Κόντευαν μεσάνυχτα και ο Νιλς είχε ξαπλώσει στον έναν από τους δυο βελούδινους καναπέδες. Μελετούσε τα δρομολόγια των καραβιών και τις αποστολές των φορτίων πίνοντας κρασί με προσμίξεις μπαχαρικών.
Ένα ελαφρό κτύπημα ακούστηκε στην εξώπορτα και μετά άνοιξε. Ο Ρους μπήκε μέσα και ανήγγειλε την άφιξη της μικρής κοκκινομάλλας. Την έφερε μέσα κατόπιν προτροπής του και μετά τους καληνύχτισε.
Στάθηκε όρθια στην μέση της σάλας της Μικρής Βίλας, με το άρωμα του γιασεμιού, διακριτικό, να πλανιέται στην κάμαρα και να αναστατώνει τις αισθήσεις του. Ήταν ταραγμένη μα πιο όμορφη από ποτέ. Εκείνος καθιστός στον καναπέ διακινδύνευσε ένα χαμόγελο μήπως και εξομαλύνει την ένταση.
- Τι είναι αυτό Νιλς;
Το πρόσωπο της ξεχείλιζε παράπονο και θυμό μαζί, το χέρι της έτρεμε ενώ κουνούσε πάνω κάτω τα χαρτιά που κρατούσε.
Η ενοχλητική φωνούλα μέσα του, τού θύμισε πως ο ψυχραιμότερος κερδίζει τέτοιες λογομαχίες.
- Τι είναι αυτό γλυκιά μου, δεν μπορώ να διαβάσω έτσι όπως κουνάς τα χαρτιά, απάντησε απαλά.
- Μην με κοροϊδεύεις Νιλς. Προστασία; Γιατί;
- Πιστεύεις πως δεν την χρειάζεσαι;
- Φυσικά και δεν την χρειάζομαι, τα έχω καταφέρει περίφημα έως τώρα.
Το πρόχειρο δέσιμο της ζώνης του παλτού της χαλάρωσε και αυτό άνοιξε. Από μέσα φορούσε τη ρόμπα της και τη νυχτικιά της.
Τα μάτια του ταξίδεψαν στο κορμί της.
- Σε είδε ο Ρους ντυμένη με το νυχτικό;
Τα μαγουλά της απέκτησαν ένα ζωηρό ροζ χρώμα. Στραβοκούμπωσε το παλτό της με τρεμάμενα χέρια.
- Ήρθα βιαστικά. Σαφώς με βλέπει με το νυχτικό όταν τον στέλνεις βράδυ και απροειδοποίητα, δήλωσε αμήχανα.
- Χμ... δεν το είχα σκεφτεί αυτό και ο Ρους δεν έχει αναφέρει κάτι. Αυτό είναι ένα θέαμα μόνο για τα δικά μου μάτια, μάλλον θα τον απολύσω.
Η φωνή του εντάθηκε στις τελευταίες λέξεις, τα φρύδια του έσμιξαν και το ύφος στο πρόσωπο του έδειχνε πως το σκεφτόταν σοβαρά.
Η ενοχλητική φωνούλα μέσα του τον μάλωσε Τι θέατρο που είσαι!!
- Όχι δεν θα το κάνεις... Έσφιξε το ελεύθερο χέρι της σε γροθιά και συμπλήρωσε... ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΘΕΜΑ!!!.
Ο Νιλς κρατιόταν για να μην γελάσει με τις αντιδράσεις της μικρής του επαναστάτριας, παρότι γνώριζε πως το θέμα της προστασίας της ήταν πολύ σοβαρό. Όμως η καρδιά του συγκέντρωσε την προσοχή του αλλού για λίγο. Την είχε εκεί, μέσα στη Μικρή Βίλα, μετά από τόσες μέρες και δεν το πίστευε. Είχε μια τεράστια ανάγκη να την αγγίξει, μα κρατιόταν.
Τα κόκκινα μαλλιά της ήταν ανακατεμένα και ήθελε να μπλέξει τα δάχτυλά του μέσα τους και να τα ανακατέψει περισσότερο. Τα εκφραστικά πράσινα μάτια της πετούσαν σπίθες, η χλωμή επιδερμίδα της είχε έναν όμορφο ροδαλό τόνο από τον εκνευρισμό της και το σώμα της ήταν γεμάτο έξαψη ελκύοντας ερωτικά το δικό του.
