ကို့ ရင်ခွင်က ကျွန်တော့်ရဲ့အိမ်ကလေး...။
အိမ်ရှေ့မှာ ကားရပ်တာနဲ့အမောင်ရိပေါ်ဟာဆိုရင်ဖြင့် ရှောင်းကျန့်လေးကိုလက်ဆွဲပြီး အိမ်ထဲအမြန်ဝင်ကာ တံခါးမကြီးကိုဝုန်းကနဲမြည်အောင် ပိတ်ချပလိုက်တယ်...။
သူ မရတော့ဘူးလေ...။
တော်တော်ကို ထိန်းထားခဲ့ရတာ...။
" အင့် ကို...ဘာတွေ အရေးကြီးနေ အု..ပြွတ်စ်..ကို..ဟင်းး..ပြွတ်စ်...အင်းးး..."
ဘာမှပြန်မပြောပါဘဲ နုတ်ခမ်းလေးကိုတအားနမ်းလာတာမို့ ရှောင်းကျန့်မှာကို့ စိတ်တိုင်းကျတုန့်ပြန်အနမ်းလေး ပြန်ပေးရတယ်...။
ကိုက တံခါးဘေးနားက ခါးလောက်ရှိတဲ့စားပွဲရှည်ပေါ်ကို ကျွန်တော့်အား မ ချီတင်ကာအနမ်းတို့ကို ရှေ့ဆက်ပါတယ်....။
ကျွန်တော့်တင်ပါးလေးတွေကို ကို့လက်တွေကဆုပ်နယ်နေပြီး ကျွန်တော့်ရှောင်းပေါက်လေးကို ကို့ရဲ့ဝမ်ပေါက်က လာထောက်နေသည်...။
ပူနွေးတင်းမာနေပြီဖြစ်တဲ့ ကို့အကောင်ပေါက်ရဲ့ အထိတွေ့ကြောင့်ဘယ်လောက်ထိထိန်းထားရလည်းဆိုတာ မပြောလည်းသိနေ၏....။
" အင်းးးပြွတ်စ်...လိုချင်တယ်...ပြွတ်စ်...ကိုယ် မင်းကိုလိုချင်တယ်...."
" ပြွတ်စ်....ခွင့်တောင်းနေသေးတာလား ကိုက...ဒါ..ဒါပေမဲ့လေ....ဒီနေရာကြီးမှာလား ကို..."
" အင်း...အခန်းထဲရောက်အောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး...ပြွတ်စ်..."
" တော်ကြာ လူကြီးတွေပြန်ရောက်လာ...ပြွတ်စ်...အင်းးးကို...ခဏလေး.."
" သူတို့မလာပါဘူး ကလေးရဲ့...။Friends Ship Party ဆက်သွားနေကြတယ်...။ "
" ဟုတ်လို့လား..."
" ညာလို့ ဘာရမှာလည်းကွာ...။စကားတွေမများနဲ့တော့...။ကိုယ် ကလေးကိုလုပ်ပေးမယ်.."
" ဟင့်...ဟုတ်ကဲ့... ချစ်တယ် ကို...ပြွတ်စ်.."
" ရူးမတတ် ချစ်တယ်ကွာ..."
ရိပေါ်က ရှောင်းကျန့်နားရွက်လေးကို နုတ်ခမ်းထူထူလေးနဲ့ ငုံထွေးထားပြီးအဝတ်စားတွေကို ချွတ်နေလိုက်တယ်...။
ရှောင်းကျန့်ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေအကုန်ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပြန့်ကျဲကုန်တော့သည်...။
ပြီးနောက် မိမိအဝတ်တွေကိုပါ တစ်ခါထဲချွတ်ကာရှောင်းကျန့်အား စားပွဲပေါ်မှာတင်ပြီးပေါင်လေးကို ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ပန်းရောင်သန်းနေတဲ့ ရှောင်းပေါက်လေးက ငေါက်ငေါက်ကလေးရယ်...။
ရိပေါ် ချစ်စနိုးလေး နဲ့တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး ကားထားတဲ့ရှောင်းကျန့်ရဲ့ ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်၏...။
အရှက်သဲနေတဲ့ ကောင်လေးကသူ့ဟာလေးကို လက်ကလေးနဲ့အုပ်ထားပြီး ရိပေါ်ကိုမကြည့်ရဲတာမို့ သဘောကျရပြန်သည်...။
ရိပေါ်က လက်ကလေးကိုဖယ်ကာ သူ့လက်နဲ့ရှောင်းပေါက်လေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်...။
" ဘာလို့ တအားရှက်နေတာလည်း ကိုယ့်ယောကျာ်းလေးရာ...။ခုမှလုပ်ဖူးတာလည်း မဟုတ်တော့ဘူး....။ "
" ဟို..ဟို...ကို...တကယ်လုပ်ပေးမလို့လား.."
