မရှိမဖြစ်က ဘယ်သူလည်းဆိုရင် တစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့ ကိုပါ...။
" ကော...စိတ်ကကောက်ပြန်ပြီ...။ကလေးလား ခင်ဗျား..."
" မင်းနဲ့မခေါ်ဘူးနော်...။စကားလာမပြောနဲ့...။"
" ဟောဗျာ..."
နုတ်ခမ်းစူပြီး ကလေးကြီးလိုစိတ်ကောက်နေလေတော့ ရှောင်းကျန့်မှာဗျာတ ရတဲ့အထိဖြစ်ရတယ်...။
သူက ဆိုးရကောက်ရမှာကို ဝမ်ရိပေါ်ကကောက်ပြလာမှတော့ ထိုကလေးကြီးအားအချိူသပ်ချော့ရပေအုံးတော့မည်...။
ရှောင်းကျန့်ဟာ ခေါင်းလေးအသာရမ်းပြီး ဖျော်ရည်လေးကိုပြီးအောင် ဆက်ဖျော်ကာရေခဲသေတ္တာထဲ ထည့်ထားလိုက်တယ်....။
ပါးနဲ့မားပြန်ရောက်လာရင် အဆင်သင့်သောက်ရုံလုပ်ထားပြီမို့ စိတ်ကောက်စူထော်နေပါသော ကလေးကြီးကိုချော့ဖို့လုပ်ငန်း စတင်ရတော့သည်....။
အလိုမကျတဲ့ကို့ မျက်နှာချောချောဟာ ကျွန်တော့်မျက်လုံးထဲမှာ ပိုလို့ချောနေသလိုပါပဲဗျာ...။
တကယ်ပါ... ။ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူမို့ပြောတာ မဟုတ်ရပါဘူး...။လူတိုင်းရဲ့အမြင်မှာရော ကို့ဖန်တွေရော အားလုံးရဲ့အမြင်မှာ ကိုဟာ နတ်သားလေးတစ်ပါးလို ချောမောနေတာအမှန်ပဲမဟုတ်လား ဗျ....။
ရှောင်းကျန့် လေးဟာ သူ့ကိုကိုရဲ့ခြေရင်းလေးမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပြီး ကို့လက်ဖမိုးလေးတွေကို ငုံ့နမ်းလိုက်မိတော့တည်ငြိမ်နေတဲ့ ကို့မျက်နှာလေးက ငုံ့မိုးကြည့်လာပါတယ်...။
ရှောင်းကျန့်က နုတ်ခမ်းပါးလေးကွေးညွှတ်အောင် ပြုံးပြလိုက်တော့သိပ်မကြည်သေးတဲ့ ကို့မျက်ဝန်းတွေမှာ ကျွန်တော့်ကိုသိပ်ချစ်ကြောင်းတွေပြောနေတာကို တွေ့နေရတယ် ကို...။
" ကို.."
" ဘာလဲ.."
ဗျာ လို့တောင်မထူးတော့ဘဲ ဘာလဲတဲ့..။
ကို့ကို မော့ကြည့်နေရင်းက အံ့သြသလိုတောင်ဖြစ်သွားရတယ်...။
တကယ်ကြီးကို စိတ်ဆိုးနေတဲ့ ထိုလူကြီးကို ချော့ရမဲ့လမ်းစ တောင်ပျောက်ချင်သလိုလို...။
" ဘာလို့ အဲ့လောက်ကြီး စိတ်ဆိုးသွားရတာလည်း ကို..။ကျွန်တော်ပြောတာမှာ အဲ့လောက်ထိစိတ်ဆိုးစရာ ပါလာလို့ဗျာ..."
" မင်း ကိုယ့်ကို စိတ်မရှည်ဘူးမလား..."
