Ｃａｌｉｇａｒｉ(Complete)

Autorstwa _GloriaMie_

19.1K 1.6K 175

You are the 𝙡𝙖𝙠𝙚, the 𝙨𝙩𝙖𝙧𝙨, the 𝙢𝙤𝙤𝙣? Ethereal music's soulful tune Princess of the glacial wat... Więcej

Czytasz

Ｃａｌｉｇａｒｉ(Complete)

Fanfiction

You are the 𝙡𝙖𝙠𝙚, the 𝙨𝙩𝙖𝙧𝙨, the 𝙢𝙤𝙤𝙣? Ethereal music's soulful tune Princess of the glacial water Nevermore a lover, daughter In death...

ballet wangyibo xiaozhan zhanyi zsww

Hide and Seek Arc II

644 60 13

Autorstwa _GloriaMie_

Uni

ကုမ္ပဏီ ထဲသို့ တုံ့ဆိုင်းစွာ ဝင်ရောက်လာသည့်   လုချီရဲ့ ကတုန်ကယင် ဟန်ပန်က   အလုံစုံသောတို့၏ အာရုံကို ဖမ်းယူနိုင်လိုက်သည့် ပုံပင်။
ဟိုတစ်စု သည်တစ်စု တီးတိုးသော ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်သံတို့ဟာ   များလှသည့် လူအင်အားကြောင့် သိပ်မတိုးသဲ့လှ။
အကြည့် ဖြင့်ဝေဖန်သော စွဲချက်တို့ကြား လုချီဟာ လက်ဆုပ်လက်ကိုင်ပြစရာ သက်သေမရှိပါပဲ နှုတ်ဖျားက တရားခံ။
အပြစ်ကင်းကြောင်း သက်သေပြနိုင်ရန်သာ စိတ်ရောကိုယ်ပါ တွန်းအားပေးနေပါသော်လည်း   လက်တွေ့တွင်တော့ မှန်သည် မှားသည် ဖြစ်စေ ငြင်းဆန်လိုသော ခွန်အားမျိုး မရှိ။
ချို့တဲ့သည့် မိသားစုမှ ပေါက်ဖွားလာသည့် သူမနှင့် သည် နိုင်ငံ၏ ယိုယွင်းနေသော တရားဥပဒေ ။
ရိုးသားမှု မရိုးသားမှုဟာ အကျုံးမဝင်တော့ပဲ ကျောထောက်နောက်ခံတစ်ခုတည်းဖြင့်   ပြောင်းလဲနိုင်သည့် ငွေကြေးဖြင့် သတ်မှတ်သော ကိုယ်ကျင့်တရား။
ပြန့်ကျဲနေသည့် အတွေးတို့ကြောင့်လား   မတရားသည့် လောကကြီးအပေါ် စက်ဆုတ်မှုကြောင့်လားမသိ။
ကွေးညွတ်သွားရသည့်   လုချီ၏ နှုတ်ခမ်းစွန်းဟာ နှစ်မြို့မှုကြောင့်တော့ မဖြစ်နိုင်။
ချီတုံချီချ ခြေလှမ်းတွေကို အဆုံးသတ်ဖို့ အချိန်ကိုက် ပွင့်ဟလာသည့် ဓါတ်လှေကား အတွင်းသို့ ဝင်ကာ နေရာယူသည်။
ဝန်ထမ်းရေးရာ ဌာနရှိရာ   အလွှာကို ရွေးနှိပ်လိုက်ပြီးပြီးချင်း   စို့နစ်လာသော ရင်အစုံကြောင့် နံရံထံ ကိုယ်ကို   မှီလျော့လို့ တုန်လှုပ်မှုအား ဖြေဖျောက်မိသည်။
လက်ရေးမူ နှုတ်ထွက်စာကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကိုင်ရင်း မက်မောရသည့် သူမ၏ ဘဲလေး ဘဝဟာ အဆုံးသတ်ရတော့မည် ဖြစ်ကြောင်း ပုံဖော်ကြည့်မိတိုင်း မျက်ရည်ကြည်တစ်ပေါက်က သွက်လက်စွာ ပါးပြင်ပေါ် ဖြတ်ပြေးသည်။
မီးတောက်တစ်ခုမှ လွင့်စင်လာသည့်   မီးပွားများစွာဟာ   သူမ၏ အရည်ပြားတို့အား လောင်ကျွမ်း ပစ်လိုက်သကဲ့သို့ နာကျင်မှုနှင့် အတူ သူမ၏   ရည်မှန်းချက်တို့ သေဆုံးဖို့ရန် မိနစ်ပိုင်းအလို။
ဝန်ထမ်းရေးရာဌာန အခန်းအတွင်းသို့ ဝင်သွားလိုက်သည်နှင့် မိုင်ကုန်ဖွင့်ထားသည့် အဲရားကွန်းကြောင့် အေးစက်နေသည့် လေထုဟာ ပထမအတွေ့အကြုံ။

"ဘာများကူညီပေးရမလဲရှင့်"

တိုးကပ်လာသည့် မိမိ၏ခြေသံကြောင့် အမေးပြုသည့်လာသည့် ထိုဝန်ထမ်းမလေးက computer screen ကိုတော့ အကြည့်မခွာ၊ kyeboard ပေါ်တွင် ပြေးလွှားနေသည့် သူမ၏ လက်ချောင်းတို့ကိုလည်း အနား မပေး။
အချိန်အတော်ကြာထိ ပြင်ဆင်ထားပြီးသား စကားလုံးတို့ ထွက်ကိမလာပဲ မလှုပ်မယှက် ရပ်နေသည့် လုချန်အား ထိုကောင်မလေးက ဖျက်ခနဲ လှမ်းကြည့်လို့ ဇဝေဇဝါ အမေးထပ်ပြုသည်။

"ပြဿနာ တစ်ခုများရှိလို့လား"

" ကျမ ဘဲလေး အကကို ဆက်ကဖို့ မဖြစ်နိုင်လောက်တော့ဘူး ထင်တယ်"

အက်ကွဲနေသော သူမ၏ အသံ၏ နောက်တွင် သူမဟာ ကာလရှည်ကြာ မက်ခဲ့ရသည့် အိမ်မက်တစ်ခုအား မီးသင့်လို့ ပြာချရန် အသင့်ဖြစ်နေဟန်။
တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် နုတ်ထုတ်စာအား ထို ဝန်ထမ်းမလေးအား မပေးရသေးခင်မှာပင် အနောက်မှ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် တွန်းလိုက်သည့် အားတစ်ခုက သူမ၏ ပိန်ပါးပါး ခန္တာကိုယ်ပေါ်သို့ သက်ရောက်လာသည်။
ကရောကပါး ယိုင်လဲကျသွားသည့် သူမအား တောင်ပန်းစကားတောင် မဆိုနိုင်သည်အထိ ထိုလူဟာ များစွာသော တာဝန်ကိစ္စရပ်တို့ဖြင့်။

"ဒီစာရွက်ကို မြန်မြန်လုပ်ပေးပါ။
ဒါက swan lake season အတွက် ballerina စာရင်းပဲ။
Swan queen အသစ်လည်း ရွေးလိုက်ပြီ"

လုချီ၏   မျက်ဆံတို့ဟာ တောင်စဥ်ရေမရ လှုပ်ခတ်သွားသည်။
ရင်ခွင်ဘယ်ဘက်ခြမ်းရှိ အသက်သွေးကြောတို့ နွယ်ပတ်ရာ နှလုံးအိမ်၏ ဆိုးသွမ်းမှုကြောင့် သူမ၏ နှလုံးခုန်သံအား သူမ ပြန်ကြားနေရ၏။
အနားသို့ တစ်လှမ်းချင်း တိုးကပ်သွားရင်း သူမဟာ   ဆူးပြည့်သော ချောက်တစ်ခုအတွင်း ပြိုကျခါနီး လူတစ်ယောက်အလား တုန်လှုပ်ခြင်းတို့ဖြင့်။
ထိုလူကြီး အပူတပြင်း အလျင်လိုမှုကြောင့် ဝန်ထမ်းမလေးမှာ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ။
ဆွဲလုချင်းကို ခံလိုက်ရသော စာရွက်ပိုင်းလေးကြောင့် စက္ကန့်ပိုင်း အတွင်းမှာပဲ ထိုလူကြီးထံမှ ဆဲဆိုသံတို့ဖြင့် ဆူညံသွားခဲ့သည်။
စာရွက်ပိုင်းအား ဆုပ်ကိုင်ထားသော လုချီ၏ လက်ဖျားတို့မှာ ခါရမ်းနေသည်။
တဆက်ဆက်တုန်နေသော သူမ၏ ခန္နာကိုယ်ကြောင့် ဇီဝလုပ်ငန်းစဥ်တို့မှာ ခေတ္တ ချို့ယွင်းသွားသည်။
သူမဟာ တစ်စုံတစ်ခု ပြောရန် ကြိုးစားနေပေမယ့် ရှိုက်သံတို့သာ အဖက်တင်သည်။
တသွင်သွင်စီးကျနေသော မျက်ရည်များကြား သူမဟာ အရူးတစ်ယောက်လို   ရယ်သွမ်းပြန်သည်။
ရဲဆွေးနေသည့် မျက်ဝန်းတို့နှင့် အတူ သူမ၏ အူလိုက်သည်းလှိုက်ရယ်သံတို့ကြောင့် ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အိမ်မက်ဆိုးတစ်ခုသဖွယ်။
ရူးသွပ်ခြင်းတို့ပဲ့တင်သည့် သူမ၏ ရယ်ရှိုက်သံတို့နှင့်အတူ စိတ်လွတ်သလို အပြုအမူတို့ဖြင့် အကျည်းတန်လှသည့် ပျော်ရွှင်မှု။
စိတ်ပျက်ခြင်းပေါင်းများစွာဖြင့် အကြည့်တွေကြား သူမ ဟာတော့   ရွှေရောင်ရွှန်းသော အတောင်တစ်စုံရသည့် ငန်းဖြူတစ်ကောင်လို ပျော်ရွှင်မှုမျိုးဖြင့်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မော်ချီထားတဲ့ မျက်နှာနုနုထက်တွင် မာန်စွဲလေး ကပ်ပါသော အပြုံးတစ်ခု ခိုတွယ်သည်။
လုံးချေထားသည့် လက်ရေးမူနှုတ်ထွက်စာအား အမှိုက်ပုံးထဲသို့ သံယောဇဥ်ကင်းစွာ ပစ်ထည့်ခဲ့လိုက်သည်။
ယခင်ကထက် ကျယ်လောင်သော ဝေဖန်သံတွေကို နားစွင့်လို့ ဖရိုဖရဲ မျက်နှာတွေအား အရသာခံကာ ကြည့်နေရင်း သူမ၏ မျက်နှာထက် အပြုံးတို့မှာ ပိုပီပြင်လာရသည်။
Locker ခန်းရှိရာသို့ သူမ၏ ဦးတည်ရာကို မိန်းမချောလေး တစ်စုက အဟန့်အတား ပြုသည်။
အရင်က Clara အား အနိုင်ကျင့်နေကြ မိတ်ဆွေဟောင်းကြီးများကို လုချီ တွေ့လိုက်ရစဥ် စိတ်အားထက်သန်စွာ နှုတ်ဆက်လိုက်ပေမယ့် တစ်ဖက်လူတို့ကတော့ ရန်ရှာရန်သာ တေးထားကြပုံပင်။

"ကပ်ပါးလိုဟာမ ဘယ်အကွက်တွေ သုံးပြီး Swan queen နေရာကို နင်က မှန်းရဲရတာလဲ"

ပါးစပ်ဖြင့် ပြောရုံတင်မကပဲ ကိုယ်ထိလက်ရောက် ကျူးလွန်လာသော သူမ၏ လက်သွယ်သွယ်ကို ဖမ်းကာ ဆုပ်ကိုင်လို့ ရက်စက်စွာ ချိုးလိမ်ထားရင်း လုချီ သူမ၏ ဆံနွယ်တို့အား အကြောင်းမဲ့ ဖွလိုက်မိသည်။

"နင်တို့ သဘောမပေါက်ကြသေးဘူးလား။
အခုအခြေအနေမှာ ငါက နင်တို့ ထိချင်သလို လာထိလို့မရတော့ဘူးလေ။
အတူတူ ဆိုးသွမ်းခဲ့ကြပြီး ဘာလို့အခုမှ ဓမ္မဘက်တော်သားတွေ လုပ်နေရတာလဲ"

"နင့် ရဲ့ ရွံစရာ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားလိုက်စမ်းပါ။
Clara ကို သတ်ပြီး Swan Queen နေရာကို ရနေသွားတာ တစ်လောကလုံးသိတယ်"

တစ်စတစ်စ ဖြူဆုတ်လာသည့် လုချီရဲ့ မျက်နှာထက် တုန်လှုပ်ခြင်းတို့ တစ်ဖန် ဖြတ်ပြေးသည်။
အားလျော့သွားသော သူမ၏ လက်ချောင်းတို့ကြား ရုန်းကန်၍ လွတ်မြောက်လာသည့် ထိုတစ်ယောက်က သူမ၏ နာကျင်သွားသည့် လက်ကောက်ဝတ်အား သိပ်သည်းစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။
လုချီသည် ကိုယ်စေးမကပ်သလို တွေဝေသွားခဲ့ပြီး တခနအတွင်း သူမသည် ဝိဥာဥ်တစ်စုံတစ်ရာ ပူးကပ်ခံရသလို စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ဖြင့် ထပ်တလဲလဲသော စကားတစ်ခွန်းကိုသာ ဂါထာတစ်ပုဒ်လို ရေရွတ်နေသည်။

"ငါမဟုတ်ဘူး၊ ငါတကယ်မဟုတ်ဘူး"

ပျက်ယွင်းနေသော ခြေလှမ်းတို့ဖြင့် မိမိရှေ့တွင် လမ်းပိတ်ရပ်နေသော ထိုသုံးယောက်အား တွန်းတိုက်ကာ locker ခန်းအတွင်း ကတိုက်ကရိုက် ပြေးဝင်လာခဲ့မိသည်။
ဖြည်းညှင်းစွာရှိုက်လိုက်မိသည့် ပင့်သက်တစ်ချက်နဲ့အတူ အရာအားလုံး အဆင်ပြေသွားပြီဟု သူမ ယူဆလိုက်သော်လည်း သူမ၏ အယူအဆမှာ မှားကြောင်း စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း ဖြစ်ရပ်တစ်ခုက ဆုံးဖြတ်ပေးသည်။
နောက်ပြန်ဆုတ်သွားမိသည့် ခြေလှမ်းတွေ။
ပြူးကျယ်လာမျက်ဝန်းအိမ်အတွင်း သွေးကြောတို့က ထင်ရှားလာသည်။
သူမ၏ locker တစ်ခုလုံးအား ဆေးအနီတို့ဖြင့် ကြောက်မက်ဖွယ်ရေးဆွဲထားသလို့ သူမ၏ ဓါတ်ပုံတို့အား မှင်နီတို့ဖြင့် ရေးခြစ်ထားသည်။
သွေးစာတန်းသဏ္ဍာန်ဖန်တီးထားသည့် အနီရောင်စာလုံးတို့ကြောင့် သွေးရူးသွေးတန်းဖြင့် သူမဟာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားသည်။
ခြောက်ခြားမှုတို့ကြောင့် သူမဟာ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် တိရိစ္ဆာန်တစ်ကောင်လို တွားသွားရင်း ငိုကြွေးကာ ပါးစပ်မှလဲ ကယောင်ကတမ်း ရွတ်နေမိသည်။

