-LARS-
Kinabukasan...
I woke up early and got ready to go to school. Even though my head hurts from the amount of alcohol we drank last night.
I intend to go by Kia's house to pick her up. But I hadn't even reached their house, when I saw her get into a familiar car. Ang kotse ng bwisit na Jake.
Napaismid akong naglakad papunta sa harapan ng bahay nila nang makaalis ang kotse. Sakto naman papalabas na ng gate ang Aaron. "Oh. Umalis na Kia". Aniya.
"I'm not here for her". Pinaningkitan ako ng mga nito bago isinarado ang gate nila.
"For whome, then"?
"For you".
"Ah talaga"? Taka ako nitong tinignan, bago nagpatiunang maglakad. Sumabay ako sa kaniya.
Aaron and I were about to cross the street, when I recognized the familiar girl in front of us. Mahina naman akong siniko ni Aaron at bumulong. "Si Kia ito, diba"? I was about to answer him, when the light on the other side of the road turned green.
Kia was about to cross, when I noticed a motorcycle approaching. Instead of pulling her bag, I pulled her hair.
"Aw, aw, aw". Angal nito habang hawak ang kamay kong hila-hila ang buhok niya. Binitawan ko ito at masama niya akong tinignan. "What is wrong with you"?
I cleared my throat as I blinked repeatedly. "M-May paparaan na motor eh".
"Pwede namang sa bag. Tsk". Inirapan ako nito habang inaayos ang nagulong buhok at nagpatiunang tumawid.
Sumunod kami ni Aaron. "Gagu ka, bakit sa buhok"? Aniya habang tumatawid kami. Napakamot na lang ako sa likurang bahagi ng ulo ko.
"Minus point na naman, Jandrik".
Habang nagc-class, nakatitig lang ako sa Kia na busy sa pagt-take ng notes sa notebook niya, habang kagat-kagat ko ang kuko ko sa hinlalaking daliri ko sa kanang kamay.
Should I apologize? But why should I? Kung hindi ko ginawa 'yon, nasagasaan na sana siya.
Pero sa sinabunutan mo siya. My damn brain said. Should I already need to change my brain literally?
Kasalukuyan kong nakikipag-away sa utak ko, nang marinig kong tumunog na ang bell. I was about to approach Kia, when I heard her conversation with Jicyl.
"Sure ka? Hindi ka sasabay kumain"? Jicyl asked her.
"Umm. Sabay kami ni Jake. Gusto mong sumabay din"?
"Nah. Mahal ko pa buhay ko. Ayokong maging third wheel. Besides, may usapan kami ni Aaron na sa kanila ako sasabay". Mapang-asar naman siyang tinignan ni Kia. "What"?
"Napapadalas ha". Mahina nitong siniko si Jicyl.
"Napapadalas din kayo ni Jake ha". Napaismid naman si Kia.
"Psh. Bahala ka jan".
"Tsk. Akala mo ha". They both laughed as they left the classroom.
Naiwan akong nakatulala. "Thirdwheel"? I whispered.
"Tahimik mo ha". Bumalik ako sa katauhan ko at napatingin sa kung sino ang marahan na sumiko sa akin.
"Pabayaan mo. Iniisip siguro niyan yung kanina". Natatawa-tawang asar sa akin ni Aaron. Masama ko lang siyang tinignan.
"Anong kanina"? Tanong ng Ralph.
"Patawid sana kami, nang makasabay namin si Kia. Tapos noong tatawid na sana si Kia, may nakita itong si Lars na motor na paparaan, tapos sinabunutan si Kia".
Kunot noo naman akong tinignan ng Ralph at Jicyl. "Sinabunutan"? Sabay nilang aniya.
You know, you both perfect for each other.
"I was about to pulled her bag. Not her hair". Depensa ko.
"Eh bakit buhok nahila mo"? Tanong ni Aaron habang natatawa.
"I-I got nervous". I whispered.
"Uso kasi magbaba ng pride". Parinig ni Jicyl.
"Ah-huh". Sang-ayon ni Ralph.
I rolled my eyes at Ralph. Look who's talking...
