ထယ္ေယာင္းတို႔ လုပ္ငန္းလဲ ေအာင္ျမင္ၿပီး
အခ်ိန္လဲ တပတ္ကုန္ၿပီးမို႔ အိမ္ျပန္ဖို႔ ျပင္ေနရေတာ့သည္ Jungkookအထုတ္ေတြပါ
သူျပင္ေနရသည္ ကေလးကုလား မေတြ႕ရမွာ
က်ေနတာပဲ ေဘးကေနကပ္ခြၽဲေနတာမို႔ သူပစၥည္းေတြပါ ကိုယ္ပဲျပင္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္
အျပန္ေတာ့ ကားနဲ႔ျပန္မလို႔ လုပ္ထားလိုက္သည္
အနည္းငယ္ကားေပၚမွာ ကိုယ့္ရည္းစားေလးနဲ႔
အီလိုရေသးသည္ ေလယာဥ္နဲ႔ဆို အခုထိုင္ ခဏေန ေလယာဥ္ကြင္း ဆင္းေနၿပီးမို႔ ကားနဲ႔
ျပန္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္
ကားေပၚေရာက္တာလဲ သူခႏၶာကိုယ္ႀကီးနဲ႔ ရင္ခြင္ထဲလာၿပီး အသက္ရွဴၾကပ္ေနေအာင္ ဖက္ထားေနေတာ့တယ္
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ပေရာဂမ်ားမွီေနတာလား"
"ဖြီး ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘာေတြေလ်ွာက္ေျပာေနတာလဲ ကိုကိုရာ"
"သိဘူးေလ မလုပ္သဖူးေတြကို လုပ္ေနတာေလ"
"ဟိုေရာက္ရင္ ဒီမွာလိုမလြတ္လပ္ဘူးေလ ကိုကိုကလဲ အလုပ္နဲ႔ပဲရႈပ္ေနတာေလ"
"အဲ့တာေတာ့ဟုတ္တယ္ ဘာျဖစ္လဲ kookieေတြ႕ခ်င္ရင္ ခ်ိန္းေတြ႕တာေပါ့ ပိုေတာင္အရသာရွိေသး"
"ကိုကိုသာ မအားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မွာ က်ေတာ္က အခ်ိန္ျပည့္ ကိုကိုတြက္ဆို အားတယ္"
jungkookရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းၿပံဳးလိုက္မိသည္
"မင္းေတာင္အားေသးတာပဲ ငါကေရာ မင္းတြက္နဲ႔ ဘာလို႔အခ်ိန္မေပးနိုင္ရမွာ အရင္တုန္းကေတာင္
မင္းကိုအခ်ိန္ေပးနိုင္ေသးတာကို"
"ကိုကိုက ဒါေတြေၾကာင့္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတာ"
ေျပာၿပီး နမ္းဖို႔ျပင္ေနတဲ့ jungkookနႈတ္ခမ္းကို
လက္ညိဳးနဲ႔တားလိုက္တယ္
"ကားေပၚႀကီးမွာ ဆင္ျခင္စမ္းပါ"
"ထားပါေတာ့ အိမ္ေရာက္မွအခန္းထဲ လာခဲ့မယ္
အဲ့က်မွ ေတြ႕ၾကတာေပါ့"
ထယ္ေယာင္းလဲ ေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီး kookieရဲ႕
လက္ကိုမတင္ကာ kookieရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲ သူဝင္ေမွးလိုက္တယ္ kookieကလဲ သူဆံပင္ကို
ဖိနမ္းကာ ေခါင္းေပၚေမးစိေလးတင္ကာ မွီထားေတာ့သည္
.
.
.
သူတို႔ကားဂိတ္ေရာက္ေတာ့ မိုးခ်ဳပ္ခန္းနီးၿပီး
သူလဲJungkookထပ္အရင္ ကားတစ္စီး နဲ႔အရင္ငွားျပန္လိုက္တယ္ ေနာက္5မိနစ္ေနမွ Jungkookက ေနာက္ကားတစ္စီးနဲ႔ လိုက္သြားေတာ့တယ္ အတူတူျပန္ေရာက္ရင္
ေဖေဖရိပ္မိသြားမွာဆိုးလို႔ အခုလိုျပန္လိုက္တာ
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေမေမေရာ ေဖေဖေရာ ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ေနသည္ ေမေမမ်က္နွာကေတာ့
ပ်က္ေနသည္ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲလို႔ ေမးမလို႔
ျပင္တုန္း
"Mommy က်ေတာ္ျပန္ေရာက္ၿပီ..."
