"Jungkook ငါ့ကိုလႊတ္ပါ ေအာက္ခ်ၿပီး
အိမ္ျပန္ပို႔ေပးပါ"
သူေျပာေတာ့ေအာက္ခ်ေပးလာတယ္ သူကို
မ်က္နွာငယ္နဲ႔စိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူလက္ကို
ဆြဲၿပီး အခန္းတစ္ခုထဲဝင္သြားတာ ေသခ်ာၾကည့္မွ
အဲ့တာေမေမက Jungkookေက်ာင္းတက္ရင္
နီးေအာင္လို႔ဆိုၿပီး ကြန္ဒိုတစ္ခန္းဝယ္ေပးထားတာ
အခုသူကိုအဲ့ကိုေခၚလာတာပဲ
"Jungkookငါ့ကို ဘာလို႔ဒီကိုေခၚလာတာလဲ"
သူေျပာတာကိုအေျဖျပန္မေပးပဲ အခန္းတစ္ခန္းထဲကို ပစ္ထည့္ၿပီး တံခါးပိတ္သြားတယ္
"Jungkookတံခါးျပန္ဖြင့္ေပးပါ ငါတကယ္
ကတိ့တည္ပါမယ္လို႔ ေဖေဖစီစဥ္ေပးလဲ ငါျငင္းပါမယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဖြင့္ေပးပါ
Jungkook!! ငါေျပာတာၾကားလားလို႔ ဟင့္..."
Jungkookၾကားပါသည္ တမင္မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး တံခါးေလာ့ခ်ထားလိုက္တယ္ သူကိုကို႔ကို
မယုံပါ ကတိ့ကိုအလြယ္ေပးၿပီး အလြယ္ဖ်က္ေနတာ သူပဲရည္းစားမ်ားၿပီး
လူတကာနဲ႔ဒိတ္ခ်င္ဒိတ္မယ္ ကိုကိုက သူကလြဲရင္
က်န္တဲ့သူကို ဦေနွာက္ထဲကို မထည့္ေစခ်င္တာ
ထယ္ေယာင္း ငိုသာခ်မိေတာ့တယ္ Jungkook
သူကိုအခုလိုေတြဘာလို႔လုပ္လဲ သူမသိဘူး
သူက်လူတကာနဲ႔ပလူးေနၿပီ ကိုယ္နဲ႔မသိတဲ့ လူနဲ႔တစ္ခါေလးဒိတ္တာကို ဖ်က္လို႔ကိုမၿပီးေတာ့
ဘူး အခုအခန္းပါ ပိတ္ထားေသး
သူအေတြးနဲ႔ငိုေနတုန္း ေဘာင္ဘီအိတ္ကပ္ထဲက
ဖုန္းကိုသတိထားမိသြားၿပီး Jungkookက
ေမေမဆို ပိုေလးစားတယ္ အဲ့ေၾကာင့္ ေမေမဆီ
အကူညီေတာင္းဖို႔ ဖုန္းေခၚလိုက္တယ္
"Hello ေမေမ"
"သား ဘာျဖစ္လို႔လဲ အသံကတုန္ေနတာ ငိုေနတာလား"
"ေမေမ ေမေမသားJungkookေလ သားဒိတ္ကို
ျဖတ္ၿပီး အခန္းတံခါးပိတ္ထားတယ္ အဲ့တာကူညီပါအုန္း"
"Hello ... Hello သား ဘာေျပာေနတာလဲ မၾကားရဘူး လိုင္းမေကာင္းဘူးထင္တယ္ Hello"
"Helloေမေမ Hello သားေျပာတာၾကားလား"
