THIRD PERSON'S POV
Sa isang harap ng grocery store mapapansin ang isang lalaking nakasuot ng itim na jacket at pamandong sa ulo. Natatabunan naman ng jaryong binabasa ang mukha nito.
Kung titingnan ay nag mukha itong normal at hindi kadudaduda, dahil mistulan itong isang typical newspaper man na mahilig umupo sa bench ng harap ng mga groceries store para libangin ang sarili. Tuloy ay walang nakapansin sa pag mamatyag nito sa mag lolang kapapasok lang sa grocery's store para mamili ng mga kakaylanganin nila this whole week.
Kanina pa sinusundan ng lalaki ang mag lola na iyun. Binabantayan sa malayo na para bang any moment ay may mangyayari sa dalawang taong sinusundan nya. It's either na accident or ambushed. He was paid to do that so, kaya kahit anong ngalay nito katatayo at kapapalit ng mga damit para lang mag blend in sa surroundings ay ginagawa nito.
He was moving behind their shadows back. Maingat at walang bahid ng pag kadudaduda ang mga galaw nya. No one will even think from that very moment na ang lalaking nag babasa ng jaryo sa harap ng isang grocery's store ay may talagang rason kung bakit ito andun.
He was that effective on making him self unsuspiciously. Sa mata ng mag lola na binabantayan nya at sa lahat ng mga taong dumadaan sa harap nya. Iyun ang ibinigay na trabaho sa kanya.
It's either that or he'll die. Ang utos lang sa kanya ay bantayan ang mag lolang ito sa ngayun. Huwag mawala sa paningin nya. At kung may mangyayari man na hindi maganda ay kailangan nyang tulungan ang mga ito sa kahit na anong paraan basta wag lang syang mabuko ng mga ito.
Kaya heto nga sya ngayun sa harap ng grocery's store prenteng nakaupo habang binabantayan ang mag lola. Isa yun sa mga disguise nya para hindi sya mapansin ng matanda dahil simula pa man sa bahay ng nga ito ay sinusundan na sila ng lalaki. Lahat yata ng galaw ng mag lola ay recorded or di kaya naman ay nakasulat sa mga report nyang ipapasa mamayang gabi sa boss nya.
Ang nasabing mag lola ay kalilipat lang ng bahay sa probinsyang kinaroroonan nila ngayun. The man has been following them since bago pa man makalipat ng tuluyan ang mga ito sa lugar nato. Cavite. Medyo malayo narin sa dating tirahan ng mga ito.
Ang dalidaliang pag lipat ng mga ito ay hindi nya alam ang dahilan pero tiyak nyang alam yun ng boss nya. Ang tanging hawak nya lang na imporsyon ay ang dapat nya lang malaman, at wala nang iba. Mga basics information lang iyun kaya wala syang masyadong alam. Kung nag kataong meron man syang alam, ay nasisiguro ng lalaki sa sarili nya na hindi na sya aabutan ng bukas. Kaya laking pasasalamat nya rin na tanging taga bantay lang sya ng mga ito.
Base sa hawak nyang mga impormasyon ay nag ngangalan ang mantanda na Melissa Camñero. 59 years old. Namatay ng magkasunod ang apo't anak nito dahil sa isang dangerous delivery of pregnancy. Mag aapat na taon na naman matapos kopkopin nito ang isang daligita.
Hindi alam ng lalaki kung anong pangalan ng daligitang kinopkop nito dahil blangko ang pangalan nun. Pero alam nitong nag kaanak sa pag kadala ang kinopkop ng matandang babae at ang anak nito ay ang syang kasama ng matanda ngayun para mag groceries.
Ang pangalan ng batang babae ay Klenra Vivory. Bagaman at walang naka registered na surname na ginagamit nito, ay ang dala dala ngayun ng bata ay ang surname na Camñero. Mag aapat na taon ito ngayung susunod na mayo
Kung ang lalaki ang tatanungin ay apakatalinong bata nitong si klenra. Hindi ito tipikal na bata na ang asa isip lang ay pag lalaro o di kaya naman ay pag iyak kung nagugutom na. Klenra appear a little mature kahit na mag aapat na taon pa lang ito. She was obedient and rather understanding at her age.
