ထယ္ေယာင္း စိတ္မပါတပါနဲ႔ အလုပ္ကို
လုပ္ေနရတယ္ သူအေရွ႕မွာ ကြန္ပ်ဴတာကို ၾကည့္ေနေသာ္လည္း သူျမင္ကြင္းထဲမွာ kookieကိုပဲ ျမင္ေနသည္ သူအခုေရာက္ေနတာက hotelေဆာက္ဖို႔
အစည္းေဝးလုပ္ေနတာပင္ သိစိတ္က ဒီဟာကို
သိတယ္ မသိစိတ္က kookieကိုပဲ သတိရေနမိသည္
"သူေဌး သူေဌး"
"ဟမ္...အင္း ေျပာေလ"
"ဖုန္းလာေနတယ္"
"ေအာ ခဏေနာ္"
ဖုန္းကိုင္လိုက္ၿပီး တစ္ဖက္က ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ လူ႔ကိုအေမာစို႔႔ၿပီး အသက္ရွဴေတာင္ ျမန္လာသည္
"က်ေတာ္အေရးႀကီးကိစၥရွိလို႔ ခြင့္ျပဳပါအုန္း"
"သူေဌး အစည္းေဝးက"
"အဆင္ေျပသလိုလုပ္ၾကပါ ေနာက္ရက္က် အက်ဳိးေၾကာင္းကို ငါ့ေျပာျပ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
ထယ္ေယာင္းလဲ သူရဲ႕ဖုန္းနဲ႔ အေပၚဝတ္အကၤ်ီကို
ဆြဲယူၿပီး ကားအျမန္ေမာင္းကာ jungkookရဲ႕
ေက်ာင္းကို လိုက္သြားခဲ့ေတာ့သည္
ခုနကဖုန္းဆက္တာ jungkookတို႔ေက်ာင္းက
ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးျဖစ္သည္ jungkook ရန္ျဖစ္တာတဲ့ အိမ္ကိုမဆက္ခ်င္လို႔ သူဆီဆက္ခိုင္းတာဆိုလို႔ ဆက္ၿပီးလွမ္းေခၚတာတဲ့
ထယ္ေယာင္းေက်ာင္းကို ေရာက္သြားေတာ့ ကားထဲကေန ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ရုံးခန္းကို အျမန္ေျပးသြားလိုက္တယ္ သူရင္ေတြပူေနတာ
သူကိုယ္သူပဲသိတယ္ ရုံးခန္းထဲေရာက္ေတာ့
Jungkookရဲ႕ေဘးမွာလြတ္ေနတဲ့ခုံမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္
"မင္း ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ"
"ေခါင္းနွစ္ခ်က္ခ်ဳပ္လိုက္ရတယ္"
"ဘာ!!! မင္းကနွစ္ခ်က္ေတာင္ ဟိုဘက္က ေကာင္ေရာ ဘာမွမျဖစ္ဘူးလား"
"သူက ေဆးရုံေရာက္သြားၿပီ"
"ေၾသာ္"
ေက်ာင္းအုပ္သက္ျပင္းေတြပဲခ်မိေတာ့တယ္ ခံဝန္လက္မွတ္ရယ္ ေနာက္ဒါမ်ဳိး မျဖစ္ဖို႔ရယ္
ဆုံးမခိုင္းဖို႔ လူႀကီးေခၚခိုင္းတာကို ဟိုဖက္က
ဘာမွမျဖစ္ဖူးလားနဲ႔ လာေတြ႕ေနတာ ဘယ္လိုဟာေတြပါလိမ့္
"ခင္ဗ်ာညီက တစ္ဖက္ေကာင္ေလးကို စုတ္ျပတ္သတ္ေအာင္လုပ္ထားတာ ေခါင္း5ခ်က္
ဒူးေခါင္းရိုးလဲ က်ဳိးသြားတယ္ အဲ့ေၾကာင့္ ေဆးရုံမွာပါ ဒါမ်ဳိး ပထမဆုံးႀကိမ္နဲ႔ ေနာက္ဆုံးႀကိမ္ျဖစ္ပါေစ မဟုတ္ရင္ ေက်ာင္းထုတ္ရပါမယ္ အခုကလဲMr.Kimရဲ႕
မ်က္နွာေၾကာင့္ခြင့္လႊတ္ေပးတာပါ ေက်ာင္းမွာ
သူရဲ႕ပံ့ပိုးမႈေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနလို႔ပါ"
"အားေတာ့နာပါတယ္ဗ် ေဆးရုံတက္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးေရာ သူမိသားစုေရာ ဒီေခၚေပးပါ
ေဆးရုံထိ မလိုက္ေပးနိုင္ပါဘူး ေနာက္တစ္ခု
Jungkookကို အခုေက်ာင္းထုတ္လဲ ကိစၥမရွိပါဘူး ဒါပင္မဲ့Jungkookက ဟိုဖက္ကို
ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မေတာင္းပန္းခိုင္းနိုင္ပါဘူး"
"ဗ်ာ..."