"တောင်းပန်ပါတယ် တကယ် မရည်ရွယ်ခဲ့ပါဘူး"

မသိစိတ်နဲ့ သိစိတ် လွန်ဆွဲတဲ့ ပြိုင်ပွဲ။
သူမရဲ့ ကိုယ်တိုင် ဖြားယောင်းတဲ့ လှည့်စားမှုမှာ သူမဟာ နစ်နာသူ ဖြစ်လိုက်၊ကျူးလွန်သူဖြစ်လိုက်။
လုချီရဲ့ တူတူပုန်းကစားနည်းဟာ မိမိကိုယ်ကိုအား ဟစ်ကြွေးလို့ ရှာဖွေနေခြင်းသာ။
မုသားတွေ အနွယ်နွယ် ရစ်ပတ်နေပြီး သူမကိုယ်တိုင်ဖန်တီးတဲ့ အတွေးကမ္ဘာထဲမှာတော့ သူမဟာ အပြစ်ကင်းသူပေါ့။

ရှေ့မှ သွက်လက်စွာ လျှောက်လှမ်းနေသည့် ဝန်ထမ်းမလေးက လုချီအား swan queen ၏ သီးသန့် အခန်းသို့ ဦးဆောင်၍ ခေါ်လာသည်။

"အခန်းရဲ့ သော့ပါ ။လိုအပ်တာရှိရင် အချိန်မရွေးခေါ်လိုက်ပါနော်။"

ရွှေရောင် သော့တံလေးကို သူမလက်ထံ အပ်နှင်း၍ ထိုကောင်မလေးက ကျိုးနွံစွာ သူမ မြင်ကွင်းမှ ပြောက်ကွယ် သွားခဲ့သည်။
အခန်းအတွင်းသို့ ဝင်ဝင်ချင်း ခမ်းနားသည့် အပြင်အဆင်ကြောင့် သူမသည် အံ့သြမှင်သပ်စွာ ငေးနေမိသည်။
ကြီးမားသည့် မှန်ချပ်ပေါ်တွင် ထပ်ဟပ်နေသည့် သူမ၏ ပုံရိပ်မှာ နွမ်းနယ်နေသည့် ပုံပေါ်ပေမယ့် ငန်းဘုရင်မတစ်ယောက်၏ ရာဇမာန် အပြည့်ဖြင့်။
စားပွဲပေါ်တွင် တင်ထားသည့် တစ်ပွင့်တည်းသော စိန်စီထားသည့် headpiece ကို သူမဦးခေါင်ပေါ်တွင် ဆင်မြန်းကြည့်ရင်း အလိုက်သင့် ထောက်ထားသည့် ခြေဖျားလေးတို့ဟာ လွှလွှလေး လှုတ်ခတ်လာသည်။
လွင့်ပြယ်မလာသည့် သံဇဥ်တို့ကို စိတ်ထဲမှ ဆိုမြည်းနေရင်း အသိမ်းအယူ မသေမသပ်သည့် သူမ၏ လက်သွယ်သွယ်တို့ဟာ ယိမ်းနွဲ့နေသည်။
အကျင့်သားမရသေးသည့် ခြေများတို့မှာ တဆက်ဆက်တုန်ခါလာပြီး ခနအတွင်းမှာ သူမဟာ အဖြစ်မရှိစွာ ယိုင်လဲကျသွားခဲ့သည်။
နားထဲသို့ တဖန် ပဲ့တင်လာသည့် ဝမ်ရိပေါ်၏ အေးစက်စက် စကားသံအချို့။
မနေ့က ဆေးရုံမှာ ငိုကြွေးတောင်းပန်းနေခဲ့သည့် သူမဆီသို့ ဝမ်ရိပေါ်ဟာ ငုံ့ကိုင်းလာရင်း နား နားသို့ကပ်ကာ တိုးသဲ့စွာဆိုလာခဲ့သည်။

"လုချီ။
မင်းက swan queen ဖြစ်လာဖို့ အရည်အချင်းရော ပါရမီပါ မရှိတဲ့ ခပ်ညံ့ညံ့ ကပ်ပါးကောင်တစ်ကောင်ပဲ။
ဒါဖြင့် မင်းကို ဘာလို့ ငါရွေးချယ်ခဲ့လဲ သိလား။
မင်းရဲ့ အကြောက်တရားကြောင့်ပဲ။
မင်းဟာ ပျောက်ကွယ်သွားရမှာ ကြောက်ရွံ့ရင်း ကြိုးစားရုန်းကန်နေရင်းနဲ့မှ ' ပြီးပြည့်စုံတယ်' ဆိုတဲ့ စကားလုံးဟာ မင်းအတွက်ဖြစ်လာလိမ့်မယ်။"

ပြန်လည်ကြားယောင်မိသည့် စကားလုံးတို့ကြောင့် ပြိုလဲကျနေသည့်   လုချီဟာ ပြန်ထလာခဲ့သည်။
မျက်သားတွေ ရဲဗလောင်းခက်သည် အထိ မျက်ရည် တသွင်သွင် စီကျနေပေမယ့်   ရှိုက်သံတစ်စ'တောင် မထွက်ရစေပါပဲ။
နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ကဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေခဲ့သလို ကပ်ပါးကောင်သာသာ သူမဟာ ပြီးပြည့်စုံစွာ တောက်ပစေရမှာပါ။
အဆုံးမှာ သူမဟာ စွဲချက်တစ်ချို့ကို   ပြာချ ချေမှုန်းလို့ အပြစ်ကင်းစွာ လှည့်စားနိုင်ခဲ့သည့် အောင်နိုင်တစ်ယောက်။

'အမှန်တရား တချို့ ရောထွေးနေတဲ့ မုသားတွေဟာ ဝေခွဲရအခက်ဆုံးပဲဲ။'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

လက်ဖမိုးအား နူးညံ့စွာ ထိတွေ့လို့ ကလေးတစ်ယောက်အား ဆေးလိမ်းပေးသလို ဆေးလိမ်းပေးနေသည့် ရှောင်းကျန့်ကြောင့် ဝမ်ရိပေါ် နေရခက်လှပေမယ့် မျက်နှာကတော့ ရှုတည်တည်။
နွေးသွားသည့် ခံစားမှုနှင့်အတူ လက်ဖမိုးပေါ် စည်းနှောင်လာသည့် လက်ကိုင်ပုဝါလေးကြောင့် ရိပေါ်လက်ကို ဆက်ခနဲ ပြန်ရုတ်လိုက်သည်။

"အဖုထရုံလောက်ပဲ။ အပိုတွေ မလုပ်နဲ့တော့"

ဆွဲယူခံလိုက်ရသည့် မိမိလက်ဟာ ရှောင်းကျန့်၏ လက်ဖဝါးထက် အံဝင်ခွင်ကျ။

"နတ်ဘုရားလို့ တင်စားကြတဲ့ ဝမ်ရိပေါ် က အဖုတွေ ပေါက်နေတာ ကြည့်လို့မကောင်းဘူး။
မမြင်ရအောင် ဖြစ်ဖြစ် ကွယ်ထားလိုက်။"

ရန်ဆောင်သည့်   သဘောမျိုးဖြင့်   မျက်စောင်းတစ်ချက်ဟာ   ဝမ်ရိပေါ် ၏ စေရာဖြစ်ပေမယ့် နီမြန်းသွားသော ပါးနှစ်ဖက်ကတော့ ဝမ်ရိပေါ် အလိုတူပုံ မပေါ်။
ပထမဆုံးတစ်ခေါက်တွေ့တုန်းက ခြေဖဝါးအား စည်းနှောင်ပေးခဲ့သည့် သဏ္ဍန်တူ ပုဝါလေးက ယခု ရိပေါ်၏ လက်ပေါ်တွင် နေရာယူထားသည်။
အနားသတ်ထောင့် နေရာတွင် ငွေဘော်ရောင် ချည်ဖြင့်   ထိုးထားသည့် ငန်းသဏ္ဍန်လေး ရိပေါ်ကိုယ်တိုင် သတိမထားမိပါပဲ လက်ဖွထိတွေ့နေမိသည်။
တစ်နေရာရာမှာ ရင်းနှီးနေဟန် ရှိနေပေမယ့် ဘယ်လိုမှ စဥ်းစားမရသည့် ဦးနှောက်ကြောင့် နောက်ကျိသွားရသည့် စိတ်အစဥ်နှင့်အတူ ဆေးရုံအခန်း ငယ်အတွင်းသို့ ကြည့်လိုကွမိသည်။
ရဲဝန်ထမ်းအား ဖြစ်ကြောင်းကုန်စဥ်ပြောပြနေသည့် Clara က ဝမ်းနည်းစွာ ငိုရှိုက်နေပြီး တစ်ခါတစ်ရံ ဒေါသတကြီး   အော်ဟစ်နေသည်။
မကြာခင်မှာပင် Clara အခန်းထဲမှာ ထွက်လာသည့် ရဲဝန်ထမ်းက ရိပေါ်တို့ နှစ်ယောက်ဆီသို့ ဦးတည်၍ လျှောက်လာခဲ့ပြီး သူ၏ အုံ့မှိုင်းမှိုင်း အကြည့်တို့က ရိပေါ်၏ ခြေမှစလို့ ခေါင်းအဆုံး အစုံအဆန်။

"နစ်နာသူရဲ့ ထွက်ဆိုချက်အရ အဓိက သံသယရှိသူကတော့ ဝမ်ရိပေါ်ပါပဲ။"

ကာယကံရှင် ဖြစ်သည့် ဝမ်ရိပေါ်က ကြိုတင်တွေးထားသည့် ကိစ္စတစ်ရပ်လို တည်ငြိမ်နေသလောက် ဘေးတစ်ဖက်က ရှောင်းကျနိ့မှာတော့ ဆက်ကနဲ ထရပ်မိသည် အထိ ကယောက်ကယက်တွေ ဖြစ် သွားရသည်။

"နစ်နာသူရဲ့ စိတ်အခြေအနေအရ မတည်ငြိမ်သေးတဲ့ အနေအထားမလို့ ကျွန်တော်တို့တွေ အခုအချိန်မှာ ဘာမှ ကောက်ချက်ချလို့ ရမှာမဟုတ်ပါဘူး။"

ရှောင်းကျန့်ရဲ့ ဖြေရှင်းချက်ကို တစ်ဖက် အမှုစစ်က မကျေနပ်သေးဟန်ဖြင့် အထောက်အထားဖြင့် ထုတ်ပြလာသည်။

"မတော်တဆမှု မဖြစ်ခင် နောက်ဆုံး ဖုန်းပြောခဲ့သူက ဝမ်ရိပေါ်ပါဆိုပြီး နစ်နာသူကရော မှတ်တမ်းတွေကပါ ပြောပြပါတယ်။
ဝမ်ရိပေါ်က သူမ အကလေ့ကျင်းနေတုန်း ချက်ချင်း ထွက်လာဖို့ အမိန့်ပေးခဲ့ဆိုတာ မှန်ပါသလား ဝမ်ရိပေါ်"

တစ်ချက် ကြောင်အ သွားသည့် ရှောင်းကျန့်က ရိပေါ်ဆီသို့ တွေးဆဆ ကြည့်လာသည်။
ရေခဲမြစ်တစ်ခုရဲ မြစ်လက်တက်တွေလို့ အေးခဲ ဖြာယှက်သွားမည့် ထိုသူရဲ့ အတွေးတွေ၊
ယိမ်းယိုင်သွားလောက်မယ့် ရှောင်းကျန့်ပြောနေကြ ယုံကြည်မှုဆိုသည့် အရာအား ရိပေါ် တွေးမိရင်း မနှစ်မြို့စွာ မဲ့သော အပြုံးအား ပြုံးလိုက်မိသည်။

"အမှန်ပဲ။ ကျွန်တော် ဖုန်းဆက်ပြီး အမြန်ထွက်လာခိုင်းခဲ့တာ"

အမှုစစ်ကြီးက သူ၏ မေးခွန်းအပေါ် ဂုဏ်ယူသလို ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်ဖြင့်။
ရှောင်းကျန့် မျက်နှာပေါ်တွင်တော့ အရိပ်အမျိုးမျိုး ဖြတ်ကူးနေဆဲ။
အချိန်ကိုက်စွာ ဓါတ်လှေကားအတွင်းမှာ အလောတကြီး ပြေးထွက်လာသည့် ကောင်ငယ်လေးတစ်ယောက်က ရှောင်းကျန့်ထံ စက္ကူအိတ်တစ်ခုအား ကမ်းပေးလာသည်။

"စီနီယာ ။
ဒါ စီနီယာ အကူအညီ တောင်းထားတဲ့ဟာ။
စီနီယာထင်သလိုပဲ ကား နံပါတ်ပြားရော၊ ID card ရောက အတုတွေ၊"

စကားအဆုံး ရှောင်းကျန့်က လျှင်မြန်စွာ စက္ကူအိတ် အတွင်းမှ စာရွက် အချို့ကို ဖွင့်ဖောက်စစ်ဆေးသည်။
ကိုယ်တိုင် စစ်ဆေးပြီးသည့်နောက် အမှုစစ်ထံ ထို အိတ်အား ပေးလိုက်ကာ အတည်ပြုစေသည်။
အကွက်ကျကျ ရိုက်ချနိုင်သလို အပြုံးမျိုးနှင့် အမှုစစ်ဆိုသည့် လူ၏ ပျက်ယွင်းနေသည့် မျက်နှာအား စူးစိုက်ကြည့်နေသည့် ရှောင်းကျန့်က သိပ်ကို အူမြူးနေဟန်။။

"အမှုစစ်ကြီး တကယ်ပဲ အဲ့လို ဆက်လုပ်နေရင် တရားခံ အစစ်ကို လွတ်သွားလိမ့်မယ်။
ဝမ်ရိပေါ် ကိုယ်တိုင် ရွေးချယ်ခဲ့တယ့် ဘဲလေးအကမယ်ကို ဝမ်ရိပေါ် ကိုယ်တိုင် လုပ်ကြံခဲ့ပါတယ်လို့ တွေးမိတယ့် အမှုစစ်ကြီး အတွေးအခေါ်ကို ကျွန်တော်တကယ် "

ပြောလက်စကို ဖြတ်၍ တသိမ့်သိမ့်တုန်အောင်ရယ် နေသည့် ရှောင်းကျန့်ကြောင့် တစ်ဖက် အမှုစစ်က ရှူးရှူးရှားရှား။

