11.Aren't we too young for this?
Άλλη μια αβάσταχτη ημέρα στην 'νυχτερινή κόλαση' περνούσε.
《Πότε θα πληρωθούμε Carla;》 ρώτησε ο Henri και έβγαλε εκνευρισμένος το ροζ καπέλο του πυροσβέστη καθώς έκατσε στη καρέκλα των παρασκηνίων
《Ρωτα τον Denver. Αυτός κάνει κουμάντο》 απάντησε η γυναίκα νωχελικά και συνέχισε να χτενιζει τα μαλλιά ενός νεαρού που θα έβγαινε στο επόμενο 'νούμερο'
《Άμα συνεχίσετε να μου τρώτε τον μισθό θα ξεκουμπιστω από εδώ μέσα. Αρκετά σας ανεχτηκα. Δεν δουλεύω τόσα χρόνια εδώ για να παίρνω ψίχουλα. Έχω τρία αδέρφια να μεγαλώσω 》 φώναξε ο Henri καθώς κρύος ιδρώτας έσταζε από το πρόσωπο του
Το πρόσωπο του είχε κοκκινησει και ιδρώτας κυλούσε σε ολόκληρο το σώμα του την ώρα που αφαιρούσε την πλαστική και σχεδον ασφυκτική αποκριάτικη στολή.
《Τώρα που έφυγε η μανα σου από εδώ και πέρα θα τα μεγαλώνει εκείνη. Παίδες σε πέντε βγαίνετε》 ειδοποίησε η γυναίκα με το στενό τζιν σορτς και ο νεαρός φόρεσε εκνευρισμένος το δερμάτινο γιλέκο του
《 Μπορεί προχθές η μαμα μου να έφυγε από εδώ αλλά το ξέρεις και εσύ πως δεν έχει τις ίδιες αντοχές όπως παλιά. Carla πάνε οι εποχές όταν με έφερνε εδώ και με προσεχες μέχρι να τελειώσει τη δουλειά. Δεν είναι η ίδια γυναίκα》 αναπόλησε ο Henri και άνοιξε την πόρτα του καναρινιού
《Θα μιλήσω για τα λεφτά στον Denver αλλα δεν υπόσχομαι τίποτα》απάντησε κοφτά η Carla και ο νεαρός της χαμογέλασε ελαφρώς καθώς αποχώρησε από τη μυστική πίσω πόρτα του μαγαζιού
Θυμός και πικρία τον είχαν καταβάλει.
Χαραμιζε κάθε βράδυ τη ζωή του κάνοντας κάτι που δεν του άρεσε πλέον και δεν ανταμείβοταν κιόλας για αυτό.
Όμως όλοι γνώριζαν πως μόλις έμπαινες σε τέτοια μέρη ήταν δύσκολο να φύγεις.
Βγάζοντας το κινητό μαζί με τα ακουστικά του απο τη τσεπη της βερμούδας ο Henri σήκωσε το κεφάλι του και σταμάτησε απότομα.
《Γεια σου Ric. Καιρό είχαμε να τα πούμε 》 είπε ο ελαφρώς νεότερος άντρας και στήριξε τη μικρή πλάτη του στο βρώμικο, κρύο τοίχο του σοκακιού
Είχε αλλάξει τόσο πολύ σε σημείο που ο νεαρός δεν θα κατάφερνε να τον αναγνωρίσει εάν δεν άκουγε τη φωνή του.
Τα κάπως λιπαρα μαυρα μαλλιά του είχαν πλέον μακρυνει και έφταναν σχεδόν μέχρι τους μεγάλους ώμους του, απεριποιητα μουσια κάλυπταν την καθαρή μαυρισμενη από τον ήλιο επιδερμίδα του και οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα πρασινογκριζα μάτια του τον έκαναν να μοιάζει εξουθενωμενος.
Όταν ο νεαρός ειχε πρώτο φύγει ο Henri ηταν πεπεισμένος πως δεν θα τον ξανά έβλεπε ποτέ. Είχε δεχτεί την ιδέα ότι θα έμενε πάλι μόνος του.
《Jay; Δεν το πιστεύω, επέστρεψες!》 έτρεξε ενθουσιασμένος ο Henri προς τον φιλο του και τον αγκάλιασε τόσο γερά σε σημείο που έπαψε να ανασαίνει
Όλοι πάντα πείραζάν τον Jay και έλεγαν πως έμοιαζε σαν μια οδοντογλυφίδα οταν βρισκόταν δίπλα από τον Henrico παρολο που ο Jay ήταν δέκα πόντους κοντυτερος από εκείνον. Για αυτό και πάντα ο μικρότερος βυθιζόταν στην αγκαλιά του νεαρού.
