οΌ£ο½ο½Œο½‰ο½‡ο½ο½’ο½‰(Complete)

Da _GloriaMie_

18.9K 1.6K 175

You are the π™‘π™–π™ π™š, the 𝙨𝙩𝙖𝙧𝙨, the 𝙒𝙀𝙀𝙣? Ethereal music's soulful tune Princess of the glacial wat... Altro

Caligari
Last Dance
Odette or Odile
Lullaby
Dim Sin
Culprite
Hide amd Seek
Hide and Seek Arc II
Swan Emblem
Velvet Arc I
Velvet Arc II
Hidden:Masked Boy
The Gray:Melancholy
Bliss
Prince Siegfried
Villain
Swan Lake
Vandalism
Change The Ending(Final)

Taste of Tear

560 55 5
Da _GloriaMie_

Unicode
Taste of Tear

​ဒေါမနသ....
အပူတပြင်း ​ဝေဒနာတို့​က အရင်းခံတယ်။
မည်း​မှောင်​နေ​သော တိမ်သား​တွေ ၊ 
ခနအကြာမှာ 
ငါ့မျက်နှာ​ပေါ် ရွာသွန်းလိုက်တဲ့  မိုးစက်​တွေက  မျက်ရည်​တွေကို သန့်စင်​ပေးဖို့ ကြိုးစား​နေပုံပင်။
ရူးသွပ်မှုကို ပြသဖို့ ငါဟာ  မိုး​ရေ​​တွေထဲ ရပ်​နေခဲ့တာ နာရီ​တွေသာ ကုန်ဆုံးခဲ့တယ်။
မိုးခြိမ်းသံ​တွေကြား  ငါ့ရဲ့ ​သွေးသားဟာ တစ်​ယောက်တည်း ​ကြောက်လန့်​နေ​လေမလား  ဆို​တဲ့ အ​​တွေးက ငါ့ကို တစစီ ဆုတ်ဖြဲလို့။
မျက်ရည်၏  အရသာ   ​
​နှလုံး​​သွေးကို စ​တေးရ​သော ​ဝေဒနာနှင့်  ညီ၏။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ရိ​ပေါ်၏  အခန်း တံခါးကို ​​စော​စောစီးစီး   ​ခေါက်လို့ မနက်စာ အသင့်ဖြစ်ပြီ ဖြစ်​ကြောင်း  အသိ​ပေးလာသည့်   အိမ်​​တော်ထိန်း မင်၏  မျက်နှာက  အရင်​နေ့​တွေကထက်  ပို၍ ပြုံးရွှင်​နေပုံ​ပေါ်​နေသည်။
ပါး​ပေါ်ရှိ  အ​ရည်အ​ကြောင်းများ   တွန့်​ခေါက်​နေသည်အထိ  တပြုံးပြုံး  ဖြစ်​နေသည့်  အိမ်​​တော်ထိန်းကြီး​ကြောင့်  ရိ​ပေါ်က သင်္ကာမကင်း  ကြည့်​နေမိသည်။

"ဝမ်းသာစရာ ကိစ္စတစ်ခုခုများ ရှိ​နေတာလား"

​မ​နေ့ညက အိပ်​ရေးပျက်ထားတာ​ကြောင့်  မှန်ကုပ်ကုပ်ဖြင့် ကုတင်​ပေါ် ထိုင်​​နေရင်း ​မေးမိ​တော့ 
စိတ်လိုလက်ရ ရိ​ပေါ်ဝတ်မည့်  အဝတ်အစားများအား ​ရွေးချယ်​ပေး​နေသည့်  အိမ်​တော်ထိန်းကြီးက  ရိ​ပေါ်အနီးသို့ ​လျှောက်လာသည်။


" ဒီ​နေ့  ရာသီဥတု​လေးက ​ကောင်း​တော့  ဒီအ​ရောင်​လေးနဲ့ ​လိုက်​လောက်တယ်။
သခင်​လေး     အဝတ်​လဲပြီး သွားရင် ဆင်းလာခဲ့ပါ  ။
မနက်စာ အသင့်ဖြစ်ပါပြီ။"


အရင်​နေ့​တွေကနဲ့  မတူညီစွာ​   သာလွန်​သော အပြုံးတို့ဖြင့်  အခန်းအပြင်ပြန်ထွက်သွားသည့်  အိမ်​​တော်ထိန်းကြီး​ကြောင့်    ရိ​ပေါ်  န​ဝေတိမ်​တောင်  ​​ကြောင်​ငေး​နေရာမှ   အခန်းပြတင်းတံခါး ထံတွင် ခိုတွဲ​နေဆဲဖြစ်သည့်  မိုး​ပေါက်များကို  တဆက်တည်း
ကြည့်လိုက်ရင်း​ ​​ဤ မူမမှန်အ​ပေါ် မနှစ်မြို့စွာ။

ပုံမှန်တိတ်ဆိတ်​နေကျ  ထမင်းစားခန်းထဲမှ  လွင်​သောရယ်သံတို့  ဖုံးလွှမ်း​လာသည့် အခါ အ​တွေးထဲ ရုတ်တရတ်​ပေါ်လာ​သော မှတ်ဥာဏ်တို့​ကြောင့်   ​လှေကားမှ ​ပြေးဆင်းလာသည့် ရိ​ပေါ်၏  ​ခြေဖျားတို့မှ ​ရေပြင်​ပေါ်မှ ဖြတ်တိုက်​ပြေးသည့်  ပွင့်ဖက်​​လေး သဖွယ်။
ကျယ်လွင်​​သော ထမင်းဝိုင်း​တွင် ထိုင်​နေရင်း  နှစ်လိုဖွယ်​ကောင်းစွာ   ရယ်ပြုံး​နေ​သည့်   ​မျှော်လင့်နှင့်​သော   ထိုအရိပ်အား  ဖမ်းဆုပ်မိသည့်အခါ  ရိ​ပေါ်ရဲ့ခန္ဓာဟာ' ​​ရွေ့​လျားပါ' ဟူ​သော အမိန့်ကို  ဖီဆန်သည်။

မလှုပ်မယှက်  ရပ်တန့်​နေမိသည့် ရိ​​ပေါ်ဆီသို့  ထိုသူဟာ  အရှိန်ဖြင့်  ​ပြေးလာရင်း  တင်းကျပ်စွာ ​ပွေ့ဖက်ထားသည်။
တသသ​ပြော​နေသည့်   မ​တွေ့ရသည့် သည်ကာလအတွင်း   လွမ်း​​ဆွေးကြောင်း​တို့က  ရိ​ပေါ်နားထဲတွင်​​​​တော့ တိုးတလှည့် ကျယ်တလှည့်။
ထိုရင်ခွင်အတွင်းမှ   အားဖြင့်  ရုန်းကန်မိသည့် အခါ  အသာတကြည်  ​နောက်သို့  ဆုတ်လှမ်းသွားသည့်  ​ခြေလှမ်း​တွေ။

"အများကြီး သန်မာလာတယ်။
Onsra ရဲ့ ပိုင်ရှင်လို့ကို ​မ​ပြောရဘူး။"

ဝင်းလတ်သွားသည့် မျက်ဝန်း  တောက်​တောက်​​​လေး​​​​တွေ။
ပြုံး​ယောင်သမ်းသွားသည်  နှုတ်ခမ်းပါး​​လေး​ကြောင့်  ယုံချန်က  မြတ်နိုးစွာ ​ငေးမိသည်။

စားပွဲထိပ်တွင်  ခန့်ညားစွာ ထိုင်ကာ  မနက်စာစား​နေသည့်  ​ကောင်​ငယ်​လေးက  ​​​ကောလဟာလ​အ​ပြော သတ်သတ်မဟုတ်ပဲ   တကယ် နတ်ဘုရား တစ်ပါးလို  တင့်တယ်မှုမျိုးဖြင့်။
​အေးစက်သည့် အကြည့်​​တွေဖြင့်သာ  အမြဲကြည့်တတ်​ပေမယ့် ယုံချန် မျက်လုံးထဲတွင်​တော့  en -point ​ကြောင့်  ​ခြေ​ထိပ်ဖျား​လေး​တွေ နာတိုင်း  ဂျစ်တိုက်တတ်သည့်   က​​လေးဆိုး​လေးသာ။
Calorie ချိန်စားရသည့်  ​​​​နေ့လည်စာ​တွေတိုင်းအတွက်    ယုံချန် မုန့်ထုပ်အချို့ဖြင့်  အခန်းအတွင်းသို့ ခိုးပို့​ပေးတိုင်း   လက်​ဖောင်း​လေး​ဖြင့်  လက်ခုတ်တီးကာ ပြုံးရွှင်​နေတတ်သည့် က​လေး​​လေးအဖြစ်သာ မ​ပြောင်းမလဲ။
​တပြုံးပြုံးဖြင့်​ငေး​ကောင်း​နေ​သော  ယုံချန်၏ ပန်ကန်းထဲသို့ ရိ​ပေါ်က  ပုဇွန်တစ်​ကောင်အား ဝတ်​ကျေတန်း​ကျေ ထည့်​​ပေးလာသည်။

"စား​ကောင်းတယ် စားကြည့်"

နာခံ​ပါဟု  ​ဘောင်ကန့်သတ်ထားသည့် စကားမျိုးမဟုတ်​ပေမယ့်   ရိ​ပေါ်ဆိုသမျှကို   ​လောကကျင့်ထုံးတစ်ခုကို  ဖီဆန်မှုနိုင်ခြင်းကင်းစွာ  ယုံချန်က  အကျိုးဆက်အား  နှစ်ခါ မစဥ်းစားပဲ ငွားငွားစွင့်စွင့်  ပုဇွန်ကြီးအား  အားရပါးရစားလိုက်မိသည်။
ခနအကြာတွင်   ထမင်းဝိုင်းမှ အရင်ထကာ   အကကျင့်ခန်းထဲ သွား​တော့မည် ဖြစ်ကြောင်း အသိ​​ပေးလာသည့် ရိ​ပေါ်က   ယုံချန်၏ မဲ့တဲ့တဲ့ ဖြစ်​နေ​သော မျက်နှာအား သတိထားမိပုံ မ​ပေါ်။ ထမင်းစားခန်းထဲမှ ထွက်သွားသည့် ရိ​ပေါ်အား  အမူအရာမပျက်  နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီသည့်​နောက်     အစာအိမ်အတွင်းမှ စူး​အောင့်​နေသည့် ​ဝေဒနာ​ကြောင့်   ယုံချန်​၏  နဖူးတွင် ​ချွေး​စေးတို့ ဆို့လာရသည်​။
အသက်ခပ်ပြင်းပြင်းရှူလို့   သက်သာလို သက်သာငြား အိမ်အပြင်ဘက်သို့  ခနထွက်သွာရန် ဟန်ပြင်လိုက်ပါ​သော်လည်း  ရုတ်တရက် လှမ်းဆွဲခံလိုက်သည့်  လက်​​ကောက်ဝတ်။
​ရေတစ်ခွက်နှင့်အတူ   ​ဆေးလုံး​လေးတစ်လုံးဟာ မျက်စိ​ရှေ့​တွင် အဆင်သင့်ရှိ​နေသည်။
ကမ်း​ပေးလာသည့်  အလက်ဂျစ်​ပြောက်​ဆေးအား ​ရေနှင့် ​မျောချလိုက်ပြီး​နောက်  ​ဝေဒနာ သက်သာမည့် အချိန်ကို  ​ခေတ္တ ​စောင့်ဆိုင်း​နေလိုက်သည်။

"​ကျေးဇူးပါ  အိမ်​တော်ထိန်းမင်
​တော်​သေးတာ​ပေါ့  ကျွန်​တော်  ပုဇွန်အလက်ဂျစ် ရှိတာကို သတိရ​ပေး​နေတဲ့သူ တစ်​​ယောက်​တော့ ရှိ​နေ​သေးတာမလို့"

