Kabanata 36
Chaos
"Trevino."
It took five minutes before Lordcan finally calmed down. He mentioned a name before silence wrapped us.
Bigla siyang tumahimik na parang may dumaang anghel sa labas. 'Di niya na pinagsusuntok ang pinto, 'di ko alam kung umalis na ba siya at iniwan ako nang dahil sa katahimikan. Nanatili pa ring nakahawak sa aking baba ang lalaking may mahabang buhok na sa tingin ko ay si Trevino, ayon sa sinabi ni Lordcan.
Trevino.
This is him? The guy in the woods?
Was it his name or his last name?
Bakit ganito? Parang 'di naman nagsusumigaw ang instinct ko na mapanganib siya?
In fact, I feel safe with him.
Napagtanto kong 'di man lang ako gumalaw nang lumapit siya o kahit noong hinawakan niya ang baba ko.
What's wrong with me?
"Trevino..." I mentioned his name as I looked up at him, meeting his playful eyes. May iilang hibla ng buhok niya ang tumakip sa kaniyang mukha.
"Heard that, Lord?" nagmamayabang na lumingon siya sa may pintuan na parang nandoon lang si Lordcan kahit nasa labas naman talaga siya.
Silence.
Lordcan answered him with silence.
Walang kabuhay-buhay ang katahimikang iyon na nagmula sa labas ng silid.
I can't deny this feeling. I really felt safe with this Trevino. Pakiramdam ko ay 'di niya ako sasaktan pero pakiramdam ko naman ay 'di siya titigil hangga't 'di matutupad ang lahat ng kagustuhan niya.
What is he up to? Is it just to annoy Lordcan or to finally have me? What are they talking about? The oath thing and the seniors?
Nakilala ko nga kung sino si Trevino ngunit may dumagdag na namang panibagong tanong sa isip ko.
"Say it again, sweetheart." malambing na utos nito sa akin as he ran his fingers through his shoulder length hair to remove some of hair out of his handsome face.
"Trevino..." I obediently obeyed.
I shifted my gaze to see the door. Walang reaksyon ang kung sinumang nasa labas ng silid. Tahimik. Sobrang tahimik na kahit ako ay natatakot na sa maaaring pinapahayag ng katahimikang ito.
Trust me. I have better plans to save myself from this nuisance jerk.
I have to play fair with him.
"Good girl." it was a compliment.
Hahayaan ko si Trevino. Hahayaan ko siya sa kung anuman ang gagawin niya sa akin ngayon. I just wanna see something.
Kung ilang inches ba sa kaniya.
'To naman, 'di mabiro.
Gusto kong malaman kung hanggang saan aabot ang magagawa ni Lordcan kapag nasa ganitong sitwasyon siya. 'Yong Lordcan na hinahayaan ang sarili niyang kontrolin ng galit niya hanggang sa humupa ito.
Would he kill?
Sa pagkakaalam ko ay 'yong lalaking muntik na akong ginahasa ay napatay niya yata nang dahil sa sobrang pambubugbog niya. Simpleng rapist lang 'yon kaya nasa kanya ang upperhand.
This time, anong magagawa niya sa taong makapangyarihan din tulad niya?
I wanna know.
I can easily escape from this doofus jerk if I want to.
Sana lang ay 'di ako halikan ng lalaking 'to. Dahil kung gano'n ay hahayaan ko pa rin siya.
Trip ko lang, bakit ba?
"Magpaalam ka na kay Lordcan, Khione. Aalis na tayo rito." hindi mawala ang ngisi ni Trevino. Nalipat ang paningin ko sa tenga niya nang may nakita akong kuminang mula roon.
A lone earring.
Isa lang. 'Yong mga nakikita ko sa mga kaklase ko noong high school na kung maglalagay na nga lang ng earrings ay sa isang tenga lang.
Magpaalam? Saan kami dadaan kung aalis kami?
Wala pa rin akong naririnig na kahit mahinang bulungan sa labas.
Baka iniwan na ako ni Lordcan?
Langya naman oh.
