Calliopi (PoV)
Kinakabahan ako. Teacher ko pala sa isang sub si Ms. Vastes. Imposibleng hindi nya ako ma recognize. Huhu.. ano gagawin ko kapag makita nya ako?!!!
"Huy, bat balot na balot ka ngayon?" Tanong ni dev na kakarating lang.
Naka hoodie kasi ako ngayon.
"Ah, trip ko lang. Tsaka wag mo na ngang pansinin!" Sabi ko habang balisang nakatingin sa may pintuan.
"Panong hindi ka mapapansin dyan sa suot mo eh para kang timang."
Sasagot na sana ako nang biglang pumasok si ma'am. Oh sh*t. Nandito na sya. Na-awkward ako sa presence nya kasi bigla ko nalang naalala yung nakita ko kahapon.
"Good Morning ma'am.."
Bati ng mga kaklase ko habang ako naman ay nakayuko at hindi na nag abalang mag greet pa.
"Morning, let's start the class-- wait, the one with the hoodie jacket, can you please stand up?"
Bigla naman akong kinabahan nang magsalita si ma'am.
Teka.. naka hoodie jacket?
A-ako ba yun?
Lumingon lingon naman ako sa paligid ko..
"Yes, you dear.. what a dumb."
Hindi namin narinig yung panghuling sinabi nya pero ako yata yung tinutukoy ni ma'am. Huhu.. lagot na talagaaaa. Gg na this.
"Again, the one with a hoodie jacket with a print of mickey mouse on it stand up. gosh.."
Tumingin naman ako sa hoodie jacket ko at nakita ko nga si mickey mouse na nakangiti. Talagang ako nga.
Dahan dahan naman akong tumayo. Tumikhim naman ako at pinahina ang boses ko.
"B-bakit po.. m-ma'am?"
"You really asking me that? Care to explain first what happen to your UNIFORM and you just come up an idea of dressing something like that?"
Napalunok ako. Nakakatakot talaga sya. Pati boses nyaaaa..
"Reminder lang ha, I want my students to be in their formal attire, not to wear any dresses that looks like in a party, or at the mall, especially not to dress like you are just in your house that looks like about sleep. Got that?" Sabay tingin sakin ni ma'am kaya agad akong napayuko ulit.
Naramdaman ko naman ang paghawak ni dev sa kabilang kamay ko.
"Yes, ma'am" sagot ng mga kaklase ko.
"So Ms... ?"
"Ms. Calliopi Monverde po ma'am."
"Yes, you. So take that thing off now. I really think that it's not appropriate in my class, and if you are reasoning that you can't take that off because you have some kind of 'reasons' then you may leave."
Grabe talaga. Hays.
Wala sa sariling hinubad ko nalang ang suot kong hoodie at awkward na tumingin kay ma'am. Napansin ko namang nanlaki ang mata nito at para bang may naaalala sya sandali.
Siguro na-recognize na nya ako. Nakakakaba na nakakahiya--teka, diba dapat hindi ako kahabahan at mahiya? Kasi in the first place wala naman talaga akong kasalanan dahil aksidente lang ang nangyari at isa pa tingin ko mas kasalanan nila yun kasi bakit ba naman don pa sila nag anuhan at hindi nalang sa bahay nila? Pero kasi--pinag bantaan nila ako, parang ako pa yung may kasalanan huhu.
"T-take a sit."
Tch.
Sumunod naman ako sa sinabi nito.
Pagkatapos ng class. Nauna na silang lahat including dev. Sinabi ko na wag na akong intayin dahil may pag-uusapan lang kami ni ma'am. Tinawag kasi ako nito bago pa lang ako makalabas eh.
"M-ma'am..." mahinang saad ko nang ma-ilock na nya ang pinto.
Humarap sakin si ma'am at matalim akong tiningnan.
"May pinagsabihan ka ba?"
Napa-iling naman ako ng wala sa sarili.
"W-wala po ma'am.."
"Good. I want you to shut up your mouth because if ever na kumalat yung natuklasan mo... trust me, hindi mo magugustuhan ang gagawin ko."
Napalunok naman ako habang sya naman ay napaikot ng mata bago lumapit sa table at kinuha lahat ng gamit nya.
Tumalikod na ito at naglakad palabas pero bago yun ay may napansin ako sa may bandang pwet nya.
