နတ်ဘုရားအဆင့် လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူ

အပိုင်း (၁၇)ကစားရန်ခွင့်ပြုချက်

"ပြီးပါပြီ ဆရာ" လောင်ယန်က သူ့ရှေ့တွင် ရပ်နေသော အမျိုးသမီးအား အဖြေစာရွက်ကို ပေးရင်း ပြောသည်။

အဲဒီအမျိုးသမီးက သူ့အဖေငှားထားတဲ့ ကျူရှင်ဆရာ သုံးယောက်ထဲက တစ်ယောက်ပါ။ သူတို့သည် တစ်‌ေယာက်လျှင် နှစ်နာရီကြာအောင် သင်ပေးသည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် လွန်ခဲ့သော နှစ်ရက်အတွက် တစ်နေ့လျှင် ခြောက်နာရီ စာကျက်ခဲ့ရသည်။ ကျူရှင်ဆရာ သုံးဦးသည် ထူးချွန်သော ဆရာများဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သူသည် အသက် 17 နှစ်တွင် ဆယ်နှစ်သားအရွယ် စိတ်ဓာတ်နှင့် သတိမေ့ရောဂါဖြစ်နေပါက၊ သင်ကြားရန် ကြိုးစားသမျှကို သင်ယူရန်မှာ သူ့အတွက် အမှန်တကယ် လွယ်ကူသွားမည်ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် သူမဟုတ်တဲ့အတွက်ကြောင့် အားလုံးက ငြီးငွေ့စရာကောင်းပြီး တကယ်ကို ပင်ပန်းမှုမျိုးဖြစ်လာသည်။

သူသည် ငယ်စဉ်ကတည်းက စာကျက်တတ်သူဖြစ်သည်။ မိဘမဲ့ဂေဟာမှာ ကြီးပြင်းလာရတဲ့ အနာဂတ်ကောင်းတစ်ခုရဖို့ သူ့အတွက် အမှတ်ကောင်းကောင်းရရုံနဲ့ မလုံလောက်ဘူးဆိုတာ သူသိသည်။ အကောင်းဆုံးဖြစ်ဖို့လိုသည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် အစွမ်းကုန် ကြိုးစားပြီး အတန်းထဲတွင် အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် အမြဲလေ့လာခဲ့သည်။ တက္ကသိုလ်မှာ ဝင်ခွင့်ရပြီးကတည်းက တိုင်းပြည်ရဲ့ အကောင်းဆုံးလို့ သတ်မှတ်ခံရခဲ့သည်။ ဒါကြောင့် ဒီမူလတန်းအဆင့်မေးခွန်းတွေအားလုံးကို ဖြေရတာက သူ့အတွက် ရိုးရိုးရှင်းရှင်း လွယ်ကူမှုတစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။

သူ့ကျူရှင်ဆရာသုံးယောက်စလုံးက သူ့အပေါ် ကြင်နာညှာတာတာ ကြပါသည်။ သူ့အဖေက သူတို့ကို သိပ်တင်းကြပ်မနေခိုင်းတာကြောင့် ဖြစ်နိုင်တသည်။ သူ အနည်းငယ် ပြုံးလိုက်သည်။ သူ့အဖေနဲ့ ညီအစ်ကိုတွေက သူ့ကို တော်တော် အလိုလိုက်ကြသည်။ ဒီအတိုင်းသာ ဆက်သွားနေမယ်ဆိုရင် သူတကယ်ကို အသုံးမဝင်တဲ့သူ ဖြစ်သွားနိုင်ပါသည်။

ဆရာမက အဖြေစာရွက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ အဖြေအားလုံးမှန်နေတာကို တွေ့ရတော့ အံ့သြသွားသည်။ ဒီကလေးက တကယ်ကို ဉာဏ်ကောင်းတယ်လို့ သင်ပေးနေတဲ့နှစ်ရက်အတွင်း သူသတိထားမိသည်။ သူသင်ပေးသမျှကို အလွယ်တကူနားလည်နိုင်သည် ။ ဤနှုန်းဖြင့် သူတို့သည် အလယ်တန်းကျောင်းအဆင့်သို့ သူမမျှော်လင့်ထားသည်ထက် ပိုမိုမြန်ဆန်စွာ တက်လှမ်း နိုင်မည်ဖြစ်သည်။

"အရမ်းကောင်းတယ်၊ အားလုံးမှန်တယ်။ သခင်ငယ်က တကယ်ကို ဉာဏ်ကောင်းတယ်။"

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာမ။"

"ဒါဆို ဒီနေ့ ဒီမှာပဲ ရပ်လိုက်ကြရအောင်။ သခင်ငယ်ကို မနက်ဖြန်တွေ့မယ်"

လောင်ယန် ပြုံးလိုက်သည်။ "ကောင်းပြီ မနက်ဖြန်မှ ပြန်တွေ့မယ် ဆရာမ"

