ဇင် အခန်းထဲကအထွက် အသံကြားတော့
ကြားလေရာနေရာတိုင်းသွားတော့
တွေ့လိုက်ရတာက
အားးးးးးး!!ထွက်သွားကြစမ်း!
ခွှမ်းးးးးး!!
ပန်းအိုးတေကိုရိုက်ခွဲနေသောသူမ
ဒေါ်ပုံ,မမလေးစိတ်အေးအေးထားပါ ......
ဒေါက်တာဇင်,ဟေးးးးးး !!စိတ်ထိန်းပါ အေးကြယ်စင်
ဒေါ်ပုံ,လုပ််အုန်းဒေါက်တာရယ် မမလေး ရုတ်တရက်ကြီး......
ဒေါက်တာဇင်,ကျွန်မအခန်းထဲမာ ဆေးအိတ်သွားယူပေးပါလား ဒေါ်ပုံရှင့်
အားးးးး!
။
။
။
။
ဒေါ်ပုံ,ဒီမာပါဒေါက်တာ
ဇင်လည်းဒေါ်ပုံပေးတဲ့ဆေးအိတ်ကိုယူပြီး မေ့ဆေးကိုယူလိုက်တယ်......
ဒေါ်ပုံလည်းဒေါက်တာလုပ်သမျှကိုလိုက်ကြည့်နေမိတယ်..။
အေး,ဘာလဲ !! ဘာလဲ !!ထပ်ပြီးထိုးအုန်းမလို့လား.....ဟင့်အင်းး! ထွက်သွားစမ်းပါ!!နင်လည်းတခြားသူလိုပဲ ဆရာဝန်အနေနဲ့ ပိုက်ဆံအတွက်!ဂုဏ်အတွက်လုပ်ပေးနေတာ
ဘာ ဒါစော်ကားလွန်းနေပီမဟုတ်လား?
ဒေါက်တာဇင်,ဟုတ်တယ်ဟာ ပိုက်ဆံအတွက်..ဂုဏ်အတွက်ပဲ လုပ်နေတာ ...…....လာစမ်းပါ
ရုတ်တရက် အေးလက်ကိုစွဲပြီး....ဆေးထိုးးနေသော
ဒေါက်တာဇင်
အေး,မုန်းတယ် မုန်းတယ်
ပေ့ာပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ပျော့ခွေသွားသောအေးရယ်
ဒေါက်တာဇင်,ရပြီဒေါ်ပုံ ကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်ပါ
နိုင်တယ်မဟုန်လား
ဒေါ်ပုံ,ဟုတ်ကဲ့ေဒါ်ကြိးနိုင်ပါတယ်
ဒေါက်တာ,အင်းကျွန်မ အပြင်ခနသွားအုန်းမယ် နောက်ကျမယ်
ပြောပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွားသော ဒေါက်တာဇင်။
ဒီကလေးမကိုစိတ်ညိမ်ဆေးမထိုးျပးဘဲနဲ့မေ့ဆေးပဲထိုးခြ့တယ်။
။
။
။
။
။
ဇင်,ကြာပီလားမမ
ခန့်,အင်းနည်းနည်းပါ
ဇင်,ဆောရီးပါမမရယ်
ခန့်,ရပါတယ် မမနားလည်ပါတယ်
မမနဲ့သူနဲ့ဟာ တွဲနေတာပင်3,နှစ်ကျော်ခဲ့ပြီ။
သုံးနှစ်အတွင်းမမ အပေါ် သူတာဝန်မကျေခဲ့ဘူး။
မမကိုအချိန်မပေးနိုင်ခဲ့ဘူး။
သူ့ရဲ့ အလုပ်ကိုပဲ အာရုံစိုက်နေမိတယ်။သိုပေမဲ့...မမသူ့ကိုချစ်သလို....သူလဲမမကိုချစ်ပါသည်....။
မမဟာ ဆရာမတယောက်ပင်။
ထက်မြတ်သလို တကယ့်ကိုဖြူစင်သည်။
မမရဲ့ဖြူစင်နေတဲ့စိတ်ကိုသူသဘောကျမိပါသည်..။
ဇင်,မမ ဒီနေ့ဘယ်သွားချင်လဲ
ခန့်,ရပါတယ် မေသူ့ သဘောပါ
မမကသူ့အပေါ် တနေ့တခြားစိမ်းကားလာသည်...။
သူသည်မမစိတ်ကောက်နေသည်လိုပဲ ထင်သည်။
ဇင်,အာ...မမ စိတ်ကောက်နေတာလား
ခန့်,ဟင့်အင်း မမစိတ်မကောက်ပါဘူး ဘုရားသွားကြမလား
ဇင်,ဟုတ် အ့စိုသွားကြမယ်လေ
ဇင်လည်းမမ သောက်ထားတဲ့ဖျော်ရည်ဖိုးကို ခုံပေါ်တင်ပြီးထွက်လာခဲ့တယ်....။
။
။
။
။
အေး,ဟမ် ဒေါ်ပုံ သူက နောက်ကျမာလား
ညနေစောင်းတော့ မမလေးနိုးလာတော့ နိုးနိုးချင်း ဒေါက်တာ့ကိုမေးလို့ အိမ်ပြန်နောက်ကျကြောင်းပြောလိုက်တယ်
ဒေါ်ပုံ,ဟုတ်တယ် မမလေး
အေး,အမ်း အ့စို လမင်းနဲ့ ယုနဲ့ကိုခေါ်ပေးပါလား
ဒေါ်ပုံ,ဟုတ် မမလေး
။
။
။
ဒေါက်ဒေါက်
ကျွှီ....
ယု,ကြယ်စင့်!!
