Napahinga ako ng malalim matapos mailapag ang bag ko sa kama.
It's such a tiring day.
Napahiga ako at napaisip kung bakit parang dumidistansya sa akin si Ads nitong mga nakaraang araw.
Is it still about that kiss?
Ang tanga ko naman kasi para halikan s'ya nang gano'n gano'n nalang. She's Adelaide Lerson. Obviously, everyone adore her, pero hindi naman umabot sa point na hahalikan s'ya. Except from the girl she's been accompanying last three days ago.
FLASHBACK
"Pres, mamayang 3PM ang meeting 'di ba?" Tanong sa akin ni Johann noong makasalubong n'ya ako sa hallway.
Tumango nalang ako at inayos ang pagkakasukbit ng bag ko. Ashen is not around dahil nasa Cafeteria na s'ya. Doon nalang daw n'ya ako hihintayin.
"Omg! Is she the new student?"
"Dude! Ang ganda n'ya. Magiging akin 'yan in a week."
"Is she Adelaide's girlfriend?"
Nakuha ang atensyon ko dahil sa bulong bulungan ng mga estudyante rito sa hallway. Nakatingin ang mga ito sa baba kaya dala ng curiousity, napatingin din ako.
Nakita ko kung paano tumawa at higitin ni Ade ang damit ng kausap n'ya dahil sa sobrang pagtawa. 'Yung babae naman, nakaakbay lang din kay Ade at sobrang lapit pa ng mukha nang dalawa.
"Kaibigan n'yo po si Ade, 'di ba? Kilala n'yo po ba ang kasama n'ya? Ang ganda, eh. Bagay sila." Tanong sa akin ng isang estudyante na katabi ko.
Muntik ko na itong ismiran at sungitin, buti napigilan ko at naalalang President pala ako rito.
"No." I replied coldly and left.
Bagay sila? The hell!
Nakasimangot akong naglakad papuntang Cafeteria at sa kamalasan nga naman, nasa pintuan ang dalawa. Nakaakbay pa rin ang babae kay Ade at mukhang hindi mapaghiwalay.
Pag-umpugin ko pa kayo, eh!
Hindi ko na sana papansinin si Ade dahil badtrip ako, pero malakas na tinawag ako ni Ashen mula sa loob kaya napatingin ito sa akin.
"Iris." She said plainly.
Oh, pag sa akin, nawawala ang mga ngiti n'ya? Pero kapag sa babaeng katabi n'ya, todo makatawa?
"Ads, hi." Pagbalik bati ko sakan'ya at pilit pang ngumiti.
The girl beside her is staring at me from head to toe.
Napangisi ako sa loob loob ko dahil kumpyansa ako na maganda ako.
"Ads? I didn't know na commercial kana, R--" Biglang tinakpan ni Ade ang bunganga ng babae at tumawa ng pilit.
"Just shut up, Audry Gyle." Bulong ni Ade sa Audry na 'to, dahil kumakawala na ito sa pagkakahawak n'ya sa bibig.
"The fuck, Ade! Papatayin mo ba ako?" Pasinghal na sabi ng Audry na 'to kay Ade at hinampas pa sa braso.
Inirapan lamang s'ya ni Ade at binatukan na labis na ikinagulat ko. Humarap sa akin si Ade ng nakangiti at inakbayan si Audry na ikinairap ko.
"Iris, this is Audry Gyle Salgado. My childhood bestfriend." Pagpapakilala ni Ade kay Audry sa akin.
"Aw, my sweetpea." Sabat ni Audry at hinalikan pa si Ade sa pisngi ng halos tatlong segundo, na ikinatawa ng isa.
"Sweetpea mo mukha mo, Gay." Sabat ni Ade at tumingin sa akin.
"Oh, I'd be gay for you, my sweetpea." She said in a sweet tone at sinandal pa ang ulo sa balikat ni Ade.
What the hell am I doing here? Tanginang Sweetpea. Matamis ba ang ihi?
"Hello, Iris. Call me Audry or whatever you want, I might call you Everette. Yeah, I know you. Who wouldn't? You're the SSC President." Nakangiting pagpapakilala ulit ni Audry at inilahad ng kamay n'ya sa harap ko.
Labag man sa loob kong tanggapin ang kamay n'ya, nakipagshakehands pa rin ako.
"Iris." 'Yan na lamang ang nasabi ko bago umalis sa harap nila.
Hindi naman ako pinigilan ni Ade kaya bahala s'ya sa buhay n'ya.
Pake ko ba kung bagay sila? Edi magsama sila. Leche!
END OF FLASHBACK
"Eve, anak?" Marahang katok ang nagpabalik sa akin mula sa pagkatulala.
Bumangon ako para pagbuksan si mommy na kanina pa pala kumakatok sa pintuan ko.
"Mom?"
"Someone left if outside. Nakita lang ng daddy mo pagdating n'ya. Nakapangalan sa'yo kaya we didn't bother to open it." Sabi nito at ibinigay sa akin ang isang envelope.
It's a bright yellow scented envelop na may crescent moon sa gitna.
"Nakita n'yo po ba kung kanino galing?" Tanong ko. I'm hopeful na kilala nila ang nag-iwan ng envelop na 'to.