ဆရာထွက်သွားသောအခါ လောင်ယန် သည် နောက်ဆုံးတွင် စိတ်လျှော့ကာ ပျင်းရိသော ကိုယ်ဟန်ကို ပြသခဲ့သည်။ သူသည် သူ၏ဖုန်းကိုယူကာ အကာဒီရာနှင့်ပတ်သက်သည့် နောက်ဆုံးရသတင်း အချက်အလတ်များကို ရှာဖွေခဲ့သည်။ သူတွေ့ရှိချက်အရ ဂိမ်း၏အပ်ဒိတ်အသစ်သည် ယခုမှစ၍ သုံးရက်အတွင်း ထွက်ရှိလာမည်ဖြစ်သည်။ သူတကယ်ကစားချင်ခဲ့သည်။ သူ့အဖေက ခွင့်ပြုမယ်လို့ပဲ မျှော်လင့်သည်။ လောင်ယန်က သူ့အဖေကို အကာဒီရာကစားချင်တဲ့အကြောင်း ပြောပြတဲ့အခါ သူက VR ဂိမ်းဆော့ရတာ အန္တရာယ်ရှိမရှိ ဒေါက်တာဟန် ကို အရင်မေးမယ်လို့ ပြောပါသည်။ အခုထိတော့သူအဖြေမရသေးပါ။

အကာဒီရာ သည် အခြား MMORPG များကဲ့သို့ပင် ဖြစ်သည်။ ကစားသမားများသည် မတူညီသော အလုပ်များကို ပြီးမြောက်အောင်၊ ထောင်များကို ဝင်ရောက်စီးနင်းကာ အံ့သြဖွယ် ကောင်းသော လက်နက်များနှင့် ရတနာများကို ရယူနိုင်သည့် အနောက်စိတ်ကူးယဉ်မြေတွင် တည်ရှိနေသည်။ အမျိုးအစားတူ အခြားဂိမ်းများမှ ဖယ်ထားနိုင်သောအရာမှာ ၎င်း၏ ဂိမ်းကစားခြင်းကို အမှန်တကယ် အဟန့်အတားမရှိသော အရည်အသွေးမြင့် ဇာတ်ကောင်များနှင့် ကမ္ဘာ့ဒီဇိုင်းဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် အချို့ဂိမ်းများသည် လှပသော ဒီဇိုင်းများကို ဦးစားပေး၍ ၎င်း၏ ကစားပုံစံ ကို စွန့်လွှတ်ခဲ့ရပြီး တစ်ဖက်မှလည်း အလားတူပြောနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။

ထောင်တွင်းသခင် တစ်ခုစီနဲ့ NPC (လူမဆော့ဇာတ်ကောင်)တစ်ချို့ရဲ့ နောက်ခံဇာတ်လမ်းတွေဟာ အတော်လေး စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းသည်။ နောက်တစ်ခုက သူ့ရဲ့ ပြိုင်ပွဲအမျိုးအစားစနစ်ပါ။ အခြားဂိမ်းများတွင် ပြိုင်ပွဲတစ်ခုကို အမျိုးစားတစ်ခု သို့မဟုတ် နှစ်ခုသာ ကန့်သတ်နိုင်သည်။ ပုံမှန်ပြိုင်ပွဲအမျိုးအစားတစ်ခုကဲ့သို့ပင်အရာမျိုးသာ ဖြစ်နိုင်သည်။ သို့သော် အကာဒီရာတွင် သင်ရွေးချယ်ထားသော ပြိုင်ပွဲနှင့် ကိုက်ညီမှုမရှိကြောင်း စိုးရိမ်စရာမလိုဘဲ သင်အလိုရှိသော မည်သည့်ဇာတ်‌ေကာင်နှင့် ပ်ြုင်ပွဲးကိုမဆို ရွေးချယ်နိုင်ပါသည်။ ဇာတ်ကောင်တစ်ခုအား အားကောင်း စေခြင်းသည် ကစားသမား၏ စွမ်းရည်နှင့် ၎င်းတို့၏ ဇာတ်ကောင်နှင့် ဂိမ်းတစ်ခုလုံးအပေါ် နားလည်မှုပေါ်တွင် မူတည်ပါသည်။

လောင်ယန် သည် အထက်တန်းကျောင်းတွင် အကာဒီရာ ကို စတင်ကစားခဲ့သည်။ ဒါဟာ သူ့အတွက် အစပိုင်းမှာ စိတ်ဖိစီးမှုတွေကို ပြေပျောက်စေမယ့် နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ သူ့တွင်ကိုယ်ပိုင် ကွန်ပြူတာသို့မဟုတ် လပ်တော့မရှိသောကြောင့် ၎င်းကို အချိန်တိုင်း မကစားနိုင်ပါ။ ဒါကြောင့် သူ့စိတ်ဖိစီးမှု များလာတဲ့အခါမှသာ ကစားခဲ့ပါသည်။ဒါပေမယ့် သူ ကောလိပ်တက်ပြီး သူ့ကိုယ်ပိုင် လက်တော့ပ်ကို ရတော့ မကြာခဏ ဆော့ကစားဖြစ်သည်။