ရယ်ရယ်ပြုံးပြုံးဖြင့်  ​ပြောလိုက်မိ​​ပေမယ့်   တည်တင်း​နေ​​သော မျက်နှာထားဖြင့် ယုံချန်​၏ မျက်လုံး​တွေအားစိုက်ကြည့်လာ​သော အိမ်​တော်ထိန်းကြီး​ကြောင့်  ယုံချန်  မလုံမလဲစွာ   မျက်လွှာအား အသာချထားလိုက်မိသည်။
မာ​ကြောလှသည့် မျက်နှာတွင်  စိုးရိမ်သည့်  အရိပ်မ​​​ယောင်မျိုး တစ်စွန်းတစ်ဆတောင် စွန်း​ပေမ​နေမှန်း သိသိရက်ရက်ဖြင့် ​မေးမိသည့်    မိမိကိုယ်တိုင်၏  အပြစ်သာ။
ရှည်လျား​သော သက်ပြင်းချသံတစ်ခုနဲ့အတူ  ​ဝေးကွားသွား​သော ကိုယ်သင်းနံ့အရ  ​ယုံချန်ဟာ ​ကျေခိုင်းခြင်းကို  ထပ်မံ ကြုံ​တွေ့ရပြန်ပြီ ထင်ပါရဲ့။

အခန်းနားသို့  တိုးကပ်သွား​​လေ  အနည်းငယ်လှစ်ဟ ထား​​သော တံခါးဆီမှာ စည်းချက်ကျကျ တိုင်ပင်​ခေါ်သံက  ကျယ်​​လောင်​လာ​လေ ဖြစ်သည်။
နှုတ်ဖျားမှ ကိုယ်တိုင်  တိုင်ပင်​ခေါ်ရင်း  သံစဥ်မဲ့ က​နေသည့်  ရိ​ပေါ်၏ သွယ်လျလျ  ခန္တာကိုယ်​က မိုးမခပင်အလား ​​​ပျော့​ပျောင်းလှသည်။
ကိုယ်၌ ​ချွေးများ ရွှဲနစ်ဟာ ​​မောဟိုက်​နေပါ​သော်လည်း  မျက်နှာထက် ထင်ဟပ်​နေသည့် ဇာတ်​ကောင်အ​ပေါ်နစ်ဝင်မှုမှာ​တော့ ရာနှုန်းပြည့်။
​အခန်း​ထောင့်တွင် အသင့်ရှိ​နေ​သော  cello အား  ယုံချန်  ယူ၍ ​ဖြေးညှင်းစွာ  တီးခတ်လိုက်သည့် အခါ  က​နေရာမှ ရိ​ပေါ်က ရပ်၍ ကြည့်လာသည်။
ရှည်သွယ်သွယ် လက်​ချောင်းတို့  Cello ကြိုး​တို့ပေါ်တွင် ​ပြေးလွှား​နေသည်။
Cello bow  အား ဆုပ်ကိုင်ထား​သော လက်ဖျံတစ်​​လျှောက်တွင်  အ​ကြောစိမ်းများ ယှက်သွယ်​နေ​ပြီး  တုန်ခါ​​​နေ​သော အဆုံးသတ်​တေးသွားအား ဖန်တီးရန်  လှုပ်ခါလိုက်သည့် လက်​ချောင်းတို့မှာ  ပင်လယ် ဇင်​ယော်တို့၏ တင့်တယ်လှ​သော ​​တောင်ပံတို့ ရိုက်ခတ်​နေသလို။
မျက်လုံးတို့အား မှိတ်ချကာ  သံစဥ်ထဲ နစ်​မျော​နေပုံက နှစ်လိုဖွယ်​ကောင်းလှသည်။

"Swan lake တီး​​ပေးမလား"

သံဇဥ်ကြီး​ပေါ် ဖိခတ်ထားသည့် ယုံချန်း၏ လက်​ချောင်းတို့မှာ ရပ်တန့်သွားရသည် ။
တစ်ဖန်ပြန်ကဖို့  အသင့်ပြင်​နေသည့်  ရိ​ပေါ်အား အချက်ပြ၍  အလွတ်​ရ​​နေပြီသွား  swan lake ၏ သံဇဥ်တို့ဟာ   ယုံချန်း  လက်ဖျားမှ ဖန်တီး​သော ​တေးသွားတစ်ပုဒ် အဖြစ်လွင့်ပြယ်​လာ​တော့သည်။
ယုံချန် တီးခတ်​သော  ​​​တေးသွားနှင့်  လိုက်​​လျောညီ​​ထွေစွာ  ကခုန်​နေ​သော  ရိ​ပေါ်အား  ​တွေ့မြင်ခွင့်ရသည်မှာ အဖိုးမဖြတ်နိုင်​​သော အနုပညာ တစ်ခု။
သိမ့်​မွေ့​သော ဝမ်။
စိုနင့်ဖွယ်  ဝမ် ။
လှည့်ဖျားတတ်​သော ဝမ် အဖြစ် Ballerino wang က ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်စွာ  ချပြ​သောအခါ  cello တီးခတ်​နေသာ ယုံချန်၏ လက်တို့မှာ တုန်ယင်လာပြီး  ဂုဏ်ယူဝမ်း​မြောက်မှု​ကြောင့် မျက်ရည်တို့ ဝဲရသည်။

"​ကော ​​အရင်ကထက် လက်ရည်​တွေ အများကြီး  တိုးတတ်လာတယ် ပညာရှင်တစ်​ယောက်လိုပဲ"

"​ရိ​ပေါ်ကမှ တကယ်အများကြီး  ​တော်တာ။​ကိုယ်တိုင်  ​ရေကန်ဆီ ​ရောက်သွားတယ်လို့​တောင် ​ထင်ရတယ်"

ယုံချန်ရဲ့  ချီးကျူးစကားကို ရိ​ပေါ်က  ​ခေါင်းတဆက်ဆက် ငြိမ့်ပြရုံဖြင့်သာ တုံ့ပြန်သည်။

"သွားရ​​တော့မယ် ။​နောက်ကျ​နေပြီ"

ရိုးရှင်း​သော နှုတ်ဆက်သံ​လေးမှာ ယုံချန်ဟာ လမ်းဖယ်​ပေးနှင့်ပြီးသား။
ဦး​လေးဝမ် ဆုံးပါးပြီး​နောက်  ​အေးစက်သထက်​အေးစက်လာ သည့် ရိ​ပေါ်​ကြောင့်  ယုံချန် စိတ်မ​ကောင်းဖြစ်ရသည်။
​အထီးကျန်ဆန်လွန်းလှသည့်   ထို​က​လေးငယ်အား  အရာအားလုံးဆီမှ  ဆွဲထုတ်လို့   ​ပြေးထွက်သွားချင်​​ပေမယ့်   ရိ​ပေါ်ဟာ  သူ၏ ကမ်းလက်ကို  အသိအမှတ်ပြု​လောက်သည်ထိ အ​ရေးမပါမှန်း သူကိုယ်တိုင်သာ သိပါသည်။
​ချစ်ရသူကို  ကာကွယ်ဖို့ လူတိုင်းဟာ မိုက်ရူးရဲဆန်တတ်ကြပါသည်။ သို့ပေမယ့်     ချစ်ရသူ၏ ကမ္ဘာကြီးဟာ  တခြားတစ်​ယောက် ​ဖြစ်​နေသည့်အခါ လုပ်သမျှ အရာမထင်​တော့ပါ။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

တံခါးမ​ခေါက်ဘာမ​ခေါက်ဖြင့်  ဆိုင်းမဆင့် ဗုံ မဆင့် ရုံးခန်းထဲသို့ ဝင်​လာသည့် ကျန်းချန်​ကြောင့်  ​ရှောင်းကျန့် ကြည့်လက်စ ဗီဒီယို ဖိုင်မှ အမြန်ထွက်လို့  အနားတွင် အသင့်ချထားသည့် ဝတ္ထုစာအုပ်​အား ​ကောကိုင်လိုက်သည်။

"​ရှောင်းကျန့်  မင်းတကယ်ပဲ စာ​ပေစွဲလမ်းသူလား ။
ဒီလို အချိန်မှာ ဘယ်လို လုပ် ဝတ္ထုဖတ်​နေနိုင်တာလဲ"

ကျန်ချန်းဟာ  ​ရှေ့​​နေ့တစ်​ယောက် ပီသစွာ  စိတ်တိုလွယ်သူ၊ အလွန် ပွစိပွစိ ​ပြောတတ်သူဖြစ်သည်။
မိဘ လက်ငုပ်လက်ရင်း  ရှိသည့် ကျန်းချန်ဟာ ကိုယ်ပိုင် အမှု​ဆောင်ရုံးဖွင့်ပြီး  သူငယ်ချင်း အရင်းကြီးဖြစ်သူ ​ရှောင်းကျန့်အား ​နေရာတစ်ခု​ပေးထားသည်။
သို့ပေမယ့်  သမာသမတ် ကျလွန်းသည့်  ​ရှေ့​နေ​ရှောင်းသည်  အရည်အချင်းရှိလှပေမယ့် လူချမ်းသာတို့၏ အကြိုက်မဟုတ်။
ပြဿနာက  ​ဖြောင့်မတ်လွန်းခြင်းပင် ဖြစ်​ပေလိမ့်မည်။
​ငွေများများ ဖြင့်ဖုံးမည့် အမှုများအား မလိုက်​ရ​တော့  ​ရသည့်​ငွေဖြင့် မနည်းရပ်​တည်​နေရသည့် ကျန်းချန်ပ အမြဲလိုလိုညည်းညူ​နေ​​တော့သည်။

"​ရှောင်းကျန့် ငါတို့​တွေ ထမင်းစားရအုံးမယ်​လေ။ ဒီ ဒီ ပါးစပ်ကြီး ရှိ​နေ​တော့ ထမင်းစားရအုံးမယ်လို့"

သူ့ပါးစပ်အား တဖြတ်ဖြတ်ရိုက်ကာ ​ပြောဆို​နေသည့် ကျန်းချန်​ကြောင့်  ​ရှောင်းကျန့်က အားရပါးရရယ်သည်။

"ငါလည်း အလုပ်လုပ်​နေပါတယ်ကွ။ ​စောနက ခန​လေးပဲ မင်းနဲ့တည့်တည့်တိုးသွားတာ။"

မယုံသင်္ကာ ကြည့်​နေသည့် ကျန်းချန်အား ​မေးအသာ ဆက်ပြလိုက်​တော့ ကျန်းချန်က သူ၏ စကားကို ဆက်သည်။

"မင်းရဲ့ ငန်း​ပေါက်   အမှုအတွက် မနက်ဖြန်  court တတ်မယ် ။
စာထွက်လာပြီး

'မင်းရဲ့ ငန်း​ပေါက်' ဆိုသည့် နာမ်စား​ကြောင့် ​ရှောင်းကျန့်၏ လည်ပင်း မီးပွင့်သည့် အထိ ပွတ်လို့ ရှက်ရမ်းရမ်းပြသည်။
နှစ်ရှည် အ​ကြောင်း​တွေ သိလာသည့် ​ကျန်းချန်ဆိုသည့် ကောင်က​တော့  သူ့စကားသူ ဂုဏ်ဆာ​နေ​သော ရုပ်ဖြင့်။

"အင်း ငါအမှုအတွက်  လိုအပ်တာ​တွေ ​ဒီ​​နေ့သွား​ပေးလိုက်မယ်"

​ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်ဖြင့် ထွက်သွားဟန် ပြန်ပြီးကာမှ  ပြန်​ရောက်လာပြီး   ​ရှောင်းကျန့် လက်ထဲက စာအုပ်ထံ မျက်စိ​ရောက်သွားသည့် ​ကျန်းချန်က အ​တွေး​ပေါက်စွာ

"စကားမစပ် မင်းဝတ္ထုဖတ်တိုင်း  ဒီတစ်အုပ်ပဲ အမြဲ ဖတ်​နေ​တော ​တော်​တော်စိတ်ဝင်းစားဖို့ ​​​ကောင်းလို့လား ပြကြည့်စမ်း"

လက်ထဲက  စာအုပ်အား ဆွဲယူလိုက်သည့်  ကျန်းချန်​ကြောင့်  ထိတ်လန့်စွာ  ကျန်းချန်အား  တွန်းထုတ်မိသွားသည်။
​ကြောင်အသွားသည့် ကျန်းချန်က  ​ရှောင်းကျန့်အား  ​ဘာမှ မ​ပြောနိုင်​သေးပဲ ​ငေးကြည့်​နေသည်။


"​ဆောရီး ကျန်းချန် ဒါ ​ယောင်းရဲ့ စာအုပ်မလို့ ငါ ဆက်ဆက်ထိမခံ
နိုင်သလို ဖြစ်သွားတယ်"