" ကျွန်တော်က ကို့ပါးနဲ့မားအတွက် ဖျော်ရည်လေးလုပ်ပြီးရင် ကို့ကိုအချိန်ပေးမယ် ပြောတယ်လေ...။ကိုက လိုက်စနေတော့အလုပ်ကမဖြောင့်ဘဲ ကျန့်ကြာနေတာပေါ့...။ "
" သွားစမ်းပါ...။အဲ့အလုပ်တွေပဲ ဦးစားပေးနေလိုက်...။ဒီကောင့်ကို ရှိတယ်လို့တောင်မသတ်မှတ်နဲ့ကွာ...။ရတယ် ဘာမှမဖြစ်ဖူး...။"
" ကိုရာ...။ဘာလို့ နားမလည်ရတာလည်း..။ကျွန်တော် ကို့ကိုသိပ်ချစ်တာ ကိုသိတယ်...။ကိုမရှိလို့ မဖြစ်ဖူးဆိုတာလည်း ကိုသိတယ်...။ဘယ်ကိုသွားခိုင်းနေရတာလည်း...။ကျွန်တော်ကလေ သေတဲ့အထိကို့ဘေးနားမှာနေပြီး သေချင်တာ..။ကို သိလားဟင်...။ "
" ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလည်း...။ပေါက်ကရတွေ..."
" ဒါက သဘာဝပဲလေ ကို...။ကျွန်တော် သေတဲ့အထိ ကို့ဘေးနားမှာနေသွားမယ်...။ကို့ တစ်ယောက်ထဲကိုပဲချစ်တယ်...။စိတ်မဆိုးပါနဲ့တော့နော်...။ကျွန်တော်လေ..ကျွန်တော်...ကို့ကို ရူးနေအောင်ချစ်တယ်...ပြွတ်စ်... ။ "
စကားလေးတွေပြောရင်း မတ်တပ်ထကာ ကို့နုတ်ခမ်းထူလေးအား မြတ်နိုးမဝစွာအနမ်းလေးပေးမိတယ်...။
တကယ် သိပ်ချစ်လို့ပါ ကို...။
ခင်ဗျားကို အရူးကြီးလိုကို ချစ်မိသွားတာဗျာ...။သိပ်ပြုစားလွန်းတဲ့ ခင်ဗျားဆီမှာအရာရာကျရှုံးပြီး အသွေးအသားကိုပါ ပေးဆပ်ထားတာ ဟာ သိပ်ချစ်လို့ပါ ကို...။
" ကိုယ့်ကို အဲ့လောက်ထိချစ်ရလား.."
" အဲ့ထက်ပြောလို့ ရသေးလား ဟင်..."
" ရသေးတယ်.."
" အဲ့ဒါဆို ကျွန်တော် ပြောချင်တယ် ကို...။ကို့အတွက်ကျွန်တော်ချစ်ပြတာ မလုံလောက်သေးဘူးလို့ထင်ရင် တစ်နေကုန်ထိုင်ပြောဆိုလည်းပြောပါ့မယ်....။ "
ရှောင်းကျန့်ရဲ့ ချစ်စရာအပြုမူလေးနဲ့အပြောလေးကြောင့် ရိပေါ်မှာစိတ်ဆိုးချင်ယောင်ဆောင်နေတာကို မပီပြင်နိုင်တော့ဘဲသူ့ရှေ့က ကောင်လေးရဲ့ခါးလေးကို ဆွဲယူကာပေါင်ပေါ်ထိုင်စေလိုက်တယ်...။
မျက်လုံးလေးတွေဝိုင်းပြီး နားမလည်ဟန်လေးနဲ့ကောင်လေးက ရိပေါ်ရဲ့မရှိမဖြစ်လေး...။
" ကိုယ့်ကိုချော့ဖို့ အဲ့လောက်ကြိုးစားဖို့ မလိုပါဘူး ကလေးရယ်...။ကိုယ် တကယ်စိတ်မဆိုးပါဘူးဗျ...။ကိုယ့်ကလေးလေးဟာ ကိုယ့်ကိုဘယ်လောက်ထိ တန်ဖိုးထားပြီးချစ်လည်းဆိုတာလေး သိချင်လို့စိတ်ဆိုးချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တာ...။ "
" ကို တကယ်စိတ်မဆိုးဘူး မလားဟင်..."
" မဆိုးရက်ပါဘူး ကိုယ့်ကလေးလေးရယ်...။အဟက် သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ...။ကိုယ်စိတ်ဆိုးမှာ ကြောက်သွားတာလား ကလေးက...။ "
" ဟုတ်...။ကလေးမှာ ကိုပဲရှိတာလေ...။တစ်ယောက်ထဲလေးရှိတဲ့ ကိုကသာကလေးအပေါ် ငြိုငြင်သွားရင် ကလေးသေသွားမှာ ကိုရဲ့ ဟင့်..."