I raised one hand to touch his face. Hinayaan niya naman ako. I was full of emotion and desire pero sa isang iglap ay nawala ang ekspresyong 'yon sa mukha niya.
I slapped him.
Hard.
"No! Lordcan! Help me, please!" mabilis akong lumayo kay Trevino at sumigaw upang marinig ako ni Lordcan mula sa labas.
Sana maniwala si Lordcan sa pagmamakaawa ko. Pakiramdam ko ay ang overreact lang ng pagkakasigaw ko.
I can tame the beast. Minsan ko na siyang napaamo. Can I get the beast out of him? 'Yan ang gusto kong malaman.
"Khione, sweetheart, I'm not gonna hurt you." sobrang lambing ng boses ni Trevino kahit sa kabila ng pagkagulat nang dahil sa ginawa ko. Magkasalungat sa ipinapakita niyang ekspresyon sa mukha.
His voice was enchanting, kung magpapabiktima ako ay siguradong mahahawakan niya ulit ako.
Sabing hahayaan ko lang siyang gawin kung anong gusto niya 'di ba? Pero dapat ipaparating ko kay Lordcan na ayoko kay Trevino.
He's causing chaos.
Ang bad ko na ba?
"Lordcan!" tumakbo ako papunta sa kama nang naglakad si Trevino papalapit sa akin with that horrifying expression on his face.
Nakaramdam ako ng takot nang nasa malapit na si Trevino.
Sabing acting lang 'to 'di ba? Ba't pakiramdam ko ay totohanan na 'to? Dapat sana ay lumaban ako. 'E 'di sana ngayon ay nasa labas na ako.
Parang butiki akong dumikit sa headrest ng kama upang malagyan ng malaking distansya sa pagitan namin ni Trevino.
"You like playing?" gusto kong burahin ang matagumpay na ngisi sa mukha niya.
Ba't biglang umatras ang plano ko? Kasi feeling ko ay wala na si Lordcan sa labas kaya 'di puwedeng magpapahawak nalang ako kay Trevino.
Mabilis akong umiling bilang sagot sa tanong niya.
May plano na ako e. Umatras pa.
Hinila niya ang cute kong paa papalapit sa kaniya ngunit 'di ako nagpatinag at kumapit ako sa headrest na parang nakasalalay dito ang buhay ko.
"Come on, Khione." bakas sa boses niya na nauubusan na siya ng pasensya.
Ang sarap sabunutan ng mahaba niyang buhok.
Hinila niya ulit ang paa ko dahilan kung bakit naalis ang kulay puting tsinelas ko kaya ngayon ay nakapaa nalang ako at nang nainis ako sa kakahila niya sa akin ay tinadyakan ko ang braso niya ngunit sobrang tigas talaga at ayaw papatibag ng maskuladong braso niya.
Wala akong nagawa nang naubusan ako ng lakas at siya ay malakas pa rin.
I found myself sitting on the edge of the white comfortable bed while Trevino was standing straight in front of me. Mabilis niyang hinuli ang malilikot kong mga kamay at inilagay sa likod ko, locking it with only the use of his one hand.
Para na akong isang magnanakaw na nahuli sa akto.
Seryoso na talaga 'to.
Tangina, ngayon pa ako natakot sa buong buhay ko.
"No, don't be scared." nakita niya siguro ang takot sa mga mata ko kaya niya nasabi 'yon.
I immediately changed the expression on my face. Inirapan ko siya upang maipakita lang sa kanya na hindi ako takot.
I felt safe with him at the same time I'm scared of him. Hindi ko siya kilala. Ganito rin 'yong naramdaman ko nang naglakad ako sa mga puno habang siya ay nakaupo sa itaas ng puno at pinagmamasdan ako.
Siya rin 'yong dahilan kung bakit nauna na akong nakarating sa field ng mga killers for hire kesa kay Lordcan.
Napapikit ako nang yumuko si Trevino. He leaned on me as I felt his sinful lips on my earlobe, disgustingly kissing it.
"I'm supposed to be in Lordcan's position but he stole it from me." he whispered. Naramdaman ko ang paghigpit ng pagkakahawak niya sa kamay kong nasa likuran ko na ngayon.