" တကယ်ပေါ့ဗျာ...ပြွတ်စ်..."
" အာဟာ့...ကို...အင်းးး..."
" ကိုယ်လုပ်ပေးတာကို အာရုံစိုက်ထား ကလေး..."
" ဟုတ်...။အ့ အားးး..ကို..."
ရိပေါ်က ရှောင်းကျန့်ရဲ့မြွေလေးကို တစ်ဆုံးဝင်အောင်အသွင်းအထုတ်လို့ စိတ်ပါပါလေးပဲစုပ်ပေးနေလိုက်တယ်...။
အဖျားလေးကို လျှာလေးနဲ့လျက်လိုက်၊တစ်ဆုံးငုံပေးလိုက်နဲ့ မတူအောင်ပြုစုပေးနေတော့ ကောင်လေးကပေါင်လေးကားသည်ထက်ကားလာပြီး ရိပေါ်ခေါင်းကိုပါလက်ကလေးနဲ့ ဖိဖိပြီးအရသာခံနေတော့သည်...။
" အ့ အာဟာ့...အားး အားးး...ယောကျာ်းရယ်...အ့...အားး...ဟာ့....ကောင်းလိုက်တာ..."
ကောင်လေးက ယောကျာ်းလို့ခေါ်ပြီး ငြီးရင် ရင် ရိပေါ်ရဲ့စိတ်တွေဘယ်လိုမှမတားဆီးနိုင်ပါဘူး...။
အကြိမ်ကြိမ် ရယူလိုစိတ်တွေနဲ့စိတ်ကြိုက်နေပစ်ချင်စိတ်တွေက သူ့ခေါင်းထဲမှာပေါ်လာစမြဲပါ...။
ရှောင်းပေါက်လေးက သေးသွယ်တာမို့ ခံတွင်းထဲမှာပြည့်ကျပ်နေတာမျိူးမရှိတော့ ရှောင်းကျန့်စိတ်တိုင်းကျအောင် ပြုစုပေးရတာလွယ်ကူပါတယ်...။
ရှောင်းကျန့်ရဲ့ ငြီးငြူသံတွေကြား မိမိကိုယ်တိုင်လည်းထိန်းထားလို့မရတော့တာကြောင့် ရိပေါ်တစ်ယောက် ကိုယ့်မြွေကိုကိုင်ကာကိုယ့်ဘာသာ ပြန်ထုနေရင်းရှောင်းကိုလည်း ပြုစုမပြတ်ခဲ့ဘူး...။
" အဟ့...အ့အ့အ့...ယောကျာ်း....ပြီး...အ့အ့...ကျွန်တော်...အားးးယောကျာ်းရေ...ပြီးတော့မယ်...အ့အ့....ထုတ်တော့...အားးး...ထွက်ပြီလို့..အားးး..."
ရှောင်းဆီကသတိပေးစကားလေးအဆုံး ရိပေါ်မတ်တက်ထရပ်လိုက်ပြီး သူ့မြွေနဲ့ရှောင်းရဲ့မြွေလေးကို နှစ်ခုပူးကိုင်ကာခပ်မြန်မြန်ထုပေးလိုက်သည်...။
ထိုအခါမှ အဖြူရောင်အရည်တွေနှစ်မျိူးရောပြီး တစ်ပြိုင်ထဲ ပြီးသွားခဲ့ကြတယ်...။
" ကောင်းလား ကလေး..."