သူမဖုန္းကိုခ်လိုက္သည္ သူၾကားတာေပါ့ Jungkookဘယ္လိုေတြ လုပ္ေနမွန္းမသိဘူး
ဒီကအေမက အကုန္လိုက္ေျပာေနရမွာလား ဟူးးး
သူလဲသူသားJungkookဆီ ဖုန္းေခၚလိုက္တယ္
"Hello Mommy"
"Mommyမေနနဲ႔ နင္ကိုကို႔ကို ဘာမွမလုပ္ဘူးလား"
"ဗ်ာ...ဘယ္လိုသိတာ"
"ဟိုကငါလွမ္းတိုင္တာ ငါလိုင္းမေကာင္းသလိုလိုနဲ႔
ဖုန္းခ်လိုက္တာ နင္Daddyဆီမတိုင္ခင္ လုပ္စရာရွိတာလုပ္ ငါကဘာလဲ အကုန္လိုက္ေျပာေနရမွာလား"
"ကိုကိုက လုပ္ခံပါမလား ညီအစ္ကိုဆိုၿပီ"
"ဟဲ့ ညီအစ္ကိုရင္းမွမဟုတ္တာ နင္လဲသိတယ္ေလ ဘာျပစ္မႈမွလဲ မေျမႇာက္ဘူး
ဘာမွလဲငရဲႀကီးတာမဟုတ္ဘူး နင္အခ်ိန္ဆြဲမေနနဲ႔
နင္Daddyဆီဖုန္းဆက္ေနလိမ့္မယ္"
"အဲ့ဆိုၿပီးေရာဗ်ာ... ကြၽန္ေတာ္ ညျပန္လာခ်င္
လာမယ္ လာျဖစ္ခဲ့ရင္ဖုန္းဆက္မယ္ မလာျဖစ္ရင္လဲ ဖုန္းႀကိဳဆက္မယ္"
"ေအ့ေအး ဒါပဲ ကိုယ္ကိစၥသာၿပီးေအာင္လုပ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
Jungkookလဲ ဖုန္းခ်ၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ဝင္လာၿပီး
ေရခဲေသတၱာထဲက ဘီယာကိုတစ္ဝက္နီးပါး ဒီတိုင္းေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္ လူကရီေဝေဝ ျဖစ္လာမွ ကိုကိုထားထားတဲ့အခန္းကို ဖြင့္ၿပီးဝင္လိုက္တာ ဖုန္းတစ္လုံးနဲ႔ ဟိုဘက္ေလ်ွာက္ ဒီဘက္ေလ်ွာက္ေနတာ သူလဲ
ျမင္ေရာ အနားေရာက္လာတယ္
"Jungkook ျပန္... ဟင္ မူးေနတယ္ နံေစာ္ေနတာပဲ"
"ေအ့..."
ေလခ်ဥ္တက္ၿပီး ကိုကို႔ကိုဖက္လိုက္တယ္ ကိုကိုက သူကိုျပန္ဖက္ထားေပးတယ္ ကိုကိုရင္ခြင္က သူတြက္အေႏြးေထြးဆုံး Mommyေတာင္ ကိုကိုနဲ႔ယွဥ္ရင္ ဒုတိယပဲ
(အိမ္ကမာတာမိခင္တြက္ မ်က္ရည္အေတာင့္လိုက္ပဲ-_-)
တျဖည္းျဖည္း ခႏၶာကိုယ္ကို ေ႐ြ႕လိုက္တာ ကုတင္နားေရာက္ေတာ့ ကိုကို႔ကို ကုတင္ေပၚ ပစ္တင္လိုက္တယ္
"Jungkook ဘာလုပ္တာလဲ!
Jungkook မူးေနရင္လဲ ဒီတိုင္းအိပ္ပါေတာ့!"
