"လမ်းတူလို့အကြုံလိုက်ပို့ပေးမယ်"
ဇင့်စကားကြောင့်တခန်းလုံးက အေးကိုကြည့်လျက်
"အို့ အေးက အေးရည်းစားနဲ့ချိန်းထားလို့"
အေး စိတ်တိုတိုနဲ့ပြောလိုက်သော်လည်း ဇင်ကပြုံးလျက်
ထိုအခါအခန်းထဲက အသံများ"အေးကြယ်စင်က ဒီလို ရုပ်ချောချောဆရာတောင်ပြန်ချေပနိုင်တာ တကယ့်ကို စိတ်ပျက်စရာ ဒါကိုတချို့က ဘာလို့သူ့ကိုကြိုက်တာလဲမသိ""အေးကြယ်စင်က အကုန်လုံးကိုပဲချေပနေတာ""အမလေးရုပ်သာချောပြီးလှနေတာ တလောကလုံး သူ့လုပ်စာ ထိုင်စားနေတဲ့ပုံနဲ့" ။အ့လိုစကားတွေမျိုးကိုလည်းအေးကြယ်စင်တို့က ေ*ာက်ဂရုမစိုက်ပါ။
ထိုစကားသံများကိုဇင်ကကြားဖြင့်အောင်ကြားလိုက်ပါတယ်။ဒါမဲ့သူ့ကလေးက နည်းနည်းလေးတောင်ဂရုစိုက်ပုံမရ။
"တိတ်စမ်း!!"
ဇင့်ရှီမှထွက်လာသောအသံ။
ထိုအခါ ရဲတင်းလွန်းတဲ့ သွန်းအိမ်မုန်းမှ
"ဟေးး မင်းတို့မသိကြဘူးလား Seniorဇင်မေသူနဲ့အေးကြယ်စင်တို့က လိင်ချစ်သူတွေလေ"
ထိုသွန်းအိမ်မုန်းက ပြောပြီးမျက်နှာမှာ မဲ့ပြုံးတခုဖန်တီးလိုက်တယ်။
"ဝိုး ! လိင်ချစ်သူတွေ အေးကြယ်စင်က ချမ်းသာပေမဲ့ ချေမိုးတဲ့သူက Senior ဇင်မေသူနဲ့ချစ်သူတွေ ! မတန်မရာပဲ!"
ကျောင်းသားတယောက်မှပြောလိုက်ခြင်း
"ဟုတ်ပါရဲ့ လိင်ချစ်သူတွေကို လက်ခံနိုင်ပေမဲ့ Senior ဇင်မေသူရယ် Senior က အေးကြယ်စင်နဲ့မလိုက်ပါဘူး"
နောက်ကျောင်းသူက ထောက်ခံပြောလိုက်ခြင်း
"Senior ဇင်မေသူလို လူမျိုးက ဒီထက့်ကောင်းတာနဲ့ရသင့်ပါတယ်။အေးကြယ်စင်က ပညာတက် ရုပ်ခေိာပြီး မျိုးရိုးမြင့်ပေမဲ့ လူမှုရေးခေါင်းပါးတယ် !"
မခံနိုင်တော့တဲ့အေး။ထိုစကားတွေကိုသူမခံနိုင်တော့ဘူး။
"ဟုတ်ပ ဟုတ်ပ! တခါတလေဆို သူ့ဦးလေးက သူ့ကိုလိင်ဆက်ဆံခဲ့တယ်!! ဒါတောင်သူက .."
စကားမဆုံးပဲအေးထွက်သွားခဲ့တယ်။
ဖြောင်းး!!
"မင်း သောက်ပါးစပ် က!သောက်ရေးမပါတာတွေလာမပြောနဲ့!! အ့သောက်ပါးစပ်က နောက်တာခါ အေးကြယ်စင်ကြောင်းပြောလို့ကတော့! နင်တို့တွေအားလုံး ငါ့သောက်ကြောင်းသိစေရမယ်!!"
