Selamlarr🙋🏻♀️
Nasılsınız??
Güzel bir bölüm ile keyifli okumalar💚💛
Cümle arası yorumlarınızı bekliyorum🤗
EFTELYA
3 gün sonra;
Bugün akşam bir yemeğe katılacaktık. Bu sefer başka birilerini ile yemek yiyecektik. Mide bulantım hala devam ediyordu. Hiçbir şey yemek istemiyordum. Masada da yemeği Mert seçerdi herkes onu yerdi. Çok saçma ama herkes de bu durumu kabul ederdi.
Hiç gidesim yoktu. Kalkıp hazırlandım. Mert hazırlanmıştı beni bekliyordu. Yanına indim.
"Yine çok güzelsin Eftelyam."
Gülerek;
"Aşkım sende bu ara ne kadar güzel olduğumu söyleyip durdun."
"Öyle ama.."
"Aşkım orda bir yemek seçip herkese yedirme ya, ben kendim seçip yemek istiyorum."
Gülerek beni öptü.
"Ne istiyorsan yiyebilirsin güzelim, ben ne zaman sevmediğin istemediğin bir şey yedirdim?"
"Acaba??"
Konuşmayı bırakıp, arabaya ilerledik. Lokantaya gittik. Ne yesem diye düşünüyorum ama hiçbir şey istemiyordum. Sadece salata söylesem iyi olacaktı. Mert sert bakışıyla bana dönüp, sessizce;
"Mideni bozmayacak bir şey ye, küçük hanım."
Kafamı salladım.
"Bana sadece salata getirin."
Mert izin vermedi yanına illa bir yemek getirtti. Yemek yediğimiz kadınlar da bana sürekli laf çarpıp duruyordu. Tabi ki de ben altta kalmam gereken cevabı güzel veriyordum. Ömer de benim sol tarafımda oturuyordu. Bazen bizimle yemeklere katılırdı. Pür dikkat konuşulan işi dinliyordu.
Yemekler geldi ama benimde midem ağzıma geldi. Pişen etler bana çok kokuyordu. Bu ara nedense böyleydim. Kokuları çok keskin alıyordum.
Zorla tabağımdan bir çatal et aldım ağzıma koydum. Yutmadan öyle ağzımın içinde bekletiyordum Zorla yuttum. Mert'e dönüp;
"Midem çok kötü lavaboya gidiyorum."
Elimle ağzımı kapattım. Hızlıca masadan kalkıp lavaboya gittim. Mert midemin nasıl olduğunu biliyor, zorla yediriyor ama. Şu 4-5 gündür kusmamım sebebini de bilmiyordum.
Arkamdan Ömer gelmiş;
"Yengem iyi misin?"
"İyiyim iyiyim, geliyorum şimdi."
Elimi yüzümü yıkadım. Kendimi düzeltip masaya geçtim. Mert ben oturmadan ayağa kalktı. Yemekleri bitmiş, benim elimden tutup buradan çıktık.
İlla doktor görsün diye diretti. Ben de istemedim. Eve gittik. Bahçedeki köşeme geçip oturdum. Bir ıhlamur istedim.
Mert Ömer'i aradı;
"Sabah ki uçuşu iptal et, gitmiyoruz."
Mert'i dürttüm.
"Niye?"
"Yarın doktora gidip detaylıca muayene olacaksın. Ben gidersem yaptırmazsın. Beraber gideceğiz o yüzden."
"Saçmalama ya git sen ben gideceğim yarın tüm testleri de yaptıracağım söz sen git ama."
Mert gitmez benimle hastaneye gelirse akşama kadar çıkamayız. Her şey için test ister, yapmışlığı vardı.
Ufak bir münakaşa sonucu onun gitmesine ve benimde hastaneye başımda Esra'nın kalmasına karar verdik. Başıma bir de adam dikiyor. Ben sonuçları değiştirirmişim yine yalan söylermişim. Yani bir kerecik dedim diye ne bu güvensizlik anlamıyorum ki. Zaten ufacık bir yalandı.
Hayır kendi de bu kadar abartmasa hastalıklarımı, doğrusunu derim.