Sa ilang linggong pag babantay ng lalaki sa mag lola ay hindi pa kailan man nito nakitang nag pasaway si Klenra. Kung ano ang hinahabilin ng matandang babae dito ay sinusunod nito. Hindi ito nagpipilit na lumabas ng bahay pag pinapagbawalan ito ng matanda, o di kaya naman ay mag tuturo ng kung ano anong klase ng kendi sa tindahan pag bumibili ang mga ito.
Well behaved and mannered. Yun ang masasabi ng lalaki sa bata. Wala rin syang nababasang pag kalumbay at lungkot sa mukha ni Klenra pag may pinag babawal dito ang matanda. She was that understanding to the point na hindi naabala ang pag eenjoy nito sa buhay dahil lang sa maliit na pag babawal ng matanda.
May mga times lang naman kase ang pag hihigpit ng matanda sa bata. Melissa was letting her enjoy her childhood at alam nito ang limitations ng pag hihigpit dito. Kaya siguro ay kailan man ay hindi nya nakitang malungkot si Klenra. He won't even believe that Klenra was still a little girl kung hindi lang ito iyakin.
Well hindi naman talaga ito literal na iyakin. She barely cry for small things kase masiyahin si Klenra na bata. It was more on na madamdamin na bata si Klenra. Napag alam man ito ng lalaki ng masaksihan nya kung paano mahulog sa palaruan ang isa sa mga kalaro ni Klenra.
The little girl cried for that thing for hours dahil sinisisi nito ang sarili, even though it's not her entirely fault dahil aksidente ang nangyari. Iyun ang unang beses na nakita ng lalaki na umiyak si Klenra. A side in him thought na she's still a child after all kaya ganun ang naging reaction nito. At kahit na medyo mature na ito mag isip ay bata at bata parin ito sa huli. Yun ang mga bagay bagay na natutunan ng lalaki sa mag lolang binabantayan nya.
"Lola nabili mo na po ba lahat ng need natin?" Sabi ng batang Klenra na kalalabas lang ng grocery's store. Hawak hawak ito ng matandang babae na tinawag nitong lola Melissa. The little girl was smiling brightly and look so cute on her violet dress. Naka pigtail naman ang medyo may kahabaan nitong buhok.
"Oo. Ikaw talagang bata ka, hindi pa naman ako ganun kalimutin. At kung may nalimutan man ako ay kanina mo pa yun pinaalala" Sagot ni Melissa sa hawak na apo. Pailing iling pa ito pero nakikita na she was pleased sa sinabi ni Klenra.
"Eh yung ban id po lola? Diba yung need ng pren ko po?" Tanong ulit ni Klenra. Nakanguso pa ito habang ang kilay ay halos mag dikit na. Natawa lalo si Melissa sa apo.
Ang sinasabi nito na ban id ay bandaid, at ang pren na tinatawag nito ay ang kalaro nyang nahulog sa siso nuong nakaraang linggo pa. Pero heto at nag aalala parin ang apo nya duon. She was rather proud sa kabila ng pangungulit nito. Alam nyang lalaki ang apo nya na mabait at maawain sa kapwa.
"Oo, andito na. Hindi ba at nakakuha na tayo kanina? Ikaw pa nga mismo ang nag lagay sa basket" Sagot ni Melissa sa apo. Nag giggled lang naman ang batang babae na si Klenra dahil talagang nililito nya lang ang lola nya. She want to go back inside the grocery's store kase malamig duon. Naka air-con daw ang lugar kaya ganun sabi ng lola nya.
"Ay oo nga po pala lola" Sagot ng munting bulinggit, patawa tawa pa ito pero marahang lumingon pa ulit sa pinanggalingan nilang store.
"Oh sya dalian mo na. Makulimlim ang ulap at baka umulan pa. Wala pa mandin akong dalang payong, mahirap tayong makakauwi pag nag ka ganun" Paliwanag ni Melissa sa apo. Tumango tango naman si Klenra dito at nag padala nalang sa pag akay ng kanyang lola, pero nakakailang hakbang palang sila ng muli itong mag salita.
