🌟
3.GÖZ
Rüzgar, kaskını yavaşça çıkarıp, motorsikletini sabitlerken, Acar can havliyle arkasından atlayıp kasktan hızla kurtulmuştu.
-Ulan ne biçim sürüyorsun şunu bi boyut atlamadığımız kaldı!" Rüzgar, davetli bile olmadığı halde gelen adama gözlerini devirmeden edemedi. Acar'ın gelmesinin tek nedeni Reva'nın bir babası olduğunu Kuzey'e hatırlatmak gibi klasik bir Türk baba davranışı sergilemek istemesiydi. "Yan yana duralım bari daha uzun dururuz." O kadar inatçıydı ki onunla gelmese bile onun arkasından geleceğini biliyordu, bu yüzden benzinden tasarruf etmiş Acar'ı arkasına bindirmişti.
Ancak yol boyu onun çenesinden kurtulamamıştı. Rüzgar bazen bu ailenin fazla geveze olduğunu düşünmüyor değildi...
-Baba, Kuzey sadece beni davet ettiği için ilk benim gitmem doğru ol..." omzunun arkasından baktığında Acar'ın çoktan apartmana ilerlediğini görmüştü. Bu adam neden hiç laf dinlemiyordu?
Ona yetişmek için adımlarını hızlandırırken Acar çoktan binaya girmiş, asansöre binmiş düğmeye basmıştı bile. Kuzeyle Rüzgar'ın konuşmasını duyduğu için adamın olduğu kata kadar biliyordu ve prens oğlunu beklemeye gerek duymamıştı.
Rüzgar yumuşak yüzlüydü, Kuzey Bey bir de onun sert tarafını görsündü!
-Rüzgar geldik diye mesaj atmış da, onunla kim anlama-" Reva Kuzeyle konuşarak kapıya çıktığında halaya çıkar gibi yarı koşar adımlarla kendisine doğru gelen adama baktı. "Hıh anlaşıldııı, baba hayırdır?" Acar, yüzünde koca bir tebessümle sıkı sarıldı kıza onu on senedir görmüyormuş gibi.
-Hayır kızım hayııır, Rüzgar, baba dedi, Reva gel beni al dedi, sen de bana eşlik etmek ister misin acaba gece gece tek gitmeyeyim dediii." Acar göz ucuyla Kuzey'e bakmak ister gibi oldu ama keşke bakmasaydı.
Üstü çıplaktı ve o kocaman kasları her ufak hareketinde milim milim kıpırdıyordu. Bu herif doping mi kullanıyordu ulan!
-Rüzgar? Senden ona eşlik etmeni istedi?" Reva, kaşlarını inanmadığını belli edercesine kaldırırken, kızın kafasını göğsüne doğru bastırdı Acar.
-Dedi tabii dedi, ee gecenin bu saatinde iti var kopuğu var çıplağı var." Kuzey, kısık gözlerini daha da kısarak odaklandı adamın elalarına.
-Reva, misafirdi." dedi tok sesiyle ikisinin de bakışlarının kendisine çevrilmesini sağlarken. "Dolayısıyla sokaktaki it kopuklar bizi ilgilendirmiyor."
-Her şeye de bir cevabın var!" Rüzgar, babasına dik dik bakışlar atarak yanlarına gelirken, Kuzey sessiz kalmayı tercih etti. Sessiz sakin bir hayatı varken bu kalabalık da nereden çıkmıştı böyle? Reva başlı başına bir gürültü değilmiş gibi tüm Devranların hatta "Acar Devran"ın hayatına müdahil olması can sıkıcıydı. Sanki bütün gözler kendisinin üzerinde gibi hissetmeye başlamış, yalnızlığa alışkın olan bünyesi huzursuz hissetmeye başlamıştı.
-İyi geceler." diyerek onlara kibarca gitmelerini söylerken Acar Reva'nın laf sokmasına bile izin vermeden gür sesiyle şakıdı.
-Ooolduuu, hadi git üstüne bi şey giy iyi geceler Karayev." Kız onun "üstüne bi şey giy" lafına kıs kıs gülerken Kuzey yerinden kıpırdamayan Rüzgar'a çevirdi bakışlarını. Sanki iki taraf da, anlatmak istedikleri bir şey varmış da söyleyemiyormuş gibiydi.
Ancak cesaretini gösteren kişi Kuzey'den başkası değildi.