တက္ကသိုလ်ပတ်ဝန်းကျင်က သူ့အတွက် တကယ်ကို စိတ်ဖိစီးနေခဲ့သည်။ သူ့ရဲ့ အဆင့်အတန်းတွေကို ကောင်းကောင်းထိန်းထားနိုင်တဲ့အပြင် လူတိုင်းရှေ့မှာ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ မင်းသားဖြစ်ဖို့လည်း လိုအပ်သည်။ ထို့ကြောင့် အကာဒီရာ ကစားခြင်းသည် သူ့အတွက် လွန်လွန်ကဲကဲ ခံစားချက်အားလုံးကို လွတ်မြောက်စေသည့် နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ အဲဒီမှာ သူက ဘီလူးတွေ အများကြီးနဲ့ ကစားသမားတွေ အများကြီးကို သတ်နိုင်တယ်။ ထို့ကြောင့် သူသည် လက်နက်ခြင်းတိုက်ခိုက်မှု နှင့် ကစားသမားအချင်းချင်းအတွက် အလွန်ကောင်းမွန်သော လုပ်ကြံသူအတန်းကို ရွေးချယ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ပြီးတော့ သူက အဲဒါကို တကယ်ကောင်းလာခဲ့သည်။ မဟုတ်ဘူး၊ ကောင်းရုံတင်မကဘူး၊ သူရှိခဲ့တဲ့ ဆာဗာထဲမှာ အကောင်းဆုံးဖြစ်ခဲ့သည်။

လောင်ယန်က သူ့အကောင့်ဟောင်းကို စစ်ဆေးချင်တဲ့အခါ ကွန်ပြူတာဒါမှမဟုတ် လပ်တော့သုံးပြီး အကာဒီရာ ကို ကစားလို့မရတော့ဘူးဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။ ယခုအခါ ၎င်းသည် VRMMORPG သို့ လုံးဝကူးပြောင်းသွားပါသည်။ ဤကိစ္စတွင် မွန်းလိုက်မီဒီယာဖြစ်သည့် ဂိမ်းဆော့ဖ်ဝဲဖန်တီးသူမှ ကိုယ်တိုင်ပြုလုပ်ထားသည့် VR ဦးထုပ်မပါဘဲ တစ်ဦးသည် ၎င်းကို မကစားနိုင်ပါ။

သူဖတ်တဲ့ဂိမ်း FAQs အရ သူ့အကောင့်ဟောင်းကို အသုံးပြုပြီး မကစားနိုင်တော့ပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကွန်ပြူတာ ဗားရှင်းမှ VR ဗားရှင်းသို့ အကောင့်တစ်ခု လွှဲပြောင်းရန် အချိန်သည် လွန်ခဲ့သော ခြောက်နှစ်ခန့်က VR ဗားရှင်းထွက်ရှိပြီးနောက် တစ်နှစ်ကုန်ဆုံးသွား သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ကွန်ပြူတာမှ VR သို့ အမှန်တကယ် ကူးပြောင်းမှုကို ပြီးမြောက်ရန် ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်ရန် လိုအပ်သည်။ လောင်ယန်သည် သူ့အကောင့်ဟောင်းတွင် ပါသည့် ပစ္စည်းများနှင့် လက်နက်အားလုံးကို မရရှိနိုင်သည့်အတွက် ရှက်စရာပင်ဖြစ်နေသည်။

ဒီနည်းက ပိုကောင်းတာဖြစ်နိုင်ပေသည်။ ၎င်းနှင့်အတူ၊ သူသည် သူ၏အကောင့်ဟောင်းကို အသုံးပြု၍ ဝင်ရောက်ရတော့မည် မဟုတ်ပါ။ ကောလိပ်ရှိ အခန်းဖော် သုံးယောက်စလုံးက သူ့ဂိမ်းအကောင့် အကြောင်း သိကြသည်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူတို့အားလုံး အကာဒီရာကို ကစားပြီး ထောင်တွေကို တောင် အတူတူ စီးနင်းကြတယ်။ သူ့အကောင့်ဟောင်းကိုသုံးပြီး ပြန်ကစားတော့မယ်ဆိုရင် သူ့အခန်းဖော်ဟောင်းတစ်ယောက်က သူ့ကိုတွေ့တဲ့ အခွင့်အခါမျိုးမှာ ပြဿနာအများကြီးဖြစ်လာမှာ သေချာပါသည်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သူက နည်းပညာပိုင်းအရ သေပြီးသားပင်။ သူ့လက်ရှိဘ၀ကို ထိခိုက်စေနိုင်တဲ့ အရာတစ်ခုနဲ့ ကြုံလာမဲ့ အခွင့်အရေးကို သူမလိုချင်ပါ။

သူက ခေါင်းယမ်းပြီး မစဉ်းစားတော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သူ့အဖေက သူ့ကို ကစားခွင့်ပေး မလားဆိုတာတောင် မသေချာသေးပေ။

သူ့အဖေအိမ်ပြန်ချိန်နီးသောအခါ လောင်ယန် မတ်တပ်ထရပ်ကာ စာကြည့်တိုက်မှထွက်လာခဲ့သည်။ စာကြည့်တိုက်သည် အိမ်တွင် သင်ကြားပို့ချနေသည့် နေရာဖြစ်သည်။ သူသည် အခြားသူများကို သူ့အခန်းထဲသို့ မဝင်စေချင်ဘဲ ဧည့်ခန်းတွင်လည်း စာမသင်ချင်သောကြောင့် ၎င်းကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။

ဧည့်ခန်းထဲသို့ရောက်သောအခါ ညီငယ်က ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်ကာ ဖုန်းကိုငုံ့ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့ဆီ လှမ်းလာပြီး သူ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်တယ်။

လောင်ဂျင် က သူ့ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ "မင်းရဲ့ ကျူရှင်ဆရာက မင်းကို ဘာတာဝန်မှ မပေးဘူးလား"

"မ‌ပေးဘူး"

