Never Thought

By JustMe_R_

12.4K 535 129

I am not a fvcking gay. I don't like dumb people. But I Never thought... that I would fall in love with my d... More

Chap 1
Chap 2
Chap 3
Chap 4
Chap 5
Chap 6
Chap 7
Chap 8
Chap 9
Chap 10
Chap 11
Chap 12
Chap 13
Chap 14
Chap 15
Chap 16
Chap 17
Chapter 18
>3
Chapter 20
Chap 21
Chap 22
Chap 23
Chap 24
Chap 25
Chap 26
Chap 27
Chap 28
Chap 29

Chapter 19

407 20 2
By JustMe_R_


Calliopi

Napaawang ang bibig ko dahil sa pagkamangha sa lugar na ito.

Wow, hindi ito bastang Island lang.. ISA ITONG PARAISO!!

"Calli, hey." Nabaling naman ang atensyon ko sa likod kung saan nakatayo si dad.

"Let's go Inside, ayusin mo narin yung gamit mo." Sabi nito bago tumalikod at pumasok sa loob ng maliit rest house.

Kasalukuyan kaming nandito ngayon sa Private Island ni Mr. Enricko Monricko Saveer. Ang Biggest Patient ni dad.

Pumasok na ako sa loob ng rest house at tiningnan ang kabuoan nito. Maliit lang sya pero ang ganda ng pagkakadisenyo dito sa loob. May mga furnitures din rito na halatang mamahalin.

"Nilagay ko na ang bag mo sa kwarto. Ang tamad mo talagang magbuhat bata ka. Sige na, ayusin mo na yun don." Utos ni dad na kasalukuyang nagbubuhat ng mga bagahe nya.

Gusto ko sanang tulungan si dad pero tinatamad talaga ako hehe.

Pumasok nalang ako sa kwarto at namangha din ako dito. Medyo malaki rin ang kwarto na ito at maganda rin ang disenyo. Lumapit ako sa glass window at tinanaw ang tanawin.

Nakikita ko mula rito sa pwesto ko ang laki at ganda ng mansion. Medyo malayo ito sa rest house pero kitang kita parin ang lawak at ganda ng mansion.

Don kami galing kanina. Pinuntahan muna kasi namin ni dad si Don Enricko bago kami ginuide ng isa sa mga tauhan ni don enricko dito sa rest house na maaaring pansamantalang matutuluyan namin.

Grabe lang, ang yaman ng matanda. Bukod sa pag-aari nya tong malawak na Island, ang sabi ni dad madami pa raw itong mga ari-arian. Tulad ng mga Businesses, mga lupain kagaya ng hacienda, at mga resources sa ibang bansa. Kulang nalang ng sugar baby si Don Enricko Hahahah.

"Calli kumain kana!" Tawag ni dad mula sa kusina.

"Opo andyan na!"

****

10; 30 am

To; Ma'am V🥰

[Nakasakay na ako ng eroplano ma'am.]

12;30

[Nakarating na ako Ma'am]

1;25
[Kumusta ka dyan?]

2;44

[Ang ganda po dito sa pinuntahan ko Ma'am, mala paraiso. Kung nandito ka magugustuhan mo rin dito.]

4;38
[Ano gawa mo? Hehe]

5;39
[:<]

6;01
[Pumunta ako sa tabing dagat kanina ma'am, nakita ko si nemo kasama si dori hehe🥰]

6; 20 Pm
[From; Calliopi
[Enjoy there, stop texting me.]

Ang dalang mag reply no? Kaninang umaga pa ako nag u-update tas ngayon lang nag reply. Pero yun nga, yung reply nya palagi halatang ayaw akong ka text. Gusto kong tumigil actually kasi parang nakukulitan na sya. Simula kasi nong inunblock nya ako, walang tigil na akong nagte-text sa kanya. Hindi ko naman alam kung bakit feel na feel kong itext sya. Nahihibang na yata ako eh. Pero ngayon lang naman to, kasi kapag hindi na sya yung prof namin next term.. hindi naman na ako mangungulit.

To; Ma'am V🥰
[kumain ka na?]

Pambabalewala ko sa reply nya.

From; Calliopi
[Why bother to ask?]

To; Ma'am 🥰

[Because I'm asking?]