Mert 4 saat sonra gidecekti. Zaten 1 gün orada kalıp geri dönecekti. Uyumadık beraber o gidene kadar oturduk. Sonunda gitti. Sabah olmak üzereydi. Esra'nın oraya gidip kahvaltı yapmaya karar verdim. Ömer'i de yanımda götürecektim. Annesi babası bugün akşam gidecekti. Son kez konuşmak istedim.
Saat sabah 5 di. Esra'yı aradım. O mu beni hep erkenden uyandıracak, ansızın arayacak, bende uyandırırım onu böyle sabahın köründe.
"Eftelya kuzum bir şey mi oldu?"
"Yoo seni uyandırmak istedim, ben uyanığımda senide uyandırayım istedim."
"Deli misin kuzum daha hava yeni aydınlanıyor, git uyu."
"Yok olmaz Mert gitti bugün senin başına belayım. 1 saate Ömer'le ben oraya geliyorum. Kahvaltı ne hazırlar yeriz. Müstakbel damatları ile bir kahvaltı yapsınlar."
"Eftelya saçmalama. Babam zaten bir tuhaf davranıyor."
"Ya sen bana bıraksana. Hadi kalk elini yüzünü yıka sevgilini getiriyorum."
Gülüştük, sonra da telefonu kapattım. Bugün etek giymek istedim. Hemen bir kombin yapıp
Ömer'in elinden tutup kahvaltı yapmaya Esra'ya gittik.
Sessizce eve girdim saat daha sabah 6'ydı. Ömer'i almadım eve babası erken uyanıyor görmesin şimdi bunları yan yana. Onu benim alacaklarım vardı onu alması için gönderdim.
Esra ile kapıyı kapatıp gülerek, eğlenerek kahvaltı hazırladık. Bu hafta baya bir şey olmuştu. Kahvaltıyı ben hazırladım beceriksiz kankam yapamazdı. O da yardım etti.
"Kuzu ben bugün hastaneye gitmem gerek ama gitmeyeceğim. Yarın beraber gitsek olur mu?"
"Miden için mi? Gideriz istersen bugün."
"Evet ya midem düzelmiyor. Bence bende bir şey var ama ne sürekli tuvalete gidiyorum ya. Üşütüyor muyum ne?"
Esra bana tuhaf tuhaf baktı.
"Eftleya bir şey diyeceğim ama seni umutlandırmak için demiyorum, mide bulantı, koku hassasiyeti var sürekli lavaboya gidiyorum diyorsun, baş dönmelerinde başladı. Regl olmadım geçti günü diyordun sen. Hamile olabilir misin?"
Bir an durdum;
"Ben hiç öyle düşünmedim ama sanmıyorum. Regl olmama nedenim basit, ilaçlardan dolayı düzensiz zaten. Diğer şeyler tesadüfen denk gelmiştir, şimdi kendimi boş yere umutlandırmak istemiyorum 2 gün sonra zaten muayene için gideceğim. Ben yarın gidip normal muayene olayım."
Esra hamile olma işini kafama soktu. Kahvaltı yaparken sürekli bunu düşündüm. Ama imkansızdı ya, tesadüf denk gelmiş olabilir ama hamile olamazdım. Bu kadar hamile kalma olasılığım düşükken..
Esra işe gitmeyecekti bugün Ömer'in haberi vardı. Ömer'i alıp şirkete geçtik. 2 saatlik bir işimiz vardı sonra Ömer'le geri Esra'nın yanına gidecektik.
Asansöre doğru ilerlerken Ömer bir liste istedi. Ne olduğuna dair bir fikrim yoktu sadece niye geldiğimizi merak ediyordum.
Mert'in odasına geçtik. Ben Mert'in yerine oturdum. Ömer yanımda ayakta bekliyordu. Odaya bir sürü kişi girdi. Ben hala ne yapacağımı bilmiyordum.
"Ömer bunlar niye geldi canım?"
Tabi biz Türkçe konuşuyorduk onlar anlamıyordu.
"Abim anlatmış sana yengem."
"Yoo bana bir şey anlatmadı. Ne anlatacaktı ki?"
