ယု,အဲတာဆိုနင် လူမှားတာလား
အေး,မသိဘူး ငါသူ့ကို ဇင်လိုခေါ်တော့ သူက သူ သိတာလားတဲ့လေ အီးးဟီးးး
လမင်း,မငိုပါနဲ့ဟာာ
အေး,သူက ဇင်နဲ့တော်တော်သူတယ် ဟ
ငိုပြီး ဇင့်နဲ့တူတယ် ဆျုပြီးပြောနေတဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအတွက် သူတို့တကယ်စိတ်မကောင်းပေ။
ယု,ပါတီ ငါတို့ ဟန်နီ့ကိုသွားမေးကြမလား
လမင်း,အေး! ဟုတ်တယ်
အေး,အားနာတယ်ဟ
ယု,နင်အားနာနေရင် သိရမှာမဟုတ်ဘူး
အေးခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး ဟန်နီဆီသို့
"ဟမ်!"
"သိဘူးလား"
အေးကမေးလိုက်တော့ယုက
"ဓာတ်ပုံ ပြလိုက်ကြယ်စင်"
ထိုအခါမှ အေးက ဓာတ်ပုံထုတ်ပြလိုက်ပြီး
ဟန်နီက သိသွားဟန်ဖြင့်
"အော ဒေါက်တာ ဇင်မေသူနဲ့တူက တော်တော်တူတယ်...သိပြီ ...သူက ဒေ့က်တာဇင်နဲ့တူပေမဲ့ ....အကျင့်ကတော့ကွာတယ်...ဒေါက်တာဇင်လိုစိတ်ထားကောင်းပြီးလူကြဆန်ပါတယ်။ဒါမဲ့ သူက တစွတ်ထိုးဆန်တယ် ယဉ်ကျေးပေမဲ့ မနူးညံ့ဘူး....A.Z company ပိုင်ရှင်ရဲ့ သမီးအကြီးလေ သူ့မှာညမ တယောက်ရှိတယ် သူက18 စီးပွရေးမေဂျာယူထားတာ....သူ့ညမကတော့ 9နှစ်။
စီပွားရေးကိုဝါသနာပါသူပဲလို့ကြားတယ်။သူ့အဖေနဲ့ ဟန်နီ့အဖေက သူငယ်ချင်းတွေလေ...."
ဟန်နီက သူပြောပြီးတဲ့အဆုံး သက်ပြင်းခလိုက်တယ်။
အ့တာကိုလမင်းက
"ဘာလို့လဲ ဟန်နီ ဘာလို့သက်ပြင်းချတာလဲ"
ဟန်နီကအေးကိုကြည့်ပြီး
"အေးရယ် ဇင့်ကို လွမ်းနေသေးတာလား"
အေးက မျက်ရည်ဝဲလျက်
"ဇင်က ညတိုင်းအိမ်မက်ပတယ် ကာကွယ်နိုင်သူပေါ်လာမယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းတွေ "
"အင်းပါ အေး ကျမ်းမာရေးဂရုစိုက်ပါ"
အေးကခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။
။
။
။
ဟူးး မနက်ခင်း လမ်းလျောက်နေတဲ့အချိန်က စိတ်အပေါ့ပါးဆုံးပဲ။
အားး!