Hala--
Agad kong sinundan si ma'am at kinuha ang hoodie jacket sa bag ko bago pahabol na lumapit sa likuran nito at isinabit sa may bewang nya.
Napahinto naman si ma'am kaya maayus kong nailagay ang jacket sa bandang bewang nya. Naamoy ko pa ang mabangong pabango nito.
Ang bango ni ma'am..
Kung titingnan kami ngayon ay parang niyayakap ko na sya sa likod kaya agad na rin akong lumayo. Humarap naman ito sakin ng nakakunot ang noo.
"What the hell are you doing?!" Sabay tingin sa jacket na nakasablay sa may bewang nya.
Napakamot ako ng ulo sabay nguso sa may ano nya. "May... ano.. ano kasi ma'am.. may tagos ka." Nahihiyang saad ko.
Tumingin naman ito sa may bandang likuran nya at tingningnan ito. Para naman itong nanigas sa kinatayuan at nanlaki ang mata.
"Sh*t.. kaya pala masakit puson ko." Bulong nito na hindi ko marinig.
"Ah, ako nalang po magdadala ng mga gamit nyo, punta muna kayo sa--"
"Heto" mabilis na saad nito habang inaabot sakin ang dala nya. "Ilagay mo yan sa office ko." Sabi nito at dali daling tumakbo.
Para naman akong tuod sa kinatayuan ko habang nakatingin lang sa kanya na nagmamadaling naglalakad.
Naglakad narin ako patungo sa office ni ma'am. Teka--asan nga ba office ni ma'am?
Nagtanong tanong nalang ako sa mga studyanteng nadadaanan ko kung nasan ang office ni ma'am vastes at buti nalang may nakuha akong sagot. Pagkarating ko sa office ni ma'am ay pumasok agad ako.
Ang laki ng office ni ma'am. Nakakamangha at may mga nakikita pa akong ibat ibang paintings rito. Mahilig pa naman ako sa paintings.
Nilagay ko na sa desk ni ma'am ang mga gamit nito at balak na sanang umalis nang marinig ko ang pagbukas ng pintuan at iniluwa nito roon si ma'am na hawak hawak ang puson nya.
Sh*t. Nafe-feel ko yung sakit nya.
Lumapit ito sa desk nya at umupo sa swivel chair nang hindi ako napapansin. Nagpalit narin pala si ma'am ng pants. Buti naman.
Tiningnan ko ang wrist watch ko at 11; 30 am na pala.
Buti nalang wala akong sched na class ngayong 11 am. Pero kailangan ko na palang puntahan mga kaibigan ko.
Tiningnan ko si ma'am at magpapaalam na sana nang mapansin kong parang namilipit ito sa sakit.
"M-ma'am? Ayus lang po ba--"
"Do I look fine to you?!"
Tss.. namimilipit na nga sya sa sakit at lahat lahat na nagsusungit parin.
"Ah, pasensya na po--"
"Get out."
"Uminom na po ba kayo ng gamot?" Hindi ko pinansin ang sinabi nito.
Hindi ito nagsalita.
"Dyan lang po kayo ma'am.." sabi ko at lumabas agad.
Narinig ko namang nag ring ang phone ko at si na reese lang pala. Sinagot ko naman ito habang naglalakad papuntang clinic at sinabi sa kanila na mauna na sa cafeteria dahil may gagawin pa ako then pinatay agad ang tawag.
Pagkapunta ko sa clinic humingi agad ako ng gamot sa dysmenorrhea at buti nalang meron sila rito. Bigla ko namang naalala na baka wala pang kain si ma'am at sakto namang hindi ko pa nagalaw ang sandwitch at chuckie sa bag ko na pinabaon pa sakin ni mommy kaya ibibigay ko nalang ito kay ma'am.
Pagkarating ko. Ganun parin istado nya. Nakapatong ang ulo nya sa isang braso nya sa table habang ang isa naman ay nakahawak sa puson.
Nilagay ko ang gamot, sandwitch, chuckie at tumbler sa table nya.
Nagdadalawang isip ako kung iistorbohin ko ba sya o hindi. Pero dahil may nakita akong sticky note sa desk nya. Nilagyan ko nalang ito ng sulat.
"Ayoko pong disturbuhin kayo kaya Inumin nyo nalang po itong gamot mamaya at kumain na rin hehe. :)"
Idinikit ko ito sa tumbler ko saka umalis. Buti nakaisip ako non. Baka kasi pagalitan pa ako kung mang-istorbo ko pa yung nireregla.