Γνωριστηκαν πριν αρκετά χρόνια όταν ο Jay ξεκίνησε να εργάζεται στην νυχτερινή κόλαση ως μπαρμαν και από τότε απέκτησαν μια ξεχωριστή σχέση.
《Δεν ειχα και άλλη επιλογή. Χώρισα πριν δύο εβδομάδες και ήθελα μια νέα φρέσκια αρχή για αυτό γύρισα στα πάτρια εδάφη. Ωραία ήταν και η Ισπανία αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με τα μέρη μας》 παινευτηκε ο Jay και απομακρύνθηκε ελάχιστα από τον μυωδης νεαρό
《Ναι ιδιαίτερα η κόκκινη γειτονιά είναι κάτι άκρως εξωτικό που θα έλειπε στον οποιοδήποτε》 απάντησε ειρωνικά o Henri και γέλασε , ενθουσιασμένος που ξανά είδε το φίλο του μετά από τέσσερα χρόνια
《Ώστε δουλεύεις ακόμη σε αυτο το κωλομπαρο. Τελικά δεν ειμαι ο μόνος που καταστρέφει τη ζωή του 》 σταζοντας ειρωνεία ο Jay έβγαλε από τη πίσω τσέπη του μακριου μαυρου παντελονιού του ενα πακέτο με τσιγάρα μαζί με έναν πολύχρωμο αναπτήρα
《Θες;》 ρώτησε πρώτου βαλει το τσιγάρο στα λεπτά χείλη του και ο Henri κούνησε αρνητικά το κεφάλι του, βγάζοντας ένα γλειφιτζούρι μέσα από το μαύρο σάκο που κρατούσε
《Το έκοψα εδώ και χρόνια》 δήλωσε ο ξανθός νεαρός και στάθηκε δίπλα από τον Jay καθώς τα χέρια τους ακουμπιοντουσαν ελαφρά
Οι δύο άντρες κοίταξαν τον καθαρό νυχτερινό ουρανό και μοιράστηκαν την όμορφη και παρηγορητικη ησυχία η οποία έσπασε από την υπερβολικά γλυκιά φωνή του Jay.
《Επειδή ξέρω πώς θες να το ακούσεις. Ναι είχες δίκιο. Δεν έπρεπε να φύγω. Ήταν μεγάλος βλάκας, Ric...με έκανε να μισησω τον εαυτό μου 》 ψέλλισε ο νεαρός βγάζοντας το τσιγάρο από το στόμα του και στήριξε το κεφάλι του πάνω στους τεράστιους ώμους του Henri
《Δεν με νοιάζει που αγνόησες τη προειδοποίηση μου . Το μόνο που με εκνεύρισε είναι να σε βλέπω σε τέτοια κατάσταση. Και τώρα τι θα κανεις ; Που θα μείνεις, μήπως θες να-》 ξεκίνησε ο Henri να εκφράζει τις ανησυχίες του σαν ένα πανικόβλητο γονέα και ο Jay τον διέκοψε λέγοντας
《Βρήκα δουλειά σε ένα τατουατζιδικο. Έχουν ένα άδειο δωμάτιο και μένω εκεί. Είμαι εικοσιτεσσαρων, ξέρω να φροντίζω τον εαυτό μου 》
Σιωπή πάλι πλημμύρισε το αδειανό σοκάκι και ο ήχος της γρήγορης ανάσας του Henri ήταν το μόνο που αντηχούσε στα αυτιά του φιλου του .
Μια μικρή σταγόνα έπεσε στο χωμάτινο δρομο και ο Jay σήκωσε το κεφάλι του για να αντικρίσει τον Henrico ο οποίος έκλαιγε περισσότερο και από την αδερφή του την Nadine όταν πεινούσε.
Ο μικρότερος του σκούπισε τα δάκρυα με τα μακρυά δάχτυλα του και γέλασε ελαφρά.
《Ειμαι ζωντανός και αυτό αρκεί οπότε μην στεναχωριέσαι. Πάψε να κοιτάς μόνο τους άλλους και δείξε λίγο ενδιαφέρον για τον εαυτό σου. Φύγε επιτέλους από αυτό το μέρος όπως έκανα εγω》 έβαλε πάλι το τσιγάρο πίσω στο στόμα του βγάζοντας ένα βαρύ στρώμα καπνού
Από όταν γνωρίστηκαν ο Jay πάντα έβλεπε πίσω από την πανοπλία του ατρόμητου ιππότη που φορούσε ο Henri.
