Thirdy's POV
I am Davin's dad.
Naihilamos ko sa mukha ko ang dalawang kamay,I can't get enough of that truth. Natigilan ako ng may marealize.
"So all this time sarili ko ang minumura ko?",inis kong bulong.
Lagi kong minumura ang daddy ni Davin everytime na maiisip ko ang paghihirap ni Bea and all of the sudden ako pala yun?!
I walk back and forth,hindi ko pa nakikita si Davin after ng gabing YUN, hindi ko alam kong anong pumasok sa isip ko at nangyari yun,sure thing I'm drunk but it would be a lie if I say hindi ko alam ang ginagawa ko because I do know what's happening,I can clearly remember everything.
When I woke up Bea's sleeping on my side,I don't know what to feel at that moment. But I know my love for her strengthen,at naiinis ako sa sarili ko dahil doon. I should hate her because she lied! Because she hide my child but I can't. She's the mother of my child. When I heard her reason,I know she didn't know that I fully understand what she said kasi akala niya lasing ako.
I indeed became who I am because of the European League,that league has done a big part of my career in basketball. But if she told me the Truth back then I would turn my back at it,uunahin ko sila. I sighed hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong isipin.
"Anong trip mo?". Nagulat ako ng magsalita si Manong mula sa pinto.
"Wala". Naisagot ko at umupo
"HAHAHA parang tanga,halika na daw sabi ni mama malalate na tayo sa opening nina Tito Elmer". Agad akong tumayo at sumama sa kaniya.
Hindi ko alam kung ano ang mangyayari dahil ngayon ko lang ulit makikita si Bea at Davin after a month. Buong byahe akong tahimik,nagdadaldal na naman si Dani at nang-aasar si Manong kasama namin ngayon si Ate Ly na nakikipag-barda na kay manong.
"Wuy okay ka lang ba?". Tanong ni mama sakin at hinaplos ang pisngi ko.
"Okay lang ma". Hindi ko pa nasasabi kay mama ang totoo dahil ayokong sirain ang opening nina Tito,opening ngayon ng naging business ni Tito Elmer at knowing mama she will react on not so good way kapag nalaman niya.
"Ang tahimik mo ata ngayon,talaga bang okay ka lang?". Tumango ako kay mama at ngumiti ng tipid, I hugged her instead,pagod ang isip at puso ko.
"Aww ako jan kuya! Ako kaya bunso". Ungot ni Dani,I stick my tongue out on her.
Nakarating kami sa location ng bagong business ni Tito,I inhaled and followed my family. Panay ang buntong-hininga ko. My palm sweat as we stand together with some people I usually see on business occasions my family attend to. Ribbon cutting na.
My eyes instantly search for a young boy,and when I saw him, he's with Bea they're standing on the side of Tito Elmer who's about to cut the ribbon,he look so cute with that polo and jumper. When Tito cutted the ribbon we all cheer and congratulate him.
"Eyy ribbon!". Sigaw ni Davin ng inabot ni Tito sa kaniya ang ribbon.
I smiled, that's my son!
"Aww so cute". Sigaw nilang lahat,Davin blush at people's reaction,Bea who's carrying him also laugh,she look at the crowd and our eyes met.
Nanlaki ang mga mata niya at agad na nag-iwas ng tingin. Pumasok na ang lahat,so I am. People were talking and chitchatting,I saw Bea and Davin on the side so went to them. I saw Bea stilled but managed to smile.
"Dy!". Sigaw ni Davin and show me the ribbon.
"Hi buddy". I focused on Davin,as much as I want to greet Bea I stopped myself,I want her to feel that I didn't like what she did. Ayokong umastang parang wala lang yun dahil ayokong ulitin niya.
Maya-maya pa ay nagsimula ng kumain ang lahat,kinuha ko din si Davin at pinakain not minding Bea na matyaga kaming sinusundan,hindi ko din siya inayang kumain. All in all hindi ko siya pinansin. Si Davin lang ang inasikaso ko.
"Bea upo ka muna". Nilingon ko ang lalaking nagbigay ng umupuan kay Bea,I glared at him kahit di naman siya nakatingin sakin.
Bea smiled at him,binuhat ko si Davin at padabog na kinuha sa kamay ni Bea ang lampin ni Davin,kaya naputol ang titigan nilang dalawa.
"Ako na Thirds". Ani Bea at Siya ang pumunas sa pisngi ni Davin.