-Bir süre etrafta olmayacağım." Ses tonu hiçbir duyguyu ele vermeyecek kadar düz ve direktti, göz ucuyla uzaklaşan ikiliye bakmış, kızın onları duymadığına emin olmuştu. "Ona, her zamanki gibi göz kulak ol. Olur mu?" Rüzgar, normalde sadece sessiz kalıp kafa sallardı ancak koridoru kolaçan edip adama yaklaştı.
-Ne kadar bir süre? Belli mi?" Rüzgar, onun gibi, ruhsuz değildi. Sesinden kafasında bir şeyler döndüğünü, planlar yaptığını, düşünceli ve gergin olduğunu anlamak pek zor değildi. Özellikle Kuzey gibi insanları çok rahat okuyabilen bir adam için...
-Hayır." Tavrı bıçak kadar keskindi. Asker olduğu o kadar belliydi ki aslında, duruşundan, omuzlarının dikliğinden ve tavrındaki yalınlıktan... İnsanların bunu ilk görüşte nasıl anlamadığı bilinmezdi. Büyük ihtimalle sebebi Kuzey'in sihirbazları andıran gizemli duruşuydu. Sanki o muhteşem takım elbisesinin cebinde binlerce insan vardı da Kuzey hangisini istiyorsa onun pelerinini giyiyordu. Gizemli, ketum ve numaralarını kimseye yakından göstermeyen, Reva tarafından tüm numaraları sökülmüş bir sihirbaz.. "Haftalar, aylar alabilir. Bilmiyorum." Rüzgar, Reva'nın tavrına bakılırsa, kızın bunu bilmediği hissine kapıldı bir an.
-Rev... Onun haberi var mı?" Kuzey'in gözleri ona cevabı vermişti bile.
Yoktu.
-İyi geceler, Devran." Kapı aniden suratına kapatılırken kısa bir süre düşündü bu durumu Rüzgar.
Ne kaba herifti bu böyle, kız kardeşine göz kulak olmasını rica ediyor bir saniye sonra ise bir soru sordu diye adamın suratına kapı kapatıyordu... Başkası olsa daha şaşkın olurdu ancak Rüz, çok durmadı üstünde. O işin Reva kısmıyla ilgileniyordu.
-Rüzgaaaaar! Nerde kaldı bu it, hiç ismine çekmemiş.." Acar arkasından salladığı gençle asansörde göz göze gelince durumu toparlamak için sırıttı. "Kuzey diyorum hiç ismine çekmemiş, herifin adı Kuzey, apartman güney cephesine bakıyo resmen.." Reva yanak içlerini gülmemek için hafiften ısırırken, Acar göz ucuyla Rüzgar'ı süzüyordu. "Bir şey dedi mi o sana?"
-Yok, önemli bir şey değil. İyi geceler diledi." Rüzgar'ı daha dikkatli gözlerle izlemeye başlayan Reva bir şeyler olduğunu sezerken mırıldandı Acar.
-Aman, o damlayana kadar iyiydi zaten..." neyse ki iki çocuğu da ona dik dik bakınca susmuştu da gecenin geri kalanı, motorda saydığı küfürler harici olaysız geçmişti.
Bir dahakine Tuna'yı da yanına almayı not etti. Çünkü Rüzgarla Reva'ya şaka yapmak -üstelik Karayev'in evine basar gibi gitmişken- hiç de keyfini yerine getirmemişti!
Onlar uzaklaşırken, Kuzey telefonundaki ayarlamaları yapmış odasına dönmüştü bile. Ercan endişeli bir ifadeyle onu süzerken, dayanamayıp ona dik dik bakmaya başladı. Ercan, birkaç kez ağzını açıp kapattığında gözlerini onun üzerinden çekti ve adamın konuşmaya cesaret etmesini sağladı.
-Reva Hanım... Bunu yaptığınızı öğrendiğinde.. Şey.. O kızacaktır." Kuzey "hadi canım" gibisinden alayla gülüp bir kaşını kaldırdığında devam etmedi cümlesine. Karayev, kıyafet değil de silahla dolu olan bavulunun fermuarını çekip yere indirdi.
-Görev aşkı öldürür, derler Ercan."
***
Birkaç ay sonra...