လမ်းလျောက်နေတုန်း ကားတစီးက ဘေးနားကနေ ဖြတ်မောင်းသွားတယ်။ပွန်းရုံလပဲဆိုပေမဲ့ ဒူးခေါင်းကနာေနတယ်။
ထိုအချိန် ကားထဲက ထွက်လာသောသူ။
သူကအေးရှီကို လျောက်လာပြီး
"အမ အဆင်ပြေရဲ့လား ရလား ထောက်နိုင်ရဲ့လား"
သူကတော့မေးခွန်းပေါင်းစုံမေးနေပေမဲ့ ကိုယ်ကတော့ မျက်ရည်တွေဝဲပြီးသူ့ကိုကြည့်နေမိခဲ့တယ်။
"ကျစ်! အမအရမ်းနာလို့လား , လမ်းလျောက်လို့ရော ရရဲ့လား"
ဇင် သူမနဲ့တွေ့ဆုံရတာ ခုဆိုနှစ်ကြိမ်မြောက်။ပထမက သူမက ဇင့်နာမည်ကို အဖြားစွတ်ခေါ်ပြီး မျက်ရည်တွေဝဲ့ပြီးပြောတယ်။ဒုတိယအကြိမ် ကြတော့လဲ ကားနဲ့ပွန်းသွားပေမဲ့ နာလို့ထင်တယ် မျက်ရည်တွေကြနေတယ်။
ဒါမဲ့စိတ်ထဲမှာတော့ တမျိုးကြိးပဲ။
"မေးနေတာ ဖြေစမ်းပါ! မျက်ရည်ကြတာမကြိုက်ဘူး!"
အေးချက်ချင်းပဲ သူ့ကိုကြည့်နေရာကနေ မျက်နှာလွှဲပြီး
"ကျမက ဆရာဝန်ပါ ဒီလောက်တော့ရပါတယ်"
"ကျစ်! အစထဲက မပြောဘူး"
ပြောပြီး ထထွက်သွားသောသူ။
အေးလည်းအားယူပြီး ထကြည့်ပေမဲ့ နာလိုက်တာ။ကိုယ့်ကိုကိုယ် စိတ်ပျက်မိတယ် အားအရမ်းပျော့တာဘဲ။
ကားဘက်မှန်ကနေ ကြည့်ပေမဲ့ သူမ ထလိာ့မရဘူးဆိုတာသိတယ်။တကယ်ကိုတခြားသူတာ ဆိုရင် ထားခဲ့မိမှာ လွှမ်းမိုးနိုင်လွန်းတယ် ဟာ။
"ပြောတော့ရတယ်ဆို ကျစ်!"
ပြောပြီး အေးကိုကောက်ချီလိုက်သော သူကြောင့်အေးမှာလန့်သွားရသည်။
ထိုအတူမျက်ရည်များကလည်းအလိုက်မသိစွာနဲ့ပါးပြင်ပေါ်မာ နေရာယူလျက်။
။
။
At YM hospital
ဆေူရုံရောက်တော့လဲ သူပဲ ကားပေါ်ကနေ ချီချသွားတယ်။အေးမှာတော့ကြောက်လွန်းလို့ သူ့လည်ပင်းသိုင်းဖတ်ထားရတယ်။
ဆေးရုံထဲရောက်တော့ သူ့ရှိကို သူနာပြုတယောက်က အပြေးတပိုင်းရောက်ချလာပြီး
"မမလေး ....."
"ဒေါက်တာ မြင့်မိုးသွားခေါ်!"
"ဟုတ်"
ပြောပြီး ထွက်သွားသော သူနာပြုမလေး
။
။
သူက အခန်းတစ်ခန်းရဲ့ ဆေးကုတင်ပေါ်မှာချပေးတယ်။
သူကအေးကိုကြည့်ပြီး
"အမ လမ်းတလျှောက်လုံး ငိုလာတာ မပင်ပန်းသေးဘူးလားဟမ်!"