İşlerle ilgili bir konuymuş, Mert benim ilgilenmemi istemiş. Bende yapıyordum. 2 gün burası bendeydi. İşlerimiz bitince Ömer'i Esra'nın yanına gönderdim. Bende eve geçip uyuyacaktım. Çok halsizdim. Hiç uyumadım da zaten 1 haftadır sürekli uyuyorum çok yorgunluk çöküyordu.
Uyanıp saate baktım gece 12 olmuş. Biraz kestireyim diye yattım 10 saat uyumuşum. Nasıl oldu anlamadım. Telefonuma baktım. 37 cevapsız arama. Mert aramış. Kesin merak etmiştir. Uykulu sesim ile onu aradım.
"Sevgilim, kusura bakma uyu.."
"Önemli değil güzelim uyurken bana niye demedin boşa merak etmezdim burada. Bir şey oldu sandım."
Sesi çok sakindi. Enteresan🤔
"Sana kim dedi uyuduğumu?"
"Adamları aradım sana baktılar uyuyor dediler. Bende bir şey demedim, sen hastaneye gitmedin değil mi?"
"Uyuya kalmışım unuttum, yarın sabah ilk oraya gideceğim merak etme. Sen yarın akşam kesin geliyorsun dimi?"
"Geliyorum güzelim. Şimdi benim işim var, o sana hazırlattığım yemekler yenecek yoksa gelince görüşürüz."
"Hıı tamam tamam yerim baybay.."
Telefonu kapattım. Bars arıyordu.
"Efendimm?"
"Yengelerin enn güzeli, en minnoşu nasılsın?"
"İyiyim canım kaynım sen nasılsın? Bu saatte hayır ola?"
"Bende iyiyim yengem, yengem ya ben geliyorum da bugün orada kalabilir miyim?"
"Aaa tabi gel senin evin burası da ne oldu? Sen bizde pek kalmıyordun?"
"Yenge ya abime deme ama beni sıkıştırdı sen rahatsızmışsın yanında kalmamı istedi. Ömer abim duyduğuma göre iyi damatçılık rolü oynuyormuş."
İkimizde telefonda gülmeye başladık.
"Ooo hem de nasıl.. gerek yoktu başıma seni koymasına ama gel sen biraz dedikodu yaparız. Özledim ha senin laflarını."
Tekrar gülüştük.
"1.5 ay yoktum hemen özlenmişim, yenge ya beni tek özleyen sensin abime döneceğim dedim gelme dedi. Beni sevmiyor bence."
Ben daha çok güldüm.
"Sevmez olur mu be, tamam ne zamana gelirsin buraya?"
" 2 saat sonra oradayım yengecim, ve kurt gibi açım."
"Tamam tamam ben de yemek yemedim yeni uyandım sen gelince yiyelim."
Telefonu kapattım. Aşağı mutfağa indim. Ne yemek var diye baktım. Hepsi de sebzeydi. Şu 3 gündür vejetaryen gibi sebzelerle besleniyordum.
"2 saat sonra Bars gelecek ona göre yemek çeşidi yapın bize."
"Eftelya hanım, Mert bey sizin için bu yemekleri hazırlattı."
"Yani...size yemek yapın dedim. 2 saate hazır olsun! Bars'ın odasını da ayarlayın."
Köşede duran kurabiyelerden biraz alıp bahçeye geçtim. Hava da biraz serindi. Üstüme battaniye alıp yarın ki organizasyonumu tamamlayacaktım.
Yarın Mert'in doğum günüydü. Hediyemi daha almadım. Bugün onları halledecektim ne güzel ama uyumuşum...
Sabah ilk iş hastaneye gideceğim, sonra benim ofisimde ufak bir işim var, sonra Mert'in şirketine orda da ufak işim var, sonra hediyemi alacağım, akşam da Mert gelir, akşama da ayarladığım mekanda onun doğum gününü kutlarım. Yarın ki planım buydu.