သူေျပာတာကိုဂရုမစိုက္ပဲ သူရဲ႕ပါးကို နႈတ္ခမ္းနဲ႔
တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔နမ္းၿပီး ေအာက္နႈတ္ခမ္းကို စုပ္ေနတယ္ သူလဲJungkookကို တြန္းထုတ္ၿပီး
အိပ္ယာေပၚကဆင္းဖို႔လုပ္ေတာ့ ျပန္ဆြဲေခၚၿပီး
လက္နွစ္ဖက္ကို တစ္ဖက္စီမွာ ႀကိဳးတုပ္လိုက္တယ္
အဲ့တာၿပီးတာနဲ႔ သူနႈတ္ခမ္းပါးထဲကို အနံ႔ရိုင္းနဲ႔
အနမ္းၾကမ္းေတြ ဝင္ခ်လာတယ္ ျပန္တုန္႔ျပန္မေပးပဲ ရုန္းေနေတာ့
"ကိုကို႔ကို ကြၽန္ေတာ္မၾကမ္းခ်င္ဘူးေနာ္"
"Jung~Jungkook ငါတို႔က ညီကိုေတြေလ ဒါ~ဒါက"
"ညီအစ္ကိုလဲဘာျဖစ္လဲဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္ကိုခ်စ္တယ္မလား အဲ့ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာသင့္တယ္မလား"
ထယ္ေယာင္းေခါင္းကိုတသြင္သြင္ခါေတာ့
Jungkookကရယ္သည္ ၿပီးေတာ့ သူခါးကို
ဖိကိုင္ထားၿပီး အကၤ်ီကို အေပၚတိုးကာ ဗိုက္နားေလးကို ကိုက္စုပ္ေနေတာ့သည္
"အ့! Jungkook မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ ေျပာေနတယ္ေလ အ့ အ့ ဟင့္ လႊတ္ေပးပါ
ေတာင္းပန္ပါတယ္"
Jungkookက သူေျပာတာကို လုံးဝနားမဝင္ပုံပင္
Jungkookက သူကိုယ္ေပၚက အကၤ်ီကို ခြၽတ္ထည့္ၿပီး အခုသူအကၤ်ီေတြကို ဆြဲၿဖဲကာ
ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္
"Jungkook!! ရပ္ေတာ့လို႔!"
မရပ္ေပးတဲ့ျပင္ အေပၚပိုင္းဗလာျဖစ္ေနတဲ့ သူခႏၶာကိုယ္ေပၚက နို႔ကိုတစ္ဖက္က စုပ္ေနၿပီး
တစ္ဖက္လက္နဲ႔ ဖိေခ်ေနတာမို႔ ေခါင္းကိုဟိုဘက္လွည့္ၿပီး ညည္းမိေတာ့တယ္
"အား အ့ နာတယ္! Jungkook ငါစိတ္ဆိုးလာၿပီးေနာ္!!"
"ဟက္!!"
သူစကားကို ဟက္တစ္လုံးထဲနဲ႔ ေခ်ပၿပီး လည္ပင္ကေနစၿပီး ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး အနီးကြက္ေတြ ထင္းေနေအာင္ ကိုက္စုပ္ေနေတာ့သည္ သူကိုက္လို႔ၿပီးေတာ့
မ်က္နွာကို လက္နွစ္ဖက္နဲ႔အုပ္ကိုင္ၿပီး အေပၚတည့္တည့္ကေန စိုက္ၾကည့္ေတာ့သည္
"ကိုကို ကတိ့မတည္ဘူး"
"ဟုတ္တယ္ ငါကတိ့မတည္ဘူး ေနာင္ထပ္မျဖစ္ေစရဘူးလို႔ ကတိ့ေပးပါတယ္
ေနာ္ kookieေလး ေနာ္..."
သူေျပာတာကို ေခါင္းၿငိမ့္ရုံေလးပဲ အသိမွတ္ျပဳၿပီး
ေမးစိနဲ႔ေအာက္နႈတ္ခမ္းကို သရဲစီးသလို စုပ္ေနေတာ့သည္ ၿပီးတာနဲ႔ ခါးကိုျပန္မတ္ကာ
သူေဘာင္ဘီက ခါးပတ္ကိုဆြဲခြၽတ္ၿပီး ေဘာင္ဘီခြၽတ္လိုက္တာမို႔ Jungkookရဲ႕
အငယ္ေကာင္ေၾကာင့္ မ်က္လုံးျပဴးၿပီး ေခါင္းကို
ညာဘက္ ေစာင္းမိသြားေတာ့တယ္
"ရွက္သြားတာလားကိုကို ခ်စ္စရာေလးပဲ"
ဘယ္ဘက္ပါးကိုနမ္းသြားၿပီ ကိုယ္ေဘာင္ဘီပါ
အကုန္ဆြဲခြၽတ္ၿပီး ဒူကိုေထာင္လိုက္ၿပီး ေပါင္ကိုၿဖဲကာ ထိုေပါင္ၾကားထဲ သူဟာႀကီး
ရမ္းတန္းတန္းနဲ႔ တိုးဝင္လာတဲ့ Jungkook
"Jungkookေတာင္းပန္ပါတယ္ ရပ္လိုက္ပါ
ရပ္လိုက္ပါေတာ့ ငါခံနိုင္ရည္မရွိေလာက္ဘူး
Jungkook အားးးးး"
သူကိုၿပံဳးျပၿပီး တစ္ခ်က္ထဲေဆာင့္ခ်လိုက္တဲ့
Jungkook လက္နဲ႔တားခ်င္ပင္မဲ့ လက္နွစ္ဖက္က
ႀကိဳးနဲ႔တုပ္ခံထားရတာ အခုလဲ အျမန္ေတြ ေဆာင့္ေနတာမို႔
"အားးးးး ဟင့္ ေတာ္ပါေတာ့ Jungkook!!