Tutku, araba camından gözlerini kırpıştırarak barın asfalta yansıyan ışıklarına bakıyor, sigara molasına çıkan sarhoş arkadaş gruplarını inceliyordu merakla. Babası ona arabada Receple beklemesini söylemişti ve o da söyleneni yapıyordu çünkü babasının elalarının ciddi olduğunu gördüğü nadir anlardandı. Sorunun Revayla ilgili olduğunu düşünüyordu çünkü ablası bir süredir ortada görünmemişti.
Sonunda canı sıkıldığı için arabadan indiğinde Recep de arkasından indi.
-Tutku, arabaya bin lütfen." Sıkıntıyla iç çekerek ona döndü genç kız.
-Recep ağabey her yer koruma dolu zaten... Benim yaşıtlarım bile gizli gizli geliyor buraya!" Recep, kafasını sağa sola salladı.
-Daha reşit değilsiniz bile, ne halt etmeye geliyorlar buraya." Tutku, omuzlarını kaldırıp indirdi umarsızca.
-Bilmiyorum, onlara sor. Ben biraz hava alayım, en azından arka bahçeye yürüyeyim, güvenlik de var zaten." Recep, iç çekerek başını sallasa da gözlerini kızın üzerinden ayırmadı.
Tutku, dediği gibi kulübün yanındaki mermer saksıların içine gömülen çiçeklere dokunurken, gülün dikeni etini deldi ve pul gibi bir kanın yüzeye taşmasına neden oldu. Tam elini dudaklarına götürüyordu ki, görüşüne bir mendil girdi. Yaşlı adamın parmakları öyle yara bere içindeydi ki, gözlerini birkaç kez kırpıştırdı uzattığı şeyin ne olduğunu görmek için.
-Gülü severken dikkat etmek gerekir..." adam, dudağını kıvırıp peçeteyi alan kıza üstten üstten bakarken, onu süzmek gibi bir kabalık yapmak yerine öylesine elindeki kanı sürttü peçeteye Tutku.
-Önemli bir şey değil, yine de teşekkürler." Gözleri yere değerken adamın ayakkabılarının ne kadar pahalı olduğunu aynı ayakkabılardan Savaş'da olmasından biliyordu. Adamın ayakkabıdaki yansımasına bakılırsa, sivri bir çenesi ve yaşlı ellerine uyum sağlayan sarkık yanakları vardı.
Ancak gözleri... O gözleri her zerresinde hissedebiliyordu Tutku. Bir "sapık" gibi değil de, daha çok meraklı bir bilim adamının fareyi yarıp damarlarını incelemesi gibi...
-Senin yaşında birinin burada olması doğru görünmüyor küçük hanım." Kibirli sesi kızın gözlerinin doğrudan ona dönmesini sağlamıştı. Mavilerle kahvelerin enerjisi resmen havada buluşup aralarında kıvılcım çakarken, Tutku çenesini havaya dikti.
-Biliyorum, zaten içki içmiyorum gördüğünüz gibi." O da yaşlı adam kadar kibirliydi. Bu yüzden belirgin olmayan kırışıklıklarını da gösterecek denli gülümsedi ihtiyar. "Hem sizin yaşınız da burada olmaya pek uygun değil bence." Diyerek onu daha da güldürdü Tutku. Hak verircesine kafa sallayarak, kızı şaşırttı adam. Recep, onları dikkatle izliyordu, korumayla göz göze geldiğinde adam her şey yolunda der gibi bir göz kırpınca oraya gitmedi ancak tetikteydi.
-Haklısınız genç hanım, buraya uygun değilim. Açıkçası..." iç çekerek ellerini takım elbisesinin geniş ceplerine soktu varlıklı ihtiyar. "Bu yerleri hiç ama hiç sevmem. Alkol, sigara..." suratını ekşitti. "Bir insanın kendine yapabileceği en kötü şeylerden..." Tutku, merakla mırıldandı.
-Başka ne olabilir ki?" Adamın mavilerinde ışıltı görünce dahası olduğunu anlaması zor olmadı.
-İnsanlar kötü olduğunu bildiği birçok şeyi yapar. Sadece akıllı insanlar..." dedi ses tonunu kısıp, gizli bir sır veriyormuş gibi kıza eğilerek. "Akıllı insanlar, kendilerine iyi gelmeyecek çok az şey yapar..."
