"ဒါဆို အေးတို့က လက်မထက်ထားဘူးပေါ့ ပြီးတော့.."
"ဟုတ်တယ် နင်ထွက်ပြေးသင့်တယ်"
"ငါ ငါကြောက်တယ်ဟ"
"ငါတို့ ကူညီပေးမယ်"
"ဘယ်တော့ ထွက်ပြေးချင်လဲ"
"မနက်ဖြန်"
"အင်း နင်သာ ဟန်မပျက်နဲ့"
"အင်း"
.
.
.
ထမင်စားဝိုင်း၌တိတ်ဆိတ် ထိုအရာကိုဖြိုခဲသူကတော့အေး
"Daddy မနက်ဖြန်ကျောင်းသွားနော် နော်"
"အင်းပါ "
"Daddy မနက်ဖြန်ကျရင် baby လမင်းတို့နဲ့လျောက်လည်ချင်တယ်နော်"
"အင်းပါ babyသဘော ပြန်နောက်မကျစေနဲ့နော်"
"ဟုတ်"
လမင်းထင်တဲ့အတိုင်းပင် ကြယ်စင်က ဟန်မပျက် သူမက တကယ်ဟန်ဆောင်ကောင်းသည်။
အားလုံးနီးပါးစားပြီးတော့ သွန်းက
"ဇင်မေသူရှ်းး ပန်ကန်တွေ သွန်းပဲ ဆေစလိုက်ပါ့မယ် မနက်ဖြန် ကျောင်းရမှာ မဟုတ်လား နားတော့လေ"
"အာာ ကျေးဇူးပါ baby သွားမယ်လေ"
"ဟုတ်"
။
။နောက်နေ့၌။
"ဝိုး အရမ်းကြည့်ကောင်းတာပဲ Daddy"
"အင်း baby အပြန်နောက်မကျစေနဲ့နော်"
။
။
။
"ပြီးပြီလမင်း"
"သွားကြရအောင်"
အေးသူ့ရှီကနေ အမြန်သွားချင်ပြီ။သူ့ကိုချစ်လားဆိုတော့ လဲ ချစ်တယ်။အင်း ဒါမဲ့ကြောက်တယ်။အခု ထုတ်ပိုးတွေပြင်ပြီး ပြင်သစ်မှာသွားနေမလို့။ပြင်သစ်စကားမပြောတက်ပေမဲ့ အဂ်လိပ်စကားကောင်းကောင်းပြောတက်တဲ့ ဒေါက်တာမို့ အဆင်ပြေသည်။ဟုတ်တယ် ဒေါက်တာပဲ။သူညက အိမ်မက်တွေလဲ မက်တယ်။မနက်ကျတော့ မျက်နှာသစ်မို့ ရေချိုးခန်းထဲက မှန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းက စစ်ခနဲ။ဦးလေးက လာသတ်မှာ ။
တစ်ချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ်ပဲ။
လမင်းကောယုကောသွန်းကောမိုလ်ကောမုန်းကော လိုက်မှာမို့ သူ့အတွက်အဖော်ရသည်။
"လေယာဉ်ဆိုက်တေပြီ သွားကြရအောင် "
ယုမှပြောလာချင်း။
အေးအနောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိာက်ဇင်မေသူမရှိ။လွတ်ပြီ ဟူးးးး
။
။
။
ပြင်သစ်၌
ပြင်သစ်ရောက်တော့ အိမ်ကြီးတစ်အိမ်ဝယ်လိုက်ပြီးအဲ့မှာပဲ စုနေကြတယ် ဒါက အေးအတွက်ပိုလုံခြုံတယ်
နှစ်ရက် ရှိပြီ ပြင်သစ်ရောက်တာ ဇင့်မေသူ ဖုန်းခနခနခေါ်သည်။သူ့ဖုန်းနံပါတ်ကို ဘလော့ထားရသည်။
ပြင်သစ်မှာလွတ်ပြီဆိုတဲ့ကောင်မေလမသိတာကတော့
တောက်ခ်!!