From; Calliopi
[Stop being non sense, will you? Kung wala kang matinong mai-text, tumigil ka nalang. I don't have any time Ms. Monverde!]

To; Ma'am 🥰

[Ang taas ng reply nyo Ma'am, don't worry na-miss din kita.]

Pambabalewala ko ulit sa text nya. Sanay naman na ako no.

[I was just asking if you eat already because I care for you. Churr.]

"Bilisan mo dyan calli! Anong oras na inaantay na tayo sa mansion!" Inis na sigaw ni dad mula sa labas ng kwarto.

Oo nga pala! Nakalimutan ko.

"Eto na lalabas na."

agkalabas ko naman ay sinamaan ako ng tingin ni dad kaya nag piece sign nalang ako.

Sumakay kami sa kotse na pinasundo ni Mr. Enricko samin para mapadali ang pagpunta namin don sa mansion.

From; Calliopi
[You're really good at pissing me off, don't you?]

To; Ma'am V 🥰
[Can I call you?]

Hahah, grabe na yung kapal ko sa muka talaga. Pero bahala na. Siguro naman sanay na si ma'am don no. Hahahahah.

Kahapon nga sinagot nya yung tawag ko. It's actually the first time. I mean, naka call ko na sya pero hindi naman nya alam na ako pa yung tumatawag sa kanya. Tapos mula nong inunblock nya ako yung text lang ang sinasagot nya, pero yung tawag hindi. Kaya nasiyahan ako kahapon kasi sinagot nya yung tawag after kong umalis sa office nya. Kumain kasi kami ng Mcdo na inorder nya na sinugest ko sa kanyang kainin namin. Nong una ayaw nya don, pero dahil pinakita ko sa kanya yung puppy eyes ko ay napapayag ko rin sya. Kaya ayun, mcdo ang kinain namin na halos ako lahat ang nakaubos. At dahil pinatawag ako ni Prof. Gen, hindi ko na sya natulungan sa pagligpit. Pero tinawagan ko sya after non na sinagot naman nya hahah.

From; Calliopi

[Nope, papunta na ako ngayon sa paruruonan ko. And besides, I don't want u to call me.]

To; Ma'am V 🥰

[San ka pupunta? Sa puso ko ba yan?]

From; Calliopi

[Sa lugar na hindi kita makikita]

To; Ma'am V 🥰

[Baka mas lalo mo kong ma-miss nyan.]

From; Calliopi

[I don't think so.]

To; Ma'am V 🥰

[San ka nga punta? To the moon, skrt skrt broom broom]

From; Calliopi

[Wt? U know what? You're annoying. Humanap ka ng kausap mo.]

Lagot, mukang mas nainis ko. Baka binlock na naman ako nito.

To; Ma'am V 🥰

[Sorry..🥺]

Nakapasok na kami ni dad sa loob ng mansion na ikinamangha ko ulit. Lahat ng nandito ay nakakamangha. Ang ganda ng ambiance talaga. Para tuloy akong ignorante.

Natigilan ako kakatingin nang mag ting ang phone ko senyales na may nag text.

From; Calliopi
[K.]

Napanguso ako sa reply nya.

Hays. Wag ko na nga lang muna syang kulitin.

Ave

I frown when after many times that I've been dialing her number, she still not answering.

Why is she not answering her phone?


Kahapon ko pa sya tine-text at tinatawagan pero di talaga nya sinasagot ang tawag nya at naiinis na ako!

"Hey, captain! Start na tayo." I turn around only to see my members waiting for me.

I sighed at tumingin tingin sa paligid pero hanggang ngayon hindi parin sya nakikita ng mga mata ko.

Calli... where are you? I thought I would see you here..

Parang nakaramdam naman ako ng kawalan ng gana pero pinilit ko nalang maging energetic nang sa ganun hindi ito makaapekto sa performance namin.

Nagsimula na kaming pumunta sa gitna ng court and I'm the one who take the lead.

So far, maayus na maayus ang cheer dance namin. Everyone was cheering at us and we all congratulate each other for doing well after the performance. But still, there is something lacking at nawawalan talaga akong gana.

"You ok?" I looked at my side. "Yeah," I simply replied at violet. "Duh, I know you, something is off--sisy, si merk." Dumako naman ang tingin ko sa taong tinuro ni violet.

It's merk, holding a bouquet while staring at me.