"အ့! အေရွ႕မွာရပ္ေနတာကို ဝင္တိုက္ရတယ္လို႔
မျမင္ဘူးလား"
ထယ္ေယာင္းလဲ ေျပာင္စပ္စပ္မ်က္နွာျဖစ္ေနတဲ့
Jungkookကို ေဟာက္လိုက္ေတာ့သည္
အဲ့က်သြားအကုန္ၿဖီးျပေနတာ မသိရင္ကိုယ္ကပဲ
ႏြားပြဲစားႀကီးက်လို႔
"သားတိူ႔ ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ"
"ဟင္ ေဖေဖ က်ေတာ္ ကမ္းေျခကို ေဟာ္တည္
ေဆာက္ဖို႔သြားတာေလ"
"ေၾသာ္..."
"က်ေတာ္က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လိုက္သြားမိတာ"
"ဟုတ္လား... မင္းမွာ သူငယ္ခ်င္း ဘယ္နေယာက္ေတာင္ ရွိုတာတုန္း"
"ဗ်ာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ Daddy"
သူDaddyလွည့္ၾကည့္တဲ့ဖက္ကို လွည့္ၾကည့္တာ
သူရဲ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ Hoseok Hyung Yoongi Hyung Inn Seok Young
တံေတြးေတာင္ မမ်ဳိခ်နိုင္ေတာ့ဘူး လည္ပင္မွာ
တစ္ေနတယ္
"သူတို႔က မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြ မဟုတ္ဘူးလား"
"ဟုတ္တယ္ေလ ေအာ သူတို႔က အရင္ျပန္နွင့္တာေလ က်ေတာ္လည္ခ်င္ေသးတာနဲ႔ ေနခဲ့တာ"
"မင္းဒီအိမ္ကေပ်ာက္သြားတာ7ရက္ မင္းသူငယ္ခ်င္းက လြန္ခဲ့တဲ့6ရက္ထဲက ဒီလာအိပ္ေနတာ ဘာလဲ မင္းတစ္ေယာက္ထဲ
ေပ်ာ္ေနတာေပါ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ခရီးဆိုၿပီး"
Jungkook ဦးေနွာက္ကို အလုပ္ေပးေနရေတာ့သည္ Mommyကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့လဲ သူေတာင္မၾကည့္ပဲ ၾကမ္းျပင္ကို ေခါင္းစိူက္မတတ္ ငုံ႔ၾကည့္ေနတာ
ထယ္ေယာင္း နွလုံးခုန္နႈန္းေတြ ျမန္ေနရေတာ့သည္
ေဖေဖတစ္ခုခုသိထားၿပီးၿပီဆိုတာ သူရိပ္မိေနတယ္ ငိုခ်င္လာၿပီး
"ထိုင္ၾကပါ ကိုယ္ေတာ္2ေယာက္"
သူတို႔2ေယာက္လဲ ေမေမေဘး ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကတယ္ သူတို႔ထိုင္ၿပီးတာနဲ႔ သူတို႔ေရွ႕က စားပြဲခုံေပၚေရွ႕ စာအိတ္တစ္အိတ္
ပစ္ေပးလိူ႔ သူတိူ႔3ေယာက္ အျမန္ယူၿပီး ဖြင့္ၾကည့္တာ ဟို3ေကာင္ကပါ အေနာက္ကေန
လာၾကည့္ၾကေတာ့သည္
စာအိတ္ထဲက ျမင္လိုက္ရတဲ့ အရာေတြေၾကာင့္
ထယ္ေယာင္းေၾကာက္ဒူးေတြ တုန္လာေလသည္
သူတင္လားဆိုမဟုတ္ဘူး ေမေမကပါ ေခြၽးစီးေတြ
ျပန္ေနသည္ Jungkookၾကည့္ေတာ့ ေအးေဆးေလးပင္
"ကဲ ေျပာ အဲ့တာဘယ္လိုျဖစ္တာ"
"ဟို~ဟို..."