"တစ်ခ်ျ၊ ဒီသုံးယောက်က မင်းကို ပျော့ညံ့လွန်းနေတာ သေချာတယ်။"

"ဟေး ညီလေး၊ မင်းရဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့အကိုကို အဲဒီဆရာတွေရဲ့ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုကို လိုချင်လို့လား" "မဟုတ်ဘူး၊ ငါက ဉာဏ်ကောင်းပြီး နာခံမှုရှိလို့ ငါ့ကို တာဝန်မပေးဘူး။"

လောင်ဂျင်က သူတို့အဖေ အိမ်ထဲကို လမ်းလျှောက်သွားလို့ ပြန်ဖြေဖို့ အချိန်မရှိလိုက်ပေ။

လောင်ယန်မတ်တပ်ထရပ်ပြီး သူ့ဆီ လျှောက်သွားလိုက်သည်။ "ဖေဖေ အိမ်ကို ကြိုဆိုပါတယ် အစ်ကို ဘယ်မှာလဲ"

လောင်ရမ်က အခုမှ ဘွဲ့ရပေမယ့် သူတို့မိသားစုရဲ့ ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်လုပ်နေပြီဖြစ်သည်။

"မင်းအစ်ကိုက အချိန်ပိုလုပ်နေတယ်။"

"အချိန်ပိုဆင်း‌ေနတာ" "ဖေဖေ၊ အကို့ကိုအနိုင်ကျင့်နေတာမဟုတ်ပါဘူးနော်"

လောင်ဝေတန် သာ ရယ်မောလိုက်သည်။ "မဟုတ်ပါဘူး။ မင်းအစ်ကိုက အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ကြိုးစားနေတာ။"

"ဒါဆို ဖေဖေ၊ ငါ အာကဒီရာ ကစားလို့ရလားလို့ ဒေါက်တာဟန်ကို မေးပြီးပြီလား" လောင်ယန် ရုတ်​တရက်​မေးလိုက်​ပြီး ​ခေါင်းစဉ်​ကို လုံးဝ​ပြောင်းလိုက်​သည်​။

လောင်‌ဝေတန်သည် သူ့သားကို ငုံ့ကြည့်ကာ မျှော်လင့်ချက်အပြည့်ဖြင့် မက်မွန်ပွင့် မျက်လုံးများဖြစ်‌ နေ၏။ "ငါ‌ေမးခဲ့တယ်။ မင်းကစားရင် ဘာပြဿနာမှမရှိဘူးလို့ ပြောခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် လောင်ယန်က ဒီဂိမ်းက တကယ့်အတွေ့အကြုံကို ယူဆောင်လာပေးတယ်။ ဆိုလိုတာက မင်းနာကျင်လာတဲ့အခါ နာကျင်ခံစားရလိမ့်မယ်။ မင်းကစားချင်သေးလား။ ဒါတောင်?" "ဟုသူက လေးလေးနက်နက် မေးသည်။

"ဆော့ချင်တယ်" လောင်ယန်မဆိုင်းမတွဖြေသည်။

"စိတ်မပူပါနဲ့ ဖေဖေ၊ ကျွန်တော်လည်း သူနဲ့ ကစားရဦးမှာဆိုတော့ ကျွန်တော် ကစားနေရင်းနဲ့ သူ့ကို စောင့်ရှောက်နိုင်မှာပါ" လောင်ဂျင်က ရုတ်တရက် ကြားဖြတ်ပြောလိုက်သည်။ ဒီလိုဂိမ်းမျိုးကို သူတကယ်စိတ်မဝင်စားပေမယ့် သူ့ဒုတိယအစ်ကိုကို သူ့ဘာသာသူ ကစားခွင့်မပေးပါ။ သူ့အစ်ကိုက အရမ်းချစ်စရာကောင်းသည်။ "တစ်ယောက်ယောက်က သူ့ကို အနိုင်ကျင့်ဖို့ ကြိုးစားရင် ဘာဖြစ်မလဲ။" လောင်ဂျင် က ဒီလိုဖြစ်မလာခံပါ ပေ။

လောင်ယန်က မျက်နှာပေါ်မှာ 'စိတ်မပူပါနဲ့ မင်းနောက်မှာငါရှိတယ် ငါမင်းကို ကာကွယ်ပေးမယ်"' လို့ ပြောနေတဲ့ သူ့ညီလေးဆီကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ "ညီလေး၊ ငါ့ကိုယုံပါ။ အကာဒီရာ နဲ့ပတ်သက်ရင် မင်းရဲ့အကာအကွယ်ကို ငါလိုအပ်မယ်မထင်ဘူး။"

လောင်ဝေတန် သက်ပြင်းသာချနိုင်ခဲ့သည်။ "ဒါဆို မင်းနှစ်ယောက်စလုံးအတွက် VR ဦးထုပ်နှစ်လုံး ဝယ်ဖို့ လက်ထောက် ၀မ်ကို ငါခွင့်ပြုလိုက်မယ်။"

လောင်ယန်ဝမ်းသာအားရ ခုန်ပြီး သူ့အဖေကို ပွေ့ဖက်လိုက်သည်။ "ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဖေဖေ!"