အော်ပြီးပြောလိုက်သောသူ ။
သိုပေမဲ့ အေးအငိုမရပ်ခဲ့
မြင့်မိုး,ဟေးး ဘာလို့အော်နေတာလဲ မေသူ
ဒေါက်တာကဝင်လာပြီး ပြောတယ်။
။
မြင့်မိုး,နည်းန ည်းလေးယောင်သွားတာပါ ဒါနဲ့ အမကိုမြင်ဘူးနေသလိုပဲ့ ဒေါက်တာ ဒေါက်တာ အေးကြယ်စင်လား
အ့ဩတကြနဲ့မေးလာသော မြင့်မိုး
"ဟုတ်ပါတယ် "
"ဝါးး အမကောင်မလေးအတွက်စိတ်မကောင်းပါဘူး"
အေးက ခေါင်းငြိမ့်ခဲ့တယ်။
"ရားး မေသူ "
မြင့်မိုးခေါ်တော့ ဘာလဲဆိုတဲ့သဘောနဲ့မေးသပ်ပြတယ်။ဒါဟာ မြင့်မိုးတွက်မထူးဆန်းပေ။
"ဒါက ဒေါက်တာ အေးကြယ်စင် ။ မေသူနဲ့ဒေါက်တာအေးကြယ်စင်ရဲ့ရည်းစားနဲ့က လေ အကျင့်ကလွဲပြီးအကုန်တူတယ်"
ဒီကားကို ဇင်က အ့ဩစွာအေးကိုကြည့်လာတယ်။
"ဒေါက်တာမြင့်မိုး အကို ဆေးရုံကားနဲ့အိမ်ပြန်လိာက်ပို့ခေါင်းပါလား"
"အော ဟုတ်-"
"လိုက်ပို့ပေးမယ်"
အပြောနှင့်အတူ လူကိုပွေ့ချီသောသူ
။
။
"စိတ်မကောင်းပါဘူး"
ကားမောင်းနေရင်း ပြောလာသောသူ
အေးက ကားမှန်ကိုပဲကြည့်နေခဲ့တယ်။
။
"လိုက်ပို့ပေးလို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"အမ လမ်းမလျောက်နိုင်ဘူးလေ လာ.."
ပြောရင်းလူကိုချီသောသူ
။
"ဒေါ်ကြီးရေ ဒေါ်ကြီး"
အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ ဒေါ်ကြီးကိုအော်ခေါ်မိတယ်
"လာပြီး သမီးလေး ဟင် ေဒါက်တာဇင်-"
"မဟုတ်ဘူး ဒေါ်ကြီး "
သူမကို ဆိုဖာပေါ်၌ချပြီး
"ဒေါ်ကြီး ဧည့်သည်အတွက် ..တခုခု စီစဉ်ခဲ့ပါအုန်း"
။
။
"အမ အိမ်မှာက တျောက်ထဲနေတာလား"
အပြန်မဖြေပဲ ဖုန်းသာကြည့်နေမိသသည်။
"မေးတာကိုဖြေစမ်း!"
ကြည့်လက်စ ဖုန်းကို ယူလိုက်သောသူ
အေးကြောက်ရပါသည်။ဇင်ဆိုရင် ဒီလိုမလုပ်လောက်ဘူး။
"ဟုတ် ဟုတ်တယ်"
"ခင်ဗျားကလေ ပြောလိုက်တာနဲ့ မျက်ရည်ကျဖို့လောက်ပဲ့သိတယ်"
ဟုတ်ပါရဲ့ အေးက ဘာလို့ဘာမှအယပြန်မလုပ်နိုင်ဘဲ မျက်ရည်ပဲ ကျနေရပါလိမ်။
"ခင်ဗျားအခန်းက အပေါ်မှာလား!"
"အင်း"
"ခင်ဗျားနားလိုက် ! လာ"
ချီပြန်ပီ ဒလောက်ကတော့လမ်းလျောက်နိုင်ပါသေးတယ်။
ပြောချင်ပေမဲ့မပြောရဲ။
။
"ဒီအခန်းလား"
"အင်း"
"ခုံမှာ ထိုင်နော်"
ပြောပြီးချပေးသောသူ
စစမြင်လိုက်ပါတယ် သူမ အခန်ူထဲဝင်တော့ ဇင်မေသူဆိုတဲ့ ရုပ်တူ ကောင်မလေးနဲ့ တွဲရိုက်ထားသောပုံများ။
ထို့နောက်သူမကိုကြည့်မိသည်။
ဒဲ့ပဲလား ငါသူ့ကိုချစိနေမိပြီလား။ဒါဆိုအိမ်မက်ထဲမာ စောက်ရှောက်ပါဆိုတာ သူ့ကိုများလား။။။
"ချစ်တယ် ခင်ဗျားရော"
"ဟမ်"အေးရုတ်တရက်ကြောင်သွားရသည် ဘာလား သူက ရူးနေတာလား ဟန်နီပြောသည့်အထဲမာတော့မပါပါဘူး။။
သူက အေးရှေ့သို့ရောက်လာပြီး။
"ချစ်တယ်လို့ "
"အင်း"
"ပြန်ချစ်တာလား"
"မဟုတ်ဘူး"
"ဘာာ!"