"လုပ္တုန္းကလုပ္ၿပီး အခုမွ ဟိုဟိုဒီဒီေတြ ျဖစ္ေနပါလား Kim Taehyung"
ထယ္ေယာင္း အတည္ငုိခ်ခ်င္လာၿပီ ေဖေဖက
သူတကယ္စိတ္ဆိုးမွသာ နာမည္အျပည့္အစုံ
တက္ေခၚတာ အခုသူတကယ္စိတ္ဆိုးေနတယ္
ဆိုတာ သူအေစာႀကီးထဲက ခံစားမိတယ္
အဲ့ကမ္းေျခမွာ နမ္းေနတာကို ဘယ္သူကမ်ား
ဘယ္တူန္းက ခိုးရိုက္ၿပီး ေဖေဖဆီလွမ္းပို႔
ရတာပါလိမ့္
"ေတြးေနတာလား ဒီပုံေတြဘယ္ကေန ေရာက္လာတယ္ဆိုတာ ေျပာျပမွာေပါ့ ငါ့အသိတစ္ေယာက္က အဲ့မွာသူမိသားစုနဲ႔
သြားတာ မင္းတို႔နွစ္ေယာက္ ကမ္းေျခမွာ မိုးမျမင္
ေလမျမင္ ျဖစ္ေနတာကို သူတို႔ကပုံရိုက္ၿပီး
ပို႔လာတာ ေျပာလိုက္ေသး ညီအစ္ကိုေတြက အဲ့လိုနမ္းရတာလားတဲ့"
"Daddyသိၿပီးဆိုေတာ့လဲ က်ေတာ္တို႔ ထပ္မညာေတာ့ဘူး အဲ့တြက္လဲ Daddyလဲ ထပ္မညာနဲ႔ေတာ့"
"မင္း! ဘာေျပာခ်င္တာလဲ Jungkook"
"က်ေတာ္တို႔က ညီအစ္ကိုအရင္းမဟုတ္ဘူး
ဆိုတာ အေဖတူအေမကြဲဆိုတာ Daddyက က်ေတာ္တို႔ကို ဘယ္ခ်ိန္ထိလိမ္ထားနိုင္မွာလဲ"
"Jungkook!! မင္းတို႔ကညီအစ္ကိုရင္းပဲကြ
ငါေသြးသားမွာေတာ့ အရင္းေပါ့ကြ!"
"ဟက္!! Daddyေမြးတာေပါ့ ညီအစ္ကိုရင္းဆိုတာ အေပါက္တစ္ေပါက္ထဲ အေမတေမထဲကေမြးတာမွ ညီအစ္ကိုရင္းေလ
သုတ္ပိုးေလးပါတာနဲ႔ ညီအစ္ကိုရင္းေျပာရေရာလား"
"Jungkook မင္းကငါ့သား စကားေတာ့တတ္သာ ဘာျဖစ္ျဖစ္ မင္းတို႔ကိစၥကို
ငါသေဘာမတူနိုင္ဘူး အကုန္လုံးက မင္းတို႔
ညီအစ္ကိုရင္းဆိုတာ သိၿပီးသာ ငါကိုအရွက္
မခြဲခ်င္စမ္းနဲ႔ ၿပီးေတာ့ Taehyungကိုလဲ ငါ့မိတ္ေဆြသမီးနဲ႔ ေစ့စပ္ဖို႔အကုန္ေျပာၿပီးၿပီ"
"ေဖေဖ က်ေတာ္ ယူမခ်င္ဘူး"
ထယ္ေယာင္းလဲ သူရဲ႕မရွိရွိတဲ့ သတၱိေလးကို ျဖစ္ညႇစ္ကာ ေျပာလိုက္တယ္
"Daddyသေဘာမတူလဲရပါတယ္ ကိုကို႔ကို
က်ေတာ္က ရေအာင္ယူမွာ"
"မင္းကငါ့ကိုစိန္ေခၚတာလား မင္းကိုယ္ထဲ
ငါေသြးထဲစီးဆင္းေနတာပဲ"
"ဒါေပါ့ အဲ့ေၾကာင့္ေခါင္းမာတာေလ Daddy
ႀကိဳက္သေလာက္စီစဥ္ စီစဥ္သမ်ွရေအာင္
ဖ်က္ၿပီး ကိုကို႔ကိုရေအာင္ယူျပမယ္"
"ႀကိဳးစားၾကည့္လိုက္ေလ ရမယ္ထင္ရင္
ရနိုင္ရင္ယူသြား မရနိူင္ရင္ မင္းလက္ေလ်ွာ႔ဖို႔သာ
ျပင္ထား"
"Jeon Jungkookတို႔ သမိုင္းအပ်က္မခံပါဘူး
Daddyရာ Hyungအိမ္ က်ေတာ္လိုက္အိပ္မယ္"
"အင္းရတယ္ေလ"
"ကိုကို က်ေတာ္ကိုေစာင့္ေနေနာ္ Mommyလဲ
ရွိတာမို႔ ဘာမွသိပ္မေတြးေနနဲ႔ေနာ္"
"ဟင္ ဒီမွာပဲအိပ္ေလ"
ထယ္ေယာင္းေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ေဖေဖမ်က္နွာ
ၾကည့္ေျပာေတာ့ ဟိုဘက္ကိုသာ မ်က္နွာေပးထားလို႔ မ်က္ရည္ေတြ
က်လာေတာ့သည္
"က်ေတာ္ကိုယုံတယ္မလား"
"အင္း"
Jungkookက သူစကားကိုၿပံဳးၿပီး နားေထာင္ကာ