ထိုသို့ပြောပြီးဇင်အေးနောက်ကိုလိုက်သွားခဲ့တယ်။
ဟိုကလေးမကတော့ အားစကားကွင်းထဲမှာငိုလျက်
ဇင်သူ့ရှေ့သွားလျက်
"အေးရယ်..... လာပါ ကိုယ့်ရှီကိုလာပါ"
ထိုလျက်ငိုနေတဲ့အေးငယ်ဟာ ချက်ချင်းပင် ဇင့်ရင်ခွင်ထဲရောက်လျက်။
သို့ပေမဲ့အငိုမျက်ခဲ့။
"မငိုပါနဲ့တော့ အေးငယ်...ကိုယ်ရှိတယ်လေ မင်းဟာသူများတွေအတွက် တန်ဖိုးမရှိပေမဲ့ ကိုယ့်အတွက်တော့ မြတ်နိုးဆံုး အရာပါပဲ...ဘယ်သူတွေဘာပဲပြောပြော မင်းဟာ ကိုယ့်အတွက် တန်ဖိုးရှိတယ် ..ကလေးငယ်"
"မတန်ပါဘူး.....အေး ကဇင် နဲ့မတန်ဘူးထင်တယ်"
ရင်ခွင်ထဲက အေးငယ်ဟာ သူ့အတွက် တန်ဖိုးရှိလှပါတယ်။
"မဟုတ်ဘူး အေးကကိုယ်နဲ့မတန်ဘူး ဆိုတဲ့စကားမပြောနဲ့ ကလေးငယ်! ကိုယ့်အဲ့စကားကိုမကြိုက်ဘူး မင်းလေးသိရမှာက မင်းသည်သာ ကိုယ့်ရဲ့အရာရာပဲ ကြားလားကေလးငယ် ချစ်တယ်"
"ဟုတ် အေးလည်း ချစ်တယ်"
"အင်းး ကိုယ်ကိုရေခဲမုန့်ဝယ်ပေးပြီးကျောင်းရှေ့မာ စောင့်နေ ကိုယ့်ခွင့်သွားပြောလိုက်အုန်းမယ် နော့်"
"ဟုတ်"
ထိုအခါမှ ရင်ခွင်ထဲမှ အေးကိုထုတ်ပြီး ပါးကို အနမ်းခြွေလိုက်တယ်။
။
။
"ကြာလိုက်တာ...ဟင်းးး ဇင်ကခွင့်များမရလို့လား မဖြစ်နိုင်တာ ဟင်းးး ရေခဲမုန့်တောင်အရည်ပျော်နေပြီ.."
တသက်ပြင်းတချချလုပ်ရင်းဇင့်ကိုမျော်နေသောအေး။
။
။
ဇင်ကတော့
ဖြောင်း!
"မင်းကများရာရာစစ! ငါ့တူမနဲ့မင်းက တန်လို့လား မင်းလိုကောင်မ ကများ!! "
"ခင်ဗျားကများ ကျွန်မက အေးကို ချစ်တယ်!ကြည့်ထားလိုက်ပါ ဟက်! ခင်များလက်ထဲကနေ အေးကို မရရအောင် ဆွဲထုတ်ပြမယ်!"
"ဘာ! တောက်စ်!! ဒီကောင်မကို သူကိုယ်တိုင်ဆေးကုလို့မရအောင် ရိုက်စမ်း!!"
။
တစ်ဖက်မှာက သူ့ချစ်သူ ပြန်အလာကို သက်ပြင်းတချချလုပ်နေသောကောင်မလေး / တစ်ဖက်မှာက ပြင်းထန်လွန်းတဲ့ ဒဏ်နေကိုခံနေရတဲ့ကောင်မလေး
။
"ဟင့် မိုးတောင်ချုပ်နေပီ ဟင့်!"
ဖုန်းခေါ်တော့လဲမကိုင်တဲ့ ဇင့်ကို အေးအရမ်းစိတ်ပူသွပါပီ ။တခါမှ အ့လိုမဖြစ်ဘူးဘူး။ အိမ်ပြန်ရောက်နေပီထင်ပေမဲ့ အိမ်မှာရှိမနေဘူး။
အေးစိတ်ပူလွန်းလို့ ခြံရှေ့မှာသွားစောင့်နေရပါတယ်။
ဖေနဲ့မေကလည်း ခရီးထွက်သွားတယ်။တကယ်ပဲ အိမ်မှာတယောက်ထဲနေရတာမကြောက်ပေမဲ့ ။ဇင့်ကိုတော်လေးစိတ်ပူရပါတယ်။
။
။
တူးးးတူးးးး
။ဟယ်လို။
။ဟုတ်ကဲ့ ဘယ်သူပါလဲ။
။ဟုတ်ကဲ့ မဇင်မေသူ က ဆေးရုံရောက်နေပါတယ် ။
။ရှင်! ဘယ် ဘယ်ဆေးရုံပါလဲ။
။......။
။ဟုတ်ကဲ့ ကျမခုလာပီ။
ဟင့်ဘာတွေများလုပ်နေလို့ ဆေးရုံရောက်နေရတာလဲ ရှင်က ကျမကိုတော်တော်စိတ်ပူအောင်လုပ်နေတာဘဲ။
မျက်ရည်တွေနဲ့ကောင်မလတယောက် ကမန်းကတမ်း ဆေးရုံ၌ အခန်းရှာလျက်
"တွေ့ပြီ"
မြင်လိုက်ရတာက ပိတ်စအဖြူအုပ်ထားသော ဇင်။
"ဇင် ! မဖြစ်နိုင်ဘူးနော် ! ဟာာာ!! ဟင့် ဇင်ရယ်တောင်းပန်ပါတယ် မစပါနဲ့နော်"
"စိတ်ထိန်းပါ မိန်းကလေး..."
