Kabanata 42
Confirmed
I watched as he lowered his gaze and I almost stop breathing when I met his darkening eyes. The wrathful expression on his face made the tip of my fingers trembled. I think that he might going ballistic any time. Maybe being here was an outrageous thing to do?
This ain't good.
Minutes ago, I just found out that I am pregnant and now, Lordcan just found me.
Paano niya ako nahanap?
I shifted my gaze outside of the hotel room where Calla is and she was boringly watching us.
Muli akong tumingin kay Lordcan at napalunok nang dahil sa paraan ng pagtingin niya sa akin. Hindi katulad ng tingin niya kay Calla kagabi na parang nabunutan siya ng tinik nang nakita niyang buhay pa si Calla.
Parang ang unfair niya naman.
Sa tuwing nakikita niya ako ay parang palagi nalang siyang nagtitimpi at mukha pa'ng galit.
This is driving me crazy. I don't compare myself to anyone before. What happened to me? Bakit parang nag-iba ang mindset ko?
I took one step back in the bathroom and gripped the doorknob before closing the door shut. I heard a click as I secured it by turning the doorknob's lock.
Hindi niya ako napigilan dahil nakatitig lang siya sa akin at 'di namalayan ang paggalaw ko.
"Khione!" oh?
"Who are you?" umakto akong 'di siya kilala. Nakakatampo lang kasi, I'm insecure because of Calla.
I've never felt this before. I was humble and confident. Why do I have this kind of feeling towards Calla?
Maghihintay nalang ako na dumating si Trev at magpapabili ako ng sardinas para sa umagahan ko.
I don't want to be with Lordcan if he's with someone else.
"Khione! I command you to open the fucking door!" galit na naman siya at pinagtaasan na ako ng boses.
Gusto kong umiyak dahil hindi naman gano'n ang sinasabi niya dati. Command? Sinasabihan niya rin ba si Calla ng ganyan? Tapos nagmura pa siya, naalala ko noon na nagmumura pa siya pero nang nagtagal ay 'di na siya masyadong nagmumura kapag ako ang kausap niya.
Nag-iba na ba si Lordcan?
Dahil ba kay Calla?
Pero sabi niya ay mamahalin niya pa ako 'di ba? Kaya pinigilan niya akong umalis?
"No! Hindi kita kilala, Lor—basta! 'Di kita kilala! Umalis ka na! Isama mo ang babaeng kahalikan mo kagabi!" marahas kong tinapunan ng tingin ang nakasarang pinto ng banyo bago humarap sa salamin dito.
Namumula na ang mga pisngi ko at kumikislap ang mga mata sa matinding galit at lungkot pero pinipigilan ko ang mga luhang tumulo.
I cried earlier because of the unexpected baby. I don't want to cry because of his or her asshole father.
Masasabi ko bang walang kuwentang ama si Lordcan gayong 'di niya naman alam na magiging ama na siya?
My gaze dropped on my flat stomach, I caressed it dahilan kung bakit napapikit ako at dinama ang sariling katawan.
Bukas na bukas ay magpapacheck up ako sa doctor. An ob-gyn.
I want to be sure of this. I want to confirm it.
"Open the door, now." his thunderous deep voice turned stern and authoritative.
I shook my head while staring at my reflection in the mirror. Na parang makikita niya ako kahit hindi naman.
If I'd open the door, ibabalik niya lang ako sa mansyon at isasama niya pa si Calla. Mas lalo lang akong masasaktan at baka may makakasama pa 'yon sa kalagayan ng baby kung totoo nga'ng buntis ako.
I have met an acquaintance before and she was pregnant, model din katulad ko. Ang kuwento niya sa akin ay tatlong days niya lang nalaman na buntis siya kahit 'di pa siya nagsusuka o nahihilo na senyales na ang isang babae ay buntis. She noticed the changes of her body and even the way she think. After three weeks ay nagsusuka na siya at madalas na nahihilo.
Is it possible that what happened to her would happen to me in the near future?
"Khione..."
Napanguso ako nang 'di niya ako tinawag sa mas malambot na boses. His voice was rough and firm.
Mas lalo akong nagmatigas.
Nasaan na ba kasi si Trevino? Ang sabi niya ay babalikan niya ako rito pagdating ng umaga?