yoongi hyungတို႔နဲ႔ ထြက္သြားေတာ့သည္
ၾကားထဲမွာ ဘာျဖစ္သြားလဲ မသိေတာ့ေပ
ခဏေနေတာ့ ေမေမက အခန္းထဲလိုက္ပို႔ေတာ့
ေမေမရင္ခြင္ထဲ ဝင္ငိုလိုက္ေတာ့တယ္
"ေမေမ kookieက ဘယ္လိုသိတာ အေဖတူအေမကြဲဆိုတာ"
"ေမေမေျပာျပထားတာေလ သားTaeကို မေျပာျပတာက သားJungkookက မေျပာနဲ႔ဆိုးလို႔ စိတ္ခ်ပါ ေမေမက သားတို႔နွစ္ေယာက္ကို ရေအာင္ေပးစားမွာမို႔
ေမေမတို႔သားမိ2ေယာက္ အဆက္သြယ္ ျပတ္လို႔မရဘူးေနာ္"
"ဟုတ္ ေက်းဇူးပါေမေမ"
ေမေမအခန္းထဲက ထြက္သြားမွ သူအိပ္ယာေပၚ လွဲခ်ကာ ႀကိတ္ငိုေနမိေတာ့သည္
.
.
.
.
.
"ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး အိမ္ေရာက္ေနတာ Hyungတို႔က"
"ငါတိူ႔ကလဲ မင္းသြားတာ သိမွမသိတာကြာ မင္းကလဲႀကိဳေျပာထားသင့္တာေပါ့ ငါတို႔က
အရင္6ရက္က ကလပ္သြားဖို႔ လာေခၚတာ
မင္းMommyက ငါတိူ႔နဲ႔မင္း ခရီးသြားတယ္
ေျပာထားတာတဲ့ အဲ့တာငါတို႔ျမင္ေတာ့ ေမးတာေပါ့ မသိေတာ့ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျဖလိုက္တာ မင္းတို႔ျပန္မလာမခ်င္း အဲ့မွာ
အိပ္ခိုင္းေတာ့တယ္"
Jungkookသက္ျပင္းခ်ၿပီး သူဆံပင္ကိုသာ
အေပၚလွန္သပ္တင္လိုက္တယ္ စိတ္ရႈပ္ေနတယ္ဆိုတာ ေဘးကလူ
ျကည့္ရင္ေတာင္ သိသားတယ္
"စိတ္ညစ္မေနနဲ႔ လိူတဲ့အကူညီငါတို႔ကိုေျပာ
JiJiနဲ႔ Jin Hyungတို႔ကပါ ငါတို႔ေျပာထားမယ္
ဒါမွလိူအပ္ရင္ သူတို႔လဲကူညီနိုင္မွာ"
"ေက်းဇူးပါဗ်ာ... အခုေတာ့ Hyungတို႔
အိမ္သြားၾကတာေပါ့ အဲ့ေရာက္မွ ဘီယာေသာက္ရေအာင္ ဘားမသြားခ်င္ဘူး"
"ေအ့ပါကြာ အိမ္မွအစုံရွိတယ္ လမ္းကေန အျမည္းေတာ့ ဝယ္ခဲ့မယ္ အိမ္မွာအျမည္းကေတာ့ မရွိဘူး"
"ဟုတ္ဟုတ္ က်ေတာ္ခိုးေျပးဖို႔ အကုန္လုံးနဲ႔ တိုင္ပင္ရမယ္ ဒီၾကားထဲ ကိုကို႔ကို ရေအာင္ ခိုးေျပးမွျဖစ္မယ္ ၿပီးေတာ့ Daddyရွာမေတြ႕နိုင္တဲ့ ေနရာလဲ ျဖစ္ရမယ္"
"မနက္ျဖန္က်မွ ေအးေဆးတိုင္ပင္ၾကတာေပါ့
အခုေတာ့ေသာက္ဖို႔ အျမည္းဆင္းဝယ္အုန္းမယ္"
သူတို႔အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဘီယာေတြတစ္ပုလင္းၿပီး
တစ္ပုလင္း ကုန္ေအာင္ေသာက္ကာ ဧည့္ခန္း
တစ္ခန္းလုံး ဘီယာပုလင္းခြံ မုန္႔ခြံအိတ္ေတြ
အျပည့္နဲ႔ သူတို႔အဖြဲ႕လဲ ထိုဧည့္ခန္းထဲတြင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကေတာ့သည္။
& & & & & & & & & & & &
2ပိုင္းေလာက္ ရင္ခုန္ၾကရေအာင္ jungkookလို
ခ်စ္တတ္ေသာ ဘဲႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ရေအာင္လဲ ကိုယ္ေတြက taehyungမဟုတ္ ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ ထင္ေၾကးေပးၾကည့္ပါလားဟင္
Vote,Comment Plz🙏
