ယု,ဟမ် ?တကယ်လား
မနေ့ကဖစ်ပြတ်ခဲ့တဲ့အကြောင်းကို လမင်းက ယုကိုပြောပြလိုက်တော့ယုမာအ့ဩလိုမဆုံး
လမင်း,ကိုယ်ပါအ့ဩသွားတာပါဆို
အေး,ဟဲ့!တော်တော့ ဆရာမရောက်နေပီလေ ...
အ့ခါကြမှ ရုပ်ပြန်တည်သွားသော လမင်းနဲ့ယု
။။
။။
နေ့ခင်း
ဆရာမခန့်,ကဲ အားလုံး နုတ်ဆက်
။။
။။
ထမင်းစားရတာ ကျက်သရေကိုမရှိဘူး ဟိုနှယောက်မနေ့က အကြောင်းပဲပြောနေတာမပြီးတော့ဘူး။
ဘာမှလဘ်းမထူးဆန်းဘဲနဲ့။
လမင်း,ကြယ်စင်
အေး,ဟင်
ယု,ကြယ်စင် အ့တာနင့်ဒေါက်တာမှတ်လား
ယုထိုးပြတဲ့နေရာကိုကြည့်လိုက်တော့...သူပဲ သူက ဆရာမခန့်နဲ့စကားပြောနေလိုက်တာ ပြုံးနေတာဘဲ။
တချက်တချက် ပါးချိုင့်က ထင်းနေတာဘဲ။
ဟိုကတော့မြင်မရပုံ။
ယု,ဟုတ်တယ်မလား
အေး,အင်
လမင်း,နင့်ကိုကြည့်ရတာအားမရလိုက်တာ
ယု,ဟုတ်ပ နင်စမ်းကြည့်ပါလား
ယုဘာကိုဆိုလိုတာလဲဆိုတာအေး သဘောပေါက်တယ်
လမင်းကလည်း စမ်းကြည့်ဆိုတဲ့သဘောနဲ့ မေးျငါ့ပြတယ်။
အေး,ကောင်းပြီလေ...........အားးးးး!!
ဆူဆူညံညံအသံ ကန်တင်းမာ အော်ဟစ်ဟန်နေသောသူမ
အေး,အားး! ထွက်သွားးး!
အေးမှ ဘေးက အအေးပုလင်းကို စားပွဲခုံ အစွမ်းနှင့်ရိုက်ကာ မြှားအူးသည်ကား ဆရာမခန့်ရှီမာ။
ပြီးတော့ ဆိုတယ်
အေး,သတ်ပြစ်မယ်!
ဒေါက်တာကားအသံကြားရာကြည့်လိုက်တော့ သူမ။
အိမ်မာပဲသူ့ဒေါက်တာပါ....အပြင်မာတော့မဟုတ်။
သူဂရုစိုက်နိုင်ဘူး။ဆရာဝန်က ဆရာဝန်ပါ။ဒါမဲ့အခုက မမနှင့်လာတွေ့တာပါ။သူမမကို ပြစ်မထားနိုင်တော့ဘူး။
သူမမကို အကြာကြီးပြစ်ထားခဲ့ပြီးပြီးမဟုတ်လား။
ဒါမဲ့ ပုလင်းကွဲ ကမမရှီကိုဦးတည်နေသည်။
ဘာကိစ္စနဲ့။
ဆရာမခန့်,ဟေးး စိတ်အေးအေးထားပါ
အေး,ဟက်!!
အေး ခက်မဲ့မဲ့ပြုံးလိုက်ပြီး
ဒေါက်တာ့ဘက် တချက်ကြည့်လိုက်တယ်။သူကစိုးရိမ်နေတာဘဲ။ဟဟ မျက်လုံးက အသက်ဝင်တယ် ဆိုတာ ဒါပဲ။
ဒေါက်တာဇင်,ရပ်စမ်း!!