"ေခၚေပးမယ္ဆို ဒီမွာစကားေျပာမယ္ မေခၚေပးရင္ ဒီကိစၥကိုေျပာစရာမလိုေတာ့ဘူးလို႔
သတ္မွတ္လိုက္ပါမယ္"
ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ေခြၽးေတြပ်ံလာသလိုပဲ သူေရွ႕က
Mr.Kimရဲ႕သားက ပါဝါေတြ အာဏာေတြ ျပေနတာ အဲ့ေၾကာင့္ဟိုတစ္ေယာက္ကလဲ မ်က္နွာကစ တင္းေၾကာေနေရာ
"ေခၚေပးပါမယ္ ခဏေစာင့္ပါ"
"ရပါတယ္"
"ကိုကို"
"မင္းပါးစပ္ပိတ္ ၿပီးမွမင္းနဲ႔ငါ ဒီကိစၥရွင္းမယ္"
Jungkookလဲ ပါးစပ္ပိတ္ေနလိုက္ရသည္ သူကိုကို တကယ္စိတ္တိုရင္ သိပိေၾကာက္ဖို႔
ေကာင္းတာ
ထယ္ေယာင္းတို႔ ေစာင့္ေနတုန္း ဝွီခ်ဲနဲ႔ဝင္လာတဲ့
ခံရသူနဲ႔သူ႔မိသားစု
"ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး က်မတို႔ကို ျပန္ေခၚတာက!"
"က်ေတာ္ေတြ႕ခ်င္လို႔"
"မင္းတို႔ကေတာင္ ေဆးရုံလာေတြ႕ရမွာေလ
ငါ့တို႔ကိုျပန္လာေတြ႕ခိုင္းစရာလား!"
"ရန္ျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းသိခ်င္လို႔"
"ဒါကေတာ့ အထင္ရွားပဲေလ မင္းညီက ရန္အရင္စလိုျဖစ္တာ မင္းညီကပဲ အရင္းစထိုးတာ"
"ဟုတ္လား Jungkook"
"က်ေတာ္အရင္စထိုးတာမွန္တယ္ က်ေတာ္ရင္
ရန္အရင္စတာ မဟုတ္ဘူး"
"ၾကားတယ္ေနာ္ ခင္ဗ်ာ..."
"အဲ့ဆိုဘာေၾကာင့္ျဖစ္တာ"
"ေျဖလိုက္ေလ Jungkook"
"ဟိုဗ်ာ...အဲ့ေကာင္က ကိုကို႔ကို သေဘာက်တယ္လို႔ လာေျပာတယ္ က်ေတာ္ဆက္မေျပာဖို႔ တားေသးတယ္ သူက
နားမေထာင္ပဲ ကိုကိုနဲ႔သာတစ္ရက္ေလာက္ အိပ္ယာထဲမွာ ဇိမ္ခံရရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလိုက္မလဲဆိုၿပီး က်ေတာ္ေရွ႕မွာ အရသာ
ခံေျပာေနလို႔ ဆြဲထိုးလိုက္တာ"
"ခင္ဗ်ာ ကိုယ့္သားသမီးကို မဆုံးမထားဘူးလား ဟမ္! ပါးစပ္ကိုအဲ့လို စည္းမရွိကမ္းမရွိ မေျပာရဘူးဆိုတာ ဟမ္!!"
"နင္ဘာလို႔ေျပာရတာလဲ အဲ့လို ေယာကၤ်ားခ်င္းတူတူပဲကို"
"တူပင္မဲ့ မတူဘူး က်ေတာ္မွ မဟုတ္ဘူး တစ္ေက်ာင္းလုံး သူကိုကို႔ကို ခ်ိန္းေနၾကတဲ့ သူေတြမွအမ်ားႀကီး"
"မင္း!!"