မင္းကိုမုန္းမိေတာ့မယ္!!"
အဲ့လိုေျပာလိုက္ေတာ့ ေဆာင့္ရာကေန ခ်က္ခ်င္းရပ္ၿပီး သူကိုစိုက္ၾကည့္လာတယ္
"မမုန္းရဘူး ကြၽန္ေတာာကို မုန္းလို႔မရဘူးေနာ္"
"အဲ့ဆို အခုခ်က္ခ်င္းမင္းဟာကိုထုတ္ေပး!!"
အဲ့ၾကခ်က္ခ်င္းထုတ္ေပးၿပီး ႀကိဳးေတြျဖည္ေပးေတာ့သည္ ထေျပးမလို႔ရွိေသး
လက္ကေနဆြဲၿပီး ရင္ခြင္ထဲဆြဲထည့္
ထားေတာ့သည္ ေအာက္ပိုင္းကို ေစာင္ၿခံဳေပးတယ္ အဲ့တာၿပီးတာနဲ႔ တင္းေနေအာင္
ဖက္ထားကာ
"ထြက္ေျပးဖို႔မစဥ္းစားပါနဲ႔ မဟုတ္ရင္ ဒီထပ္ေဝးရာကို ေခၚသြားမွာ"
"ဟုတ္ၿပီမေျပးဘူး အိမ္ျပန္ရေအာင္ေနာ္ လိမၼာပါတယ္ ကိုကိုkookieေလးက"
"ကြၽန္ေတာ္ကိုမုန္းပါတယ္လို႔ ဘယ္ေတာ့မွမေျပာပါနဲ႔"
"ဒါေတြက ညီအစ္ကိုေတြတြက္ မသင့္ေတာ္ဘူးေလ သိရဲ႕သာနဲ႔"
"ကြၽန္ေတာ္အဲ့တာေတြ မသိခ်င္ဘူး ေနာက္ခါကိုကို ပါးစပ္ကမုန္းတယ္ဆိုတဲ့ မထြက္မိပါေစနဲ႔"
"မဟုတ္ေသးဘူးေလ...ကိုကိုေျပာမယ္"
"မေျပာနဲ႔ထားေတာ့ ဒါကိုလဲေမ့လိုက္ေတာ့
ကိုကိုကတိ့ကိုလဲတည္ပါ မဟုတ္ရင္ အတည္လုပ္ေတာ့မွာ အဲ့က်မွ ကြၽန္ေတာ္အဆိုးမဆိုပါနဲ႔ ကိုကို"
"အင္းအင္း"
Jungkookရင္ခြင္ထဲမွာျမဳပ္ေနတဲ့သူဟာ ကေလးလိုပဲ Jungkookက သူကိုၿပံဳးစိစိနဲ႔
စိူက္ၾကည့္ေနလို႔ ေမးေငါ့ျပေတာ့
"ကိုကိုနာသြားတာလား ကိုကိုဟာက နီတာရဲေလးဆိုေတာ့ စိတ္မထိန္းနိုင္သြားလို႔ပါ
အုံဖြ"
"ဘာေတြေျပာေနမွန္းကိုမသိဘူး"
"ေဟာဗ်ာ တကယ္နီတာရဲဟစိေလး မယုံရင္ျပမယ္"
"အာ...ယုံတယ္လို႔"
"ယုံတယ္ေပါ့"
"အင္း"
"တကယ္"
"အင္းလို႔"
"တကယ္နီတာ....အြန္႔..."