Ήταν έτοιμη να εκραγεί σαν ηφαίστειο.
Σηκώθηκε από τον καναπέ και πήγε κοντά της.
Το χέρι του υψώθηκε για να χαϊδέψει το μάγουλο της μα εκείνη τον απέφυγε.
- Ηρέμησε γλυκιά μου... Η προστασία μου, είναι το καλύτερο που μπορώ να σου προσφέρω στη παρούσα φάση, πίστεψε με όμως δεν είναι αρκετό.
- Δεν θα έπρεπε να με ρωτήσεις αν το θέλω, έστω να με ενημερώσεις προσωπικά;
Τώρα μιλούσε με ένταση κοντά στο πρόσωπο του και ήταν έτοιμος να αρπάξει ένα φιλί από τα χείλη της μα η στιγμή ήταν ακατάλληλη. Έπρεπε να διατηρήσει την σοβαρότητα του.
Πυργώθηκε από πάνω της με ύφος που δεν σήκωνε αντιρρήσεις.
- Βασικά είναι στη δική μου διακριτική ευχέρεια το πώς θα πράξω. Ένα ευχαριστώ είναι η μέγιστη ανταπόκριση που αναμένω από έναν προστατευόμενο. Αν δεν ξέρει πώς να το εκφράσει, ας διατηρεί έστω μια σιωπηρή ευγνώμονα στάση.
Η ενοχλητική φωνούλα μέσα του τον κορόιδεψε, Βρήκες την ώρα να της κάνεις μάθημα.
Πλήθος αντικρουόμενων συναισθημάτων περνούσε μέσα από τα μάτια της, που είχαν καρφωθεί σαν στιλέτα στα δικά του, καθηλώνοντάς τον.
Ανέπνεε έντονα από την σύγχυσή της, κάνοντας το στήθος της να ανασηκώνεται ζωηρά.
Ο Νιλς την έβαλε να καθίσει δίπλα του στον καναπέ.
...Άκουσε με προσεκτικά. Μέχρι τώρα πραγματικά τα έχεις καταφέρει περίφημα, αλλά το ότι κέρδισες μια ή δυο μάχες δεν σημαίνει πως έχεις κερδίσει και τον πόλεμο. Ο Λίο σίγουρα θα ενημερωθεί για την προστασία σου, όμως δεν θα εγκαταλείψει τα σχέδια του για το Αλεξάνδρειο...
Η Ισαβέλλα τον έκοψε.
- Λες να μην το γνωρίζω; Πιστεύεις πως είμαι τόσο ανίδεη; Με απειλεί από τότε που ξεκίνησα να διδάσκω.
Η πικρία χρωμάτισε την φωνή της.
...Πως τα έμαθες όλα αυτά; μουρμούρισε.
- Δεν αποτελούσαν μυστικό ... Άσε με να τελειώσω γλυκιά μου. Όχι ανίδεη δεν είσαι. Είσαι όμως απρόσεχτη. Το ακίνητο σου είναι ένα υπερτιμημένο περιουσιακό στοιχείο και η επιμονή του θείου σου να το αποκτήσει σε καθιστά εμπόδιο.
Με την προστασία που σου παρέχω, του δείχνω πως δεν είσαι μόνη σου. Δυστυχώς είναι νομικά αδύναμη σε σχέση με τα δικαιώματά του πάνω σου και πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή για το πώς θα κινηθεί. Πιστεύω ότι κινδυνεύεις και πρέπει να είσαι προσεκτική στις μετακινήσεις σου και να μην απομονώνεσαι.
- Δεν απομονώνομαι, συνεπώς δεν χρειάζομαι έναν άνθρωπο να σέρνεται συνέχεια πίσω μου Νιλς....
- Απομονώνεσαι. Ο Κέλεν έχει εκφράσει επανειλημμένα τα παράπονά του. Είναι εξαιρετικός φρουρός, πολύ καλή επιλογή του Κρις, αλλά δεν πρέπει να κάνεις την ζωή του δύσκολη με αρνήσεις. Άσε τον να κάνει την δουλειά του σωστά. Να είναι πάντα δίπλα σου. Υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται γύρω σου και ίσως κινδυνεύουν από τις επιπόλαιες επιλογές της ανεξαρτησίας σου.