Isa rin iyun sa nakasanayang ugali ng bata. Madaldal ito pero hindi naman to the point na maiinis ka na. Nawawari ni Melissa na nagsisimula nang ma-curious ang apo nya. She was learning things dahil lumalaki na ito kaya mas kadalasan itong mag wonder at mag tanong sa kanya ng mga bagay bagay.
"Eh chi Moma ko po? Kelan ulit po cha tatawag? Tulog ako nung nag call cha latch time" Tanong ni Klenra. Medyo tumatalon talon pa ito habang akay ni Melissa.
Melissa smiled softly, bagaman nalulungkot dahil sa hindi nya matatawagan ang ina ng apo nya na tinatawag nitong moma, ay alam rin nyang namimiss ito ng apo nya. Kahit hindi ito mag sabi. Lagi itong nag tatanong kung kelan tatawag ang ina nito and she somehow felt sad about it, kase hindi pa nag kikita ang mga ito sa personal.
Laging sa video call lang nag kikita ang mag ina kung may medyo time pa ang ina nito na asa ibang bansa at nag tratrabaho. Kahit di umamin ang apo nya ay nalulungkot ito sa kabila ng ngiti nito. Kaya nga sa lahat ng oras ay lagi nya itong nililibang para huwag makaramdam ng tampo sa ina. Lalo na at nalalapit na ang birthday nito.
"Wag ka mag alala Vivory. Alam kong tatawag din ang Moma. Pwedeng bukas o sa susunod na araw. Basta tandaan mo na kaya wala ang moma dito ay gusto nya tayong mag karoon ng magandang buhay. Huwag kang mag kakaroon ng kahit na anong galit sa kanya dahil she was doing this for you" Marahang pahayag ni Melissa sa apo.
Alam nyang hindi iyun ganun naiintindihan ng apo nya pero hinayaan nya lang itong marinig iyun. Ano pa at matututunan at matututunan ng apo nya kung anong ibig sabihin nun.
"Bat ako gagalit kay Moma ko? Lab lab ko yun lola. Chi moma ay lab ko po" Naguguluhang sagot ni Klanra sa lola nya. Nginitian lang naman sya ni Melissa.
"Alam ko. Kaya nga wag ka mainip at tatawag rin yun. Sa ngayun ay tara na muna at papara tayo ng sasakyan" By that ay tuluyan ng nakalayo ang mag lola para pumara ng masasakyan.
Sa kabilang banda naman ay makikitang nakasunod parin sa kanila ang lalaki na kanina pa nag babantay sa kanila at narinig lahat ng pinag usapan ng mga ito. This time ay wala na itong suot na jacket at pandong sa ulo. He was just wearing a normal shirt and jeans habang may kapeng dala.
Muli ay hindi ito nag mukhang kadudaduda sa harap ng marami dahil nag mistulan naman ito ngayung tipikal na pasahero. Wala ding nag taka kung bat sinusundan nito ang mag lola dahil para sa nakararami ay pupunta rin ang lalaki sa paradahan ng mga sasakyan tulad ng mag lola at ilan pang mga tao na kasabay nila.
Kung may kapansin pansin man sa lalaki ay ito ay ang pagiging magandang lalaki nito na talaga namang napuna ng ilang kababaihan. Patago nalang namang napapailing ang lalaki duon.
Hindi nag tagal at nakarating na sila sa paradahan ng mga sasakyan. Patuloy lang naman na sinusundan ng lalaki ang mag lola at ng sumakay ang mga ito sa isang jeep ay sumunod ang lalaki dun pero sa may pinto lang ng jeep sya umupo.
Kinilala ng lalaki ang mga nakasakay sa jeep at siniguradong walang kahit na anong danger sa loob. Nang makontento naman ay dun palang ito prenteng sumandal sa upuan ng jeep and drink his coffee. Hindi narin naman nag tagal at umandar na ang jeep.