ထပ္ထိုးဖို႔႔ျပင္ေနတဲ့ Jungkookကို အျမန္တားလိုက္ရသည္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကို
ျပႆနာရွင္းၿပီးလားလို႔ ေမးမလို႔ သူလွည့္ၾကည့္တာ သူကလူကို ေခါင္းစေျခဆုံး
ၾကည့္ေနလို႔ လူေတာင္ေနရခက္လာသည္
"ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဘာၾကည့္ေနတာလဲ"
"တူပင္မဲ့ မတူဘူးဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲလို႔"
ထယ္ေယာင္းအေတြးတစ္ခ်က္ဝင္သြားမိသည္
ဒီလိုအူတိအူေၾကာင္ကို ဘယ္သူက ေက်ာင္းအုပ္ခန္႔လိုက္လဲေပါ့
"ဒါဆို ဒီျပႆနာမွာ Jungkookမလြန္တဲ့တြက္
မေတာင္းပန္းနိုင္ဘူး တကယ္လို႔ေတာင္းပန္း
ရရင္လဲ ပါးစပ္စည္းမရွိတဲ့ ခင္ဗ်ာတို႔သားကပဲ
ေတာင္းပန္းရမွာ သေဘာေပါက္တယ္မလား"
အဲ့ၾကမွ ခုနက သူစြာေနတာ မဟုတ္တဲ့တိုင္း ေခါင္းကိုစိုက္က်သြားတဲ့ ထိုမိသားစု ထယ္ေယာင္းလဲ Jungkookလက္ဆြဲၿပီး ျပန္မလို႔လုပ္တုန္း
"ခံဝန္လဲ မထိုးေပးနိုင္ဘူး မေက်နပ္ရင္ ေက်ာင္းပဲထုတ္လိုက္"
ေျပာၿပီး Jungkookကို ကားပါကင္ ဆြဲေခၚလာခဲ့ေတာ့သည္
"ေခါင္းကအေတာ္ကိုက္ေနလား"
"ေဆးေသာက္ထားေတာ့ သိပ္မကိုက္ဘူး"
"ရန္ျဖစ္တာ လူထိခိုက္ေအာင္ထိ ျဖစ္စရာလား"
"က်ေတာ္လဲ ဘယ္ျဖစ္ခ်င္ပါ့မလဲဗ်ာ..."
ေျပာၿပီး သူ႔ရဲ႕ခါးကိုဆြဲဖက္ကာ ကားကိုမွီထားလိုက္ေတာ့သည္
"ေက်ာင္းဝန္းႀကီးထဲမွာ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ!"
"အဲ့ေတာ့ဘာဂရုစိုက္ရမွာလဲ အခုမွ သတိထားမိတယ္"
"ဘာလဲ"
"အရမ္းစြာေနတာေလ"
"ေနာက္မွေျပာ ကားေပၚတက္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
သူတို႔နွစ္ေယာက္လဲ ဟန္းျမစ္တံတားနားကို ထြက္လာလိုက္တယ္ အဲ့နားေရာက္မွ ကားကို
ရပ္ကာ ခံုတန္းေပၚ နွစ္ေယာက္သာ အတူထိုင္ခ်လိုက္တယ္
ထယ္ေယာင္း Jungkookေခါင္းက ပတ္တီးကို
ၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္ ငယ္ငယ္တည္းက သူ႔ေၾကာင့္ရန္ျဖစ္ရတဲ့ ဒီေကာင္ေလး ဒါေၾကာင့္လဲ ဒီလူက သူဆိုအရာရာ
အၿမဲေလ်ွာ႔ေပးေနတာ
"ညက်အိမ္လိုက္အိပ္ပါလား မင္းေခါင္းက
အနာျကီးနဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲ စိတ္မခ်ဘူး"
"စိုးရိမ္တဲ့ေပါ့"
"အင္းေပါ့"
"ခ်စ္ဖူးလား"
"ခ်စ္တယ္ေလ"
"အဲ့ဆို နမ္း က်ေတာ္ကို"
ထယ္ေယာင္းလဲ သူစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ နဖူးကို
အရင္နမ္းလိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့ မ်က္လုံးနွစ္ဖက္
ၿပီးေတာ့ ပါးနွစ္ဖက္ ၿပီးေတာ့ နွာေခါင္းလုံးလုံးေလးနဲ႔ ေမ့စိေလး ေနာက္ဆုံးမွ
နွစ္ေယာက္သာ နႈတ္ခမ္းခ်င္းထပ္တူက်ကာ
