➩Ꮐrammatical errors and typos a head!!!
Dedicated to ☾:
JolinaMindevil
JingBadiola4
ReinaDiaz3
backmary
Property 14: Freed
Isang ngiti ang umukit saking labi alas kwarto ng umaga ay nagising na ako at kasalukuyan akong nag p-preto ng itlog. Masaya ako dahil makakabalik na ako saking trabaho at hindi na ako nakakulong sa lugar na hindi ko kailan man ginusto. Nakakalungkot lang at nasasaktan ako dahil nawala ang pinagkakaingat-ingatan kung puri. I am trying my best to forget that day and lived normally. I don't want to think that I'm not a virgin anymore...I just don't.
Busy ako sa pagluluto ng may biglang tumikhim saking likuran.
" Ahem!"
" Inay, ang aga niyo atang nagising?" baling ko dito.
" Naamoy ko lang ang niluluto mo kaya nagising ako." aniya at humila ng upuan.
" Pasensya na Nay, maaga Kasi ang pasok ko ngayon kaya hito at magluluto na ako ng agahan," wika ko at muling binalingan ang niluluto. Inihain ko na ito at pagkatapos ay nagluto ako ng sinangag dahil namiss ko lang kumain ng ganitong kanin at masarap naman itong ipares sa itlog.
Saktong patapos na ako sa pagluluto nang pumasok si Alvin sa kusina habang nagkukusot pa ito sa mata.
" Mmmm. Mukhang masarap yah ah!" kapag pagkain talaga ang paguusapan hindi ito papahuli. Lahat nalang masarap para sa kanya.
" Nay kailan ho kayo huling nagpa check up?" tanong ko habang nginunguya ang pagkain.
" Nitong nakaraang araw lang. Mabuti na lang at may magandang loob ang nobyo mo Nak. Alam mo naman na siya ang tumutulong sa'tin." natigilan ako sa sinabe nito. Nakangiti ito habang binibigkas iyon samantalang ako naman ay nawalan ng sasabihin. For God d sake. He's not my boyfriend.
And I don't want to hear anything about him anymore lalo na ang ginagawa nito sa pamilya namin. Ayokong magkaroon ng utang na loob. I'm already freed and away from him kaya dapat lang na wala na itong koneksyon sa amin.
" Inay, huwag niyo na po ulit tatanggapin kung anuman ang ibibigay ni Mr. Ricci sa inyo." wika ko nang makabawi ako.
" Hah, bakit hindi ate?" nagtatakang bumaling sakin si Alvin. Humugot ako ng hininga at binitawan ang kubyertos na hawak ko.
" Basta huwag na huwag na kayong tumanggap ng kahit ano mula sa lalaking iyon. Ayokong magkaroon tayo ng utang na loob sa iba at Isa pa Malaki na ang naitulong niya sa atin." paliwanag ko. Kita kong nagkatinginan ang dalawa at muling sinuri ang hitsura ko tinatantya kong seryoso ba ako. Nang makumperma ay nagkibit balikat lamang si Alvin habang si Inay naman ay bumuntong hininga na lang. Ewan ko ba at kanina ko pa napansin ang kinikilos nilang dalawa parang may iba eh.
" Oh siya sige kung iyan ang
gusto mo anak." wika ni Inay. Tumango ako at muling binalingan ang pagkain.
Maaga pa lang ay sumalubong na sakin ang nagmamadaling kilos nina Betty. Madami kasing umuukupa sa hotel ngayon at karamihan ay mga toristang nagbabakasyon. Kaya double time ang paghahatid ng mga orders at pagkain sa bawat rooms at mga costumers.
Busy ako sa pagkuha at pagbibigay ng mga orders ng mga costumers nang makita ko ang pag senyas sakin ni Manager Rose sa gilid. Nagtataka man ay ipinasa ko na muna sa kasama ang iba pang orders upang sundan si Manager Rose sa kanyang opisina.
" Bakit ho Manager Rose?" tanong ko dito nang makapasok. Nakaupo ito sa kanyang swivel chair at seryosong nakatuon sakin ang mga mata nito.
" Maupo ka muna Maureen. I have very important to tell you." Wika nito. Umupo naman ako paharap dito. Feeling ko ay may nagawa akong kasalanan dahil sa hitsura at pananalita nito. Am I going to get fired? May costumer bang nagreklamo sakin? Hindi pwede.