Around 3:40 na ng hapon nakabalik ang mag lola sa tahanan na tinutuluyan nila ngayun. The house was just a typical house. Hindi malaki pero hindi rin naman maliit. Tama lang. Maganda rin ang subdivision kung saan matatagpuan ang bahay na tinutuluyan nila kaya medyo at ease ang lalaki.
Nang ligtas nang nakapasok sa kabahayan ang mag lola ay dun palang lumabas ang lalaki na prenteng nakasandal sa pader ng isang poste habang may hawak na selpon. Ordinary man na nag papasignal kung tatanungin ang iba pag nakita nila ito.
His job for today is done. Kailangan na nyang bumalik sa temporary place nya para mag report sa boss nya ng mga pangyayari ngayung buong mag hapon. With a last glance over the place at ng masigurado ng lalaki na ayus lahat ang paligid ay umalis na ito. Nakihalubilo sa mga taong nag lalakad sa kalsada and then he was gone.
Dapit hapon na ng marating ng lalaki ang tinituluyan nya. It was just a small studio apartment. May maliit na kusina and one bed room na may sarili nang bathroom. His place is not that bad but not that good either.
Nang tuluyan na naman itong makapasok sa apartment nya ay agad na tinungo nito ang laptop na nakalagay sa mini sala nya. Nakapatong parin iyun sa mesa katulad ng pag kakaiwan nya dito kaninang umaga.
He log in and start sending pictures and files sa kung sino mang tao ang asa kabilang line. Hindi nag tagal at nakanggap ito ng tawag kaya agad nya iyung sinagot. It was his boss.
"Afternoon boss. As usual nothing happened at maayos silang nakauwi sa kanilang bahay na tinutuluyan dito sa Cavite, after doing their groceries. The house is safe and so the subdivision" Sabi ng lalaki sa kabilang linya. Napangiti lang naman ang tinatawag ng lalaki na boss from the other line while scrolling the pictures na pinadala ng tauhan nya.
He was satisfied sa naging report ng tauhan nya ngayung araw. But more happy about sa fact na hawak nya ang alas sa larong sinimulan nya. As long as he have this two people under his name ay mapapadali ang communication nya sa loob.
At hanggat hindi pa dumadating ang panahon na kailangan na nyang ilabas ang mga ito, ay dapat ay walang mangyari na kahit na anong masama sa mga ito. That's why his monitoring them behind the shadows. He couldn't be more proud to himself dahil hawak nya ang mag lelead ng laro nyang sinimulan.
A game of life and death ang basihan. Buhay ang nawala kaya buhay din ang kukunin nyang kapalit. His been miserable his whole life. Pero nasisiyahan na sya sa isiping mababalikan at magagantihan na nya ang mga taong may gawa ng kameserablihan sa buhay nya.
"Good. Just keep on monitoring them. Make sure that they are safe all the time. You better not spoil my fun" He answered briefly. May dalang warning at threat ang mga salita. After that naman ay sya na mismo ang pumatay ng tawag. Hindi na inintay na sumagot ang tauhan nya sa kabilang linya.
Marahang binaba ng nasabing boss ang ginamit nyang telepono and sit comfortably on his swivel chair. Bagamat walang kaemoemosyon ang mukha nito ay may kaunting ngiti ang labi nya. Kaunting panahon nalang at mag sisimula na ang inihanda nyang palabas at laro. Makakapaningil na sya ng utang at interest kung mag tutuloy tuloy ang mga plano nya.
"You seems somewhat happy today" A man's voice suddenly said out of nowhere. Napatingin sya sa lalaking bagong dating lang, na ngayun ay may naka plaster na smirk sa mga labi. Umayos sya ng upo at seryoso itong hinarap.
"Just heard some good news. How's your trip over" He asked indifferently. Tinitigan nya rin ng maigi ang lalaking kadadating lang. He was impressed sa fact na they almost resembled each other. Kung asamalayo ang isa sa kanila ay ang mga taong nakakakilala sa kanila ay mapag kakamalan silang iisa.