အၾကာႀကီးနမ္းရိႈက္မိေတာ့သည္
"လိုက္အိပ္ခ်င္တာေပါ့ ဒါပင္မဲ့ Daddyကို မေတြ႕ခ်င္ဘူး"
သူခါးကိုဖက္ထားရင္ သူမ်က္နွာကို တည့္တည့္ၾကည့္ကာ ေျပာလာတဲ့ kooieေၾကာင့္ သူပါးေလးကို လက္နွစ္ဖက္နဲ႔အုပ္ကာ
"ဘာဆက္လုပ္မယ္လို႔ မင္းကေတြးထားလို႔လဲ
မနက္ျဖန္က် ငါ့ကိုေဖေဖက သူသမီးမိတ္ေဆြနဲ႔
ေစ့စပ္ေပးဖို႔ လုပ္ေနၿပီ"
"က်ေတာ္သတင္းၾကားတယ္ က်ေတာ္မွာ အစီစဥ္ရွိၿပီးသာပါ ေတြးမပူနဲ႔ Mommyနဲ႔လဲ
အကုန္တိုင္ပင္ၿပီးၿပီ"
ထယ္ေယာင္း Jungkookကို မ်က္ေစာင္းထိုးကာ
"မင္းတို႔က ငါ့က်ဘာမွလဲ မေျပာျပၾကဘူး ဟြန္႔"
"ညက်ရင္ ကိုကိုဆီက်ေတာ္လာအိပ္မယ္ ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ထား ညက်ရင္ အကုန္ေျပာျပမယ္"
"အင္းပါ ဂရုစိုက္ေတာ့ လာအုန္း"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ မြ"
နႈတ္ခမ္းကို လ်ပ္တစ္ျပတ္နမ္းလို႔ လန္႔သြားရေသးသည္ အဲ့လို မထင္ရင္ မထင္သလို
လုပ္တာေတြေၾကာင့္ သူ႔မွာအၿမဲရင္ခုန္ေနရစၿမဲပဲ
ညေရာက္ေတာ့ ေမေမကို Jungkook ရန္ျဖစ္တဲ့ကိစၥေျပာျပေတာ့ ဟိုဖက္မိသားစုကို
သြားရန္ေတြ႕မယ္လုပ္လို႔ မနည္းဆြဲထားရသည္
ခဏေနေတာ့ ျပတင္းေပါက္ကေန ဝင္လာတဲ့
Jungkook သူလဲေျပးဖက္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကို
ျပန္ဖက္ထားၿပီး တ႐ႊတ္႐ႊတ္နဲ႔ နမ္းေနေတာ့သည္
"ငါအေမ တစ္ေယာက္လုံးရွိေသးတယ္ နမ္းတာရပ္ၾကအုန္း"
"ဟဲဟဲ Mommy Sorry"
"ေအ့ပါ သားထယ္ေလး ေမေမ အထုတ္ျပင္ေပးထားတယ္ မနက္က် သားထယ္
ေမေမစီစဥ္တိုင္းလိုက္လုပ္ရမယ္ Jungkookနဲ႔
ထြက္ေျပးဖို႔တြက္"
"ဗ်ာ...ဘယ္လိုလဲ ျဖစ္ပါ့မလား"
"Mommy သြားနားေတာ့ က်ေတာ္ပဲ ဆက္ရွင္းျပလိမ့္မယ္"
"ေအ့ေအ အနားယူၾကေတာ့"
ေမေမထြက္သြားေတာ့မွ သူကိုနမ္းဖို႔ျပင္လာတဲ့
ထိုေကာင္ေလးနႈတ္ခမ္းကို တားလိုက္ရသည္
"ေခါင္းကအနာဘယ္လိုေနလဲ ဘာစားၿပီးၿပီလဲ
ေဆးေရာေသာက္ၿပီးၿပီလား"
"အနာလဲသက္သာတယ္ ဆန္ျပဳတ္စားၿပီး
ေဆးေသာက္ထားပါတယ္ဗ် ကဲ ထားပါ နမ္းလို႔ရၿပီးလား"
"ရေသးဘူး အစီစဥ္ေတာ့ေျပာျပေလ"
"နမ္းၿပီးရင္းေျပာျပမယ္ဗ်ာ... တစ္ညလုံး ေဘးမွာရွိတာကို ေျပာျပမွာေပါ့"
ထယ္ေယာင္းလဲ အဲ့ၾကမွ မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး
အနမ္းခံလိုက္တယ္ လူဆိုးေလးပါ နမ္းတာကို
ခဏတင္မဝ မတ္တပ္ရပ္အားမရလို႔တဲ့ ခုံေပၚကို
သူအရင္ထိုင္ခ်ကာ ဒီကလူကိုဆြဲခ်ကာ အနမ္းရွည္ႀကီး ဖန္တီးေနေတာ့သည္။
& & & & & & & & & & & &
ေနာက္တစ္ပိုင္းတြက္ warningေပးတယ္
မငိုခိုင္းခ်င္ဘူး အဲ့လိုအပိုင္းလဲ မကြၽမ္းတာမို႔ပါ
မီနီေတြ ဆက္တိုက္ေတြ ေနာက္ပိုင္း လာမယ္ေနာ္