"ကျွန်တော့် အမှုသည်ကို နောက်တစ်ခေါက် လက်လွတ်စပယ် ထပ်လာမထိမိပါစေနဲ့ "

အကြည့်စစ်တိုက်နေသည့် ထိုနှစ်ယောက်ကြား ဒီတစ်ခေါက်အားပြိုင်မှုမှာတော့ ရှောင်းကျန့်က အပြတ်အသတ်နိုင်သည်။
မိမိအား အားပြင်းပြင်းဖြင့် တွန်းတိုက်ကာ ထွက်သွားသည့် အမှုစစ်ကြောင့် ရှောင်းကျန့် ပုခုံးတစ်ဖက် နာကျင်သွားရပေမယ့်
နှစ်မြို့လွန်းလှသည့်ကြောင့် အပြုံးမပျက်။

ငြိမ်သက်စွာ ထိုင်နေဆဲ ဖြစ်သည့် ဝမ်ရိပေါ်နံဘေးနား တစ်ဖန် ဝင်ထိုင်မိတော့ အေးခဲသော အကြည့်တို့ကို လက်ခံရရှိသည်။

"အခု အဆင်ပြေသွားပြီ ။ ကိုယ်ပြောခဲ့တယ် မလား။
ဘယ်လို အခြေအနေမျိုး ဖြစ်ဖြစ် ကိုယ်ကတော့ ဝမ်ရိပေါ်ကို ယုံကြည်တယ်ဆိုတာ"

မျက်ခုံးတစ်ဖက်ပင့်ပြလို့ ပြုံးစိစိ အမူအရာနဲ့ ရှေ့နေ ရှောင်းက ကိုယ့်ကိုကိုယ် သိက် အထင်ကြီးတတ်ပြီး တကယ်လည်း ထက်မြက်လွန်းသည့် ရှေ့နေတစ်ယောက်။
တိတ်ဆိတ်ခြင်းဖြင့်သာ ရိပေါ်က တုံ့ပြန်သည့်အခါ ရှောင်းကျန့်က စကားဆက်သည်။

"ဝမ်ရိပေါ် ကို ဆွဲချဖို့ အကွက်ချထားတဲ့ ဒီအမှုမှာ တစ်ခုခုနဲ့ပ ပတ်သတ်ပြီး တွေးမိတဲ့ တစ်ယောက်ယောက်များ မရှိဘူးလား"

မပီပြင်ပါပဲ ရိပေါ်က ပြုံးမိပြန်သည်။
ဤ အပြုံးအား ရှောင်းကျန့် ငေးနေလောက်မည်ဟု တွေးမိတော့ ရင်ထဲ တစ်မျိုးတစ်မည် ခံစားလိုက်ရသည်။

"ကျွန်တော့်ကို ထိုးချပြီး ဒီ ကပွဲကို အသည်းအသန် တားချင်နေတဲ့သူက ဘယ်သူဖြစ်မယ်လို့ ရှေ့နေရှောင်း ထင်လို့လဲ"

မတိုင်ပင်ပါပဲ နှစ်ယောက်သား၏ အကြည့်တွေက အိမ်တော်ထိန်းမင် ထံသို့ ရောက်ရှိသွားသည်။
ရိပေါ်တို့ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ရပ်နေပြီး ရိပေါ်အား စောင့်ကြည့်နေသည့် ထိုတိမ်စွဲသော မျက်ဝန်းတွေဟာ နွေးထွေးနေဆဲ၊
တမ်းတတ ပြုံးတတ်သည့် အပြုံးမှာ နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းဆဲ။

"ရှေ့နေရှောင်း ကျွန်တော့်ဘေးနားကို ဘယ်လိုရည်ရွယ်ချက်မျိုးနဲ့ ရောက်လာတယ် မသိပေမယ့် အမြန်ဆုံး အဆုံးသတ်ပေးပြီး ထွက်သွားပေးပါ။
ကျွန့်တော့်ဘေးက လူတွေဟာ တစ်နည်းမဟုတ်တစ်နည်းနဲ့ ပျက်စီးပျောက်ကွယ်သွားတတ်တယ်"

ရိပေါ်က ဆွေးမြေ့စွာ ပြောနေသလောက် ရှောင်းကျန့်က မနာခံစွာဖြင့် ရယ်သွမ်းသွေးသည်။
ရိပေါ် ပြောသမျှအရာရာဟာ သူ့အတွက်တော့ နှစ်မြို့စရာကောင်းနေသလို။

"ဝမ်ရိပေါ် လိုချင်သမျှ အရယူပေးလိုက်ဖို့ ကောင်းကင်ဘုံက ဥာဏ်ကောင်းလွန်းတဲ့ ရှေ့နေရှောင်းကျန့် ဆိုပြီး ဖန်ဆင်းပေးလိုက်တာလေ။
ဝမ်ရိပေါ် ဆန္ဒတွေ မပြည့်ဝရင် ကျွန်တော် အပြစ်ပေးခံရလိမ့်မယ်။
အဲ့တာကြောင့် ဒီက ဝမ်ရိပေါ် ဆန္ဒလေးတွေ ပြောပြပြီး ကူညီပါဦး"

ကိစ္စတိုင်းကို အရွှန်းဖောက်နေသည့် ရှောင်းကျန့်ကြောင့် ရိပေါ်
က ထူးဆန်းသလို ကြည့်နေသည့်။
ကိုယ့်ကိုကိုယ် အမွှန်းတင်လွန်းနေတာကြောင့် အမြင်မကြည်တော့။
တော်တယ်ဆိုတာ လက်ခံပေမယ့် ခနခန ထုတ်ပြောနေတာ လူတော်တွေရဲ့ အလုပ်မဟုတ်ဘူး။

"ပြန်တော့"

မျက်မှောင်ကုတ်လို့ ဆိုမိသည့်တိုင် ရှောင်းကျန့်က ပြုံးနေဆဲ။
တစ်ဖန် ပြန်တိတ်ဆိတ်သွားသည့် လေထုတွင် နှစ်ယောက်သား မလှုပ်မယှက် ထိုင်နေကြသည်။
တရွေ့ရွေ့ ကုန်လွန်သွားသည့် အချိန်တွေမှာ ညဥ့်ဦးယံသို့ ရောက်လာလေလေ မှေးစင်းလာသည့် မျက်ဝန်းတွေကြောင့် ရှောင်ကျန့်က ရိပေါ်အား အရင် ပြန်နှင့်ဖို့ တိုက်တွန်းသည်။
ရက်ဆက် နေပြီ ဖြစ်သည့် ပင်ပန်းမှု ဒဏ်ကို မခံနိုင်တော့သည့် ရိပေါ်က မငြင်းဆန်နိုင်ပဲ ဆေးရုံမှ အရင်ဆင်းလာသည်။
ပုံမှန် အရှိန်ဖြင့် မောင်းနှင်နေသော ကားပေါ်တွင် အိပ်ပျော်မသွားစေရန် ရိပေည် မိမိကိုယ်ကို အတန်တန် တားမြစ်နေပါသော်လည်း လေးလံလာသည့် မျက်ခွံတို့နှင့်အတူ အချိန်တစ်ခုအကြာတွင် အိမ်မော ကျသွားတော့သည်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~

ဝမ်ရိပေါ်တို့ ထွက်သွားပြီ ဖြစ်ကြောင်း အတည်ပြုပြီးကာမှ ဆေးရုံဝန်းအတွင်းမှ အရှိန်းပြင်းပြင်းဖြင့် ထွက်လာသည့် ရှောင်းကျန့်၏ ကားသည် လူခြေတိတ်ဆိတ်သည့် တိုက်ခန်း တစ်နေရာသို့ ဦးတည်သည်။
မရောက်ဖြစ်တာ ကြာပြီ ဖြစ်သည့် လှေကား လက်ကိုင်မှာ ထူထဲသော ဖုန်ထု၏ ဖုံးလွှမ်း ခြင်းကို ခံထားရသည်။
လူမနေသည်မှာ ကြာနေပြီ မလို့ အခန်းတံခါး အား ဖွင့်ဖွင့်ချင်း အောင့်သိုးသိုး အနံကိုရပေမယ့် နေရာတကျဆီလို့ထားသည့် ပစ္စည်တို့ကတော့ ယခင်အတိုင်း သပ်သပ်ရပ်ရပ်။
အလုပ်လုပ်နေဆဲ ဖြစ်သည့် နံရံပေါ်က နာရီထံ ဓါတ်မီးဖြင့် ထိုးကြည့်လိုက်တော့ အချိန်ကား ည ၁ နာရီ။

ရှောင်းကျန့်ဟာ စမ်းတဝါးဝါးဖြင့် ရင်နှီးနေကြ မီးခလုတ်လေးအား လိုက်စမ်း၍ အခန်းမီးဖွင့်ရန်ကြိုးစားသည်။
မကြာခင် လုံလောက်စွာ လင်းထိန်သွားသည့် အခန်းကြောင့် မျက်လုံးထဲ ပြန်လည် မြင်ယောင်လာသည့် အဖြစ်အပျက် အချို့မှာ ရှောင်းကျန့် မျက်ဝန်းတို့အား နာနာကျင်ကျင် မှိတ်ချလိုက်သည်။
ဖုန်များ တင်ကျန်နေသည့် စားပွဲပေါ်တွင် မှောက်လျှက်တည်ရှိနေသော ဓါတ်ပုံဘောင်အား ယူလို့ကြည့်မိချိန် ထိန်းချုပ်သည့်ကြားမှပင် ရှိုက်ငိုမိသည် အထိ။
ပါးစပ်အား တင်းကျပ်စွာ ပိတ်ထားသော လက်ဖမိုးပေါ်မှ ဖြတ်၍
မျက်ရည်စတို့ဟာ ဓါတ်ပုံဘောင်ထဲရှိ ခပ်ချောချော ကောင်ငယ်လေး၏ မျက်နှာပေါ်သို့ စိမ့်ဝင်သွားသည်။

"ယောင်း"