" ဖွ...မပြောရဘူးလေကွာ...။ကိုယ့်အနားက ကလေးကိုဘယ်မှ ထွက်သွားခွင့်မပေးနိုင်လို့ ကလေးကထွက်သွားမယ်ဆိုရင်တောင် ကိုယ်ကအတ္တကြီးပြီး ဆွဲထားအုံးမှာ..။ "
" ဟုတ်..ချစ်တယ် ကို .."
" ချစ်တယ် ပြွတ်စ်..."
" အဟမ်းးအဟမ်းးး! !!...."
" ဟင်...ကို..."
" မကြောက်နဲ့ ကလေး...။ကိုယ်ရှိတယ်နော်..။ "
အနမ်းလေးတွေဖလှယ်နေတုန်း မီးဖိုခန်းထဲဝင်လာတဲ့ဝမ်ပါးရဲ့ ချောင်းဟန့်သံကြောင့် ရှောင်းကျန့်လေးဟာ တအားကြောက်သွားပြီး ရိပေါ်ရဲ့ပေါင်ပေါ်က ဆင်းဖို့လုပ်ပေမဲ့ဆင်းခွင့်မပေးဘဲ ခါးကိုတအားဆွဲဖက်ထားတာမို့ ပိုလို့ကြောက်စိတ်ဝင်မိသည်...။
ကို ကပြောတယ်...။ကိုယ်ရှိတယ် မကြောက်နဲ့တဲ့...။
ကျွန်တော် ကိုလက်ဖဝါးတွေကို တင်းနေအောင်ဆုပ်ကိုင်လို့ ကိုယ်ရှိတယ်ဆိုတဲ့အသိနဲ့ ကြောက်စိတ်တစ်ချိူ့ကို ရင်ဆိုင်နိုင်အောင်ကြိုးစားနေမိတယ်...။
" ဘာပြောချင်လည်း ပါးနဲ့မား...။ခုလောက်ဆို သားတို့ရဲ့ဆက်ဆံရေးကို သိလောက်ရောပေါ့...။ "
" ဝမ်ရိပေါ်...မင်းဘာ အချိူးချိူးလိုက်တာလည်း သိရဲ့လား...။ငါ့မျက်နှာကို အိုးမဲသုတ်မလို့လား ဟမ်...!!..."
" ပါးရယ် စိတ်လျှော့ပါ...။ရှင်ပဲပြောတယ်လေ သားရဲ့အချစ်ရေးကိုမနှောက်ယှက်ဘဲ စိတ်တိုင်းကျရွေးပါစေဆို..."
" ဟာ အဲ့ဒါက သာဘာဝကျကျရွေးမယ်ထင်လို့လေကွာ...။ခုတော့မင်းသားလုပ်ပုံကို ကြည့်ပါအုံး...။သဘာဝအကျလွန်ပြီး ဘာလုပ်သွားလည်းဆိုတာ..."
" ပါး သား ကလေးကိုရွေးလို့ သားကိုပြောချင်သလိုပြောပါ..။ဒါပေမဲ့ ကလေးကိုတော့ဘာမှမပြောပါနဲ့ဗျာ...။သူက သားဇွတ်ဖွင့်ပြောပြီးတွဲထားလို့ ချစ်သူလိုနေပေးရှာတာ...။သူဟာသူလေးဆိုရင် သားကိုသိပ်ချစ်နေရက်နဲ့တောင် သူ့ခံစားချက်ကို သားမုန်းသွားမှာဆိုးလို့ တစ်သက်လုံးဖုံးကွယ်ထားမှာဗျ...။ကျေးဇူးပြုပြီး ကလေးကအဖြူစင်ဆုံးလေးမို့ အပြစ်မပြောပါနဲ့ပါးရယ်..။ "
ရိပေါ်ဟာ ရှောင်းကျန့်လေးကို တင်းနေအောင်ပွေ့ဖက်ကာ သူ့ရင်ဘက်မှာ ပါးလေးအပ်စေသည်...။
သူ့ကလေးလေး ကြောက်နေတာကို တုန်နေတဲ့ကိုယ်လုံးလေးကြောင့် သိနေတာမို့ပိုပြီးအားငယ်ကြောက်ရွံမနေစေချင်ဘူးလေ...။
ဝမ်ပါးဟာ သားဖြစ်သူရဲ့အပြုမှုတွေကြောင့် ခြေရောလက်ရောမြှောက်လိုက်ရပါတယ်...။
ဘာလို့ဆို သူဘယ်လောက်ပြောပြော အမွေပြတ်စွန့်လွှတ်ပြီး အမြင့်ဆုံးကနေအောက်ဆုံးဆွဲချမယ်ဆိုရင်တောင် သူ့ကောင်လေးကိုလက်လွှတ်မည့်ပုံမပေါ်ပါ...။
" မင်းက သိပ်ပြတ်သားနေပါလား ရိပေါ်...။ငါဘာပဲလုပ်လုပ် မင်းသူ့ကိုပဲရွေးဖို့လုပ်နေတာလို့ မပြောနဲ့နော်..."