ဘေးနားကပြောလာသောသူနာပြုမလေး။
အပိတ်စ လှန်ကြည့်လိုက်တော့ ဇင်မှ ဇင်အစစ် မယုံနိုင်ဘူး။
"မဖြစ်နိုင်ဘူးလေ ဇင်မေသူက ဘယ်လိုသေနိုင်မှာ"
"ဇင်မေသူ! !ဟင့် အီးးး! ခင်ဗျားကြီးခုထစမ်းပါ ဘယ်လိုတောင်စနိုင်ရတာလဲ ထစမ်းပါ! ထ။ ထစို!"
ပိတ်စ အဖြူရောင်အုပ်ထားသော ဇင်မေသူ ဆိုတဲ့ရုပ်လောင်းကို ကိုင်၍ ငိုကျွေးနေသော ကောင်မလေး။
။
။
။
5နှစ် 5နှစ်တောင်ရှိသွားပြီ ဇင်က တကယ်ကတိမတည်ဘူး။ကာကွယ်ပေးမယ် ဆိုပြီး သူအရင်ထွက်သွားခဲ့တယ်။ အခုဆိုအေးလည်း24နှစ် ဟ ငါးနှစ်အတွင်း အေးဟာ ဒေါက်တာတယောက်ဖြစ်နေပြီ။ အရမ်းတော်သလို အရမ်းလည်ူထက်မြတ် ပါသည်။လမင်းနဲ့ယုက တော့ ခုချိန်ထိ ရည်းးစားမြဲပင်။ ငါးနှစ်အတွင့်မှာ အေးဟာ ပြုံးရယ်ခြင်းမရှိပေ။
ညတိုင်းနီးပါး ဇင့်ကို အိမ်မက်တွေမက်ခဲ့ရတယ်။ သို့ပေမဲ့အခုတလော ဇင်က အိမ်မက်ထဲမှာ အေးကို သူနဲ့အတူနေပါ။သူ့ကိုချစ်မြတ်နိုးပေးပါ။သူသာမင်းကိုကာကွယ်နိုင်မည်။အ့လိုပဲပြောနေတယ်။
ဦးလေးကတော့ ဟက်!ထောင်ကျသွားပြီ။ အေးဇင့်ကိုသတ်တာ ဦးလေးမှန်းသိသည်။ဒါကြောင့် အေးဦးလေးကိုမူးယစ်ဆေးဝါးနေနဲ့တရားဆွဲပြီးလူသတ်တဲ့အနေနဲ့ပါ ဖေဖေ့ရဲ့ သူငယ်ချင်းရဲမှုးနဲ့ဖော်ထုတ်ခဲ့တယ်။တသက်တကျွန်းပေါ့။
ဇင့်ဖေနဲ့မေကတော့ အဂ်လန် ကိုအပြီးပြောင်းသွားခဲ့တယ်။ သူတို့က အေးကို ခေါ်ပါသေး အေးကမလိုက်ချင်ဘူး။ကိုယ့်မွေးရပ်မြေမှာပဲ နေချင်သေးသည်။
လွမ်းတယ်ဇင့်ကို။
ဟူးးးး
"ဟဲ့ကြယ်စင်"
ယုမှခေါ်လိုက်ခြင်း အေးက ပြောဆိုသည့်ပုံနဲ့မျက်ခုံးပင့်ပြသည်။
"ဒီနေ့ ပါတီရှိတယ် ဒေါက်တာဟန်နီချစ်ဆွေနဲ့ ဆေးရုံအုပ်တို့ တစ်နှစ်ပြည့်လေ "
"အင်း"
ထိုအခါမှ လမင်းက
"သွားကြပါမယ် စိတ်ပြေလက်ပျောက် နင်ဇင့်ကိုပဲလွမ်းပြီး တမိုင်မိုင်တေတွတွေ မလုပ်နေနဲ့ ဇင်က အ့လိာမြင်ချင်မာ မဟုတ်ဘူး"
"အင်းပါ ငါလိုက်ခဲ့မယ်"
။
။
At party.