- Σίγουρα κινδυνεύουν αν με βάλεις σε γυάλα. Τους στοχοποιείς. Δεν υπάρχει θέμα επιλογής, εγώ ή εκείνοι.
Ανοιγόκλεισε τα μάτια της για να εμποδίσει τα δάκρυα που πύκνωναν. Ο Νιλς έπιασε τα χέρια της που ήταν παγωμένα και τα έτριψε για να τα ζεστάνει.
- Για μένα εσύ προηγείσαι, τα συναισθήματα μου δεν έχουν αλλάξει, ούτε τα θέλω μου.
Το βλέμμα της επικεντρώθηκε στην επαφή τους, όμως ο Νιλς ανασήκωσε το πιγούνι της με την άκρη του δείκτη του. Ήθελε να τον κοιτάζει, να τον καταλαβαίνει. Το κύριο μέλημα του ήταν να κατανοήσει τον κίνδυνο που την περιτριγύριζε και να βασιστεί πάνω του.
...Δεν μπορώ να σώσω όλο τον κόσμο, όμως αν έχεις μια γόνιμη συνεργασία με τους φρουρούς που σου παρέχουμε, θα ωφεληθούν οι πάντες. Ο θείος σου δεν είναι καλά Ισαβέλλα, έχει σαλέψει τελείως το μυαλό του. Μάθαμε πως το προσωπικό του είναι αναστατωμένο από την παράλογη και βίαιη συμπεριφορά του. Πλέον όλοι αναφέρονται ανοικτά στο πρόβλημα του, υπάρχουν πολλές παραιτήσεις. Μόνο ρεμάλια συνεργάζονται μαζί του. Η τακτική του να πατάει επί πτωμάτων δεν έχει εξαιρέσεις, ακόμη και αν πρόκειται για την οικογένεια του. Θα σε αντιμετωπίσει σαν εχθρό του.
- Οχι δεν θα το κάνει...
- Θα το κάνει κορίτσι μου.
- Πολύ καλά. Θα μιλήσω με τον αδερφό μου. Θα βρω μια λύση μαζί του. Δεν μπορώ να του κρύβομαι. Είναι ότι μου έχει απομείνει από οικογένεια. Πως θα τα δικαιολογήσω όλα αυτά, ήθελε να με βοηθήσει και αρνήθηκα, ψέλλισε ταραγμένη.
- Σήμερα το πρωί ενημέρωσα στον αδερφό σου για όλα εκτός από τη σχέση μας και τα έχει εγκρίνει όλα, γιατί σε αγαπά και θέλει να είσαι καλά.
- Εγώ έπρεπε να του μιλήσω. Με παρέκαμψες και εκεί, είπε με παράπονο τραβώντας τα χέρια της από τα δικά του.
- Όχι γλυκιά μου δεν σε παρέκαμψα, μόνο που αργείς ενώ τα γεγονότα τρέχουν. Ζήτησα από τον αδερφό σου να παραμείνει στο περιθώριο αυτής της κατάστασης, χωρίς την παραμικρή ανάμειξη, γιατί περιμένει το παιδί του και έτσι του οφείλουμε.
- Γιατί έστειλες χρήματα;... Ειλικρινά δεν ...
Ο Νιλς έτριψε αμήχανα τον αυχένα του. Δεν ήταν σίγουρος ότι αυτή η χειρονομία είχε γίνει σωστά.
- Δες το σαν χορηγία για το Σπουδαστήριό σου.
Έβγαλε το πουγκί με τα νομίσματα από την τσέπη της και το άφησε πάνω στο τραπεζάκι.
- Δεν γίνονται έτσι οι χορηγίες Νιλς, και το ξέρεις. Πρέπει να έρθεις εκεί και να υπογράψεις στο βιβλίο επισκεπτών. Να μην φαίνεται σαν ελεημοσύνη.
- Εντάξει θα το κάνω. Να ξέρεις όμως ότι δεν είναι δική μου η χορηγία, είναι του Τόλινς. Είναι τα λεφτά που χάνει όταν χαρτοπαίζει στη λέσχη μου. Είναι αυτά που του δίνει ο Λιο για να εξασφαλίσει την αρνητική ψήφο του στα αιτήματά σου.