"Hmm? Nasaan si Kia"? Aaron asked when he see me standing at the gate.
"She left... With that Jake guy".
"Hmm. Why am I smelling jealousy"?
"I am not". Narinig ko pang tumawa siya bago ako nagpatiunang maglakad.
Why would I be jealous to that guy? Eh 'di namang hamak na mas gwapo ako roon. Tsk.
"Mukhang nagkakaigihan na yung dalawa". Parinig ni Rence.
"Kanino mo naman nabalitaan 'yan"? Aaron asked.
"Kay Ralph". Napatingin naman kami pare-parehas sa Ralph na tahimik na kumakain sa pulutan.
He looked at us innocently. "What? Ayon ang sabi ni Jicyl eh".
"And since when the two of you become close"?
"Why? Have I made you jealous again, Aaron"? Ralph smirked.
"Sapakan".
"This bitch"!
"Oh, awat"! Pigil sa kanila ni Rence.
Napakagat ako sa ibabang labi ko, nang maalala ang sinabi ni Jicyl.
"Nah. Mahal ko pa buhay ko. Ayokong maging third wheel. Besides, may usapan kami ni Aaron na sa kanila ako sasabay".
Third wheel...
Third wheel...
Third wheel...
Dere-deretso kong ininom ang halos kalahating laman na alak ng basong hawak ko. Nagmamadali ko itong inilapag sa center table pagkatapos, 'tsaka kinuha ang phone ko sa bulsa ng pants ko.
To: Kia ♡
- Nakakain ka na ba?
-end-
Tama ba 'tong tini-text ko?
To: Kia ♡
- Can we talk?
-end-
Napakagat ako sa kuko ng hinlalaki ko, nang ilang minuto pang walang sagot akong nakuha mula sa kaniya.
To: Kia ♡
- Are you still with him?
-end-
To: Kia ♡
- Why aren't you answering my texts?
-end-
To: Kia ♡
- Should I call you instead?
-end-
To: Kia ♡
- What are you two doing?
-end-
"Kia". I tried to hold her arm, but she just removed my hand. "Please". Instead of saying anything, she just looked at me emotionless, and turned her back.
I chased her as she walked away from me, and hugged her from behind. "Please. Let's talk".
"Wala na tayong dapat pang pag-usapan, Drik... At wala nang tayo. Sa'yo na mismo nanggaling".
"I didn't say anything like that. I only said that we need space".
"Gano'n na rin 'yon". Tinanggal ni Kia ang pagkakayakap ko sa kaniya at tinignan ako ng deretso sa mata. "I don't love you anymore, Drik".
Magsasalita pa sana ako, nang biglang may dumating na isang pamilyar na kotse. Binaba nito ang windshield, pati ang suot niyang sunglasses.
"Let's go babe".
Taka akong tumingin kay Kia. "Babe"? Ulit ko.
"Oo. Kami na ni Jake".
"No".
"Yes". Sabay nilang sambit habang nakangiti.
"Hop in". Aniya ng Jake.
"Alright". Matamis na ngumiti sa kaniya si Kia at sumakay sa may passenger's seat.
Tinignan pa muna ako ng Jake na mapang-asar, bago pinatakbo ang kotse at iniwan ako.
"No". Napaluhod ako habang humahagugol. "No"!
"Aw"! Napahawak ako sa ulo ko, nang tumama ito sa kung anong matigas na bagay. Marahan ko itong hinimas.
Masama kong tinignan ang lamesang mababasagin na umumpog sa ulo ko. "Bwisit na salamin".
I slowly stood up and sat on the sofa where I fell. Napahawak ako sa ulo at balakang ko habang nakangiwi.
Sakit ng katawan ko.
My eyes widened as I remembered something. I took my phone from the center table. I was hoping that Kia would have a reply to me, but there isn't.
Naalala ko naman ang bangungot ko kanina. Napahigpit ang hawak ko sa phone ko.
You can't do this to me Kiandra...
Kinuha ko ang jacket kong nakapatong sa sandalan ng sofa at lumabas sa mala-condominium na bahay ni Ralph.
We will fix this whether you like it or not...
"I Hate This"!
-TO BE CONTINUED-