🔸အျဖဴေရာင္ႏုႏု🔸15
အပိုင္း~၁၅
wardထဲမွာေဟာက္ဆာဂ်င္ေတြထပ္ေရာက္ေနတာေၾကာင့္..အရင္လိုနိုက္ဂ်ဴတီရက္မမ်ားေတာ့ပဲ
တစ္ရက္၊နွစ္ရက္ပဲမို႔..စာလည္းေကာင္းေကာင္း
သင္ေပးလို႔ရၿပီးသူ႔၀င္ေငြလည္းတိုးလာသည္။
PGဘ၀မွာစာၾကည့္ခ်ိန္ရယ္လို႔သိပ္မရွိေတာ့ဘူး
အားရင္အားတ့ဲေနရာထိုင္ၾကည့္ရတာပဲ၊အိမ္မွာဆို
ရင္လည္းလြန္းျဖဴျဖဴန႕ဲကအာရံုမရဘူးေလ။
ကိုကိုကတကယ္ပဲအေျပာန႔ဲအလုပ္ညီစြာျဖဴျဖဴ႕ကို
စာမသင္ေပးေတာ့ပါ။အိမ္မွာရွိေနရင္မသိတာေတာ့
ေမးလို႔ရေပမယ့္အရင္လိုလက္ေထာက္ခ်ၿပီးမသင္
ေတာ့တာျဖစ္သည္။သူသင္တ့ဲ၀ိုင္းေတြကေနာက္
ဆံုးနွစ္ေတြမို႔ျဖဴျဖဴလိုက္တတ္လို႔မရေပ။
ျဖဴျဖဴလည္းအခုေတာ့ဆပ္ပလီမထိေအာင္အရင္လိုအတန္းမလစ္နိုင္ေတာ့ပဲစာလုပ္ေနရၿပီျဖစ္သည္။
ကိုကိုသာMRCP၀င္ခြင့္ေစာေစာေအာင္သြားရင္
ဒီပ်င္းစရာေကာင္းလွတ႔ဲေဆးေက်ာင္းမွာျဖဴျဖဴတစ္ေယာက္ထဲေယာင္ခ်ာခ်ာက်န္ရစ္ခ့ဲမွာဆိုးလို႔ေလ။
ဒီေန႔ေတာ့သူကနိုက္ဂ်ဴတီမို႔..စာသင္၀ိုင္းကအျပန္
အိမ္မွာေရခ်ိဳးၿပီးအေမလာပို႔ထားတ့ဲဟင္းေတြန႕ဲညစာစားသည္။အိမ္ခြဲေနေပမယ့္သူတို႔ကိုပစ္ေတာ့
မထားၾကပါဘူး၊အေမကတစ္လွည့္ေဒၚျမင့္ကတစ္လွည့္ရက္ျခားဆီလာပို႔ၾကပါတယ္။ေရခဲေသတၲာ
ထဲထည့္ၿပီးျပန္ေႏြးစားေပါ့။
မပို႔ရင္လည္းျဖဴျဖဴက deliန႔ဲမွာၿပီးစားလို႔ရေအာင္
ေတာ့စီမံေပးပါတယ္။
ဟိုတေန႔ညကေတာ့ညဘက္ႀကီးဗိုက္ထဆာလို႔
လင္မယားနွစ္ေယာက္ထၿပီးကားန႔ဲနန္းထိုက္မွာ
သြားစားၾကသည္။ဘီယာၾကသူကတစ္ဂ်ားဆို၊ျဖဴျဖဴ
ကနွစ္ဂ်ားေလာက္ေသာက္နိုင္တာ....။ၿပီးၾကစတိတ္မွာသီခ်င္းဆိုအံုးမယ္လုပ္လို႔ သူမာန္လိုက္မွၿငိမ္
သြားေတာ့သည္။
" ငါေဆးရံုသြားၿပီ၊ညအိပ္ရင္တံခါးကိုေသခ်ာပိတ္
ေနာ္..."