"Babi... Let's just give her some time. Maybe she needs space. Let's go, please? I need to rest."
Napasimangot ako nang narinig ko ang malumanay na boses ni Calla mula sa labas ng banyo. Baka ay pumasok na siya.
Babi...
Babi?
Ang pangit ng endearment nila.
As good as she can be. Bakit ba nakikisali siya sa usapan ng may usapan?
"Are you really that tired?" I can hear the sincerity of Lordcan's softening deep voice.
"Yes..." walang pinagkaiba ang boses ni Calla sa boses niya kanina. Malumanay pa rin.
Napapikit ako nang narinig ko ulit ang boses ni Lordcan.
"Okay. Let's go."
He gave up on me?
That easy?
Noon ay sisirain niya pa ang pinto upang makapasok at pakainin ako. Ngayon ay narinig niya lang ang pagod sa boses ni Calla, wala na, aalis na siya.
Mukhang wala lang talaga ako para sa kaniya ngayon.
I am what? A trash when he found a gold.
Siguro ay ayos na rin 'to. Aalis ako at aalagan ko muna ang sarili ko para sa baby. I don't want to be stressed-out.
I heard the sounds of footsteps from the outside, walking out of the room.
Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko nang nakaramdam ng paninikip ng dibdib ko.
He left me. Binabalewala niya na ako.
Ilang minuto ang lumipas at nanatili ako sa loob ng banyo habang namumula pa rin ang mga mata. Nakarinig ako ng pagbukas ng pinto sa labas ng banyo, may bagong dating.
"Khione?"
And I was expecting Lordcan to come back pero ibang boses ang narinig ko.
I decided to finally get out of my comfort zone and face Trevino outside.
"Trev!" sinalubong ko si Trevino na inaayos ang dala niyang brown paper bag sa ibabaw ng mesa. "Ano 'yan?" lumapit ako sa kinaroroonan niya upang makita kung ano ang nasa loob ng dala niya.
Food.
But there's no sardines.
"Where's my sardines?" hinalungkat ko ang laman ng brown paper bag at nang wala na akong nahawakan sa loob ay bumaling ako kay Trevino.
He removed his shirt while I'm facing his strong muscled back. I saw how his muscle flexed whenever he move. Nagbihis siya ng panibagong damit bago niya ako hinarap.
"Canned foods aren't healthy," he sat on the bed and ran his fingers through his shoulder length hair repeatedly.
My eyebrows raised and I held up the food that he bought. "Are you saying that fast foods are healthy?"
Yes. Fast food ang binili niyang breakfast.
Kung kanina ay sinusuklay niya ang kaniyang buhok gamit ang mga daliri, ngayon naman ay halos sabunutan niya na ang kaniyang buhok dahil siguro sa sumasakit na naman yata ang ulo niya.
"Kumain ka nalang kasi." bakas sa boses niya ang inis.
"Ayaw! Gusto ko ng sardinas!" giit ko at umupo sa isang upuan malapit sa mesa.
"Tangina, 'pag ako napuno sayo, ibabalik na talaga kita kay Lord!" pananakot niya na 'di naman umepekto sa akin.
I know that he wanted me to be with him. He wanted to keep me.
Napangiti ako nang nakita ang inis sa mukha niya. Nakakatuwa siyang tignan sa tuwing naiinis siya.
"Sige na, Trev! Bilhan mo ako ng sardinas!"
Ilang minuto rin ang lumipas bago ko siya tuluyang napapayag. Sobrang gulo ng shoulder length niyang buhok nang dahil sa pagsabunot at kamot niya nito.
He opened the door but he didn't step out. He just stood there like a statue. Napagpasyahan kong tumayo at lumapit sa kanya. Sinilip ko mula sa likuran ni Trevino kung sino man ang nasa labas.
My eyes widened when I saw Lordcan with a stoic expression on his face.
Mabilis akong nagtago sa likuran ni Trevino nang bumaba ang nakakatakot niyang mga mata sa akin.
"Anong kailangan mo?"
"'Yong jowa ko nasa'yo."
Napalunok ako nang dahil sa huling narinig ko na siyang sinabi ni Lordcan. Baka ay nakauwi na sila sa mansyon kanina at nakita niya 'yong matanda sa silid ko?