" ဟုတ်တယ် ပါး..။သား ကလေးကိုလုံးဝမစွန့်လွှတ်နိုင်ဘူး...။တကယ်ချစ်တာ...။ရှောင်းကျန့်လေးကို သားဆုံးရှုံးမခံနိုင်အောင်ချစ်လို့ပါ..."
" မင်းအတွက် ထိပ်တန်းကျနေတဲ့ရွေးချယ်စရာတွေထဲမှာမှ သူ့ကိုပဲလားကွာ..."
" ဘယ်သူ့ကိုမှ မမြင်နိုင်အောင် သူ့ကိုပဲချစ်သွားလို့ပါ...။ "
ရိပေါ်ရဲ့ စကားမှာဝမ်ပါး သြချလိုက်ရပါပြီ...။
အစ ထဲကအရာအားလုံးကို မြင်ပြီးသားပေမဲ့၊ကလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ နေပုံထိုင်ပုံလေးတွေကြောင့်ရိပ်မိနေခဲ့တာလည်း ကြာပါပြီ...။
ခုလည်း ရှောင်းကျန့်ကရိပေါ်ကိုချော့နေရင်း ပြောတဲ့စကားတွေကိုရော ဘယ်လောက်ထိတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် သံယောဇဥ်ရှိကြလည်းဆိုတာကို တွေ့မြင်ခဲ့ရတာမို့ စမ်းသပ်ရန်အတွက်သာ ပြောခဲ့တဲ့စကားတွေပင်...။
ဝမ်ပါးဟာ ကြောက်ပြီးရိပေါ်ရဲ့ရင်ဘက်မှာ ကပ်နေတဲ့ ရှောင်းကျန့်လေးကိုငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး ဆက်မေးပါတယ်...။
" ပြောပါအုံး ကလေး...။မင်းကရော မင်းကိုကို ကိုချစ်တာပဲလား..."
ဝမ်ပါးရဲ့အမေးကြောင့် ရှောင်းကျန့်လေးဟာ ရိပေါ်ရဲ့ရင်ဘက်ကနေမရဲတရဲလေး ခွာပြီးဝမ်ပါးကိုမကြည့်ရဲဘဲ ပြန်ဖြေခဲ့ပါတယ်...။
" သားက ကို မရှိရင် သေသွားမှာ.." တဲ့...။
ရပါပြီ...။အဲ့လောက်ဆို ရပြီလို့....။
ဝမ်ပါးတစ်ယောက် ပြုံးပြုံးကြီးလုပ်ကာ ရေခဲသေတ္တာ သွားဖွင့်ပြီးရှောင်းကျန့်လက်ရာ ဖျော်ရည်လေးသောက်ရင်း ပြန်အော်ပြောခဲ့တာက ဒီလိုပါ...။
" ဖျော်ရည်က အရသာရှယ်ပဲဝေ့..။ခုခေတ်ကလေးတွေများ မလွယ်ဘူးနော်...။တစ်ချိူ့တွေများ ရူးရူးနှမ်းနှမ်းချစ်နေကြတာ ကြည့်မရဘူးနော်....။ " တဲ့လေ...😂
💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢
Vote လေးပေးဖို့မမေ့ပါနဲ့ရှင့်...
လက်ညောင်းခံရေးထားရတာ သူတို့ကအမောပြောစေတာပါ...။
အားပေးကြတဲ့ အဂျစ်တို့ကို ချစ်တယ်နော်... ။
ZG
မရွိမျဖစ္က ဘယ္သူလည္းဆိုရင္ တစ္ေယာက္ထဲရွိတဲ့ ကိုပါ...။
" ေကာ...စိတ္ကေကာက္ျပန္ၿပီ...။ကေလးလား ခင္ဗ်ား..."
" မင္းနဲ႕မေခၚဘူးေနာ္...။စကားလာမေျပာနဲ႕..."