" Calm down, Your trembling." napa balik ulirat ako nang muli itong magsalita. Agad kong pinagsaklop ang aking palad at awkward na ngumiti dito.
" I was---"
" I will not going to fire you." nabuhayan ang loob ko at napaayos ng upon sa sinabe nito.
" Ho?"
" Yes, but you're not going to work here anymore. Someone called our boss that you are going to work in the other company." napakurapkurap ako sa sinabe nito. Ngumiti ito sakin at inilahad sakin ang Isang folder.
" A-anong ibig niyong sabihin?
At ano ho ito?" Kinakabahang anas ko. Seriously, bakit naman ako magtatrabaho sa isang kompanya ni hindi nga ako nakapag college. Bakit magiging janitor ba ako doon? At Isa pa sa restaurant lang ako nagseserve hindi sa Isang company.
Mas lalo akong nagimbal nang mabasa ang nakasulat sa papel. Hindi makapaniwalang tinapunan ko ng tingin si Manager Rose.
" I know na nabigla ka, ako din naman ay nabibigla sa desisyon na ito pero wala na akong magagawa. Don't worry Maureen Isang malaking company ang pagtatrabahuan mo at malaki ang sweldo mo. Ayoko mang bitawan ka pero hindi ko mababago pa iyan." Paliwanag nito.
Tulala akong napatitig sa folder. Hindi parin nag sisink in sakin ang nakasulat dito. Why would they hire me? Bakit ako? Andami kong kasama dito na nakapagtapos ng college, bakit hindi na lang sila.
You are hired as Secretary of the CEO of ACR Corporation.
May nakalagay na mga rules at mayroon din itong kontrata. Walang nakalagay na pangalan kung sinuman ang CEO ng kompanyang ito. Hindi ko pa naman ito nalagyan ng signature baka pwede ko pang pakiusapan ito na iba nalang at huwag ako. Although, napaka importante sakin ang pera ngayon pero hindi ko kaya. Wala akong alam dito.
"Seryoso ka dar? Shuta kababalik mo lang tas aalis ka na naman kaloka!" bulalas ni Betty. Break namin ngayon kaya may oras pa kaming makapagusap at pinaalam ko sa kanila ang sitwasyon ko ngayon.
" Anong company nga ulit 'yan?" tanong naman ni Janice.
" A-no ACR "
"Huwattt?!" sabay nilang sigaw. Napatigil ako at nagtatakang napabaling-baling tumingin sa dalawa.
" B-bakit? Required ba talaga na sabay kayong sumigaw?" Nakangiwing anas ko. Nakatinginan naman ang dalawa habang hindi mawala-wala ang gulat sa kanilang mukha.
" Ano nga?" ulit ko nang hindi parin sila nagsasalita. Nabigla naman ako nang sabay silang impit na sumigaw.
" What the heck dar! Magtatrabaho ka sa Isang sikat na kompanya dito sa Cebu!" bulalas ni Betty. Humawak pa ito sa magkabilang balikat ko at bahagya akong niyugyog. Naalog ang utak ko.
" At hindi lang 'yan, magiging boss mo ang sikat at gwapong CEO...but he's ruthless. That's the prob." segunda ni Janice. Napakamot ako sa ulo at inalis ang pagkakahawak ni Betty sakin dahil nahihilo na ako sa pagyugyog nito.
" T-teka nga, hindi ko kayo maintindihan." pigil ko sa dalawa.
" Wala akong alam sa bagay na ito at hindi ko rin naman kilala ang mga company dito." problemadong anas ko.
" O, well—"
" Guys, back to work na!" nabitin sa ere ang paguusap namin nang pabalikin na kami sa trabaho. Tapos na pala ang break. Napasapo nalang ako sa noo. Kita ko naman ang makahulugang tingin ni Betty sakin at kumindat pa ito. Good luck iyon. Yeah Good luck self you're in trouble.
Last day ko na ngayon sa trabahong ito. Sobrang namiss ko dito lalo na sina Betty at Janice. Mamimiss ko rin si Manager Rose ang laki ng naitulong niya sakin kaya sobra-sobra akong nagpapasalamat sa kanya.
