Aşağı mahallenin yolunu tutan genç kadın tanıdıklarına selam veriyordu. Dönemeçte karşısına çıkan tanımadığı adamla durdu. Gözlerini etrafta çevirirken adamın sert sesiyle "Nereye?" dediğini duydu.
"Pardon?"
"Nereye diyorum?" diye tekrarladığında "Onu anladım. Kim olarak soruyorsun diyorum?" dedi.
"Yazdığın adamı tanımıyorsun. Bir de yükseliyorsun!"
"Ne saçmalıyorsun?"
"Polat ben diyorum. Aşağı mahalleye gidemezsin diyorum! Anlayabiliyor musun?"
"Çekil önümden." diye sakince konuştu.
"Sen de tam bir Pelinsu tipi var bak. Çıtkırıldım, narin, hassas." dediğinde genç kadın sinirle gözlerini yumdu. Ellerini de yanında yumruk yaptığında arkasından arkadaşının kendisine seslendiğini duydu.
"Pelinsu."
Polat kahkaha attığında Pelinsu gözlerini açıp sinirle yere baktı. Haram olduğundan bakamıyordu.
"Senin ismin gerçekten Pelinsu mu?" dedi gülmeye devam ederek. Ama kadının sinirli olduğunu görünce susmaya çalıştı. Gülmesini durdurduktan sonra "Bilmiyordum." dedi. Pelinsu sinirinden konuşmuyordu. Konuşmak da istemiyordu. Polat da bunu anlayarak "Hadi görüşürüz." diyerek yoluna devam etti.
Pelinsu arkasından "İnşallah görüşmeyiz." dedi.