Vote,Comment Plz🙏
4193 Words
#Kim Julia✍️
ထယ်ယောင်း စိတ်မပါတပါနဲ့ အလုပ်ကို
လုပ်နေရတယ် သူအရှေ့မှာ ကွန်ပျူတာကို ကြည့်နေသော်လည်း သူမြင်ကွင်းထဲမှာ kookieကိုပဲ မြင်နေသည် သူအခုရောက်နေတာက hotelဆောက်ဖို့
အစည်းဝေးလုပ်နေတာပင် သိစိတ်က ဒီဟာကို
သိတယ် မသိစိတ်က kookieကိုပဲ သတိရနေမိသည်
"သူဌေး သူဌေး"
"ဟမ်...အင်း ပြောလေ"
"ဖုန်းလာနေတယ်"
"အော ခဏနော်"
ဖုန်းကိုင်လိုက်ပြီး တစ်ဖက်က ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် လူ့ကိုအမောစို့ပြီး အသက်ရှူတောင် မြန်လာသည်
"ကျတော်အရေးကြီးကိစ္စရှိလို့ ခွင့်ပြုပါအုန်း"
"သူဌေး အစည်းဝေးက"
"အဆင်ပြေသလိုလုပ်ကြပါ နောက်ရက်ကျ အကျိုးကြောင်းကို ငါ့ပြောပြ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
ထယ်ယောင်းလဲ သူရဲ့ဖုန်းနဲ့ အပေါ်ဝတ်အင်္ကျီကို
ဆွဲယူပြီး ကားအမြန်မောင်းကာ jungkookရဲ့
ကျောင်းကို လိုက်သွားခဲ့တော့သည်
ခုနကဖုန်းဆက်တာ jungkookတို့ကျောင်းက
ကျောင်းအုပ်ကြီးဖြစ်သည် jungkook ရန်ဖြစ်တာတဲ့ အိမ်ကိုမဆက်ချင်လို့ သူဆီဆက်ခိုင်းတာဆိုလို့ ဆက်ပြီးလှမ်းခေါ်တာတဲ့
ထယ်ယောင်းကျောင်းကို ရောက်သွားတော့ ကားထဲကနေ ကျောင်းအုပ်ကြီး ရုံးခန်းကို အမြန်ပြေးသွားလိုက်တယ် သူရင်တွေပူနေတာ
သူကိုယ်သူပဲသိတယ် ရုံးခန်းထဲရောက်တော့
Jungkookရဲ့ဘေးမှာလွတ်နေတဲ့ခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်
"မင်း ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ"
"ခေါင်းနှစ်ချက်ချုပ်လိုက်ရတယ်"
"ဘာ!!! မင်းကနှစ်ချက်တောင် ဟိုဘက်က ကောင်ရော ဘာမှမဖြစ်ဘူးလား"
"သူက ဆေးရုံရောက်သွားပြီ"
"သြော်"
ကျောင်းအုပ်သက်ပြင်းတွေပဲချမိတော့တယ် ခံဝန်လက်မှတ်ရယ် နောက်ဒါမျိုး မဖြစ်ဖို့ရယ်
ဆုံးမခိုင်းဖို့ လူကြီးခေါ်ခိုင်းတာကို ဟိုဖက်က
ဘာမှမဖြစ်ဖူးလားနဲ့ လာတွေ့နေတာ ဘယ်လိုဟာတွေပါလိမ့်
"ခင်ဗျာညီက တစ်ဖက်ကောင်လေးကို စုတ်ပြတ်သတ်အောင်လုပ်ထားတာ ခေါင်း5ချက်
ဒူးခေါင်းရိုးလဲ ကျိုးသွားတယ် အဲ့ကြောင့် ဆေးရုံမှာပါ ဒါမျိုး ပထမဆုံးကြိမ်နဲ့ နောက်ဆုံးကြိမ်ဖြစ်ပါစေ မဟုတ်ရင် ကျောင်းထုတ်ရပါမယ် အခုကလဲMr.Kimရဲ့
မျက်နှာကြောင့်ခွင့်လွှတ်ပေးတာပါ ကျောင်းမှာ
သူရဲ့ပံ့ပိုးမှုတွေ အများကြီးရှိနေလို့ပါ"
"အားတော့နာပါတယ်ဗျ ဆေးရုံတက်နေတဲ့ ကောင်လေးရော သူမိသားစုရော ဒီခေါ်ပေးပါ
ဆေးရုံထိ မလိုက်ပေးနိုင်ပါဘူး နောက်တစ်ခု
Jungkookကို အခုကျောင်းထုတ်လဲ ကိစ္စမရှိပါဘူး ဒါပင်မဲ့Jungkookက ဟိုဖက်ကို
ဘယ်နည်းနဲ့မှ မတောင်းပန်းခိုင်းနိုင်ပါဘူး"
"ဗျာ..."