But he won't doubt. His double is just that good. Huwag nya lang talaga titingnan ang mga mata nitong kulay berde na nag papaalala sa kanya ng galit nya. Pero wala syang magagawa duon. That eyes of his was just a perfect artificial. Ang lalaking kaharap nya ay nag mula sa lugar na ayaw ng kahit na sinong mapuntahan.
Bago pa nya makilala ang lalaki ay isa ito sa mga naging Guinea pig ng mga crazy scientist out there, mula sa isang napaka imposibleng experemento. Yes, he was use for an experiment. He live his life under machine's and laboratory. Nakatakas lang ito sa ganung buhay 2 years ago. And he meet him.
His green eyes are barely nothing from the side effects na meron ito na mula experiment. Kung pag huhubarin ito ngayun sa harap nya ay mabilis nyang mapupuna ang half lizard skin nito sa may kanang dibdib. Sa likod naman nito ay mga marka ng kung ano mang pinag sasaksak dito. Meron din itong mental health issues and have his phases.
But despite all that unfortunate things on him ay he still look good. He was a charmer. Not to mention he resembled him. Medyo payat nga lang ito sa kanya ng kaunti. In over all, his just a fine young man. Have his own personality and so.
"As you said, I let her see me. Came to talk to her for a moment then left. And yes, i told her to behave. She was actually pretty stunned. She almost thought that we're one. But i made it clear that we're not" Sagot ng lalaki. Kumuha ito ng upuan at prenteng umupo sa harap nya.
"Pretty much now ay na realized na nya na ang lalaking nangloob sa mansyon back then, and the man na kumuha sa kanya sa cruise ship ay iisa. And that's me. Yun ay kung totoo ang sinabi mo na she was smarter than she look" Dagdag pa nito. Ilang saglit nya lang itong pinag aralan bago tumango.
"Good. And don't worry. I know that she already realized that thing by now. Nevertheless, are you sure na wala na akong dapat malaman pa sa naging pag visit mo sa kanya, Lupus? You did nothing else than talking to her before you left?" He questioned. His not being suspicious on him. Just making sure some stuffs and things.
The man who's naming Lupus, gave him a very knowing smile.
"Oh trust me. I have so many plans but of course I know my line. Don't worry about your little head mistress... Lucas. She's safe and sound" Lupus then answered. Wala naman syang naging imik duon, but frown a little dahil sa pag tawag nito ng kanyang pangalan. Tinitigan ni Lucas si Lupus ng ilang saglit, as if na his reading his soul.
"Just making sure... I don't want to lose someone that's very important in my game and plans" Balik na sagot ni Lucas dito. His expression was calm but cold. Nag kibit balikat lang naman sakanya si Lupus.
"Where is Senshu? He isn't bugging you? That's new" Rinig nyang komento pa ni Lupus pag kalipas ang ilang saglit. Lucas just remained silent for a moment.
Senshu is one of them. But compare to Lupus, Shenshu is a little rebellion at mahirap pakisamahan. And they put blood and bones in the way every time na Senshu is around. Yes, the two of them doesn't have a liking towards Senshu but put up with him dahil kailangan nila ito.
"I send him out for the last preparation" Lucas shortly said. Lumawak lang ang ngiti ni Lupus duon. Whatever Lucas is planning ay alam nitong masisiyahan sya dun. And despite not knowing what his reason for doing this to his other friends ay tinutulungan parin nya ito.
Well it's out of politeness. Si Lucas ang unang taong tumulung sa kanya ng makaalis sya sa dati nyang buhay. His just paying him in return sa paraan ng pag tulong nya dito. His not that curious about him but still find this whole thing interesting.
"Right. The big day is the day after tomorrow, isn't?" Lupus asked rather somewhat excited towards Lucas who's busy thinking about on something.
"Yeah... The big chaos is about to came" Lucas then whispered blankly. Iniisip nya kung anong magiging reaction ni Death sa mga ginagawa nya. But then he won't let him to even react. He will directly finished him off on the very spot pag dumating ang pag kakataon na yun.
MATHEW'S POV
I just blinked.
"What?" I asked somewhat taken aback and stared at her for a moment. I clearly understood her but I couldn't quite figure out something so I'm a bit confused myself. My brows furrowed and so my expression frowns.