He kept me in place. Alam niya sigurong malikot ako 'pag nakawala.
He's supposed to be the boss? Bakit hindi siya naging boss? That just means Lordcan is better than him. Hindi niya natanggap na mas lamang si Lordcan sa kanya. Kaya niya ba pinatay si Calla?
Insecurity can lead a person to desperation.
I tried to get his hands off me but I failed and tried again.
"Rot in hell!" inilayo ko ang tenga ko mula sa kaniyang mainit at makasalanang mga labi ngunit sinundan niya lang ito at nang nahuli ay marahan niya itong kinagat.
"Get off her at once."
That emotionless sonorous voice made Trevino stop from chasing my ear. Hindi naman ito sumigaw ngunit sobrang lakas ng boses nito sa pandinig ko.
Sa lahat ng gusto niyang kagatin. Ba't ang tenga ko pa? Sa pagkakaalala ko ay 'di pa ako nakapaglinis ng tenga.
I moved my head and looked at the door. My eyes widened when I saw Lordcan, shirtless and leaning against the closed door expressionlessly while watching us emotionlessly.
How did he get in? Ba't 'di man lang siya nag-abalang magsuot ng damit? Nagfafashion show lang?
Tumatagos na ba sa mga pader at pinto si Lordcan? Does he have super powers?
Akala ko talaga ay iniwan niya na ako.
"Lord! Tangina naman oh!" boses 'yon ni best friend Monterozo mula sa labas kasabay ng pagbulabog ng mga suntok sa pinto.
"Holy shit! Ba't 'di niya tayo pinapasok?" hula ko, si Monerov 'yon.
"'Di niyo na mapipigilan 'yan." kilala ko 'to, si Gordon. Ganyan din siya noong muntik na akong magahasa. Sinubukan niyang pigilan si Lordcan ngunit 'di niya naman napigilan.
"Tss."
Villazardo?
Trevino finally released me. Akmang tatayo na ako ngunit mabilis niya naman akong hinila pabalik sa kinauupuan kong kama.
I looked at Lordcan to ask for help but there's just nothing in his eyes. It's lifeless again.
"How about a duel, Lord?" Trevino smirked at Lordcan playfully. "What will be our weapon then? Khione will be our audience." he took out his gun and played it with his fingers. Pinapaikot niya ang baril sa kaniyang mga mahahabang daliri. "No gun? Alright." he throw his gun to my direction and it landed on my side.
Napatitig ako sa baril.
No. Hindi ko babarilin ang isa sa kanila.
"Ayon sa kasulatan ng ating mga magulang, putangina mo. Makinig kang mabuti sa akin, asong ulol. Hinukay ko pa mula sa mga libingan nila na ang isang Lordcan ay karapatdapat na mapasakamay ng isang Codrus." walang kabuhay-buhay siyang tumingin kay Trevino ngunit sobrang mapanakit naman ata ng mga salita niya.
My forehead creased because of what he said. Codrus? Ano 'yon?
May posibilidad ba na ang ibig sabihin ng LC ay Lordcan Codrus?
I think it's a tradition in this organization and I think they're talking about the seniors. Ang mga magulang nila na noo'y namamahala at nagpapatakbo ng organisasyong 'to.
"At ang isang Fuego ay karapatdapat na mapasakamay ng isang Trevino. She's a Fuego, remember?" Trevino shot back cleverly. Hindi pa rin maalis sa kaniyang mukha ang mapaglarong ngisi niya.
Ibig sabihin ba nito ay ang buong pangalan ni Calla ay Calla Codrus? Lordcan? 'Di ba ay sabi nga ng totoong Caspian ay sa kaniya ang pangalang 'yon? Then Calla meant for Caspian Lordcan and not Lord.
Tangina. Nakakagigil. Ang hirap isipin.
But if Caspian Lordcan is my cousin, is there a possibility that I'm a Lordcan too? Hindi. Ang totoong ama ko ay isang Fuego. Baka ay ang ina ko ang kapatid ng ama ni Caspian Lordcan kaya hindi Lordcan ang last name ko.
Four last names.