ထိုအခါ  ကျန်းချန်က စိတ်မ​ကောင်းသွားဟန်ဖြင့်   ​တောင်းပန်စကား သူ့ဘက်ကသာ ဆိုလာခဲ့သည်​။
ထို့​နောက်    ထိုအ​ကြောင်းတို့နှင့် ပတ်သက်၍  အားလုံးနားလည်သ​​ဘော​ပေါက်နှင့်ပြီး ဖြစ်သည့် ကျန်းချန်က ဘာမှ မဖြစ်​ကြောင်း​ပြောကာ နှစ်သိမ့်​ပေးခဲ့သည်။

​ရှေ့မှ ဝန်ထမ်းမ​လေး၏ လမ်းပြမှုဖြင့်  ​​ရှောင်းကျန့် ရိ​ပေါ် အက​​လေ့ကျင့်​​နေ​သော  အခန်းသို့ ​ရောက်ရှိလာသည်။
ခန်းလုံးကျွတ်မှာ  ဘဲ​လေးဂါဝန်ကို ဝတ်ဆင်ထားကြ​သော မိန်းမလှ​လေးများ ဖြစ်ကြသလို  ​ယောက်ျား​လေးဆိုလို့ ရိ​ပေါ် တစ်​ယောက်တည်းသာ ။
အကတိုက်​နေပုံရသည့်  ထိုလူစုအတွင်း  တစ်ခါတစ်ရံ  ရိ​ပေါ်၏ ​အော်ဟစ်​ငေါက်ငမ်း သံတို့ဟာ ဟိန်းထွက်လာသည်။
အကအ​ပေါ်ကိုသာ  စိတ်ဝင်​စား​နေသည့်  ထို​​ကောင်​လေးဟာ ​​ရှောင်းကျန့် အခန်းထဲ ​ရောက်​နေသည်ကို​တောင် သတိမထားမိတာမလို့ ​ရှောင်းကျန့်လဲ အသိမ​ပေးပဲ ​ပြီးတယ့်အထိ ​စောင့်​နေရန်သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

"မင်းစိတ်ထဲက  evilကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါ ။မင်းက သူရဲ့ ငြို့ငြင်ခြင်းကို ခံလိုက်ရပြီ   မင်း အခုချိန်က စပြီး black swan ပဲ"

ဆရာဝမ်ရဲ့  တင်းကျပ်စွာ လမ်းညွှန်ပြ​မှု​တွေမှာ ​ကောင်မ​လေးက ငိုမဲ့မဲ့။

"လုချီ  တခြားဘယ်သူ့ကိုမှ ဂရုမစိုက်နဲ့ မင်းက တစ်​​လောကလုံးကို လှည့်စားမယ့် Odile ပဲ"

​​လေထဲတွင် ချာချာလည်​အောင် လှည့်​နေသည့်  ​ကောင်မ​လေးက မကြာခင်တွင် လဲကျ​တော့မယ်  ဖြစ်​ကြောင်း သိသာ​နေသည်။
ဆရာဝမ်၏ မျက်နှာမှာလဲ မဲ​မှောင်သထက် ​မှောင်လာရ​တော့သည်။

"လုချီ  မင်းရဲ့ အာရုံ​တွေကို  စူးစိုက်ထား​ပေးလို့မရဘူးလား။ မင်းကိုယ်မင်း လှည့်စားရမှာ မဟုတ်ဘူး  တစ်​​လောကလုံးကို လှည့်စားရမှာပါ။
Prince Siegfried ကို လှည့်စားရမယ်။
Odette ကို လှည့်စားရမယ်  သူနှစ်​ယောက်​ပေါင်းဖက်လို့ မရတဲ့ အထိ လှည်စားရမှာ"

​ရိ​ပေါ်ရဲ့ အဖျားခတ်​နေတဲ့ အသံ​တွေသည်ဟာ  ​ဒေါသ​ကြောင့် တုန်ရီနေသည်လား  ​မောဟိုက်မှု​ကြောင့်  အနိမ့်အမြင့် အမှန်သည်လား မသဲကွဲ။
Swan queen လို့ ထင်ရသည့်  ​ကောင်မ​လေးဟာ  ​ခေါင်ကို အတွင်တွင် ငုံ့ထားသည်။
ကြမ်းပြင်ထဲ ​ခေါင်းဝင်မတတ် ငုံ့ထားသည့်   ထို​ကောင်မ​လေးအား ​မေးဖျားက​နေပင့်ကိုင်လို့   မျက်နှာနားနီးကပ်သွားသည့် ရိ​ပေါ်​ကြောင့်   ​ကောင်မ​လေး အချို့မှာ  အာ​မေဋိတ်အချို့များ  ထွက်ကျလာသလို နံရံကို  မှီထားသည့် ​ရှောင်းကျန့်မှာလည်း  ဆန့်ကနဲ့။
မျက်နှာနှစ်ခု  နီးကပ်လာ​လေ​လေ  ပြူးပြူးပြာပြာ ဖြစ်​နေသည့်  ​ရှောင်ကျန့်မှာ အိ​​​န္ဒြေမဆယ်နိုင်။

"ငါ့မျက်လုံးကို ကြည့်"

နှာတစ်ဖျား​စာလောက်အကွာမှာ ရှိ​နေတဲ့ ရိ​ပေါ်က ထို​ကောင်​မလေးအား  သူ၏ မျက်လုံးတည့်တည့်ကိုကြည့် ခိုင်းသည်။

"​သွေး​ဆောင်လိုက်  ဖျား​ယောင်းလိုက်  လှည့်စားလိုက်  မင်းက black swan ပဲ prince က မင်းရဲ့ အပိုင်ပဲ ဖြစ်လာ​စေရမယ်"

ခံစားချက်များ အသက်ဝင်လာသည့်  လုချီက  အမူအရာက အစ​ပြောင်းလဲ သွားသည်။
စူးရှ​သော အကြည့်တို့ဖြင့်  ရိ​ပေါ်အား စူးစိုက်ကြည့်​နေသည်။
သို့​သော် မကြာခင်မှာပဲ အရာအားလုံးဟာ သဲထဲ​ရေသွန်ဖြစ်သွားရ​တော့သည်။

​ရှောင်းကျန့် အားပါပါဖြင့်  ကြမ်းပြင်​ပေါ်သို့ ပစ်ချလိုက်​သော ဖိုင်ဟာ   ကျယ်​လောင်​သော အသံတစ်ခု​ပေး၍  အားလုံးအား လန့်သွား​စေသည်။
လန့်သွားကာ တကွဲတပြားစီ ဖြစ်သွားကြ​တော့ ကိုယ်နှစ်ခု​ကြောင့် ​ရှောင်းကျန့် ​ကျေနပ်ပြုံးကြီးကို  မဖုံးမဖိနိုင်။

သူ့လက်ချက်မှန်း သိသွားသည့် ရိ​ပေါ်က သူ့အား မျက်​မှောင်ကုပ်လို့  ကြည့်လာသည်။

"ဘာလာလုပ်တာလဲ ​ရှောင်းကျန့်"

​ဘောက်ဆက်ဆက် အ​မေးမှာ  ​ကြမ်း​ပြင်​ပေါ်ရှိ ဖိုင်ကို ​ကောက်လို့ ရိ​ပေါ်မြင်သာ​အောင် ​ထောင်ပြလိုက်သည်။
​ရှောင်းကျန့်နားသို့ လျှင်မြန်စွာ ​ရောက်လာသည့် ရိ​ပေါ်က  ဖိုင်ကို ယူလို့  ဖတ်ကြည့်​နေသည်။
​ရှောင်းကျန့်တို့ နှစ်​ယောက်အား  အကဲခတ်သလို ကြည့်​နေသည့် ​​စောနက ​ကောင်မ​လေးအား  ​ရှောင်းကျန့် မျက်​​စောင်း​တွေ ပစ်ထိုးလိုက်ပြီး စိတ်ထဲမှလဲ  တိုးတိုးတိတ်တိတ် ကျိန်ဆဲလိုက်မိသည်။

'သူကများ  ဖြား​ယောင်မယ်။​​သွေး​​ဆောင်ဦးမယ်တဲ့။
​ဒီငန်းမက​တော့'

အလကား​နေ မျက်​စောင်းထိုးခံလိုက်ရသည့် လုချီမှာ  မကနိုင်လို့ စိတ်ဆင်းရဲရသည့် အပြင် နှစ်ဆတိုးသွားရ​တော့သည်။

ဆွဲချက်တို့အား ဖတ်​နေရင်း  ရိ​ပေါ်၏  မျက်​တောင်တို့မှာ  တွန့်ချိုးလာသည်။
များပြားလွန်းလှသည့် ဆွဲချက်​တွေ​ကြောင့်ရိ​ပေါ် အပြင်ပိုင်းတွင် မျက်နှာ​ကြောအား တင်းထား​​ပေမယ့် စိတ်ထဲတွင်​တော့ နယ်လွန်​သော အ​​တွေးတို့ဖြင့် ​ကြောက်ရွံ့လာမိသည်။
အသက်နှင့်အမျှ   မက်​မောရ​သော Onsra အား မပိုင်ဆိုင်ရမည်ကို ​တွေးရင်း  ​တုန်လှုပ်လာသည်။

"ဘာမှ မဖြစ်ဘူး အဆင်​ပြေသွားလိမ့်မယ်"

​ဘေးလူတစ်​ယောက်ရဲ့ လျှာဖျား​လေးလှုပ်ရုံ အား​​ပေးစကားဟာ  
ထိ​ရောက်မှု မရှိဘူးဟု  ဘဝတစ်​လျှောက်လုံး သင်ကြား​ခဲ့ဖူးပေမယ့်  မိမိ​ဘေးရှိထိုလူ၏  ဝါကျစု​လေးတွင်​​​တော့ ရိ​​ပေါ်ဟာ  စိတ်လုံခြုံရာ ရခဲ့သည်။
ထိုလူဟာ မိမိ အတွက် ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်​ပေးလိမ့်မည်​ဟူ​သော အ​တွေးနဲ့ပင်   ကြည်နူးမှု တရိပ်ရိပ်။

"တစ်ခုခုလွဲ​ချော်သွားခဲ့ရင်   Onsra ကို   ဆုံးရှုံးသွားမယ် ထင်တယ်"

ရိ​ပေါ်ရဲ့ ​ပေါင်​​ပေါ်က လက်တစ်ဖက်ကို ​ရှောင်းကျန့်က အုပ်မိုးလို့ ကိုင်လာ​ပေမယ့် ထူးခြားစွာ ရိ​ပေါ် မရုန်းမိ။

"ကိုယ်ရ​​အောင် ယူ​​ပေးပါ့မယ်။ Onsra ဟာ မင်း အပိုင်ဖြစ်​စေရပါ့မယ်"

​လောဘ​တွေ အဆုံးသတ်တဲ့ ​​နေ့ရက်​တွေ ​ရောက်လာတဲ့အခါ
ချစ်ခြင်းတရား​တွေကို စလို့ ရှာ​ဖွေကြည့်ပါ့မယ်။
​မေတ္တာထုံးလွှမ်းမှု မလုံ​လောက်စွာ ကြီးပြင်းလာခဲ့ရတယ့် ဝမ်ရိပေါ်ဟာ ချစ်တတ်လာဖို့ နည်းလမ်းအား  မသင်ကြားခဲ့ဖူး​​ပေ။
သူဟာ အစစ်အမှန်  ဆိုသည့် အရာဖြစ်လာဖို့   မူလ ဝမ်ရိ​ပေါ်အား    ကြိုးစား​ဖျက်စီးပစ်ရမည်ဆိုသည့် အသိဖြင့်သာ  ဘဝ တစ်​လျှောက်လုံး ရှင်သန်ခဲ့ရသည် ။

"ကျွန်​​တော်​ကြောက်တယ်။
အဲ့လိုနဲ့  အားလုံးဆုံးရှုံးသွားရမှာကို ​ကြောက်တယ်"

ခင်များထိခိုက်သွားမှာ ​ကြောက်ရသလို
ခင်များဟာ တခြားလူ​တွေနည်းတူ   ကျွန်​တော်​ပျောက်ကွယ်သွားဖို့    ဆန္ဒရှိသူ   ဖြစ်​နေမှာလဲ ​ကြောက်ရပါတယ်။