ထယ္ေယာင္းလဲဆက္မေျပာေအာင္ သူမ်က္နွာကို အုပ္ကိုင္ၿပီးနမ္းလိုက္ေတာ့တယ္ အဲ့က်အနမ္းကို
ဦေဆာင္ကာ ႏူးညံ့စြာနွစ္ေယာက္သာ ပုံေဖာ္ေနၾကေတာ့တယ္။
& & & & & & & & & & & &
ခ်က္ခ်င္းႀကီးေမွာင္ေပးစရာလား ဟဲဟဲ မေမွာင္ေပးေသးဘူး ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲ ဇာတ္ရွိန္ဆြဲမယ္ ေမြးေန႔နီးၿပီးမို႔ မေမွာင္ခ်င္ေသးဘူး😝
Vote,Comment Plz🙏
3824 Words
#Kim Julia✍️
"Jungkook ငါ့ကိုလွှတ်ပါ အောက်ချပြီး
အိမ်ပြန်ပို့ပေးပါ"
သူပြောတော့အောက်ချပေးလာတယ် သူကို
မျက်နှာငယ်နဲ့စိုက်ကြည့်လိုက်တော့ သူလက်ကို
ဆွဲပြီး အခန်းတစ်ခုထဲဝင်သွားတာ သေချာကြည့်မှ
အဲ့တာမေမေက Jungkookကျောင်းတက်ရင်
နီးအောင်လို့ဆိုပြီး ကွန်ဒိုတစ်ခန်းဝယ်ပေးထားတာ
အခုသူကိုအဲ့ကိုခေါ်လာတာပဲ
"Jungkookငါ့ကို ဘာလို့ဒီကိုခေါ်လာတာလဲ"
သူပြောတာကိုအဖြေပြန်မပေးပဲ အခန်းတစ်ခန်းထဲကို ပစ်ထည့်ပြီး တံခါးပိတ်သွားတယ်
"Jungkookတံခါးပြန်ဖွင့်ပေးပါ ငါတကယ်
ကတိ့တည်ပါမယ်လို့ ဖေဖေစီစဉ်ပေးလဲ ငါငြင်းပါမယ် တောင်းပန်ပါတယ် ဖွင့်ပေးပါ
Jungkook!! ငါပြောတာကြားလားလို့ ဟင့်..."
Jungkookကြားပါသည် တမင်မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး တံခါးလော့ချထားလိုက်တယ် သူကိုကို့ကို
မယုံပါ ကတိ့ကိုအလွယ်ပေးပြီး အလွယ်ဖျက်နေတာ သူပဲရည်းစားများပြီး
လူတကာနဲ့ဒိတ်ချင်ဒိတ်မယ် ကိုကိုက သူကလွဲရင်
ကျန်တဲ့သူကို ဦနှောက်ထဲကို မထည့်စေချင်တာ
ထယ်ယောင်း ငိုသာချမိတော့တယ် Jungkook
သူကိုအခုလိုတွေဘာလို့လုပ်လဲ သူမသိဘူး
သူကျလူတကာနဲ့ပလူးနေပြီ ကိုယ်နဲ့မသိတဲ့ လူနဲ့တစ်ခါလေးဒိတ်တာကို ဖျက်လို့ကိုမပြီးတော့
ဘူး အခုအခန်းပါ ပိတ်ထားသေး
သူအတွေးနဲ့ငိုနေတုန်း ဘောင်ဘီအိတ်ကပ်ထဲက
ဖုန်းကိုသတိထားမိသွားပြီး Jungkookက
မေမေဆို ပိုလေးစားတယ် အဲ့ကြောင့် မေမေဆီ
အကူညီတောင်းဖို့ ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်
"Hello မေမေ"
"သား ဘာဖြစ်လို့လဲ အသံကတုန်နေတာ ငိုနေတာလား"
"မေမေ မေမေသားJungkookလေ သားဒိတ်ကို