အခုတော့ သူနောက်ဆုံးတော့ အကာဒီရာ ကစားနိုင်ပါပြီလေ။

zawgyi

"ၿပီးပါၿပီ ဆရာ" ေလာင္ယန္က သူ႕ေ႐ွ႕တြင္ ရပ္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးအား အေျဖစာ႐ြက္ကို ေပးရင္း ေျပာသည္။

အဲဒီအမ်ိဳးသမီးက သူ႕အေဖငွားထားတဲ့ က်ဴ႐ွင္ဆရာ သုံးေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ပါ။ သူတို႔သည္ တစ္‌ေယာက္လွ်င္ ႏွစ္နာရီၾကာေအာင္ သင္ေပးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ရက္အတြက္ တစ္ေန႔လွ်င္ ေျခာက္နာရီ စာက်က္ခဲ့ရသည္။ က်ဴ႐ွင္ဆရာ သုံးဦးသည္ ထူးခြၽန္ေသာ ဆရာမ်ားျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သူသည္ အသက္ 17 ႏွစ္တြင္ ဆယ္ႏွစ္သားအ႐ြယ္ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ သတိေမ့ေရာဂါျဖစ္ေနပါက၊ သင္ၾကားရန္ ႀကိဳးစားသမွ်ကို သင္ယူရန္မွာ သူ႕အတြက္ အမွန္တကယ္ လြယ္ကူသြားမည္ျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူမဟုတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အားလုံးက ၿငီးေငြ႕စရာေကာင္းၿပီး တကယ္ကို ပင္ပန္းမႈမ်ိဳးျဖစ္လာသည္။

သူသည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက စာက်က္တတ္သူျဖစ္သည္။ မိဘမဲ့ေဂဟာမွာ ႀကီးျပင္းလာရတဲ့ အနာဂတ္ေကာင္းတစ္ခုရဖို႔ သူ႕အတြက္ အမွတ္ေကာင္းေကာင္းရ႐ုံနဲ႔ မလုံေလာက္ဘူးဆိုတာ သူသိသည္။ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ဖို႔လိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားၿပီး အတန္းထဲတြင္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ အၿမဲေလ့လာခဲ့သည္။ တကၠသိုလ္မွာ ဝင္ခြင့္ရၿပီးကတည္းက တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေကာင္းဆုံးလို႔ သတ္မွတ္ခံရခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမူလတန္းအဆင့္ေမးခြန္းေတြအားလုံးကို ေျဖရတာက သူ႕အတြက္ ႐ိုး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္း လြယ္ကူမႈတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။

သူ႕က်ဴ႐ွင္ဆရာသုံးေယာက္စလုံးက သူ႕အေပၚ ၾကင္နာညႇာတာတာ ၾကပါသည္။ သူ႕အေဖက သူတို႔ကို သိပ္တင္းၾကပ္မေနခိုင္းတာေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္တသည္။ သူ အနည္းငယ္ ျပဳံးလိုက္သည္။ သူ႕အေဖနဲ႔ ညီအစ္ကိုေတြက သူ႕ကို ေတာ္ေတာ္ အလိုလိုက္ၾကသည္။ ဒီအတိုင္းသာ ဆက္သြားေနမယ္ဆိုရင္ သူတကယ္ကို အသုံးမဝင္တဲ့သူ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါသည္။

ဆရာမက အေျဖစာ႐ြက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေျဖအားလုံးမွန္ေနတာကို ေတြ႕ရေတာ့ အံ့ၾသသြားသည္။ ဒီကေလးက တကယ္ကို ဉာဏ္ေကာင္းတယ္လို႔ သင္ေပးေနတဲ့ႏွစ္ရက္အတြင္း သူသတိထားမိသည္။ သူသင္ေပးသမွ်ကို အလြယ္တကူနားလည္ႏိုင္သည္ ။ ဤႏႈန္းျဖင့္ သူတို႔သည္ အလယ္တန္းေက်ာင္းအဆင့္သို႔ သူမေမွ်ာ္လင့္ထားသည္ထက္ ပိုမိုျမန္ဆန္စြာ တက္လွမ္း ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

"အရမ္းေကာင္းတယ္၊ အားလုံးမွန္တယ္။ သခင္ငယ္က တကယ္ကို ဉာဏ္ေကာင္းတယ္။"

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာမ။"

"ဒါဆို ဒီေန႔ ဒီမွာပဲ ရပ္လိုက္ၾကရေအာင္။ သခင္ငယ္ကို မနက္ျဖန္ေတြ႕မယ္"

ေလာင္ယန္ ျပဳံးလိုက္သည္။ "ေကာင္းၿပီ မနက္ျဖန္မွ ျပန္ေတြ႕မယ္ ဆရာမ"

ဆရာထြက္သြားေသာအခါ ေလာင္ယန္ သည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ စိတ္ေလွ်ာ့ကာ ပ်င္းရိေသာ ကိုယ္ဟန္ကို ျပသခဲ့သည္။ သူသည္ သူ၏ဖုန္းကိုယူကာ အကာဒီရာႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ေနာက္ဆုံးရသတင္း အခ်က္အလတ္မ်ားကို ႐ွာေဖြခဲ့သည္။ သူေတြ႕႐ွိခ်က္အရ ဂိမ္း၏အပ္ဒိတ္အသစ္သည္ ယခုမွစ၍ သုံးရက္အတြင္း ထြက္႐ွိလာမည္ျဖစ္သည္။ သူတကယ္ကစားခ်င္ခဲ့သည္။ သူ႕အေဖက ခြင့္ျပဳမယ္လို႔ပဲ ေမွ်ာ္လင့္သည္။ ေလာင္ယန္က သူ႕အေဖကို အကာဒီရာကစားခ်င္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပတဲ့အခါ သူက VR ဂိမ္းေဆာ့ရတာ အႏၲရာယ္႐ွိမ႐ွိ ေဒါက္တာဟန္ ကို အရင္ေမးမယ္လို႔ ေျပာပါသည္။ အခုထိေတာ့သူအေျဖမရေသးပါ။