"ဟေးး အေးကြယ်စင်"
ပါတီကလူတွေများလိုက်တာ ထို အထဲမှာမှ လက်ပြပြီးခေါ်လိုက်သော ဟန်နီ
အေးက ပြန်လက်ပြလိုက်တယ်။
"ယုနဲ့လမင်းကိုကြယ်စင်"
"သူတို့က သတ်သတ်လိုက်လာမှာရော့ ဒေါက်တာ Happy day လေးပါ "
"ဟေး ကြယ်စင်က လဲ မိုက်လည်းမမိုက်ဘူး ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေစမ်းပါ"
အေးက ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ဟင်းးဟိုနှစ်ကောင်ခုထိမလာသေးပါလား။
တဆက်တည်းဇင့်ကိုသတိရသည်။သူနဲ့ဆို ချစ်သူသက်တမ်း တစ်နှစ်ရှိလောက်ပီ ။
ဝိုင်ခွက်ကိုင်သောက်ရင်း အေး မျက်စိကစားမိတယ်။ ကလေးမလေးတယောက်ကိုအေးတွေ့လိုက်တယ်။ဘယ်သူ့ကလေးပါလိမ့် ဒီလို ပါတီကို ဘယ်သူက ကလေးခေါ်လာပါလိမ့်။တယောက်ထဲ ကစားနေသော ကလေးမလေးက အလွန်ဆုံး9နှစ်လောက်ရှိမယ်။ အေး အဲ့ကလေးမလေး နားသွားပြီး
"ဟိတ် ပစိလေး ဘယ်သူနဲ့လာတာလဲ တယောက်ထဲ"
အေးရုပ်တည်ကြီးနဲ့မေးလိုက်လို့လားမသိ ကလေးမလေးက မျက်ရည်ဝဲပြီး
"ဟို မမနဲ့ယာတာပါ မမက သူ့ချင်းဂုယေကို သွားနုတ်ဆက်နေတာ.."
"ဘယ်နနှစ်လဲ စကားလဲမပီဘူး"
ထိုအချိန်မှ စငိုလိုက်သော ကလေးမလေး
"ဟင့် အီးဟီ းး မမရေ! မမ!"
ထိုကကေလးမေလကို အော်ငိုပြီး သူ့မမကိုလှမ်းခေါ်ပါရော
"ဟေး ရှုးးး ငိုရဘူးလေ ရှုးးးး"
သိုပေမဲ့အဆက်မပြတ်ငိုဆဲ။ငါလေ သေသာသေလိုက်ခြင်တယ်။သူတချို့က သူတို့က ကြည့်လျက်။
"မီလေး!"
အသံတစ်သံနှစ်အတူ ကလေးမလေးက ထိုအသံလာရာ အေးနောက်ကိုကြည့်ပြီး
"မမ!"
ထိုကလေးမလေး ပြေးသွားရာ အေးနောက်ကိုကြည့်လိုက်တော့။
"ဇင့်!"
မျက်ရည်တွေဝဲပြီးအေးကြည့်လိုက်မိတယ် ။
သိုပေမဲ့ ဇင် က အေးကို အ့ဩ တဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်လာတယ်။
ပြီးတော့ သူ့ကိုလာဖတ်တဲ့ ကလေးမလေးလက်ကိုဆွဲပြီး
"အာ...ညီမကို သိတာလားရှင့် ဘယ်သူလဲဟင်"
အ့ဩစွာမေးလာသော သူမ
"အာ...မသိပါဘူး "
ပြောပြီး အေး ဇင် နဲ့ဝေးရာသို့ ပြေးထွက်လာမိခဲ့တယ်။
"ဘာတွေလဲ ! ဇင်က မမှတ်မိဘူးလား! အားးး !ဇင်ကလေ သေသွားပြီ! ဒါစို ငါမျက်စိမှားတာလား! ဟင့်!"
အေးပန်းခြံထဲမှာ ထိုင်ငိုနေမိတယ်။