tiksintiyle bakıp kıyaetlerimi süzüyorlar. Kendimden emin şekilde hepsinin gözünün içine bakdım hiç birnin sert bakışları bana işlemedi. Tabi hepsinin gözüne bakmak uzun sürdü. Hepsinden gözümü çekip bana üsten bakan dede beye bakıp konuşdum.
"Memnun oldum"
Hiçkimse karşılık vermedi vermeside umrumda deyil.
Fuat"Seni çok severim abi bilirsin diğer yeğenlerimide çok severim ama benden bu kıza iyi davranmamı bekleme kıyafetlerinden kim olduğu belli oluyor."
Babam"Fuat doğru konuş o benim kızım"
"Abi bu kızda onun gibi sanki bilmiyoruz o da onun gibi sür-"
Bu kadar sesiz kalmam çok bile
"KES O SESİNİ FUAT YILDIRIM SAKIN O LAFINI TAMAMLAMA BEN SİZE MERAKLI DEYLİM KARŞINIZDA BİR KADIN OLDUĞUNU SAKIN UNUTMAYIN Heleki o kadın bensem ayağınızı denk alın"
Vural"Sen kimsinde benim babama bağırıyorsun"
"Asıl siz kimsinizde benimle bu şekilde konuşuyorsunuz. Neyse ne baba ben bu evde kalmam kendime bir otel ayarlayıp orda kalırım buraya gelmem zaten hataydı.
Babam"Kızım sen kalmıyorsan bende kalmam ama benim hatrım için onlara bir şans ver eğer biri bile yalnış bir laf ederse sana söz veriyoruz burdan gideriz."
"Tamam"
Babam olmasa bu insanların yüzüne bile bakmazdım. Hele Mardine hayatda gelmezdim bu insanların zihniyyetinden nefret ediyorum. Ben burda bir yıl kalsam burda insan kalmaz çünki ben her sinirlendiyimde birnin kafasına sıkarım. Tabi aklı başında insanlarda var ama işte sayıları az.
Babam"Kızım sen odana git ben babamlarla konuşucam"
"Ama-"
"Lütfen kızım'
"Tamam"
"Halise hanım Edayı odasına götürün lütfen. "
Merdivenleri çıkıp onun gösterdiyi odaya girdik.
"Odanız burası hanımım"
"Hanım demenize gerek yok Eda demeniz yeterli"
"Nasıl isterseniz hanı- yane Eda"
Halise hanım çıkınca bende yatağa oturdum. Halise hanım 30 yaşlarında güzel bir kadındı. Odadakı diğer kapıya bakdım açınca banyo olduğunu anladım. Bavullarım benden önce gelmişler odama uyuyamıycağımı bildiyim için rahat kıyafetler giyinip yatağa uzandım.
Telefonumu alıp Umutu aradım.
"Eda hanım"
"Umut hanım dememe konusunda anlaşmışdık. Evdekiler ne yapıyor"
"Çokdan uyudular halanız biraz sorun çıkarmış"
"Ne sorunu"
"Efeye bağırmış"
"Neden"
"Kiraz mutfakdakı ocağı yakmaya çalışınca Efede bir şey olmasın diye bağırmış Kiraza kızmış Kirazında huyunu biliyorsun zaten hemen ağlamış halanızda (ℎ𝑎𝑙𝑎 𝑢̈𝑣𝑒𝑦) bunu görünce Efeye bağırmış bağırışlara teyzeniz (𝑡𝑒𝑦𝑧𝑒 𝑀𝑖𝑛𝑒 ℎ𝑎𝑛𝚤𝑚𝚤𝑛 𝑘𝑎𝑟𝑑𝑒𝑠̧𝑖) gelmiş kavga etmişler. Nilüfer hanım gelip ayırmış. Tamam Umut ben birazdan seni arıycam. Çantamdakı bilgisayarı alıp kamera kayıtlarına baktım. Tamda Umut söylediyi gibi olmuş. Ulan daha geleli bir gün olmadı. Telefonumu alıp Umutu aradım.
"Umut sabah halamı eve yolla. Başka bir sorun varmı"
"Hayır"
"İyi geceler"
"Sanada"
Yatağa uzanıp tavanı izlemeye başladım.
Uykum gelince gözlerimi kapatdım.
Gördüyüm kabusla yerimden sıçradım. Her gözlerimi kapadığım ilk işlediyim cinayeti görüyorum öldürdüyüm adamı ondan sonra bir sürü cinayet işledim ama gördüyüm tek kabus bu tabi dedemle ilgili olanlar hariç. Nefes alamadığımı hiss edince bavuldan şal alıp dışarı çıkdım. Avlıdakı koltuğa oturdum güneş birazdan doğucakdı bu yüzden gök yüzü aydınlanmaya başladı.