Esra'yı aradım. Ne oldu bitti anlattı bana. Ben yokken de biraz işin suyunu çıkarmışlar. Şimdi babasını havalimanına bırakmışlar. Biz konuşurken Bars'ın arabasını gördüm. Telefonu kapattım. Bars arabadan inip yanıma geldi. Bars küçük kardeşim gibiydi ya, ona takılmak eğlenceli oluyordu.
"Biricik yengem nerelerdeymiş benim?"
"Asıl benim bu kaynım nerelerdeymiş ya? Gittin gelmedin."
Gelip sarıldı bana baktı.
"Yengem sen ayrı bir güzelleşmişsin, ne yaptın yüzüne?"
Güldüm.
"Herkes de bunu diyor, normal ben hiçbir şey de yapmadım."
"Öyle mi? Herkes aynı şeyi diyorsa doğrudur yengem. Ama ayrı bir güzellik saçıyorsun. Bilirsin ben doğruyu söylerim yalan hiç sevmem."
Gülerek;
"Bilmem mi. Güzel iltifat için teşekkür ederim."
Konuştuk, yemek yedik. Mert de bizi zırt pırt arıyor yok yemek bitmişmi, yok uyuyor muyum?..
O kadar uyumama rağmen deli gibi uykum vardı. Biraz oturduk sonra onu odasına gönderdim. O da yorgundu. Bende odama gidip uyudum.
Sabah Mert beni arıyordu. Açtım.
"Cennet kokulum günaydın."
Yüzüme bir gülücük yerleşti.
"Günaydın aşkım."
Biraz konuştuk;
"Şimdi kalkıyorsun direk hastaneye gidiyorsun sonuçlarını özellikle bana söyleyecekler. O yüzden doktorlarla anlaşma yapma."
"Aaa tamam sevgilim sende beni yalancı yaptın iyice. Kapatıyorum."
Kalkıp hazırlandım. Bars daha uyuyordu. Kaldırmadım. Bugün akşam o evine geçecekti.
Ben Esra'yı da alıp direk hastaneye gittim. Ömer'i almadım. Beni boğuyorlardı.
Hastanede bir sürü test istediler hepsini verdim. Saat 10'a geliyordu. 2 tane testin sonucu 6 saat sonra çıkacakmış. İlk beni arayıp söyleyecekler. Mert'e benim olayım olmadan söylemeyecekler. Biraz doktoruyla uğraştım ama olsun. Diğer 2 testimde bir şey çıkmadı. Bir şey çıkmazda zaten..
Esra işe gitti. Bende öğleden sonra oraya geçecektim.
Ama nasıl uykum vardı. Ofisime geçtim. Odamda biraz uyuyacaktım. Isabel'i çağırdım.
"Beni 1 saat sonra uyandırır mısın? Çok uykum var, telefonum sende dursun arayan olursa uyuyor de."
"Tamam Eftelya hanım."
Kafamı koyduğum gibi uyumuşum...
"Eftleya hanım, Eftelya hanım.."
Gözlerimi hafif açtım. Başımda Isabel vardı. 1 saat ne çabuk geçmiş ya..
"Tamam tamam uyandım, arayan oldu mu?"
"Mert bey aradı. Şuan telefonda."
Kafamı salladım. Telefonu aldım.
"Sen toplantı için raporları hazırla, geliyorum şimdi toplantıya."
Odadan çıktı.
"Sevgilimmm.."
"Dünyam iyi misin? Uyuyorsun yine."
"Hastane de yoruldum. O yüzden dinleneyim dedim."
"Sonuçlar?"
"Akşama sen gelmene çıkar, çıkınca beraber bakarız sevgilim. Hadi ben kapatıyorum baybay."
"Dikkat et, akşam 8 de evde olurum haberin olsun."
"Tamam bekliyorumm"
Telefonu kapattım. Toplantıya gittim. Sonra apar topar Mert'in şirketine gittim. Orda da bir toplantıya girdim. Saat 3.30 olmuş. Daha Mert için hediye seçecektim. Mert'in masasını düzenlerken telefonum çaldı.
Mert'in doktoru arıyordu. Yani bugün onun yanına gitmiştim. Telefonu açtım.
"Merhaba Eftelya hanım, sonuçlarınız için aramıştım."