Hindi pa rin umaalis ang lalaki kaya pinalakihan ko siya ng mata,mukhang na gets naman niya kasi agad din siyang tumalikod,hinay-hinay sa tingin boy!
Inis kong tiningnan si Bea pero pinapainom niya lang ng tubig si Davin.
Mas lalo pa tuloy tumindi ang inis ko,tumalikod ako at hindi sinasadyang matabig ang kamay niyang pumupunas kay Davin. I heard her sighed, hinintay kong magalit siya pero walang nangyari. Naglakad ako palayo buhat pa rin si Davin. I let him play,and run around,people feist on how adorable he is dahil ngumingiti siya sa lahat. Simula ng dumating ako hindi ko na binitiwan si Davin dahil kahit gusto ko hindi ko magawa,parang kusang nagmamagnet sa kaniya ang mga kamay ko. I want to be with him always.
Naka'y Davin ang paningin ko pero pinakikiramdam ko din si Bea,kahit hindi ko ata siya makita ramdam ko kung malapit siya o malayo,ganun na ba ako kaadik sa kaniya?
Nang hindi ko naramdaman si Bea sa likuran namin luminga ako sa paligid pero wala talaga siya. Kunot-noo ulit akong luminga.
Where the heck are you Beadel?
"Sinong hinahanap mo?". Napatalon ako sa gulat ng tapikin ako ni mama at magsalita
"A-ah w-wala". Sagot ko at kinuha si Davin na umakyat sa silya.
"Oh Davin's here pala? Hi cutie". Kinurot pa ni mama ang pisngi nito kaya umangal ako
"Ma! Wag mong kurutin at baka masugtan". I said and check Davin's cheek
"Ay sus si Bea nga hindi nagagalit kahit kinakagat ko na ang braso ng baby na to ikaw pa?". Inis niyang sagot at hinalikan si Davin sa pisngi.
"Tsk malamang pabaya kasi,hinayaan nga niya akong magbantay sa anak namin eh kung saan-saan sumusuot". Rant ko,mama stilled and look at me with wide eyes.
Nilingon ko rin siya at tumitig.
"What?". I asked her and checked Davin's cheek again.
"What do you mean Ferdinand?". Napaangat ako ng tingin kay mama dahil sa seryoso ang tono niyang tanong.
Napalunok ako ng magsink sakin ang sinasabi ni mama,nasabi ko ba? Gusto kong ihampas ang ulo sa sahig.
Hinila ko si Mama sa gilid kong saan walang masyadong tao,Wala na akong choice hindi ako makakapagsinunggaling sa mama ko.
"What do you mean Ferdinand,tama ang dinig ko,anak niyo?". Seryoso si mama kaya medyo kinabahan ako,no scratch that kinahabahan ako ng matindi.
"O-oo ma". Sagot ko.
Nakita kong nanlaki ulit ang mata ni mama bago bumaba kay Davin ang tingin niya,lumunok ako. Nakatitig lang si mama Kay Davin hanggang sa nag-iwas Siya ng tingin at pasimple pinunasan ang luha.
"Hi Davin,I'm Lola". Naiiyak niyang pakilala.
Davin look at her,maya-maya pa ay nakita kong pinunasan ni Davin ang mga luha ni mama,mas lalo tuloy naiyak si mama. Davin look at me before spreading his arms to mama,kinuha naman siya ni mama.
"Shh no cry,where hurt?". Bulol niyang sabi at pasimpleng sinuri si mama.
Natawa naman si mama at hinalikan si Davin sa pisngi.
"No I'm not hurt apo,I'm just happy that lola met you". Ani mama at hinalikan ulit siya sa pisngi.
"I'm Davin not Hurt". Tuluyan ng humalakhak si mama,napangiti din ako.
Nilingon ako ni mama at naluluhang ngumiti.
Niyakap ko silang dalawa.
Maya-maya pa ay naglakad na kami sa table ng pamilya namin,binigay ni Mama si Davin kay Daddy,naguguluhan man ay kinuha din ni Daddy si Davin,he laugh when Davin started to talk and told him random stuffs. And my heart melts to that scene,nakikipagkulitan din si Dani at Manong they're enjoying Davin's company without them knowing that they're actually having a bond with their nephew.
Gabi na ng magsimulang magsiuwian ang mga tao,hanggang sa kami nalang at pamilya nina Bea ang maiwan,Tito went to us and thank us for coming. Kumain na din kami at ngayon ko lang ulit nakita si Bea mula kanina,she looks like she just wake up.