နီးကပ်​ပေးလာသည့်   ပုခုံးတစ်​ဖက်​ပေါ်တွင်  ​ခေါင်းအသာမှီလို့ နူးညံ့စွာ လှဲ​လျောင်းလိုက်သည်။
ဒါ​ဟာ ဒုတိယ အကြိမ်​မြောက် ​ရှောင်းကျန့်​ရှေ့တွင်  အ​ကြောက်တရားတို့အား ဖွင့်ဟမိခြင်း ဖြစ်သလို မိမိကိုယ်တိုင်  လှစ်ဟ ပြလိုက်မိ​​သော အားနည်းသည့် တစ်ဖက်ခြမ်းအတွက်
မိမိ၏ လျိူ့ဝှက်ချက်တစ်ခု အတွက် ​ရှောင်း​​ကျောင်း၏ မြတ်နိုးရ္တခုဟူ​သော အ​လျော်အစား စည်းမျဥ်းအား မေ့​လျော့​နေခဲ့သည်။

ကုမ္ပဏီမှ   အိမ်ပြန်ခါနီး သည်းထန်စွာ  ရွာချသည့် မိုး​ကြောင့် အိမ်​တော်ထိန်းကြီး​က  ထီး​ပြေးသွားယူသည်။
အားပြင်းစွာ  ရွာသွန်း​နေသည့်  မိုးစက်တို့အား ကြည့်ရင်း  မိုးရည်ထဲတွင်   မလှုပ်မယှက် ရပ်​နေ​​​သော အမျိုးသမီး တစ်​​ယောက်က သူ၏ အာရုံအား ဖမ်းစားသွားသည်။
ထိုအမျိုးသမီးဟာ  လက်ထဲတွင်   ဆိုင်းဘုတ်တစ်ခုအား ကျစ်ကျစ်ပါ​အောင်ကိုင်ထားပြီး  အာရုံစိုက်မှု တစ်စုံတစ်ရာအား ရလိုဟန်။
ရိ​ပေါ်တို့ ကုမ္ပဏီထဲတွင် ရပ်​နေတာ​ကြောင့် ရိ​ပေါ်တို့ ကုမ္ပဏီနှင့် ဆက်စပ်​နေမည့် တစ်ခုခုဟု ​တွေးမိရင်း  မိုးရွားထဲ ​ပြေး​ဆင်းသွားလိုက်မိသည်။
သို့​ပေမယ့် ထို အမျိုးသမီး မျက်နှာအား  မြင်ရခါနီး တစ်ခန။
လက်ထဲက ဆိုင်းဘုတ်အား ​တွေ့လိုက်ရခါနီး တစ်ခန  မျက်လုံး​ရှေ့လာကွယ်​သော  ​ထီးတစ်လက်နှင့်အတူ  အထိန်း​​တော်ကြီး၏  မိုး​ရေထဲ ​ပြေးထွက်လို့ မချိတင်ကဲ​ ​​ရေရွတ်သံတို့နှင့်အတူ  ရိ​​​ပေါ်ဟာ  ​ကား​ပေါ်သို့ အတင်းအကျပ် ဆွဲ​ခေါ်ခံခဲ့ရသည်။

"လွတ်ပါ ။ ကားခန ရပ်​ပေး  ခုနက အမျိုးသမီး"

" အလုပ်ထုတ်ခံလိုက်ရလို့ ဆန္ဒပြ​နေတဲ့ သူပါ။
စိုးရိမ်စရာ မလိုပါဘူး မနက်ဖြန်ဆို  သူမ လာမှာ မဟုတ်​​​​တော့ပါဘူး"

အိမ်​တော်ထိန်းကြီးက လက်ဦးမှု ယူက ရှင်းပြလာသည်မလို့ ရိ​ပေါ်လက်သင့်မခံချင်​​ပေမယ့် ငြိမ်​နေလိုက်သည်။
ကားမှန်မှ တစ်ဆင့်  လှမ်းကြည့်လိုက်​ပေမယ့် သည်းလှသည့်မိုး​ကြောင့်  သဲကွဲစွာ မမြင်ရ​ပေ။
ခနအကြာတွင်    လုံခြုံ​ရေး  ဝန်ထမ်းအချိူ့ သူမအား တရွတ်တိုက်ဆွဲ​ခေါ်သွားခဲ့ပြီး  သူမဟာ နာမ တစ်ခုကို  အတန်တန်​​အော်ဟစ်လို့  ငို​ကြွေး​နေခဲ့သည်။

"ယန်း ​မေ့သမီး​လေး  ယန်း​ရေ
ယန်းကို ရှာ​ပေးကြပါ။"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ရှည်ကြာလွန်းလှသည့်  အိမ်မက်ဆိုးတစ်ခု မက်​နေသလို သူမဟာ  
ဆက်ခနဲ လန့်နိုးလာသည်။
ယန်း  သူမဟာ  သူမ တစ်ခါမှ မ​ရောက်ဖူးသည်ြ ​နေရာစိမ်းတစ်ခုမှာ။
သူမ၏ လက်များဟာ ​နောက်ပြန်ကြိုးတုပ်ခံထားရပြီး ​ခြေ​ထောက်များဟာ ပူးတွဲချည်​​နှောင်ထားခံရသည်။
​မှောင်မဲ​သော ဤ အခန်းအတွင်း  မြင်ကွင်းတို့ဟာ မရှင်းမလင်းဖြင့်။
ဒီ​နေ့ဟာ သူမ​မေ့​မျော​နေ​သော ဘယ်နှရက်​မြောက်​နေ့၊
သူမ ​ထိုလျို့ဝှက်ခန်းအား  ​တွေ့ရှိပြီး​​နောက် ​ပျောက်ဆုံးသွားသည့် ဘယ်နှ​ရက်​မြောက်​နေ့မှန်း မမှတ်မိ​တော့ပါ။
​​​အောက်သိုးသိုး အနံ့များဟာ တစ်ခန်းလုံးပြည့်နှက်​နေပြီး သူမ သတိ​မေ့​မျော​နေစဥ်အတွင်း  ဘယ်မျှ​တောင် ရှူရှိုက်မိသည်မသိ၊
သူမ၏ ဝမ်းဗိုက်တစ်ခုလုံး  ထိုအနံ့တို့ဖြင့် ပြည့်နှက်​နေသလို ခံစားရသည်။
သူမသည် လက်ကျန် ခွန်အားတို့ဖြင့်  အကူအညီအတွက်  ​​အော်ဟစ်မိ​သော အခါ အဆုတ်တို့ဟာ  ကိုယ်တွင်း အစိတ်အပိုင်းတို့မှ ကွာကျလာသလို ခံစားရပြီး  ပါးစပ်မှ  ​သွေး​တို့ ယိုစီးကျလာသည်။
​မျော့​တော့​တော့သာ ကျန်ခဲ့​သော သူမ​သည်  ​နောက်ဆုံး​​သော လက်ကျန်အားဖြင့် ခုံအားလဲချလိုက်ရာ  နာကျင်မှုနဲ့အတူ အသိစ်တ်တို့ဟာ ​မှောင်မဲခြင်းသို့ တစ်ဖန်။

ယုံချန်  ထမင်းစားခန်းထဲမှ ​အ​​အေးတစ်ခွက်ယူကာ ပြန်ထွက်မည်အလုပ်  ပစ္စည်းတစ်ခုခု  ပြုတ်ကျသံ ကြားလိုက်ရတာ​ကြောင့် အနားတဝိုက် စူးစမ်းသလို ကြည့်လိုက်မိသည်။
လိုက်လံလို့  စစ်​ဆေးကြည့်​ပေမယ့်   ​ထွေ​ထွေထူးထူး ဘာမှ မ​တွေ့ရသည့် အခါ  တစ်ဖန်ပြန်လှည့်လို့ ထွက်သွားဖို့ ပြင်လိုက်သည်။
သို့ပေမယ့် သူ၏ အာရုံတို့မှာ  ထမင်းစားခန်း ​​အ​နောက်ဘက်ရှိ  အခန်းငယ်တစ်ခု။
​ဖြေးညှင်းစွာ အနားသို့တိုးကပ်သွား​​လေ​လေ  ပိတ်​လှောင်ထားသည့် ​သော့ခ​လောက်မှာ  ထင်ရှားလာ​လေဖြစ်သည်။
အနည်းငယ် အားထည့်၍ စစ်​ဆေးကြည့်​ပေမယ့်  ကြီးမားသဘ်ြ ​သော့ခ​လောက်​ကြောင့် အရာမယွင်း။
စူးစမ်းလိုစိတ်မှာ ​ရေဆူမှတ်သို့ ​ရောက်သွားခဲ့ပြီမလို့    မီးဖို​​ချောင်မှ ချွန်မြ​သော အရာတစ်ခုယူပြီး ​သော့ဖျက်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
​သော့ခ​လောက် အတွင်း  ဓါးချွန်ဖြင့် အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ထိုးက​လော်ကြည့်​ပေမယ့်  အရည်အ​သွေး​ကောင်းသည့်  ​သော့ဟာ ​တော်​တော်နှင့်မပျက်။
​​ချွေးတို့ဟာ နားထင်မှ စိီးကျလာသည်။
စိတ်လှုပ်ရှားမှု​ကြောင့်  ​သော့ဖျက်​နေသည့် လက်တို့ဟာ ​အေးစက်လာသည်။
​​နောက်ဆုံး တစ်​ခေါက် ဓါးချွန်အား အားထည့်ကာ လှည့်လိုက်ပြီးသည့်​နောက် 
​နောက်ဆုံးတွင် '​ဂျောက်' ဟူ​သော မြည်သံနှင့်အတူ  တံခါးချပ်ငယ်ဟာ ​ချောက်ချားစရာ ​ကောင်းစွာ ပွင့်ဟသွား​လေ​တော့သည်။

Taste of Tear

ပါးပြင်ပေါ်ကမျက်ရည်တွေဟာ ငန်ကျိ​သော မိုးသား​တွေပဲ၊
ဒါပေမယ့် လက်စား​ချေအပြီးမှာ   ငါ့မျက်ရည်တွေက ချိုမြိန်တဲ့ ပျားရည်အစွန်းအထင်းတွေ ဖြစ်လာခဲ့တယ်။

TBC♡

ဖတ်ရတာ အဆင်​​ရော​ပြေရဲ့လားဟင် ​ပြောသွားကြပါဦး:((

Zawgyi
Taste of Tear

​ေဒါမနသ....
အပူတျပင္း ​ေဝဒနာတို႔​က အရင္းခံတယ္။
မည္း​ေမွာင္​ေန​ေသာ တိမ္သား​ေတြ ၊ 
ခနအၾကာမွာ 
ငါ့မ်က္ႏွာ​ေပၚ ႐ြာသြန္းလိုက္တဲ့  မိုးစက္​ေတြက  မ်က္ရည္​ေတြကို သန့္စင္​ေပးဖို႔ ႀကိဳးစား​ေနပုံပင္။
႐ူးသြပ္မႈကို ျပသဖို႔ ငါဟာ  မိုး​ေရ​​ေတြထဲ ရပ္​ေနခဲ့တာ နာရီ​ေတြသာ ကုန္ဆုံးခဲ့တယ္။
မိုးၿခိမ္းသံ​ေတြၾကား  ငါ့ရဲ႕ ​ေသြးသားဟာ တစ္​ေယာက္တည္း ​ေၾကာက္လန့္​ေန​ေလမလား  ဆို​တဲ့ အ​​ေတြးက ငါ့ကို တစစီ ဆုတ္ၿဖဲလို႔။
မ်က္ရည္၏  အရသာ   ​
​ႏွလုံး​​ေသြးကို စ​ေတးရ​ေသာ ​ေဝဒနာႏွင့္  ညီ၏။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ရိ​ေပၚ၏  အခန္း တံခါးကို ​​ေစာ​ေစာစီးစီး   ​ေခါက္လို႔ မနက္စာ အသင့္ျဖစ္ၿပီ ျဖစ္​ေၾကာင္း  အသိ​ေပးလာသည့္   အိမ္​​ေတာ္ထိန္း မင္၏  မ်က္ႏွာက  အရင္​ေန႕​ေတြကထက္  ပို၍ ၿပဳံး႐ႊင္​ေနပုံ​ေပၚ​ေနသည္။
ပါး​ေပၚရွိ  အ​ရည္အ​ေၾကာင္းမ်ား   တြန့္​ေခါက္​ေနသည္အထိ  တၿပဳံးၿပဳံး  ျဖစ္​ေနသည့္  အိမ္​​ေတာ္ထိန္းႀကီး​ေၾကာင့္  ရိ​ေပၚက သကၤာမကင္း  ၾကည့္​ေနမိသည္။

