*A/N: HAPPY 100,000 plus reads! I'm so happy like a happy birthday. Chos! XD Bwahaha thank you so much. >:D<
Please watch the video located at the right. Second trailer yan ng I'm in love with a heartthrob. Thanks.
Vote and comment. <3
-------------------------
Kath's POV
Walang mangyayari kung magmumukmok ako at iiyak nalang mag damag. Kailangan mas maging masayahin ako. Ayoko ng mag alala yung ibang tao sakin, ayoko naring kaawaan nila ko. Siguro unti unti rin naman darating yung panahon na matatanggap ko na rin lahat. Hindi ko nga lang alam kung kailan o kung darating pa yung araw na yun. Pero pano ko malalaman, kung hindi ko susubukan diba?
Nag handa na ko at pumasok na sa office. Pag dating ko dun, naabutan ko na para silang naka haste lahat dahil ang bibilis nilang kumilos. Anyare? Anong meron? Busy mode: On talaga ang peg? Edi nag busy busyihan narin ako para in. XD
Pumunta na ko sa bagong desk ko at nag handa na ng coffee para sa "sir" ko. Yes! Hindi ko na siya tatawaging Daniel or DJ kahit kelan. "Sir" na itatawag ko sakanya para mas mabilis akong makapag move on. Kawawa naman yung mga mata ko no, naghihingalo na. Nadedehydrate na ko kakaiyak. -___-
After ko mag timpla ng coffee, pumasok na ko sa office ng 'boss' ko. Nakita ko na nakaharap siya sa laptop niya at stress na stress sa mga trabaho sa desk niya. Nung mapansin niya ko, umangat siya tapos nagulat sa bigla bigla kong pag dating.
Pinilit kong ngumiti ng sobrang laki at buong sigla akong bumati sakanya. "Good Morning sir. Ito na po yung coffee nyo." tapos lumapit ako at nilapag yung coffee sa lamesa niya. Tumingin naman siya sakin na may halong pagtataka.
"Thank you.." tapos bumuntong hininga siya. "Kath.. Okay ka lang--" hindi ko na pinatapos yung sasabihin niya at nag salita nako agad.
"Welcome sir. And please call me Ms. Bernardo. Is there anything else I can do for you?"
"Ah? N-none. T-hank you." Tatalikod na sana ko ng bigla niya kong tawagin ulit.
"Kath! I mean, Ms. Bernardo, I hope you are okay." Anak ng patola! Wala ba siyang balak tantanan yung pagsasabi ng i hope you are okay na yan? Kasi hindi ako okay eh. Kung alam mo lang, hindi ako okay kasi sobrang sakit parin.
Humarap ulit ako sakanya tapos nilipat ko yung tingin ko sa sahig. Ayoko siyang tignan sa mata dahil baka maiyak lang ulit ako.
"Sir. Wag na po sana nating pag usapan ulit yun. Wag narin nating banggitin. Diba ikaw narin nag sabi, let's not make this difficult for the two of us? So ayun po yung gusto kong gawin. Simula ngayon, kalimutan na natin lahat ng nangyari dati. We've been happy before right? Then let's make the past as a beautiful memory instead of a painful one. Let's put it all in the past. Baka pag ganun, makalimutan natin lahat. Sorry, I mean, baka ako lang yung dapat kumalimot. Kasi matagal mo na nga pala kong nakalimutan." then pinilit kong ngumiti sakanya.
"Now, if you'll excuse me sir." lumabas na ko ng office niya ng dahil sa pag nag tagal pa ko dun, baka maiyak lang ako. Baka hindi ko na naman mapigilan yung sarili ko. T__T
Bumalik na ko sa desk ko at nakita ko dun si Annie na halatang inaantay ako.
"Kaaaath!"
"Annieee!"
Tapos lumapit siya sakin at niyakap ako. "Okay ka na ba? Okay na ba kayo nung boss natin? Naku! Ang pogi pogi! Siya pala si Daniel Padilla na sikat na sikat na artista dati. Tapos ang sungit pala!"