"Merhaba, dinliyorum kötü bir şey yok değil mi?"
"Hayır efendim gayet sağlıklsınız ama başka bir şey diyecektim."
İçimden bir oh çektim.
"Ne oldu?"
"Tebrik ederim hamilesiniz."
Kısa bir şok yaşadım. Kendimi toplayıp;
"E...efendim? Hamile miyim? Yanlış duydum galiba?"
Ben yanlış duymuştum bence. Hamile olamazdım. İmkansız..
"Hayır efendim doğru duyduğunuz hamilesiniz. Biz raporları özel doktorunuza ilettik. Benden sonra onu arayıp konuşabilirsiniz."
Ben hala şoklar içindeydim. Gözlerim doldu. Bu mucizeydi bence. Telefonu kapattım. Nasıl bir tepki verecektim bilmiyordum. Sadece elimdeki telefona bakıyordum. Gözümden akan yaşları sildim.
Şuan bunu Mert'e söylemek istiyordum. Keşke şu an yanımda olsa, sarılabilsem. Elim ayağım heyecandan titriyordu.
Telefonum çaldı. Benim doktorum arıyordu. Hemen açtım. Heyecanla;
"Hamile olduğum doğru mu, kan sonucunu size atmışlar. Yanlışlık yok değil mi?"
Kadın mutlu sesi ile;
"Tebrik ederim Eftelya hanım hamilesiniz, sonuçlar doğru. Mert bey beni aramıştı rahatsızlığınızdan bahsetmişti. İlaçların yan etkisi olabilir mi diye sormuştu, ben hamile olabiliceğinizden şuphelendim, bugün ki muayene olduğunuz aile hekiminizden, hamilelik için bir test de istemiştim. Emin olmak için. İlaçlari içmeyi bırakabilirsiniz. Bebeğinize zararlı çünkü. Yarın zaten kontrolünüz vardı. Yarın erkenden sizi bekliyorum Eftelya hanım."
"Mert'in haberi olmasa olur mu? Bu haberi ben vermek istiyorum."
"Tabi efendim."
Heyecandan kadının yüzüne telefonu kapatmışım.
Bir anda kendimi topladım. Mert'e galiba en güzel doğum günü hediyesi verecektim.
Elimi karnıma götürdüm. Bebeğim olacaktı, hala şaka gibiydi beklemiyordum.
Hemen şirketten çıktım. Ömer işleri halledecekti. Ona bir şey demedim. Arabayı ben heyecandan süremezdim. Adamlardan birine dedim. Mert'e gerçekten çok güzel bir sürpriz olacaktı...
Aklımda çok güzel bir fikir vardı.
"Arabayı sağa çeker misiniz?"
Bir bebek mağazası gördüm. Oradan çok güzel bir hediye alacaktım.
Bakındım. Çok duygusallaştım. Hala şaka gibi geliyordu. Bir tane beyaz bebek patiği ile bir tane beyaz emzik aldım. Ve çok güzel bir kutu aldım. Arabaya geri bindim. Hemen eve gittim. O organizasyonu iptal ettirdim. Evde baş başa yemek yemeye karar verdim.
2 saat sonra Mert evde olurdu. Güzel bir duş aldım, hazırlandım, hediyemi hazırladım. Tekrar gözlerim doldu ama hemen geri kendimi topladım.
Dışarıda araba sesi geliyordu. Hemen kutuyu sakladım..
Aşağı indim. Mert'in boynuna atladım. Sımsıkı sarıldım. Çok özlemişim onu. Sanki yıllardır onu görmüyormuşum gibi hissettim. Beni yere indirmedi.
"Birileri beni çok mu özlemiş?"
Kafamı salladım.
"Çokkk.. sen beni özlemedin mi?"
"Hiç aklımdan çıkmadın ki güzelimm.."
Üstünden indim. Tekrar öptüm. İçim içime zaten sığmıyordu.
Yemek masasının önüne geldik. Ortamda loş ışık vardı. Çok da aydınlık değildi.
"Doğum günün kutlu olsun aşkım.."