"ခေါ်ပေးမယ်ဆို ဒီမှာစကားပြောမယ် မခေါ်ပေးရင် ဒီကိစ္စကိုပြောစရာမလိုတော့ဘူးလို့
သတ်မှတ်လိုက်ပါမယ်"
ကျောင်းအုပ်ကြီး ချွေးတွေပျံလာသလိုပဲ သူရှေ့က
Mr.Kimရဲ့သားက ပါဝါတွေ အာဏာတွေ ပြနေတာ အဲ့ကြောင့်ဟိုတစ်ယောက်ကလဲ မျက်နှာကစ တင်းကြောနေရော
"ခေါ်ပေးပါမယ် ခဏစောင့်ပါ"
"ရပါတယ်"
"ကိုကို"
"မင်းပါးစပ်ပိတ် ပြီးမှမင်းနဲ့ငါ ဒီကိစ္စရှင်းမယ်"
Jungkookလဲ ပါးစပ်ပိတ်နေလိုက်ရသည် သူကိုကို တကယ်စိတ်တိုရင် သိပိကြောက်ဖို့
ကောင်းတာ
ထယ်ယောင်းတို့ စောင့်နေတုန်း ဝှီချဲနဲ့ဝင်လာတဲ့
ခံရသူနဲ့သူ့မိသားစု
"ကျောင်းအုပ်ကြီး ကျမတို့ကို ပြန်ခေါ်တာက!"
"ကျတော်တွေ့ချင်လို့"
"မင်းတို့ကတောင် ဆေးရုံလာတွေ့ရမှာလေ
ငါ့တို့ကိုပြန်လာတွေ့ခိုင်းစရာလား!"
"ရန်ဖြစ်ရတဲ့အကြောင်းရင်းသိချင်လို့"
"ဒါကတော့ အထင်ရှားပဲလေ မင်းညီက ရန်အရင်စလိုဖြစ်တာ မင်းညီကပဲ အရင်းစထိုးတာ"
"ဟုတ်လား Jungkook"
"ကျတော်အရင်စထိုးတာမှန်တယ် ကျတော်ရင်
ရန်အရင်စတာ မဟုတ်ဘူး"
"ကြားတယ်နော် ခင်ဗျာ..."
"အဲ့ဆိုဘာကြောင့်ဖြစ်တာ"
"ဖြေလိုက်လေ Jungkook"
"ဟိုဗျာ...အဲ့ကောင်က ကိုကို့ကို သဘောကျတယ်လို့ လာပြောတယ် ကျတော်ဆက်မပြောဖို့ တားသေးတယ် သူက
နားမထောင်ပဲ ကိုကိုနဲ့သာတစ်ရက်လောက် အိပ်ယာထဲမှာ ဇိမ်ခံရရင် ဘယ်လောက် ကောင်းလိုက်မလဲဆိုပြီး ကျတော်ရှေ့မှာ အရသာ
ခံပြောနေလို့ ဆွဲထိုးလိုက်တာ"
"ခင်ဗျာ ကိုယ့်သားသမီးကို မဆုံးမထားဘူးလား ဟမ်! ပါးစပ်ကိုအဲ့လို စည်းမရှိကမ်းမရှိ မပြောရဘူးဆိုတာ ဟမ်!!"
"နင်ဘာလို့ပြောရတာလဲ အဲ့လို ယောင်္ကျားချင်းတူတူပဲကို"
"တူပင်မဲ့ မတူဘူး ကျတော်မှ မဟုတ်ဘူး တစ်ကျောင်းလုံး သူကိုကို့ကို ချိန်းနေကြတဲ့ သူတွေမှအများကြီး"
"မင်း!!"
