Kabanata 17
Age
Madaling araw na ng tuluyan na kaming huminto ni Caspian at magpahinga sa loob ng kuwarto niya. Ang kuwarto niya ay madilim but it feels cozy and comfortable.
Buhat-buhat niya ang walang saplot kong katawan at dahan-dahang inilapag sa kama.
He helped me with the sheets to cover my body before he lay beside me. Cuddling me in his arms like a baby. Naramdaman kong isiniksik niya ang mukha niya sa leeg ko habang mahigpit na nakapulupot ang dalawang braso niya sa bewang ko.
Bumaba ang mukha niya mula sa leeg ko papunta sa dibdib ko.
"I love your scent..." he murmured as he inhaled my bare chest.
"Stop that, wild guy." saway ko sa kanya at mas ginulo ang magulo niyang buhok.
Iniwan namin ang library kanina na sobrang kalat at ang daming nahulog na libro mula sa shelf kung saan niya ako tuluyang pinasok at inangkin. Sobrang wild niya, na halos abot hininga na ako sa bawat paggalaw niya.
I was just about to moan but he slammed his thing to my pearl that made my moan delayed into something new.
Parang ayaw niya talagang magsayang ng kahit isang segundo.
"Get ready. We're going to the hacker's field. Since you did it with me, you're now officially a member of my organization," biglang naging seryoso ang boses niya. He's really true to his words. Pero nababakas pa rin sa boses niya ang hindi pagsang-ayon sa kagustuhan kong makapasok sa organization.
"I'm in a big trouble, Caspian and I know it." hinaplos ko ang buhok niya. Natigilan lang ako nang iniba niya ang position namin. Inilagay niya ang braso sa ilalim ng ulo ko at ngayon ay magkaharap na ang mga mukha namin. Naramdaman ko ang kamay niya sa hita ko. He left it up and put it on his. Nakapatong na ang tuhod ko sa kanya. Pagkatapos ay iginapang niya ang kamay niya sa bewang ko.
Napapikit ako sandali nang may naramdaman ulit. Ang sakit pa nga e, tinatawag na naman ako ng init ng katawan.
I need to put at least nine inches distance between us. Speaking of nine inches...
Nevermind.
Akmang pipikit na ako ulit upang matulog ngunit pinigilan niya ako kaya tinapunan ko siya ng masamang tingin kahit medyo madilim pa rito sa loob ng kuwarto niya.
"Don't sleep," he whispered in a hush tone.
'Yong boses niya ay parang hinihele naman ako kaya sinong tao ang hindi makakatulog no'n? Hindi tao ang hindi makakatulog no'n.
Buong gabi akong pagod at umiyak pa ako sa isla bago pa man kami nakarating dito tapos pinagod niya pa ako ng husto. Inaantok na ako, anong akala niya sa akin? Robot?
Hindi ba napapagod 'yang alaga niya sa kakatayo? Ang tigas din pala ng ulo ng alaga niya e. Paano ba patutulugin 'yan?
"Listen, Khione."
"I'm sleepy."
Huminga siya ng malalim at mabilis kong naimulat ang aking mga mata nang dahan-dahang gumapang ang kamay niya papunta sa pribadong parte ng katawan ko. The most sensitive part of my body, no please. I'm tired. Not now.
Maybe next week?
"Marami ka pang dapat malaman sa pinasukan mo, Khione. I'm going to explain everything to you, bago pa man sumikat ang araw," aniya at mabilis na ibinalik ang kamay niya sa bewang ko nang tinabig ko ang kamay niya.
"'Pag ako nainis sa'yo, Caspian. 'Di ka na talaga sisikatan ng araw." I hissed and kicked his feet that tried to cage mine.
"Tinatakot mo ba ako?" Malamig na sabi nito sa akin na kahit sa dilim ay ramdam ko ang malamig na paraan ng pagtingin niya sa akin.
"Oo! Kaya umalis ka na! Kunin mo 'yong damit ko at matutulog na ako!" bahagya ko siyang tinulak na parang walang nangyari sa amin kanina.
"Inuutusan mo ba ako?" Sa pagkakataong ito ay mas lalong lumamig ang boses niya. 'Di na ako magtataka kung biglang magssnow dito sa loob ng kuwarto niya.
Mas inilapit niya lang ang katawan niya sa akin kaya wala na akong nagawa kung 'di ang sumunod sa kagustuhan niya.
Pagbibigyan na, baka bugahan ako ng apoy ng dragon kapag ginalit ko siya ng husto.
"Nabuo ang organisasyon sa limang—"
"—Field, the gamblers, hackers, torturers, killer for hire and lastly, the bidders." putol ko sa sasabihin niya. Nakita ko mula sa sinag ng munting ilaw sa labas ang masamang tingin niya sa akin. "You received a warning from the system that there's something wrong in one of the fields and you're trying to figure it out." dagdag ko na mas lalong ikinahigpit ng pagkakapulupot ng braso niya sa bewang ko.