Onu uzunca öptüm. O da bunu bekliyordu zaten. Öpmeyi bıraktım.
"Yemeğe başlamadan önce sana hediyeni vermek istiyorum."
"Hediye mi aldım bir de? Alma demedim mi sana? Sen zaten bana bir hediyesin."
Gülerek ona baktım.
"Bir saniye bekle alıp geliyorum."
Hemen odaya çıkıp kutuyu aldım, tepkisini çok merak ediyordum. Ne yapacak kestiremiyordum.
Yanına geldim. O bize içki doldurmuş. Kendi içmeye başlamış. Önünde durup bir elini tuttum;
"Sevgilim ben aslında sana normal basit, parayla alınabilecek bir hediye seçmiştim ama bir haber aldım ve bu hediyem hiçbir şeyle paha piçilemeyecek kadar kıymetli."
Kutuyu ona uzatırken gözlerim yine dolmuştu. Kendimi tutamamıştım yine. O da bana ne olduğunu anlamaya çalışır gibi bakıyordu. Kutuyu açtı. İlk önce kutunun içindekilere uzunca baktı.
Beyaz patiği çıkarttı, baktı. Sonra içindeki kağıdı sesli okudu;
"Baba oluyorsun.."
Bana baktı. Çok sessizdi. Bu sessizliği normalmiydi bilmiyorum. 15-20 saniye kadar bir bana bir kutunun içindeki yazıya baktı. Sesi titriyordu resmen;
"Şaka değil bu, gerçek yani... ba..baba oluyorum.. hamilesin.."
Birden ağlarken gülmeye başladım.
"Baba oluyorsun.. hamileyim.."
Elindeki kutuyu bırakıp, belimden sıkıca tuttu kaldırdı döndürmeye başladı. Evin içinde bağırıyordu.
"Baba oluyorum..."
Ev onun sesi ile inliyordu. Beni iyice gülme tutmuştu.
"Sevgilimm dur midem bulanıyor bak."
Hemen durdu beni indirdi. Ellerini yanaklarıma koydu.
"Durdum durdum iyiyim sadece deli gibi mutluyumm."
O da ağlamaya başladı. Bu kadar tepki vermesini beklemiyordum. Evin içinde deli gibi bağırıyordu sadece..
Ellerini karnıma koydu.
"Burada yani bebeğimiz.."
Kafa salladım.
"Yok aşkım orda değil.. (gülerek devam ettim.) Orada işte.."
İlk önce beni öpmeye başladı, sonra karnımı öpmeye başladı. Durdu.
"Güzelim sen ayakta durma otur şuraya.."
Beni oturttu. Arkama yastık koyuyordu kendince bir şeyler yapıyordu. Çok panikti. Ben gülmekten konuşamıyordum.
Ellerimi onun yanaklarına koydum. Gözüme bakmasını sağladım.
"Aşkım, bebeğim bana bak bir sakin ol. Bak iyiyim oturdum ben sakin ol."
Kafa salladı.
"Sen nasıl öğrendin ne zaman doktora gittin, bana niye demedin?"
"Bende bugün tesadüfen öğrendim. Sen doktorum ile konuşmuşsun o da benim haberim yokken aile doktorumuza aramış test istemiş. Bende duyunca şaşırdım inanamadım. Kimseye de diyemedim. Ne yapacağımı bilemedim."
Bir anda durdu.
"Kalk hadi doktora gidiyoruz, her şeyi öğreniyoruz."
Elinden tuttum.
"Sabah zaten gideceğiz akşam akşam nereye gidelim?"
"İstersen gece yarısı olsun, hemen gidiyoruz."
Beni kucağına aldı arabaya götürdü. Gerçekten deli bu adam. Yolda sürekli beni öpüyordu. Elini bir an bile karımın üstünden çekmedi. Sevincinden ne yapacağını şaşırdı.
Bunu öğrenmesi bile bu kadar mutlu ettiyse, bebeğimiz doğarsa ne yapar bilmiyorum..
Beğendiniz mi?
Beğendiğiniz bölüm neresiydi?
Yorumlarınızı bekliyorum...
Oy verirseniz sevinirim 💚💛