Lumingon sa akin si Trev na parang nagtatanong nang dahil sa sinabi ni Lordcan kaya wala sa sariling nagkibit balikat ako.
"Come outside, Khione," the firmness of Lordcan's rough voice made me wanna cry.
Bakit ba ganito ang pakikitungo niya sa akin habang kay Calla ay sobrang mahinahon siya?
"N-No," napahawak ako sa laylayan ng damit ni Trev at pinaglaruan iyon gamit ang mga daliri ko upang mawala ang kaba na dumadagundong sa dibdib ko.
"You heard her, Lord," saglit pa akong nilingon ni Trev na parang gustong malaman kung ano ang ginagawa ko sa laylayan ng damit niya.
He turned his head back to Lordcan with a smirk of victory flashing on his face.
"Khione," sambit niya sa pangalan ko na parang isang babala 'yon na kapag 'di ako lumabas ngayon din ay baka siya pa ang kumaladkad sa akin palabas.
"Trev, sasama nalang ako sa'yo. Tara na, bili na tayo ng sardinas. Gutom na ako," instead of responding to Lordcan, I chose to ignore him.
Anong ginagawa niya rito? 'Di ba ay mas importante naman si Calla kesa sa akin? Mas mahalaga si Calla kesa sa'kin. Ba't ko pa ipagpipilitan ang sarili ko sa kanya?
I tried to catch a glimpse of Lordcan over Trevino's shoulder. He stepped backwards, giving us the way but the darkness in his eyes looked different.
Tignan mo nga naman.
Hanggang doon nalang ba ang kaya niya? Talaga bang 'di niya man lang ako pipilitin na sumama sa kanya?
Naunang naglakad si Trevino palabas kaya mabilis din akong sumunod ngunit 'di ko natuloy ang pagsunod kay Trevino nang mabilis akong hinila ng isang malakas na kamay mula sa mg braso ko.
I don't need to look who the hell just dragged me away from Trevino.
Isang pinto sa kabila ng hotel room ni Trev ay binuksan ni Lordcan at marahas akong tinulak papasok doon. He followed in.
"Ano ba?!"
Nakita ko si Trevino sa labas na akmang susunod ngunit mabilis na sinara ni Lordcan ang pinto upang 'di siya makapasok.
He just slammed the door shut in front of Trevino's face and I heard a groan outside.
Siguro natamaan ang matangos niyang ilong sa pinto?
Marahas na bumaling ako kay Lordcan na ngayon ay mas marahas pang nakatingin sa akin.
"What do you want? Aren't you contented of having Calla?" I straightforwardly said and gazed around the room trying to avoid his perilous eyes.
Katulad ng silid ni Trevino ay marangya rin ang hotel room na 'to. Imported classy furnitures, heavy curtains, a terrace outside, comfy bed but the uncomfortable atmosphere in the whole room was suffocating me.
I shifted my gaze back to Lordcan, I found his eyes with its dark orbs focusing on me.
"She's not mine—"
"Hindi sa'yo? Kaya pala hinayaan mo lang siyang halikan ka? Kaya pala parang naging sunod-sunuran ka na niya? Kaya pala ang ganda ng pakikitungo mo sa kanya? Ah kaya pala." I let out a sarcastic laugh that I have ever imagine. I don't want to hear anything from him because I know that it was just all a lie.
"You don't know what you're saying." I can feel that he's trying to restrain and calm himself.
I measured every words that's coming out from his sinful mouth.
Lagi nalang ba siyang magtitimpi sa akin? Wala naman akong ibang ginawa kung 'di ang protektahan ng sarili ko because protecting myself was protecting my baby.
Kung noon ay padalos-dalos lang ako sa kung saan ako pupunta o kung ano ang gagawin ko, ngayon ay kailangan ko ng pag-isipan ng lahat ng galaw ko.
Ngayon ay mali siya. Alam na alam ko kung ano ang mga pinagsasasabi ko.
"I do know what I'm saying! This thing between us is a complete shit of nonsense!"
"Watch your words, lady."
And now he's calling me a lady?
"Oh yeah, I wonder how does it feel to be in Calla's life? She's perfect, isn't she? Angelic looks, innocent eyes, soft voice and good manners maybe? How I wish to be like her—"
"You're not saying that," he cut me from talking with an annoyed expression on his face.
