Dedicated kay Ceezeehey. Ermerged. Sorry ngayun ko lang nadedicate ah. Gulat ka noh?! Told yah! <3 Anyway thank you sa support! Love yah! :*
A/N: Clashers! Sorry dahil hindi ko na-update yung POV ni Ethan. I think it’s not yet the time. Haha. Darating din tayo diyan. ENEWAY! Here’s the next chap. I hope it can answer some of the questions about the last chapter. :)
Chapter 35: HE'S BACK
Ethan’s POV
Before I can explain myself she already walked away. Walk-out girl talaga kahit kalian. Tss. -___-
“Kuya! Why did you said that?!” Brix said.
“It’s your fault.”
“Sorry :|”
“Magkakaaway pa kayong dalawa dahil sa video na yun. Tsaka kasalanan ko pa rin. I should’ve deleted it in the first place.”
“Pards di na naming nahabol.” Hinihingal na sabi ni Scott
“Hayaan niyo na. I deserve this pero tngina talaga yung nagplay ng video.”
“Oo nga pards. Asan ba kasi yung iphone mo?”
Biglang may lumapit na crew.
“Sir may nagpapabigay po.” Sabay abot ng iphone ko. Agad ko namang kinuwelyuhan yung lalaki. “Sino ang nagpabigay sayo?!” Galit ako. Sino bang hindi?
“S-Sir. Yung babae po.”
“BABAE?! SINONG BABAE?!”
“Sir pasensya na po. Hindi ko po kilala eh. Napag-utusan lang din po. S-sir may trabaho pa po ako” Binitawan ko na yung lalaki. Nadadamay pa tuloy yung ibang tao sa init ng ulo ko.
“Sorry” I said. Natakot ko yata yung lalaki. TSS NAMAN KASI! BADTRIP!
“Feeling ko sila Anya may gawa niyan kuya!” Singit ni Monique
“Brix, masama mangbintang. You have no evidence”
“EVIDENCE? Kailangan pa ba nun? Sino pa bang kayang gumawa niyan?! Sasabunutan ko talaga---”
“I said. We don’t have proofs. You better shut up Brix” Pati tuloy kapatid ko nadadamay sa init ng ulo ko.
“Ewan ko sayo. Bahala ka kuya!” She said and walked away.
Pabagsak akong umupo at ihinilamos yung kamay ko sa mukha ko. Sh*t. What have I done?! Nasaktan ko yung tao. I never expected that it will end like this, akala okay na kami. Akala ko after this night, we can be better. BUT WHAT THE HELL HAPPENED?!
“Marasigan, you better go to the stage. Magsasalita na yung mga principals.” Sir Hilario said.
“Sir, I can’t host the party anymore. Sorry” Tinignan niya muna ako bago nagsalita.
“You know, the two of you really look good together. The way na magtinginan kayo kanina, it’s very different to the point na kinikilig yung iba sa inyo. Now, why am I saying this to you? It’s because I want you to do something. Apologize and gain her trust again. I don’t know what happened to the both of you pero kung wala kang gagawin, I’m telling you Ethan, It will be your loss.” Tapos nagsmile siya at agad na umakyat sa stage at siya na yung nagintroduce sa mga principals.
My loss?
[Pagkatapos ng party]
“Kuya…” Sabi sakin ni Monique.
“Wag ka ng sumabay sakin ngayon. Kila Bryan ka na muna”
“Sige. Pero di yun yung pakay ko eh. Kuya nagtext si Mama…”
“Oh anong sabi?!”
“He’s Back.” Sa pagkasabi ng kapatid ko nun. Lalong uminit ang ulo ko. PUCHANG BUHAY TO!
“F*CK. NO WAY!” Ayaw ko. Ayaw kong maniwala na ang isa sa mga taong lubos na kinaiinisan ko ay babalik matapos ng halos dalawang taon.
“I know pero, sabi rin ni tita. Bumalik na siya sa pinas kanina. Biglaan lang din daw.” Si tita na rin pala mismo ang nagsabi. Yung hinayupak kong pinsan eh bumalik na sa pinas pagkatapos siyang ipadala sa amerika two years ago.