ဘာလဲ?သူအခုငါ့ကိုအော်လိုက်တာလား။မျက်လံုးစိမ်းတွေနဲ့လေ, ငါထင်တာဒါမဟုတ်ဘူးလေ
မျက်ရည်တွေကျလာသောအေး
ရုတ်တရက် ခွေကျသွားသောအေး။
ဇင်ဒီတိုင်းရပ်ကြည့်နေမိတယ်။
ဒါကဖြစ်နိုင်ပါ့မလား။အေးကြယ်စင် မင်းဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ။မင်းရဲ့သရုပ်မှန်ကကော ဘာလဲ?
လမင်းနဲ့ယုက အေးရှီပြေးလာပြီး
ယု,ဟေးး!ဒေါက်တာ !ဘာကြောင်ကြည့်နေတာလဲ?
လမင်း,ကျစ်စ်! ! ကြယ်စင် ကြယ်စင်!!....မီးငယ်! ကြယ်စင်တကယ်သတိလစ်သွားပီ!!
ဟမ် ဒါဘယ်လိုဖစ်နိုင်မာလဲ ခုနက ဟန်ဆောင်နေတာလေ ဘယ်လို ဘယ်လိုလုပ် မဖြစ်နိုင်ဘူး
ယု,မဖြစ်နိုင်တာ! ကြယ်စင့် ကြယ်စင့်
ယုမျက်ရညိတေကျလာမိတယ်
လမင်း,ဘာလုပ်နေတာလဲ ဒေါက်တာ !!
ဇင်ကြောင်နေမိတယ်သူ မျကါရည်တေကျနေတဲ့ ခုနက သူ့မျက်နှာ ငါဘာကိုကြောက်နေမိတာဘာလိမ့်!
ဇင်ကရုတ်တရက် အေးကိုပွေ့လိုက်ပြီး ကျောင်းပြင်ကိုထွက်လာခဲ့တယ်
ကံကောင်းတာက သူတွေ့လိုက်တာသူနာပြုဟန် ဘေးကဆေးရုံအုပ်ကြီး
ဒေါက်တာဇင်,ဟေးးး ဆေးရုံအုပ်ကြီး! သူနာပြုဟန်!
မနီးမဝေးမာရှိတာကြောင့် သူတို့လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။
ထို့နောက် အနားကိုပြေးလာလိုက်ပြီး
ဆေးရုံအုပ်ကြည်, ဒါ ဘာဖစ်တာလဲ တက္ကစီခေါ် ဟန်နီ
အခုဘာတေဖြစ်နေလဲ ဆိုတာ ဇင်မသိချင်တော့ဘူး
လက်ထဲမာပွေ့ပိုက်ထားတဲ့ ကောင်မလေးကိုပဲစိတ်ပူမိတယ်။
။။။။
။။။။
TK ဆေးရုံ၌
ဟူးးးးတော်ပါသေးရုတ်တရက် အကြောက်လွန်သွားလို့သာ။ သူတို့အနီးနားရှိ တဲ့ ဆေးရုံမာပဲပြလိုက်ရတယ်။
အများကြီးလန့်သွားခဲ့ရတာ။
ဆေးရုံအုပ်ကြည်ကတော့ အပြင်ခနသွားမယ်ဆိုပီးပြန်လာရင် အေးကြယ်စင်ရဲ့ ဦးလေးခေါ် လာမယ်တဲ့။
သူနာပြုဟန်ပါ အဆစ်ပါသွားတယ်။သေချာပါတယ်သူတို့က ချစ်သူတေဆိုတာ။ဆေးရုံအုပ်ကြည်က တော်တော်ချစ်ပုံရတယ်။
ရုတ်တရက် ဆေးကုတင်ပေါ်က ကောင်မလေးရှီမျက်စိရောက်မိတယ်။ခုနကနဲ့မတူဘဲ။အတော်ချောတယ်။
ရုတ်တရက် မမ သူမမကိုပြစ်ထားခဲ့ပြန်ပြီ။
သူ့စိတ်ထဲမှာ မမကိုမချစ်တော့တာလား။
ဘာလား။သူတကယ်အ့လိုဖြစ်နေတာလား။
ဒါဆို....။
ကျွှီ.....