" အင်းးး....ပြောတောင်မပြတတ်ဖူး..."
" စ ရအောင်နော်...."
" ယောကျာ်းသဘော..."
" ပြွတ်စ်...ချစ်တယ်.."
ရိပေါ်ဟာ ရှောင်းကျန့်လေးရဲ့ယုန်တွင်းလေးထဲ မိမိအကောင်ပေါက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းသွားကာ စတင်လှုပ်ရှားတော့သည်....။
အစပိုင်းမှာ နှစ်ယောက်လုံး နာကျင်ရပေမဲ့အရှိန်ရလာတဲ့အခါ နာကျင်မှုတွေပျောက်ပြီး သာယာမှုတွေအစားထိုးလာသည်...။
" အားးးး...စီးကျပ်နေတာပဲ ကလေးရာ....အ့အ့အားးး F**k....အရမ်းကောင်းတယ်..."
" အင်းးး ယောကျာ်း...အ့အ့အားးး...အ့ဟ့...တအားကောင်းလို့..အင့်.အ့အအ့...မြန်မြန်ဆောင့်ပေးလေ..ယောကျာ်း...အားးး...အရမ်းလိုချင်နေပြီ...အင့်..."
" ယောကျာ်းကို ယုံကွာ...။အားးးး....တအားကောင်း....သိပ်ကောင်း..အ့ားးး"
နာရီဝက်ကျော်သည်အထိ မလျှော့တဲ့အရှိန်နဲ့ လှုပ်ရှားလာခဲ့ကြတာ ပြီးဆုံးမဲ့အချိန်ကိုရောက်လာခဲ့တယ်...။
ဆောင့်ချက်တွေကို ခပ်စိပ်စိပ်နဲ့ အရှိန်ပိုတင်လိုက်တဲ့အခါ ရိပေါ်ရဲ့အချစ်ရည်တွေ ရှောင်းကျန့်ဗိုက်ထဲနေရာယူသွားပြန်တယ်...။
" အားးးယောကျာ်းရယ်...တအားကောင်းတယ်... "
" ယောကျာ်းလည်း ကောင်းတယ်...ကလေးလေးပင်ပမ်းသွားပြီ...။ "
နှစ်ယောက်သား ချစ်လို့ဝ တာနဲ့မီးဖိုခန်းဆီမှာရှောင်းကျန့်လေးက ရိပေါ်ရဲ့ပါးနဲ့မားအတွက် သစ်သီးစုံအအေးလေးကို ကိုယ်တိုင်ဖျော်နေပါတယ်....။
ဒါကို ဟိုလူကြီးလူကောင်းရိပေါ်က ကလေးကိုအလုပ်ကောင်းကောင်းမလုပ်ရဘူး လိုက်ရှုပ်နေတာ...။
ရှောင်းကျန့်လှီးထားတဲ့ အသီးတွေကလည်း သူစားတာနဲ့ကုန်တော့မှာ.....။
ဖျော်ရည်လုပ်ဖို့မကျန်ဘူး...။အကုန်သူ့ပါးစပ်ထဲပဲရောက်ကုန်တော့တာပဲ....။
ရှောင်းကျန့်က သူ့ရဲ့ချစ်သူကို သိပ်ချစ်တော့မပြောရက်ဖူး...။လိုက်စ နေလို့လည်းစိတ်ဆိုးရကောင်းမှန်းမသိတဲ့အထိ....။
အေပရွန်းလေးဝတ်ပြီး ဖျော်ရည်သေချာလုပ်နေတဲ့ကောင်လေးကို ရိပေါ်ကနားရွက်လေးကိုတို့လိုက် လည်တိုင်လေးကိုလက်ညိုးလေးနဲ့ ပွတ်ဆွဲလိုက်နဲ့ ဘေးနားကနေ ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်နေတော့သည်....။
" အာ...ဝမ်ကော...ခဏလောက် ညိမ်ညိမ်လေးနေပေးပါလား...။ကျွန်တော် ကောရဲ့ပါးနဲ့မားအတွက်ဖျော်ရည်လေး ကောင်းကောင်းလုပ်ပေးပါရစေ....။ "
" လုပ်လေကွာ...."