"I beg your pardon?" sarcasm covered the tone of my voice.
Kahit noon ay ang hirap niyang intindihin. Mababaliw ako 'pag susubukan ko siyang intindihin. Tinanong ko siya noon na paano nalang kung buhay pa si Calla?
He would love her.
Now that Calla's here? I won't blame him if he'll love her. Siguro ay may pagkukulang siya kay Calla and he wanted to fill it up.
But how about me and my baby? Yes, I wasn't sure of this baby but I can already feel it.
I'm going to be a mother soon.
Ilang beses ko na bang sinubukang makawala sa kanya? Maraming beses na. Paulit-ulit nalang, nakakasakit na rin.
Hindi naman nakakapagod ang magmahal pero bakit nakakapanghina ang masaktan?
Sandali kaming nagtitigan dalawa. Umiling ako nang wala na siyang sinabi.
I was about to walked past him but I was caught off guard when he pulled me close to him and he cupped my face as he claimed my lips.
I can't believe this.
He deepened the kiss but I didn't let him go deeper so I pushed his broad chest and took a step back.
Nabitiwan niya nga ako pero mabilis naman siyang humakbang palapit sa akin upang halikan ulit ako.
'Di natuloy ang paghalik niya sa akin nang isang sampal ang nakuha niya mula mismo sa mga nanginginig kong palad.
Natigilan siya habang nakatagilid pa rin ang mukha niya dahil sa ginawa kong pagsampal sa kanya.
"S-Sumosumbra ka na, Lordcan," my lips trembled at nararamdaman ko na naman na parang may bumabara sa lalamunan ko. "Paano mo ako nagawang halikan kung nagpapahalik ka sa iba?"
Sa halip na sagutin ako ay binaligtad niya pa ang sitwasyon.
Dahan-dahang gumalaw ang ulo niya hanggang sa tuluyan na itong nakaharap ulit sa akin.
"Bakit kasama mo si Trevino sa iisang kuwarto?" 'yong boses niya ay parang wala siyang paki sa kung anong nangyari sa kanila ni Calla kagabi at kaninang umaga. Parang ang tumatak lang sa isip niya ay ang nakita akong kasama so Trevino sa iisang hotel room.
Inisip niya pa talaga ang tungkol kay Trevino?
I looked up at the ceiling to prevent my eyes from watering. Muli akong bumaling kay Lordcan at bumuntong hininga upang pakalmahin ang sarili ko.
"Gusto mo ba talagang malaman? Magsisinungaling ako," I smiled even how painful the situation is.
"I want the truth, Khione."
"So do I."
Pareho lang pala kaming gustong malaman ang katotohanan. Pinapahirapan lang namin ang mga sarili namin sa paraan ng pagtatago ng sekreto at ang pagsisinungaling.
Nabalot kami ng katahimikan ng ilang minuto pero 'di ko naman napigilan ang sarili ko kung 'di ang magsalita.
"Sana ay pinatay mo nalang ako, 'yon naman talaga ang gusto mong mangyari 'di ba?" hindi ko na alam kung ano ang mga pinagsasasabi ko ngayon. Masyado na akong naging emosyonal.
Paano nalang kung papatayin niya ako ngayon? Posible 'yon at baka ay kasalanan ko pa kung bakit nawalan ng pag-asang mabuhay ang anak ko.
Noon ay sinusuyo niya naman ako. Ngayon ay iba na ang sinusuyo niya.
"Malinaw na walang namamagitan sa atin, Lordcan—" kahit meron naman talaga pero pilit kong tinatago 'yon.
"Sinadya kong 'di gumamit ng proteksyon sa tuwing may mangyayari sa atin, Khione, pero tangina lang kasi hanggang ngayon ay 'di pa rin kita magawang mabuntis," pagputol niya sa sasabihin ko. Parang 'di niya na napigilan ang sarili niya at tuluyan niya ng nasabi ang kung anuman ang iniisip niya.
Nagulat ako do'n na halos kulang nalang ay mahuhulog 'yong mga eyeballs ko sa marbled floor ng hotel room.