This is not the same note from Rye. Baka ibang tao nanaman 'to.
"No, anak. Basahin mo nalang para malaman mo, okay? Bumaba kana maya maya, magdidinner tayo." Bilin ni mommy bago nagpaalam sa akin.
Bumalik ako sa pagkakaupo sa kama ko at inamoy ang envelop. Sobrang bango at sobrang pamilyar ng amoy nito sa akin.
This scent always lingers in my nose when this someone is around. I don't wanna assume, dahil baka masabihan ako na assumera.
I stared at the crescent moon on the envelop and unconsciously smile.
Moon always bring me calmness.
Dahan dahan kong binuksan ang envelop, so much carefulness na ayaw kong mapunit ito ng kahit kaunti. Parang ang valuable lang ng appearance ng envelop sa akin.
The moment I opened the envelop, my heart pound in so much excitement.
It's been a while since I received letters from Rye.
Yes, it's from Rye. Ang kaibahan lang, nakaenvelop ang letter n'ya ngayon. It's still the same note I receive from day 1.
My heart is pounding hard as I slowly begin to open Rye's letter.
And to my surprise, it's not a letter but a poem.
Iris Everette De Luna
This may sound crazy
But your name resembles beauty
Beauty of everlasting
Iris Everette De Luna
Iris means rainbow,
Your luminary beauty
Hold so much grace and elegancy,
You appear after choas of drops
Unbreakable winds
And falling leaves
Eve,
Just as much as I love your luminance,
The appearance of dusk
reminds me of you
Shades of rainbow are like evening skies,
It's always you
De Lune,
Your evening skies are your home
And as the sweet moonlit night
is as peaceful as you,
I love staring at you from afar
As the rainbow ends,
Dusk covers the blue skies
For the moon to be shown
And that is you, Iris Everette
My bittersweet luminance.
-Rye
Bawat linya, parang nahihirapan akong huminga at makapagisip dahil sa pakiramdaman na parang lumulutang ako sa mga ulap.
Bawat salita, damang dama ko ang bawat salitang binibitawan n'ya na parang nanunuot ito sa buong katawan ko.
Kasabay ng paghalintulad n'ya sa pangalan ko, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko sa mga oras na 'to.
Rye is such a gift from above.
Rye's words are fit for every line, for every feeling, for every emotions, and for everything.
My stomach is in total crampness as I felt the butterflies inside. Parang sobra sobra na ata 'tong naffeel ko sa taong 'to.
Rye is still anonymous, but I'm feeling that Rye is someone...
"Anak? Kakain na tayo." Nakangiti akong bumangon sa kama at itinago ang poem na ibinigay ni Rye sa akin sa loob ng drawer ko.
Rye's letters are there. Sa lahat ng suitors ko, si Rye lang ang may kakayahang gawin sa akin ang mga 'to.
"Okay, mom. Bababa na po ako." I replied at dali daling nag ayos.
Nagbihis muna ako ng pambahay bago ako bumaba sa hapag.
"Look, mom, our baby look so happy. Is it because of Cal?" May panunuksong bungad ni daddy sa akin noong makarating ako sa dining.
Tumawa naman si mommy dahil sa naging reaksyon ko. Nakita kasi nitong napasimangot ako bigla.
Cal is still in Hongkong at hindi ko alam kung kailan ang balik n'ya.
"Why, honey? May problema ba kayo ni Cal?" Tanong ni dad sa akin.
Umiling ako at kumuha ng rice at ulam.
"Kanino galing ang envelop, anak?" Tanong ni mommy at sumubo.
Napakagat-labi nanaman ako noong maalala ko ang poem ni Rye.
"Well..." Sabi ko at namula.
"Oh, no..." Sabi ni dad kaya napatingin ako sakan'ya.
"What?" Tanong ko.
He smiled and shake his head.
"So, anong laman ng sulat?" Tanong nanaman ni mommy.
Mas excited pa 'to kesa sa akin.
"It's a poem." Sagot ko na ikinatahimik nilang dalawa.
"A poem about my name." Nakangiting dugtong ko.
Hindi ko pa naiwasang kagatin muli ang pang-ibabang labi ko at umiling iling habang nakayuko para itago ang nararamdaman kong kilig sa mga magulang ko.
"About your name?" Mommy asked in curiosity.
Inangat ko ang mukha ko at sumubo. I don't wanna give them idea kung ano ang laman ng letter. Just my name.
"Yeah." Tipid na sagot ko matapos nguyain ang pagkain at pinunasan ang labi.
"Kaya ba ang saya mo kanina pagbaba dahil doon?" Nakangiting tanong ni mommy.
Tumango ako sakan'ya at sumubo. Parang hindi at ako magsasawa kakakain sa mga luto ni mommy. Especially kapag ang favorite ko ba ang mga niluluto n'ya.
"So, hindi si Cal?" Tanong ni dad.
Umiling ako at uminom ng tubig.
"Oh." Sabay nilang sabi at kumain nalang din.
Mom, dad, Cal is not fond of letters and poems. So basically, it's not him.
___
Forda last update for today. Hehe
A/N: Everything written in this chapter was made 2 hours ago. Please, excuse my errors and sabaw writings. Hehe Thankies. 💛