Jazlyn nodded rather obliviously na para bang asa ibang lugar din ang isip nya like me. Thinking hard about on something. But that doesn't stop her for confirming her words.
"Yes, M-master Calvente. I'm sure of it na ang taong nangloob sa mansyon a few months ago ay ang same na lalaki na nag visit ngayun sa akin and so in the cruise ship. I couldn't be mistaken..." She said anxiously. Bakas parin sa maamong mukha nya ang pagka bahala at couldn't settle down. Nanginginig parin ng bahagya ang mga kamay nya na alam kong malamig din kong mahahawakan ko.
There's suddenly a urge inside me to sit beside her and comforted her until she calms down. Saying that everything is going to be alright and I'm with her. But truth to be told. I have no time for that and I won't fool myself and so her na magiging maayos lang ang lahat. Nag sisimula palang gumulo ang lahat.
And about sa lalaking sinasabi nya, yes I somehow already expected na iisa ang taong nagbabantay kay Jazlyn and so, but hindi ko naisip na ang lalaking ito na sinasabi ni Jazlyn ay sya ring nangloob sa mansyon.
Now that made sense. Whoever is behind this thing, is definitely replicating the black tigers para sila ang pag hinalaan namin. And knowing black tigers, they are barely nothing in some point so we never saw them as a big threat. That thing will lead to letting our guards down knowing na it's them, and so it did.
But then it wasn't even them at may ibang taong asa likod ng lahat na ito. It also made sense kung bakit nang sinubukan naming i-retrieve yung mga documents na nakuha ng lalaking nangloob sa mansyon na ang akala talaga namin ay from the black tigers not until now, ay wala kaming retrieved.
Yes, also the reason why kung bakit pinag hihinalaan ni Death ng sobra si Jazlyn for lying to him. Jazlyn reported na nakasuot ng black tiger mask yung lalaki na nangloob sa mansyon at may nakuha itong mga mahahalagang documents sa room ni Death, and yet we retrieved nothing.
Actually kung hindi ko nakombinsi si Death na hayaan nalang muna si Jazlyn dahil hindi pa maganda ang lagay nya nung mga panahong yun, and told him na obserbahan nalang muna sya, ay he will definitely do something horrible to her. He will punish her for something that i am sure now na wala talaga syang kaalam alam.
And Lucas that jerk, definitely have something to do with this. Or maybe Lucas is indeed the one who's behind this. Kung may kinalaman sya sa Lex talionis then this whole thing is the chaos and show his been telling me all this time.
I couldn't quite understand him. I know he likes Jazlyn and yet he put her life on the line. Risk her life. How could he do that to the girl she like? Did i misunderstood his stare towards Jazlyn and on how he looked at her?
Did my eyes deceive me? For the truth is wala naman talagang gusto si Lucas kay Jazlyn and just purposely made her trust him and capture her heart para lagi sya nitong paniwalaan? To use her for his dirty tricks? He planned all of this doesn't he? Kase kung mali ako ay hindi ko alam kung anong matatawag ko sa mga nangyayari.
This is something really serious. And this feeling of mine na this is just a misunderstanding between Death and Lucas is just getting strong. Lucas better have a worth it explanation for this dahil sure akong his so dead. And his deliberately just using Jazlyn! I could kill him for this!
I definitely need to take this seriously. Lucas is not lying when he said that this thing will entertain me very much. Oh well just fuck him. I need to ask Death kung ano man ang nangyari talaga kay Lucas nuon. I need to know his reason bago pa gumulo ng subra ang lahat. I have this feeling na may connection ito sa nangyari kay Lucas before.
Mariin akong napapikit and gritted my teeth in frustration. Hindi ko naman namalayan na i been pulling my hair dahil sa frustration at kung hindi lang dahil kay Jazlyn, stopping me from doing it ay hindi ko marerealize yun.
"M-master Calvente your hurting yourself... I know everything are confusing but i can be also wrong... after all ay puro mga hunch ko lang naman yun. A simple familiarity..." Sabi nito sa akin. Hawak ang braso ko. And even though na kitang kita ko na she's afraid herself ay itinatago nya yun and tried to remained calm.