"Hindi naman. Kasalanan ko rin naman yun, pero wag mo na yun isipin. Okay na naman kami."
"Good! Buti naman kung ganun. Tsaka nga pala, nag paplano yung officemates natin na mag welcome party para sa bagong boss natin. Wag kang mag-alala. Dyan lang sa bar na malapit sa office natin! Wag kang mawawala ah, Jusko ka! Minsan nalang tayo gumimik."
"Eh? Pag iisipan ko."
"Wala ng pag iisipan pa, gorabels na tayo! Pleasseee?" tapos parang nag twinkle pa yung mata ni Annie. Ano pa nga bang magagawa ko?
"Okay fine. Sige! Go!'
"Yeess!! Sige. Sabay na tayo pumunta dun ha. 6 pm pa naman start eh!"
Hay. Kung alam mo lang Annie kung anong pinagdadaanan ko, malamang ikaw pa yung maghanda ng resignation letter ko. Hindi ko na nga alam kung san ko pa nahuhugot tong lakas ng loob ko eh. Nakukuha ko pa ngang pilitin yung sarili kong ngumiti sa harap nya eh. Tignan mo nga ako, kahit gano kasakit, andito parin ako at walang balak umalis. May award ba sa wattpad para sa pinaka tangang character? kasi pwedeng pwede ako dun eh. -__-
..
...
........
.............
................
.......................
"CJ, wag mo nakong sunduin mamaya. May party kasi kaming pupuntahan nila Annie."
"Anong party?"
"Welcome party para kay DJ. Este, sa boss namin."
"Kath? Are you out of your mind? Seryoso ka ba? Ilang beses na ba nating napag usapan to diba?"
"CJ, wag ka ng magalit sakin. Maniwala ka man o hindi, unti unti nakong nag momove on! Promise. sinusubukan ko na lahat para makalimot. Wag ka mag alala, okay talaga ko. Amazona nga ako diba?"
Narinig kong huminga siya ng malalim. "Okay then. It's what you want. I'll see you tomorrow. Please take care of yourself."
"I will. Thank you! Bye." tapos binaba ko na yung tawag. Nag punta ko sa bathroom at nag ayos ng sarili para sa party. Nag make up lang ng konti, tapos nag ayos ng buhok. Tinignan ko yung sarili ko sa salamin. Kath, kaya mo yan. Malakas kang babae. Kayang kaya mo yan!
Lumabas na ko ng CR, then nakasalubong ko si Annie.
"Taralets teh! Let's get ready to partey!!!"
..
......
............
Pumunta na kami sa bar na malapit lang sa company. Kami kami lang yung tao dahil pinareserve na nila yung place. Andun si Daniel at naka upo sa sulok. May emcee sa gitna. Yung baklang kikay na ka officemate namin.
"Okay! Since andito na yung boss natin, kailangan mag get to know each other tayo lahat. Let us invite our CEO here in front, Mr. Padilla?" tapos pumunta si DJ sa harap at umupo dun sa isang upuan. May dalawang upuan kasi sa harap and may table sa gitna na may nakalagay na dalawang white boards.
"Next naman, tawagin natin ang kanang kamay ng boss natin. Walang iba kundi ang sexy tary nya, Kath!!" tapos kumembot kembot pa si Bakla. Teka? Bakit ako? =___=
Tinulak tulak ako ni Annie hangga't sa mapunta na ko sa gitna. Dapat sigurong ikwento ko na kay Annie to para naiintindihan nya na ko. Wala na kong nagawa kundi umupo nalang sa isa pang bakanteng upuan. Inabot sakin ni bakla yung isang white board na maliit. Tapos inabot niya rin kay DJ yung isa.