Pagkatapos nang trabaho ay hapong-hapo akong umuwi sa bahay. Nagtataka nga si Inay sa kinikilos ko dahil para akong lantang gulay nang salubungin ako nito. Feeling ko ay drained na drained ang katawan ko kulang na lang ay maubos ko ang Isang pitsel ng tubig.
" Ate, anyare sa'yo ba't ganyan hitsura mo, mukha kang nanakawan ng Isang libo." saad ni Alvin at sinilip pa ang loob ng pitsel. Umiling lang ako dito at tumalikod. Itutulog ko na lang ito.
" Nay, ang weird ni ate ngayon!" rinig ko pa ang tinig ni Alvin na kinausap si Inay. Hinayaan ko nalang ito at dumiretso na sa aking silid.
Mabilis akong humilata sa kama at niyakap ang hotdog kong unan. Saktong pagpikit ng mata ko ay ang pag tunog ng selpon ko. Tamad ko itong kinapa-kapa sa gilid nang mahawakan ko ito ay agad kong sinagot ang tawag.
"Yes?"
"Hello?"
Walang sumasagot sa kabilang linya. Ilang ulit pa akong nag hello pero wala talagang sumasagot. Nang mainis ako ay tinignan ko ang caller pero unregistered number ito.
Prank call ba ito.
Kung Oo...pwes hindi ako natutuwa!
" Hello, kung wala kang magawa sa buhay mo mag bigti ka nalang! Bye!" gigil kong aniya at mabilis na pinatay ang tawag. Walanghiya kitang pagod na pagod yung tao eh. Muli ay niyakap ko ang unan at natulog ng mahimbing.
" Opo, natutulog na po si Ate. Mukhang pagod na pagod po sa trabaho." Kumunot ang noo ko nang marinig ang boses ni Alvin sa may pintuan ng kwarto ko. Kausap siguro nito si Inay.
Kinabukasan ay maaga akong naghanda upang pumasok sa bago kong trabaho. Baka ay pwede ko pang pakiusapan ang CEO ng company dahil hindi ko kakayanin. Ngayon pa lang ay nanginginig na ako sa kaba at ang lamig pa ng palad ko.
" Ate may dumating pong sasakyan sa labas! Mukhang ikaw po ang hinihintay!" rinig kong sigaw ni ni Alvin sa may pinto ng kwarto. Nagtaka naman ako sa sinabe nito, wala naman akong inaasahang bisita ngayon. Sa paglabas ko ay siya ring pagtunog ng selpon ko at nataggap ko ang text message galing kay Manager Rose. Sinabe nitong may susundo sakin na sasakyan galing sa kumpanyang pagtatrabahuan ko.
Naiilang tuloy ako dahil pinagtitignan kami ng aming mga kapitbahay, nagtataka kung bakit may magarang sasakyan sa harap namin. Mula sa driver seat ay lumabas ang Isang lalaking naka suit ng itim at may suot na itim na glasses at earpiece.
Nabigla ako nang huminto ito sa harap ko at bahagya pang inyukod ang ulo. Walang eksresyon ang mukha nitong sumalubong sakin at seryoso ang tinig nito ng magsalita.
" Good morning, Ms. Maureen Quinn Peralta. I am here to fetch you as the ACR company's personal driver." aniya nito na ikinalunok ko. Natamimi ako, hindi ko alam kung ano ang itutugon.
" Anak, sosyal pala ang bagong pagtatrabahuan mo! May sundo!" biglang lintaya ni Inay. Pilit akong ngumiti sa lalaki at binalingan sina Inay upang magpaalam.
" Inay mauna na po ako.." paalam ko at nagmano dito. Napanguso naman ako dahil ang buong atensyon nito ay nasa magarang sasakyan lamang. Pati na din si Alvin na mukhang tangang hinahawakan pa ito, agad ko naman itong sinuway baka ay magagas pa.
" Alvin, pumasok ka mamaya sa school at pakainin mo muna si Inay." Bilin ko bago sumakay sa kotse. Nagpasalamat naman ako sa driver ng pagbuksan niya ako ng pinto.
Sa biyahe ay para akong matatae sa kaba kaya binabaling ko na lang ang tingin sa mga structures at buildings na nadadaanan namin. Mukhang hindi talaga basta-basta ang ACR Corporation dahil isang limousine ba naman itong sinasakyan ko. Nakakahiya tuloy sa hitsura ko, simpleng long sleeve na puti at jeans ang suot ko na pinaresan ko ng rubber shoes na puti. Mukha tuloy akong mag a-apply bilang janitor.