"Yes, where did you get that information from?" nagkasalubong na naman ang mga perpektong kilay niya.
I gave him a warm smile that can make the North Pole melt.
Kawawa naman si Santa, maiinitan na tuloy siya. Longsleeves pa naman 'yong constume niya.
"From you." simpleng sagot ko.
He rolled his eyes in a very manly way. "Of course, you eavesdropped." pangbibintang niya na totoo naman.
"Hindi ah! Masama kaya 'yon! Tinuruan ako ng good manners and right conduct ng Mama ko!" deny ko. Pero hindi ako nagsisinungaling sa parte ng Mama ko.
Mariin akong napapikit nang inilapit niya ang mukha niya sa akin. Napakagat ako sa labi ko nang kinagat niya ang tenga ko.
"Liar," tuluyan ng pinakawalan ng bibig niya ang tenga ko.
Napahawak ako sa tenga ko kung saan niya iyon kinagat. Medyo masakit 'yon ah.
Para makabawi ay hinablot ko ang kamay niyang nakapulupot bewang ko. Kinagat ko ang palad niya. Hindi man lang siya umangal o dumaing. Instead, he also bite me on my shoulder blade.
Binitiwan ko ang kamay niya at agad na lumayo sa kanya.
"Ano ba! Magkakagatan nalang ba tayo rito?"
Tumawa naman siya nang dahil sa sinabi ko.
"I know why you did this. You did this on purpose. What's on your mind, Khione?" alam niya. Alam niya kasing hindi ako basta-bastang bibigay sa kanya. Talagang gagawin ko ang salungat ng mga kagustuhan niya.
What's on your mind? Ano ka? Si Facebook?
"Wait and see," I ran my tongue on my lips. Making it wet and shiny. Nakita ko pa kung paano siya nawala sa konsentrasyon nang dahil sa ginawa ko.
"Let's start from the history of the organization. The organization was created by my father. My family got ambushed but I found my way to escape. My sister's body got lost and I don't know if she's still alive or not. The organization was given to me at the age of ten—"
"Stop fooling me," putol ko sa mga kahangalang pinagsasasabi niya. Parang may mali.
Parang may nagsasabi sa kabilang banda ng utak ko na huwag akong maniwala sa kanya.
He just smiled like he knew that I would say that.
"I gambled at the age of twelve. I learned how to hack at the age of fourteen. I tortured myself at the age of sixteen. I murdered a murderer at the age of eighteen. I bid at the age of twenty and I bought you at the age of twenty-three." he smirked devilishly like he's expecting my expression to be like this.
Like I'm looking at an unbelievable monster in front of me. I looked at him incredulously.
It's all illegal. Can a twelve years old boy allowed to even step in a casino?
He's illegal.
Parang may mali sa mga sinasabi niya.
Parang may kulang. Hindi ko lang alam kung ano.
Akala ko ba ay sa oras na makakapasok ako sa organization niya ay mabubunyag na ang lahat? Nabunyag nga pero 'di naman lahat o baka ay hindi talaga nabunyag. Baka gumagawa lang siya ng kuwento upang iyon ang paniwalaan ko.
There's something in his story. Something dangerous twists.
I feel like he's lying at the part of the organization and at the part of his history how he bought me at the age of twenty-three.
So he's twenty-three now?
"What's the thing that you said about? That you conquered the hardest problem in your life at the age of six?" naalala ko kasi 'yong sinabi niya noon. Hindi niya naman nabanggit ngayon.
Parang may tinatago talaga siya sa akin.
"You'll know that soon," I felt his soft hot lips planted a sweet kiss on my forehead.
"Why not now?" and now, curiosity is attacking my head.
"Hindi mo maintindihan," marahan niyang sagot sa akin.
Simula no'ng natapos ang marahas na pag-angkin niya sa akin ay ngayon pa lamang siya naging marahan.
He doesn't like being gentle while doing those things to me? He wants to be gentle right after it.
Minsan talaga ay baliktad ang utak ni Caspian.
"What else do I need to know?" I yawned. Bahagya pa akong napayuko kaya nagkabunggo ang dulo ng ilong namin.
"Hmm. You'll know it eventually. You're good at eavesdropping right?" he moved the tip of his pointed nose against mine to lift my head a little.
Inaantok na talaga ako.
"Yeah..." I responded in a sleepy voice.
"Continue doing that. Huwag ka lang magpahuli sa akin," sobrang lapit ng mukha niya sa akin. I can almost see all in his features. "You may sleep now," sa paraan ng pagsasalita niya ay parang siya talaga ang namamahala sa aming dalawa. Siya ang gumagawa ng desisyon at kung ano ang dapat kong gawin.
Hindi na ako nagsalita at tuluyan ng nakatulog sa bisig niya. Both bodies were warm and comfy. I fitted perfectly in his muscled body. It's covering me like a shield to protect me.