"Okay, ganito yan. Mag huhulaan tayo. Parang pinoy henyo kung baga! Tignan natin kung gano kayo magka parehas. Diba kailangan sa work, super magka kilala tayo? Para mas okay ang working partnership. Kaya natin ginagawa to. Ang rule, Hindi nyo dapat makita yung sinusulat ng isa't isa. Naiintindihan nyo? Tignan natin kung may mga similarities kayo. Okay, First, isulat nyo yung favorite food nyo! 1.. 2.. 3.. GO!"
Ano ba to? Bakit ba ko napasama dito? -___-
Sinulat ko nalang sa board na alimango at adobo since ayun naman talaga favorite ko.
"KRIINNNGG! Okay, raise your boards!"
Pag angat namin parehas, nagulat kami kasi parehong pareho yung naka sulat. 'Alimango at adobo' what the heck!! sige! makaka move on ako sa pinag gagawa ng baklang to!
"OMG! Sobrang parehas na parehas ha! Okay, eto mukhang malabo na kayong magkaka parehas dito. Next naman, write nyo yung favorite song nyo. GO!!"
Sinulat ko dun, terrified.
"RAISE YOUR BOARDS!!" Nagulat ako kasi terrified din yung sagot niya. Teka, nababasa nya ba utak ko? Tinignan ko siya at nakita kong nagulat din yung expression niya. =__=
"OMG! Ano to?! Soulmates? Malala na itech! Okay, next naman na game natin bilang parehas na parehas kayo, maghuhulaan naman tayo kung ano yung characteristic ng isa't isa. Sir Daniel, huhulaan nyo po yung characteristic ni Kath. isusulat nyo po dyan kung ano sa tingin nyo yung isusulat ni Kath. Ikaw naman Kath, sasagutin mo yung mga itatanong ko. Okay? First question, What is your greatest fear?!"
Sinulat ko dun, KULOG o THUNDER dahil takot talaga ko sa kidlat.
Nung itinaas na namin yung boards, nasagot ni Daniel yung kulog. Natatandaan niya pa? Naaalala niya pa kaya na tuwing kumukulog, nilalagyan nya ko ng headset sa tenga? T__T
"Teka nga, nagkaka basahan ba kayo ng utak!? Okay si Kath naman ang manghuhula. Sir Daniel, isulat nyo po dyan kung ano yung greatest fear nyo."
Sinulat ko sa board, ROLLER COASTER! Since putlang putla siya nun nung sumakay kami dun dati. Pag raise namin ng board, parehas yung sagot namin. Nagulat na lahat at nag simula ng mag bulungan at sumigaw ng 'yiieee' teka nga. Alam nyo bang kasal na yang jinojoke nyo?
"Teka nga, bakit parang kilala nyo isa't isa? May past ba kayo?" nagulat ako at bigla akong nabato sa kinauupuan ko ng marinig ko yun. Masasapak ko tong baklang to eh!
Biglang tumawa si bakla at nag peace sign samin. "Waahahaha! Peace! Joke lang!" binaba ko na yung board at tumayo. Dumiretso ako kay Annie na umiinom sa bar counter.
"Oh, hindi pa ata tapos yung game nyo dun ah?"
"Ayoko na." tapos humarap ako sa bartender, "3 glasses of Vodka please!"
"Huy teh, Okay ka lang?" tanong niya sakin na may pag aalala.
"Minsan lang uminom oh, pag bigyan mo na."
Uminom lang ako ng uminom buong gabi kasama si Annie. Kumanta din ako ng kumanta dun na parang sira. Para kahit isang gabi manlang, makalimutan ko lahat ng sakit. Daniel, Kaya ba kitang kalimutan? Kaya ko bang kalimutan lahat ng yun? Sana alam mong sobrang sakit parin. Na nakikita kita, pero hindi kita mayakap. Na kasama kita, pero hindi ko masabi kung gano parin kita kamahal. Kahit ata anong gawin ko, araw araw lang akong nasasaktan. Ang sarap iuntog ng sarili ko para matauhan. Sana magka amnesia nalang ako para makalimutan ko na lahat. Para hindi ko na maalala lahat ng sakit.