4247 Words
#Kim Julia✍️
ထယ်ယောင်းတို့ လုပ်ငန်းလဲ အောင်မြင်ပြီး
အချိန်လဲ တပတ်ကုန်ပြီးမို့ အိမ်ပြန်ဖို့ ပြင်နေရတော့သည် Jungkookအထုတ်တွေပါ
သူပြင်နေရသည် ကလေးကုလား မတွေ့ရမှာ
ကျနေတာပဲ ဘေးကနေကပ်ချွဲနေတာမို့ သူပစ္စည်းတွေပါ ကိုယ်ပဲပြင်ပေးလိုက်တော့တယ်
အပြန်တော့ ကားနဲ့ပြန်မလို့ လုပ်ထားလိုက်သည်
အနည်းငယ်ကားပေါ်မှာ ကိုယ့်ရည်းစားလေးနဲ့
အီလိုရသေးသည် လေယာဉ်နဲ့ဆို အခုထိုင် ခဏနေ လေယာဉ်ကွင်း ဆင်းနေပြီးမို့ ကားနဲ့
ပြန်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်
ကားပေါ်ရောက်တာလဲ သူခန္ဓာကိုယ်ကြီးနဲ့ ရင်ခွင်ထဲလာပြီး အသက်ရှူကြပ်နေအောင် ဖက်ထားနေတော့တယ်
"ဘာဖြစ်နေတာလဲ ပရောဂများမှီနေတာလား"
"ဖွီး ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ ကိုကိုရာ"
"သိဘူးလေ မလုပ်သဖူးတွေကို လုပ်နေတာလေ"
"ဟိုရောက်ရင် ဒီမှာလိုမလွတ်လပ်ဘူးလေ ကိုကိုကလဲ အလုပ်နဲ့ပဲရှုပ်နေတာလေ"
"အဲ့တာတော့ဟုတ်တယ် ဘာဖြစ်လဲ kookieတွေ့ချင်ရင် ချိန်းတွေ့တာပေါ့ ပိုတောင်အရသာရှိသေး"
"ကိုကိုသာ မအားရင် ဘယ်လိုလုပ်မှာ ကျတော်က အချိန်ပြည့် ကိုကိုတွက်ဆို အားတယ်"
jungkookရဲ့ စကားကြောင့် ထယ်ယောင်းပြုံးလိုက်မိသည်
"မင်းတောင်အားသေးတာပဲ ငါကရော မင်းတွက်နဲ့ ဘာလို့အချိန်မပေးနိုင်ရမှာ အရင်တုန်းကတောင်
မင်းကိုအချိန်ပေးနိုင်သေးတာကို"
"ကိုကိုက ဒါတွေကြောင့် ချစ်ဖို့ကောင်းနေတာ"
ပြောပြီး နမ်းဖို့ပြင်နေတဲ့ jungkookနှုတ်ခမ်းကို
လက်ညိုးနဲ့တားလိုက်တယ်
"ကားပေါ်ကြီးမှာ ဆင်ခြင်စမ်းပါ"
"ထားပါတော့ အိမ်ရောက်မှအခန်းထဲ လာခဲ့မယ်
အဲ့ကျမှ တွေ့ကြတာပေါ့"
ထယ်ယောင်းလဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး kookieရဲ့
လက်ကိုမတင်ကာ kookieရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ သူဝင်မှေးလိုက်တယ် kookieကလဲ သူဆံပင်ကို
ဖိနမ်းကာ ခေါင်းပေါ်မေးစိလေးတင်ကာ မှီထားတော့သည်
.
.
.
သူတို့ကားဂိတ်ရောက်တော့ မိုးချုပ်ခန်းနီးပြီး
သူလဲJungkookထပ်အရင် ကားတစ်စီး နဲ့အရင်ငှားပြန်လိုက်တယ် နောက်5မိနစ်နေမှ Jungkookက နောက်ကားတစ်စီးနဲ့ လိုက်သွားတော့တယ် အတူတူပြန်ရောက်ရင်
ဖေဖေရိပ်မိသွားမှာဆိုးလို့ အခုလိုပြန်လိုက်တာ
အိမ်ရောက်တော့ မေမေရော ဖေဖေရော ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေသည် မေမေမျက်နှာကတော့
ပျက်နေသည် ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲလို့ မေးမလို့
ပြင်တုန်း
"Mommy ကျတော်ပြန်ရောက်ပြီ..."