"လွှတ်အောင်သာ ပြေးထားပါ အေးကြယ်စင်!"
။
။
အခုဆို ပြင်သစ်မှာပဲ ဆေးရုံပြောင်းပြီးအလုပ်လုပ်သည်။အဆင်ကိုပြေနေရော။ဆေးရုံတစ်ရုံထဲမှာပင် လမင်းနဲ့ယုကော မုန်းနဲသွန်းကော မိုလ်ပါ အလုပ်လုပ်ကြသည်။အားလုံးက နိုင်ငံခြားသူဆိုပေမဲ့ ဆေးရုံက သူတွေနဲ့အတော်အဆင်ပြေပါသည်။
"Dr.Aye Kyal Sin . The guest is here"
မန်နေဂျာမှ လာေပြာခြင်း
"Ohhh, thanks"
ဘယ်သူများပါလိမ့်
ဒေါက်ဒေါက်
အေးနှစ်ချက်ခေါက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲဝင်လာတော့
"Hello See you again"
အေးကြောက်သွားပေမဲ့ဟန်မပျက်ဘဲ ဆိုဖာမှာဝင်ထိုင်ရင်း
"ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ ဦးလေး"
အေးခပ်တည်တည်ပဲမေးလိုက်တယ်။
"ဝါး ရင့်ကျက်သွားပြီလား ဦးလေးက ငါ့တူမလေး အသက်အခြေအနေလာကြည့်တာပါ "
"လိုရင်းပေကာ"
"တကယ်ကြီးရင့်ကျက်သွားပြီကို ကောင်းပြီလေ အခုချိန်ကစပြီး မင်းအသက်အန္တာရယ် ကာကွယ်ထားလိုက် ဘိုင့်"
ပြောပြီးထွက်သွားသော ဉီးလေး ဟူးးးးး
.
.
"Dr. Guest"
"Me?"
"Yes."
"Okie thanks"
ထပ်လာပြန်ပြီလားမသိဘူး စိတ်ညစ်ပါတယ် ကျစ်
ဒေါက်ဒေါက်
အေးနှစ်ချက်ခေါက်ပြီးဝင်လာလိုက်တယ်။
"HelloWas the doctor very surprised?"
မြင်လိုက်ရတဲ့သူ
"ဇင် ဇင်မေသူ"
အေးဟန်မဆောင်နိုင်ဘူး။သူ့ကိုချစ်လားဆိုတော့ချစ်တယ် ဒါပေမဲ့ သူကအတ္တကြီးလွန်းတယ်။
"Of course, I was really surprised"
ပြတ်သားစွာပြောပြီးထိုင်နေရာကအေးရှီလျောက်လာသူ
တကယ်ကိုအခုချိန်မှာ ဘာမှကို မပြောနိုင်အောင် အံ့ဩခဲ့ရတာ။
သူကဘယ်လိုလုပ်ပြီး....
"Why did you leave without giving up, Babel?"
"တောင်း တောင်း ပန်ပါ ပါတယ်"
"Oh Daddy, I don't want to apologize"
အေးငိုချမိတယ် ။သူကတကယ်ကို မလုပ်နိုင်တာမရှိတာဘဲ။
"ကျွတ် ကျွတ် မငိုပါနဲ့ ကလေးရယ်...."