အတွေးတောင်မဆုံးသေး သူနာပြုဟန် တို့ပြန်လာပြီ နောက်မာက သူ့ဦးလေးနဲ့ သူပုံရတယ်။
ဇင်လည်းထိုင်ရာက ထကာ။
ဒေါက်တာဇင်,ဆေးရုံအုပ်ပြန်လာပြီလား....ဪ ဦးလေးထင်တယ်ရှင့်
ဆေးရုံအုပ်ကြည်,ဟုတ်တယ် ဒေါက်တာဇင် သူကအေးကြယ်စင့် ဦးလေး
ဇင်လည်းပြုံးပြလိုက်တယ်
သူကတော့ ပြုံးတောင်မပြ သူ့တူမလေးရှီမျက်လုံးရောက်သွားတယ်။ ရုပ်ကလည်းတခြားစီ။အေးကြယ်စင့်က ချောတယ်။သူ့ဦးလေးလည်းချောတယ်။မျက်လုံးပဲ ကြောက်စရာကောင်းတဲ့မျက်လုံးက သူ့ဦးလေးမှာရှိတယ်။
အေးရုတ်တရက် နိုးလာတော့ ဦးလေး ဟက်!
ဆေးရုံအုပ်ကြည်,ဟော နိုးလာပြိလားကြယ်စင်လေး
သူနာပြုဟန်,ဘယ်နားကိုက်သေးလဲကြယ်စင်
သူနာပြုဟန်မေးမှ အေး ထထိုင်ကာ ခေါင်းရမ်းပြလိုက်တယ်။
ဦးလေး,ငါမင်းကို ကျောင်းတက်ခိုင်းလို့လား!
အေးက မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး ဦးလေးကိုကြည့်ကာ
အေး,အေးက တက္ကသိုလ်တက်ကမဲ့ အရွယ်ရောက်နေပီလေ
ဦးလေး,ဟ! မင်းအဆင့်က ကျောင်းတက်လို့မရဘူး
အေး,ကျောင်းတက်တာ နှစ်ရက်ရှိနေပီ ကျွန်မ စာတေအကုန်လိုက်မှတ်နိုင်တယ်
ဒါဘာအခြေအနေကြီးလဲ ?
ဦးလေး,မင်းကို ငါဆက်မတက်ခိုင်းရင်ရော?
အေး,မတက်ခိုင်းရင် ကျွန်မ က ဆေးထပ်စစ်မာပေါ့!
တောက်စ်!
ဦးလေး စိတ်တိုသွားပြီး အိမ်ပြန်သွားတယ် ထင်ပါရဲ့။
ပြန်တောင်လှည့်မကြည့်ဘူး ။
ဟ လူတွေများ။
ဟိုဒေါက်တာကတော့ရပ်ကြည့်နေစဲ။ဆေးရုံအုပ်နဲ့ သူနာပြုဟန်ကတော့ ခုနက ဦးလေး ထွက်သွားတော့ နောက်ကလိုက်သွားကြတယ်။
ဟုတ်တာဘဲ အေး ကသိပ်ရှက်စရာဘဲ။
သူတို့တေရှေ့မာ ဦးလေးက အရှက်ခွဲပြောဆိုသွားတာလေ။
အေး ဒေါက်တာကိုကြည့်နေမိတယ်။
သူလည်းပြန်ကြည့်ပါတယ်။
မျက်လုံးချင်းစုံသွားတာပေါ့။
ဟ ဟ
"အဆင်ပြေရဲ့လား"
ဒေါက်တာကမေးတယ်။
အေးလည်းခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။နောက်မှ
"စိတ်မပူပါနဲ့ ခင်များရဲ့ ဂုဏ်မထိခိုက်စေရပါဘူး"
ဇင်မျက်ခုံးရှုံ့မိတယ်။ ဒါလွန်လွန်းတယ်တကယ်စိတ်ပူခဲ့ရတာကို။
"တကယ် စိတ်ပူခဲ့ရတာကို"
ဇင်တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်တယ်။သူကြားမယ်မတင်လို့
သူက