I sighed. Of course, I shouldn't let her see me very frustrated like that. Takot na sya sa mga nangyayari and probably seeing me also somewhat deeply bothered about our situation is not helping her. She will be more afraid dahil kahit ako ay naapektohan ng subra na ganito. She will never going to be at ease so I really newd to calm down.
Umiinit lang ang ulo ko sa part na she can get hurt big time afterwards. If she already realized that na Lucas was just using her, that he doesn't care and like her at all. That he was just doing all of this to her dahil he need her to his plans. Jazlyn will cry for that bastard and that made my blood boiled in instant.
"I'm sorry Jazlyn" Buntong hiningang sabi ko. Inabot ko ang kamay nya at medyo hinigit sya palapit sa akin. Marahan kong pinisi ang mga kamay nya na talaga nga namang malalamig pa sa yelo. That alone made a sting in my heart.
Seeing her like this is unbearable... But kung sasabihin ko naman ang nalalaman ko about sa ginagawa ni Lucas sa kanya ay magagalit ito sa akin. She might get the wrong idea out of it. That's why my only option is to watch her learn the truth for herself...
"I'm really sorry Jazlyn. And no you could be right. There are many possibilities but I'm sure your hunches can be that close" I repeated. Binigyan ko ng marahang halik ang likod ng palad nya at tuluyan na syang kinulong sa mga braso ko. Nakikita ko naman sa expression nya ang pag kalito pero never voice it out dahil kahit sya ay marami ding alalahanin dahil sa mga nangyayari, and just accepted my hug for her at easement.
And as much as it hurt me for I know I'm just her safe place that give her some sort of calmness, ay hindi ako mag sasawa na bigyan sya ng certainty that she needs every time she needed it. I know that very much right now... i can tell it through her eyes.
Ako na mismo ang nag pakawala sa kanya and lean forward to her para bigyan sya ng isang halik sa nuo. Which is she gladly accepted. After that naman ay our gaze met and so i stared at her as much as like. Memorizing every corner of her face and so her soft features.
Too bad that the person she like will definitely tore her to pieces. When that time comes I will be surely her shoulder to cry on. Being with her at those times is the least thing that I could do.
"Jazlyn, I want you to promise me that starting today and onwards, that you will voice out everything you think and find suspicious. Hunches or thoughts that's been bothering you. Every information we can get can give us some leads so I want you to be honest with me as much as possible" I explained softly, but may bahid ng pagkaseryoso ang boses ko.
Hindi agad sya naka imik dun at tila nag aalangan pa but dahil buhay rin nya ang nakasalalay ay she nodded obediently at me.
"And one more thing. You will not hesitate to tell me if Lucas ever contacted you nor visit you again. Do we have an understanding about this? I need to know everything so that we can move without stumbling with danger" I then said again. Tinitigan sya ng deretso sa mata. Her eyes flickered something but hindi ko masyado iyun nakuha.
"Yes, Master Calvente, i will try and do my best to voice out everything that will help in our situation" She finally answered makalipas ang ilang saglit. Nag sighed naman ako ng relief duon.
At least I persuaded her for now. I'm just doing this for her very own safety. Hindi ko alam kung ano pa ang mga binabalak ni Lucas. We need to prepare for that.
"Good. We should probably also stay on one room for tonight. Until i made sure that the hotel is fully safe for us. Our rooms are sound proof, hindi ko maririnig kung may mangyayari sayo pag nag kataon if someone is still observing us from the outside. It's better if we settled in one place" Pag iinform ko pa sa kanya. Hindi naman sya nakipag talo paron dahil takot rin itong mag isa sa room nya.
"Ok, let's drop this for tonight. Let's have our dinner first. Then tomorrow we can just start from there. Let's just hope that everything goes smoothly" With that words of mine ay kumilos narin kami to get our selves a dinner.
We decided na mag luto nalang kung ano ang anjan for i still doesn't trust the hotel itself. Wala parin namang balita kay Drikus so I'll surely gave him a call later. Kailangan ko ring makausap si Death about this. I think he really need to know this thing somehow...