" ဟုတ္က့ဲ...."
သူဆင္းလာေတာ့ျဖဴျဖဴကသူ႔ေနာက္ကေနလိုက္ၿပီး
ကားနားအထိလိုက္ပို႔သည္။ျဖဴျဖဴကလက္ကႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းထဲန႔ဲဂါ၀န္အေျပာင္သားကိုမွ၊အေပၚကဇာအနက္လက္ရွည္ခပ္ပါးပါးတစ္ထည္ထပ္၀တ္
ထားသည္။ကိုယ္လံုးေသးေပမယ့္တင္၊ရင္ကိတ္တ့ဲ
ျဖဴျဖဴကဘာ၀တ္၀တ္sexxyက်လြန္းေတာ့..ခက္
သည္။ၾကည့္ေလ ခုလည္းဟိုသေကာင့္သားက
ေယာက်္ားေရွ႕မွာေတာင္မ်က္စိအစာေကြၽးေနေသး
တာ။
" သြားတတ္ေတာ့...တံခါးေသခ်ာပိတ္..."
ဟိုတေန႔ကလည္းသူ႔ကားကိုေဆးရံုမွာထားၿပီးလူပဲ
ျပန္လာတာကို...သူမရွိဘူးအထင္န႔ဲအခန္းကိုေရာက္လာေသးသည္။သူ႔ကိုျမင္ေတာ့မွမီတာခဘာညာန႔ဲလႊဲခ်သည္။ဘယ္ေလာက္က်လဲက်ေသခ်ာမေျပာ
နိုင္။
သူလည္းေျမရွင္မိန္းမဆီသြားၿပီး...
" ဘာကိစၥရွိရွိ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာပါ၊ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ
ကအူလည္လည္နဲ႔မို႔..." ဆိုၿပီးႀကိဳပိတ္ထားရသည္။
လြန္းျဖဴျဖဴကတကယ္လည္းအူေၾကာင္ၾကားပဲ..
အိမ္ေျပာင္းစက သူမ်ားသံုးသြားတ့ဲမီတာခကိုသူ႔ဆီလာေတာင္းေတာ့..ဘာမွမေမးပဲခပ္တည္တည္န႔ဲကိုေပးပစ္လိုက္တာ။
" မင္းဦးေနွာက္မရွိဘူးလား၊ ဒီလသံုးတာေနာက္လမွေပးရမွာကိုမသိဘူးလား... "
" ေၾသာ္ ကိုကိုရယ္ျဖဴျဖဴတို႔ကလူသစ္ဆိုေတာ့
ပတ္၀န္းက်င္န႔ဲအဆင္ေျပေအာင္ေပါ့..."
" ဘာမွမဆိုင္ဘူး..လူသစ္ျဖစ္လည္း
သူမ်ားပါခ်တ့ဲခ်ီး ကိုယ့္ေခါင္းထိုးခံစရာမလိုဘူး..
မင္း မသိရင္လည္းငါ့ကိုေမးၿပီးမွလုပ္ေပါ့..."
" အင္းပါ..ၿပီးၾကမွ ဘာျဖစ္ျဖစ္လိုက္ေမးေနတာပဲ
ဆိုၿပီးကိုကို႔မ်က္နွာႀကီးပုပ္သိုးမေနန႔ဲ..."
" သိုးသင့္ရင္ေတာ့သိုးရမွာပဲ...တကယ္ေကာမင္း
ဘာသိလဲေျပာ။ေလာကႀကီးအေၾကာင္းလည္းမသိ၊
လူေတြအေၾကာင္းလည္းမသိန႔ဲ...
တကယ္ေတာ့မင္းကမသိတာမဟုတ္ဘူး၊လ်စ္လ်ဴ
ရႈတာ၊စိတ္ကိုမ၀င္စားတာ။
မင္းစိတ္၀င္စားတာကငါ့အေၾကာင္းန႔ဲ ငါဘယ္နွ
လက္မရွိလည္းဆိုတာေလာက္ပဲ..."