----------------
Daniel's POV
Uwian na at nakita ko si Kath at Annie na naka idlip na sa bar counter. Tinutulungan sila ni Arron, pero hindi niya mabuhat yung dalawa. Lumapit ako sakanila para tumulong.
"Daniel, este, sir. lasing na lasing yung dalawa eh. Naparami ata ng inom."
"Wag mo nakong tawaging sir pag wala namang nakakarinig."
"Grabe, ang dami ng nag bago. Biruin mo yun, ang liit ng mundo, boss na kita ngayon!"
"Hahatid ko na si Kath sakanila. Alam mo ba kung san siya nakatira ngayon?"
Nakita kong nagulat si Arron. "DJ, hindi ata magandang idea yan. Ako na. Kaya ko na."
"Hatid mo si Annie sakanila, hahatid ko si Kath. Arron, kahit dun manlang makagawa ako ng mabuti sakanya pag tapos ng lahat ng nangyari."
Tumango naman siya at kumuha ng papel at sinulat yung address ni Kath.
"Akala ko nung unang makita ko kayo ni Kath, kahit anong mangyari hindi na kayo mag hihiwalay. Nakita ko kung gano niyo kamahal yung isa't isa nun. Hindi ko alam kung anong nangyari sayo o sainyo, pero isa lang gusto ko mangyari ngayon. Yung makita si Kath na masaya ulit."
Binuhat niya na si Annie at binuhat ko rin si Kath papunta sa sasakyan ko. Sa condo na pala siya nakatira ngayon. Naaalala ko dati nung hinahatid ko pa siya sa apartment niya. Tinignan ko si Kath habang natutulog sa passenger seat. Sobrang dami ng nag bago sa itsura nya. Hindi na siya yung Kath na flatscreen dati, medyo nagkalaman na siya. Gumanda siya lalo dahil natuto narin siyang mag ayos. Medyo nakaka inis lang kasi nag susuot na siya ng maikli. Pero ano nga bang karapatan ko pang pag sabihan siya?
Pag tapos ng lahat ng nagawa ko sakanya, wala nakong kahit anong karapatan sakanya. Sobrang dami kong kasalanan sakanya, ilang beses ko siyang nasaktan. Ilang beses ko na siyang pinaiyak.
Nang makarating kami sa condo niya, binuhat ko siya hanggang sa kwarto niya. Nahanap ko naman yung susi sa bag niya kaya ko nabukasan yung pinto. Inihiga ko siya sa kama niya at kumuha ako ng lampin at nilubog ko sa maligamgam na tubig. Pinunasan ko yung mukha niya at yung mga braso niya. Maya maya gumalaw siya at nag salita.
"Daniel.. Bakit mo nagawa sakin to? kung alam mo lang, ang sakit sakit na. Sobrang sakit na. please, bumalik kana sakin." tapos may luhang pumapatak sa mga mata niya.
"Daniel, pagod na pagod na ko." tapos nagpatuloy lang siyang umiyak habang nakapikit. "Pagod na pagod na kong masaktan."
Tinitigan ko lang siya ng matagal. Kahit ang dami niya ng pinag bago sa itsura, nakikita ko na siya parin yung 17 years old na Kath na kilala ko. Kath, I'm sorry. Pagka tapos ng lahat ng nagawa ko sayo, I don't think I still deserve you. Sorry sa lahat ng nagawa ko. At sa tingin ko, kahit ilang beses akong manghingi ng tawad sayo, hindi parin yun magiging sapat para sa lahat ng nagawa ko sayo. Para sa lahat ng sakit na nararamdaman mo.