ဆို့နစ်စွာ ခေါ်လိုက်မိသည့် နာမလေး။
ရှောင်းကျန့်အတွက် တစ်သက်တာ သည်းစိုင်အတွင်း နစ်ဝင်နေသည့် ဆူးတစ်ချောင်းလို နှလုံးသွေးလည်ပတ်သမျှ ကာလလုံးမှာ တဆစ်ဆစ်။
ပြန်လည်တွေးမိတိုင်း အမာရွတ်တို့ပေါ် ဓါးရာပေးသလို နာကျင်လှသည်။
ဓါတ်ပုံအား ရင်ခွင်ထဲပိုက်ကာ အရုပ်ကြိုးပျက် အချိန်အတော်ကြာသည် အထိ ထိုင်နေမိသည်။
စိတ်ပြန်လည်တည်ငြိမ်စေလို့ လာရင်းရည်ရွယ်ချက်အား အကောင်အထည်ဖော်ရန် ပြန်ထမိချိန် ခြေထောက်နှစ်ဖက်လုံးဟာ သွေးကောင်းကောင်း မလျှောက်တော့။
ယိုင်ထိုးနေသော ခြေလှမ်းတို့ဖြင့် တိုက်ခန်းအတွင်းရှိ တစ်ခုတည်းသော အကြီးမားဆုံး ဗီရိုတစ်လုံးရှေ့ တွေငေးစွာ ယပ်နေမိသည်။လေပင်နေသော စိတ်အား သက်သာစေဖို့ သက်ပြင်း အခါခါချကာ ဗီရို တံခါးအား ဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ အခန်းတစ်ခု၏ ဝင်ပေါက်တစ်ခုနှင့် ချိတ်ဆက်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ထို အခန်းငယ်အတွင်း များပြားလှသည့် ဖိုင်တို့နှင့်အတူ စာအုပွ်ပေါင်းများစွာ၊
တစ်ယောက်ထိုင်စားပွဲပေါ်တွင် သေသပ်စွာ တင်ထားသည့် laptop တစ်လုံး။
ဝါကျင်ကျင် မီးရောင်အောက်တွင် ရှောင်းကျန့် စီမံရာအတိုင်း အရာအားလုံးဟာ အကျအနရှိသည်။
ဤ အခန်း၏ ထူးခြားချက်ကား နံရံ အပြည့်ကာထားသည့် အနီရောင် ကတ္တီပါ လိုက်ကာစ။
ရှောင်းကျန့်သည် ထိုအနီရောင် လိုက်ကာစအား နောက်ခုံပြုထားသည့် စားပွဲခုံတစ်လုံးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ၏ အတူပါလာသော stickအား laptop တွင်တပ်လို့ screen ထက်တွင် ပေါ်လာမည့် အရာကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာ စောင့်ဆိုင်းနေမိသည်။
ပြူးကျယ်သွားသော မျက်ဝန်းတွေ။
ပွင့်ဟလာသော နှုတ်ခမ်းပါးတို့။
မျက်သားများဟာ ရဲတောက်လာသည်။
နားထင်မှ စီးကျလာသည့် ချွေးစီးတို့ဟာ ထင်ရှားသည့် မေးရိုးပေါ်တွင် အဆုံးသတ်သည်။
ရေသေလို့ မျက်နှာထက်တွင် အနိမ့်အမြင့် အမူအရာကို ဖမ်းဆုပ်၍မရ။
ပေါ့ပါးစွာ ရယ်ပြုံးနေတတ်သည့် ရှေ့နေရှောင်းဟာ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး တလောကလုံးအား မီးလောင်းသွင်းတော့မည့်အလား အမျက်သင့်ကာ မာကြောခက်ထန်လှသည့် နတ်ဆိုးတစ်ကောင်ဟာ မကောင်းမှုတို့၏ လှုံ့ဆော်ခြင်း ခံလိုက်ရပြီ ဖြစ်သည်။

~~~~~~~~~~~~~~

အိပ်ရာထက် လှဲလျောင်းနေသည့် ရိပေါ်ဟာ တစ်စုံတစ်ရာထံမှ ကြောက်ရွံ့စွာ ထွက်ပြေးနေဟန်   လူးလိမ့်နေခဲ့သည်။
နှဖူးထက် ဝေ့သီနေသော ချွေးပေါက်တို့ဟာ သူ၏ ထိုအရာထံမှ လွတ်မြောက်လိုသော စိတ်အား ထက်သန်မှု။
နှုတ်ဖျားမှ နာနာကျင်ကျင် ငြီးငြူသံ၊
မှိတ်စင်းထားသည့် မျက်တောင်တို့တွင် မျက်ရည်စများ ခိုတွယ်နေသည်။
အိမ်မက်ဆိုး။
ကာလရှည်ကြာစွာ   မလွတ်မြောက်နိုင်သေးသည့် ထိုအိမ်မက်ဆိုးဟာ ညစဥ်နှိပ်စက်လေ့ရှိသည်။
သူဟာ ငန်းဖြူ၏ အကကို ကနေရင်း   မှော်ဆရာ Von Rothbart လက်မှ ဘယ်တော့မှ မလွတ်မြောက်နိုင်ခဲ့။
နက်မှောင်သော မျက်နှာဖုံးကို စွတ်ထားသည့် Rothbart ဟာ ရိပေါ်အတွက် ကြောက်မက်ဖွယ် သားရဲ တစ်ကောင် ။
ယခုလဲ ရိပေါ်ဟာ တောနက်အတွင်း ပြေးလွှားနေရသည်   နောက်ပါးဆီမှ   ခြေသံတို့ ဝေးသည့် အထိ ရိပေါ်ဟာ အားစိုက်ပြေးပေမယ့်   ကျောဘက်စီမှာ သည်းခြေပျက်မတတ်နာကျင်မှာကြောင့် ရ်ိပေါ် ခြေလှမ်းတို့အား ရပ်လိုက်မိသည်။
ဘယ်အချိန်မှီလာခဲ့သည် မသိတော့သည့် Rothbart က ရိပေါ်အား နောက်မှ ပွေ့ဖက်လာသည် ။
ရိပေါ်၏ ဖြူလွှလွှ အင်္ကျီကျောဘက်မှာ သွေးရောင်တို့ဖြင့် ရဲစွေးသွားခဲ့သည်မှာ ရိုက်ချိုးခံလိုက်ရသည့် တောင်ပံတစ်စုံနယ်။
ပျော့ခွေသွားသည့် ရိပေါ်၏ ကိုယ်ခန္ဓာနှင့်အတူ လက်တွေ့တွင်ပါ ရိပေါ်၏ လှုပ်ရှားမှုတို့ ရပ်တန့်သွားသည်။
ဖြေးညှင်းစွာ ဖွင့်လိုက်မိသည့် မျက်ဝန်းအိမ်အတွင်း မှောင်မဲနေသော အခန်းမြင်ကွင်းက နေရာယူသည်။
ကားပေါ်တွင် အိပ်ပျော်သွားရမှာ ဘယ်လို ဘယ်ပုံ သူ၏ အိပ်ရာထက် ပြန်ရောက်လာသည်ကို မတွေးချင်တော့။
ပြင်ပတွင် သည်းထန်စွာ ရွာသွန်းနေသော မိုးသံတို့နှင့်အတူ ရိပေါ်
အတက်အကျ ပြင်းသော အသက်ရှူသံတို့ဟာ ရောထွေးနေသည်။
ကွဲအက်ခြောက်သွေ့နေသော လည်ချောင်းတို့ကြောင့် ရေသောက်ရန် အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာသည်။
ပါးပါး၏ အရိုးပြာထားရာ အခန်းရှေ့အဖြတ် ရိပ်ခနဲ ဖြတ်သွားသော လူရိပ်တစ်ခုကြောင့် ရိပေါ် အလိုမကျစွာ အခန်းတံခါးနားသို့ တိုးကပ်သွားလိုက်သည်။
ဟ နေသည့် တံခါးပေါက်ကြားသို့ မျက်နှာကို တိုးကပ်သွားပြီး အခန်းအတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။
အချိန်ကိုက်စွာ မိုးတို့ဟာ ပိုသည်းလာသယောင်။
တံခါးကြားထဲမှာ လှစ်ပေါ်လာသည့် ရိပေါ်၏   မျက်စံတို့ဟာ လှုပ်ခတ်နေသည်။
နီးကပ်လာသည့် ခြေသံတို့ကြောင့် အသက်ရှူအောင့်ထားမိသည် ။
ထင်ရှားပြတ်သားလာသည့် အသံအချို့ ။
ထိုလူဟာ တံခါးကြားထဲမှ ရိပေါ်အား တွေ့သွားပြီးနောက် အသားကုန် ပြေးလို့လိုက်သည်။
တဒုန်းဒုန်း ပြေးလွှားသံကြောင့် ကြောက်ရွံ့နေသည့် ရိပေါ်က စိတ်နှင့်ကိုယ်နှင့် မကပ်စွာ တောင့်တောင့်ကြီး ရပ်နေမိသည်။
တံခါးလက်ကိုင်ဘုဟာ လှုပ်ရှားလာပြီး
တံခါးချက်ဟာ ပွင့်ဟလာသည့် အခိုက်အတန့်။

"အိမ်တော်ထိန်းမင်"

အိမ်တော်ထိန်းမင်၏ မျက်ဝန်းတွေဟာ ငိုထားသယောင် စိုစွတ်နေသည်။
မျက်မှန်အောက်က ပါးပြင်တွန့်တွန့်ပေါ်တွင် မျက်ရည်တွေ တင်ကျန်နေဆဲ။

"ပါးပါး အရိုးပြာ အခန်းထဲမှာ ဘာလုပ်နေတာလဲ"

ရိပေါ် အမေးအဆုံး အိမ်တော်ထိန်မင် က သူ၏ လက်ထဲရှိ အရက်ပုလင်းငယ်လေးအား ကိုင်မြှောက်ပြလာသည်။

"ညဘက်တွေ အိပ်မပျော်တော့်ဘူး။
သခင်ကြီး တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေမှာကို တွေးမိရင်း အဖော်ပြုပေးချင်တာနဲ့"

အိမ်တော်ထိန်းကြီး၏ စကားကြောင့် ရိပေါ်ဟာ ထိုတိမ်စွဲသော မျက်ဝန်းတို့အား ငေးကြည့်နေမိသည်။
စဥ်းလဲသော အကြံတို့ကို ဖုံးကွယ်ထားရင်း ပြုံးသား ပြုံးနေတတ်သည့် ထိုလူဟာ အခုလဲ အေးချမ်းစွာ ပြုံးနေဆဲ။
အိမ်တော်ထိန်းမင်၏ တူတူပုန်း ကစားနည်းဟာ အရိုးရှင်းဆုံးနှင့် အကြင်နာမဲ့ဆုံးဖြစ်သည်။
မကောင်းမှု ဒုစရိုက်တွေဆီကနေ မလွတ်မြောက်နိုင်တဲ့ နောက် သူဟာ ရိုးသားမှုကို စတေးခံ လိုက်ရသည်။

~~~~~~~~~~~~~~~~

"လူကြီးမင်းတို့ စီးနှင်းလိုက်ပါလာသည့် လေယာဥ်မှာ မကြာခင် အချိန်အတွင်း....."

champagne တစ်ခွက်ကို အရသာခံကာ သောက်နေသည့် ထိုလူက နောက်ဆုံးတစ်ကျိုက်ကို အမော့
နှစ်လိုဖွယ်ရာ စိတ်ကျေနပ်မှုကြောက့် ရဲစွေးနေသော နှုတ်ခမ်းပါးလေးမှ ညွတ်ကွေးသွားသည်။
ဖတ်လက်စ magazine ကို စားပွဲအသာတင်လိုက်တော့ ballerina Wang အကြောင်း ကွန့်မြူးရေးထားသည့် စာမျက်နှာတို့ က ဖွင့်ထားသည့် လေအေးပေးစက်ကြောင့် တစ်လွင့်လွင့်။
အနီးကပ်မြင်နေရသည့် ပေကျင်မြို့ကို ကြည့်ရင်း နေကာ မျက်မှန်အောက်က မျက်ဝန်းတို့ဟာ အပြုံးပုံ သဏ္ဍန် ဖြစ်သည် အထိ မှိတ်ကျသွားသည်။

"ဧည့်သည်ရှင့် မကြာခင် လေယာဥ်ဆင်းသက်တော့မှာမလို့ ခါးပတ်ပတ်ထားပေးပါရှင်"

Cabin crew မလေး၏ ပြေပြေလည်လည် အသံ၏ နောက်တွင် လူကြီးတစ်ယောက်၏ ဆူပူဆဲရေးခြင်းတို့က တစ်ဆက်တည်း။

" မကျေနက်ရင် မင်းကိုယ်တိုင် တပ်ပေးလိုက်လေ"

အကျယ်အကျယ် အော်ဟစ်သောင်းကျန်းပြီး နောက်ဆုံး တစ်ဖက်လူ၏ တာဝန်ဝတ္တရား အပေါ် အခွင့်ကောင်းယူ၍ မိန်းကလေး တစ်ယောက် အပေါ်လူပါးဝနေသည့် လုပ်ရက်အား လက်ပိုက် မကြည့်နေနိုင်သည့်အခါ ကိုယ်တိုင် ဝင်ပါမိတော့သည်။
လေယာဥ်မယ်လေးအား ဆွဲလားရမ်းလား လုပ်နေသော ထိုလူကြီး၏ လက်အား ဆွဲလိမ်ကာ ချိုးလိုက်လိုက်တော့ ဝဖိုင့်ဖိုင့်ထိုလူကြီးက အသံပြာအောင် အော်လာသည်။

"ဦးလေးကြီး
လူအများကြီးရှိနေတဲ့ နေရာ ဒီလိုလုပ်လို့ မဖြစ်ဘူးလေ။
တာဝန်ဝတ္တရား နှောက်ယှက်မှု၊ တစ်ဖက် မိန်းကလေးအပေါ် အသရေ ဖျက်မှုတို့နဲ့ဆို ရောက်ရောက်ချင်း ဦးလေးကြီး Hotel check in မဝင်ရပဲ အချုပ်ထဲမှာ နေသွားရလိမ့်မယ်"

ပြန်ပြောစရာစကားတို့ထွက်မလားပဲ ထစ်ငေါ့ငေါ့ ဖြစ်နေသည့် လူကြီးက တစ်လှည့်စီ လေယာဥ်မယ်လေးအား လက်ညှိုးထိုးလိုက် ၊သူအား လက်ညှိုးထိုးလိုက်။
ဘယ်ချိန်ကတည်းက ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေနှင့်တယ် မသိသော လေယာဥ်မယ်လေးက သူ၏ နှစ်လုံးဆင့်ဖြုတ်ထားသည့် ကြယ်သီးကြောင့်ရော ပွယောင်းနေသည့် ရှပ်ကြောင့်ပါ လှစ်ဟနေသည့် ရင်ဘက်တောင့်တောင့်အား မခို့တရို့ လှမ်းလှမ်းကြည့်နေသည်။
မျက်မှန်ကိုင်းပေါ်က တစ်ဆင့် ကျော်ကြည့်လို့ သူခိုးလူမိသွားသည့် ထိုမိန်းမလှလေးအား စွဲမြဲနေသည့် အကျင့်အတိုင်း wink တစ်ချက် လုပ်ပြမိသည့် အခါ လှပစွာ ရှက်သွယ်ကြွယ်သွားခဲ့သည်။

လေယာဥ်ဆိုက်ဆိုက်ချင်း သွက်လက်သော ခြေလှမ်းတို့ဖြင့် သူအားစောင့်နေလောက်မည့် တစ်ဦးတည်းသော လူသားအား လိုက်လံရှာဖွေနေမိသည်။
တွေ့လိုက်ရရချင်း ယုံချန်သည် ပြည့်လျှံလာသည့် ကြည်နူးမှုတို့နှင့်အတူ ပြေးလို့ သိမ်းကြုံးဖက်လိုက်ရန် ရည်ရွယ်ပါသော်လည်း ဦးစွာ အရိုအသေ ပေးနှင့်နေသော ထိုလူကြောင့် အမြင့်သို့ မြှောက်၍ ရိုက်ချခံလိုက်ရသော ဘောလုံးတစ်လုံးနယ် ကြည်းနူးခြင်းတို့မှာ ဖျက်စီး ခံလိုက်ရပြီး စို့နစ်ခြင်းတို့သာ အစားထိုး လာခဲ့သည်။

"ပြန်ရောက်လာပါပြီလား သခင်လေး"

"ဟုတ်ကဲ့ အိမ်တော်ထိန်းမင်ရော ဒီတလော အတွင်းကျန်းမာရဲ့လား"

စိုးရိမ်စိတ်အပြည့်ဖြင့်ပေးပေမယ့် အိမ်တော်ထိန်းမင်က အပြုံးဖြင့်သာ တုံ့ပြန်သည်။

"သခင်လေး ဝမ်ရိပေါ် အိမ်တော်မှာ စောင့်နေပါတယ်။
မြန်မြန်သွားကြမလား"

မိမိအား ကျောခိုင်းသွားသည့် ခပ်ကုန်းကုန်း သဏ္ဍန်ဖြင့် ထိုလူအားကြည့်ရင်း ယုံချန်ဟာ ရင်ဆိုင်ရမည့် ရက်စက်မှုတို့အတွက် တုန်လှုပ်နေမိသည်။

Hide and seek

ဝေဒနာတွေကို ထမ်းပိုးရင်း   သူဟာ ကစားပွဲ အလယ်မှာ စမ်းတဝါးဝါး ပြေးလွှားနေဆဲ။
ဆုကြေးအနေနဲ့ ထွေးပွေ့မှုကို ရမှာ ဖြစ်ပြီး   ဒဏ်ကြေးအနေနဲ့ မြေလွှာတွေရဲ့ ဖုံလွှမ်းခြင်းခံရမယ့် သူ၏ ကိုယ်ခန္ဓာ ၊
မေ့ပျောက်သွားကြမည့် သူ၏ နာမ။
တောင်းတသမျှဟာ ရိုးရှင်းတဲ့ မေတ္တာတရားရယ်ပါ။
လက်လျှော့လို့   ပြန်ရုန်းထွက်ဖို့ သတိရသွားချိန်မှာ အို သူဟာ နွံထဲမှာ။