I won't regret what just happened to us.
I know I won't.
Nagising ako tanghali na at nakasuot na ako ng kulay puting V-neck T-shirt. Halos hanggang tuhod ito sa akin nang dahil sa laki ng nagmamay-ari nito.
It looked like a dress to me.
Parang tiklop talaga ang pagmomodel ko 'pag si Caspian ang pumasok sa pagmomodelo.
Kinusot ko muna ang aking mga mata bago inilibot ang paningin sa loob ng silid.
I'm currently sitting pretty on the king sized bed. There are grey thin-clothed curtains covering the ceiling to floor length windows. Two doors to the other side. I think it was the bathroom and walk-in closet.
I shifted my gaze to look at the perosn that's currently standing and leaning his side to the door while arms are crossed against his chest.
He looked... Amused.
"What?" Naiinis kong pansin nito. Umagang-umaga binibuwisit ako.
"What?" he mimicked and the amusement on his face faded when it turned into an annoyed expression like me.
Minsan umaandar talaga ang pagiging inutil ni Caspian.
"Get up and ready yourself. You need to write something for me," utos nito. Umagang-umaga—tanghaling tapat kakagising ko lang tapos ay may utos na agad siya?
E 'di sana ay hindi nalang akong gumising forever.
"Ano ako? Secretary mo?"
"Great idea, you'll be my secretary in this organization."
Napamura ako nang dahil sa inanunsyo niya.
"Ayoko!" sinipa ko pa 'yong sheets na agad na nahulog sa sahig kaya kitang-kita na niya ang hita ko.
"Please act like a lady," napapikit siya at nakita ko pa kung paano na naman nagpapakita ang ugat sa braso niya.
"Act like a gentleman too!" giit ko.
"I am a man but not gentle."
Maaga ata akong mamamatay nang dahil sa high-blood. Minsan siya kasi ang pasaway, matalino at mautak.
Umalis ako sa kama at agad na naramdaman ko ang lamig ng sahig. Naglakad ako palabas ng silid at nilagpasan siya. Nakita ko pa sandali sa gilid ng mga mata ko ang pagbago ng ekspresyon sa mukha niya.
He's amused again.
Nagmartsa ako pababa ng hagdan at naramdaman ko namang sumunod siya sa akin.
"I change my mind. I'll just print it to look more formal and clean," sabi niya nang tuluyan na kaming nakababa ng hagdan.
Mas lalo lang akong nainis nang dahil sa sinabi niya.
"Ibig mo bang sabihin ay pangit ang sulat kamay ko?" huminto ako sa paglalakad at sandali siyang hinarap.
Nagkibitbalikat siya. "Wala akong sinabing ganyan," bakas sa kanyang boses ang panunukso.
Pero totoo naman. Kababae kong tao ay ang pangit ng penmanship ko. Paano niya nalaman ang tungkol doon?
Bakit parang pakiramdam ko ay halos lahat ng tungkol sa akin ay alam niya. He even know how to annoy me. Naiinis ako sa isiping baka ay nakatingin siya sa akin habang natutulog.
Matapos naming kumain at mag-ayos ay agad na kaming umalis. Bago na naman ang kotse niya.
Ano kayang nangyari sa kotse niyang iniwan ko sa port? Siguro lumubog na 'yon sa dagat.
Nang nakarating kami sa Hackers' Field ay agad na nag-iba ang aura at ekspresyon ni Caspian. Kanina lang ay nagbabangayan kami sa loob ng kotse ah? Ayaw niya pa nga'ng magpatalo e.
Pumasok kami sa loob ng building nang tinipa na ni Caspian ang passcode. Ang bilis ng paggalaw ng kamay niya na halos 'di ko nakita kung anong numero ang pinindot niya.
"Ikaw!"
Natigilan ako at lumingon sa gilid ko nang bigla akong tinuro ng isang lalaking hacker.
"Oy, tinuro ka, Caspian oh," siniko ko si Caspian sa gilid ko. Nagbabakasakaling si Caspian ang tinuro ng lalaki.
Pero, tinuturo ba ng empleyado ang kanilang boss?
"Ikaw! Babae! Nakunan ka ng sistema namin na ikaw ang nakapasok sa loob ng building—"
"Nakapasok na nga ako e." Itinaas ko ang mga kamay ko na halata namang nandito na ako sa loob ng building.
"Ikaw ang nagpalabas ng bilyon-bilyong pera at sumira sa sistema namin!" diretsahang sabi nito.
Napaatras ako at tumingala upang tignan si Caspian. Gano'n pa rin naman ang ekspresyon niya. Wala. Pero ngayon ay nakatingin na ito sa akin na nagdedemand ng sagot.
Paano pa kaya kung malaman niyang iniwan ko ang mamahalin niyang kotse sa port?
Hala, patay. Ang dami ko ng atraso sa kanya.