Hindi ko napansing nakarating na pala kami kaya ay parang tanga akong bumaba ng sasakyan. Napaka secured ng buong lugar lalo na dito sa parking lot maraming security at tanging mga workers and members of the company ang tanging makakapasok. Sa parking lot ay isang pamilyar na bulto ang sumalubong sakin. I didn't expect to see him, dito rin ba siya nagtatrabaho? Nasagot lang ang tanong ko nang marinig ko ang paguusap nila sa driver. Siya ang mag a-assist sakin papasok ng kompanya.
" It's nice to see you again, Ms. Peralta." pormal at nakangiti nitong bati. Bahagya akong nailang dahil naalala kong hindi naging maganda ang huli naming paguusap noon. Kaya siguro siya dito nagtatrabaho ay baka sinesante ito.
" A-ah it's nice to see you too." kimi akong ngumiti dito.
" This way..." saad niya. Sunod naman ako dito. Hindi ko mapigilang mapalinga-linga sa paligid dahil first time kong makaapak sa ganitong lugar at sobrang taas din ng building para akong malulula.
Pag pasok namin sa entrance ng building ay binati kami ng guard. Sa sobrang kaba ko feeling ko ay nakatingin sakin ang mga nakakasalubong sa amin. Nag tungo kami sa Isang elevator na nasa kaliwa, akala ko ay hihintayin naming makasabay yung iba ngunit umatras ang mga ito at mas piniling maghintay na lang sa kabilang elevator. Hindi na lang ako nagsalita pa at hinintay na makarating kami sa floor na pinindot niya.
" Where here.." wika nito. Humugot ako ng hininga bago sumunod palabas. Sumalubong sa amin ang maganda ngunit napaka tahimik na hallway. Kahit naka rubber shoes lang ako ay rinig na rinig ko ang yapak nito na umeeko sa buong paligid.
" You can go inside, the CEO is waiting for your presence." He said when we reached the end of the hallway. Huminto kami sa harap ng isang tinted glass door. Sa gilid ay may mesa at nakalagay doon ang katagang "Secretary."
Kinakabahang bumaling ako ng tingin kay Gabriel. Seryoso lang ang mukha nito at tinanguan ako. Why do I have this feeling na parang may ibang mangyayari.
" Don't be nervous, you can do it. He's not going to bite you anyway," ngumisi ito sakin. Ngising may ibang pinapahiwatig na mas lalong dumagdag sa iniisip ko. Hindi sana tama ang nasaisip ko.
Napapalunok akong binuksan ang pinto. Parang gusto ko na tuloy tumakbo at magtago sa bahay kung bakit ba naman kasi ako iniwan ni Gabriel. Akala ko ay hihintayin ako nitong makapasok pero bigla na lang itong nawala sa harap ko.
Nang makapasok ako sa loob ay Isang Malaki malinis na silid ang lumantad sakin. Kitang kita ang mga buildings mula sa glass wall ng opisina. Namangha kong inilibot ang tingin sa paligid parang hindi opisina kung titignan ito nagmumukha kasi itong bahay. May sopa, mesa, at may own kitchen din dito. Sa gilid malapit sa pinto nandoon ang isang misa at swivel chair. Maraming papeles sa ibabaw nun at nakapatong din doon ang black signage na may nakasulat na " CHEIF EXECUTIVE OFFICER"
Pero...
Hindi lang iyon...
Kitang-kita ko ang buong pangalan na nakasulat roon.
Mr. Amadeo Callahan Ricci
I hope it's not him.
Siguro magkapareho lang sila ng pangalan. Marami namang Amadeo sa mundo kaya impossible. Medyo nakahinga ako sa isipang iyon pero agad ding natigil ang aking paghinga ng marinig ang yabag at boses nito.
" You're here, Ms. Peralta." baritong bigkas nito sa likuran ko. Kinakabahan ako sa tuno ng pananalita nito. I need to get out of here! Hindi pwedeng magkita kaming muli.
Akala ko ay malaya na ako...
I am not yet literally freed. Bago pa man ako makatakbo palabas ay nahuli na ako nito at mabilis na naikulong sa kanyang matitigas na braso.
" Not so fast baby"
BINIBINING ARAW.
Sorry, ngayon lang ulit gumana
utak ko☹