ဖြတ်ပြီး အခန်းတံခါးပိတ်ထားတယ် အဲ့တာကူညီပါအုန်း"
"Hello ... Hello သား ဘာပြောနေတာလဲ မကြားရဘူး လိုင်းမကောင်းဘူးထင်တယ် Hello"
"Helloမေမေ Hello သားပြောတာကြားလား"
သူမဖုန်းကိုချလိုက်သည် သူကြားတာပေါ့ Jungkookဘယ်လိုတွေ လုပ်နေမှန်းမသိဘူး
ဒီကအမေက အကုန်လိုက်ပြောနေရမှာလား ဟူးးး
သူလဲသူသားJungkookဆီ ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်
"Hello Mommy"
"Mommyမနေနဲ့ နင်ကိုကို့ကို ဘာမှမလုပ်ဘူးလား"
"ဗျာ...ဘယ်လိုသိတာ"
"ဟိုကငါလှမ်းတိုင်တာ ငါလိုင်းမကောင်းသလိုလိုနဲ့
ဖုန်းချလိုက်တာ နင်Daddyဆီမတိုင်ခင် လုပ်စရာရှိတာလုပ် ငါကဘာလဲ အကုန်လိုက်ပြောနေရမှာလား"
"ကိုကိုက လုပ်ခံပါမလား ညီအစ်ကိုဆိုပြီ"
"ဟဲ့ ညီအစ်ကိုရင်းမှမဟုတ်တာ နင်လဲသိတယ်လေ ဘာပြစ်မှုမှလဲ မမြှောက်ဘူး
ဘာမှလဲငရဲကြီးတာမဟုတ်ဘူး နင်အချိန်ဆွဲမနေနဲ့
နင်Daddyဆီဖုန်းဆက်နေလိမ့်မယ်"
"အဲ့ဆိုပြီးရောဗျာ... ကျွန်တော် ညပြန်လာချင်
လာမယ် လာဖြစ်ခဲ့ရင်ဖုန်းဆက်မယ် မလာဖြစ်ရင်လဲ ဖုန်းကြိုဆက်မယ်"
"အေ့အေး ဒါပဲ ကိုယ်ကိစ္စသာပြီးအောင်လုပ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
Jungkookလဲ ဖုန်းချပြီး မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်လာပြီး
ရေခဲသေတ္တာထဲက ဘီယာကိုတစ်ဝက်နီးပါး ဒီတိုင်းမော့သောက်လိုက်တယ် လူကရီဝေဝေ ဖြစ်လာမှ ကိုကိုထားထားတဲ့အခန်းကို ဖွင့်ပြီးဝင်လိုက်တာ ဖုန်းတစ်လုံးနဲ့ ဟိုဘက်လျှောက် ဒီဘက်လျှောက်နေတာ သူလဲ
မြင်ရော အနားရောက်လာတယ်
"Jungkook ပြန်... ဟင် မူးနေတယ် နံစော်နေတာပဲ"
"အေ့..."
လေချဉ်တက်ပြီး ကိုကို့ကိုဖက်လိုက်တယ် ကိုကိုက သူကိုပြန်ဖက်ထားပေးတယ် ကိုကိုရင်ခွင်က သူတွက်အနွေးထွေးဆုံး Mommyတောင် ကိုကိုနဲ့ယှဉ်ရင် ဒုတိယပဲ
(အိမ်ကမာတာမိခင်တွက် မျက်ရည်အတောင့်လိုက်ပဲ-_-)
တဖြည်းဖြည်း ခန္ဓာကိုယ်ကို ရွေ့လိုက်တာ ကုတင်နားရောက်တော့ ကိုကို့ကို ကုတင်ပေါ် ပစ်တင်လိုက်တယ်
"Jungkook ဘာလုပ်တာလဲ!
Jungkook မူးနေရင်လဲ ဒီတိုင်းအိပ်ပါတော့!"