ထပ်ထိုးဖို့ပြင်နေတဲ့ Jungkookကို အမြန်တားလိုက်ရသည် ကျောင်းအုပ်ကြီးကို
ပြဿနာရှင်းပြီးလားလို့ မေးမလို့ သူလှည့်ကြည့်တာ သူကလူကို ခေါင်းစခြေဆုံး
ကြည့်နေလို့ လူတောင်နေရခက်လာသည်
"ကျောင်းအုပ်ကြီး ဘာကြည့်နေတာလဲ"
"တူပင်မဲ့ မတူဘူးဆိုတာ ဘာကိုပြောတာလဲလို့"
ထယ်ယောင်းအတွေးတစ်ချက်ဝင်သွားမိသည်
ဒီလိုအူတိအူကြောင်ကို ဘယ်သူက ကျောင်းအုပ်ခန့်လိုက်လဲပေါ့
"ဒါဆို ဒီပြဿနာမှာ Jungkookမလွန်တဲ့တွက်
မတောင်းပန်းနိုင်ဘူး တကယ်လို့တောင်းပန်း
ရရင်လဲ ပါးစပ်စည်းမရှိတဲ့ ခင်ဗျာတို့သားကပဲ
တောင်းပန်းရမှာ သဘောပေါက်တယ်မလား"
အဲ့ကြမှ ခုနက သူစွာနေတာ မဟုတ်တဲ့တိုင်း ခေါင်းကိုစိုက်ကျသွားတဲ့ ထိုမိသားစု ထယ်ယောင်းလဲ Jungkookလက်ဆွဲပြီး ပြန်မလို့လုပ်တုန်း
"ခံဝန်လဲ မထိုးပေးနိုင်ဘူး မကျေနပ်ရင် ကျောင်းပဲထုတ်လိုက်"
ပြောပြီး Jungkookကို ကားပါကင် ဆွဲခေါ်လာခဲ့တော့သည်
"ခေါင်းကအတော်ကိုက်နေလား"
"ဆေးသောက်ထားတော့ သိပ်မကိုက်ဘူး"
"ရန်ဖြစ်တာ လူထိခိုက်အောင်ထိ ဖြစ်စရာလား"
"ကျတော်လဲ ဘယ်ဖြစ်ချင်ပါ့မလဲဗျာ..."
ပြောပြီး သူ့ရဲ့ခါးကိုဆွဲဖက်ကာ ကားကိုမှီထားလိုက်တော့သည်
"ကျောင်းဝန်းကြီးထဲမှာ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ!"
"အဲ့တော့ဘာဂရုစိုက်ရမှာလဲ အခုမှ သတိထားမိတယ်"
"ဘာလဲ"
"အရမ်းစွာနေတာလေ"
"နောက်မှပြော ကားပေါ်တက်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
သူတို့နှစ်ယောက်လဲ ဟန်းမြစ်တံတားနားကို ထွက်လာလိုက်တယ် အဲ့နားရောက်မှ ကားကို
ရပ်ကာ ခုံတန်းပေါ် နှစ်ယောက်သာ အတူထိုင်ချလိုက်တယ်
ထယ်ယောင်း Jungkookခေါင်းက ပတ်တီးကို
ကြည့်ပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည် ငယ်ငယ်တည်းက သူ့ကြောင့်ရန်ဖြစ်ရတဲ့ ဒီကောင်လေး ဒါကြောင့်လဲ ဒီလူက သူဆိုအရာရာ
အမြဲလျှော့ပေးနေတာ
"ညကျအိမ်လိုက်အိပ်ပါလား မင်းခေါင်းက
အနာကြီးနဲ့ တစ်ယောက်ထဲ စိတ်မချဘူး"
"စိုးရိမ်တဲ့ပေါ့"
"အင်းပေါ့"
"ချစ်ဖူးလား"
"ချစ်တယ်လေ"
"အဲ့ဆို နမ်း ကျတော်ကို"
ထယ်ယောင်းလဲ သူစိတ်ချမ်းသာအောင် နဖူးကို
အရင်နမ်းလိုက်တယ် ပြီးတော့ မျက်လုံးနှစ်ဖက်
ပြီးတော့ ပါးနှစ်ဖက် ပြီးတော့ နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးနဲ့ မေ့စိလေး နောက်ဆုံးမှ
နှစ်ယောက်သာ နှုတ်ခမ်းချင်းထပ်တူကျကာ
အကြာကြီးနမ်းရှိုက်မိတော့သည်
"လိုက်အိပ်ချင်တာပေါ့ ဒါပင်မဲ့ Daddyကို မတွေ့ချင်ဘူး"