“Sh*t. Not now!!!” Kung kelan naman medyo magulo yung buhay ko tsaka ulit siya babalik. At sa oras na malaman niya na magulo ang buhay ko, for sure he’ll do anything para mas lalong guluhin iyon. He will do anything para makapaghiganti sakin kasi isa ako sa dahilan kung bakit siya sapilitang pinadala sa amerika.
“Nako kuya. You’ve got nothing to worry about. I guess he won’t dare to do anything stupid again.”
“I doubt that.”
“Aynako. Ay! Kuya kila Lexi na lang ako sasabay ha.”
“Bahala ka” Tapos umalis na siya.
“Yow pards, uwi na tayo?” -Bryan
“Siguro papalamig muna. Pupunta muna ako sa Caps (CAPS LOCK – Isang sikat na bar)”
“Oy sama ako diyan!” –Bryan
“Teka, hatid ko muna si Lexi susunod na lang ako.”
“Gian? Ikaw pards?” Tanong ko kay Gian na kanina pa tahimik. Walang pinagbago. =___=
“Sige lang” Walang gana niyang sagot. Ewan ko ba, nasasanay na rin ako sa g*gong to. Di naman siya ganyan dati eh. Simula nang---AY P*TA! WAG NA NGANG ALALAHANIN ANG NAKARAAN!
Fretzie’s POV
“WAAAAH! BRENT! Ikaw nga! I missed you!” I said and hugged him. Nawala kahit papaano yung bad vibes ko. Pano ba naman, nakita ko ulit yung childhood friend ko. :”)
“Fretzie I can’t believe you’re a lady now. Siguro may boyfriend ka na noh!” He said teasing me.
“Ofcourse wala pa. Inaantay kasi kita!” Biro ko. Tapos pininch niya yung cheecks ko.
“Wag kang ganyan baka seryosohin kita!”
“HAHAHA. Utot mo Brent!”
Yeah magkababata kami. Bago ko makilala sila Lexi at Ashley pati si Monique, May isang bestfriend ako. And mind you! Crush ko yan dati! He’s very good looking lalo na ngayon! Sobrang gwapo niya, boy-next door ang peg! I don’t know pero when we were like 10 years old nagpaalam siya sakin, lilipat daw sila ng mommy niya dun sa bahay ng tita niya namatay kasi yung daddy niya eh. After nun, wala na kaming connections sa isa’t-isa. Tapos ngayon, nakita ko siya ulit! ^___^
“Don’t tell me nagaaral ka sa Hartford?!”
“Hindi. Sa Walden ako,bakit mo naman natanong?!”
“Ohh I see. Wala lang :)”
“Eh bat ka nga pala nandun sa hotel kanina?!”
“Bakit bawal? HAHAHA”
“Bwisit ka talaga. Eh pano mo nalaman nandun yung Hartford?!”
“H-Ha?!” Medyo naging serious yung mukha niya. “May nakasulat kasi sa may lobby eh ^__^” Sabay ngiti.
“Ohhhh” I said. Yun lang pala.
“Saan ho tayo pupunta?” Singit nung Taxi driver.
=____=
Oo nga pala.
“Would you mind if we’ll go to a bar?!” Tanong sakin ni Brent. I guess marami pa kong dapat malaman sa kanya. We’ve been away for how many years. Itetext ko na lang kay mama na I’ll go with him. Kilala naman siya ni mama eh.
“Sure. :)”
“Did you know any bar na malapit dito?”
“AH! Sa CAPS na lang.”
“Osige. Manong sa CAPS po”
[CAPS LOCK BAR]
Sinalubong kami ng malakas na tugtog, di tulad ng sa hotel yung tugtog dito ay mas pang party party na sa sobrang lakas eh hindi mo na maiintindihan yung kanta dagdagan mo pa ng init nung place, I mean may aircon siya at malamig, what I mean is yung mga tao is very wild na. Anong oras na ba?! It’s 12:03 for pete’s sake. No wonder kung bakit lasing na lasing na yung mga tao. I’m not a party girl, I’ve been to this place twice with my cousins at alam yun nila mama. They don’t want me to be ignorant with this kind of place and also they trust me a lot. :)
Naghahanap kami ni Brent ng mauupuan nang sa hindi sinasadyang pagkakataon ay nahagip ng mata ko si…
O____O
OH.GOD. TELL ME I’M DREAMING!!
I saw Ethan with his friends.
=____=
Of all places naman!