အကာဒီရာ သည္ အျခား MMORPG မ်ားကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ကစားသမားမ်ားသည္ မတူညီေသာ အလုပ္မ်ားကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္၊ ေထာင္မ်ားကို ဝင္ေရာက္စီးနင္းကာ အံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းေသာ လက္နက္မ်ားႏွင့္ ရတနာမ်ားကို ရယူႏိုင္သည့္ အေနာက္စိတ္ကူးယဥ္ေျမတြင္ တည္႐ွိေနသည္။ အမ်ိဳးအစားတူ အျခားဂိမ္းမ်ားမွ ဖယ္ထားႏိုင္ေသာအရာမွာ ၎၏ ဂိမ္းကစားျခင္းကို အမွန္တကယ္ အဟန္႔အတားမ႐ွိေသာ အရည္အေသြးျမင့္ ဇာတ္ေကာင္မ်ားႏွင့္ ကမ႓ာ့ဒီဇိုင္းျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ အခ်ိဳ႕ဂိမ္းမ်ားသည္ လွပေသာ ဒီဇိုင္းမ်ားကို ဦးစားေပး၍ ၎၏ ကစားပုံစံ ကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရၿပီး တစ္ဖက္မွလည္း အလားတူေျပာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ေထာင္တြင္းသခင္ တစ္ခုစီနဲ႔ NPC (လူမေဆာ့ဇာတ္ေကာင္)တစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ ေနာက္ခံဇာတ္လမ္းေတြဟာ အေတာ္ေလး စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းသည္။ ေနာက္တစ္ခုက သူ႕ရဲ႕ ၿပိဳင္ပြဲအမ်ိဳးအစားစနစ္ပါ။ အျခားဂိမ္းမ်ားတြင္ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုကို အမ်ိဳးစားတစ္ခု သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ခုသာ ကန္႔သတ္ႏိုင္သည္။ ပုံမွန္ၿပိဳင္ပြဲအမ်ိဳးအစားတစ္ခုကဲ့သို႔ပင္အရာမ်ိဳးသာ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ အကာဒီရာတြင္ သင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာ ၿပိဳင္ပြဲႏွင့္ ကိုက္ညီမႈမ႐ွိေၾကာင္း စိုးရိမ္စရာမလိုဘဲ သင္အလို႐ွိေသာ မည္သည့္ဇာတ္‌ေကာင္ႏွင့္ ၿပ္ဳင္ပြဲးကိုမဆို ေ႐ြးခ်ယ္ႏိုင္ပါသည္။ ဇာတ္ေကာင္တစ္ခုအား အားေကာင္း ေစျခင္းသည္ ကစားသမား၏ စြမ္းရည္ႏွင့္ ၎တို႔၏ ဇာတ္ေကာင္ႏွင့္ ဂိမ္းတစ္ခုလုံးအေပၚ နားလည္မႈေပၚတြင္ မူတည္ပါသည္။

ေလာင္ယန္ သည္ အထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ အကာဒီရာ ကို စတင္ကစားခဲ့သည္။ ဒါဟာ သူ႕အတြက္ အစပိုင္းမွာ စိတ္ဖိစီးမႈေတြကို ေျပေပ်ာက္ေစမယ့္ နည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ သူ႕တြင္ကိုယ္ပိုင္ ကြန္ျပဴတာသို႔မဟုတ္ လပ္ေတာ့မ႐ွိေသာေၾကာင့္ ၎ကို အခ်ိန္တိုင္း မကစားႏိုင္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႕စိတ္ဖိစီးမႈ မ်ားလာတဲ့အခါမွသာ ကစားခဲ့ပါသည္။ဒါေပမယ့္ သူ ေကာလိပ္တက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္ပိုင္ လက္ေတာ့ပ္ကို ရေတာ့ မၾကာခဏ ေဆာ့ကစားျဖစ္သည္။

တကၠသိုလ္ပတ္ဝန္းက်င္က သူ႕အတြက္ တကယ္ကို စိတ္ဖိစီးေနခဲ့သည္။ သူ႕ရဲ႕ အဆင့္အတန္းေတြကို ေကာင္းေကာင္းထိန္းထားႏိုင္တဲ့အျပင္ လူတိုင္းေ႐ွ႕မွာ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ မင္းသားျဖစ္ဖို႔လည္း လိုအပ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အကာဒီရာ ကစားျခင္းသည္ သူ႕အတြက္ လြန္လြန္ကဲကဲ ခံစားခ်က္အားလုံးကို လြတ္ေျမာက္ေစသည့္ နည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ အဲဒီမွာ သူက ဘီလူးေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ကစားသမားေတြ အမ်ားႀကီးကို သတ္ႏိုင္တယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ လက္နက္ျခင္းတိုက္ခိုက္မႈ ႏွင့္ ကစားသမားအခ်င္းခ်င္းအတြက္ အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ လုပ္ၾကံသူအတန္းကို ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ၿပီးေတာ့ သူက အဲဒါကို တကယ္ေကာင္းလာခဲ့သည္။ မဟုတ္ဘူး၊ ေကာင္း႐ုံတင္မကဘူး၊ သူ႐ွိခဲ့တဲ့ ဆာဗာထဲမွာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ခဲ့သည္။

