SMILE & OPPA
Yuto's POV
"Out" I said then turned off the engine.
Hindi naman sumabat pa si Lia at lumabas nalang ng sasakyan ko.
I couldn't read her mind. Ever since we left home and went to salon to have my hair done and have her light make up, she didn't uttered a single word. I'm not sure if she hates me because of yesterday or maybe just because lot's of things are in her mind.
Since I don't give a damn, lumabas nalang din ako at nilagpasan sya saka pumasok sa loob ng isang boutique. Naramdaman kong sumunod naman ito sa akin.
Agad na binati kami ng mga staffs at lumapit sa amin ang dalawang babae. Bago pa sila makapagsalita ay inunahan ko na. Nagmamadali din kasi kami. It's already 10 am and the party will start at exactly 12 noon. Patay kami nito kapag nalate kaming dalawa.
Tss. Eto kasing babaeng 'to, late na nagising kaya ayan anong oras na. "Make her a human." sabi ko sa dalawang babae at umupo na sa isang maliit na couch kaharap ang isang dressing room. "It's a congratulatory party and make it quick" pahabol ko pa.
Lumapit ang isang babae sa kanya at sinamahan ito papasok sa loob ng dressing room habang yung isa naman ay lumapit sa akin. "It's nice to see you again Mr. Seinfeld." Napasapo nalang ako sa noo ko. Kaya ayokong bumalik sa lugar na to eh. Hindi updated sa mga nangyayari sa buhay ko. Tss. "Pwede ho bang malaman kung anong klaseng suit yung susuutin nyo? at anong kulay?"
Napatingala ako sa babae. Yung babaeng hindi kagandahan ang bibihisan dito, bakit yung suot ko ang tinatanong? "Gucci's dusty cherry blossom coat pant" sinagot ko nalang kahit ang totoo nakakairita na.
"Thank you Sir." wika naman nito saka nagbow at dumiretso sa mga kasama pa nyang iba saka nag-explain ng kung ano ano.
This is the most boring part and I really hate this. Eto ang palaging ginagawa ko sa Tokyo habang naghihintay kay mommy na magsukat ng kung ano anong basahan sa kanyang katawan. Tss. Girls are really annoying.
Hindi ko nalang pinansin ang pagbibusy-busyhan ng mga staffs. Kami lang ang tao dito pero lahat sila animo'y busy. Sabagay, this is a classy boutique and only members can buy here. Not to mention, Seinfeld's are VIP.
I fetched my phone from my pocket and killed the time by reading world news. What exactly is happening between NATO and Russia?
Matapos ang kalahating oras ay sa wakas bumukas na ang kurtina sa dressing room at nakita si Lia na nakatungtong sa pabilog na kahoy habang nakasuot ng pink na gown. I don't know how to exactly describe it.
It's a gown but not a ball gown.
"Next" sabi ko at tumingin sa phone ko. Sila naman ay isinara ang kurtina at nag-usap na naman sa loob.
After maybe 7 minutes, muling bumukas ang kurtina at nakitang iba na ang suot ni Lia. May shade ng pink yung gown nya pero may malaking ribbon sa gitna. I hate ribbon. "Next."
Yung pangatlong suot naman nya ay mas bongga dun sa mga nauna. Mukha tuloy syang magde-debut at pink ang motif sa kalagayan nyang iyan. "Next."
Sunod naman ay pink pa rin. Pero this time nakakasilaw na. Seriously? bakas na rin sa mukha nyang hindi sya nag-eenjoy sa kanyang ginagawa. Pagod na ata. Pero.. "Next"
Isasara na sana nilang muli ang kurtina ng muli akong magsalita kaya napaharap silang lahat sa akin. "Just.." sabay kamot ko sa noo at huminga ng malalim. "Please, let it be simple and make it quick" I said in a calm tone pero ang sarap ng basagin ng crystal table na nasa harap ko. Damn, we'll be late in this state.
Bakas sa mukha nung isang babae ang kaba kaya naman ay nagbow ito sa akin at hinay hinay na isinara ang kurtina. Muli na naman silang nag-usap sa loob kaya inip akong napasandal sa couch.
Jiji will be in raged if we'll be late. Cause he really condemned late people.
Another 10 minutes have passed and they're still inside. Kuso (Sh*t) things will be bad later. I took my phone out and was about to send a message to Lav when the curtain opened.
Agad akong napatingin kay Lia. She looks charming and elegant at the same time. That dirty pink simple gown suits her. She's beautiful.
"Mr. Seinfeld? Sir?"
"Hai? (yes?)" muli akong nabalik sa reyalidad saka napatingin sa staff na nasa tabi ko na pala ngayon. "I mean yes?"