" ဟုတ်ဖူးလေ... ။ကောက ဘေးနားကအဲ့လိုလိုက်စ နေတော့ကျွန်တော်ဘယ်လို လုပ်ရမလည်းဗျာ....။ "
" ဒါလေး လုပ်တာကို မင်းကစိတ်ဆိုးတာလား...."
" ရော်....စိတ်ဆိုးတာ မဟုတ်ဖူးလေဗျာ...။တော်ကြာနောက်ကျသွားရင် လှီးထားပြီးသားသစ်သီးတွေမကောင်းတော့ဘဲ ဖြစ်ကုန်တော့မှာပေါ့....။ "
" ရော် ဆိုတဲ့အသံရယ်...။ဗျာ ဆိုပြီးစိတ်မရှည်တဲ့အသံရယ်ပေါင်းလိုက်တော့...။အေးပါ...မင်းငါ့ကို တကယ်ကိုစိတ်မရှည်တော့တာပဲ..။ရတယ်...မလာဘူးမင်းနားကို..."
" ကော ကလည်း.."
တကယ်ပဲ ကျန့်လေးအနားကနေပြီး ထမင်းစားစားပွဲဆီသွားထိုင်နေတဲ့ ကိုကိုလူဆိုးကြီးကို လုံးဝမနိုင်ပါ....။
သူတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်နေရာကလှမ်းကြည့်နေကြတဲ့မိဘတွေကိုတော့ထိုကောင်လေးနှစ်ယောက် မမြင်ခဲ့ပါ....။
သို့သော် မိဘတွေရဲ့မျက်နှာထက် အပြုံးလေးတွေကိုယ်စီနဲ့သာ....။
ZG
ကို႔ ရင္ခြင္က ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အိမ္ကေလး...။
အိမ္ေရွ႕မွာ ကားရပ္တာနဲ႕အေမာင္ရိေပၚဟာဆိုရင္ျဖင့္ ေရွာင္းက်န့္ေလးကိုလက္ဆြဲၿပီး အိမ္ထဲအျမန္ဝင္ကာ တံခါးမႀကီးကိုဝုန္းကနဲျမည္ေအာင္ ပိတ္ခ်ပလိုက္တယ္...။
သူ မရေတာ့ဘူးေလ...။
ေတာ္ေတာ္ကို ထိန္းထားခဲ့ရတာ...။
" အင့္ ကို...ဘာေတြ အေရးႀကီးေန အု..ႁပြတ္စ္..ကို..ဟင္းး..ႁပြတ္စ္...အင္းးး..."
ဘာမွျပန္မေျပာပါဘဲ ႏုတ္ခမ္းေလးကိုတအားနမ္းလာတာမို႔ ေရွာင္းက်န့္မွာကို႔ စိတ္တိုင္းက်တဳန့္ျပန္အနမ္းေလး ျပန္ေပးရတယ္...။
ကိုက တံခါးေဘးနားက ခါးေလာက္ရွိတဲ့စားပြဲရွည္ေပၚကို ကြၽန္ေတာ့္အား မ ခ်ီတင္ကာအနမ္းတို႔ကို ေရွ႕ဆက္ပါတယ္....။
ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးေလးေတြကို ကို႔လက္ေတြကဆုပ္နယ္ေနၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ေရွာင္းေပါက္ေလးကို ကို႔ရဲ႕ဝမ္ေပါက္က လာေထာက္ေနသည္...။
ပူႏြေးတင္းမာေနၿပီျဖစ္တဲ့ ကို႔အေကာင္ေပါက္ရဲ႕ အထိေတြ႕ေၾကာင့္ဘယ္ေလာက္ထိထိန္းထားရလည္းဆိုတာ မေျပာလည္းသိေန၏....။
" အင္းးးႁပြတ္စ္...လိုခ်င္တယ္...ႁပြတ္စ္...ကိုယ္ မင္းကိုလိုခ်င္တယ္...."
" ႁပြတ္စ္....ခြင့္ေတာင္းေနေသးတာလား ကိုက...ဒါ..ဒါေပမဲ့ေလ....ဒီေနရာႀကီးမွာလား ကို..."