He looks so pale with his messy hair.

I sighed and walk towards him.

"Ave--"

"Don't speak, mag usap nalang tayo sa labas ng court." I said coldly at pumunta sa inuupoan ko kanina para kunin ang gamit ko bago lumabas na nakasunod sya.

Nandito kami ngayon sa open area ng school.

What does he need this time?

"Ave, I bought you flowers--"

"Please stop this merk." I said as I look down.

I can't look into his eyes. He's hurting and the more I get to look at him, the more I felt guilty.

"Please ave... pag-usapan nalang natin ito ng maayus--"

"Napag-usapan na natin to merk." May bahid na inis na sabi ko at tumingin na ng tuluyan sa kanya.

"I'm sorry merk... I really... wanted to cut our relationship. I wanted to follow what my heart desires and you can't change it, NO ONE can change it.... I love her."he shook his head.

"No, no.. you don't."

"Yes I do, merk."

"No, ave wake up! You're just confuse! Of course you do love her coz she's your BESTFRIEND! You're fvcking BESTFRIEND!"

"Ikaw narin nagsabi sakin na kilala mo na ako merk so why the hell are you acting like you don't know what I'm feeling right now?! I know that you know already merk so stop with your bullsh*ts already!" I was taken a back when he slam the flowers on the ground and stepped on it agrily.

He is literally furious right now and I can't do anything.

"AGGHH!!" I flinch when he suddenly burst out.

Napatingin agad ako sa paligid ko at mabuti nalang ay malayo sila sa pwesto namin dahil kung hindi baka kung ano pa isipin nila--

"ANO BANG MERON SA MUKANG TOMBOY NA YUN NA WALA SAKIN AVE?!" He comb his hair frustratedly as he look at me in rage. "Siguro ginayuma ka lang nya eh! G-ginayuma ka lang nya kaya nagkakaganyan ka o-o baka naman phase lang yan ave, baka confuse ka lang o ano k-kaya kung ako sayo ngayon pa lang dapat lumayo ka na sa kanya kasi..."

"Oh God, STOP WITH YOUR ASSUMPTIONS MERK! WHAT THE HELL IS WRONG WITH YOU?! I said it once, but I'll said it again. I. LOVE. HER AND YOU KNOW THAT SO DON'T EVEN QUESTION MY LOVE FOR HER OR EVEN TELL ME WHAT TO DO!" My chest went up and down after I let out my anger and irritation at him.

I don't wanna hurt him anymore but he's too much. After ng break up hindi nya ako tinigilan kakahabol at kaka- explain na baka phase lang ang lahat at kung ano ano pa. But I know what I'm feeling. I know na hindi lang basta bastang friendship itong nararamdaman ko. I love her not just as a bestfriend, but I love her more than that.

I admit that I regret the moment that I refused her feelings at first because I believe na hindi kami pareha ng nararamdaman and besides, hindi ko talaga kaya ang pumatol sa kapwa ko babae. However, nong time na naging kami ni merk at hindi na kami masyadong nagkakasama dalawa, I always has this feeling of something is missing. I always yearning for her attention. Nong time na halos hindi na kami nagkikita, nakaramdam ako ng lungkot at pagka-miss. Unti-unti kong narealize ang feelings ko sa kanya but I choose to shrug it off because I thought that it was nothing. But my other self is telling me the opposite way. Kaya nong minsan na pumayag sya sakin na mag sleep over, hindi ko mapigilang halikan sya. I don't even have an idea of what am I doing that time but nagustuhan ko yun. At mas lalong tumindi ang naramdaman ko sa isiping... ako ang first kiss nya. That time I realize something more, so I tried to avoid her in the next few days, pero hindi ko rin kinaya. I found myself yearning for her presence. And now I admit... I love her.. so much.

Pareho kaming natahimik lang ni merk ngayon hanggang sa binasag na nya ito.

"I'm sorry..." I glance at him and he's still lowering his head. "You don't have to merk--"

"No, I have to." He look at me finally and smile bitterly. "Pinilit ko yung sarili ko sayo, but don't worry... hahayaan na kita. I love you ave, so... I must say... hanggang dito nalang tayo."

I can't help but to approach him and gave him a tight hug.

"Thank you merk, I'm sorry.. please still be happy." Nakaramdam naman ako ng luha sa pisngi ko.