"မင်းကို အေးမသိဘူး ဒါက အေးတို့တွေ့ဘူးတာ နှစ်ကြိမ်မြောက်ပဲရှိသေးတာ။ပြီးတော့ အေးမင်းကိုမချစ်-"
ပြောလိုတောင်မဆုံးနမ်းလိုက်တဲ့သူကြောင့်အေးမှာ ရုံးပါတော့သည်။
မရဘူး။အ့လိုပဲ စိတ်ပျက်တယ် ။သိပ်ပျော့တာဘဲ။
"ဖယ်အွန်း! ဖယ် ပေး ! ဟင့်"
ငိုခါမှ လွတ်ပေးသောသူ
"ခင်ဗျားရဲ့ သောက်မျက်ရည်တွေ မမြင်ချင်ဘူး"
အေးသူ့ရှေ့ကနေ ပြေးထွက်ချင်ပေမဲ့ လမ်းက နှစ်လမ်ူထက်ပိုမရွေ့။
အ့
ရုတ်တရက် ခန္ဒာကိုယ်ရောလက်ပါဆွဲခံရတာကြောင့် ခြေထောက်က နာနေသည်။
ဘာလားသူအခု သူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖတ်ထားတာလား။
"တောင်းပန်ပါတယ် မမ တောင်းပန်ပါတယ်"
တောင်းပန်ပ်တယ်ကြပဲပြောနေသောသူ
အေးသူ့ကိုကြောက်သည်။ အရမကြောက်သည်။
သူ့ခန္ဒကိုယ်ကို တွန်ူထုတ်ပြီး
"ငါ ငါ့ နားမလာနဲ့"
"မမ ဒေါက်တာကလေ အိမ်မက်လာပေးတယ်မမ မမကိုဂရုစိုက်ပေးပါတဲ့လေ မဟုတ်ရင် သူဝမ်းနည်းကလိမ့်မယ်တဲ့"
အယုံလွယ်တဲ့မမက မျက်ရည်သုတ်လိုက်ပြီး
"သိတယ် ဒါမဲ့ နင်ကရူးနေတာလေ။လုပ်ချင်ရာလုပ်နေတဲ့သူလေ ။ငါက နင့်ကိုကြောက်တယ်"
မမနားပြေးသွးလ်ုပြီး မမခန္ဒာကိုယ်ကို တင်းကျပ်စွာ ဖတ်ထားလိုက်တယ်။
ထိုနောက်မမက
"လွတ်စမ်းပါ! မင်းက တကယ်ချစ်နေတာမဟုတ်ဘူး !! မုန်းတယ်လွှတ်!"
ခန္ဒာကိုယ်ရုံးပြီးပြောသောမမ။
"မသိဘူး တကယ်မသိဘူး! ဘာလို့မမကို ဒီလိုမျိုးလုပ်နေရတာလဲဆိုတာ!"
"လွှတ်စမ်း!"
ဖြောင်း!
အားနဲ့ရိုက်လိုက်သောကြောင့် ဖျာကနဲ လည်ထွက်သွားသောသူ။
သူ့ကိုရိုက်ပြီးထွက်သွားသောမမ။
"ကျစ်စ်! ခင်ဗျာကဘာလည်း! ခင်ဗျားမို့လို့လား? ကျစ်စ်! တခြားသူဆိုပြန်လုပ်မိမှာလား!"
