Hi guys....sorry...i know ang tagal ko nang hindi nagupdate...sana magustuhan niyo tong chapter na ito :)
********************
Naging successful naman ang turn out ng King's Fair. Lahat nang dumalo ay naging masaya. Isa sa mga taong nakitaan muli ng mga tao ng sigla ay si Prinsepe Xian. Nang mga nakaraang King's Fair kasi ay itinigil na nito ay mga traditional niya na ginagawa simula ng pumanaw si Yvette. Pero hindi ngayong Fair na ito.
Laking gulat nga ni Manang Julie ng makita niya si Xian ng maagang maaga sa kusina. Hindi niya kasi iniexpect na magluluto ito ng specialty niya today. Tuwing King's Fair kasi nuon ay laging nagluluto si Xian. Sabi niya kahit at least once a year man lamang daw ay magamit naman niya ang husay niya sa kusina. Nahinto lang naman yun ng namatay si Yvette.
"Oh Xian, anong ginagawa mo dito?" Gulat na Tanong ni manang Julie ng madatnan si Xian na abalang abala sa kusina.
"Manang gising na po pala kayo Good Morning po!" Nakangiting sagot naman ni Xian sa kanya.
"Naku bata ka ang aga mo ata nagising, ano ba yang pinagkakabalahan mo?" Tanong uli ni Manang Julie at lumapit kay Xian.
"I'm cooking my specialty manang - Beefsteak. And i'm also cooking breakfast for everyone,"sagot naman nito.
"Ano ka ba? Ako na yan," sabi naman ni Manang Julie. At triny na kunin ang hinihiwang sibyuyas na ginagawa ni Xian.
"Manang ako na po, para naman makapagpahinga kayo. Madalang naman po na ginagawa ko to so hayaan niyo na po ako. And I know for the past few years I haven't been able to do it, kaya bumabawi lang po ako sa inyo" magalang na sabi niya kay Manag Julie.
"Oh sige pala kung yan ang gusto mo, maiwan na pala kita diyan. Sigurado ka bang di mo kailangan ng tulong or anything. Bago ako lumabas at tulungan sila sa pagsesetup? " Tanong uli ni manang kay Xian.
"I'm sure po manang. I can manage na po and thank you. At saka manang I'll leave some breakfast din po sa inyo ni Manong Murdock. Iwan ko na lang po na nakatakip po diyan sa may table." Sabi ni Xian.
"Salamat anak, o siya maiwan na kita dito," sabi ni Manang Julie.
Pagkatapos nun ay inawan ni Manang si Xian na magisa sa kusina pagkatapos niya magpasalamat.
Nang makaalis ng kusina ay tinuloy naman ni Xian ang ginagawa niya. Tinignan niya ang oras its only 6:15 am. Maaga pa kaya Minarinade niya muna ang beef kasama na ang sibuyas at sinet aside niya muna iyon at saka sinimulan niya na ang pagluluto ng almusal.
Nagluto siya ng corned beef, eggs, at saka sinangag for breakfast. Pagkatapos nun ay sinimulan niya na na din lutuin ang beefsteak. Patapos na siya ng may dumating sa kusina.
"Manang Julie ang bango naman niyang niluluto niyo ano po ba ....." walang kamalay malay na sabi ni Kim pagpasok sa kusina.
"XIAN?!?!" Gulat sabi nito ng makita niya si Xian na nakaapron at busing nagluluto sa harap ng kalan.
Napalingon si Xian sa gawi niya at sanabi, "Good morning," nakangiting bati ni Xian sa kanya.
"Wait...asan si Manang bakit ka nagluluto?" Naguguluhang tanong ni Kim sa kanya.
"I always do it during King's Fair, natigil nga lang lately," sabi nito sa kanya. "We'll I hope gutom ka madami akong nilutong breakfast. Sila tatay, nanay at Enchong gising na ba sila?" Dagdag pa nito.
"Ahh ganoon ba? Oo susunod na daw silang bababa sa akin. Actually oo ehh nagugutom na ako. Do you need me to do anything?" Tanong ni Kim sa kanya. At saka lumapit para tignan ang niluluto ni Xian.