"ဝမ္းသာစရာ ကိစၥတစ္ခုခုမ်ား ရွိ​ေနတာလား"

​မ​ေန႕ညက အိပ္​ေရးပ်က္ထားတာ​ေၾကာင့္  မွန္ကုပ္ကုပ္ျဖင့္ ကုတင္​ေပၚ ထိုင္​​ေနရင္း ​ေမးမိ​ေတာ့ 
စိတ္လိုလက္ရ ရိ​ေပၚဝတ္မည့္  အဝတ္အစားမ်ားအား ​ေ႐ြးခ်ယ္​ေပး​ေနသည့္  အိမ္​ေတာ္ထိန္းႀကီးက  ရိ​ေပၚအနီးသို႔ ​ေလွ်ာက္လာသည္။


" ဒီ​ေန႕  ရာသီဥတု​ေလးက ​ေကာင္း​ေတာ့  ဒီအ​ေရာင္​ေလးနဲ႕ ​လိုက္​ေလာက္တယ္။
သခင္​ေလး     အဝတ္​လဲၿပီး သြားရင္ ဆင္းလာခဲ့ပါ  ။
မနက္စာ အသင့္ျဖစ္ပါၿပီ။"


အရင္​ေန႕​ေတြကနဲ႕  မတူညီစြာ​   သာလြန္​ေသာ အၿပဳံးတို႔ျဖင့္  အခန္းအျပင္ျပန္ထြက္သြားသည့္  အိမ္​​ေတာ္ထိန္းႀကီး​ေၾကာင့္    ရိ​ေပၚ  န​ေဝတိမ္​ေတာင္  ​​ေၾကာင္​ေငး​ေနရာမွ   အခန္းျပတင္းတံခါး ထံတြင္ ခိုတြဲ​ေနဆဲျဖစ္သည့္  မိုး​ေပါက္မ်ားကို  တဆက္တည္း
ၾကည့္လိုက္ရင္း​ ​​ဤ မူမမွန္အ​ေပၚ မႏွစ္ၿမိဳ႕စြာ။

ပုံမွန္တိတ္ဆိတ္​ေနက်  ထမင္းစားခန္းထဲမွ  လြင္​ေသာရယ္သံတို႔  ဖုံးလႊမ္း​လာသည့္ အခါ အ​ေတြးထဲ ႐ုတ္တရတ္​ေပၚလာ​ေသာ မွတ္ဥာဏ္တို႔​ေၾကာင့္   ​ေလွကားမွ ​ေျပးဆင္းလာသည့္ ရိ​ေပၚ၏  ​ေျခဖ်ားတို႔မွ ​ေရျပင္​ေပၚမွ ျဖတ္တိုက္​ေျပးသည့္  ပြင့္ဖက္​​ေလး သဖြယ္။
က်ယ္လြင္​​ေသာ ထမင္းဝိုင္း​တြင္ ထိုင္​ေနရင္း  ႏွစ္လိုဖြယ္​ေကာင္းစြာ   ရယ္ၿပဳံး​ေန​သည့္   ​ေမွ်ာ္လင့္ႏွင့္​ေသာ   ထိုအရိပ္အား  ဖမ္းဆုပ္မိသည့္အခါ  ရိ​ေပၚရဲ႕ခႏၶာဟာ' ​​ေ႐ြ႕​လ်ားပါ' ဟူ​ေသာ အမိန့္ကို  ဖီဆန္သည္။

မလႈပ္မယွက္  ရပ္တန့္​ေနမိသည့္ ရိ​​ေပၚဆီသို႔  ထိုသူဟာ  အရွိန္ျဖင့္  ​ေျပးလာရင္း  တင္းက်ပ္စြာ ​ေပြ႕ဖက္ထားသည္။
တသသ​ေျပာ​ေနသည့္   မ​ေတြ႕ရသည့္ သည္ကာလအတြင္း   လြမ္း​​ေဆြးေၾကာင္း​တို႔က  ရိ​ေပၚနားထဲတြင္​​​​ေတာ့ တိုးတလွည့္ က်ယ္တလွည့္။
ထိုရင္ခြင္အတြင္းမွ   အားျဖင့္  ႐ုန္းကန္မိသည့္ အခါ  အသာတၾကည္  ​ေနာက္သို႔  ဆုတ္လွမ္းသြားသည့္  ​ေျခလွမ္း​ေတြ။

"အမ်ားႀကီး သန္မာလာတယ္။
Onsra ရဲ႕ ပိုင္ရွင္လို႔ကို ​မ​ေျပာရဘူး။"

ဝင္းလတ္သြားသည့္ မ်က္ဝန္း  ေတာက္​ေတာက္​​​ေလး​​​​ေတြ။
ၿပဳံး​ေယာင္သမ္းသြားသည္  ႏႈတ္ခမ္းပါး​​ေလး​ေၾကာင့္  ယုံခ်န္က  ျမတ္နိုးစြာ ​ေငးမိသည္။

စားပြဲထိပ္တြင္  ခန့္ညားစြာ ထိုင္ကာ  မနက္စာစား​ေနသည့္  ​ေကာင္​ငယ္​ေလးက  ​​​ေကာလဟာလ​အ​ေျပာ သတ္သတ္မဟုတ္ပဲ   တကယ္ နတ္ဘုရား တစ္ပါးလို  တင့္တယ္မႈမ်ိဳးျဖင့္။
​ေအးစက္သည့္ အၾကည့္​​ေတြျဖင့္သာ  အၿမဲၾကည့္တတ္​ေပမယ့္ ယုံခ်န္ မ်က္လုံးထဲတြင္​ေတာ့  en -point ​ေၾကာင့္  ​ေျခ​ထိပ္ဖ်ား​ေလး​ေတြ နာတိုင္း  ဂ်စ္တိုက္တတ္သည့္   က​​ေလးဆိုး​ေလးသာ။
Calorie ခ်ိန္စားရသည့္  ​​​​ေန႕လည္စာ​ေတြတိုင္းအတြက္    ယုံခ်န္ မုန့္ထုပ္အခ်ိဳ႕ျဖင့္  အခန္းအတြင္းသို႔ ခိုးပို႔​ေပးတိုင္း   လက္​ေဖာင္း​ေလး​ျဖင့္  လက္ခုတ္တီးကာ ၿပဳံး႐ႊင္​ေနတတ္သည့္ က​ေလး​​ေလးအျဖစ္သာ မ​ေျပာင္းမလဲ။
​တၿပဳံးၿပဳံးျဖင့္​ေငး​ေကာင္း​ေန​ေသာ  ယုံခ်န္၏ ပန္ကန္းထဲသို႔ ရိ​ေပၚက  ပုဇြန္တစ္​ေကာင္အား ဝတ္​ေက်တန္း​ေက် ထည့္​​ေပးလာသည္။

"စား​ေကာင္းတယ္ စားၾကည့္"

နာခံ​ပါဟု  ​ေဘာင္ကန့္သတ္ထားသည့္ စကားမ်ိဳးမဟုတ္​ေပမယ့္   ရိ​ေပၚဆိုသမွ်ကို   ​ေလာကက်င့္ထုံးတစ္ခုကို  ဖီဆန္မႈနိုင္ျခင္းကင္းစြာ  ယုံခ်န္က  အက်ိဳးဆက္အား  ႏွစ္ခါ မစဥ္းစားပဲ ငြားငြားစြင့္စြင့္  ပုဇြန္ႀကီးအား  အားရပါးရစားလိုက္မိသည္။
ခနအၾကာတြင္   ထမင္းဝိုင္းမွ အရင္ထကာ   အကက်င့္ခန္းထဲ သြား​ေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အသိ​​ေပးလာသည့္ ရိ​ေပၚက   ယုံခ်န္၏ မဲ့တဲ့တဲ့ ျဖစ္​ေန​ေသာ မ်က္ႏွာအား သတိထားမိပုံ မ​ေပၚ။ ထမင္းစားခန္းထဲမွ ထြက္သြားသည့္ ရိ​ေပၚအား  အမူအရာမပ်က္  ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၿပီသည့္​ေနာက္     အစာအိမ္အတြင္းမွ စူး​ေအာင့္​ေနသည့္ ​ေဝဒနာ​ေၾကာင့္   ယုံခ်န္​၏  နဖူးတြင္ ​ေခြၽး​ေစးတို႔ ဆို႔လာရသည္​။
အသက္ခပ္ျပင္းျပင္းရႉလို႔   သက္သာလို သက္သာျငား အိမ္အျပင္ဘက္သို႔  ခနထြက္သြာရန္ ဟန္ျပင္လိုက္ပါ​ေသာ္လည္း  ႐ုတ္တရက္ လွမ္းဆြဲခံလိုက္သည့္  လက္​​ေကာက္ဝတ္။
​ေရတစ္ခြက္ႏွင့္အတူ   ​ေဆးလုံး​ေလးတစ္လုံးဟာ မ်က္စိ​ေရွ႕​တြင္ အဆင္သင့္ရွိ​ေနသည္။
ကမ္း​ေပးလာသည့္  အလက္ဂ်စ္​ေျပာက္​ေဆးအား ​ေရႏွင့္ ​ေမ်ာခ်လိဳက္ၿပီး​ေနာက္  ​ေဝဒနာ သက္သာမည့္ အခ်ိန္ကို  ​ေခတၱ ​ေစာင့္ဆိုင္း​ေနလိုက္သည္။

"​ေက်းဇူးပါ  အိမ္​ေတာ္ထိန္းမင္
​ေတာ္​ေသးတာ​ေပါ့  ကြၽန္​ေတာ္  ပုဇြန္အလက္ဂ်စ္ ရွိတာကို သတိရ​ေပး​ေနတဲ့သူ တစ္​​ေယာက္​ေတာ့ ရွိ​ေန​ေသးတာမလို႔"

ရယ္ရယ္ၿပဳံးၿပဳံးျဖင့္  ​ေျပာလိုက္မိ​​ေပမယ့္   တည္တင္း​ေန​​ေသာ မ်က္ႏွာထားျဖင့္ ယုံခ်န္​၏ မ်က္လုံး​ေတြအားစိုက္ၾကည့္လာ​ေသာ အိမ္​ေတာ္ထိန္းႀကီး​ေၾကာင့္  ယုံခ်န္  မလုံမလဲစြာ   မ်က္လႊာအား အသာခ်ထားလိုက္မိသည္။
မာ​ေၾကာလွသည့္ မ်က္ႏွာတြင္  စိုးရိမ္သည့္  အရိပ္မ​​​ေယာင္မ်ိဳး တစ္စြန္းတစ္ဆေတာင္ စြန္း​ေပမ​ေနမွန္း သိသိရက္ရက္ျဖင့္ ​ေမးမိသည့္    မိမိကိုယ္တိုင္၏  အျပစ္သာ။
ရွည္လ်ား​ေသာ သက္ျပင္းခ်သံတစ္ခုနဲ႕အတူ  ​ေဝးကြားသြား​ေသာ ကိုယ္သင္းနံ႕အရ  ​ယုံခ်န္ဟာ ​ေက်ခိဳင္းျခင္းကို  ထပ္မံ ႀကဳံ​ေတြ႕ရျပန္ၿပီ ထင္ပါရဲ႕။