"ဘယ် လို လို လုပ်ပြီး...ဟင့်"
"ကိုယ်က မင်းရဲ့ Daddyပါ baby ရယ်"
"တောင်းပန်ပါတယ် နော် ဟင့် ဘာမှမလုပ်ပါနဲ့"
အေးဒူးထောက်မိတယ်။
"နောက်မှ ရတာ နောင်ပဲရှိတယ် ကလေး"
သူကအေးရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး
"အန္တာရယ်ရှိတယ် ကျွတ် ဘယ်သူက ကာကွယ်ပေးမှာပါလိမ့် ငါ့baby လေးကို ဘယ်သူကာကွယ်ပေးမှာလဲ"
"ဇင် ဇင်မေ သူ ပြန် ပြန်လိုက်ပါလား"
"ဘာ! ကောင်းပြီလေ ရော့! အဲ့အိမ်ကို ညနေပြန်တာနဲ့လာခဲ့! "
ပြောပြီး ထထွက်သွားသူ။
ချစ်တယ် Daddyဒါမဲ့ မင်းဟာ သိပ်အတ္တကြီးလွန်းတယ်။
။
။
အချစ်ကြီးလို့အမြတ်ကြီးတယ်ပဲပြောပြော မမကို ရယူဖို့ ဘာမဆိုလုပ်မှာပဲ မမ..။
.
.
တကယ်ကို အလုပ်လုပ်ချင်စိတ်တောင်မရှိတော့ဘူး။စိတ်ကဇင်မေသူ့ရှီပဲရောက်နေတယ်။
"ကြယ်စင်အဆင်ပြေရဲ့လား"
သွန်းမှမေးလာခြင်း။
"သွန်းရေ သူ သူလေ"
သွန်းကိုပြောပြရမလား..။ဟင့်အင်းပြောပြလို့မဖြစ်ဘူး။သွန်းဒုက္ခရောက်သွားလိမ့်မယ်။ဇင်မေသူက ပြောလို့မရဘူး။
"ဘယ်သူတုန်း နင်အဆင်ပြေရဲ့လား"
"အဆင်ပြေပါတယ် "
"သူက?"
"သူသူလေ သူသူ ဟိုနေ့က ဆေးရုံလာတဲ့ကလေးလေ"
"ဟင် "
"ဟီးး ငါဆေးရုံစောဆင်းတော့မယ် ဘိုင့်"
"အော ဘိုင့်!"
ကြယ်စင် ဘာဖြစ်နေတာပါလိမ့်,
.
.
သူပြောတဲ့လိပ်စာကဒ်ဆို ဒီအိမ်ပဲ။ကြီးလိုက်တဲ့အိမ်။
အေး ဘဲလ် နှိပ်လိုက်တော့ ပွင့်လာသော ခြံတံခါး။
အေးအိမ်ထဲကို တန်းတန်းပဲဝင်သွားလိုက်တယ် ခြံကလည်းအကျယ်ကြီးပဲ နှင်းဆီပန်းအဖြူကြည့်ပဲစိုက်ထားတယ်။
သူဘယ်တုန်းထဲက ပြင်သစ်ရောက်နေတာလဲ?
"Hello ma'am, come home "
"Oh thanks"
အိမ်ဖော်ဟန်တူတဲ့ ဦးလေးကြီးတယောက်က လာပြောတာကြောင့် အိမ်ထဲပင်ဝင်လာခဲ့တယ်။
ဧည့်ခန်းထဲမှာ စမတ်ကျကျ ထိုင်နေတဲ့သူ။
""Wow, it's really coming."
"အင်း"
"မမရာ ဒီနေ့မဟုတ်ဘူး တသက်လုံး ကိုယ်နဲ့အတူနေပေးပါ လာပါအုန်း ကိုယ့်မမကို မတွေ့တာကြာနေပြိ"
"I'm sorry, Zin May Thu, you are too egotistical "
"I want to read you"
သူက လက်ကမ်းလာတယ်။
"Scared, really scared"
"If you're smart, you'll do everything you want"
"အင်း"
သူမ ကမ်းထားတဲ့ လက်ထဲကို သွားလိုက်တော့ တင်းကျပ်စွာ ဖတ်လာသူ။
"Please don't leave me alone, I was so afraid of that"
ငိူပြီးပြောလာသူ ရုတ်တရက်အေးတောင်ကြောင်သွားရတယ်။သူတကယ်ကြောက်နေတာလား။