Umaga
Nag eenjoy si Zeq sa maaga nitong pag swimming ng lumapit si Armando sa gilid ng pool.
"Instead of looking for Ms. Villacorta and convincing her to return to the company, I anticipate this. Do you really want to give up everything you've worked for? "
Umahon si Zeq at isinampa niya ang mga siko sa gilid ng pool at tumingin ng diretso sa ama.
"Are you really serious about this?"
"I am dead serious young man. Do it or you'll regret it not to" may pagbabanta sa tono ni Armando
"Oh Holly molly," anas ni Zeq at inihampas ang kamay sa tubig.
Umahon ito sa tubug at mabilis na nagtungo sa kanyang kwartio.
"I can't believe this, I can't believe him!" himutok niya habang namimili siya ng isusuot.
"And why should I be picky about what I wear? She is nothing more than a nobody. Whew!"
Nagpunta si Zeq sa bahay ni Tata.
Nasa tapat ng karinderya ang sasakyan. Nasa loob ito, kanina pa nakatingin sa maliit na iskinita. Walang Tata na makita.
Nag aalalangan itong lumabas kaya naroon lang siya.
"This isn't going to happen. What am I doing....ugh, I desp!se that girl! This isn't me. I never beg a girl for anything. I could be dreaming. (he pinches his cheek, slightly hurt) Oh dude, this is the last thing I would do."
Bumaba ito ng sasakyan. Humugot ito ng malalim na hininga.
Tumawid siya sa kabilang kalsada.
Nag aalinlangan itong magtanong sa tindera.
Umuurong ang dila niya na hindi mapakali.
Napansin siya ng matandang tindera. "Kakain po ba kayo sir?" tanong niya
Umiling ito. "No Im not" mabilis niyang sambit.
Napaisip ito. " uhmm Dito po ba nakatira si Ms. Tata Villacorta?" tanong niya sa ale
"si Tata, oo diyan sa looban. Yujg masikip na eskenita na yan pagpasok mo yujg unang bahay na makikita mo yun na yun" Pahayag ng ale
"Thank you" formal nitong sambit.
Nagtungo siya sa sinabi nitong eskenita.
Lumingon siya sa ale.
Nakatingin ito sa kanya pero agad din na bumaling sa iba.
Naglakad ito papasok. Magkabilang pader na anim na patong ang taas nito kaya wala kang makikita kung hindi diretso lang.
Lakad lakad lang siya hanggang makita ang sinabi ng ale na bahay.
Pinagmasdan niya ang kabuuan ng bahay.
Lumabas si Abbie.
Nahinto ito sa may pintuan ng makita ang pamilyar na mukha.
"Nariyan ba si Ms. Tata?" tanong agad ni Zeq
"Sino yang kausap mo" wika ni Abel at lumabas ito
Napatitig ito sa lalaki.
Nagkatitigan sila ni Zeq.
"Sino siya, boyfriend mo?" tanong ni Abel kay Abbie
"Hindi!" mariing sambit ni Abbie
Tumingin si Abel dito mula ulo hanggang paa.
"Hinahanap niyan si Tata." paliwanag ni Abbie
"Ah yun ba, wala siya dito" sagot ni Abel
"Anong oras siya uuwi?"tanong ulit ni Zeq
"Hindi sya uuwi, lumayas siya. Hindi ko alam kung nasaan siya at wala kaming pakialam" ani Abel
"Walang paki?"
"Oo, hindi ko naman yun anak eh tyaka sakit lang ng ulo yung babaeng yun. " dagdag pa ni Abel
Lumabas si Dolor.
"sir Zeq?" gulat niyang sambit ng makita ito
"Magandang araw po" bati ni Zeq
"Magandang araw naman po sir. Tuloy po kayo" alok ni Dolor na nangungusap na tumingin kay Abel.
"Ah salamat po pero aalis na rin po ako" ani zeq.
"Ganoon po ba, sandali lang po" ani Dolor
Mabilis itong pumasok. Pag balik sa labas ay may bitbit na ito sa kamay.
"Narinig ko po na hinahanap niyo si Tata. Kung sakaling makita nyo siya pwede po bang pakibigay ito sa kanya" ani Dolor
Inabot ni Zeq ang supol at ngumiti ng bahagya.
"Sige po"
"what a weirdos peole" saad niya ng makapasok sa sasakyan.
Bago niya paandarin ang makina ay nakita nito ang supot na nakalapag sa kabilang upuan.
Sa buong buhay niya ngayon lang siya nagpakita ng kabaitan sa babae. Napabuntong hininga ito.
Gumuhit ang ngiti sa dulo ng kanyang labi.