Hindi ko naman naisip ang tungkol do'n sa tuwing may mangyayari sa amin. Isa lang kasi ang nasa isip ko. Ang maipasok niya na agad.
Kaya naman pala?
Sinadya niya 'to? Kasalanan niya 'to?
'Di siya nagtagumpay na buntisin ako noong may nangyari sa amin noon. Una at pangalawa, 'yong pangatlo lang yata ang napabilis na paglangoy ng sperm niya.
Ang sarap niyang sampalin ulit.
Ano ba talaga ang gusto niyang mangyari? Ba't kailangang mabuntis pa ako? Para 'di ako makawala sa kanya? Siguro ay iniisip niya na ngayon na baka naman ay baog siya kaya 'di niya ako mabuntis?
"Amputa mo! Paano kung nabuntis mo nga ako?" umakto akong gulat at galit upang 'di niya mabasa kung ano ang nasa isip ko. "Ayokong lumaki ang baby ko na walang ama kung mangyayari ma'ng buntis ako!"
"Sige, magmura ka pa. Dudugo talaga 'yang labi mo 'pag hinalikan ko 'yan."
Nananakot na naman siya.
I need to be cautious with my words. Ayokong madulas ang dila ko at baka ay masabi ko pa sa kanya na buntis ako.
"Tangina mo po," nang dahil sa sinabi ko ay tinapunan niya ako ng masamang tingin. Parang warning muna. "Ano? Magalang na pagmumura kaya 'yon."
Bakit parang napapadalas na rin ang pagmumura ko? Nakakahawa talaga ang kasamaan ni Lordcan.
Bumaba ang tingin ko sa kanyang maskuladong braso na nagpapakita na naman ang mga ugat. I even caught a glimpse of his tattoo.
Salvamé
I am really curious of what's the history of his tattoo.
Saglit kaming natahimik dahil mukhang sobrang seryoso niya na talaga ngayon. Kanina pa lang ay seryoso na siya.
I turned my head to the side. Avoiding his humorless gaze on me.
"I want to breathe, Lordcan." I want to plead to him to let me leave and go wherever I want. Ang sakit naman kasing makita na sa tuwing kailangan ko siya ay mas uunahin niya pa si Calla.
"You can have all the air, Khione," his voice turned unexpectedly soft. I can feel the chill running down my spine.
'Yang ganyang boses niya lang naman ang hinahanap ko.
"But I'm drowning. There's no air whenever I'm with you, it makes me hard to breathe," hindi ko pa rin siya nagawang tignan. I don't want him to see that everything about him affected me.
Pero 'di ko inakala na sasagutij niya ako sa malumanay na boses kaya 'di ko na kinaya at tumingin na ako sa kanya.
"I'm drowning too, I can give you the only air that's left of me, so please. Hold on baby, we're gonna make it," mapupungay ang kanyang mga mata na nakatingin sa akin. He looked like he's pleading too. Nakikita ko pa rin sa paraan ng pagsasalita niya na parang may pinipigilan siya.
"What about Calla?"
"Just let me handle this, please."
"Ginagawa mo ba akong kabit, Lordcan?" bakas sa boses ko ang akusasyon. Parang ako naman kasi talaga ang walang karapatan dito.
Calla have it all.
But I was taken aback because of his answer.
"I'm making you my legal out of all the illegal things that I did."
Magpapaloko na naman ba ako? Paano ako makakasiguradong totoo ang sinasabi niya at hindi siya nagsisinungaling?
Malalaman ko lang 'yon kung mananatili ako sa tabi niya. Ang dami ko pang kailangang malaman.
Hangga't hindi pa ako nakakasiguradong buntis nga ako ay gusto kong manatili muna sa kanya. Gusto kong malaman ang tungkol sa underground world. May gustong kumidnap sa akin.
Malalagay sa panganib ang baby ko kung sakaling buntis nga ako.
But I need a confirmation.
Ayaw ko ng ipagpabukas pa ang check up. I want it now.
I forced to close my eyes and opened it. Agad na nagtama ang paningin namin ni Lordcan.
"Just give me a day. Babalik ako sa mansyon mamayang gabi."