သူပြောတာကိုဂရုမစိုက်ပဲ သူရဲ့ပါးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့
တပြွတ်ပြွတ်နဲ့နမ်းပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နေတယ် သူလဲJungkookကို တွန်းထုတ်ပြီး
အိပ်ယာပေါ်ကဆင်းဖို့လုပ်တော့ ပြန်ဆွဲခေါ်ပြီး
လက်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်စီမှာ ကြိုးတုပ်လိုက်တယ်
အဲ့တာပြီးတာနဲ့ သူနှုတ်ခမ်းပါးထဲကို အနံ့ရိုင်းနဲ့
အနမ်းကြမ်းတွေ ဝင်ချလာတယ် ပြန်တုန့်ပြန်မပေးပဲ ရုန်းနေတော့
"ကိုကို့ကို ကျွန်တော်မကြမ်းချင်ဘူးနော်"
"Jung~Jungkook ငါတို့က ညီကိုတွေလေ ဒါ~ဒါက"
"ညီအစ်ကိုလဲဘာဖြစ်လဲဗျာ ကျွန်တော်ကိုချစ်တယ်မလား အဲ့တော့ ကျွန်တော်ဆန္ဒကို လိုက်လျောသင့်တယ်မလား"
ထယ်ယောင်းခေါင်းကိုတသွင်သွင်ခါတော့
Jungkookကရယ်သည် ပြီးတော့ သူခါးကို
ဖိကိုင်ထားပြီး အင်္ကျီကို အပေါ်တိုးကာ ဗိုက်နားလေးကို ကိုက်စုပ်နေတော့သည်
"အ့! Jungkook မသင့်တော်ဘူးလို့ ပြောနေတယ်လေ အ့ အ့ ဟင့် လွှတ်ပေးပါ
တောင်းပန်ပါတယ်"
Jungkookက သူပြောတာကို လုံးဝနားမဝင်ပုံပင်
Jungkookက သူကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီကို ချွတ်ထည့်ပြီး အခုသူအင်္ကျီတွေကို ဆွဲဖြဲကာ
ချွတ်ပစ်လိုက်သည်
"Jungkook!! ရပ်တော့လို့!"
မရပ်ပေးတဲ့ပြင် အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြစ်နေတဲ့ သူခန္ဓာကိုယ်ပေါ်က နို့ကိုတစ်ဖက်က စုပ်နေပြီး
တစ်ဖက်လက်နဲ့ ဖိချေနေတာမို့ ခေါင်းကိုဟိုဘက်လှည့်ပြီး ညည်းမိတော့တယ်
"အား အ့ နာတယ်! Jungkook ငါစိတ်ဆိုးလာပြီးနော်!!"
"ဟက်!!"
သူစကားကို ဟက်တစ်လုံးထဲနဲ့ ချေပပြီး လည်ပင်ကနေစပြီး ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး အနီးကွက်တွေ ထင်းနေအောင် ကိုက်စုပ်နေတော့သည် သူကိုက်လို့ပြီးတော့
မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပြီး အပေါ်တည့်တည့်ကနေ စိုက်ကြည့်တော့သည်
"ကိုကို ကတိ့မတည်ဘူး"
"ဟုတ်တယ် ငါကတိ့မတည်ဘူး နောင်ထပ်မဖြစ်စေရဘူးလို့ ကတိ့ပေးပါတယ်
နော် kookieလေး နော်..."
သူပြောတာကို ခေါင်းငြိမ့်ရုံလေးပဲ အသိမှတ်ပြုပြီး
မေးစိနဲ့အောက်နှုတ်ခမ်းကို သရဲစီးသလို စုပ်နေတော့သည် ပြီးတာနဲ့ ခါးကိုပြန်မတ်ကာ
သူဘောင်ဘီက ခါးပတ်ကိုဆွဲချွတ်ပြီး ဘောင်ဘီချွတ်လိုက်တာမို့ Jungkookရဲ့
အငယ်ကောင်ကြောင့် မျက်လုံးပြူးပြီး ခေါင်းကို
ညာဘက် စောင်းမိသွားတော့တယ်
"ရှက်သွားတာလားကိုကို ချစ်စရာလေးပဲ"
ဘယ်ဘက်ပါးကိုနမ်းသွားပြီ ကိုယ်ဘောင်ဘီပါ
အကုန်ဆွဲချွတ်ပြီး ဒူကိုထောင်လိုက်ပြီး ပေါင်ကိုဖြဲကာ ထိုပေါင်ကြားထဲ သူဟာကြီး
ရမ်းတန်းတန်းနဲ့ တိုးဝင်လာတဲ့ Jungkook
"Jungkookတောင်းပန်ပါတယ် ရပ်လိုက်ပါ
ရပ်လိုက်ပါတော့ ငါခံနိုင်ရည်မရှိလောက်ဘူး
Jungkook အားးးးး"
သူကိုပြုံးပြပြီး တစ်ချက်ထဲဆောင့်ချလိုက်တဲ့
Jungkook လက်နဲ့တားချင်ပင်မဲ့ လက်နှစ်ဖက်က
ကြိုးနဲ့တုပ်ခံထားရတာ အခုလဲ အမြန်တွေ ဆောင့်နေတာမို့
"အားးးးး ဟင့် တော်ပါတော့ Jungkook!!