အခန်းတံခါးပွင့်လာသည်နှင့် နာမည်နဲ့အတူဝင်လာသောယုငယ် ...အနောက်ကဟိုဖုတ်ကောင်ကြီး
လမင်း,ပီပြင်ပါတယ်ကြယ်စင်
အေး,ဘယ်နားက ပီပြင်ရမာလဲ လူကသေတော့မယ် ငါ့မာ မောတာကို ပန်းအိုးတေလဲခွဲရနဲ့ ငိုလဲငိုရနဲ့
ယု,ဟုတ်တာပေါ့ ငါ့သူငယ်ချင်လေး
ဘယ်သူက သိမာလဲ သုံးယောက်သားဝိုင်းကျြတယ်ဆိုတာ ......ဒါကဟာသပဲ.....ဒါမဲ့ ကလဲ့စားခြေဖို့နဲ့ လွတ်မြောက်ဖို့ပဲ မဟုတ်လား...
အေး,ဘယ်လိုပဲ ဖစ်ဖစ်ငါကတော့ ရအောင်ကလဲ့စားခြေရမယ် သူက ငါ့မိဘတေကို သတ်ခဲ့တယ် ဟက်!
လမင်,ဒေါက်တာဆို ဘယ်မလဲ အ့ဒေါက်တာ
ယု,ချောလား
ယုပြောတော့ လမင်းမျက်စောင်းဒိုင်းခနဲ
အေး,အပြင်သွားတယ် နောက်ကျမယ်တဲ့ ပြန်လာရင် မိတိဆက်ပေးမယ်
ယု,ဒါနဲ့ ဆေးရုံအုပ်ကြီးက ဂေးတဲ့
အေး,ဟမ် နင်ကဘယ်လိုသိလဲ
ယု,စုံးစမ်တာပေါ့ဟဲ့
လမင်း,ကျောင်းပြန်တက်မယ်စို ကြယ်စင်
အေး,အေးဟုတ်တယ်
ယု,စိတ်မပူပါနဲ့ နင်လုပ်နိုင်မာပါ
အေး,အေးပါ
။
။
။
။
ဒေါ်ပုံ,ဒေါက်တာပြန်လာပီလား
ဒေါက်တာဇင်,ဟုတ်ကဲ့....အေးကြယ်စင်ရော
ဒေါ်ပုံ,မမလေးကအပေါ်မာ သူ့ချင်းဂုတေရောက်နေလို့
ဇင်က ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး အပေါ်ထပ်က အေးအခန်းကိုတက်ခဲ့တယ်
တံခါးခေါက်လိုက်တော့
ကျွှီ....
အေး,ဟောပြန်ရောက်ပီလား
ဒေါက်တာဇင်,အင်း
အေး,ဝင်ခဲ့ သူငယ်ချင်းတေနဲ့မိတ်ဆက်ပေးမလို့
တော်တော်မောက်မာတဲ့လေသံပဲ။ ရုပ်ကချောသလောက်
နဲ့။
။။
။
။
။
။
။
။
အဲ့နေ့က အေးကြယ်စင်ရဲ့သူငယ်ချင်းတေနဲ့မိတ်ဆက်ဖြစ်ခဲ့တယ်။
မဆိုးပါဘူး ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ရည်ရည်မွန်မွန်လေး။
အေး,ဒေါ်ပုံ အေး ကျောင်းသွားတော့မယ်
ဒေါ်ပုံ,မမလေး အဆင်ပြေပါ့မလား
အေး,အေး ကကလေးမဟုတ်တော့ဘူး ဒေါ်ပုံ
ပြောပြီးထွက်လာခဲ့တယ်
။
။
။
။
လမင်း,ဟေး ကြယ်စင် လမ်းလျောက်လာတာလား
အေး,ဟုတ်တယ် ဒါနဲ့ ယုကော?
လမင်း,သူနေမကောင်းလို့
အေး,ဂရုစိုက်လိုက်ပါအုန်းဟယ်
လမင်း,ဟဲ့ ဆရာမပြောင်းသွားပီ
အေး,ဟုတ်လား ....စည်းကမ်းကြီးလား
လမင်း,အေး သူစာသင်နေရင် လှုပ်တောင်လှုပ်လို့မရဘူး
အေး,ငါတို့က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားလေ မရဘူး လှုပ်ကိုလှုပ်မာ
လမင်း,သဘောဟေ့ သဘော
လမင်းမာအေးကိုကြည့်ပြိးသက်ပြင်းချကပါတော့တယ်။ သူ့မီးငယ်ကိုလည်းစိတ်ပူတယ်။ ကျောင်းရေမြန်မြန်ဆင်းပါတော့။အတန်းလစ်ရင်လည်းမီးငယ်က ပြောအုန်းမယ် ။
ခန့်,ကဲ ကျောင်းပြန်တက်တဲ့ကလေးမက ဘယ်သူလဲ
အေး,တီချယ် ရှင့် အေးပါ အေးကကလေးမဟုတ်ပါဘူး
ခန့်,ငါကကလေးဆိုကလေးလိုက်ပေါ့
ခန့်အခန်းထဲဝင်လာကတည်းက ထိုကလေးမကိုကြည့်လိုက်တယ် လှတယ်။ချစ်ဖို့လည်းကောင်းတယ်။မျက်နပေါက်ကျဉ်းပေမဲ့ ပြုံးလိုက်ရင် မို့တက်သွားပါးပြင်လေးက ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်။
အခုတခြားကျောင်းသားဆိုအပြစ်ပေးမိပေမဲ့ ဒီကလေးမကိုအပြစ်မပေးမိခဲ့ဘူး။