" အင္း...အခန္းထဲေရာက္ေအာင္ မေစာင့္နိုင္ေတာ့ဘူး...ႁပြတ္စ္..."
" ေတာ္ၾကာ လူႀကီးေတြျပန္ေရာက္လာ...ႁပြတ္စ္...အင္းးးကို...ခဏေလး.."
" သူတို႔မလာပါဘူး ကေလးရဲ႕...။Friends Ship Party ဆက္သြားေနၾကတယ္...။ "
" ဟုတ္လို႔လား..."
" ညာလို႔ ဘာရမွာလည္းကြာ...။စကားေတြမမ်ားနဲ႕ေတာ့...။ကိုယ္ ကေလးကိုလုပ္ေပးမယ္.."
" ဟင့္...ဟုတ္ကဲ့... ခ်စ္တယ္ ကို...ႁပြတ္စ္.."
" ႐ူးမတတ္ ခ်စ္တယ္ကြာ..."
ရိေပၚက ေရွာင္းက်န့္နား႐ြက္ေလးကို ႏုတ္ခမ္းထူထူေလးနဲ႕ ငုံေထြးထားၿပီးအဝတ္စားေတြကို ခြၽတ္ေနလိုက္တယ္...။
ေရွာင္းက်န့္ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြအကုန္ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ျပန့္က်ဲကုန္ေတာ့သည္...။
ၿပီးေနာက္ မိမိအဝတ္ေတြကိုပါ တစ္ခါထဲခြၽတ္ကာေရွာင္းက်န့္အား စားပြဲေပၚမွာတင္ၿပီးေပါင္ေလးကို ဆြဲၿဖဲလိုက္ေတာ့ပန္းေရာင္သန္းေနတဲ့ ေရွာင္းေပါက္ေလးက ေငါက္ေငါက္ကေလးရယ္...။
ရိေပၚ ခ်စ္စနိုးေလး နဲ႕တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ကားထားတဲ့ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕ ေပါင္ေလးႏွစ္ဖက္ၾကားမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္၏...။
အရွက္သဲေနတဲ့ ေကာင္ေလးကသူ႕ဟာေလးကို လက္ကေလးနဲ႕အုပ္ထားၿပီး ရိေပၚကိုမၾကည့္ရဲတာမို႔ သေဘာက်ရျပန္သည္...။
ရိေပၚက လက္ကေလးကိုဖယ္ကာ သူ႕လက္နဲ႕ေရွာင္းေပါက္ေလးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္...။
" ဘာလို႔ တအားရွက္ေနတာလည္း ကိုယ့္ေယာက်ာ္းေလးရာ...။ခုမွလုပ္ဖူးတာလည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး....။ "
" ဟို..ဟို...ကို...တကယ္လုပ္ေပးမလို႔လား.."
" တကယ္ေပါ့ဗ်ာ...ႁပြတ္စ္..."
" အာဟာ့...ကို...အင္းးး..."
" ကိုယ္လုပ္ေပးတာကို အာ႐ုံစိုက္ထား ကေလး..."
" ဟုတ္...။အ့ အားးး..ကို..."
ရိေပၚက ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕ေႁမြေလးကို တစ္ဆုံးဝင္ေအာင္အသြင္းအထုတ္လို႔ စိတ္ပါပါေလးပဲစုပ္ေပးေနလိုက္တယ္...။
အဖ်ားေလးကို လွ်ာေလးနဲ႕လ်က္လိုက္၊တစ္ဆုံးငုံေပးလိုက္နဲ႕ မတူေအာင္ျပဳစုေပးေနေတာ့ ေကာင္ေလးကေပါင္ေလးကားသည္ထက္ကားလာၿပီး ရိေပၚေခါင္းကိုပါလက္ကေလးနဲ႕ ဖိဖိၿပီးအရသာခံေနေတာ့သည္...။
" အ့ အာဟာ့...အားး အားးး...ေယာက်ာ္းရယ္...အ့...အားး...ဟာ့....ေကာင္းလိုက္တာ..."