ေလာင္ယန္က သူ႕အေကာင့္ေဟာင္းကို စစ္ေဆးခ်င္တဲ့အခါ ကြန္ျပဴတာဒါမွမဟုတ္ လပ္ေတာ့သုံးၿပီး အကာဒီရာ ကို ကစားလို႔မရေတာ့ဘူးဆိုတာ သိလိုက္ရသည္။ ယခုအခါ ၎သည္ VRMMORPG သို႔ လုံးဝကူးေျပာင္းသြားပါသည္။ ဤကိစၥတြင္ မြန္းလိုက္မီဒီယာျဖစ္သည့္ ဂိမ္းေဆာ့ဖ္ဝဲဖန္တီးသူမွ ကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္ထားသည့္ VR ဦးထုပ္မပါဘဲ တစ္ဦးသည္ ၎ကို မကစားႏိုင္ပါ။

သူဖတ္တဲ့ဂိမ္း FAQs အရ သူ႕အေကာင့္ေဟာင္းကို အသုံးျပဳၿပီး မကစားႏိုင္ေတာ့ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကြန္ျပဴတာ ဗား႐ွင္းမွ VR ဗား႐ွင္းသို႔ အေကာင့္တစ္ခု လႊဲေျပာင္းရန္ အခ်ိန္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ေျခာက္ႏွစ္ခန္႔က VR ဗား႐ွင္းထြက္႐ွိၿပီးေနာက္ တစ္ႏွစ္ကုန္ဆုံးသြား ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ကြန္ျပဴတာမွ VR သို႔ အမွန္တကယ္ ကူးေျပာင္းမႈကို ၿပီးေျမာက္ရန္ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည္။ ေလာင္ယန္သည္ သူ႕အေကာင့္ေဟာင္းတြင္ ပါသည့္ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ လက္နက္အားလုံးကို မရ႐ွိႏိုင္သည့္အတြက္ ႐ွက္စရာပင္ျဖစ္ေနသည္။

ဒီနည္းက ပိုေကာင္းတာျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ ၎ႏွင့္အတူ၊ သူသည္ သူ၏အေကာင့္ေဟာင္းကို အသုံးျပဳ၍ ဝင္ေရာက္ရေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ ေကာလိပ္႐ွိ အခန္းေဖာ္ သုံးေယာက္စလုံးက သူ႕ဂိမ္းအေကာင့္ အေၾကာင္း သိၾကသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔အားလုံး အကာဒီရာကို ကစားၿပီး ေထာင္ေတြကို ေတာင္ အတူတူ စီးနင္းၾကတယ္။ သူ႕အေကာင့္ေဟာင္းကိုသုံးၿပီး ျပန္ကစားေတာ့မယ္ဆိုရင္ သူ႕အခန္းေဖာ္ေဟာင္းတစ္ေယာက္က သူ႕ကိုေတြ႕တဲ့ အခြင့္အခါမ်ိဳးမွာ ျပႆနာအမ်ားႀကီးျဖစ္လာမွာ ေသခ်ာပါသည္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူက နည္းပညာပိုင္းအရ ေသၿပီးသားပင္။ သူ႕လက္႐ွိဘ၀ကို ထိခိုက္ေစႏိုင္တဲ့ အရာတစ္ခုနဲ႔ ၾကဳံလာမဲ့ အခြင့္အေရးကို သူမလိုခ်င္ပါ။

သူက ေခါင္းယမ္းၿပီး မစဥ္းစားေတာ့ဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ သူ႕အေဖက သူ႕ကို ကစားခြင့္ေပး မလားဆိုတာေတာင္ မေသခ်ာေသးေပ။

သူ႕အေဖအိမ္ျပန္ခ်ိန္နီးေသာအခါ ေလာင္ယန္ မတ္တပ္ထရပ္ကာ စာၾကည့္တိုက္မွထြက္လာခဲ့သည္။ စာၾကည့္တိုက္သည္ အိမ္တြင္ သင္ၾကားပို႔ခ်ေနသည့္ ေနရာျဖစ္သည္။ သူသည္ အျခားသူမ်ားကို သူ႕အခန္းထဲသို႔ မဝင္ေစခ်င္ဘဲ ဧည့္ခန္းတြင္လည္း စာမသင္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ ၎ကို ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္။

ဧည့္ခန္းထဲသို႔ေရာက္ေသာအခါ ညီငယ္က ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္ကာ ဖုန္းကိုငုံ႔ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူ႕ဆီ လွမ္းလာၿပီး သူ႕ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္တယ္။

ေလာင္ဂ်င္ က သူ႕ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ "မင္းရဲ႕ က်ဴ႐ွင္ဆရာက မင္းကို ဘာတာဝန္မွ မေပးဘူးလား"

"မ‌ေပးဘူး"