"Just set up the dining na lang siguro para we can eat na. Patapos na din to," sagot naman ni Xian.
Naaimpress naman ang mga inlaws ni Xian sa pagluluto niya. Kaya panay kantsawan ang nangyari, dahil maski si Kim ay di gaano masyado marunong magluto. Magaling lang ito sa pagbabake ng cakes and cookies. Nang matapos sila kumain ay si Xian na din ang nagpresenta na magligpit ng mga ito, dahil ilalagay lang naman ang mga itonsa dishwasher.
Madaming ibat ibat activities ang naganap during the Fair. Sa buong maghapon halos hindi mapaghiwalay si Kim at si Xian. Kung nasaan ang isa ay andun rin ang isa. Supportive wife lang din ang peg ni Kim ng magsimula ang mini concert. Umakyat si Xian sa mini stage na ginawa nila at saka ngumiti muna kay Kim bago nagsimula tumugtog sa may keyboard.
What if I never knew
What if I never found you
I'd never have this feeling in my heart
How did this come to be
I don't know how you found me
But from the moment I saw you
Deep inside my heart I knew
Baby you're my destiny
You and I were meant to be
With all my heart and soul
I give my love to have and hold
And as far as I can see
You were always meant to be
My destiny
I wanted someone like you
Someone that I could hold on to
And give my love until the end of time
But forever was just a word
Something I'd only heard about
But now you're always there for me
When you say forever I believe
Baby you're my destiny
You and I were meant to be
With all my heart and soul
I give my love to have and hold
And as far as I can see
You were always meant to be
My destiny
Maybe all we need
Is just a little faith
'Cause baby I believe
That love will find the way
Hey yeah
Baby you're my destiny
You and I were meant to be
With all my heart and soul
I give my love to have and hold
And as I far as I can see
From now until eternity
You were always meant to be
My destiny
You're my destiny
Sa buong kanta nakatitig lang si Kim kay Xian. Sa isip niya, siguro nga they were destined for each other. Kitang kita kasi sa mga mata ni Xian na he meant every word of the song. After ng song ay dumeretso agad si Xian kung saan niya iniwan si Kim.
"Tara, lakad lakad muna tayo," yaya niya kay Kim habang inaalalayan niya ito patayo.
"Huh? Ehh Xi hindi pa tapos yung program baka hanapin tayo nila mama at papa niyan mamaya." Pagakatwiran naman ni Kim.
"Okay lang yan, malapit na din yang matapos, Hindi nila tayo hahanapin.
"Sure ka ba jan Xi?"
"Oo, halika na," at saka sila umalis at nagtungo papunta sa may isang lookout sa may dulo ng palasyo. Ngayon lang nakapunta si Kim dito ng gabi. Tanaw na tanaw mula dito ang lahat ng city lights mula sa siyudad. Malamig din ang simoy ng hangin.
Ilang sandali pa ay nagsimula na ang fireworks at mistulang nagliwanag ang buong siyudad sa ibat ibang kulay ng fireworks. Maya maya ay naramdaman na lang ni Kim ang akbay sa kanya ni Xian. Tinignan niya ito at ngumiti na lang siya.
Hindi alam ni Kim ang nadarama niya para kay Xian. It's like she's seeing the sweet side of him. Could it be that she's starting to fall for him? She feel so secured inside his arms at di niya maexplain ang kung anong electricity ang bumabalot sa katawan niya. She just enjoyed the moment at saka sinabi kay Xian, "Thank You."
Time will only tell of Xian feels the same way as her.....
******************************************
Alam kong maikli lang ang chapter na ito, wala na kasi ako maisip ehh....sa susunod na chapter na lang...madaming mangyayari....kaya wag na wag kayong bibitiw......
inspirasyon ko kayong lahat ng mga KimXis please comment po, suggest or magSONA po kayo i appreciate all of them po.....Maraming Salamat po...
Please vote, and comment po :)
PLEASE FOLLOW ME ALSO FOR KIMXI KABALIWAGAN AND MORE UPDATES ON TWITTER @MsDIXi2330
-----Dianne--- :)