KAINIS NAMAN EEHHHH! >.<
He’s staring at me, halatang gulat na gulat. Hindi ko maidentify yung expression ng mukha niya eh bukod kasi sa gulat parang may halong inis na ewan. Halo halo. Nakatitig lang kami sa isa’t isa. Puno ng tanong yung mga mata niya.
Ano na naman bang problema niya?! Pagkatapos ng ginawa niyang pagpapahiya sakin, siya pa ang may ganang magpakita ng emosyon na yan?!
“Hey Fretzie! Are you listening?” He said as he snapped his fingers in front of my face.
“huh? O.O”
“Obviously not. =___= Anyway, let’s go over there.” Sabi niya at umakbay sakin papunta dun sa tinuro niya table. Umorder kami tapos---O__O!!! GHAAAAD! I SAW ETHAN LOOKING---Scratch that he’s GLARING AT US! Particularly at Brent. I saw his jaw clinched. Ang seryoso ng mukha niya tapos tumayo siya naglakad papalapit samin. SERIOUSLY ANONG PROBLEMA NIYA?! =____=
Pagkarating niya sa may tapat ng table namin, agad niyang hinawakan yung wrist ko.
“Let’s go Fretzie” Seryosong sabi niya sakin.
“Oh look who’s here! My dearest cousin!” –Brent, he smiled.
WHAT?!
O____O
M-MAG PINSAN SILANG DALAWA?!
“I said LET’S GO!” Sigaw ni Ethan. Ngayon ko lang siya nakitang ganito. He’s very mad.
“Teka! Chill couz. We’re having fun here”
“And what?! AFTER THAT YOU’RE GOING TO F*CK HER?!”
O_____O!!!
ANONG SABI NG LALAKING TOOOOO?! <(>__<)>
“WHAT THE! Ethan ano bang pinagsasabi mo ha? Kulang pa ba yung pamamahiya mo sakin sa party? Kailangan ba hanggang dito?! Bakit ka ganyan?! He’s my childhood friend for pete’s sake! I know him better than you!”
“Fretzie, you don’t know what you’re talking about! You said he’s your childhood friend right? Since when did you see each other?! I BET YOU DON’T KNOW HIM ANYMORE! He’s a jerk, a womanizer, a man whore--”
*BOOOOG*
Sinuntok ni Brent si Ethan at swear tumalsik talaga siya.
“Ano ha?! Puro ka lang naman satsat e! Para kang bakla!” Akmang tatadyakan na ni Brent si Ethan nang sinuntok siya ni Bryan.
“OH ANO?! P*tangina pagtutulungan niyo nanaman ako?! Ha?!” Nagmadali ako para tulungang tumayo si Brent. GHAAAD. We’re making a scene… AGAIN. =_____=
“Guys what the hell?! Would you please mind your own business? Hindi naman naming kayo pinapakialaman ah?!” Hindi ko na napigilan. Inis na inis na talaga ako kay Ethan. Nananahimik kami ni Brent dito tapos bigla-bigla siyang manggugulo?!
Tinulungan nila Scott na tumayo si Ethan.
“Brent…G*go ka talaga. Hindi mo talaga ako tatantanan?!”
“Bakit nate-threathen ka na ba?!” I saw Brent smirked. God knows wala akong ka-clue clue sa mga sinasabi nila.
“Hayup ka talaga!” Akmang susugurin niya si Brent pero napigilan siya nila Bryan.
“Oh insan, wag masyadong pahalata. Nawawalan ako ng thrill eh”
“Pards awat na. Bayaan mo na yang g*gong yan” –Scott
Tapos umalis na sila, sa harapan namin pati sa mismong bar. ANO KAYANG PINAGUUSAPAN NILA KANINA? Intense eh.
“Sorry.” Sabi ni Brent pagka-upo namin.
“It’s okay.”
“So tell me, magka-ano ano kayo ni Ethan?”
“Hmmm. Enemy? Basta! Minsan kasi okay kami, pero kanina lang, KANINA LANG HA! He humiliated me in front of the people there. I hate him, swear!”
“Oh. That’s interesting!”
HUH?!
Interesting?
San banda?!
=____=a
Naweweirduhan na ko sakanya ha!
A/n: Uh-oh. This is getting more complicated than I thought. Eyyyy another character. Is he nice or not? What do you think guys?!
LOLOLOVE, Raine-Dear :*