"တစ္ခ်္၊ ဒီသုံးေယာက္က မင္းကို ေပ်ာ့ညံ့လြန္းေနတာ ေသခ်ာတယ္။"

"ေဟး ညီေလး၊ မင္းရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အကိုကို အဲဒီဆရာေတြရဲ႕ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈကို လိုခ်င္လို႔လား" "မဟုတ္ဘူး၊ ငါက ဉာဏ္ေကာင္းၿပီး နာခံမႈ႐ွိလို႔ ငါ့ကို တာဝန္မေပးဘူး။"

ေလာင္ဂ်င္က သူတို႔အေဖ အိမ္ထဲကို လမ္းေလွ်ာက္သြားလို႔ ျပန္ေျဖဖို႔ အခ်ိန္မ႐ွိလိုက္ေပ။

ေလာင္ယန္မတ္တပ္ထရပ္ၿပီး သူ႕ဆီ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ "ေဖေဖ အိမ္ကို ႀကိဳဆိုပါတယ္ အစ္ကို ဘယ္မွာလဲ"

ေလာင္ရမ္က အခုမွ ဘြဲ႕ရေပမယ့္ သူတို႔မိသားစုရဲ႕ ကုမၸဏီမွာ အလုပ္လုပ္ေနၿပီျဖစ္သည္။

"မင္းအစ္ကိုက အခ်ိန္ပိုလုပ္ေနတယ္။"

"အခ်ိန္ပိုဆင္း‌ေနတာ" "ေဖေဖ၊ အကို႔ကိုအႏိုင္က်င့္ေနတာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္"

ေလာင္ေဝတန္ သာ ရယ္ေမာလိုက္သည္။ "မဟုတ္ပါဘူး။ မင္းအစ္ကိုက အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနတာ။"

"ဒါဆို ေဖေဖ၊ ငါ အာကဒီရာ ကစားလို႔ရလားလို႔ ေဒါက္တာဟန္ကို ေမးၿပီးၿပီလား" ေလာင္ယန္ ႐ုတ္​တရက္​ေမးလိုက္​ၿပီး ​ေခါင္းစဥ္​ကို လုံးဝ​ေျပာင္းလိုက္​သည္​။

ေလာင္‌ေဝတန္သည္ သူ႕သားကို ငုံ႔ၾကည့္ကာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္ျဖင့္ မက္မြန္ပြင့္ မ်က္လုံးမ်ားျဖစ္‌ ေန၏။ "ငါ‌ေမးခဲ့တယ္။ မင္းကစားရင္ ဘာျပႆနာမွမ႐ွိဘူးလို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေလာင္ယန္က ဒီဂိမ္းက တကယ့္အေတြ႕အၾကဳံကို ယူေဆာင္လာေပးတယ္။ ဆိုလိုတာက မင္းနာက်င္လာတဲ့အခါ နာက်င္ခံစားရလိမ့္မယ္။ မင္းကစားခ်င္ေသးလား။ ဒါေတာင္?" "ဟုသူက ေလးေလးနက္နက္ ေမးသည္။

"ေဆာ့ခ်င္တယ္" ေလာင္ယန္မဆိုင္းမတြေျဖသည္။

"စိတ္မပူပါနဲ႔ ေဖေဖ၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူနဲ႔ ကစားရဦးမွာဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ကစားေနရင္းနဲ႔ သူ႕ကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ႏိုင္မွာပါ" ေလာင္ဂ်င္က ႐ုတ္တရက္ ၾကားျဖတ္ေျပာလိုက္သည္။ ဒီလိုဂိမ္းမ်ိဳးကို သူတကယ္စိတ္မဝင္စားေပမယ့္ သူ႕ဒုတိယအစ္ကိုကို သူ႕ဘာသာသူ ကစားခြင့္မေပးပါ။ သူ႕အစ္ကိုက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းသည္။ "တစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႕ကို အႏိုင္က်င့္ဖို႔ ႀကိဳးစားရင္ ဘာျဖစ္မလဲ။" ေလာင္ဂ်င္ က ဒီလိုျဖစ္မလာခံပါ ေပ။

ေလာင္ယန္က မ်က္ႏွာေပၚမွာ 'စိတ္မပူပါနဲ႔ မင္းေနာက္မွာငါ႐ွိတယ္ ငါမင္းကို ကာကြယ္ေပးမယ္"' လို႔ ေျပာေနတဲ့ သူ႕ညီေလးဆီကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ "ညီေလး၊ ငါ့ကိုယုံပါ။ အကာဒီရာ နဲ႔ပတ္သက္ရင္ မင္းရဲ႕အကာအကြယ္ကို ငါလိုအပ္မယ္မထင္ဘူး။"

ေလာင္ေဝတန္ သက္ျပင္းသာခ်ႏိုင္ခဲ့သည္။ "ဒါဆို မင္းႏွစ္ေယာက္စလုံးအတြက္ VR ဦးထုပ္ႏွစ္လုံး ဝယ္ဖို႔ လက္ေထာက္ ၀မ္ကို ငါခြင့္ျပဳလိုက္မယ္။"

ေလာင္ယန္ဝမ္းသာအားရ ခုန္ၿပီး သူ႕အေဖကို ေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။ "ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေဖေဖ!"

အခုေတာ့ သူေနာက္ဆုံးေတာ့ အကာဒီရာ ကစားႏိုင္ပါၿပီေလ။