《Πώς τα πας με την Agnes; Για να είμαι ειλικρινής στην αρχή πίστευα πως δεν θα σε έβρισκα εδώ. Θεωρούσα πως θα είχατε παντρευτεί και θα είχατε πέντε παιδιά. Άντε μετά να σε έβρισκα》 κοροιδεψε ο Jay σβήνοντας το τσιγάρο του και τα καταπρασινα μάτια του Henri σκοτείνιασαν
《Χωρίσαμε εδώ και πολλά χρόνια. Δεν της άρεσε το επάγγελμα μου . Τουλάχιστον το ένα επάγγελμα μου. Μετά από τότε δουλεύω μόνο στα σοου 》 πήρε μια ανάσα ο ξανθός νεαρός και ανασκουμπωθηκε
《Σταμάτησες να προσφέρεις υπηρεσίες; Χαίρομαι για αυτό. Ξέρω πως δεν το ήθελες... Άρα τώρα παίζει τίποτα νέο στον ορίζοντα;》 ρώτησε παιχνιδιάρικα ο Jay σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια του να ελαφρύνει το κλίμα αλλά αντιθέτως το κλίμα βαρενε όλο και περισσότερο
《Η Agnes ήταν η μια και μοναδική. Πλέον έχω επικεντρωθεί στο να μεγαλώσω τα αδέρφια μου》 έγλειψε λιγάκι το καινούριο γλειφιτζούρι σε γεύση φράουλας που είχε στα χείλη του και το πρόσωπο του φωτίστηκε στην ενθύμηση της νέας του δουλειας
《Τώρα έγινα και μοντέλο για κάτι μαθητές καλών Τεχνών. Με ζωγραφίζουν γυμνό. Η καθηγήτρια μου δίνει καλά λεφτά 》 εξέφρασε γεμάτος υπερήφανια προσπαθώντας να αποβάλει όλη την πίεση που έσφιγγε τη καρδιά του
《Μηπως θέλουν και βοηθό θα χαρώ να συνεισφέρω δείχνοντας το κάλος ενος γυμνού σώματος》 απάντησε ειρωνικά ο Jay και οι δύο τους ξεκίνησαν να γελάνε
《Από πότε εσύ έμαθες να μιλάς τόσο επίσημα ;》 ρώτησε ο νεαρός και χαμογέλασε
《Ο πρώην γκομενος μου ήταν πολύ πλούσιος και με έσερνε σε πολλές επίσημες βλακείες , σαν δεξιώσεις ήταν. Εν τέλη έμαθα τον κώδικα επικοινωνίας τους》ο Jay κοίταξε το ασημενιο ρολόι του και χασμουρηθηκε
《Αύριο θα σερβίρω κάτι κουλτουριάρηδες σε μια δεξίωση οπότε πρεπει να φύγω, έχω πρωινό ξύπνημα. Ίσως κάποια στιγμή με διδάξεις αυτόν τον ειδικό κώδικα επικοινωνίας,
φαίνεται πως θα μου χρειαστεί 》είπε κοφτά ο μεγαλύτερος και αγκάλιασε πάλι τον φιλο του πρώτου τον αποχαιρετήσει
《Αχ ρε Ric νοιάζεσαι τόσο πολύ για τους άλλους όμως ποιος θα νοιαστεί για εσένα》 ψιθύρισε ο Jay ανάβοντας ένα καινούριο τσιγάρο και σήκωσε τα μανίκια του πολύχρωμού φλοραλ πουκαμίσου του αποκαλύπτοντας το καλυμμένο από τατουαζ χέρι του
¤¤¤
Ο Henri χαμογελούσε πλατιά τη στιγμή που είδε την Paula.
Πριν λίγες ημέρες η γυναίκα του ανακοίνωσε πως εκτίμησε την σκληρή του δουλειά και του πρότεινε να εργάζεται ως σερβιτόρος στις Σαββατιάτικες δεξιώσεις, λαμβάνοντας φυσικά μεγαλύτερο μισθό.
Με αυτά τα χρήματα ισως να αγόραζε μια καινούρια κούνια για την Nadine.
Όλα του τα αδέρφια είχαν χρησιμοποιήσει την πρώτη κούνια που είχε αγοράσει η Francesca ως δώρο για την γέννηση του Henri.
Δυστυχώς όμως ο Emilio έσπασε την ξύλινη κούνια αλλά επειδή ο Henri χρειαζόταν να αποπληρώσει κάποια τελικά χρέη είχε αναβάλει την αγορά μιας νέας κουνιας έως τώρα.
Σίγουρα θα του έμεναν κάποια χρήματα τα οποία τοποθετούσε κρυφά σε ένα μικρό κόκκινο κουτί, το οποίο ήταν πάλι δώρο της Francesca.
Σε εκείνο το κουτί κρατουσε χρήματα για τις σπουδές της Lita. Σε δύο χρόνια θα αποφοίτουσε και ο Henri γνώριζε πως τα καλά κολλέγια στοιχιζαν αρκετά, τουλάχιστον έτσι άκουγε από τους άλλους.