အခန္းနားသို႔  တိုးကပ္သြား​​ေလ  အနည္းငယ္လွစ္ဟ ထား​​ေသာ တံခါးဆီမွာ စည္းခ်က္က်က် တိုင္ပင္​ေခၚသံက  က်ယ္​​ေလာင္​လာ​ေလ ျဖစ္သည္။
ႏႈတ္ဖ်ားမွ ကိုယ္တိုင္  တိုင္ပင္​ေခၚရင္း  သံစဥ္မဲ့ က​ေနသည့္  ရိ​ေပၚ၏ သြယ္လ်လ်  ခႏၱာကိုယ္​က မိုးမခပင္အလား ​​​ေပ်ာ့​ေပ်ာင္းလွသည္။
ကိုယ္၌ ​ေခြၽးမ်ား ႐ႊဲနစ္ဟာ ​​ေမာဟိုက္​ေနပါ​ေသာ္လည္း  မ်က္ႏွာထက္ ထင္ဟပ္​ေနသည့္ ဇာတ္​ေကာင္အ​ေပၚနစ္ဝင္မႈမွာ​ေတာ့ ရာႏႈန္းျပည့္။
​အခန္း​ေထာင့္တြင္ အသင့္ရွိ​ေန​ေသာ  cello အား  ယုံခ်န္  ယူ၍ ​ေျဖးညွင္းစြာ  တီးခတ္လိုက္သည့္ အခါ  က​ေနရာမွ ရိ​ေပၚက ရပ္၍ ၾကည့္လာသည္။
ရွည္သြယ္သြယ္ လက္​ေခ်ာင္းတို႔  Cello ႀကိဳး​တို႔ေပၚတြင္ ​ေျပးလႊား​ေနသည္။
Cello bow  အား ဆုပ္ကိုင္ထား​ေသာ လက္ဖ်ံတစ္​​ေလွ်ာက္တြင္  အ​ေၾကာစိမ္းမ်ား ယွက္သြယ္​ေန​ၿပီး  တုန္ခါ​​​ေန​ေသာ အဆုံးသတ္​ေတးသြားအား ဖန္တီးရန္  လႈပ္ခါလိုက္သည့္ လက္​ေခ်ာင္းတို႔မွာ  ပင္လယ္ ဇင္​ေယာ္တို႔၏ တင့္တယ္လွ​ေသာ ​​ေတာင္ပံတို႔ ရိုက္ခတ္​ေနသလို။
မ်က္လုံးတို႔အား မွိတ္ခ်ကာ  သံစဥ္ထဲ နစ္​ေမ်ာ​ေနပုံက ႏွစ္လိုဖြယ္​ေကာင္းလွသည္။

"Swan lake တီး​​ေပးမလား"

သံဇဥ္ႀကီး​ေပၚ ဖိခတ္ထားသည့္ ယုံခ်န္း၏ လက္​ေခ်ာင္းတို႔မွာ ရပ္တန့္သြားရသည္ ။
တစ္ဖန္ျပန္ကဖို႔  အသင့္ျပင္​ေနသည့္  ရိ​ေပၚအား အခ်က္ျပ၍  အလြတ္​ရ​​ေနၿပီသြား  swan lake ၏ သံဇဥ္တို႔ဟာ   ယုံခ်န္း  လက္ဖ်ားမွ ဖန္တီး​ေသာ ​ေတးသြားတစ္ပုဒ္ အျဖစ္လြင့္ျပယ္​လာ​ေတာ့သည္။
ယုံခ်န္ တီးခတ္​ေသာ  ​​​ေတးသြားႏွင့္  လိုက္​​ေလ်ာညီ​​ေထြစြာ  ကခုန္​ေန​ေသာ  ရိ​ေပၚအား  ​ေတြ႕ျမင္ခြင့္ရသည္မွာ အဖိုးမျဖတ္နိုင္​​ေသာ အႏုပညာ တစ္ခု။
သိမ့္​ေမြ႕​ေသာ ဝမ္။
စိုနင့္ဖြယ္  ဝမ္ ။
လွည့္ဖ်ားတတ္​ေသာ ဝမ္ အျဖစ္ Ballerino wang က ကြၽမ္းက်င္ပိုင္နိုင္စြာ  ခ်ျပ​ေသာအခါ  cello တီးခတ္​ေနသာ ယုံခ်န္၏ လက္တို႔မွာ တုန္ယင္လာၿပီး  ဂုဏ္ယူဝမ္း​ေျမာက္မႈ​ေၾကာင့္ မ်က္ရည္တို႔ ဝဲရသည္။

"​ေကာ ​​အရင္ကထက္ လက္ရည္​ေတြ အမ်ားႀကီး  တိုးတတ္လာတယ္ ပညာရွင္တစ္​ေယာက္လိုပဲ"

"​ရိ​ေပၚကမွ တကယ္အမ်ားႀကီး  ​ေတာ္တာ။​ကိုယ္တိုင္  ​ေရကန္ဆီ ​ေရာက္သြားတယ္လို႔​ေတာင္ ​ထင္ရတယ္"

ယုံခ်န္ရဲ႕  ခ်ီးက်ဴးစကားကို ရိ​ေပၚက  ​ေခါင္းတဆက္ဆက္ ၿငိမ့္ျပ႐ုံျဖင့္သာ တုံ႕ျပန္သည္။

"သြားရ​​ေတာ့မယ္ ။​ေနာက္က်​ေနၿပီ"

ရိုးရွင္း​ေသာ ႏႈတ္ဆက္သံ​ေလးမွာ ယုံခ်န္ဟာ လမ္းဖယ္​ေပးႏွင့္ၿပီးသား။
ဦး​ေလးဝမ္ ဆုံးပါးၿပီး​ေနာက္  ​ေအးစက္သထက္​ေအးစက္လာ သည့္ ရိ​ေပၚ​ေၾကာင့္  ယုံခ်န္ စိတ္မ​ေကာင္းျဖစ္ရသည္။
​အထီးက်န္ဆန္လြန္းလွသည့္   ထို​က​ေလးငယ္အား  အရာအားလုံးဆီမွ  ဆြဲထုတ္လို႔   ​ေျပးထြက္သြားခ်င္​​ေပမယ့္   ရိ​ေပၚဟာ  သူ၏ ကမ္းလက္ကို  အသိအမွတ္ျပဳ​ေလာက္သည္ထိ အ​ေရးမပါမွန္း သူကိုယ္တိုင္သာ သိပါသည္။
​ခ်စ္ရသူကို  ကာကြယ္ဖို႔ လူတိုင္းဟာ မိုက္႐ူးရဲဆန္တတ္ၾကပါသည္။ သို႔ေပမယ့္     ခ်စ္ရသူ၏ ကမၻာႀကီးဟာ  တျခားတစ္​ေယာက္ ​ျဖစ္​ေနသည့္အခါ လုပ္သမွ် အရာမထင္​ေတာ့ပါ။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

တံခါးမ​ေခါက္ဘာမ​ေခါက္ျဖင့္  ဆိုင္းမဆင့္ ဗုံ မဆင့္ ႐ုံးခန္းထဲသို႔ ဝင္​လာသည့္ က်န္းခ်န္​ေၾကာင့္  ​ေရွာင္းက်န့္ ၾကည့္လက္စ ဗီဒီယို ဖိုင္မွ အျမန္ထြက္လို႔  အနားတြင္ အသင့္ခ်ထားသည့္ ဝတၳဳစာအုပ္​အား ​ေကာကိုင္လိုက္သည္။

"​ေရွာင္းက်န့္  မင္းတကယ္ပဲ စာ​ေပစြဲလမ္းသူလား ။
ဒီလို အခ်ိန္မွာ ဘယ္လို လုပ္ ဝတၳဳဖတ္​ေနနိုင္တာလဲ"

က်န္ခ်န္းဟာ  ​ေရွ႕​​ေန႕တစ္​ေယာက္ ပီသစြာ  စိတ္တိုလြယ္သူ၊ အလြန္ ပြစိပြစိ ​ေျပာတတ္သူျဖစ္သည္။
မိဘ လက္ငုပ္လက္ရင္း  ရွိသည့္ က်န္းခ်န္ဟာ ကိုယ္ပိုင္ အမႈ​ေဆာင္႐ုံးဖြင့္ၿပီး  သူငယ္ခ်င္း အရင္းႀကီးျဖစ္သူ ​ေရွာင္းက်န့္အား ​ေနရာတစ္ခု​ေပးထားသည္။
သို႔ေပမယ့္  သမာသမတ္ က်လြန္းသည့္  ​ေရွ႕​ေန​ေရွာင္းသည္  အရည္အခ်င္းရွိလွေပမယ့္ လူခ်မ္းသာတို႔၏ အႀကိဳက္မဟုတ္။
ျပႆနာက  ​ေျဖာင့္မတ္လြန္းျခင္းပင္ ျဖစ္​ေပလိမ့္မည္။
​ေငြမ်ားမ်ား ျဖင့္ဖုံးမည့္ အမႈမ်ားအား မလိုက္​ရ​ေတာ့  ​ရသည့္​ေငြျဖင့္ မနည္းရပ္​တည္​ေနရသည့္ က်န္းခ်န္ပ အၿမဲလိုလိုညည္းၫူ​ေန​​ေတာ့သည္။

"​ေရွာင္းက်န့္ ငါတို႔​ေတြ ထမင္းစားရအုံးမယ္​ေလ။ ဒီ ဒီ ပါးစပ္ႀကီး ရွိ​ေန​ေတာ့ ထမင္းစားရအုံးမယ္လို႔"

သူ႕ပါးစပ္အား တျဖတ္ျဖတ္ရိုက္ကာ ​ေျပာဆို​ေနသည့္ က်န္းခ်န္​ေၾကာင့္  ​ေရွာင္းက်န့္က အားရပါးရရယ္သည္။

"ငါလည္း အလုပ္လုပ္​ေနပါတယ္ကြ။ ​ေစာနက ခန​ေလးပဲ မင္းနဲ႕တည့္တည့္တိုးသြားတာ။"

မယုံသကၤာ ၾကည့္​ေနသည့္ က်န္းခ်န္အား ​ေမးအသာ ဆက္ျပလိုက္​ေတာ့ က်န္းခ်န္က သူ၏ စကားကို ဆက္သည္။

"မင္းရဲ႕ ငန္း​ေပါက္   အမႈအတြက္ မနက္ျဖန္  court တတ္မယ္ ။
စာထြက္လာၿပီး

'မင္းရဲ႕ ငန္း​ေပါက္' ဆိုသည့္ နာမ္စား​ေၾကာင့္ ​ေရွာင္းက်န့္၏ လည္ပင္း မီးပြင့္သည့္ အထိ ပြတ္လို႔ ရွက္ရမ္းရမ္းျပသည္။
ႏွစ္ရွည္ အ​ေၾကာင္း​ေတြ သိလာသည့္ ​က်န္းခ်န္ဆိုသည့္ ေကာင္က​ေတာ့  သူ႕စကားသူ ဂုဏ္ဆာ​ေန​ေသာ ႐ုပ္ျဖင့္။

"အင္း ငါအမႈအတြက္  လိုအပ္တာ​ေတြ ​ဒီ​​ေန႕သြား​ေပးလိုက္မယ္"

​ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ျဖင့္ ထြက္သြားဟန္ ျပန္ၿပီးကာမွ  ျပန္​ေရာက္လာၿပီး   ​ေရွာင္းက်န့္ လက္ထဲက စာအုပ္ထံ မ်က္စိ​ေရာက္သြားသည့္ ​က်န္းခ်န္က အ​ေတြး​ေပါက္စြာ

"စကားမစပ္ မင္းဝတၳဳဖတ္တိုင္း  ဒီတစ္အုပ္ပဲ အၿမဲ ဖတ္​ေန​ေတာ ​ေတာ္​ေတာ္စိတ္ဝင္းစားဖို႔ ​​​ေကာင္းလို႔လား ျပၾကည့္စမ္း"

လက္ထဲက  စာအုပ္အား ဆြဲယူလိုက္သည့္  က်န္းခ်န္​ေၾကာင့္  ထိတ္လန့္စြာ  က်န္းခ်န္အား  တြန္းထုတ္မိသြားသည္။
​ေၾကာင္အသြားသည့္ က်န္းခ်န္က  ​ေရွာင္းက်န့္အား  ​ဘာမွ မ​ေျပာနိုင္​ေသးပဲ ​ေငးၾကည့္​ေနသည္။


"​ေဆာရီး က်န္းခ်န္ ဒါ ​ေယာင္းရဲ႕ စာအုပ္မလို႔ ငါ ဆက္ဆက္ထိမခံ
နိုင္သလို ျဖစ္သြားတယ္"

ထိုအခါ  က်န္းခ်န္က စိတ္မ​ေကာင္းသြားဟန္ျဖင့္   ​ေတာင္းပန္စကား သူ႕ဘက္ကသာ ဆိုလာခဲ့သည္​။
ထို႔​ေနာက္    ထိုအ​ေၾကာင္းတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍  အားလုံးနားလည္သ​​ေဘာ​ေပါက္ႏွင့္ၿပီး ျဖစ္သည့္ က်န္းခ်န္က ဘာမွ မျဖစ္​ေၾကာင္း​ေျပာကာ ႏွစ္သိမ့္​ေပးခဲ့သည္။