" ေဟာဗ်ာ..."
ႏုတ္ခမ္းစူၿပီး ကေလးႀကီးလိုစိတ္ေကာက္ေနေလေတာ့ ေရွာင္းက်န့္မွာဗ်ာတ ရတဲ့အထိျဖစ္ရတယ္...။
သူက ဆိုးရေကာက္ရမွာကို ဝမ္ရိေပၚကေကာက္ျပလာမွေတာ့ ထိုကေလးႀကီးအားအခ်ိဴသပ္ေခ်ာ့ရေပအုံးေတာ့မည္...။
ေရွာင္းက်န့္ဟာ ေခါင္းေလးအသာရမ္းၿပီး ေဖ်ာ္ရည္ေလးကိုၿပီးေအာင္ ဆက္ေဖ်ာ္ကာေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထားလိုက္တယ္....။
ပါးနဲ႕မားျပန္ေရာက္လာရင္ အဆင္သင့္ေသာက္႐ုံလုပ္ထားၿပီမို႔ စိတ္ေကာက္စူေထာ္ေနပါေသာ ကေလးႀကီးကိုေခ်ာ့ဖို႔လုပ္ငန္း စတင္ရေတာ့သည္....။
အလိုမက်တဲ့ကို႔ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာဟာ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လုံးထဲမွာ ပိုလို႔ေခ်ာေနသလိုပါပဲဗ်ာ...။
တကယ္ပါ... ။ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူမို႔ေျပာတာ မဟုတ္ရပါဘူး...။လူတိုင္းရဲ႕အျမင္မွာေရာ ကို႔ဖန္ေတြေရာ အားလုံးရဲ႕အျမင္မွာ ကိုဟာ နတ္သားေလးတစ္ပါးလို ေခ်ာေမာေနတာအမွန္ပဲမဟုတ္လား ဗ်....။
ေရွာင္းက်န့္ ေလးဟာ သူ႕ကိုကိုရဲ႕ေျခရင္းေလးမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ၿပီး ကို႔လက္ဖမိုးေလးေတြကို ငုံ႕နမ္းလိုက္မိေတာ့တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ ကို႔မ်က္ႏွာေလးက ငုံ႕မိုးၾကည့္လာပါတယ္...။
ေရွာင္းက်န့္က ႏုတ္ခမ္းပါးေလးေကြးၫႊတ္ေအာင္ ၿပဳံးျပလိုက္ေတာ့သိပ္မၾကည္ေသးတဲ့ ကို႔မ်က္ဝန္းေတြမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုသိပ္ခ်စ္ေၾကာင္းေတြေျပာေနတာကို ေတြ႕ေနရတယ္ ကို...။
" ကို.."
" ဘာလဲ.."
ဗ်ာ လို႔ေတာင္မထူးေတာ့ဘဲ ဘာလဲတဲ့..။
ကို႔ကို ေမာ့ၾကည့္ေနရင္းက အံ့ၾသသလိုေတာင္ျဖစ္သြားရတယ္...။
တကယ္ႀကီးကို စိတ္ဆိုးေနတဲ့ ထိုလူႀကီးကို ေခ်ာ့ရမဲ့လမ္းစ ေတာင္ေပ်ာက္ခ်င္သလိုလို...။
" ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ႀကီး စိတ္ဆိုးသြားရတာလည္း ကို..။ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာမွာ အဲ့ေလာက္ထိစိတ္ဆိုးစရာ ပါလာလို႔ဗ်ာ..."
" မင္း ကိုယ့္ကို စိတ္မရွည္ဘူးမလား..."
" ကြၽန္ေတာ္က ကို႔ပါးနဲ႕မားအတြက္ ေဖ်ာ္ရည္ေလးလုပ္ၿပီးရင္ ကို႔ကိုအခ်ိန္ေပးမယ္ ေျပာတယ္ေလ...။ကိုက လိုက္စေနေတာ့အလုပ္ကမေျဖာင့္ဘဲ က်န့္ၾကာေနတာေပါ့...။ "
" သြားစမ္းပါ...။အဲ့အလုပ္ေတြပဲ ဦးစားေပးေနလိုက္...။ဒီေကာင့္ကို ရွိတယ္လို႔ေတာင္မသတ္မွတ္နဲ႕ကြာ...။ရတယ္ ဘာမွမျဖစ္ဖူး...။"
" ကိုရာ...။ဘာလို႔ နားမလည္ရတာလည္း..။ကြၽန္ေတာ္ ကို႔ကိုသိပ္ခ်စ္တာ ကိုသိတယ္...။ကိုမရွိလို႔ မျဖစ္ဖူးဆိုတာလည္း ကိုသိတယ္...။ဘယ္ကိုသြားခိုင္းေနရတာလည္း...။ကြၽန္ေတာ္ကေလ ေသတဲ့အထိကို႔ေဘးနားမွာေနၿပီး ေသခ်င္တာ..။ကို သိလားဟင္...။ "
" ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာလည္း...။ေပါက္ကရေတြ..."