_________________
"And yes, i manage to somehow get a hold of some few cctv footage from the hotel before it totally cleared out. I already emailed you everything. Though the person couldn't really be trace. He have no records to everything as if his not from here at all" Drikus explained through the video call. May frown din sa mukha nito sign na his really having a hard time on tracing the person na nag punta dito sa hotel.
We've been discussing everything that happened today for almost hours but we still couldn't manage to trace the person that visit Jazlyn. Para itong naglaho nalang sa hangin katulad ng bigla nitong pag sulpot dito sa hotel. Hindi naman maalis alis ang kunot sa nuo ko dahil kahit ako ay napapaisip din.
That is just impossible. Hindi pwedeng mag laho nalang ito ng ganun kadali leaving without traces or anything behind. Ngayun ay nag dadalawang isip narin ako kung may tao ba talagang nag visit kay Jazlyn dahil kahit ako ay nagiging confused duon. But then there is indeed a person dahil nahagip ito ng cctv camera. Information at records lang talaga ng lalaki ang wala as if na he doesn't exist.
Kahit balibaliktarin na namin yung nga records na hawak namin from the government itself ay walang nag sasabi na nag iexist yung lalaki. We even check everything from the near countries to trace his records down pero walang nag mamatch kahit na isang tao dito.
And just to be honest ay kahit ako ay nahihirapan. This is the first time it happened, na walang nangyayari sa search namin as if na we're finding nothing at all. Without my calmness ay malamang na kanina ko pa natapon ang laptop ko sa inis. Parang bapalik balik lang kase kami. Going on circles.
"Tsk, they are good... Nevertheless the video that you sent me is enough for now. Just keep on trying in finding some leads and clues about this man. I'll keep in touch with you now and then so pick your phone immediately if that happens" Respond ko kay Drikus makalipas ng ilang saglit.
Nireplay ko lang naman ulit yung video na sinend nya sa akin, as if na pag ginawa ko yun ay may makikita akong kahit na anong lead duon. But then the man is wearing a cap and mask, totally hiding his face kaya mas lalo lang sumasakit ang ulo ko. He was well prepared.
"Copy that. Then I'm out" With that words of Drikus ay tuluyan nang natapos yung tawag. I just sighed frustratedly and finch the bridge of my noise to suppress my groan. I don't want to make unnecessary noises for Jazlyn was already sleeping not far away from me.
Nakapikit akong sumandal ng upo sa sofang kinaroroonan ko while my thoughts was at mess. Ilang minuto akong nag stay sa ganung position bago muling nag mulat para icheck ang oras. It was already 2am at mag mamadaling araw na. No wonder if I'm this exhausted.
Sumulyap ako sa kamang hindi kalayuan sa akin at nakita ko duon ang natutulog na si Jazlyn. Even on her sleep ay naka tense ang katawan nito and have a little frown in her delicate face. Sign iyun na she's indeed bothered by everything na nangyayari.
And yes, as we talked about earlier ay sa iisang room kami nag stay for safety. But then I guess she still couldn't relax, and i wont really blame her. Subrang nakakastress ang mga nangyayari. And I really felt sorry towards her dahil talagang nadadamay lang sya sa gulong ito. Being used to be more precise.
I sighed again. With my exhausted limbs and so my mind ay pinilit kong makalapit sa kama. Tumigil ako sa harap ni Jazlyn and gave her a small kiss in the forehead. After that naman ay ilang saglit ko pa syang pinag masdan.
"Kung ako lang sana ang pinili mo, Jazlyn. Kung ako lang sana..."
*TO BE CONTINUE*
SORRY FOR ALL THE GRAMMATICAL ERRORS THAT YOU HAVE ENCOUNTERED
THIS IS NOT EDITED
🥺Akin kanalang Mathew ikaw pipiliin ko lagi pramis talaga🤧 Haha charot! Abangan nyo nalang next layp🥳
ANYWAY YEAH ENJOY READING AND PLEASE DO VOTE MGA MAHAL KO👇
THANK YOU 😊