Meisi
Nagising ako nang may tumatapik tapik sakin.
"Love.. wake up."
Pagkamulat ng mata ko. Nakita ko agad si saviel sa gilid ko na mukang nag aalala.
Napaikot ako ng mata saka umayos ng upo at agad na inayos ang buhok.
Ugh. I look like a mess. Sh*t this period! Ang sakit sa puson!
"You ok?" Hahawakan sana ako nito sa balikat pero hinawi ko agad ang kamay nito.
"Ano ba sa tingin mo?!" Matalim na tanong ko rito.
Such a dumb!
Napansin ko naman ang gamot at sandwitch pati narin water at.. chuckie? Who the fvck did this--
Naalala ko naman yung studyante ko na naghatid ng gamit rito.
Is she... the one who left this for me?
I don't know why but my mood suddenly change when I saw this. I find it cute.
Kinuha ko naman ang sticky note at binasa ang nakasulat nito. Pati yung sulat ang cute din.
"*ehem* nagustuhan mo?" Bumalik naman ulit ang mood ko sa tanong nitong katabi ko.
Tinaasan ko ito ng kilay.
"Bakit sayo to?"
"Sa tingin mo may ibang tao pang mag bibigay ng ganyan sayo eh tayo tayo lang naman nandito."
"Anong tayo lang nandito eh kani- kanina lang yung studyante ko yung nandito at baka sya yung nagbigay."
"At bakit mo naman naisip na studyante mo nagbigay nyan eh sa napapansin ko nga lahat ng nga studyante mo takot sayo kaya imposible naman na bibigyan ka ng ganyan ka cheap."
"Anong sabi mo?!" Inis akong napatayo at humarap rito ng naiirita. "At ano pinupunto mo ha?! Na ikaw nagbigay nito?!"
"O-oo naman!"
"Hah! Sinong niloloko mo eh sabi mo nga na 'cheap' diba? Kaya bakit mo gagawin to?! Tsaka, halata namang hindi sayo yung sulat kamay. Batukan kita dyan eh." Nanggigigil na sabi ko.
Naiinis talaga ako sa mga sinungaling.
Ganito talaga kami, palaging nag-aaway sa maliit na rason.
"Eh pano hindi mo naman alam yung sulat kamay ko, tsaka--Com'on, try to think of it as my effort. When I came here earlier, I saw you sleeping peacefully and notice that you are holding your stomach so I thought that it's your monthly period since I remember that you have always been like that if you got your period so I supposed that you've got that now and that's it, I bought you some snack and drinks and also get you a medicine for your dysmenorrhea but since you are still sleeping peacefully, I just write it in sticky notes cuz I was about to go but then I heard you groan so I wake you up and then that's it."
Mahabang explanation nito. I still doubt about it lalo na yung sa sulat but thanks to him anyways if sya nga yun. Ngayon ko lang na appreciate ang ibinigay nya sa lahat ng mga mamahaling bagay na binibigay nito. Simple lang naman kasi yung gusto ko eh, yung may effort.
"You know.." itinaas nito ang tingin ko para matitigan sya ng maayus. "I never thought that a simple effort like this.. would make you smile. I literally saw your beautiful smile earlier while reading the note. I don't know what's wrong about you cuz I always gaves you a lot of luxury goods but none of it make you smile, but now I know why.. a simple effort is enough to you." Nakangiting sabi nito.
Damn, I admit that he's handsome, actually.. all of his apperance and his life is perfect. He has this good look, has sex appeal, has luxury life and all.. But i don't know what's wrong with me cuz I can't.. I just can't love him back and I don't know why. Cuz maybe... I'm way too focused of giving my cousin a punishment that she really deserve. But now that I saw in his eyes the affection and the sincerity.... should I give him a chance?
"Wala ba akong thank you? Or.. i love you?"
Tch.
"Ok, thank you and get out." I just said and was about to turn around but I felt his hand in my cheeck and I startle when he kissed me torridly which I also respond with the same intensity.
"Mmm.. I love you, Meisi." He said during the kiss..
He's really a good kisser. But nah, I still won't gave him my permission to deepen this make out.
Nabuhusan naman ako nang malamig na tubig nang may marinig akong singhap ng kung sino. Pagtingin ko sa may pintuan nakita ko na naman yung tangang babae.
Ah, sh*t! Sya na naman?!
"S-s-sorry po!"