" ဒါက သဘာဝပဲေလ ကို...။ကြၽန္ေတာ္ ေသတဲ့အထိ ကို႔ေဘးနားမွာေနသြားမယ္...။ကို႔ တစ္ေယာက္ထဲကိုပဲခ်စ္တယ္...။စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ေတာ့ေနာ္...။ကြၽန္ေတာ္ေလ..ကြၽန္ေတာ္...ကို႔ကို ႐ူးေနေအာင္ခ်စ္တယ္...ႁပြတ္စ္... ။ "
စကားေလးေတြေျပာရင္း မတ္တပ္ထကာ ကို႔ႏုတ္ခမ္းထူေလးအား ျမတ္နိုးမဝစြာအနမ္းေလးေပးမိတယ္...။
တကယ္ သိပ္ခ်စ္လို႔ပါ ကို...။
ခင္ဗ်ားကို အ႐ူးႀကီးလိုကို ခ်စ္မိသြားတာဗ်ာ...။သိပ္ျပဳစားလြန္းတဲ့ ခင္ဗ်ားဆီမွာအရာရာက်ရႈံးၿပီး အေသြးအသားကိုပါ ေပးဆပ္ထားတာ ဟာ သိပ္ခ်စ္လို႔ပါ ကို...။
" ကိုယ့္ကို အဲ့ေလာက္ထိခ်စ္ရလား.."
" အဲ့ထက္ေျပာလို႔ ရေသးလား ဟင္..."
" ရေသးတယ္.."
" အဲ့ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တယ္ ကို...။ကို႔အတြက္ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ျပတာ မလုံေလာက္ေသးဘူးလို႔ထင္ရင္ တစ္ေနကုန္ထိုင္ေျပာဆိုလည္းေျပာပါ့မယ္....။ "
ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕ ခ်စ္စရာအျပဳမူေလးနဲ႕အေျပာေလးေၾကာင့္ ရိေပၚမွာစိတ္ဆိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာကို မပီျပင္နိုင္ေတာ့ဘဲသူ႕ေရွ႕က ေကာင္ေလးရဲ႕ခါးေလးကို ဆြဲယူကာေပါင္ေပၚထိုင္ေစလိုက္တယ္...။
မ်က္လုံးေလးေတြဝိုင္းၿပီး နားမလည္ဟန္ေလးနဲ႕ေကာင္ေလးက ရိေပၚရဲ႕မရွိမျဖစ္ေလး...။
" ကိုယ့္ကိုေခ်ာ့ဖို႔ အဲ့ေလာက္ႀကိဳးစားဖို႔ မလိုပါဘူး ကေလးရယ္...။ကိုယ္ တကယ္စိတ္မဆိုးပါဘူးဗ်...။ကိုယ့္ကေလးေလးဟာ ကိုယ့္ကိုဘယ္ေလာက္ထိ တန္ဖိုးထားၿပီးခ်စ္လည္းဆိုတာေလး သိခ်င္လို႔စိတ္ဆိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္တာ...။ "
" ကို တကယ္စိတ္မဆိုးဘူး မလားဟင္..."
" မဆိုးရက္ပါဘူး ကိုယ့္ကေလးေလးရယ္...။အဟက္ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ...။ကိုယ္စိတ္ဆိုးမွာ ေၾကာက္သြားတာလား ကေလးက...။ "
" ဟုတ္...။ကေလးမွာ ကိုပဲရွိတာေလ...။တစ္ေယာက္ထဲေလးရွိတဲ့ ကိုကသာကေလးအေပၚ ၿငိဳျငင္သြားရင္ ကေလးေသသြားမွာ ကိုရဲ႕ ဟင့္..."