"Hindi nyo ata ako narinig kaya lumapit nalang ho ako. Sabi ko po, okay na po ba sa inyo yung gown nung.." hindi nito malaman ang kanyang sunod na sasabihin kaya muli itong lumingon kay Lia na ngayon ay mukhang pagod na talaga. "Nung girlfrie---"
I cut her out. "Okay na yan."
Muli na naman itong nagbow at bumalik na naman sa dressing room. Hindi naman nagsalita si Lia at bumaba nalang sa kanyang tinutungtungan.
Yung ibang babae kapag nakasuot ng gown makikita mong feel na feel nila kaagad yung moment, but this girl is the total opposite of them. I clearly see that she doesn't like this barbie world.
Habang inaayos nila yung bill, tumingin tingin nalang akong muli sa paligid at nakita ang mga damit sa kabilang side ng store, Casual Wear Section. Naalala ko tuloy na wala pala itong masyadong damit sa bahay at pati yung mga lumang damit namin ay isinusuot nya. Nagmumukha tuloy syang tomboy dahil sa malalaking size nito.
"Sir, do you have any additional to the item or I'll bill out now?" tanong nong nag-aassist sa amin.
Tumingin ako kay Lia na itinataas ang kanyang may kahabaang gown para matingnan ang kanyang sapatos. I randomly smiled and she got me. Wala sa sarili itong napatingin sa akin kaya naman ay muli akong sumimangot at ibinalik ang tingin sa kabilang banda ng boutique. "Okay.. that, that, that, that and that." turo ko sa mga damit.
"Sige Sir, idadagdag ko nalang yung mga itinuro nyo."
"No, I mean I want everything on that side except for those five that I have pointed."
Halos lahat sila ay nagulat sa mga sinabi ko. At agad naman akong nilapitan ni Lia. For the first time today she'll talk to me. "Gago ka ba?"
"Pinsan ko yun" sagot ko saka muling tumingin sa staff na nasa counter at inabot ang card ko.
Damn. I hate what she said.
Hindi ko alam kung dahil sa kauna-unahang pagkakataon ay kinausap nya ako pero ganun pa. O di kaya dahil sa hindi naman ako iyong tinutukoy nya?
Tss.
Mabilis nyang inagaw ang card ko. "Ano ka ba? okay na ako dun sa mga sinusuot ko."
"Well, ako hindi." sabat ko at akma na sanang kukunin ito sa kanya ng ilayo nya ito sa akin.
"Wag ka ng mag-aksayang ng pera! sayang!"
"Hindi ko naman pera yan, kaya walang sayang."
"Maski na! isa pa hindi ko naman iyan kailangan. Mas okay na ako dun sa pantalon ni Love. Mas komportable yun."
"Para malaman mo, kaming nakatingin, hindi. Hanggang kelan mo ba balak suutin yung mga damit nami---"
Agad syang nagtiptoe para takpan ang bibig ko. "Shh! ano ka ba!?" tumingin sya sa staff at ngumiti dito. "Ah miss pasensya na kayo hehe. Wag nyo ng pansinin ang sinabi ng strawberry anime na to hehe."
Inis kong tinanggal ang isang kamay nya sa bibig ko. I hate her.
Ayan na naman sya sa strawberry anime.
Binigay nya yung card sa babae. "Yung suot ko lang ho yung babayaran namin hehe."
Lumipat yung tungin nung staff sa akin kaya naman tiningnan ko sya ng masama. "Okay ho. I understand." sagot nito na may takot.
Pagkabalik sa akin nung staff ng card ko ay agad na akong hinila ni Lia palabas ng boutique. "Wag ka ngang magbiro ng ganun. Nakakatakot." sabi nito ng makapasok na kami sa kotse ko.
"Well, it's not a joke."
"Eh di mas nakakatakot."
By the way, I'm starting to be annoyed, too.
Valen's POV
No no no...
It's already 11:55 at papasok palang ako ng parking lot. Tsk. Jjajeungna. Sa dinami dami ng araw na pwede akong masiraan, ngayong araw pa talaga. Hindi lang batok ang aabutin ko nito kay Mr. Wu, baka pati hambalos ay matitikman ko rin kay Tanda. Ayaw pa naman nun ng mga late.
Nagmadali akong lumabas ng sasakyan at agad na tumakbo para puntahan yung elevator papuntang 18th floor ng may matanaw akong babaeng nakasuot ng parang pink na gown at mukhang nawawalan ng pag-asa sa buhay. Nakatalikod ito sa akin at panay lakad habang nakatingila sa mga signboard.
Napatingin ako sa kanya ng madaanan ko ito. Lalagpasan ko na sana sya pero mukhang pamilyar sa akin ang kanyang mukha kaya wala sa sarili akong napahinto.