​ေရွ႕မွ ဝန္ထမ္းမ​ေလး၏ လမ္းျပမႈျဖင့္  ​​ေရွာင္းက်န့္ ရိ​ေပၚ အက​​ေလ့က်င့္​​ေန​ေသာ  အခန္းသို႔ ​ေရာက္ရွိလာသည္။
ခန္းလုံးကြၽတ္မွာ  ဘဲ​ေလးဂါဝန္ကို ဝတ္ဆင္ထားၾက​ေသာ မိန္းမလွ​ေလးမ်ား ျဖစ္ၾကသလို  ​ေယာက္်ား​ေလးဆိုလို႔ ရိ​ေပၚ တစ္​ေယာက္တည္းသာ ။
အကတိုက္​ေနပုံရသည့္  ထိုလူစုအတြင္း  တစ္ခါတစ္ရံ  ရိ​ေပၚ၏ ​ေအာ္ဟစ္​ေငါက္ငမ္း သံတို႔ဟာ ဟိန္းထြက္လာသည္။
အကအ​ေပၚကိုသာ  စိတ္ဝင္​စား​ေနသည့္  ထို​​ေကာင္​ေလးဟာ ​​ေရွာင္းက်န့္ အခန္းထဲ ​ေရာက္​ေနသည္ကို​ေတာင္ သတိမထားမိတာမလို႔ ​ေရွာင္းက်န့္လဲ အသိမ​ေပးပဲ ​ၿပီးတယ့္အထိ ​ေစာင့္​ေနရန္သာ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

"မင္းစိတ္ထဲက  evilကို ဆြဲထုတ္လိုက္ပါ ။မင္းက သူရဲ႕ ၿငိဳ႕ျငင္ျခင္းကို ခံလိုက္ရၿပီ   မင္း အခုခ်ိန္က စၿပီး black swan ပဲ"

ဆရာဝမ္ရဲ႕  တင္းက်ပ္စြာ လမ္းၫႊန္ျပ​မႈ​ေတြမွာ ​ေကာင္မ​ေလးက ငိုမဲ့မဲ့။

"လုခ်ီ  တျခားဘယ္သူ႕ကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္နဲ႕ မင္းက တစ္​​ေလာကလုံးကို လွည့္စားမယ့္ Odile ပဲ"

​​ေလထဲတြင္ ခ်ာခ်ာလည္​ေအာင္ လွည့္​ေနသည့္  ​ေကာင္မ​ေလးက မၾကာခင္တြင္ လဲက်​ေတာ့မယ္  ျဖစ္​ေၾကာင္း သိသာ​ေနသည္။
ဆရာဝမ္၏ မ်က္ႏွာမွာလဲ မဲ​ေမွာင္သထက္ ​ေမွာင္လာရ​ေတာ့သည္။

"လုခ်ီ  မင္းရဲ႕ အာ႐ုံ​ေတြကို  စူးစိုက္ထား​ေပးလို႔မရဘူးလား။ မင္းကိုယ္မင္း လွည့္စားရမွာ မဟုတ္ဘူး  တစ္​​ေလာကလုံးကို လွည့္စားရမွာပါ။
Prince Siegfried ကို လွည့္စားရမယ္။
Odette ကို လွည့္စားရမယ္  သူႏွစ္​ေယာက္​ေပါင္းဖက္လို႔ မရတဲ့ အထိ လွည္စားရမွာ"

​ရိ​ေပၚရဲ႕ အဖ်ားခတ္​ေနတဲ့ အသံ​ေတြသည္ဟာ  ​ေဒါသ​ေၾကာင့္ တုန္ရီေနသည္လား  ​ေမာဟိုက္မႈ​ေၾကာင့္  အနိမ့္အျမင့္ အမွန္သည္လား မသဲကြဲ။
Swan queen လို႔ ထင္ရသည့္  ​ေကာင္မ​ေလးဟာ  ​ေခါင္ကို အတြင္တြင္ ငုံ႕ထားသည္။
ၾကမ္းျပင္ထဲ ​ေခါင္းဝင္မတတ္ ငုံ႕ထားသည့္   ထို​ေကာင္မ​ေလးအား ​ေမးဖ်ားက​ေနပင့္ကိုင္လို႔   မ်က္ႏွာနားနီးကပ္သြားသည့္ ရိ​ေပၚ​ေၾကာင့္   ​ေကာင္မ​ေလး အခ်ိဳ႕မွာ  အာ​ေမဋိတ္အခ်ိဳ႕မ်ား  ထြက္က်လာသလို နံရံကို  မွီထားသည့္ ​ေရွာင္းက်န့္မွာလည္း  ဆန့္ကနဲ႕။
မ်က္ႏွာႏွစ္ခု  နီးကပ္လာ​ေလ​ေလ  ျပဴးျပဴးျပာျပာ ျဖစ္​ေနသည့္  ​ေရွာင္က်န့္မွာ အိ​​​ႏၵျေမဆယ္နိုင္။

"ငါ့မ်က္လုံးကို ၾကည့္"

ႏွာတစ္ဖ်ား​စာေလာက္အကြာမွာ ရွိ​ေနတဲ့ ရိ​ေပၚက ထို​ေကာင္​မေလးအား  သူ၏ မ်က္လုံးတည့္တည့္ကိုၾကည့္ ခိုင္းသည္။

"​ေသြး​ေဆာင္လိုက္  ဖ်ား​ေယာင္းလိုက္  လွည့္စားလိုက္  မင္းက black swan ပဲ prince က မင္းရဲ႕ အပိုင္ပဲ ျဖစ္လာ​ေစရမယ္"

ခံစားခ်က္မ်ား အသက္ဝင္လာသည့္  လုခ်ီက  အမူအရာက အစ​ေျပာင္းလဲ သြားသည္။
စူးရွ​ေသာ အၾကည့္တို႔ျဖင့္  ရိ​ေပၚအား စူးစိုက္ၾကည့္​ေနသည္။
သို႔​ေသာ္ မၾကာခင္မွာပဲ အရာအားလုံးဟာ သဲထဲ​ေရသြန္ျဖစ္သြားရ​ေတာ့သည္။

​ေရွာင္းက်န့္ အားပါပါျဖင့္  ၾကမ္းျပင္​ေပၚသို႔ ပစ္ခ်လိဳက္​ေသာ ဖိုင္ဟာ   က်ယ္​ေလာင္​ေသာ အသံတစ္ခု​ေပး၍  အားလုံးအား လန့္သြား​ေစသည္။
လန့္သြားကာ တကြဲတျပားစီ ျဖစ္သြားၾက​ေတာ့ ကိုယ္ႏွစ္ခု​ေၾကာင့္ ​ေရွာင္းက်န့္ ​ေက်နပ္ၿပဳံးႀကီးကို  မဖုံးမဖိနိုင္။

သူ႕လက္ခ်က္မွန္း သိသြားသည့္ ရိ​ေပၚက သူ႕အား မ်က္​ေမွာင္ကုပ္လို႔  ၾကည့္လာသည္။

"ဘာလာလုပ္တာလဲ ​ေရွာင္းက်န့္"

​ေဘာက္ဆက္ဆက္ အ​ေမးမွာ  ​ၾကမ္း​ျပင္​ေပၚရွိ ဖိုင္ကို ​ေကာက္လို႔ ရိ​ေပၚျမင္သာ​ေအာင္ ​ေထာင္ျပလိုက္သည္။
​ေရွာင္းက်န့္နားသို႔ လွ်င္ျမန္စြာ ​ေရာက္လာသည့္ ရိ​ေပၚက  ဖိုင္ကို ယူလို႔  ဖတ္ၾကည့္​ေနသည္။
​ေရွာင္းက်န့္တို႔ ႏွစ္​ေယာက္အား  အကဲခတ္သလို ၾကည့္​ေနသည့္ ​​ေစာနက ​ေကာင္မ​ေလးအား  ​ေရွာင္းက်န့္ မ်က္​​ေစာင္း​ေတြ ပစ္ထိုးလိုက္ၿပီး စိတ္ထဲမွလဲ  တိုးတိုးတိတ္တိတ္ က်ိန္ဆဲလိုက္မိသည္။

'သူကမ်ား  ျဖား​ေယာင္မယ္။​​ေသြး​​ေဆာင္ဦးမယ္တဲ့။
​ဒီငန္းမက​ေတာ့'

အလကား​ေန မ်က္​ေစာင္းထိုးခံလိုက္ရသည့္ လုခ်ီမွာ  မကနိုင္လို႔ စိတ္ဆင္းရဲရသည့္ အျပင္ ႏွစ္ဆတိုးသြားရ​ေတာ့သည္။

ဆြဲခ်က္တို႔အား ဖတ္​ေနရင္း  ရိ​ေပၚ၏  မ်က္​ေတာင္တို႔မွာ  တြန့္ခ်ိဳးလာသည္။
မ်ားျပားလြန္းလွသည့္ ဆြဲခ်က္​ေတြ​ေၾကာင့္ရိ​ေပၚ အျပင္ပိုင္းတြင္ မ်က္ႏွာ​ေၾကာအား တင္းထား​​ေပမယ့္ စိတ္ထဲတြင္​ေတာ့ နယ္လြန္​ေသာ အ​​ေတြးတို႔ျဖင့္ ​ေၾကာက္႐ြံ႕လာမိသည္။
အသက္ႏွင့္အမွ်   မက္​ေမာရ​ေသာ Onsra အား မပိုင္ဆိုင္ရမည္ကို ​ေတြးရင္း  ​တုန္လႈပ္လာသည္။

"ဘာမွ မျဖစ္ဘူး အဆင္​ေျပသြားလိမ့္မယ္"

​ေဘးလူတစ္​ေယာက္ရဲ႕ လွ်ာဖ်ား​ေလးလႈပ္႐ုံ အား​​ေပးစကားဟာ  
ထိ​ေရာက္မႈ မရွိဘူးဟု  ဘဝတစ္​ေလွ်ာက္လုံး သင္ၾကား​ခဲ့ဖူးေပမယ့္  မိမိ​ေဘးရွိထိုလူ၏  ဝါက်စဳ​ေလးတြင္​​​ေတာ့ ရိ​​ေပၚဟာ  စိတ္လုံၿခဳံရာ ရခဲ့သည္။
ထိုလူဟာ မိမိ အတြက္ ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္​ေပးလိမ့္မည္​ဟူ​ေသာ အ​ေတြးနဲ႕ပင္   ၾကည္ႏူးမႈ တရိပ္ရိပ္။

"တစ္ခုခုလြဲ​ေခ်ာ္သြားခဲ့ရင္   Onsra ကို   ဆုံးရႈံးသြားမယ္ ထင္တယ္"

ရိ​ေပၚရဲ႕ ​ေပါင္​​ေပၚက လက္တစ္ဖက္ကို ​ေရွာင္းက်န့္က အုပ္မိုးလို႔ ကိုင္လာ​ေပမယ့္ ထူးျခားစြာ ရိ​ေပၚ မ႐ုန္းမိ။

"ကိုယ္ရ​​ေအာင္ ယူ​​ေပးပါ့မယ္။ Onsra ဟာ မင္း အပိုင္ျဖစ္​ေစရပါ့မယ္"

​ေလာဘ​ေတြ အဆုံးသတ္တဲ့ ​​ေန႕ရက္​ေတြ ​ေရာက္လာတဲ့အခါ
ခ်စ္ျခင္းတရား​ေတြကို စလို႔ ရွာ​ေဖြၾကည့္ပါ့မယ္။
​ေမတၱာထုံးလႊမ္းမႈ မလုံ​ေလာက္စြာ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရတယ့္ ဝမ္ရိေပၚဟာ ခ်စ္တတ္လာဖို႔ နည္းလမ္းအား  မသင္ၾကားခဲ့ဖူး​​ေပ။
သူဟာ အစစ္အမွန္  ဆိုသည့္ အရာျဖစ္လာဖို႔   မူလ ဝမ္ရိ​ေပၚအား    ႀကိဳးစား​ဖ်က္စီးပစ္ရမည္ဆိုသည့္ အသိျဖင့္သာ  ဘဝ တစ္​ေလွ်ာက္လုံး ရွင္သန္ခဲ့ရသည္ ။

"ကြၽန္​​ေတာ္​ေၾကာက္တယ္။
အဲ့လိုနဲ႕  အားလုံးဆုံးရႈံးသြားရမွာကို ​ေၾကာက္တယ္"

ခင္မ်ားထိခိုက္သြားမွာ ​ေၾကာက္ရသလို
ခင္မ်ားဟာ တျခားလူ​ေတြနည္းတူ   ကြၽန္​ေတာ္​ေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႔    ဆႏၵရွိသူ   ျဖစ္​ေနမွာလဲ ​ေၾကာက္ရပါတယ္။