-Siz de onlardan mısınız? Çok az kötü şey yapanlardan?" Tutku'nun meraklı sorusu adamın gözlerini kısıp kısa bir an kendi yaptıklarını ölçüp tartmasına neden oldu.
Adil olmayan terazisinin cevabının tam tersi döküldü cümlelere.
-Ben en fazlasını yapan, görüp görebileceğin tek kişiyim." Başkası olsa korkardı ancak onun dürüstlüğünden etkilenen Tutku, korkmayı değil kalmayı ve bir soru daha sormayı tercih etti.
-Kendine bu kadar kötülük yapan birinin, başka birine hiç iyiliği dokunur mu peki?" Mavilerdeki yorgunluğun önünü ufak kızın akılcı cümlelerine olan hayranlığı kesti. İç çeken yaşlı adam, yutkunup kalçasını mermerlere yasladı. Tutku'nun okşadığı gülü kavrayan parmakları, demin kızın elini delen dikeni kökünden kopardı.
Parmağı hasar almadan kopardığı diken yere düşerken, göz ucuyla kıza bakıyordu.
-Bilmem, sence dokunur mu?" cevap vermek yerine olayı böyle anlatmasına şaştı kız. Az önce kendisine zarar veren dikeni koparmış, onun yeniden aynı şekilde aynı diken tarafından incinmesini engellemişti.
Ancak ya yere düşen dikene basacak canlı?..
Ona ne olacaktı? Bu iyilik miydi kötülük müydü?
İhtiyar onun olayı çözdüğünü afallamış yüz ifadesinden anladı. Cep telefonunu kontrol ettiğinde sağ kolundan gelen mesajı görmüştü bu sırada.
"G: Karayev'den iz yok."
Habere içi sıkılsa da belli etmedi. Geri dönmediğine göre bu kıza değer verdiği falan yoktu... O halde neredeydi, kimleydi ve ne planlıyordu? Bunlar çok daha önemli ve cevaplarını hemen öğrenmesi gereken sorulardı... Mesajı yanıtlayıp, yerdeki dikeni inceleyen kıza fısıldadı.
-Ne yazık ki acil bir işim çıktı genç hanım, sizinle olan sohbetime son vermek durumundayım." Tutku, dudaklarını birbirine bastırıp başını salladı ve yabancıya kendini tanıtmak istedi, konuşmaları onu o anda etkilemişti ve ihtiyarın adını merak ediyordu doğrusu.
-Tanıştığıma memnun oldum, Tutku ben bu arada." Adam, telefonunu cebine atıp etrafta göz gezdirdi ve kıza mırıldanırken elini ağzına siper ederek fısıldadı.
-Bana Guvnor diyebilirsin." Elini indirdi, ses tonunu normal düzeye çekti. "Tanıştığımıza sevindim." Cümle sonunda göz kırpıp oradan uzaklaşırken, arkasından baktı Tutku. Arka çıkıştaki merdivenleri yaşından beklenmeyecek bir çeviklikle çıkıp, camları film kaplı siyah spor arabaya binerek gözden kaybolan gizemli adamdan kalan mendili arka cebine sıkıştırdı ve telefonunu açtı.
Guvnor yazdı, insanların isimlerinin anlamını hep merak ederdi. Hem bu adamın hafif tekleyen Türkçesinin geldiği yerle, kökenleriyle ilgisi var mı onu da merak etti. Ancak yazan beklemediği bir şeydi.
Guvnor bir isim değildi. İngilizcede baba ve patron anlamını karşılan sözcüktü.
Tutku'nun, yıllar önce Devranların barının kenarında öylesine sohbet ettiği yaşlı adam, Kuzey'in baş düşmanı, Alp'in ve beraberinde birçok kişinin hayatını değiştiren sihirbazdan başkası değildi. Patrondu.
••••
INSTAGRAM; tutkudevran
Takipte kalın ^ :)
Yorumları ve 🌟 ı lütfeeeen unutmayın. Zaman atlaması yapıyorum çünkü bir an önce olayların kızıştığı yerlere gelmek istiyoruum ;)
Patron hakkında ne düşünüyorsunuz?
Kuzey ne planlıyor?
Reva neden ortalarda değildi?
Yeni bölüm Ateşin Gölgesinde'ye ve SHB'ye gelecek bu hafta bitmeden. Evet, bu hafta bitmeden;)
Unutmadan, Karayev'den sevgiler,
Sevin, sevilin. ❤️❤️❤️