" ဖြ...မေျပာရဘူးေလကြာ...။ကိုယ့္အနားက ကေလးကိုဘယ္မွ ထြက္သြားခြင့္မေပးနိုင္လို႔ ကေလးကထြက္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကိုယ္ကအတၱႀကီးၿပီး ဆြဲထားအုံးမွာ..။ "
" ဟုတ္..ခ်စ္တယ္ ကို .."
" ခ်စ္တယ္ ႁပြတ္စ္..."
" အဟမ္းးအဟမ္းးး! !!...."
" ဟင္...ကို..."
" မေၾကာက္နဲ႕ ကေလး...။ကိုယ္ရွိတယ္ေနာ္..။ "
အနမ္းေလးေတြဖလွယ္ေနတုန္း မီးဖိုခန္းထဲဝင္လာတဲ့ဝမ္ပါးရဲ႕ ေခ်ာင္းဟန့္သံေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န့္ေလးဟာ တအားေၾကာက္သြားၿပီး ရိေပၚရဲ႕ေပါင္ေပၚက ဆင္းဖို႔လုပ္ေပမဲ့ဆင္းခြင့္မေပးဘဲ ခါးကိုတအားဆြဲဖက္ထားတာမို႔ ပိုလို႔ေၾကာက္စိတ္ဝင္မိသည္...။
ကို ကေျပာတယ္...။ကိုယ္ရွိတယ္ မေၾကာက္နဲ႕တဲ့...။
ကြၽန္ေတာ္ ကိုလက္ဖဝါးေတြကို တင္းေနေအာင္ဆုပ္ကိုင္လို႔ ကိုယ္ရွိတယ္ဆိုတဲ့အသိနဲ႕ ေၾကာက္စိတ္တစ္ခ်ိဴ႕ကို ရင္ဆိုင္နိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားေနမိတယ္...။
" ဘာေျပာခ်င္လည္း ပါးနဲ႕မား...။ခုေလာက္ဆို သားတို႔ရဲ႕ဆက္ဆံေရးကို သိေလာက္ေရာေပါ့...။ "
" ဝမ္ရိေပၚ...မင္းဘာ အခ်ိဴးခ်ိဴးလိုက္တာလည္း သိရဲ႕လား...။ငါ့မ်က္ႏွာကို အိုးမဲသုတ္မလို႔လား ဟမ္...!!..."
" ပါးရယ္ စိတ္ေလွ်ာ့ပါ...။ရွင္ပဲေျပာတယ္ေလ သားရဲ႕အခ်စ္ေရးကိုမႏွောက္ယွက္ဘဲ စိတ္တိုင္းက်ေ႐ြးပါေစဆို..."
" ဟာ အဲ့ဒါက သာဘာဝက်က်ေ႐ြးမယ္ထင္လို႔ေလကြာ...။ခုေတာ့မင္းသားလုပ္ပုံကို ၾကည့္ပါအုံး...။သဘာဝအက်လြန္ၿပီး ဘာလုပ္သြားလည္းဆိုတာ..."
" ပါး သား ကေလးကိုေ႐ြးလို႔ သားကိုေျပာခ်င္သလိုေျပာပါ..။ဒါေပမဲ့ ကေလးကိုေတာ့ဘာမွမေျပာပါနဲ႕ဗ်ာ...။သူက သားဇြတ္ဖြင့္ေျပာၿပီးတြဲထားလို႔ ခ်စ္သူလိုေနေပးရွာတာ...။သူဟာသူေလးဆိုရင္ သားကိုသိပ္ခ်စ္ေနရက္နဲ႕ေတာင္ သူ႕ခံစားခ်က္ကို သားမုန္းသြားမွာဆိုးလို႔ တစ္သက္လုံးဖုံးကြယ္ထားမွာဗ်...။ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကေလးကအျဖဴစင္ဆုံးေလးမို႔ အျပစ္မေျပာပါနဲ႕ပါးရယ္..။ "
ရိေပၚဟာ ေရွာင္းက်န့္ေလးကို တင္းေနေအာင္ေပြ႕ဖက္ကာ သူ႕ရင္ဘက္မွာ ပါးေလးအပ္ေစသည္...။
သူ႕ကေလးေလး ေၾကာက္ေနတာကို တုန္ေနတဲ့ကိုယ္လုံးေလးေၾကာင့္ သိေနတာမို႔ပိုၿပီးအားငယ္ေၾကာက္႐ြံမေနေစခ်င္ဘူးေလ...။
ဝမ္ပါးဟာ သားျဖစ္သူရဲ႕အျပဳမႈေတြေၾကာင့္ ေျခေရာလက္ေရာျမႇောက္လိုက္ရပါတယ္...။
ဘာလို႔ဆို သူဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ အေမြျပတ္စြန့္လႊတ္ၿပီး အျမင့္ဆုံးကေနေအာက္ဆုံးဆြဲခ်မယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူ႕ေကာင္ေလးကိုလက္လႊတ္မည့္ပုံမေပၚပါ...။
" မင္းက သိပ္ျပတ္သားေနပါလား ရိေပၚ...။ငါဘာပဲလုပ္လုပ္ မင္းသူ႕ကိုပဲေ႐ြးဖို႔လုပ္ေနတာလို႔ မေျပာနဲ႕ေနာ္..."