မင်းကိုမုန်းမိတော့မယ်!!"
အဲ့လိုပြောလိုက်တော့ ဆောင့်ရာကနေ ချက်ချင်းရပ်ပြီး သူကိုစိုက်ကြည့်လာတယ်
"မမုန်းရဘူး ကျွန်တောာကို မုန်းလို့မရဘူးနော်"
"အဲ့ဆို အခုချက်ချင်းမင်းဟာကိုထုတ်ပေး!!"
အဲ့ကြချက်ချင်းထုတ်ပေးပြီး ကြိုးတွေဖြည်ပေးတော့သည် ထပြေးမလို့ရှိသေး
လက်ကနေဆွဲပြီး ရင်ခွင်ထဲဆွဲထည့်
ထားတော့သည် အောက်ပိုင်းကို စောင်ခြုံပေးတယ် အဲ့တာပြီးတာနဲ့ တင်းနေအောင်
ဖက်ထားကာ
"ထွက်ပြေးဖို့မစဉ်းစားပါနဲ့ မဟုတ်ရင် ဒီထပ်ဝေးရာကို ခေါ်သွားမှာ"
"ဟုတ်ပြီမပြေးဘူး အိမ်ပြန်ရအောင်နော် လိမ္မာပါတယ် ကိုကိုkookieလေးက"
"ကျွန်တော်ကိုမုန်းပါတယ်လို့ ဘယ်တော့မှမပြောပါနဲ့"
"ဒါတွေက ညီအစ်ကိုတွေတွက် မသင့်တော်ဘူးလေ သိရဲ့သာနဲ့"
"ကျွန်တော်အဲ့တာတွေ မသိချင်ဘူး နောက်ခါကိုကို ပါးစပ်ကမုန်းတယ်ဆိုတဲ့ မထွက်မိပါစေနဲ့"
"မဟုတ်သေးဘူးလေ...ကိုကိုပြောမယ်"
"မပြောနဲ့ထားတော့ ဒါကိုလဲမေ့လိုက်တော့
ကိုကိုကတိ့ကိုလဲတည်ပါ မဟုတ်ရင် အတည်လုပ်တော့မှာ အဲ့ကျမှ ကျွန်တော်အဆိုးမဆိုပါနဲ့ ကိုကို"
"အင်းအင်း"
Jungkookရင်ခွင်ထဲမှာမြုပ်နေတဲ့သူဟာ ကလေးလိုပဲ Jungkookက သူကိုပြုံးစိစိနဲ့
စိူက်ကြည့်နေလို့ မေးငေါ့ပြတော့
"ကိုကိုနာသွားတာလား ကိုကိုဟာက နီတာရဲလေးဆိုတော့ စိတ်မထိန်းနိုင်သွားလို့ပါ
အုံဖွ"
"ဘာတွေပြောနေမှန်းကိုမသိဘူး"
"ဟောဗျာ တကယ်နီတာရဲဟစိလေး မယုံရင်ပြမယ်"
"အာ...ယုံတယ်လို့"
"ယုံတယ်ပေါ့"
"အင်း"
"တကယ်"
"အင်းလို့"
"တကယ်နီတာ....အွန့်..."
ထယ်ယောင်းလဲဆက်မပြောအောင် သူမျက်နှာကို အုပ်ကိုင်ပြီးနမ်းလိုက်တော့တယ် အဲ့ကျအနမ်းကို
ဦဆောင်ကာ နူးညံ့စွာနှစ်ယောက်သာ ပုံဖော်နေကြတော့တယ်။
& & & & & & & & & & & &
ချက်ချင်းကြီးမှောင်ပေးစရာလား ဟဲဟဲ မမှောင်ပေးသေးဘူး ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ ဇာတ်ရှိန်ဆွဲမယ် မွေးနေ့နီးပြီးမို့ မမှောင်ချင်သေးဘူး😝
Vote,Comment Plz🙏
3824 Words
#Kim Julia✍️