သူခါးကိုဖက်ထားရင် သူမျက်နှာကို တည့်တည့်ကြည့်ကာ ပြောလာတဲ့ kooieကြောင့် သူပါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ကာ
"ဘာဆက်လုပ်မယ်လို့ မင်းကတွေးထားလို့လဲ
မနက်ဖြန်ကျ ငါ့ကိုဖေဖေက သူသမီးမိတ်ဆွေနဲ့
စေ့စပ်ပေးဖို့ လုပ်နေပြီ"
"ကျတော်သတင်းကြားတယ် ကျတော်မှာ အစီစဉ်ရှိပြီးသာပါ တွေးမပူနဲ့ Mommyနဲ့လဲ
အကုန်တိုင်ပင်ပြီးပြီ"
ထယ်ယောင်း Jungkookကို မျက်စောင်းထိုးကာ
"မင်းတို့က ငါ့ကျဘာမှလဲ မပြောပြကြဘူး ဟွန့်"
"ညကျရင် ကိုကိုဆီကျတော်လာအိပ်မယ် ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ထား ညကျရင် အကုန်ပြောပြမယ်"
"အင်းပါ ဂရုစိုက်တော့ လာအုန်း"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ မွ"
နှုတ်ခမ်းကို လျပ်တစ်ပြတ်နမ်းလို့ လန့်သွားရသေးသည် အဲ့လို မထင်ရင် မထင်သလို
လုပ်တာတွေကြောင့် သူ့မှာအမြဲရင်ခုန်နေရစမြဲပဲ
ညရောက်တော့ မေမေကို Jungkook ရန်ဖြစ်တဲ့ကိစ္စပြောပြတော့ ဟိုဖက်မိသားစုကို
သွားရန်တွေ့မယ်လုပ်လို့ မနည်းဆွဲထားရသည်
ခဏနေတော့ ပြတင်းပေါက်ကနေ ဝင်လာတဲ့
Jungkook သူလဲပြေးဖက်လိုက်တော့ သူ့ကို
ပြန်ဖက်ထားပြီး တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ နမ်းနေတော့သည်
"ငါအမေ တစ်ယောက်လုံးရှိသေးတယ် နမ်းတာရပ်ကြအုန်း"
"ဟဲဟဲ Mommy Sorry"
"အေ့ပါ သားထယ်လေး မေမေ အထုတ်ပြင်ပေးထားတယ် မနက်ကျ သားထယ်
မေမေစီစဉ်တိုင်းလိုက်လုပ်ရမယ် Jungkookနဲ့
ထွက်ပြေးဖို့တွက်"
"ဗျာ...ဘယ်လိုလဲ ဖြစ်ပါ့မလား"
"Mommy သွားနားတော့ ကျတော်ပဲ ဆက်ရှင်းပြလိမ့်မယ်"
"အေ့အေ အနားယူကြတော့"
မေမေထွက်သွားတော့မှ သူကိုနမ်းဖို့ပြင်လာတဲ့
ထိုကောင်လေးနှုတ်ခမ်းကို တားလိုက်ရသည်
"ခေါင်းကအနာဘယ်လိုနေလဲ ဘာစားပြီးပြီလဲ
ဆေးရောသောက်ပြီးပြီလား"
"အနာလဲသက်သာတယ် ဆန်ပြုတ်စားပြီး
ဆေးသောက်ထားပါတယ်ဗျ ကဲ ထားပါ နမ်းလို့ရပြီးလား"
"ရသေးဘူး အစီစဉ်တော့ပြောပြလေ"
"နမ်းပြီးရင်းပြောပြမယ်ဗျာ... တစ်ညလုံး ဘေးမှာရှိတာကို ပြောပြမှာပေါ့"
ထယ်ယောင်းလဲ အဲ့ကြမှ မျက်စောင်းထိုးပြီး
အနမ်းခံလိုက်တယ် လူဆိုးလေးပါ နမ်းတာကို
ခဏတင်မဝ မတ်တပ်ရပ်အားမရလို့တဲ့ ခုံပေါ်ကို
သူအရင်ထိုင်ချကာ ဒီကလူကိုဆွဲချကာ အနမ်းရှည်ကြီး ဖန်တီးနေတော့သည်။
& & & & & & & & & & & &
နောက်တစ်ပိုင်းတွက် warningပေးတယ်
မငိုခိုင်းချင်ဘူး အဲ့လိုအပိုင်းလဲ မကျွမ်းတာမို့ပါ
မီနီတွေ ဆက်တိုက်တွေ နောက်ပိုင်း လာမယ်နော်
Vote,Comment Plz🙏
4193 Words
#Kim Julia✍️