" ဟုတ္တယ္ ပါး..။သား ကေလးကိုလုံးဝမစြန့္လႊတ္နိုင္ဘူး...။တကယ္ခ်စ္တာ...။ေရွာင္းက်န့္ေလးကို သားဆုံးရႈံးမခံနိုင္ေအာင္ခ်စ္လို႔ပါ..."
" မင္းအတြက္ ထိပ္တန္းက်ေနတဲ့ေ႐ြးခ်ယ္စရာေတြထဲမွာမွ သူ႕ကိုပဲလားကြာ..."
" ဘယ္သူ႕ကိုမွ မျမင္နိုင္ေအာင္ သူ႕ကိုပဲခ်စ္သြားလို႔ပါ...။ "
ရိေပၚရဲ႕ စကားမွာဝမ္ပါး ၾသခ်လိဳက္ရပါၿပီ...။
အစ ထဲကအရာအားလုံးကို ျမင္ၿပီးသားေပမဲ့၊ကေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေနပုံထိုင္ပုံေလးေတြေၾကာင့္ရိပ္မိေနခဲ့တာလည္း ၾကာပါၿပီ...။
ခုလည္း ေရွာင္းက်န့္ကရိေပၚကိုေခ်ာ့ေနရင္း ေျပာတဲ့စကားေတြကိုေရာ ဘယ္ေလာက္ထိတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ သံေယာဇဥ္ရွိၾကလည္းဆိုတာကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရတာမို႔ စမ္းသပ္ရန္အတြက္သာ ေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြပင္...။
ဝမ္ပါးဟာ ေၾကာက္ၿပီးရိေပၚရဲ႕ရင္ဘက္မွာ ကပ္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န့္ေလးကိုငုံ႕ၾကည့္လိုက္ၿပီး ဆက္ေမးပါတယ္...။
" ေျပာပါအုံး ကေလး...။မင္းကေရာ မင္းကိုကို ကိုခ်စ္တာပဲလား..."
ဝမ္ပါးရဲ႕အေမးေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န့္ေလးဟာ ရိေပၚရဲ႕ရင္ဘက္ကေနမရဲတရဲေလး ခြာၿပီးဝမ္ပါးကိုမၾကည့္ရဲဘဲ ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္...။
" သားက ကို မရွိရင္ ေသသြားမွာ.." တဲ့...။
ရပါၿပီ...။အဲ့ေလာက္ဆို ရၿပီလို႔....။
ဝမ္ပါးတစ္ေယာက္ ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးလုပ္ကာ ေရခဲေသတၱာ သြားဖြင့္ၿပီးေရွာင္းက်န့္လက္ရာ ေဖ်ာ္ရည္ေလးေသာက္ရင္း ျပန္ေအာ္ေျပာခဲ့တာက ဒီလိုပါ...။
" ေဖ်ာ္ရည္က အရသာရွယ္ပဲေဝ့..။ခုေခတ္ကေလးေတြမ်ား မလြယ္ဘူးေနာ္...။တစ္ခ်ိဴ႕ေတြမ်ား ႐ူး႐ူးႏွမ္းႏွမ္းခ်စ္ေနၾကတာ ၾကည့္မရဘူးေနာ္....။ " တဲ့ေလ...😂
Vote ေလးေပးဖို႔မေမ့ပါနဲ႕ရွင့္...
လက္ေညာင္းခံေရးထားရတာ သူတို႔ကအေမာေျပာေစတာပါ...။
အားေပးၾကတဲ့ အဂ်စ္တို႔ကို ခ်စ္တယ္ေနာ္... ။