At nung mapansin nya ako ay humarap ito sa akin. "Teka sandali!" sabi nya at mabilis itinaas ang kanyang may kahabaang suot at naglakad ng mabilis papunta sa akin.
Ilang sandali ko pa syang pinagmasdan dahil mukhang pamilyar talaga ang kanyang mukha. Maganda sya at bagay ang kanyang gown sa kanya. "Sino ka ba?"
Kumunot ang kanyang noo. "Anong sino ka ba? gago ka ba, gagong oppa?"
Parang bigla akong nakakita ng kidlat at nakarinig ng malakas na kulog dahil sa kanyang sinabi. "LIA!?"
"Oh bakit ka nagulat?" tanong nito sa akin
"Eh nakakagulat iyang pagmumukha mo! mukha kang barbie este chuckie!"
Ayun nakatikim ako ng hampas mula sa kanya. "Bakit ganyan ang pagmumukha mo?" bakit ka naging maganda?
"Sinasabi ko na nga bang hindi bagay sa'kin ang ganitong mga suot eh. Ano ba yan. Nakakainis. Parang gusto ko tuloy hubarin, napakabigat pa naman nito saka makati." sunod sunod na reklamo nya.
"Tsk. Wag na, pwede na yan." sagot ko naman sa kanya bago kumunot ang noo ko. "Ano nga pala ang ginagawa mo dito?"
"Alam mo ilang minuto na akong palakad lakad dito sa kakahanap nung elevator papuntang 18th floor. Pero mukhang wala namang elevator dito."
"Papano ka napunta dito?" muli kong tanong sa kanya
"Iniwan lang naman ako nung napakagaling mong strawberry na pinsan. Pagdating namin dito, matapos nya akong sabihang magbibihis pa sya ay agad na itong lumabas at hindi ko alam kung saan na napunta. Buti nalang nakita ko yung inivitation card sa sasakyan nya na 18th floor yung pupuntahan kaya ako nalang yung maghahanap. Napakawalang kwenta naman nung strawberry anime na yun." bakas sa mukha nya ang inis at pagod.
Ano bang ginawa nito at mukhang haggard na?
"Sige hanapin mo nalang at mauuna na ako sayo" aalis na sana ako ng mahawakan nya ako sa braso.
"Sandali! wag mo'kong iwan! sabay nalang tayong pumunta dun!"
"Ano ka sineswerte? pumunta ka dun mag-isa mo." aalis na naman sana ako ng kurutin nya ako sa braso. "Apa! (ouch in Korean)" sabay hawak ko sa kinurot nya
Gagantihan ko rin sana sya kaso lang nakita ko ang nakakaawang mukha nya. "Maawa ka naman, kanina pa ako palakad lakad dito. Halos mabali na yung mga paa ko sa high heels na to." mangiyak ngiyak nyang reklamo.
Kokontrahin ko pa sana sya ng may pumasok na idea sa isipan ko kaya agad akong napangiti.
Since maganda ka ngayon.. "Papayagan kitang sumama sa akin pero sa isang kondisyon."
Sumalubong ang kanyang mga kilay. "Wala akong tiwala sayo."
"It's your decision. Sige bahala ka, aalis na ako." aalisin ko na naman sana ang kanyang mga kamay ng pigilan nya ako.
"Payag na ko!" hindi manlang sya nagdalawang isip sa pagsagot at ngayon ay talagang inilingkis na nya ang kanyang kamay sa braso ko para matulungan ko sya sa pagbalanse. "Ano ba kasi yun, gagong oppa?" inis nyang sabi
Ngumiti naman ako ng malapad. "For today, just call me Oppa"
"Sus yun lang pala! o sige sige! oppa na kung oppa. Ang gago mo"
Kumunot ang noo ko. Hindi ba nya alam ang meaning ng oppa?
"Bahala ka nga" supladong wika ko. Pasalamat ka't maganda ka ngayon kaya hindi na muna ako makikipagbangayan sayo.
Bakit ka nga ba maganda ngayon? hindi ako sanay. Tsk. Jjajeungna.
Tahimik lang kaming naglalakad. Saka eto sya at nakalingkis sa braso ko habang hawak naman ng isang kamay nya ang kanyang mahabang gown. Nagmukha tuloy akong bodyguard nito. Buti nalang gwapo ako.
Nakarating na kami sa tapat ng elevator na syang ikinangiti naman nya. Hindi ko pa man napipindot ang button ng biglang tumunog ang elevator.
Bumukas ang pintuan dahilan para makita ang mga nasa loob. Si Yuto kasama si Maicey na may hawak na bouquet of roses.
Wow. Ang galing lang.
Bakit magkasama silang dalawa? akala ko ba wala na?