TBC♡

Zawgyi

ကုမၸဏီ ထဲသို႔ တုံ႕ဆိုင္းစြာ ဝင္ေရာက္လာသည့္   လုခ်ီရဲ႕ ကတုန္ကယင္ ဟန္ပန္က   အလုံစုံေသာတို႔၏ အာ႐ုံကို ဖမ္းယူနိုင္လိုက္သည့္ ပုံပင္။
ဟိုတစ္စု သည္တစ္စု တီးတိုးေသာ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္သံတို႔ဟာ   မ်ားလွသည့္ လူအင္အားေၾကာင့္ သိပ္မတိုးသဲ့လွ။
အၾကည့္ ျဖင့္ေဝဖန္ေသာ စြဲခ်က္တို႔ၾကား လုခ်ီဟာ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပစရာ သက္ေသမရွိပါပဲ ႏႈတ္ဖ်ားက တရားခံ။
အျပစ္ကင္းေၾကာင္း သက္ေသျပနိုင္ရန္သာ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ တြန္းအားေပးေနပါေသာ္လည္း   လက္ေတြ႕တြင္ေတာ့ မွန္သည္ မွားသည္ ျဖစ္ေစ ျငင္းဆန္လိုေသာ ခြန္အားမ်ိဳး မရွိ။
ခ်ိဳ႕တဲ့သည့္ မိသားစုမွ ေပါက္ဖြားလာသည့္ သူမႏွင့္ သည္ နိုင္ငံ၏ ယိုယြင္းေနေသာ တရားဥပေဒ ။
ရိုးသားမႈ မရိုးသားမႈဟာ အက်ဳံးမဝင္ေတာ့ပဲ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံတစ္ခုတည္းျဖင့္   ေျပာင္းလဲနိုင္သည့္ ေငြေၾကးျဖင့္ သတ္မွတ္ေသာ ကိုယ္က်င့္တရား။
ျပန့္က်ဲေနသည့္ အေတြးတို႔ေၾကာင့္လား   မတရားသည့္ ေလာကႀကီးအေပၚ စက္ဆုတ္မႈေၾကာင့္လားမသိ။
ေကြးၫြတ္သြားရသည့္   လုခ်ီ၏ ႏႈတ္ခမ္းစြန္းဟာ ႏွစ္ၿမိဳ႕မႈေၾကာင့္ေတာ့ မျဖစ္နိုင္။
ခ်ီတုံခ်ီခ် ေျခလွမ္းေတြကို အဆုံးသတ္ဖို႔ အခ်ိန္ကိုက္ ပြင့္ဟလာသည့္ ဓါတ္ေလွကား အတြင္းသို႔ ဝင္ကာ ေနရာယူသည္။
ဝန္ထမ္းေရးရာ ဌာနရွိရာ   အလႊာကို ေ႐ြးႏွိပ္လိုက္ၿပီးၿပီးခ်င္း   စို႔နစ္လာေသာ ရင္အစုံေၾကာင့္ နံရံထံ ကိုယ္ကို   မွီေလ်ာ့လို႔ တုန္လႈပ္မႈအား ေျဖေဖ်ာက္မိသည္။
လက္ေရးမူ ႏႈတ္ထြက္စာကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ကိုင္ရင္း မက္ေမာရသည့္ သူမ၏ ဘဲေလး ဘဝဟာ အဆုံးသတ္ရေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ပုံေဖာ္ၾကည့္မိတိုင္း မ်က္ရည္ၾကည္တစ္ေပါက္က သြက္လက္စြာ ပါးျပင္ေပၚ ျဖတ္ေျပးသည္။
မီးေတာက္တစ္ခုမွ လြင့္စင္လာသည့္   မီးပြားမ်ားစြာဟာ   သူမ၏ အရည္ျပားတို႔အား ေလာင္ကြၽမ္း ပစ္လိုက္သကဲ့သို႔ နာက်င္မႈႏွင့္ အတူ သူမ၏   ရည္မွန္းခ်က္တို႔ ေသဆုံးဖို႔ရန္ မိနစ္ပိုင္းအလို။
ဝန္ထမ္းေရးရာဌာန အခန္းအတြင္းသို႔ ဝင္သြားလိုက္သည္ႏွင့္ မိုင္ကုန္ဖြင့္ထားသည့္ အဲရားကြန္းေၾကာင့္ ေအးစက္ေနသည့္ ေလထုဟာ ပထမအေတြ႕အႀကဳံ။

"ဘာမ်ားကူညီေပးရမလဲရွင့္"

တိုးကပ္လာသည့္ မိမိ၏ေျခသံေၾကာင့္ အေမးျပဳသည့္လာသည့္ ထိုဝန္ထမ္းမေလးက computer screen ကိုေတာ့ အၾကည့္မခြာ၊ kyeboard ေပၚတြင္ ေျပးလႊားေနသည့္ သူမ၏ လက္ေခ်ာင္းတို႔ကိုလည္း အနား မေပး။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာထိ ျပင္ဆင္ထားၿပီးသား စကားလုံးတို႔ ထြက္ကိမလာပဲ မလႈပ္မယွက္ ရပ္ေနသည့္ လုခ်န္အား ထိုေကာင္မေလးက ဖ်က္ခနဲ လွမ္းၾကည့္လို႔ ဇေဝဇဝါ အေမးထပ္ျပဳသည္။

"ျပႆနာ တစ္ခုမ်ားရွိလို႔လား"

" က်မ ဘဲေလး အကကို ဆက္ကဖို႔ မျဖစ္နိုင္ေလာက္ေတာ့ဘူး ထင္တယ္"

အက္ကြဲေနေသာ သူမ၏ အသံ၏ ေနာက္တြင္ သူမဟာ ကာလရွည္ၾကာ မက္ခဲ့ရသည့္ အိမ္မက္တစ္ခုအား မီးသင့္လို႔ ျပာခ်ရန္ အသင့္ျဖစ္ေနဟန္။
တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ ႏုတ္ထုတ္စာအား ထို ဝန္ထမ္းမေလးအား မေပးရေသးခင္မွာပင္ အေနာက္မွ အရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ တြန္းလိုက္သည့္ အားတစ္ခုက သူမ၏ ပိန္ပါးပါး ခႏၱာကိုယ္ေပၚသို႔ သက္ေရာက္လာသည္။
ကေရာကပါး ယိုင္လဲက်သြားသည့္ သူမအား ေတာင္ပန္းစကားေတာင္ မဆိုနိုင္သည္အထိ ထိုလူဟာ မ်ားစြာေသာ တာဝန္ကိစၥရပ္တို႔ျဖင့္။

"ဒီစာ႐ြက္ကို ျမန္ျမန္လုပ္ေပးပါ။
ဒါက swan lake season အတြက္ ballerina စာရင္းပဲ။
Swan queen အသစ္လည္း ေ႐ြးလိုက္ၿပီ"

လုခ်ီ၏   မ်က္ဆံတို႔ဟာ ေတာင္စဥ္ေရမရ လႈပ္ခတ္သြားသည္။
ရင္ခြင္ဘယ္ဘက္ျခမ္းရွိ အသက္ေသြးေၾကာတို႔ ႏြယ္ပတ္ရာ ႏွလုံးအိမ္၏ ဆိုးသြမ္းမႈေၾကာင့္ သူမ၏ ႏွလုံးခုန္သံအား သူမ ျပန္ၾကားေနရ၏။
အနားသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္း တိုးကပ္သြားရင္း သူမဟာ   ဆူးျပည့္ေသာ ေခ်ာက္တစ္ခုအတြင္း ၿပိဳက်ခါနီး လူတစ္ေယာက္အလား တုန္လႈပ္ျခင္းတို႔ျဖင့္။
ထိုလူႀကီး အပူတျပင္း အလ်င္လိုမႈေၾကာင့္ ဝန္ထမ္းမေလးမွာ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ။
ဆြဲလုခ်င္းကို ခံလိုက္ရေသာ စာ႐ြက္ပိုင္းေလးေၾကာင့္ စကၠန့္ပိုင္း အတြင္းမွာပဲ ထိုလူႀကီးထံမွ ဆဲဆိုသံတို႔ျဖင့္ ဆူညံသြားခဲ့သည္။
စာ႐ြက္ပိုင္းအား ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လုခ်ီ၏ လက္ဖ်ားတို႔မွာ ခါရမ္းေနသည္။
တဆက္ဆက္တုန္ေနေသာ သူမ၏ ခႏၷာကိုယ္ေၾကာင့္ ဇီဝလုပ္ငန္းစဥ္တို႔မွာ ေခတၱ ခ်ိဳ႕ယြင္းသြားသည္။
သူမဟာ တစ္စုံတစ္ခု ေျပာရန္ ႀကိဳးစားေနေပမယ့္ ရွိုက္သံတို႔သာ အဖက္တင္သည္။
တသြင္သြင္စီးက်ေနေသာ မ်က္ရည္မ်ားၾကား သူမဟာ အ႐ူးတစ္ေယာက္လို   ရယ္သြမ္းျပန္သည္။
ရဲေဆြးေနသည့္ မ်က္ဝန္းတို႔ႏွင့္ အတူ သူမ၏ အူလိုက္သည္းလွိုက္ရယ္သံတို႔ေၾကာင့္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အိမ္မက္ဆိုးတစ္ခုသဖြယ္။
႐ူးသြပ္ျခင္းတို႔ပဲ့တင္သည့္ သူမ၏ ရယ္ရွိုက္သံတို႔ႏွင့္အတူ စိတ္လြတ္သလို အျပဳအမူတို႔ျဖင့္ အက်ည္းတန္လွသည့္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ။
စိတ္ပ်က္ျခင္းေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ အၾကည့္ေတြၾကား သူမ ဟာေတာ့   ေ႐ႊေရာင္႐ႊန္းေသာ အေတာင္တစ္စုံရသည့္ ငန္းျဖဴတစ္ေကာင္လို ေပ်ာ္႐ႊင္မႈမ်ိဳးျဖင့္။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ေမာ္ခ်ီထားတဲ့ မ်က္ႏွာႏုႏုထက္တြင္ မာန္စြဲေလး ကပ္ပါေသာ အၿပဳံးတစ္ခု ခိုတြယ္သည္။
လုံးေခ်ထားသည့္ လက္ေရးမူႏႈတ္ထြက္စာအား အမွိုက္ပုံးထဲသို႔ သံေယာဇဥ္ကင္းစြာ ပစ္ထည့္ခဲ့လိုက္သည္။
ယခင္ကထက္ က်ယ္ေလာင္ေသာ ေဝဖန္သံေတြကို နားစြင့္လို႔ ဖရိုဖရဲ မ်က္ႏွာေတြအား အရသာခံကာ ၾကည့္ေနရင္း သူမ၏ မ်က္ႏွာထက္ အၿပဳံးတို႔မွာ ပိုပီျပင္လာရသည္။
Locker ခန္းရွိရာသို႔ သူမ၏ ဦးတည္ရာကို မိန္းမေခ်ာေလး တစ္စုက အဟန့္အတား ျပဳသည္။
အရင္က Clara အား အနိုင္က်င့္ေနၾက မိတ္ေဆြေဟာင္းႀကီးမ်ားကို လုခ်ီ ေတြ႕လိုက္ရစဥ္ စိတ္အားထက္သန္စြာ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေပမယ့္ တစ္ဖက္လူတို႔ကေတာ့ ရန္ရွာရန္သာ ေတးထားၾကပုံပင္။

"ကပ္ပါးလိုဟာမ ဘယ္အကြက္ေတြ သုံးၿပီး Swan queen ေနရာကို နင္က မွန္းရဲရတာလဲ"

ပါးစပ္ျဖင့္ ေျပာ႐ုံတင္မကပဲ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ က်ဴးလြန္လာေသာ သူမ၏ လက္သြယ္သြယ္ကို ဖမ္းကာ ဆုပ္ကိုင္လို႔ ရက္စက္စြာ ခ်ိဳးလိမ္ထားရင္း လုခ်ီ သူမ၏ ဆံႏြယ္တို႔အား အေၾကာင္းမဲ့ ဖြလိုက္မိသည္။

"နင္တို႔ သေဘာမေပါက္ၾကေသးဘူးလား။
အခုအေျခအေနမွာ ငါက နင္တို႔ ထိခ်င္သလို လာထိလို႔မရေတာ့ဘူးေလ။
အတူတူ ဆိုးသြမ္းခဲ့ၾကၿပီး ဘာလို႔အခုမွ ဓမၼဘက္ေတာ္သားေတြ လုပ္ေနရတာလဲ"

"နင့္ ရဲ႕ ႐ြံစရာ ပါးစပ္ကို ပိတ္ထားလိုက္စမ္းပါ။
Clara ကို သတ္ၿပီး Swan Queen ေနရာကို ရေနသြားတာ တစ္ေလာကလုံးသိတယ္"

တစ္စတစ္စ ျဖဴဆုတ္လာသည့္ လုခ်ီရဲ႕ မ်က္ႏွာထက္ တုန္လႈပ္ျခင္းတို႔ တစ္ဖန္ ျဖတ္ေျပးသည္။
အားေလ်ာ့သြားေသာ သူမ၏ လက္ေခ်ာင္းတို႔ၾကား ႐ုန္းကန္၍ လြတ္ေျမာက္လာသည့္ ထိုတစ္ေယာက္က သူမ၏ နာက်င္သြားသည့္ လက္ေကာက္ဝတ္အား သိပ္သည္းစြာ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။
လုခ်ီသည္ ကိုယ္ေစးမကပ္သလို ေတြေဝသြားခဲ့ၿပီး တခနအတြင္း သူမသည္ ဝိဥာဥ္တစ္စုံတစ္ရာ ပူးကပ္ခံရသလို စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ျဖင့္ ထပ္တလဲလဲေသာ စကားတစ္ခြန္းကိုသာ ဂါထာတစ္ပုဒ္လို ေရ႐ြတ္ေနသည္။

"ငါမဟုတ္ဘူး၊ ငါတကယ္မဟုတ္ဘူး"

ပ်က္ယြင္းေနေသာ ေျခလွမ္းတို႔ျဖင့္ မိမိေရွ႕တြင္ လမ္းပိတ္ရပ္ေနေသာ ထိုသုံးေယာက္အား တြန္းတိုက္ကာ locker ခန္းအတြင္း ကတိုက္ကရိုက္ ေျပးဝင္လာခဲ့မိသည္။
ျဖည္းညွင္းစြာရွိုက္လိုက္မိသည့္ ပင့္သက္တစ္ခ်က္နဲ႕အတူ အရာအားလုံး အဆင္ေျပသြားၿပီဟု သူမ ယူဆလိုက္ေသာ္လည္း သူမ၏ အယူအဆမွာ မွားေၾကာင္း စကၠန့္ပိုင္းအတြင္း ျဖစ္ရပ္တစ္ခုက ဆုံးျဖတ္ေပးသည္။
ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားမိသည့္ ေျခလွမ္းေတြ။
ျပဴးက်ယ္လာမ်က္ဝန္းအိမ္အတြင္း ေသြးေၾကာတို႔က ထင္ရွားလာသည္။
သူမ၏ locker တစ္ခုလုံးအား ေဆးအနီတို႔ျဖင့္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေရးဆြဲထားသလို႔ သူမ၏ ဓါတ္ပုံတို႔အား မွင္နီတို႔ျဖင့္ ေရးျခစ္ထားသည္။
ေသြးစာတန္းသ႑ာန္ဖန္တီးထားသည့္ အနီေရာင္စာလုံးတို႔ေၾကာင့္ ေသြး႐ူးေသြးတန္းျဖင့္ သူမဟာ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ လဲက်သြားသည္။
ေျခာက္ျခားမႈတို႔ေၾကာင့္ သူမဟာ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ တိရိစ္ဆာန္တစ္ေကာင္လို တြားသြားရင္း ငိုေႂကြးကာ ပါးစပ္မွလဲ ကေယာင္ကတမ္း ႐ြတ္ေနမိသည္။

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ တကယ္ မရည္႐ြယ္ခဲ့ပါဘူး"

မသိစိတ္နဲ႕ သိစိတ္ လြန္ဆြဲတဲ့ ၿပိဳင္ပြဲ။
သူမရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ ျဖားေယာင္းတဲ့ လွည့္စားမႈမွာ သူမဟာ နစ္နာသူ ျဖစ္လိုက္၊က်ဴးလြန္သူျဖစ္လိုက္။
လုခ်ီရဲ႕ တူတူပုန္းကစားနည္းဟာ မိမိကိုယ္ကိုအား ဟစ္ေႂကြးလို႔ ရွာေဖြေနျခင္းသာ။
မုသားေတြ အႏြယ္ႏြယ္ ရစ္ပတ္ေနၿပီး သူမကိုယ္တိုင္ဖန္တီးတဲ့ အေတြးကမၻာထဲမွာေတာ့ သူမဟာ အျပစ္ကင္းသူေပါ့။