နီးကပ္​ေပးလာသည့္   ပုခုံးတစ္​ဖက္​ေပၚတြင္  ​ေခါင္းအသာမွီလို႔ ႏူးညံ့စြာ လွဲ​ေလ်ာင္းလိုက္သည္။
ဒါ​ဟာ ဒုတိယ အႀကိမ္​ေျမာက္ ​ေရွာင္းက်န့္​ေရွ႕တြင္  အ​ေၾကာက္တရားတို႔အား ဖြင့္ဟမိျခင္း ျဖစ္သလို မိမိကိုယ္တိုင္  လွစ္ဟ ျပလိုက္မိ​​ေသာ အားနည္းသည့္ တစ္ဖက္ျခမ္းအတြက္
မိမိ၏ လ်ိဴ႕ဝွက္ခ်က္တစ္ခု အတြက္ ​ေရွာင္း​​ေက်ာင္း၏ ျမတ္နိုးရၱခုဟူ​ေသာ အ​ေလ်ာ္အစား စည္းမ်ဥ္းအား ေမ့​ေလ်ာ့​ေနခဲ့သည္။

ကုမၸဏီမွ   အိမ္ျပန္ခါနီး သည္းထန္စြာ  ႐ြာခ်သည့္ မိုး​ေၾကာင့္ အိမ္​ေတာ္ထိန္းႀကီး​က  ထီး​ေျပးသြားယူသည္။
အားျပင္းစြာ  ႐ြာသြန္း​ေနသည့္  မိုးစက္တို႔အား ၾကည့္ရင္း  မိုးရည္ထဲတြင္   မလႈပ္မယွက္ ရပ္​ေန​​​ေသာ အမ်ိဳးသမီး တစ္​​ေယာက္က သူ၏ အာ႐ုံအား ဖမ္းစားသြားသည္။
ထိုအမ်ိဳးသမီးဟာ  လက္ထဲတြင္   ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခုအား က်စ္က်စ္ပါ​ေအာင္ကိုင္ထားၿပီး  အာ႐ုံစိုက္မႈ တစ္စုံတစ္ရာအား ရလိုဟန္။
ရိ​ေပၚတို႔ ကုမၸဏီထဲတြင္ ရပ္​ေနတာ​ေၾကာင့္ ရိ​ေပၚတို႔ ကုမၸဏီႏွင့္ ဆက္စပ္​ေနမည့္ တစ္ခုခုဟု ​ေတြးမိရင္း  မိုး႐ြားထဲ ​ေျပး​ဆင္းသြားလိုက္မိသည္။
သို႔​ေပမယ့္ ထို အမ်ိဳးသမီး မ်က္ႏွာအား  ျမင္ရခါနီး တစ္ခန။
လက္ထဲက ဆိုင္းဘုတ္အား ​ေတြ႕လိုက္ရခါနီး တစ္ခန  မ်က္လုံး​ေရွ႕လာကြယ္​ေသာ  ​ထီးတစ္လက္ႏွင့္အတူ  အထိန္း​​ေတာ္ႀကီး၏  မိုး​ေရထဲ ​ေျပးထြက္လို႔ မခ်ိတင္ကဲ​ ​​ေရ႐ြတ္သံတို႔ႏွင့္အတူ  ရိ​​​ေပၚဟာ  ​ကား​ေပၚသို႔ အတင္းအက်ပ္ ဆြဲ​ေခၚခံခဲ့ရသည္။

"လြတ္ပါ ။ ကားခန ရပ္​ေပး  ခုနက အမ်ိဳးသမီး"

" အလုပ္ထုတ္ခံလိုက္ရလို႔ ဆႏၵျပ​ေနတဲ့ သူပါ။
စိုးရိမ္စရာ မလိုပါဘူး မနက္ျဖန္ဆို  သူမ လာမွာ မဟုတ္​​​​ေတာ့ပါဘူး"

အိမ္​ေတာ္ထိန္းႀကီးက လက္ဦးမႈ ယူက ရွင္းျပလာသည္မလို႔ ရိ​ေပၚလက္သင့္မခံခ်င္​​ေပမယ့္ ၿငိမ္​ေနလိုက္သည္။
ကားမွန္မွ တစ္ဆင့္  လွမ္းၾကည့္လိုက္​ေပမယ့္ သည္းလွသည့္မိုး​ေၾကာင့္  သဲကြဲစြာ မျမင္ရ​ေပ။
ခနအၾကာတြင္    လုံၿခဳံ​ေရး  ဝန္ထမ္းအခ်ိဴ႕ သူမအား တ႐ြတ္တိုက္ဆြဲ​ေခၚသြားခဲ့ၿပီး  သူမဟာ နာမ တစ္ခုကို  အတန္တန္​​ေအာ္ဟစ္လို႔  ငို​ေႂကြး​ေနခဲ့သည္။

"ယန္း ​ေမ့သမီး​ေလး  ယန္း​ေရ
ယန္းကို ရွာ​ေပးၾကပါ။"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ရွည္ၾကာလြန္းလွသည့္  အိမ္မက္ဆိုးတစ္ခု မက္​ေနသလို သူမဟာ  
ဆက္ခနဲ လန့္နိုးလာသည္။
ယန္း  သူမဟာ  သူမ တစ္ခါမွ မ​ေရာက္ဖူးသည္ျ ​ေနရာစိမ္းတစ္ခုမွာ။
သူမ၏ လက္မ်ားဟာ ​ေနာက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ခံထားရၿပီး ​ေျခ​ေထာက္မ်ားဟာ ပူးတြဲခ်ည္​​ႏွောင္ထားခံရသည္။
​ေမွာင္မဲ​ေသာ ဤ အခန္းအတြင္း  ျမင္ကြင္းတို႔ဟာ မရွင္းမလင္းျဖင့္။
ဒီ​ေန႕ဟာ သူမ​ေမ့​ေမ်ာ​ေန​ေသာ ဘယ္ႏွရက္​ေျမာက္​ေန႕၊
သူမ ​ထိုလ်ိဳ႕ဝွက္ခန္းအား  ​ေတြ႕ရွိၿပီး​​ေနာက္ ​ေပ်ာက္ဆုံးသြားသည့္ ဘယ္ႏွ​ရက္​ေျမာက္​ေန႕မွန္း မမွတ္မိ​ေတာ့ပါ။
​​​ေအာက္သိုးသိုး အနံ႕မ်ားဟာ တစ္ခန္းလုံးျပည့္ႏွက္​ေနၿပီး သူမ သတိ​ေမ့​ေမ်ာ​ေနစဥ္အတြင္း  ဘယ္မွ်​ေတာင္ ရႉရွိုက္မိသည္မသိ၊
သူမ၏ ဝမ္းဗိုက္တစ္ခုလုံး  ထိုအနံ႕တို႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္​ေနသလို ခံစားရသည္။
သူမသည္ လက္က်န္ ခြန္အားတို႔ျဖင့္  အကူအညီအတြက္  ​​ေအာ္ဟစ္မိ​ေသာ အခါ အဆုတ္တို႔ဟာ  ကိုယ္တြင္း အစိတ္အပိုင္းတို႔မွ ကြာက်လာသလို ခံစားရၿပီး  ပါးစပ္မွ  ​ေသြး​တို႔ ယိုစီးက်လာသည္။
​ေမ်ာ့​ေတာ့​ေတာ့သာ က်န္ခဲ့​ေသာ သူမ​သည္  ​ေနာက္ဆုံး​​ေသာ လက္က်န္အားျဖင့္ ခုံအားလဲခ်လိဳက္ရာ  နာက်င္မႈနဲ႕အတူ အသိစ္တ္တို႔ဟာ ​ေမွာင္မဲျခင္းသို႔ တစ္ဖန္။

ယုံခ်န္  ထမင္းစားခန္းထဲမွ ​အ​​ေအးတစ္ခြက္ယူကာ ျပန္ထြက္မည္အလုပ္  ပစၥည္းတစ္ခုခု  ျပဳတ္က်သံ ၾကားလိုက္ရတာ​ေၾကာင့္ အနားတဝိုက္ စူးစမ္းသလို ၾကည့္လိုက္မိသည္။
လိုက္လံလို႔  စစ္​ေဆးၾကည့္​ေပမယ့္   ​ေထြ​ေထြထူးထူး ဘာမွ မ​ေတြ႕ရသည့္ အခါ  တစ္ဖန္ျပန္လွည့္လို႔ ထြက္သြားဖို႔ ျပင္လိုက္သည္။
သို႔ေပမယ့္ သူ၏ အာ႐ုံတို႔မွာ  ထမင္းစားခန္း ​​အ​ေနာက္ဘက္ရွိ  အခန္းငယ္တစ္ခု။
​ေျဖးညွင္းစြာ အနားသို႔တိုးကပ္သြား​​ေလ​ေလ  ပိတ္​ေလွာင္ထားသည့္ ​ေသာ့ခ​ေလာက္မွာ  ထင္ရွားလာ​ေလျဖစ္သည္။
အနည္းငယ္ အားထည့္၍ စစ္​ေဆးၾကည့္​ေပမယ့္  ႀကီးမားသဘ္ျ ​ေသာ့ခ​ေလာက္​ေၾကာင့္ အရာမယြင္း။
စူးစမ္းလိုစိတ္မွာ ​ေရဆူမွတ္သို႔ ​ေရာက္သြားခဲ့ၿပီမလို႔    မီးဖို​​ေခ်ာင္မွ ခြၽန္ျမ​ေသာ အရာတစ္ခုယူၿပီး ​ေသာ့ဖ်က္ရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
​ေသာ့ခ​ေလာက္ အတြင္း  ဓါးခြၽန္ျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ထိုးက​ေလာ္ၾကည့္​ေပမယ့္  အရည္အ​ေသြး​ေကာင္းသည့္  ​ေသာ့ဟာ ​ေတာ္​ေတာ္ႏွင့္မပ်က္။
​​ေခြၽးတို႔ဟာ နားထင္မွ စိီးက်လာသည္။
စိတ္လႈပ္ရွားမႈ​ေၾကာင့္  ​ေသာ့ဖ်က္​ေနသည့္ လက္တို႔ဟာ ​ေအးစက္လာသည္။
​​ေနာက္ဆုံး တစ္​ေခါက္ ဓါးခြၽန္အား အားထည့္ကာ လွည့္လိုက္ၿပီးသည့္​ေနာက္ 
​ေနာက္ဆုံးတြင္ '​ေဂ်ာက္' ဟူ​ေသာ ျမည္သံႏွင့္အတူ  တံခါးခ်ပ္ငယ္ဟာ ​ေခ်ာက္ခ်ားစရာ ​ေကာင္းစြာ ပြင့္ဟသြား​ေလ​ေတာ့သည္။

Taste of Tear

ပါးျပင္ေပၚကမ်က္ရည္ေတြဟာ ငန္က်ိ​ေသာ မိုးသား​ေတြပဲ၊
ဒါေပမယ့္ လက္စား​ေခ်အၿပီးမွာ   ငါ့မ်က္ရည္ေတြက ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ ပ်ားရည္အစြန္းအထင္းေတြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

TBC♡

ဖတ္ရတာ အဆင္​​ေရာ​ေျပရဲ႕လားဟင္ ​ေျပာသြားၾကပါဦး:((

Continua a leggere

Ti piacerΓ  anche

307K 6.8K 35
"That better not be a sticky fingers poster." "And if it is ." "I think I'm the luckiest bloke at Hartley." Heartbreak High season 1-2 Spider x oc
606K 36.9K 101
Kira Kokoa was a completely normal girl... At least that's what she wants you to believe. A brilliant mind-reader that's been masquerading as quirkle...
1.8K 105 7
𝐁𝐎𝐎𝐊 πŽππ„ πŽπ… 𝐓𝐇𝐄 "π“πŽ 𝐇𝐄𝐀𝐋" π“π‘πˆπ‹πŽπ†π˜ [ π—šπ—”π—Ÿπ—Ÿπ—¬ 𝗫 π—™π—˜π— ! 𝗒𝗖 𝗫 π— π—œπ—‘π—›π—’ ] ❝ 𝑻𝑯𝑨𝑻'𝑺 𝑺𝑰𝑹𝑢𝑡𝑨, 𝑨 𝑴𝑬...
853K 39.7K 61
Taehyung is appointed as a personal slave of Jungkook the true blood alpha prince of blue moon kingdom. Taehyung is an omega and the former prince...