"အ့! အရှေ့မှာရပ်နေတာကို ဝင်တိုက်ရတယ်လို့
မမြင်ဘူးလား"
ထယ်ယောင်းလဲ ပြောင်စပ်စပ်မျက်နှာဖြစ်နေတဲ့
Jungkookကို ဟောက်လိုက်တော့သည်
အဲ့ကျသွားအကုန်ဖြီးပြနေတာ မသိရင်ကိုယ်ကပဲ
နွားပွဲစားကြီးကျလို့
"သားတိူ့ ဘယ်ကပြန်လာတာလဲ"
"ဟင် ဖေဖေ ကျတော် ကမ်းခြေကို ဟော်တည်
ဆောက်ဖို့သွားတာလေ"
"သြော်..."
"ကျတော်က သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လိုက်သွားမိတာ"
"ဟုတ်လား... မင်းမှာ သူငယ်ချင်း ဘယ်နယောက်တောင် ရှိုတာတုန်း"
"ဗျာ ဘာဖြစ်လို့လဲ Daddy"
သူDaddyလှည့်ကြည့်တဲ့ဖက်ကို လှည့်ကြည့်တာ
သူရဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ Hoseok Hyung Yoongi Hyung Inn Seok Young
တံတွေးတောင် မမျိုချနိုင်တော့ဘူး လည်ပင်မှာ
တစ်နေတယ်
"သူတို့က မင်းသူငယ်ချင်းတွေ မဟုတ်ဘူးလား"
"ဟုတ်တယ်လေ အော သူတို့က အရင်ပြန်နှင့်တာလေ ကျတော်လည်ချင်သေးတာနဲ့ နေခဲ့တာ"
"မင်းဒီအိမ်ကပျောက်သွားတာ7ရက် မင်းသူငယ်ချင်းက လွန်ခဲ့တဲ့6ရက်ထဲက ဒီလာအိပ်နေတာ ဘာလဲ မင်းတစ်ယောက်ထဲ
ပျော်နေတာပေါ့ သူငယ်ချင်းနဲ့ခရီးဆိုပြီး"
Jungkook ဦးနှောက်ကို အလုပ်ပေးနေရတော့သည် Mommyကို လှမ်းကြည့်တော့လဲ သူတောင်မကြည့်ပဲ ကြမ်းပြင်ကို ခေါင်းစိူက်မတတ် ငုံ့ကြည့်နေတာ
ထယ်ယောင်း နှလုံးခုန်နှုန်းတွေ မြန်နေရတော့သည်
ဖေဖေတစ်ခုခုသိထားပြီးပြီဆိုတာ သူရိပ်မိနေတယ် ငိုချင်လာပြီး
"ထိုင်ကြပါ ကိုယ်တော်2ယောက်"
သူတို့2ယောက်လဲ မေမေဘေး ဝင်ထိုင်လိုက်ကြတယ် သူတို့ထိုင်ပြီးတာနဲ့ သူတို့ရှေ့က စားပွဲခုံပေါ်ရှေ့ စာအိတ်တစ်အိတ်
ပစ်ပေးလိူ့ သူတိူ့3ယောက် အမြန်ယူပြီး ဖွင့်ကြည့်တာ ဟို3ကောင်ကပါ အနောက်ကနေ
လာကြည့်ကြတော့သည်
စာအိတ်ထဲက မြင်လိုက်ရတဲ့ အရာတွေကြောင့်
ထယ်ယောင်းကြောက်ဒူးတွေ တုန်လာလေသည်
သူတင်လားဆိုမဟုတ်ဘူး မေမေကပါ ချွေးစီးတွေ
ပြန်နေသည် Jungkookကြည့်တော့ အေးဆေးလေးပင်
"ကဲ ပြော အဲ့တာဘယ်လိုဖြစ်တာ"
"ဟို~ဟို..."