ေရွ႕မွ သြက္လက္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနသည့္ ဝန္ထမ္းမေလးက လုခ်ီအား swan queen ၏ သီးသန့္ အခန္းသို႔ ဦးေဆာင္၍ ေခၚလာသည္။

"အခန္းရဲ႕ ေသာ့ပါ ။လိုအပ္တာရွိရင္ အခ်ိန္မေ႐ြးေခၚလိုက္ပါေနာ္။"

ေ႐ႊေရာင္ ေသာ့တံေလးကို သူမလက္ထံ အပ္ႏွင္း၍ ထိုေကာင္မေလးက က်ိဳးႏြံစြာ သူမ ျမင္ကြင္းမွ ေျပာက္ကြယ္ သြားခဲ့သည္။
အခန္းအတြင္းသို႔ ဝင္ဝင္ခ်င္း ခမ္းနားသည့္ အျပင္အဆင္ေၾကာင့္ သူမသည္ အံ့ၾသမွင္သပ္စြာ ေငးေနမိသည္။
ႀကီးမားသည့္ မွန္ခ်ပ္ေပၚတြင္ ထပ္ဟပ္ေနသည့္ သူမ၏ ပုံရိပ္မွာ ႏြမ္းနယ္ေနသည့္ ပုံေပၚေပမယ့္ ငန္းဘုရင္မတစ္ေယာက္၏ ရာဇမာန္ အျပည့္ျဖင့္။
စားပြဲေပၚတြင္ တင္ထားသည့္ တစ္ပြင့္တည္းေသာ စိန္စီထားသည့္ headpiece ကို သူမဦးေခါင္ေပၚတြင္ ဆင္ျမန္းၾကည့္ရင္း အလိုက္သင့္ ေထာက္ထားသည့္ ေျခဖ်ားေလးတို႔ဟာ လႊလႊေလး လႈတ္ခတ္လာသည္။
လြင့္ျပယ္မလာသည့္ သံဇဥ္တို႔ကို စိတ္ထဲမွ ဆိုျမည္းေနရင္း အသိမ္းအယူ မေသမသပ္သည့္ သူမ၏ လက္သြယ္သြယ္တို႔ဟာ ယိမ္းႏြဲ႕ေနသည္။
အက်င့္သားမရေသးသည့္ ေျခမ်ားတို႔မွာ တဆက္ဆက္တုန္ခါလာၿပီး ခနအတြင္းမွာ သူမဟာ အျဖစ္မရွိစြာ ယိုင္လဲက်သြားခဲ့သည္။
နားထဲသို႔ တဖန္ ပဲ့တင္လာသည့္ ဝမ္ရိေပၚ၏ ေအးစက္စက္ စကားသံအခ်ိဳ႕။
မေန႕က ေဆး႐ုံမွာ ငိုေႂကြးေတာင္းပန္းေနခဲ့သည့္ သူမဆီသို႔ ဝမ္ရိေပၚဟာ ငုံ႕ကိုင္းလာရင္း နား နားသို႔ကပ္ကာ တိုးသဲ့စြာဆိုလာခဲ့သည္။

"လုခ်ီ။
မင္းက swan queen ျဖစ္လာဖို႔ အရည္အခ်င္းေရာ ပါရမီပါ မရွိတဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့ ကပ္ပါးေကာင္တစ္ေကာင္ပဲ။
ဒါျဖင့္ မင္းကို ဘာလို႔ ငါေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့လဲ သိလား။
မင္းရဲ႕ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ပဲ။
မင္းဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရမွာ ေၾကာက္႐ြံ႕ရင္း ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္ေနရင္းနဲ႕မွ ' ၿပီးျပည့္စုံတယ္' ဆိုတဲ့ စကားလုံးဟာ မင္းအတြက္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။"

ျပန္လည္ၾကားေယာင္မိသည့္ စကားလုံးတို႔ေၾကာင့္ ၿပိဳလဲက်ေနသည့္   လုခ်ီဟာ ျပန္ထလာခဲ့သည္။
မ်က္သားေတြ ရဲဗေလာင္းခက္သည္ အထိ မ်က္ရည္ တသြင္သြင္ စီက်ေနေပမယ့္   ရွိုက္သံတစ္စ'ေတာင္ မထြက္ရေစပါပဲ။
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ကဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခဲ့သလို ကပ္ပါးေကာင္သာသာ သူမဟာ ၿပီးျပည့္စုံစြာ ေတာက္ပေစရမွာပါ။
အဆုံးမွာ သူမဟာ စြဲခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ကို   ျပာခ် ေခ်မႈန္းလို႔ အျပစ္ကင္းစြာ လွည့္စားနိုင္ခဲ့သည့္ ေအာင္နိုင္တစ္ေယာက္။

'အမွန္တရား တခ်ိဳ႕ ေရာေထြးေနတဲ့ မုသားေတြဟာ ေဝခြဲရအခက္ဆုံးပဲဲ။'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

လက္ဖမိုးအား ႏူးညံ့စြာ ထိေတြ႕လို႔ ကေလးတစ္ေယာက္အား ေဆးလိမ္းေပးသလို ေဆးလိမ္းေပးေနသည့္ ေရွာင္းက်န့္ေၾကာင့္ ဝမ္ရိေပၚ ေနရခက္လွေပမယ့္ မ်က္ႏွာကေတာ့ ရႈတည္တည္။
ႏြေးသြားသည့္ ခံစားမႈႏွင့္အတူ လက္ဖမိုးေပၚ စည္းႏွောင္လာသည့္ လက္ကိုင္ပုဝါေလးေၾကာင့္ ရိေပၚလက္ကို ဆက္ခနဲ ျပန္႐ုတ္လိုက္သည္။

"အဖုထ႐ုံေလာက္ပဲ။ အပိုေတြ မလုပ္နဲ႕ေတာ့"

ဆြဲယူခံလိုက္ရသည့္ မိမိလက္ဟာ ေရွာင္းက်န့္၏ လက္ဖဝါးထက္ အံဝင္ခြင္က်။

"နတ္ဘုရားလို႔ တင္စားၾကတဲ့ ဝမ္ရိေပၚ က အဖုေတြ ေပါက္ေနတာ ၾကည့္လို႔မေကာင္းဘူး။
မျမင္ရေအာင္ ျဖစ္ျဖစ္ ကြယ္ထားလိုက္။"

ရန္ေဆာင္သည့္   သေဘာမ်ိဳးျဖင့္   မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ဟာ   ဝမ္ရိေပၚ ၏ ေစရာျဖစ္ေပမယ့္ နီျမန္းသြားေသာ ပါးႏွစ္ဖက္ကေတာ့ ဝမ္ရိေပၚ အလိုတူပုံ မေပၚ။
ပထမဆုံးတစ္ေခါက္ေတြ႕တုန္းက ေျခဖဝါးအား စည္းႏွောင္ေပးခဲ့သည့္ သ႑န္တူ ပုဝါေလးက ယခု ရိေပၚ၏ လက္ေပၚတြင္ ေနရာယူထားသည္။
အနားသတ္ေထာင့္ ေနရာတြင္ ေငြေဘာ္ေရာင္ ခ်ည္ျဖင့္   ထိုးထားသည့္ ငန္းသ႑န္ေလး ရိေပၚကိုယ္တိုင္ သတိမထားမိပါပဲ လက္ဖြထိေတြ႕ေနမိသည္။
တစ္ေနရာရာမွာ ရင္းႏွီးေနဟန္ ရွိေနေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ စဥ္းစားမရသည့္ ဦးႏွောက္ေၾကာင့္ ေနာက္က်ိသြားရသည့္ စိတ္အစဥ္ႏွင့္အတူ ေဆး႐ုံအခန္း ငယ္အတြင္းသို႔ ၾကည့္လိုကြမိသည္။
ရဲဝန္ထမ္းအား ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စဥ္ေျပာျပေနသည့္ Clara က ဝမ္းနည္းစြာ ငိုရွိုက္ေနၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ ေဒါသတႀကီး   ေအာ္ဟစ္ေနသည္။
မၾကာခင္မွာပင္ Clara အခန္းထဲမွာ ထြက္လာသည့္ ရဲဝန္ထမ္းက ရိေပၚတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဆီသို႔ ဦးတည္၍ ေလွ်ာက္လာခဲ့ၿပီး သူ၏ အုံ႕မွိုင္းမွိုင္း အၾကည့္တို႔က ရိေပၚ၏ ေျခမွစလို႔ ေခါင္းအဆုံး အစုံအဆန္။

"နစ္နာသူရဲ႕ ထြက္ဆိုခ်က္အရ အဓိက သံသယရွိသူကေတာ့ ဝမ္ရိေပၚပါပဲ။"

ကာယကံရွင္ ျဖစ္သည့္ ဝမ္ရိေပၚက ႀကိဳတင္ေတြးထားသည့္ ကိစၥတစ္ရပ္လို တည္ၿငိမ္ေနသေလာက္ ေဘးတစ္ဖက္က ေရွာင္းက်နိ႕မွာေတာ့ ဆက္ကနဲ ထရပ္မိသည္ အထိ ကေယာက္ကယက္ေတြ ျဖစ္ သြားရသည္။

"နစ္နာသူရဲ႕ စိတ္အေျခအေနအရ မတည္ၿငိမ္ေသးတဲ့ အေနအထားမလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ အခုအခ်ိန္မွာ ဘာမွ ေကာက္ခ်က္ခ်လိဳ႕ ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။"

ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕ ေျဖရွင္းခ်က္ကို တစ္ဖက္ အမႈစစ္က မေက်နပ္ေသးဟန္ျဖင့္ အေထာက္အထားျဖင့္ ထုတ္ျပလာသည္။

"မေတာ္တဆမႈ မျဖစ္ခင္ ေနာက္ဆုံး ဖုန္းေျပာခဲ့သူက ဝမ္ရိေပၚပါဆိုၿပီး နစ္နာသူကေရာ မွတ္တမ္းေတြကပါ ေျပာျပပါတယ္။
ဝမ္ရိေပၚက သူမ အကေလ့က်င္းေနတုန္း ခ်က္ခ်င္း ထြက္လာဖို႔ အမိန့္ေပးခဲ့ဆိုတာ မွန္ပါသလား ဝမ္ရိေပၚ"

တစ္ခ်က္ ေၾကာင္အ သြားသည့္ ေရွာင္းက်န့္က ရိေပၚဆီသို႔ ေတြးဆဆ ၾကည့္လာသည္။
ေရခဲျမစ္တစ္ခုရဲ ျမစ္လက္တက္ေတြလို႔ ေအးခဲ ျဖာယွက္သြားမည့္ ထိုသူရဲ႕ အေတြးေတြ၊
ယိမ္းယိုင္သြားေလာက္မယ့္ ေရွာင္းက်န့္ေျပာေနၾက ယုံၾကည္မႈဆိုသည့္ အရာအား ရိေပၚ ေတြးမိရင္း မႏွစ္ၿမိဳ႕စြာ မဲ့ေသာ အၿပဳံးအား ၿပဳံးလိုက္မိသည္။

"အမွန္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ဖုန္းဆက္ၿပီး အျမန္ထြက္လာခိုင္းခဲ့တာ"

အမႈစစ္ႀကီးက သူ၏ ေမးခြန္းအေပၚ ဂုဏ္ယူသလို ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ျဖင့္။
ေရွာင္းက်န့္ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ေတာ့ အရိပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖတ္ကူးေနဆဲ။
အခ်ိန္ကိုက္စြာ ဓါတ္ေလွကားအတြင္းမွာ အေလာတႀကီး ေျပးထြက္လာသည့္ ေကာင္ငယ္ေလးတစ္ေယာက္က ေရွာင္းက်န့္ထံ စကၠဴအိတ္တစ္ခုအား ကမ္းေပးလာသည္။

"စီနီယာ ။
ဒါ စီနီယာ အကူအညီ ေတာင္းထားတဲ့ဟာ။
စီနီယာထင္သလိုပဲ ကား နံပါတ္ျပားေရာ၊ ID card ေရာက အတုေတြ၊"

စကားအဆုံး ေရွာင္းက်န့္က လွ်င္ျမန္စြာ စကၠဴအိတ္ အတြင္းမွ စာ႐ြက္ အခ်ိဳ႕ကို ဖြင့္ေဖာက္စစ္ေဆးသည္။
ကိုယ္တိုင္ စစ္ေဆးၿပီးသည့္ေနာက္ အမႈစစ္ထံ ထို အိတ္အား ေပးလိုက္ကာ အတည္ျပဳေစသည္။
အကြက္က်က် ရိုက္ခ်နိဳင္သလို အၿပဳံးမ်ိဳးႏွင့္ အမႈစစ္ဆိုသည့္ လူ၏ ပ်က္ယြင္းေနသည့္ မ်က္ႏွာအား စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည့္ ေရွာင္းက်န့္က သိပ္ကို အူျမဴးေနဟန္။။

"အမႈစစ္ႀကီး တကယ္ပဲ အဲ့လို ဆက္လုပ္ေနရင္ တရားခံ အစစ္ကို လြတ္သြားလိမ့္မယ္။
ဝမ္ရိေပၚ ကိုယ္တိုင္ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တယ့္ ဘဲေလးအကမယ္ကို ဝမ္ရိေပၚ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ႀကံခဲ့ပါတယ္လို႔ ေတြးမိတယ့္ အမႈစစ္ႀကီး အေတြးအေခၚကို ကြၽန္ေတာ္တကယ္ "

ေျပာလက္စကို ျဖတ္၍ တသိမ့္သိမ့္တုန္ေအာင္ရယ္ ေနသည့္ ေရွာင္းက်န့္ေၾကာင့္ တစ္ဖက္ အမႈစစ္က ရႉးရႉးရွားရွား။

"ကြၽန္ေတာ့္ အမႈသည္ကို ေနာက္တစ္ေခါက္ လက္လြတ္စပယ္ ထပ္လာမထိမိပါေစနဲ႕ "

အၾကည့္စစ္တိုက္ေနသည့္ ထိုႏွစ္ေယာက္ၾကား ဒီတစ္ေခါက္အားၿပိဳင္မႈမွာေတာ့ ေရွာင္းက်န့္က အျပတ္အသတ္နိုင္သည္။
မိမိအား အားျပင္းျပင္းျဖင့္ တြန္းတိုက္ကာ ထြက္သြားသည့္ အမႈစစ္ေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န့္ ပုခုံးတစ္ဖက္ နာက်င္သြားရေပမယ့္
ႏွစ္ၿမိဳ႕လြန္းလွသည့္ေၾကာင့္ အၿပဳံးမပ်က္။