That was my last words before I stormed out of the hotel room. 'Di ko na hinintay pa ang sagot niya. Nilagpasan ko si Trevino na naghihintay pa yata sa akin sa labas. Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy lang sa paglalakad hanggang sa nakalabas na ako ng building at namalayan ko nalang ang sarili kong nag-iisang naglalakad sa sidewalk.
Malayo na rin ang nalakad ko, saka ko pa napagtantong wala nga pala akong dalang pera.
Saan ako kukuha ng pera pambayad sa pagpapacheck up?
Biglang pumasok sa isip ko ang wallet na naiwan ko sa photoshoot.
Dumaan muna ako roon upang kunin ang wallet at nalamang tinago pala 'yon ng manager ko. Nagpapasalamat talaga ako na sobrang bait ng baklang 'yon.
I bought a brand new car, new clothes and shoes. Hindi ko alam kung ilan ang perang nasa loob ng credit cards ni Lordcan but I know na hindi naman ito mauubos ng gano'n kadali.
Napatitig ako sa kulay itim na wallet na nakalapag sa dashboard ngayon.
LC
I took out the pendant of the necklace that I'm wearing. 'Di pa rin ito nawala sa leeg ko.
Isa rin ito sa kailangan kong malaman.
I don't understand, Lordcan. He's so unpredictable and uncontrollable. Madalas galit tapos biglang maging—hindi ko alam.
Dumiretso ako sa isang private hospital. I even disguised myself upang 'di ako masundan ng mga tao ni Lordcan o kung sinuman. I'm wearing a very conservative clothes like a white turtle neck long sleeves shirt, dark fitted jeans, sneakers, sunglasses and a shoulder length black wig upang matago ang mahaba kong buhok.
Inasikaso agad ako ng doctor. Check ups like urine testing or blood test but I asked the doctor if we can do both to make sure. Sumang-ayon naman ang doctor na maisagawa ang blood test dahil nang sinabi ko na 'di ako dinatnan this month ay agad siyang tumango.
Naghintay ako ng ilang oras upang malaman kung ano ang kinalalabasan ng lahat. Kinakabahan na ako at pinagpapawisan na ang palad ko kahit air-conditioned naman ang buong opisina ng doctor.
Bumalik ang doctor galing sa laboratory siguro na may dala ng papel. Umupo siya sa kaniyang silya habang binabasa ang nasa papel at tumatango pa habang ngumingiti.
Happy mo doc a?
"Mrs—"
"Call me Ms. Fuego, please."
Mas lalo akong kinabahan nang dahil sa tinawag niya sa akin. Misis?
She nodded and flashed a kind smile. "Ms. Fuego, confirmed. You are one week pregnant—"
"What? Paano nangyari 'yon? Binaril ko ang sarili ko—" natigilan ako nang umangat ang isang kilay ng doktor. Mukhang baliw nga naman akong pakinggan na sabihing binaril ko ang sarili ko. I cleared my throat and smiled. "Uhm, doc? 'Di ba ay masama sa isang buntis ang turukan ng anaesthesia? May nangyari po kasi sa akin last four or five days I think kaya inoperahan ako upang makuha ang bala sa braso ko. They used anaesthesia and they even put dextrose in me which is not good during pregnancy because it may cause high blood sugar level—"
"Ms. Fuego, ang ipinapakita po sa result ay maayos ito, there's no such thing that can harm the baby. Maybe the doctor didn't really injected you an anaesthesia and about the dextrose, normal naman ang blood sugar mo," paliwanag ng doctor as she scanned the result again and again na ba ay may nabasa lang siyang mali.
Nakatulog ako nang dahil sa pagod at walang tulog noong inoperahan ako kaya 'di ko ramdam 'yong sakit pero bago ako natulog ay hinanda ng doctor 'yong injection? Baka naman ay 'di anaesthesia 'yon?
About sa dextrose naman ay naalala kong naubos lahat ng 'yon nang tinanggal ko 'yon sa kamay ko at naglibot sa buong hospital.
Iilang patak ng dextrose lang ang pumasok sa katawan ko.
I am one week pregnant? Positive.
Pero paano 'yong tumalon ako sa bintana ng mansyon?
Ang importante ay healthy ang baby.