Habang nagmamaneho ay napadaan siya sa simbahan. Bigla niyang naalala ang soccer field na katapat nito.
Nag drive ito papunta sa field.
May mga naglalaro ng pumasok ito.
Nagpapalinga linga ito ng tingin habang naglalakad.
"Tata " sambit ni Ben sabay ngumuso ito sa papalapit na kakilala.
Lumingon si Tata. Ang kaninay masayang mukha ay napalitan ng pagkainis.
"Naligaw ka yata sir?" sarkastikong sabi ni Tata
"Finally I found you. We need to talk" agad na wika ni Zeq
"talk? Diba po tapos na tayo mag-usap."
"Not yet. May pag uusapan tayo"
"Wala na po ako sa kompanya kaya wala na po tayong pag-uusapan tyaka para saan?"
"You need to come back" walang kagatol gatol na sambit ni Zeq
Na maywang bigla si Tata at ngumisi.
"Ako babalik? Eh diba b0b0 ako, pagtimpla lang ng kape ang alam ko diba?" pagpapaalala niya
"It was an outpouring of emotion in response to the situation."
"Oh so ganoon pala yun. Kapag may hindi magandang nangyayari sa kompanya. Normal lang na laitin at sigawan ang mga empleyado."
"You think I am joking. You need to come back"
"sa tingin nyo nagbibiro din ako? hindi ka pa nga nagsosorry eh sa mga sinabi mo. Tyaka wala na akong balak pa na bumalik sa kompanya mo." ani Tata.
Humakbang papalapit si Zeq. "Bakit ako magsosorry kung ang kupad ming kumilos. I want everything to be perfect because that project is important to me"
"Sa tingin mo hindi ko iniisip na importante yun. If you think that way. Pareho lang tayo sir. I tried my hardest to be the best secretary possible, but you never gave me a chance. Nauuna ang panglalait at init ng ulo mo."
Naglakad pa ito palapit
Agad na umatras si Tata. Siya namang pag lapit ng mga kalaro ni Tata.
Napatingin si Zeq sa mga nasa likuran ni Tata. Nakatingin rin sila sa kanya.
"Look(huminga muna ito bago nagpatuloy sa pagsasalita) Okay I'm sorry. It was my fault. Now, can we talk in private?"
Nag cross arms si Tata. "Why not here, natatakot ka ba sa kanila?"
"No...nope I mean. We need to talk just the two of us. This is important so we have to talk in private without them" pag uulit ni Zeq.
Lumingon si Tata sa mga kasama. Sa pagtango niya ay naunawaan nila agad ang gusto nitong sabibin.
"Alam mo na kapag may ginawang masama sayo yan." habilin ni Ben
Tumango si Tata.
Naunang nag lalad si Zeq.
Pagkarating sa parking lot namaywang siya.
"What your friends thinking of me, do I'm look like a criminal?" ani Zeq
"Nope" tipid na wika ni Tata
"Then why they'll staring at me like that?"
"Why not asking yourself, the way you talk and your tone of voice definitely define you"
"s*ck up, They are being mean"
"No, you are."
"Why is it my fault? Nothing was done by me. Your friends are hilarious, and you are as well." ani Zeq na naka kunot ang noo nito
"You asked me to talk in privately. Stop hitting around the bush and tell me what you want. Busy ako, marami akong ginagawa"
"busy, like what. Playing football?"
"well yeah. Bakit may problema ka doon?"
"no nothin' " umiling ito (naalala ang sinabi ni Armando sa kanya. He needs to persuade her to return to the company, or else he will be dethrone from President seat.)
"Tulad ng sabi ko kanina, hindi na ako babalik sa kompanya nyo" pagmamatigas ni Tata
"Okay but you need to pay me your dept" pagpapaalala ni Zeq
"Paano naging utang ko yun. You're being mean and rude to people. I simply gave you a taste of your own medicine." giit ni Tata
"Wala ba, If you were just minding your own business that day. I would successfully close the transaction kaya kasalanan ng bibig mong pakialamira.
Napasinghap si Tata na hindi makapaniwala. Bigla niyang inapakan ang paa ni Zeq at tumakbo "Wala ako sa mood. Idagdag mo muna sa listahan ko."sigaw niya habang tumatakbo.
"ugh!" ngingit ni Zeq sa natamong sakit sa paa mula sa pag apak ni Tata
nakatulala sa may bintana si Tata.
"Tata kakain na" tawag ni Ben
Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan niya.
"Andiyan na"
"Oh bakit nakabusangot ang mukha mo?" paninita ni Ben
"Marami lang akong iniisip" aniya
"Tungkol ba yan dun sa lalaki kanina?"
"Tungkol kay nanay. Kung papaano ko siya mailalayo doon sa lalaking yun"