"လုပ်တုန်းကလုပ်ပြီး အခုမှ ဟိုဟိုဒီဒီတွေ ဖြစ်နေပါလား Kim Taehyung"
ထယ်ယောင်း အတည်ငိုချချင်လာပြီ ဖေဖေက
သူတကယ်စိတ်ဆိုးမှသာ နာမည်အပြည့်အစုံ
တက်ခေါ်တာ အခုသူတကယ်စိတ်ဆိုးနေတယ်
ဆိုတာ သူအစောကြီးထဲက ခံစားမိတယ်
အဲ့ကမ်းခြေမှာ နမ်းနေတာကို ဘယ်သူကများ
ဘယ်တူန်းက ခိုးရိုက်ပြီး ဖေဖေဆီလှမ်းပို့
ရတာပါလိမ့်
"တွေးနေတာလား ဒီပုံတွေဘယ်ကနေ ရောက်လာတယ်ဆိုတာ ပြောပြမှာပေါ့ ငါ့အသိတစ်ယောက်က အဲ့မှာသူမိသားစုနဲ့
သွားတာ မင်းတို့နှစ်ယောက် ကမ်းခြေမှာ မိုးမမြင်
လေမမြင် ဖြစ်နေတာကို သူတို့ကပုံရိုက်ပြီး
ပို့လာတာ ပြောလိုက်သေး ညီအစ်ကိုတွေက အဲ့လိုနမ်းရတာလားတဲ့"
"Daddyသိပြီးဆိုတော့လဲ ကျတော်တို့ ထပ်မညာတော့ဘူး အဲ့တွက်လဲ Daddyလဲ ထပ်မညာနဲ့တော့"
"မင်း! ဘာပြောချင်တာလဲ Jungkook"
"ကျတော်တို့က ညီအစ်ကိုအရင်းမဟုတ်ဘူး
ဆိုတာ အဖေတူအမေကွဲဆိုတာ Daddyက ကျတော်တို့ကို ဘယ်ချိန်ထိလိမ်ထားနိုင်မှာလဲ"
"Jungkook!! မင်းတို့ကညီအစ်ကိုရင်းပဲကွ
ငါသွေးသားမှာတော့ အရင်းပေါ့ကွ!"
"ဟက်!! Daddyမွေးတာပေါ့ ညီအစ်ကိုရင်းဆိုတာ အပေါက်တစ်ပေါက်ထဲ အမေတမေထဲကမွေးတာမှ ညီအစ်ကိုရင်းလေ
သုတ်ပိုးလေးပါတာနဲ့ ညီအစ်ကိုရင်းပြောရရောလား"
"Jungkook မင်းကငါ့သား စကားတော့တတ်သာ ဘာဖြစ်ဖြစ် မင်းတို့ကိစ္စကို
ငါသဘောမတူနိုင်ဘူး အကုန်လုံးက မင်းတို့
ညီအစ်ကိုရင်းဆိုတာ သိပြီးသာ ငါကိုအရှက်
မခွဲချင်စမ်းနဲ့ ပြီးတော့ Taehyungကိုလဲ ငါ့မိတ်ဆွေသမီးနဲ့ စေ့စပ်ဖို့အကုန်ပြောပြီးပြီ"
"ဖေဖေ ကျတော် ယူမချင်ဘူး"
ထယ်ယောင်းလဲ သူရဲ့မရှိရှိတဲ့ သတ္တိလေးကို ဖြစ်ညှစ်ကာ ပြောလိုက်တယ်
"Daddyသဘောမတူလဲရပါတယ် ကိုကို့ကို
ကျတော်က ရအောင်ယူမှာ"
"မင်းကငါ့ကိုစိန်ခေါ်တာလား မင်းကိုယ်ထဲ
ငါသွေးထဲစီးဆင်းနေတာပဲ"
"ဒါပေါ့ အဲ့ကြောင့်ခေါင်းမာတာလေ Daddy
ကြိုက်သလောက်စီစဉ် စီစဉ်သမျှရအောင်
ဖျက်ပြီး ကိုကို့ကိုရအောင်ယူပြမယ်"
"ကြိုးစားကြည့်လိုက်လေ ရမယ်ထင်ရင်
ရနိုင်ရင်ယူသွား မရနိူင်ရင် မင်းလက်လျှော့ဖို့သာ
ပြင်ထား"
"Jeon Jungkookတို့ သမိုင်းအပျက်မခံပါဘူး
Daddyရာ Hyungအိမ် ကျတော်လိုက်အိပ်မယ်"
"အင်းရတယ်လေ"
"ကိုကို ကျတော်ကိုစောင့်နေနော် Mommyလဲ
ရှိတာမို့ ဘာမှသိပ်မတွေးနေနဲ့နော်"
"ဟင် ဒီမှာပဲအိပ်လေ"
ထယ်ယောင်းကြောက်ကြောက်နဲ့ ဖေဖေမျက်နှာ
ကြည့်ပြောတော့ ဟိုဘက်ကိုသာ မျက်နှာပေးထားလို့ မျက်ရည်တွေ
ကျလာတော့သည်
"ကျတော်ကိုယုံတယ်မလား"
"အင်း"
Jungkookက သူစကားကိုပြုံးပြီး နားထောင်ကာ
yoongi hyungတို့နဲ့ ထွက်သွားတော့သည်
ကြားထဲမှာ ဘာဖြစ်သွားလဲ မသိတော့ပေ
ခဏနေတော့ မေမေက အခန်းထဲလိုက်ပို့တော့
မေမေရင်ခွင်ထဲ ဝင်ငိုလိုက်တော့တယ်
"မေမေ kookieက ဘယ်လိုသိတာ အဖေတူအမေကွဲဆိုတာ"
"မေမေပြောပြထားတာလေ သားTaeကို မပြောပြတာက သားJungkookက မပြောနဲ့ဆိုးလို့ စိတ်ချပါ မေမေက သားတို့နှစ်ယောက်ကို ရအောင်ပေးစားမှာမို့
မေမေတို့သားမိ2ယောက် အဆက်သွယ် ပြတ်လို့မရဘူးနော်"
"ဟုတ် ကျေးဇူးပါမေမေ"
မေမေအခန်းထဲက ထွက်သွားမှ သူအိပ်ယာပေါ် လှဲချကာ ကြိတ်ငိုနေမိတော့သည်
.