Merk is such a good person and I felt bad that I broke his heart. He doesn't deserve me.

"You can't expect me to be happy after this hearbreaking event, but for you I'll try."

We break the hug and stare at each other's eyes. I look at him in sympathy, while he look at me with a teary eyes.

"Please be happy as well." He trace his finger tips on the left side of my cheeks then look down again. "Fvck. That calliopi is so lucky, she got you head over heals for her. Damn." He took a deep a breath bago nakipagtitigan ulit sakin. "Now that I know how in love you are with her, do what your heart wants to do." I nooded as I wiped my tears. "Thank you, merk. Thank you so much for not judging me, thank you so much for everything that you've done for me. Trust me, I know you will find someone better than me and you deserve it. Thank you so much." He smile bitterly once again.

"So... it's a goodbye then.."

"I... I guess."

Calliopi

Natapos ang dinner namin kasama si Don Enricko at nakakatuwa pala kausap ang matanda. Halatang close din sila ni daddy dahil ang gaan gaan ng conversation nila. Paminsan minsan naman sinasama pa ako sa usapan nilang dalawa kaya hindi ako medyo na out of place. Maypagka madaldal kasi tong bibig ko eh kaya kung ano ano din ang na i-share ko sa matanda at tawa lang naman ito ng tawa sa tuwing nagbibiro ako.

Kami lang ni daddy kasama si don enricko ang nag dinner kanina. Sabi ng matanda sya lang at ang mga tauhan nito ang nakatira dito sa malawak na isla. May mga pamilya naman daw ito. Uuwi nga raw sila lahat sa susunod na araw para sa celebration ng birthday nya eh. Ang saya pa ng matanda habang kinikwento nito na uuwi yung mga apo at anak nya. Nae-excite nga sya kasi ang tagal na nyang hindi nakikita ang mga ito. Naaawa ako sa matanda kasi yung ibang mga apo at anak nya hindi na sya magawang bisitahin, ni hindi nga raw sya kinamusta ng ilan pa sa mga kamag-anak nya eh.

"....Just punch the ring button if something weird happen Don Enricko. Mrs. Delis, alam nyo na kung anong dapat gawin bago sya matulog, right?" Tanong ni daddy sa head ng mga kasamabay at tumango naman ang matanda.

"Ok, kayo ng bahala sa kanya."

Nagpaalam na kami kay Don Enricko at kay Mrs. Delis matapos paalahanan ni daddy ang mga ito. Papalabas na kami ng main door nang may sunod sunod na pumaradang mga sasakyan sa harap mismo.

Naks, mukang yayamanin. Mga mercides benz ba naman yung mga service.

Isa-isang nagsilabasan yung mga lalaking naka-black suit na mukang mga bodyguards ata basi sa suot. Isa isa nilang binuksan ang sasakyan at unang lumabas doon ang medyo may katandaan na babae pero hindi parin maipagkakaila na maganda parin ito. Feeling ko nasa 40's ata si an-te eh hahah.

Sunod namang lumabas sa isa pang sasakyan ang isang lalaki na nasa 30's ata. Shems, ang gwapo naman..

Sus kung straight lang ako magkakagusto talaga ako dyan.

"Mga kamag anak ata ni Don Enricko yopi, tara na, kailangan na nating umalis."

Sumang ayon ako kay dad at akmang aalis na nang mapadako ulit ang tingin ko sa isa pang sasakyan at lumabas doon ang isa pang bisita na hindi ko inaasahang makita.

Nanlaki ang mata ko.

Bwakenang--

"Ma'am Vastes?!"

Continue Reading

You'll Also Like

2.1M 41.3K 29
Ethan and almost every other sixteen year old that is under class is auctioned off to one person or a family. Even if you or your family doesn't want...
980K 30.4K 61
Dans un monde où le chaos et la violence étaient maitre, ne laissant place à ne serrait ce qu'un soupçon d'humanité. Plume était l'exception. Elle...
795K 34.7K 57
"Mujhe jhelna mushkil hai nader," she said with a smile while her gaze was fixed on the table. ("It's difficult to tolerate me, Nader") "Main jhel l...
1.2M 35.3K 61
Silent, unforgiving and strikingly gorgeous, Rylan Parker is a cold-hearted businessman. An intimidating CEO, perfectly fitted in tailored suits and...