အတေွးပေါင်းများစွာနဲ့အိမ်မှာကျန်ခဲ့သော ကောင်မလေး။
လမ်းပေါ်မှာထောင့်နဲ့ထောင်နဲ့နဲ့ ငိုပြီးပြေးနေသောကောင်မလေး။။။
။
ဘယ်ချိန်ရှိနေပြီလဲ မမကို ပြန်ပို့နေခဲ့ပေမဲ့အခုသူမမအိမ်မှာ။
မမက အခုချိန်အထိပြန်မလာသေးပါ။
ချက်ချင်းကားသော့ယူပြီး ထထွက်သွားသောသူ။
ဘယ်နားမှာပါလိမ့် ခြေတောက်ကနာနေတော့ ဝေးဝေးမသွားမှာ သူသိတယ်။
တွေ့ပီ။လမ်းပလက်ဖောင်းမှာထိုင်နေသောမမ။
"မမ"
ခေါ်လိုက်တော့ ထထွက်သွားဖို့လုပ်နေသောသူ
အာ့!
တကယ်ပါပဲ အရေးကြီးတဲ့ချိန်ဆို အဆင်မပြေဘူး
"ဟင် မမ ေခြထောက်မှာသွေးတွေပါလား"
ဟုတ်တယ်။သူပြေးလာတုန်းက ပုလင်းကွဲရှခံထားရတာ။
"အေးကြယ်စင် ကြယ်စင်လား!"
ရုတ်တရက်လူတယောက်ရောက်လာပြီးမေးသည် ထိုသူကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့
"သွန်း သွန်းအိမ်မုန်းလား"
"အိုး သွန်းကိုမှတ်မိသားဘဲ ။ ဟင် ဇင် ဇင်မေသူ လား သေသွားပြီမဟုတ်လား!"
သွန်းက ဇင်မေသူ့ကိုလက်ညိုးထိုးပြီးေပြာသည်။
"သွန်း ငါနင့်အိမ် လိုက်နေလို့ရမလား"
အေူက အရဲစွန့်ပြီးပြောလ်ုက်သည်။
"ရတာပေါ့ လာငါချီမယ်"
အားကောင်းတဲ့သွန်းက အေးကို ပွေ့ချီလိုက်သည်။
အခုချိန်မှာ အေး သူ့ကို မျက်နှာချင်းမဆုံချင်ဘူး။
အရင်က သွန်းက သူ့ရန်သူဆိုပေမဲ့ အခုက သူငယ်ချင်းေကာင်းဖြစ်နိုင်တယ်လေ...။
။
။
"ကဲ ကြယ်စင် အဆင်ပြေသလိုသာနေ"
"ဟုတ် ကျေးဇူးပါ"
"ရပါတယ် ဒေါက်တာမကြီးရယ်"
စနောက်ပြီးပြောလိုက်ပေမဲ့ မပျော်ဘူး။
အဲ့မျက်ဝန်း အဲ့ ရုတ်ရည် အဲ့ခန္ဒာကအကုန်ဇင်နဲ့တူလွန်းတယ်။ဇင်သာရှိရင် ဇင့်ရင်ခွင်ထဲမှာပဲနေချင်တယ်။
။။
မမက သူ့ကိုတောင်တချက်မှ မ ကြည့်ဘဲ သွန်းအိမ်မုန်းဆိုသည့်သူလက်ထဲပါသွားသည်။နာကျင်ရတယ် ရင်ထဲ အက်စိုက်ထားသလိုပဲ။
ဒါမဲ့ သူ့ကိုပြန်မခေါ်မိခဲ့။ ချစ်တယ်။ခင်ဗျားလေးက ကိုယ့်ကိုလွှမ်မိုးလွန်းတယ်။