Yarım saat oturdukdan sonra odama gidip montumu giyindim. Para ve telefonumu alıp montumun cebine koydum. Odadan çıkıp merdivenleri indim. Sokak kapısı açıp dışarı çıkıcakken bir koruma önümde durdu.
"Noluyor"
"Efendim dedenizin izni olmadan evden çıkamazsınız"
"Dalga geçiyorsun sen benimle. Bu evden çıkan her kes dede beyden izinmi alıyor"
"Hayır efendim bir tek sizin için verildi bu emir"
"S***Rim emri"
Ben küfür edince adan şaşırdı. Kapıyı kapatıp eve girdim. Be sanıyordu buraya böyle koruma dikince baba istediyini yaptırıcağınımı? Anca rüyasında.
Konağın arka tarafına bakdım. Merdin bulup duvara dayadım. Başka yollar bulurdum ama en kolayı bu. Merdivene çıkıp duvarın üstünde durdum burası baya yüksek ama ben bundan daha yükseklerinden atladığım için sorun yok. Daha fazlı düşünmeden atladım. Hızlı adımlarla burdan uzaklaşdım Ahmet beye dışarı çıkdığıma dair kısa bir mesaj atdım sonrada bir restoran bulup kendime serpme kahaltı sfariş etdim. Şu bir kaç gündür sabahları aşırı aç oluyordum. Yamana konum atıp buraya bir araba yollamasını söyledim.
Kahvaltı yapdıkdan sonrda kahve sfariş verdim. Bu sırada yanıma bizim adamlardan biri geldi.
"Eda hanım arabanızın anahtarları"
"Sağol ismin neydi"
"Serda efendim"
"Sedar şimdi kaldığım konağın önüne bir ekip yolla ama kimse fark etmesin sende başlarında ol"
"Emredersiniz efendim."
Anahtarları bırakıp gitdi. Bende kahvem bştdikden sonra kalkdım. Restorandan çıkıp valeye arabamı getirmesini söyleyip anahtarları verdim. Arabam gelince şöför koktuğuna oyurdum. 18 olunca ilk işim ehliyet almak olmuşdu. Şu sıralar işler yüzünden istediyim gibi alış-veriş yapamıyorum. Bu yüzden Alışveriş merkezine geldim.
Şimdi bir sürü şey almış eve dönüyordum. Konğın önünde durdum. Arabdan indiyinde korumalar bana şok oluş şekilde bakdılar.
"Öyle bakıcanıza bagajdakı şeyleri odama taşıyın." Anahtarı adama verip konağa girdim. Halise hanım büyüklerin salonda gençlerinde avluda oturduğunu söyledi. Bende avluya geçdim.
"Nebersiniz gençler"
Toprak"Nerdesin kızım sen sabahdan yoksun hem sen dedemden izin almadan nasıl evden çıkdın duyunca adam köpürdü remen"
Tek boş yere Yiğitin yanına oturdum kuzen tayfasıda burdaydı. Bana dünki gibi bakmıyorlardı ama yinede hiçde iyi bakmıyorlardı yani bu cümle biraz saçma oldu ama neyse.
"Ben kimseden izin almadım almamda buna dedenizde dahil"
Sevda"O bizim dedemiz gerekirse izinde alıcaksın"
"O sizin dedeniz benim deyil daha hiç bir dedeliyini görmedim."
Telefonum çalınca cebimdeb çıkarıp kimin aradığına bakdım. Oğuz arıyordu. Açıp kulağıma götürdüm. Herkes beni izliyordu.
"Ben İstanbuldayım kraliçem"
"Uçağın ne zaman indi"
"İki saat önce eve yerleşdim teşekkürler"
"Oğuz şirketler ben gelene kadar sana emanet"
"Ben kime emanetim"
"Sende Allaha, birde soruyor yan Allahın cezası yarın iki önmli toplantın var iksininde sözleşmesi hazır ve tartışmaya açık deyil. Sözleşmede ne bir eksik nede bir fazlı istemiyorum"
"Tamam manyak tamam. Bir kerde herşeyi vaşkasına bırakıp arkana yaslansan"
"En son bir işmi başkasına bırakdığımda ölümden döndüm bu yüzden teklif için çok sağol ben halimden memnunum. Bir ara bizede uğra"
"Tamam götüşürüz"
"Görüşürz"
_Bölüm sonu_