"ဟုတ်လား "
ဇင်လည်ယာင်ပြီး
"ဟုတ်တယ်လေ....အဲဟုတ်ပါဘူး"
အေးလည်းကုတင်ပေါ်ကထပြီး
"ပြန်ကြမယ်"
အေးပြောလိုက်တော့ ဇင်ကခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်
။
။
။
။
အိမ်ရောက်တော့အေးဆိုဖာပေါ်မာထိုင်ပြီး ဒေါက်တာကဆေးယူလာမယ်ဆိုလို့စောင့်နေတုန်း လာပါဘီ။
"ရော့"
ရေနဲ့လက်ထကဆေးနဲ့ပေးတော့အေးယူလိုက်တယ်။
အေးလည်းတခုခုကိုသတိရသွားပီ့းပြောမလို့ရှိသေးသူက
"အမ်းးးး ဒါနဲ့နေမကောင်းချင်ယောင် ဟနိာင်ခဲ့တာလား။
ရှေ့ကဆိုဖာပါ်မာထိုင်ရင်းပြောနေသောသူမ
အေးဘာမှပြန်မပေ့ာမိ
"ဟုတ်နေဘဲ"
"အပြင်သွားချင်တယ် လိုက်ခဲ့ပေး"
"မိုးတောင်ချုပ်တော့မဲ့ဟာကို"
"သွားမယ် လာစမ်းပါ"ပြောပြီးရှေ့ကထွက်သွားသောသူမ
။
။
။နောက်ဆုံးတော့လည်းကားကိုငါပဲမောင်းနေရတယ် သူက ခေါင်းကိုက်လို့ပါတဲ့လေ ကိုယ်ကဆရာဝန်ဆိုတော့လဲ အေးပေါ့လေ
တိတ်ဆိတ်နေတဲ့လမ်းကြောင်းဖြတ်လိုက်တာကတော့
အေးရယ်
"ဆရာမခန့်က ဒေါက်တာ့ရည်းစားလား"
ဇင်လည်း
"အင်း ဟုတ်တယ်"
"သူကတော်တော်ချောချောနော်"
"အင်း ငါသူ့ကိုဖျတ်တော့မယ်"
အေးသိချင်ပေမဲ့လည်း
"ဘာလို့လာပြောနေတာလဲ အ့တာ ဒေါက်တာတို့ကိစ္စလေ"
"အင်း ဟုတ်ပါရဲ့ ဘာလို့ပြောနေမိတာလဲ"
"အခု ဘယ်လည်း"
"ကားဦးတည့်ရာ"
"ဟမ် ခြေဦးတည့်ရာပဲ ကြားဖူးတယ်"
"အခုဒေါက်တာက လမ်းလျောက်နေတာလား"
"ဟင့်အင်းလေ"
"အေ့လေ အ့တော့ အရှေ့မာ ကား ကား! ဒေါက်တာ ဘယ်ကိုကြည့်မောင်းနေတာလဲ!!"
"ဘရိတ် အုတ်လို့မရတော့ဘူး ဟာာ"
ဇင်လည်း ကာူကို ညာဘက်ကိုကွေ့လိုက်တယ် ကံကောင်းလို့ ပေါ့ ဟူးးးး ကားမောင်းတဲ့သူက အရက်မူးနေလားမသိဘူး ကားက ဇင်တို့ကားရှီတည့်တည့်လာသလိုပဲ
အေးကိုကြည့်လိုက်တော့ မျက်မှောင်ကြုတ်လျက်
ဇင်လည်း
"ကံကောင်းလို့"
"ကျစ် ! အ့တာ သူပဲ အ့လူပဲ"
ဘယ်သူတုန်း?
"သူ ဘယ်သူလဲ သူက?"
"ဒေါက်တာ ဟိုရောက်ရင် အေးနဲ့ တခန်းယူထားလိုက်နော် ပြီးတော့ သတိလည်ထားအုန်း"
"ဘယ်သွာူမလို့လဲ"
"အပြင်ပါ"
"မင်းစိတ်ထဖောက်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
ဇင်စလိုက်မိတယ် စိတ်ပြေလက်ပျောက်
"ဒေါက်တာ့!!!"
ဟားးးးးး