ၿငိမ္သက္စြာ ထိုင္ေနဆဲ ျဖစ္သည့္ ဝမ္ရိေပၚနံေဘးနား တစ္ဖန္ ဝင္ထိုင္မိေတာ့ ေအးခဲေသာ အၾကည့္တို႔ကို လက္ခံရရွိသည္။

"အခု အဆင္ေျပသြားၿပီ ။ ကိုယ္ေျပာခဲ့တယ္ မလား။
ဘယ္လို အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ကေတာ့ ဝမ္ရိေပၚကို ယုံၾကည္တယ္ဆိုတာ"

မ်က္ခုံးတစ္ဖက္ပင့္ျပလို႔ ၿပဳံးစိစိ အမူအရာနဲ႕ ေရွ႕ေန ေရွာင္းက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိက္ အထင္ႀကီးတတ္ၿပီး တကယ္လည္း ထက္ျမက္လြန္းသည့္ ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္။
တိတ္ဆိတ္ျခင္းျဖင့္သာ ရိေပၚက တုံ႕ျပန္သည့္အခါ ေရွာင္းက်န့္က စကားဆက္သည္။

"ဝမ္ရိေပၚ ကို ဆြဲခ်ဖိဳ႕ အကြက္ခ်ထားတဲ့ ဒီအမႈမွာ တစ္ခုခုနဲ႕ပ ပတ္သတ္ၿပီး ေတြးမိတဲ့ တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား မရွိဘူးလား"

မပီျပင္ပါပဲ ရိေပၚက ၿပဳံးမိျပန္သည္။
ဤ အၿပဳံးအား ေရွာင္းက်န့္ ေငးေနေလာက္မည္ဟု ေတြးမိေတာ့ ရင္ထဲ တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ ခံစားလိုက္ရသည္။

"ကြၽန္ေတာ့္ကို ထိုးခ်ၿပီး ဒီ ကပြဲကို အသည္းအသန္ တားခ်င္ေနတဲ့သူက ဘယ္သူျဖစ္မယ္လို႔ ေရွ႕ေနေရွာင္း ထင္လို႔လဲ"

မတိုင္ပင္ပါပဲ ႏွစ္ေယာက္သား၏ အၾကည့္ေတြက အိမ္ေတာ္ထိန္းမင္ ထံသို႔ ေရာက္ရွိသြားသည္။
ရိေပၚတို႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရပ္ေနၿပီး ရိေပၚအား ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္ ထိုတိမ္စြဲေသာ မ်က္ဝန္းေတြဟာ ႏြေးေထြးေနဆဲ၊
တမ္းတတ ၿပဳံးတတ္သည့္ အၿပဳံးမွာ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းဆဲ။

"ေရွ႕ေနေရွာင္း ကြၽန္ေတာ့္ေဘးနားကို ဘယ္လိုရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ိဳးနဲ႕ ေရာက္လာတယ္ မသိေပမယ့္ အျမန္ဆုံး အဆုံးသတ္ေပးၿပီး ထြက္သြားေပးပါ။
ကြၽန့္ေတာ့္ေဘးက လူေတြဟာ တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္းနဲ႕ ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္တယ္"

ရိေပၚက ေဆြးေျမ့စြာ ေျပာေနသေလာက္ ေရွာင္းက်န့္က မနာခံစြာျဖင့္ ရယ္သြမ္းေသြးသည္။
ရိေပၚ ေျပာသမွ်အရာရာဟာ သူ႕အတြက္ေတာ့ ႏွစ္ၿမိဳ႕စရာေကာင္းေနသလို။

"ဝမ္ရိေပၚ လိုခ်င္သမွ် အရယူေပးလိုက္ဖို႔ ေကာင္းကင္ဘုံက ဥာဏ္ေကာင္းလြန္းတဲ့ ေရွ႕ေနေရွာင္းက်န့္ ဆိုၿပီး ဖန္ဆင္းေပးလိုက္တာေလ။
ဝမ္ရိေပၚ ဆႏၵေတြ မျပည့္ဝရင္ ကြၽန္ေတာ္ အျပစ္ေပးခံရလိမ့္မယ္။
အဲ့တာေၾကာင့္ ဒီက ဝမ္ရိေပၚ ဆႏၵေလးေတြ ေျပာျပၿပီး ကူညီပါဦး"

ကိစၥတိုင္းကို အ႐ႊန္းေဖာက္ေနသည့္ ေရွာင္းက်န့္ေၾကာင့္ ရိေပၚ
က ထူးဆန္းသလို ၾကည့္ေနသည့္။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အမႊန္းတင္လြန္းေနတာေၾကာင့္ အျမင္မၾကည္ေတာ့။
ေတာ္တယ္ဆိုတာ လက္ခံေပမယ့္ ခနခန ထုတ္ေျပာေနတာ လူေတာ္ေတြရဲ႕ အလုပ္မဟုတ္ဘူး။

"ျပန္ေတာ့"

မ်က္ေမွာင္ကုတ္လို႔ ဆိုမိသည့္တိုင္ ေရွာင္းက်န့္က ၿပဳံးေနဆဲ။
တစ္ဖန္ ျပန္တိတ္ဆိတ္သြားသည့္ ေလထုတြင္ ႏွစ္ေယာက္သား မလႈပ္မယွက္ ထိုင္ေနၾကသည္။
တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ ကုန္လြန္သြားသည့္ အခ်ိန္ေတြမွာ ညဥ့္ဦးယံသို႔ ေရာက္လာေလေလ ေမွးစင္းလာသည့္ မ်က္ဝန္းေတြေၾကာင့္ ေရွာင္က်န့္က ရိေပၚအား အရင္ ျပန္ႏွင့္ဖို႔ တိုက္တြန္းသည္။
ရက္ဆက္ ေနၿပီ ျဖစ္သည့္ ပင္ပန္းမႈ ဒဏ္ကို မခံနိုင္ေတာ့သည့္ ရိေပၚက မျငင္းဆန္နိုင္ပဲ ေဆး႐ုံမွ အရင္ဆင္းလာသည္။
ပုံမွန္ အရွိန္ျဖင့္ ေမာင္းႏွင္ေနေသာ ကားေပၚတြင္ အိပ္ေပ်ာ္မသြားေစရန္ ရိေပည္ မိမိကိုယ္ကို အတန္တန္ တားျမစ္ေနပါေသာ္လည္း ေလးလံလာသည့္ မ်က္ခြံတို႔ႏွင့္အတူ အခ်ိန္တစ္ခုအၾကာတြင္ အိမ္ေမာ က်သြားေတာ့သည္။

~~~~~~~~~~~~~~~~~

ဝမ္ရိေပၚတို႔ ထြက္သြားၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အတည္ျပဳၿပီးကာမွ ေဆး႐ုံဝန္းအတြင္းမွ အရွိန္းျပင္းျပင္းျဖင့္ ထြက္လာသည့္ ေရွာင္းက်န့္၏ ကားသည္ လူေျခတိတ္ဆိတ္သည့္ တိုက္ခန္း တစ္ေနရာသို႔ ဦးတည္သည္။
မေရာက္ျဖစ္တာ ၾကာၿပီ ျဖစ္သည့္ ေလွကား လက္ကိုင္မွာ ထူထဲေသာ ဖုန္ထု၏ ဖုံးလႊမ္း ျခင္းကို ခံထားရသည္။
လူမေနသည္မွာ ၾကာေနၿပီ မလို႔ အခန္းတံခါး အား ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း ေအာင့္သိုးသိုး အနံကိုရေပမယ့္ ေနရာတက်ဆီလို႔ထားသည့္ ပစၥည္တို႔ကေတာ့ ယခင္အတိုင္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္။
အလုပ္လုပ္ေနဆဲ ျဖစ္သည့္ နံရံေပၚက နာရီထံ ဓါတ္မီးျဖင့္ ထိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ အခ်ိန္ကား ည ၁ နာရီ။

ေရွာင္းက်န့္ဟာ စမ္းတဝါးဝါးျဖင့္ ရင္ႏွီးေနၾက မီးခလုတ္ေလးအား လိုက္စမ္း၍ အခန္းမီးဖြင့္ရန္ႀကိဳးစားသည္။
မၾကာခင္ လုံေလာက္စြာ လင္းထိန္သြားသည့္ အခန္းေၾကာင့္ မ်က္လုံးထဲ ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္လာသည့္ အျဖစ္အပ်က္ အခ်ိဳ႕မွာ ေရွာင္းက်န့္ မ်က္ဝန္းတို႔အား နာနာက်င္က်င္ မွိတ္ခ်လိဳက္သည္။
ဖုန္မ်ား တင္က်န္ေနသည့္ စားပြဲေပၚတြင္ ေမွာက္လွ်က္တည္ရွိေနေသာ ဓါတ္ပုံေဘာင္အား ယူလို႔ၾကည့္မိခ်ိန္ ထိန္းခ်ဳပ္သည့္ၾကားမွပင္ ရွိုက္ငိုမိသည္ အထိ။
ပါးစပ္အား တင္းက်ပ္စြာ ပိတ္ထားေသာ လက္ဖမိုးေပၚမွ ျဖတ္၍
မ်က္ရည္စတို႔ဟာ ဓါတ္ပုံေဘာင္ထဲရွိ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္ငယ္ေလး၏ မ်က္ႏွာေပၚသို႔ စိမ့္ဝင္သြားသည္။

"ေယာင္း"

ဆို႔နစ္စြာ ေခၚလိုက္မိသည့္ နာမေလး။
ေရွာင္းက်န့္အတြက္ တစ္သက္တာ သည္းစိုင္အတြင္း နစ္ဝင္ေနသည့္ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းလို ႏွလုံးေသြးလည္ပတ္သမွ် ကာလလုံးမွာ တဆစ္ဆစ္။
ျပန္လည္ေတြးမိတိုင္း အမာ႐ြတ္တို႔ေပၚ ဓါးရာေပးသလို နာက်င္လွသည္။
ဓါတ္ပုံအား ရင္ခြင္ထဲပိုက္ကာ အ႐ုပ္ႀကိဳးပ်က္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္ အထိ ထိုင္ေနမိသည္။
စိတ္ျပန္လည္တည္ၿငိမ္ေစလို႔ လာရင္းရည္႐ြယ္ခ်က္အား အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ျပန္ထမိခ်ိန္ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္လုံးဟာ ေသြးေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ေတာ့။
ယိုင္ထိုးေနေသာ ေျခလွမ္းတို႔ျဖင့္ တိုက္ခန္းအတြင္းရွိ တစ္ခုတည္းေသာ အႀကီးမားဆုံး ဗီရိုတစ္လုံးေရွ႕ ေတြေငးစြာ ယပ္ေနမိသည္။ေလပင္ေနေသာ စိတ္အား သက္သာေစဖို႔ သက္ျပင္း အခါခါခ်ကာ ဗီရို တံခါးအား ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ အခန္းတစ္ခု၏ ဝင္ေပါက္တစ္ခုႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ထို အခန္းငယ္အတြင္း မ်ားျပားလွသည့္ ဖိုင္တို႔ႏွင့္အတူ စာအုပြ္ေပါင္းမ်ားစြာ၊
တစ္ေယာက္ထိုင္စားပြဲေပၚတြင္ ေသသပ္စြာ တင္ထားသည့္ laptop တစ္လုံး။
ဝါက်င္က်င္ မီးေရာင္ေအာက္တြင္ ေရွာင္းက်န့္ စီမံရာအတိုင္း အရာအားလုံးဟာ အက်အနရွိသည္။
ဤ အခန္း၏ ထူးျခားခ်က္ကား နံရံ အျပည့္ကာထားသည့္ အနီေရာင္ ကတၱီပါ လိုက္ကာစ။
ေရွာင္းက်န့္သည္ ထိုအနီေရာင္ လိုက္ကာစအား ေနာက္ခုံျပဳထားသည့္ စားပြဲခုံတစ္လုံးတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး သူ၏ အတူပါလာေသာ stickအား laptop တြင္တပ္လို႔ screen ထက္တြင္ ေပၚလာမည့္ အရာကို စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေစာင့္ဆိုင္းေနမိသည္။
ျပဴးက်ယ္သြားေသာ မ်က္ဝန္းေတြ။
ပြင့္ဟလာေသာ ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔။
မ်က္သားမ်ားဟာ ရဲေတာက္လာသည္။
နားထင္မွ စီးက်လာသည့္ ေခြၽးစီးတို႔ဟာ ထင္ရွားသည့္ ေမးရိုးေပၚတြင္ အဆုံးသတ္သည္။
ေရေသလို႔ မ်က္ႏွာထက္တြင္ အနိမ့္အျမင့္ အမူအရာကို ဖမ္းဆုပ္၍မရ။
ေပါ့ပါးစြာ ရယ္ၿပဳံးေနတတ္သည့္ ေရွ႕ေနေရွာင္းဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ၿပီး တေလာကလုံးအား မီးေလာင္းသြင္းေတာ့မည့္အလား အမ်က္သင့္ကာ မာေၾကာခက္ထန္လွသည့္ နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ဟာ မေကာင္းမႈတို႔၏ လႈံ႕ေဆာ္ျခင္း ခံလိုက္ရၿပီ ျဖစ္သည္။