ေကာင္ေလးက ေယာက်ာ္းလို႔ေခၚၿပီး ၿငီးရင္ ရင္ ရိေပၚရဲ႕စိတ္ေတြဘယ္လိုမွမတားဆီးနိုင္ပါဘူး...။
အႀကိမ္ႀကိမ္ ရယူလိုစိတ္ေတြနဲ႕စိတ္ႀကိဳက္ေနပစ္ခ်င္စိတ္ေတြက သူ႕ေခါင္းထဲမွာေပၚလာစၿမဲပါ...။
ေရွာင္းေပါက္ေလးက ေသးသြယ္တာမို႔ ခံတြင္းထဲမွာျပည့္က်ပ္ေနတာမ်ိဴးမရွိေတာ့ ေရွာင္းက်န့္စိတ္တိုင္းက်ေအာင္ ျပဳစုေပးရတာလြယ္ကူပါတယ္...။
ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕ ၿငီးျငဴသံေတြၾကား မိမိကိုယ္တိုင္လည္းထိန္းထားလို႔မရေတာ့တာေၾကာင့္ ရိေပၚတစ္ေယာက္ ကိုယ့္ေႁမြကိုကိုင္ကာကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ထုေနရင္းေရွာင္းကိုလည္း ျပဳစုမျပတ္ခဲ့ဘူး...။
" အဟ့...အ့အ့အ့...ေယာက်ာ္း....ၿပီး...အ့အ့...ကြၽန္ေတာ္...အားးးေယာက်ာ္းေရ...ၿပီးေတာ့မယ္...အ့အ့....ထုတ္ေတာ့...အားးး...ထြက္ၿပီလို႔..အားးး..."
ေရွာင္းဆီကသတိေပးစကားေလးအဆုံး ရိေပၚမတ္တက္ထရပ္လိုက္ၿပီး သူ႕ေႁမြနဲ႕ေရွာင္းရဲ႕ေႁမြေလးကို ႏွစ္ခုပူးကိုင္ကာခပ္ျမန္ျမန္ထုေပးလိုက္သည္...။
ထိုအခါမွ အျဖဴေရာင္အရည္ေတြႏွစ္မ်ိဴးေရာၿပီး တစ္ၿပိဳင္ထဲ ၿပီးသြားခဲ့ၾကတယ္...။
" ေကာင္းလား ကေလး..."
" အင္းးး....ေျပာေတာင္မျပတတ္ဖူး..."
" စ ရေအာင္ေနာ္...."
" ေယာက်ာ္းသေဘာ..."
" ႁပြတ္စ္...ခ်စ္တယ္.."
ရိေပၚဟာ ေရွာင္းက်န့္ေလးရဲ႕ယုန္တြင္းေလးထဲ မိမိအေကာင္ေပါက္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြားကာ စတင္လႈပ္ရွားေတာ့သည္....။
အစပိုင္းမွာ ႏွစ္ေယာက္လုံး နာက်င္ရေပမဲ့အရွိန္ရလာတဲ့အခါ နာက်င္မႈေတြေပ်ာက္ၿပီး သာယာမႈေတြအစားထိုးလာသည္...။
" အားးးး...စီးက်ပ္ေနတာပဲ ကေလးရာ....အ့အ့အားးး F**k....အရမ္းေကာင္းတယ္..."
" အင္းးး ေယာက်ာ္း...အ့အ့အားးး...အ့ဟ့...တအားေကာင္းလို႔..အင့္.အ့အအ့...ျမန္ျမန္ေဆာင့္ေပးေလ..ေယာက်ာ္း...အားးး...အရမ္းလိုခ်င္ေနၿပီ...အင့္..."