Lordcan, Codrus, Trevino and Fuego.
Ba't napunta ako sa ganitong klaseng gulo? Kasali kaya si Dad sa organisasyong 'to? Pero bakit wala siya rito? May urgent meeting kaya ang mga opisyales. Baka naman ay 'di siya isa s mga opisyales.
A minute of silence as I looked at Lordcan, sexily shirtless even though his in a very serious situation.
Ano ba, self. Focus.
Napaiwas ako ng tingin kay Lordcan nang nahuli niya akong nakatitig sa katawan niya.
Ganoon pa rin ang mga mata niya. Lifeless.
"You killed your own girl." makahulugang sabi ni Lord in a plain deep baritone voice.
Umangat ang tingin ko sa kanya ngunit nakatingin na ang kaniyang mga walang kabuhay-buhay na mga mata diretso kay Trevino.
Lordcan knows the truth pero pinanatili niya ang kasinungalingan sa isip ng mga tao. Reticent guy.
Because his lies are the only truth to him.
Mukhang kailangan ko na talagang mahanap si Caspian Lordcan. Pero ang sabi niya ay babalikan niya raw ako 'pag kailangan ko na siya. Paano niya naman malalaman kung kailan ako nangangailangan ng tulong niya?
The look in Trevino's face was miserable. Nawala na 'yong mapaglarong ngisi sa labi niya. I can see the confusion swirling in his eyes. Mukhang wala rin siyang kaalam-alam sa mga pinagsasasabi ni Lordcan.
I know that Lordcan is scarier than Trevino. Natatakot din ako kay Lordcan ngunit 'di ko naman pinapakita sa kaniya 'yon.
Ilang minuto ang lumipas bago bumalik ang mapaglarong ngisi sa mga labi ni Trevino.
"I did not. You're telling me this because you wanted Khione for yourself." Trevino's deep voice was so confident of his words. He ran his fingers through his shoulder length hair as he clenched his fist.
Lordcan walked in a deadly way, like he's trying to deceive his prey. Huminto siya nang halos six feet nalang ang layo nila ni Trevino.
"Blood for blood." it was Trevino. His eyes were full of bloodlust.
Napasinghap ako nang buong lakas na sinuntok ni Trevino si Lordcan dahilan kung bakit tumagilid ang ulo niya ngunit hindi gumalaw si Lordcan at nanatiling nakatayo, hinahayaan si Trevino na paulanan siya ng suntok.
No. Lumaban ka.
Ba't 'di siya lumalaban?
Napapikit ako nang nakita ko ang pagputok ng pang-ibabang labi ni Lordcan. Ganoon pa rin ang hitsura niya at halos 'di man lang siya napaatras.
'Di pa rin siya lumalaban.
Anong problema niya? Gusto niya na bang maging punching bag?
"Fight back, motherfucker!" naiinis na nakakabinging sigaw ni Trevino at patuloy pa rin sa pagsuntok.
Nag-aalalang tumingin ako kay Lordcan. Muling tumagilid ang ulo niya sa direksyon ko dahilan kung bakit nagkasalubong ang aming mga paningin.
I stared at his lifeless eyes.
Ba't ba 'di siya lumalaban?
Lumaban ka.
Nakakalito na si Lordcan. Noong muntik na akong magahasa ay halos 'di niya titigilan ang lalaking rapist na 'yon.
Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko nang may napagtanto.
Trevino didn't hurt me while the rapist guy hurt me.
He didn't fight back because Trevino didn't hurt me. He saw no blood.
"Lordcan..." bakas sa boses ko ang labis na pag-aalala.
Lumaban ka kasi.
Ilang minuto akong nakaupo lang at walang nagawa. Bobo ko nalang kung lalapitan ko sila at humarang sa pagitan nila. Siguradong ako 'yong mabubugbog.
"Please, fight back." I whispered it like I'm trying to reassure myself that he'll gonna fight back.
Sobrang tahimik ng buong silid at ang tanging naririnig ko lang ay ang bawat pagsuntok ni Trevino kay Lordcan.
This time. Lordcan fell on the white marbel floor.