Η Ισαβέλλα πάγωσε.
- Και να σκεφτείς πως είναι ο πιο ευγενικός επίτροπος από όλους.
Σηκώθηκε από τον καναπέ με ένα συνοφρύωμα στο πρόσωπο της και πήγε προς την πόρτα. Ο Νιλς την ακολούθησε.
- Πρέπει να φύγω είναι αργά, θα σκεφτώ όλα όσα είπαμε.
Το χέρι του τεντώθηκε, κλείδωσε την πόρτα, τράβηξε το κλειδί και το έβαλε στη τσέπη του.
- Μπορείς να τα σκεφτείς και εδώ.
Γύρισε προς το μέρος του αιφνιδιασμένη από την αντίδραση του και βρέθηκε σε απόσταση ελάχιστων εκατοστών από το μυώδες στέρνο του.
- Σε παρακαλώ φώναξε τον Ρους, είπε ξέπνοη, αποφεύγοντας το γκρίζο βλέμμα του.
- Ο Ρους σχόλασε, αν θυμάσαι μάς καληνύχτισε .
- Μήπως να επιστρέψει; ρώτησε αδύναμα.
- Δεν θα το έκανα ποτέ αυτό. Έχει οικογένεια και πρέπει να τους δει.
Χάιδεψε τα μαλλιά της.
- Δεν μπορώ να μείνω εδώ.
- Γιατί;
Η Ισαβέλλα δεν απάντησε. Έκλεισε φευγαλέα τα μάτια της. Οι παλάμες της πίεζαν το ξύλο.
...Δεν θα σε αφήσω να φύγεις, είναι αργά.
Τα χείλη του έσκυψαν πάνω από τα δικά της και τα άγγιξαν.
...Αφέσου πάνω μου, δεν χρειάζεται να παλεύεις μόνη σου, ψιθύρισε κάνοντας τις λέξεις φιλιά.
Οι ράχες των δακτύλων του σύρθηκαν απαλά στο πηγούνι της.
...Αν πεινάς η Λιν έχει μαγειρέψει κοτόπουλο με λαχανικά. Οι επιλογές σου για ύπνο είναι οι άβολοι καναπέδες ή το ζεστό μαλακό κρεβάτι επάνω, το οποίο ελπίζω να επιλέξεις.
Ο Νιλς χαμογελώντας της, ανηφόρισε για την κρεβατοκάμαρα. Ξαφνικά η μέρα του φάνηκε ατέλειωτη και κουραστική. Αισθανόταν πως είχε δυο πελώριους βράχους θρονιασμένους στους ώμους του.
Ξάπλωσε στο κρεβάτι και έκλεισε τα μάτια του προσπαθώντας να αφουγκραστεί τους ήχους της, όμως το πέπλο του Μορφέα σκέπασε τα βλέφαρά του. Δεν την άκουσε ούτε να ανεβαίνει τη σκάλα, ούτε να βγάζει τη ρόμπα της, ούτε τα ελαφριά πατήματα της στο σκούρο ξύλινο πάτωμα που έτριξε στο πλάι του κρεβατιού.
Στην μέση της νύχτας ξύπνησε ταραγμένος από έναν εφιάλτη, από τους πολλούς που τον βασάνιζαν τα τελευταία βράδια. Εκείνη κοιμόταν γαλήνια δίπλα του.
Το πρόσωπο της βρισκόταν αντικριστά στο δικό του, πράο και γλυκό. Είχε μπλέξει τα κρύα πόδια της με τα δικά του. Ακουμπούσε το χέρι της στην μέση του και το πίεζε, σαν να φοβόταν πως θα φύγει.
Τα δάχτυλα του χάιδεψαν τα μαλλιά της και σύρθηκαν ανεπαίσθητα πάνω στον γυμνό ώμο της. Εκείνη κοιμισμένη ακόμη, ανασάλεψε προς το μέρος του φωλιάζοντας στο στήθος του.
Η καρδιά του χτύπησε δυνατά, σαν να έπαιρνε ζωή από την επαφή τους.
Η ενοχλητική φωνούλα μέσα του σιγοτραγουδούσε ένα νανούρισμα, μέχρι που τα βλέφαρα του έκλεισαν.