" ေယာက်ာ္းကို ယုံကြာ...။အားးးး....တအားေကာင္း....သိပ္ေကာင္း..အ့ားးး"
နာရီဝက္ေက်ာ္သည္အထိ မေလွ်ာ့တဲ့အရွိန္နဲ႕ လႈပ္ရွားလာခဲ့ၾကတာ ၿပီးဆုံးမဲ့အခ်ိန္ကိုေရာက္လာခဲ့တယ္...။
ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ခပ္စိပ္စိပ္နဲ႕ အရွိန္ပိုတင္လိုက္တဲ့အခါ ရိေပၚရဲ႕အခ်စ္ရည္ေတြ ေရွာင္းက်န့္ဗိုက္ထဲေနရာယူသြားျပန္တယ္...။
" အားးးေယာက်ာ္းရယ္...တအားေကာင္းတယ္... "
" ေယာက်ာ္းလည္း ေကာင္းတယ္...ကေလးေလးပင္ပမ္းသြားၿပီ...။ "
ႏွစ္ေယာက္သား ခ်စ္လို႔ဝ တာနဲ႕မီးဖိုခန္းဆီမွာေရွာင္းက်န့္ေလးက ရိေပၚရဲ႕ပါးနဲ႕မားအတြက္ သစ္သီးစုံအေအးေလးကို ကိုယ္တိုင္ေဖ်ာ္ေနပါတယ္....။
ဒါကို ဟိုလူႀကီးလူေကာင္းရိေပၚက ကေလးကိုအလုပ္ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ရဘူး လိုက္ရႈပ္ေနတာ...။
ေရွာင္းက်န့္လွီးထားတဲ့ အသီးေတြကလည္း သူစားတာနဲ႕ကုန္ေတာ့မွာ.....။
ေဖ်ာ္ရည္လုပ္ဖို႔မက်န္ဘူး...။အကုန္သူ႕ပါးစပ္ထဲပဲေရာက္ကုန္ေတာ့တာပဲ....။
ေရွာင္းက်န့္က သူ႕ရဲ႕ခ်စ္သူကို သိပ္ခ်စ္ေတာ့မေျပာရက္ဖူး...။လိုက္စ ေနလို႔လည္းစိတ္ဆိုးရေကာင္းမွန္းမသိတဲ့အထိ....။
ေအပ႐ြန္းေလးဝတ္ၿပီး ေဖ်ာ္ရည္ေသခ်ာလုပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကို ရိေပၚကနား႐ြက္ေလးကိုတို႔လိုက္ လည္တိုင္ေလးကိုလက္ညိုးေလးနဲ႕ ပြတ္ဆြဲလိုက္နဲ႕ ေဘးနားကေန ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္ေနေတာ့သည္....။
" အာ...ဝမ္ေကာ...ခဏေလာက္ ညိမ္ညိမ္ေလးေနေပးပါလား...။ကြၽန္ေတာ္ ေကာရဲ႕ပါးနဲ႕မားအတြက္ေဖ်ာ္ရည္ေလး ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေပးပါရေစ....။ "
" လုပ္ေလကြာ...."
" ဟုတ္ဖူးေလ... ။ေကာက ေဘးနားကအဲ့လိုလိုက္စ ေနေတာ့ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လို လုပ္ရမလည္းဗ်ာ....။ "
" ဒါေလး လုပ္တာကို မင္းကစိတ္ဆိုးတာလား...."
" ေရာ္....စိတ္ဆိုးတာ မဟုတ္ဖူးေလဗ်ာ...။ေတာ္ၾကာေနာက္က်သြားရင္ လွီးထားၿပီးသားသစ္သီးေတြမေကာင္းေတာ့ဘဲ ျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာေပါ့....။ "
" ေရာ္ ဆိုတဲ့အသံရယ္...။ဗ်ာ ဆိုၿပီးစိတ္မရွည္တဲ့အသံရယ္ေပါင္းလိုက္ေတာ့...။ေအးပါ...မင္းငါ့ကို တကယ္ကိုစိတ္မရွည္ေတာ့တာပဲ..။ရတယ္...မလာဘူးမင္းနားကို..."
" ေကာ ကလည္း.."
တကယ္ပဲ က်န့္ေလးအနားကေနၿပီး ထမင္းစားစားပြဲဆီသြားထိုင္ေနတဲ့ ကိုကိုလူဆိုးႀကီးကို လုံးဝမနိုင္ပါ....။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို တစ္ေနရာကလွမ္းၾကည့္ေနၾကတဲ့မိဘေတြကိုေတာ့ထိုေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ မျမင္ခဲ့ပါ....။
သို႔ေသာ္ မိဘေတြရဲ႕မ်က္ႏွာထက္ အၿပဳံးေလးေတြကိုယ္စီနဲ႕သာ....။