Hindi ko alam pero awtomatiko akong tumayo nang nakitang akmang susuntukin na naman ni Trevino si Lordcan. Tinulak ko na siya bago niya pa man mapaulanan ulit ng suntok si Lordcan.
Tinulak ako ni Trevino nang 'di man lang siya natinag sa pagtulak ko nang humarang ako sa pagitan nila dahilan kung bakit bumagsak ako sa sahig. Ang lakas no'n.
My derriere hurts.
"Stay out of this, Khione." he warned.
Trevino was about to face Lordcan pero isang malakas na suntok ang sumalubong sa kaniya dahilan kung bakit siya bahagyang napaatras.
This time. Si Lordcan naman ang nagpaulan ng suntok kay Trevino. Halos 'di na makasuntok si Trevino dahil sa tuwing susubukan niyang umiwas ay may paparating na namang panibagong suntok.
Napaatras ako habang nakaupo sa malamig na sahig.
Mas lalo akong nag-alala nang mas malala pa 'tong nakikita ko ngayon kesa noong nasaksihan ko ang pambubugbog ni Lordcan sa rapist noon.
"Nasa batas ko ang hindi manakit ng isa sa mga matataas na opisyales dito." bakas sa malalim na boses ni Lordcan ang pagpipigil ngunit hindi niya nagawa dahil tuluyan na siyang kinain ng galit niya.
That's why.
Trevino is one of the officials.
Pero bakit sinaktan niya si Mr. Zimeon noon? Baka ay isa si Mr. Zimeon sa mga mababang opisyales?
Pinagmamasdan ko ang braso ni Lordcan at nakitang halos puputok at mapuputol na ang mga nagpapakitang ugat niya. His eyes as lifeless as a shock dead person. It was like he needs to kill someone and have that someone's life in order to bring his life back. A substitution perhaps.
"Handa akong lumabag sa batas na 'yon."
Napasobra naman ata si Lordcan. Sumusuntok din naman si Trevino pero walang-wala ito sa mga ibinabatong suntok ni Lordcan sa kaniya. With that kind of ironclad fist?
Mas lalo lang lumala ang sitwasyon nang dahil sa akin. Dapat kasi ay 'di na ako nakialam pero 'pag 'di ko ginawa 'yon ay si Lordcan naman ang masasaktan?
I was thinking a earlier if I can get the beast out of him. This is it, and now I'm regretting.
I don't want this to happen. Hindi ko alam kung bakit gano'n ang iniisip ko kanina. Maybe to prove that Lordcan cares for me but when I think of the times that he took care of me. He really does.
Hindi na kailangang patunayan pa.
Kasalanan ko 'to. Hindi 'to mangyayari kung hindi ko sana sinunod ang utos ni Lordcan.
Paano ko ba sila papatigilin?
Sige magsuntukan kayo riyan, ang importante ay 'di kayo magkapatid, kaya ayos lang naman sigurong magpatayan kayo.
Nataranta ako nang nakitang sumuka na ng dugo si Trevino.
I don't want anyone to be hurt. This is all my fault. I triggered Lordcan just like what Gordon said. I should be careful of my actions.
Palinga-linga akong tumingin sa buong paligid at dumapo ang mga mata ko sa baril na nasa kulay puting kama.
Nahihirapan man ay pilit akong tumayo at naglakad pabalik sa kama. I picked up the gun and looked at it for a minute, umangat ang tingin ko sa dalawang lalaking nagsusuntukan pa rin hanggang ngayon.
Sinong babarilin ko?
Siguradong titigil sila 'pag may isang taong dadanak ang dugo.
Humiga ako sa kama at napapikit nang kinasa ko ang hawak kong baril. I inhaled to relax myself and just focus.
I can do this. I can stop this.
Alam kong hindi lang ako ang dahilan kung bakit sila nag-aaway. It's because of something happened in their past. Bakit nanatili pa rin si Trevino sa organisasyong 'to kung magkaaway ang turing nila sa isa't isa?
I pointed the gun to someone that's more deserving for the shot.
Please forgive me.
I pulled the trigger as I felt the bullet excruciatingly pierce through me.