Nung nasa Amerika ko noon, araw araw ako bumibisita kay lolo sa hospital. Nagkaka sakit narin si mama ng dahil sa sobrang pag aalala kay lolo. Yung lahat ng naipon ko sa pag aartista ko sa Pilipinas, binigay ko kay ate para makapag patuloy siya ng pag aaral. Hindi biro yung tuition fee ng college sa Amerika kaya huminto na muna ko. Nag hanap ako ng mapagtatrabahuan para makatulong ako sakanila. Kahit anong trabaho pinasok ko. Hindi ako sanay sa mga gawain kaya nahirapan akong mag adjust. Pumasok narin ako sa pagka car racing, at madalas napapa away ako ng dahil dun. Hindi ko kinkwento kay Kath dahil alam kong mag aalala siya sakin. Naranasan kong mapa away at mabugbog nun. Nung nahuli kami nun ng mga police, sinundo ako nila mama sa police station at kasama niya yung kaibigan niya.
Siya si Tita Edith.Pinag aral niya ko at tinulungan niya kaming ibangon ulit yung kompanya. Nakilala ko si Katherine, anak nung kaibigan ni mama. Lapit ako ng lapit sakanya at paulit ulit kong tinatawag yung pangalan niya dahil halos magkapangalan sila ni Kath. Para kahit dun manlang, mabawasan yung pagka miss ko kay Kath. Pero iba si Katherine, mahinhin siya at parating walang kibo. Sakitin din siya at mahina. Sabay kaming pumasok sa college at tinulungan ko siyang makisalamuha sa mga tao. Unti unti siyang nag bago at napalapit sakin. Mula sa babaeng halos hindi nag sasalita, hangga't sa babaeng palangiti. Araw araw kong kinikwento kay Katherine si Kath. Pinapakita ko sakanya yung mga pictures ni Kath. Malaki yung pinag bago niya at naging masayahin siya simula nung naging magkaibigan kami. Nakiusap sakin yung mama ni Katherine na wag ko siyang iwan dahil kailangan nya ko.
Walang araw na hindi ko namimiss si Kath nun. Na minsan kahit kalalaki kong tao, umiiyak nalang akong mag isa. Kaya napag isipan kong bumalik sa Pilipinas para kay Kath dahil sa sobrang pagka miss ko sakanya. Tinanggap naman yun ni Katherine at hinayaan niya kong umalis. Pero nung paalis na ko, sumuka siya ng dugo at inatake siya ng sakit niya. Hindi kinaya ng konsensya kong umalis, kaya hindi ko na ginawa. Nag aaral, nagtatrabaho, nag iisip ng tungkol sa kompanya, sobrang daming problema, sabay sabay ko yun naranasan. Hangga't sa nawalan na ko ng oras para kay Kath. Hanggang sa naputol na lahat ng communication ko sa Pilipinas.
Hindi naman sa pinili ko si Katherine, pero alam kong kailangan niya ko. Masakit man aminin, pero napamahal narin siya sakin. Kaya patawarin mo ko Kath. Alam kong malakas ka, alam kong kakayanin mo to, kasi si Katherine, hindi. Patawarin mo ko na, hindi ko na matutupad lahat ng mga pangarap natin, pero pwede mo parin namang tuparin lahat ng yun eh, kasama si CJ.
Pag tapos kong punasan si Kath, sinarado ko na yung pinto at lumabas na ng condo niya. Tinawagan ko agad si Jade, yung may hawak ng lahat ng files ng mga nagtatrabaho sa kompanya.
"Hello, Mr. Padilla?"
"Ahm, I'm sorry Jade. I know it's kind of late but I want you to send the background files of my secretary. Ms. Kath Bernardo. Everything about her. Okay? Please keep this confidential and don't let anyone know."
"Copy sir. I'll email it for about half an hour."
"Thank you."
LATERS
---------------
*A/N: Okay medyo mahaba na tong update ha. Nafflood na yung news feed ko na puro UD ang comment. Sorry, medyo busy talaga sa school works. But atleast I'm trying. XD
Lovelots,
Glimpseofsmile. <3