.
.
.
.
"ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး အိမ်ရောက်နေတာ Hyungတို့က"
"ငါတိူ့ကလဲ မင်းသွားတာ သိမှမသိတာကွာ မင်းကလဲကြိုပြောထားသင့်တာပေါ့ ငါတို့က
အရင်6ရက်က ကလပ်သွားဖို့ လာခေါ်တာ
မင်းMommyက ငါတိူ့နဲ့မင်း ခရီးသွားတယ်
ပြောထားတာတဲ့ အဲ့တာငါတို့မြင်တော့ မေးတာပေါ့ မသိတော့ မဟုတ်ဘူးလို့ ဖြေလိုက်တာ မင်းတို့ပြန်မလာမချင်း အဲ့မှာ
အိပ်ခိုင်းတော့တယ်"
Jungkookသက်ပြင်းချပြီး သူဆံပင်ကိုသာ
အပေါ်လှန်သပ်တင်လိုက်တယ် စိတ်ရှုပ်နေတယ်ဆိုတာ ဘေးကလူ
ကြည့်ရင်တောင် သိသားတယ်
"စိတ်ညစ်မနေနဲ့ လိူတဲ့အကူညီငါတို့ကိုပြော
JiJiနဲ့ Jin Hyungတို့ကပါ ငါတို့ပြောထားမယ်
ဒါမှလိူအပ်ရင် သူတို့လဲကူညီနိုင်မှာ"
"ကျေးဇူးပါဗျာ... အခုတော့ Hyungတို့
အိမ်သွားကြတာပေါ့ အဲ့ရောက်မှ ဘီယာသောက်ရအောင် ဘားမသွားချင်ဘူး"
"အေ့ပါကွာ အိမ်မှအစုံရှိတယ် လမ်းကနေ အမြည်းတော့ ဝယ်ခဲ့မယ် အိမ်မှာအမြည်းကတော့ မရှိဘူး"
"ဟုတ်ဟုတ် ကျတော်ခိုးပြေးဖို့ အကုန်လုံးနဲ့ တိုင်ပင်ရမယ် ဒီကြားထဲ ကိုကို့ကို ရအောင် ခိုးပြေးမှဖြစ်မယ် ပြီးတော့ Daddyရှာမတွေ့နိုင်တဲ့ နေရာလဲ ဖြစ်ရမယ်"
"မနက်ဖြန်ကျမှ အေးဆေးတိုင်ပင်ကြတာပေါ့
အခုတော့သောက်ဖို့ အမြည်းဆင်းဝယ်အုန်းမယ်"
သူတို့အိမ်ရောက်တော့ ဘီယာတွေတစ်ပုလင်းပြီး
တစ်ပုလင်း ကုန်အောင်သောက်ကာ ဧည့်ခန်း
တစ်ခန်းလုံး ဘီယာပုလင်းခွံ မုန့်ခွံအိတ်တွေ
အပြည့်နဲ့ သူတို့အဖွဲ့လဲ ထိုဧည့်ခန်းထဲတွင် အိပ်ပျော်သွားကြတော့သည်။
& & & & & & & & & & & &
2ပိုင်းလောက် ရင်ခုန်ကြရအောင် jungkookလို
ချစ်တတ်သော ဘဲကြီးနဲ့ တွေ့ရအောင်လဲ ကိုယ်တွေက taehyungမဟုတ် ဘာဆက်ဖြစ်မလဲ ထင်ကြေးပေးကြည့်ပါလားဟင်
Vote,Comment Plz🙏
4247 Words
#Kim Julia✍️