Sobrang imposible naman kasi na malalaman ko agad in three days simula noong may nangyari sa amin ni Lordcan na buntis ako. Sa pagkakaalam ko ay nasa five to six days pa ang hihintayin before the sperm fertilizes the egg. Ibig sabihin ay pinagloloko lang yata ako ng babaeng buntis na nakilala ko noon.
Lordcan and I were doing those sexual activity since the day that he lied to me that I'm going to be a member of illegalhood if I'll give myself to him.
Maraming ibinilin sa akin ang doctor tungkol sa pregnancy symptoms na maaaring mararanasan ko sa ikatlong linggong pagbubuntis ko. It may be swollen breasts, slight bleeding or cramping, nausea, vomiting, fatigue, headaches, mood swings, food craving, constipation and more.
Paano ko maitatago ang lahat ng 'to kay Lordcan? Baka ay mahalata nila?
I paid the hospital bill at napagpasyahang bumalik na sa mansyon. I know the location of the mansion simula noong umalis ako at nagmaneho papunta sa photoshoot. Inayos ko muna ang sarili ko bago lumabas ng kotse, inalis ang wig at inayos ang buhok, bumili ako kanina ng pumps nang bumili ako ng mga damit na gagamitin ko to disguise myself kaya pinalitan ko 'yong suot kong sneakers ng pumps. 'Di pa naman delikado magsuot ng mga heels kasi one week pa naman ang baby.
Kailangan mas maganda akong tignan kesa sa Calla na 'yon. 'Di naman sa insecure ako pero parang gano'n na nga.
Agad nila akong pinapasok sa loob. Hindi ko na pinansin ang iba na napapatingin sa direksyon ko. The ground floor was busy at gano'n pa rin ang ganda ng chandelier.
Dumiretso ako sa loob ng silid ko sa second floor ngunit natigilan ako nang nakita ang isang babaeng prenteng nakaupo sa kama ko na parang pag-aari niya ito.
"This is trespassing," I rolled my eyes in annoyance because of the painful sight of her sitting pretty on my comfy bed.
"I owned this room before," her soft voice was like soothingly teasing me. She even gave me an innocent smile.
"Well, it's mine now. Shoo, I want to rest and if you don't have room to sleep in this mansion then you should sleep outside, lay down on the cold marbled floor and freeze to death. Great idea, right?"
Natahimik siya nang dahil sa sinabi ko. Siguro ay 'di niya inaasahan na ganito ako ka-straightforward magsalita.
Don't you dare blame my baby. I hate this woman.
"Well, Lordcan just let me use his room." Parang pinapainggit niya pa ako kahit 'di naman nakakainggit.
"The question is, would he sleep beside you? You know? He's a busy madman and he usually sleeps in his office," did I just call Lordcan a madman? Yeah, I just did.
"You're right but later tonight, he'll go to his room to take a bath," she was like saying; may mangyayari sa amin mamayang gabi. "Don't you wanna hear him moaning my name? May nangyari na sa amin before and I would like to do it with him again, this time, without using contraceptives," she leaned her hands on the bed and moved her head to the side like she's examining me, trying to read the expression on my face.
Ayan na naman tayo sa ungol ungol na 'yan e.
Oh? So they used protection before? Walang hiyang Lordcan talaga. Ba't ako binuntis niya? 'Di daw siya gumamit ng proteksyon, ba't 'di ko agad naisip ang tungkol doon? Diin lang kasi siya ng diin habang lumilipad na 'yong utak ko.
Masakit na malaman 'yon—na hindi ako ang first time niya pero hindi ako nagpaapekto at imbes na magalit ay napangiti pa ako.
At least ako 'yong binuntis niya.
"Oh that's why he's so wild and expert in bed. Alam mo? Practice niya lang 'yong nangyari sa inyo noon para pagdating sa akin ay mas maganda na ang performance niya," bakas sa boses ko ang pagmamalaki sa nangyari sa amin ni Lordcan. Nakaangat pa ang isang kilay ko na nagpapahiwatig ng kamalditahan ko.
Well? She started it.
I massaged my chin like I'm thinking about something to say to her again. Nang may naisip ay ngumisi ako sa kanya.
"You looked like an angel doll, angelic yet plastic." It even rhymed.
Natulala siya.
She was about to shoot me some hurtful words too but we went silent when the door of my room opened and a stern deep voice interrupted us.
"Khione. Go to my room."