Sarap buhay patulog-tulog lang.
Hindi ko pa rin siya pinapansin. Na sakin pa rin si Davin kaya panay ang punta niya.
"Tita,you want crabs?". Alok niya kay mama pero hindi Siya nito pinansin. Napalunok ako.
"Tita?", Ulit ni Bea pero tumayo si mama at pumunta sa table para kumuha ng crabs.
Pasimple kong tiningnan si Bea,she inhaled and smile sadly,I know she can feel that mom's avoiding her,siguro may idea na siya. She offered mom another dish pero nagtuloy lang si mom sa pagkain.
Hindi umiik si Bea as if enduring our treatment on her. Pinupunasan niya lang ang pisngi ni Davin dahil medyo makalat ang kumain ang bata. After kumain ni mama bumuntong-hininga ito at uminom ng juice before taking a glance on Bea. Nag-oobserve lang ako dahil ayokong mangunanhan si mama.
"Beatriz let's talk". Walang emosyon na sabi ni mama.
I saw how Bea paled,mariin siyang pumikit bago tumango,gusto ko siyang tanungin kung okay lang siya but I stopped myself. I heard her sigh before standing up and followed mama.
.................
Bea's POV
I'm feeling well,I had to take a nap or I'll pass out,antok na antok ako. At nanlalamig ang katawan ko lalo na ng tanungin ako ni tita kung pwede kaming mag-usap.
Something is really wrong with my body
My palm sweat when I went to tita Mozzy,who's waiting for me on the corner side of the hall. She look so serious. I already have an idea na she knew na about Davin hindi ko siya masisi kung yun ang naging response niya sakin kanina if totoo ngang may alam na siya.
"Tita". I called her,she raised her eyebrow that made her more scary. I gulped
Huminga siya ng malalim
"Beatriz,alam ko na Ang totoo". She told me with an emotionless tone.
"Tita.. I'm sorry". Bulong ko.
"Why do you have to hide our grandson? Thirdy's son?". May hinanakit niyang tanong.
"Tita.. I'm sorry.. but I can't let Thirdy walk out from his dreams not when it's already in front of me". I reasoned out.
Kunot-noo siyang tumitig sakin.
"You did that because of the European League?". She asked surprisingly as if she's not expecting it
"Tita, willing siyang iwan ang lahat para sakin,para sa bata pero tita hindi ko kayang makita siyang hindi naabot ang pangarap niya,I love Thirdy tita,I love him so much and if I did that it's because of him for him ". I wipe my tears,gosh why am I so emotional?
"Thank you". I wasn't expecting her to say that,mas naiyak tuloy ako.
"Tita". Tawag ko at umiyak,niyakap niya ako ng mahigpit.
"Thank you for the sacrifice,thank you taking a leap for my son's dream,sayang ang taon pero mas sayang kung sasayangin lang natin dahil sa nakaraan". She said,humiwalay ako sa kaniya at tumitig.
"I'm sorry tita". Paos kong sabi.
"Shh you're forgive". I can't help but to hug her tight again,gosh this is relieving.
"But Bea,I want my family to meet Davin,after all his a Ravena". I gulped.
"Y-yeah of course". Nasabi ko nalang kahit kinakabahan ako,how will they react?
"Silly wag kang kabahan,ako lang ang terror sa pamilya Ravena". She said and that made me feel at ease..
Bumalik kami sa table,Davin is already sleepy so when he saw me,inaatok niyang dinapa ang mga kamay.
"Mommy". He called
Kinuha ko naman sjya kay Thirdy.
" Yes baby?". I ask him
"Davin sleepy". Turo niya sa mata at pumikit.
I smile and kissed his head, I sway him a little.
Napaupo ako ng makaramdam ng kauntiing hilo,siguro gutom lang ako. Buti nalang nahawakan ni Thirdy ang bewang ko and with the feel of his touch I suddenly felt something.
Tumikham ako at umupo ng maayos habang bitbit pa rin si Davin. Hindi nagsasalita si Thirdy, tumingin siya sakin at akala ko kakausapin na niya ako but to my dismay he just got his phone and type something.
Nilingon ko si Mom and tita Mozzy na nag-uusap I saw how mom stilled before talking again and after a while they hugged. I think they're talking about Davin? It's such a relieve to know na okay na si Tita Mozzy that I was forgiven by her.
Napalingon ako kay Thirdy who's still busy on his phone.
When will you forgive me?
I bitterly smile escape from my lips.