《Η Chaeri μιλάει συχνά για εσένα. Λέει πως θα τη βοηθάς για να περάσει το μάθημα. Περίεργο που δεν ζήτησες κατι ως αντάλλαγμα》 εξομολογήθηκε η γυναίκα και φόρεσε τα λεπτά γυαλιά της
《Μα της ζήτησα να πάμε μαζί σε παράσταση》 απάντησε ο Henri φορώντας τη μαύρη ποδιά που του είχε δοθεί, ή οποία ταίριαζε με το μαύρο παντελόνι του και έκανε αντίθεση με το λευκό πουκάμισο του
《Και επειδή το ζήτησες δεν πάει να πει πως θα γίνει 》 ακούστηκε η φωνή της Chaeri η οποία κατέφθασε στην 'γκαλερί' φορώντας ένα μακρύ σκούρο κόκκινο φόρεμα το οποίο αγκάλιαζε αρμονικά το σώμα της
Τα συνήθως ατίθασα μαλλιά της ήταν μαζεμένα σε μια χαμηλή αλογοουρά και τα χείλη της ηταν εξίσου βαμμένα στο χρώμα του κόκκινου.
Ήταν προφανές πως είχε προετοιμαστεί για την εκδήλωση και ο Henri σκεφτόταν πως ότι και να φορούσε η νεαρή, η ομορφιά της ηταν πάντα εμφανής.
H Chaeri εξέπεμπε μια γαλήνια σχεδόν αρμονική αύρα. Από την φωνή της μέχρι τα λεπτά της άκρα τα πάντα πάνω της ηταν γλυκά και λεπτεπιλεπτα. Κάποιες φορές ηταν σαν να μην καταλάβαινε το ποσό όμορφη ήταν.
《Ζωγράφισε με πρώτα και μετά βλέπουμε》 δήλωσε παιχνιδιάρικα ο νεαρός και της έκλεισε το μάτι καθώς η Chaeri ξεφυσηξε ενοχλημένη
《Μην με αμφισβητείς γιατί...Γιατί μπορώ να ζωγραφίζω άντρες απλά είναι επιλογή μου να το αποφεύγω. Ειμαι ζωγράφος τοπίων!》πέταξε αυθόρμητα η κοπέλα με τα κατά κόκκινα πλέον μάγουλα , η οποία κουνούσε πανικόβλητα τα χέρια της
《Η ύπαρξη μου είναι ένα τοπίο από μόνη της 》 ξεφώνησε ο Henri φεύγοντας για να πάρει έναν δίσκο
《Δεν θα πάψει ποτέ να είναι ενοχλητικός》 ξεφυσηξε η εκνευρισμένη κοπέλα και η γυναίκα που βρισκόταν λίγο πιο δίπλα της , της χαμογέλασε γλυκά
《Είχα πάνω από δέκα χρόνια να σε δω να μιλάς τόσο άνετα σε ένα αγόρι. Είδες που δεν έπρεπε να τα παρατήσεις; Εξάλλου αυτός ο Henrico δεν φαίνεται κακός. Που ξέρεις μπορεί να γίνεται φιλοι》 σχεδόν ψιθύρισε στον εαυτό της η γυναίκα διορθώνοντας τη μακριά πενσιλ φούστα της και η Chaeri ένιωσε ένα περίεργο αίσθημα να τη διακαταβαλει
Στην μιση ζωή της βρισκόταν σε συνεχή φόβο. Κάθε φορά που την πλησίαζε ένας άντρας-έστω και εάν περνούσε δίπλα της- εκείνη ανατριχιάζε. Πίστευε πως όλοι ήταν το ίδιο. Έβλεπε παντού κινδύνους.
Είχε χρόνια να κοιτάξει κάποιο άτομο του αντίθετου φύλου πάνω από δέκα δευτερόλεπτα στα μάτια.
Μετά από το περιστατικό όπως το ονόμαζαν οι γονείς της , απαίτησε όλοι οι γιατροί της να είναι γυναίκες και όλο το προσωπικό του σπιτιού με το οποίο ερχόταν σε επαφή να αποτελείται μόνο από γυναίκες.
Εάν ένα άλλο άτομο έβλεπε αυτή τη στιγμή την κοπέλα να παίρνει μια βαθιά περήφανη ανάσα μόνο και μόνο επειδή μίλησε με κάποιον άντρα για περισσότερο από ένα λεπτό, θα γελούσε. Όμως για εκείνη δεν ήταν κατι ασήμαντο.
Ήταν ένα αναπόπαστο κομμάτι που σημανε την σταδιακή ψυχική της απελευθέρωση.
¤¤¤
Νέο γκομενάκι μπήκε στο προσκήνιο 💫