~~~~~~~~~~~~~~

အိပ္ရာထက္ လွဲေလ်ာင္းေနသည့္ ရိေပၚဟာ တစ္စုံတစ္ရာထံမွ ေၾကာက္႐ြံ႕စြာ ထြက္ေျပးေနဟန္   လူးလိမ့္ေနခဲ့သည္။
ႏွဖူးထက္ ေဝ့သီေနေသာ ေခြၽးေပါက္တို႔ဟာ သူ၏ ထိုအရာထံမွ လြတ္ေျမာက္လိုေသာ စိတ္အား ထက္သန္မႈ။
ႏႈတ္ဖ်ားမွ နာနာက်င္က်င္ ၿငီးျငဴသံ၊
မွိတ္စင္းထားသည့္ မ်က္ေတာင္တို႔တြင္ မ်က္ရည္စမ်ား ခိုတြယ္ေနသည္။
အိမ္မက္ဆိုး။
ကာလရွည္ၾကာစြာ   မလြတ္ေျမာက္နိုင္ေသးသည့္ ထိုအိမ္မက္ဆိုးဟာ ညစဥ္ႏွိပ္စက္ေလ့ရွိသည္။
သူဟာ ငန္းျဖဴ၏ အကကို ကေနရင္း   ေမွာ္ဆရာ Von Rothbart လက္မွ ဘယ္ေတာ့မွ မလြတ္ေျမာက္နိုင္ခဲ့။
နက္ေမွာင္ေသာ မ်က္ႏွာဖုံးကို စြတ္ထားသည့္ Rothbart ဟာ ရိေပၚအတြက္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ သားရဲ တစ္ေကာင္ ။
ယခုလဲ ရိေပၚဟာ ေတာနက္အတြင္း ေျပးလႊားေနရသည္   ေနာက္ပါးဆီမွ   ေျခသံတို႔ ေဝးသည့္ အထိ ရိေပၚဟာ အားစိုက္ေျပးေပမယ့္   ေက်ာဘက္စီမွာ သည္းေျခပ်က္မတတ္နာက်င္မွာေၾကာင့္ ရ္ိေပၚ ေျခလွမ္းတို႔အား ရပ္လိုက္မိသည္။
ဘယ္အခ်ိန္မွီလာခဲ့သည္ မသိေတာ့သည့္ Rothbart က ရိေပၚအား ေနာက္မွ ေပြ႕ဖက္လာသည္ ။
ရိေပၚ၏ ျဖဴလႊလႊ အကၤ်ီေက်ာဘက္မွာ ေသြးေရာင္တို႔ျဖင့္ ရဲေစြးသြားခဲ့သည္မွာ ရိုက္ခ်ိဳးခံလိုက္ရသည့္ ေတာင္ပံတစ္စုံနယ္။
ေပ်ာ့ေခြသြားသည့္ ရိေပၚ၏ ကိုယ္ခႏၶာႏွင့္အတူ လက္ေတြ႕တြင္ပါ ရိေပၚ၏ လႈပ္ရွားမႈတို႔ ရပ္တန့္သြားသည္။
ေျဖးညွင္းစြာ ဖြင့္လိုက္မိသည့္ မ်က္ဝန္းအိမ္အတြင္း ေမွာင္မဲေနေသာ အခန္းျမင္ကြင္းက ေနရာယူသည္။
ကားေပၚတြင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားရမွာ ဘယ္လို ဘယ္ပုံ သူ၏ အိပ္ရာထက္ ျပန္ေရာက္လာသည္ကို မေတြးခ်င္ေတာ့။
ျပင္ပတြင္ သည္းထန္စြာ ႐ြာသြန္းေနေသာ မိုးသံတို႔ႏွင့္အတူ ရိေပၚ
အတက္အက် ျပင္းေသာ အသက္ရႉသံတို႔ဟာ ေရာေထြးေနသည္။
ကြဲအက္ေျခာက္ေသြ႕ေနေသာ လည္ေခ်ာင္းတို႔ေၾကာင့္ ေရေသာက္ရန္ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာသည္။
ပါးပါး၏ အရိုးျပာထားရာ အခန္းေရွ႕အျဖတ္ ရိပ္ခနဲ ျဖတ္သြားေသာ လူရိပ္တစ္ခုေၾကာင့္ ရိေပၚ အလိုမက်စြာ အခန္းတံခါးနားသို႔ တိုးကပ္သြားလိုက္သည္။
ဟ ေနသည့္ တံခါးေပါက္ၾကားသို႔ မ်က္ႏွာကို တိုးကပ္သြားၿပီး အခန္းအတြင္းသို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။
အခ်ိန္ကိုက္စြာ မိုးတို႔ဟာ ပိုသည္းလာသေယာင္။
တံခါးၾကားထဲမွာ လွစ္ေပၚလာသည့္ ရိေပၚ၏   မ်က္စံတို႔ဟာ လႈပ္ခတ္ေနသည္။
နီးကပ္လာသည့္ ေျခသံတို႔ေၾကာင့္ အသက္ရႉေအာင့္ထားမိသည္ ။
ထင္ရွားျပတ္သားလာသည့္ အသံအခ်ိဳ႕ ။
ထိုလူဟာ တံခါးၾကားထဲမွ ရိေပၚအား ေတြ႕သြားၿပီးေနာက္ အသားကုန္ ေျပးလို႔လိုက္သည္။
တဒုန္းဒုန္း ေျပးလႊားသံေၾကာင့္ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနသည့္ ရိေပၚက စိတ္ႏွင့္ကိုယ္ႏွင့္ မကပ္စြာ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး ရပ္ေနမိသည္။
တံခါးလက္ကိုင္ဘုဟာ လႈပ္ရွားလာၿပီး
တံခါးခ်က္ဟာ ပြင့္ဟလာသည့္ အခိုက္အတန့္။

"အိမ္ေတာ္ထိန္းမင္"

အိမ္ေတာ္ထိန္းမင္၏ မ်က္ဝန္းေတြဟာ ငိုထားသေယာင္ စိုစြတ္ေနသည္။
မ်က္မွန္ေအာက္က ပါးျပင္တြန့္တြန့္ေပၚတြင္ မ်က္ရည္ေတြ တင္က်န္ေနဆဲ။

"ပါးပါး အရိုးျပာ အခန္းထဲမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"

ရိေပၚ အေမးအဆုံး အိမ္ေတာ္ထိန္မင္ က သူ၏ လက္ထဲရွိ အရက္ပုလင္းငယ္ေလးအား ကိုင္ျမႇောက္ျပလာသည္။

"ညဘက္ေတြ အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့္ဘူး။
သခင္ႀကီး တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနမွာကို ေတြးမိရင္း အေဖာ္ျပဳေပးခ်င္တာနဲ႕"

အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီး၏ စကားေၾကာင့္ ရိေပၚဟာ ထိုတိမ္စြဲေသာ မ်က္ဝန္းတို႔အား ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
စဥ္းလဲေသာ အႀကံတို႔ကို ဖုံးကြယ္ထားရင္း ၿပဳံးသား ၿပဳံးေနတတ္သည့္ ထိုလူဟာ အခုလဲ ေအးခ်မ္းစြာ ၿပဳံးေနဆဲ။
အိမ္ေတာ္ထိန္းမင္၏ တူတူပုန္း ကစားနည္းဟာ အရိုးရွင္းဆုံးႏွင့္ အၾကင္နာမဲ့ဆုံးျဖစ္သည္။
မေကာင္းမႈ ဒုစရိုက္ေတြဆီကေန မလြတ္ေျမာက္နိုင္တဲ့ ေနာက္ သူဟာ ရိုးသားမႈကို စေတးခံ လိုက္ရသည္။

~~~~~~~~~~~~~~~~

"လူႀကီးမင္းတို႔ စီးႏွင္းလိုက္ပါလာသည့္ ေလယာဥ္မွာ မၾကာခင္ အခ်ိန္အတြင္း....."

champagne တစ္ခြက္ကို အရသာခံကာ ေသာက္ေနသည့္ ထိုလူက ေနာက္ဆုံးတစ္က်ိဳက္ကို အေမာ့
ႏွစ္လိုဖြယ္ရာ စိတ္ေက်နပ္မႈေၾကာက့္ ရဲေစြးေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမွ ၫြတ္ေကြးသြားသည္။
ဖတ္လက္စ magazine ကို စားပြဲအသာတင္လိုက္ေတာ့ ballerina Wang အေၾကာင္း ကြန့္ျမဴးေရးထားသည့္ စာမ်က္ႏွာတို႔ က ဖြင့္ထားသည့္ ေလေအးေပးစက္ေၾကာင့္ တစ္လြင့္လြင့္။
အနီးကပ္ျမင္ေနရသည့္ ေပက်င္ၿမိဳ႕ကို ၾကည့္ရင္း ေနကာ မ်က္မွန္ေအာက္က မ်က္ဝန္းတို႔ဟာ အၿပဳံးပုံ သ႑န္ ျဖစ္သည္ အထိ မွိတ္က်သြားသည္။

"ဧည့္သည္ရွင့္ မၾကာခင္ ေလယာဥ္ဆင္းသက္ေတာ့မွာမလို႔ ခါးပတ္ပတ္ထားေပးပါရွင္"

Cabin crew မေလး၏ ေျပေျပလည္လည္ အသံ၏ ေနာက္တြင္ လူႀကီးတစ္ေယာက္၏ ဆူပူဆဲေရးျခင္းတို႔က တစ္ဆက္တည္း။

" မေက်နက္ရင္ မင္းကိုယ္တိုင္ တပ္ေပးလိုက္ေလ"

အက်ယ္အက်ယ္ ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းၿပီး ေနာက္ဆုံး တစ္ဖက္လူ၏ တာဝန္ဝတၱရား အေပၚ အခြင့္ေကာင္းယူ၍ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ အေပၚလူပါးဝေနသည့္ လုပ္ရက္အား လက္ပိုက္ မၾကည့္ေနနိုင္သည့္အခါ ကိုယ္တိုင္ ဝင္ပါမိေတာ့သည္။
ေလယာဥ္မယ္ေလးအား ဆြဲလားရမ္းလား လုပ္ေနေသာ ထိုလူႀကီး၏ လက္အား ဆြဲလိမ္ကာ ခ်ိဳးလိုက္လိုက္ေတာ့ ဝဖိုင့္ဖိုင့္ထိုလူႀကီးက အသံျပာေအာင္ ေအာ္လာသည္။

"ဦးေလးႀကီး
လူအမ်ားႀကီးရွိေနတဲ့ ေနရာ ဒီလိုလုပ္လို႔ မျဖစ္ဘူးေလ။
တာဝန္ဝတၱရား ႏွောက္ယွက္မႈ၊ တစ္ဖက္ မိန္းကေလးအေပၚ အသေရ ဖ်က္မႈတို႔နဲ႕ဆို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဦးေလးႀကီး Hotel check in မဝင္ရပဲ အခ်ဳပ္ထဲမွာ ေနသြားရလိမ့္မယ္"

ျပန္ေျပာစရာစကားတို႔ထြက္မလားပဲ ထစ္ေငါ့ေငါ့ ျဖစ္ေနသည့္ လူႀကီးက တစ္လွည့္စီ ေလယာဥ္မယ္ေလးအား လက္ညွိုးထိုးလိုက္ ၊သူအား လက္ညွိုးထိုးလိုက္။
ဘယ္ခ်ိန္ကတည္းက ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေနႏွင့္တယ္ မသိေသာ ေလယာဥ္မယ္ေလးက သူ၏ ႏွစ္လုံးဆင့္ျဖဳတ္ထားသည့္ ၾကယ္သီးေၾကာင့္ေရာ ပြေယာင္းေနသည့္ ရွပ္ေၾကာင့္ပါ လွစ္ဟေနသည့္ ရင္ဘက္ေတာင့္ေတာင့္အား မခို႔တရို႔ လွမ္းလွမ္းၾကည့္ေနသည္။
မ်က္မွန္ကိုင္းေပၚက တစ္ဆင့္ ေက်ာ္ၾကည့္လို႔ သူခိုးလူမိသြားသည့္ ထိုမိန္းမလွေလးအား စြဲၿမဲေနသည့္ အက်င့္အတိုင္း wink တစ္ခ်က္ လုပ္ျပမိသည့္ အခါ လွပစြာ ရွက္သြယ္ႂကြယ္သြားခဲ့သည္။

ေလယာဥ္ဆိုက္ဆိုက္ခ်င္း သြက္လက္ေသာ ေျခလွမ္းတို႔ျဖင့္ သူအားေစာင့္ေနေလာက္မည့္ တစ္ဦးတည္းေသာ လူသားအား လိုက္လံရွာေဖြေနမိသည္။
ေတြ႕လိုက္ရရခ်င္း ယုံခ်န္သည္ ျပည့္လွ်ံလာသည့္ ၾကည္ႏူးမႈတို႔ႏွင့္အတူ ေျပးလို႔ သိမ္းႀကဳံးဖက္လိုက္ရန္ ရည္႐ြယ္ပါေသာ္လည္း ဦးစြာ အရိုအေသ ေပးႏွင့္ေနေသာ ထိုလူေၾကာင့္ အျမင့္သို႔ ျမႇောက္၍ ရိုက္ခ်ခံလိုက္ရေသာ ေဘာလုံးတစ္လုံးနယ္ ၾကည္းႏူးျခင္းတို႔မွာ ဖ်က္စီး ခံလိုက္ရၿပီး စို႔နစ္ျခင္းတို႔သာ အစားထိုး လာခဲ့သည္။

"ျပန္ေရာက္လာပါၿပီလား သခင္ေလး"

"ဟုတ္ကဲ့ အိမ္ေတာ္ထိန္းမင္ေရာ ဒီတေလာ အတြင္းက်န္းမာရဲ႕လား"

စိုးရိမ္စိတ္အျပည့္ျဖင့္ေပးေပမယ့္ အိမ္ေတာ္ထိန္းမင္က အၿပဳံးျဖင့္သာ တုံ႕ျပန္သည္။

"သခင္ေလး ဝမ္ရိေပၚ အိမ္ေတာ္မွာ ေစာင့္ေနပါတယ္။
ျမန္ျမန္သြားၾကမလား"

မိမိအား ေက်ာခိုင္းသြားသည့္ ခပ္ကုန္းကုန္း သ႑န္ျဖင့္ ထိုလူအားၾကည့္ရင္း ယုံခ်န္ဟာ ရင္ဆိုင္ရမည့္ ရက္စက္မႈတို႔အတြက္ တုန္လႈပ္ေနမိသည္။

Hide and seek

ေဝဒနာေတြကို ထမ္းပိုးရင္း   သူဟာ ကစားပြဲ အလယ္မွာ စမ္းတဝါးဝါး ေျပးလႊားေနဆဲ။
ဆုေၾကးအေနနဲ႕ ေထြးေပြ႕မႈကို ရမွာ ျဖစ္ၿပီး   ဒဏ္ေၾကးအေနနဲ႕ ေျမလႊာေတြရဲ႕ ဖုံလႊမ္းျခင္းခံရမယ့္ သူ၏ ကိုယ္ခႏၶာ ၊
ေမ့ေပ်ာက္သြားၾကမည့္ သူ၏ နာမ။
ေတာင္းတသမွ်ဟာ ရိုးရွင္းတဲ့ ေမတၱာတရားရယ္ပါ။
လက္ေလွ်ာ့လို႔   ျပန္႐ုန္းထြက္ဖို႔ သတိရသြားခ်ိန္မွာ အို သူဟာ ႏြံထဲမွာ။

TBC♡

Czytaj Dalej

To Też Polubisz

Came From Deepest Somewhere [Complete] Autorstwa TripleH_Tayy

Fanfiction

85.4K 6.4K 38

ရှောင်းကျန့်ကအများပြောသလိုဂြိုဟ်ဆိုးကလေးဆိုရင်တောင် ဝမ်ရိပေါ်ကိုတော့ရှောင်ကွင်းသွားချင်တဲ့ဂြိုဟ်ကလေးဘဲဖြစ်ခဲ့ပါတယ် Started date-17.6.2022(Fri) Comple...

Lord of Kings [Complete] Autorstwa ..

Fanfiction

103K 8.2K 34

||220521|| ||221012|| Wang Yibo × Xiao Zhan Yizhan {BJYX} Fanfiction Prince Wang and his precious Shizun's love story.

maddison sloan | GREYS ANATOMY Autorstwa am

Fanfiction

1.1M 49.1K 95

Maddison Sloan starts her residency at Seattle Grace Hospital and runs into old faces and new friends. "Ugh, men are idiots." OC x OC

HEARTBREAK HIGH; •Spencer White• Autorstwa kasey 🫶🏻

Fanfiction

309K 6.8K 35

"That better not be a sticky fingers poster." "And if it is ." "I think I'm the luckiest bloke at Hartley." Heartbreak High season 1-2 Spider x oc