"အို!ကိုကိုေနာ္ သူမ်ားကို..."
>>>>>>>>>>
ေဆးရံုအုပ္န႔ဲဆရာ၀န္ႀကီးေတြroundၿပီးေနာက္ည
နက္သည္အထိ သူတို႔မနားၾကေသးပဲ၊နားေနခန္းမွာစုကာဒီေန႔ေရာက္လာတ့ဲေသြးမတိတ္တ့ဲလူနာ
caseအေၾကာင္းလက္ခ်ာေပးေနရသည္။
" ဒါဆို ဆရာ၊လူနာကအိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔မလြယ္ဘူး
ေပါ့..."
" အင္းေပါ့၊ သားသမီးရရင္လည္းမ်ိဴးရိုးလိုက္တတ္
တယ္..."
" femaleဆိုရင္ေတာ့ လံုး၀အိမ္ေထာင္မျပဳသင့္
ဘူးေပါ့ေနာ္ဆရာ၊ ေတာ္ၾကာကေလးေမြးတာတို႔ဘာတို႔ဆိုမလြယ္ဘူး...."
အနားကေဆးဘူးခြံေတြလာသိမ္းသာေဆးရံု၀န္
ထမ္းအမ်ိဳးသမီးႀကီးမွ.သူတို႔စကားကိုနားေထာင္
ၿပီးအလန္႔တၾကားဟန္န႔ဲ...
" ဆရာ ဆရာကြၽန္မငယ္ငယ္ကေလထင္းခုတ္ရင္းဓားမန႔ဲလက္ညိဳးကိုခုတ္မိတာ..ေတာ္ေတာ္န႔ဲေသြး
မတိတ္ဘူးဆရာရယ္ သိလား၊ေသြးေတြမွတစိမ့္စိမ့္
န႔ဲ၊ ကြၽန္မမွာေကာအ့ဲလိုေရာဂါရွိေနတာလားဟင္"
"ဒါဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားအပ်ိဴႀကီးသာလုပ္ဗ်ာ.."
လို႔ဆိုလိုက္ေတာ့...ဝါးခနဲပြဲၾကၾကျပန္သည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုအမ်ိဳးသမီးကခေလး၂
ေယာက္အေမကိုး။
ဒီေန႔ေတာ့လူနာရွင္ကလာတိုက္ထားတ့ဲလက္ဘၻရည္န႔ဲ၀ိုင္းျဖစ္ေနတာေပါ့။မတိုက္တ့ဲေန႔ၾကလည္းသူ
တို႔ဖာသာ၀ယ္ေသာက္တာပဲေလ။
လက္ဘၻရည္တစ္ခြက္မွ၃ရာ၊အျပင္ထြက္စရာေတာင္မလိုဘူး၊ဓာတ္ဘူးန႔ဲလာေရာင္းတယ္။
သူတို႔ေတြအဖြ႕ဲလိုက္ရယ္ေမာေနၾကတုန္းမွာလြန္း
ျဖဴျဖဴကရုတ္တရက္ေရာက္ခ်လာေသာအခါ အား
လံုးေၾကာင္အမ္းၿပီးရိႈးတို႔ရွန္႔တန္႔ျဖစ္ကုန္ၾကသည္။
အဖြ႕ဲထဲမွာမိန္းခေလးမ်ားတာကိုး...
သူတို႔ကေတာ့လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္၊ဆရာတပည့္အေနန႔ဲရိုးရိုးသားသားေပမယ့္ ျဖဴျဖဴကသ၀န္တိုတတ္
မွန္းသိေနေတာ့ အားလံုးအေနခက္သြားတာေပါ့။
မင္းထက္ကခံုမွထရပ္ၿပီးသူမဆီေလ်ွာက္သြားကာ
အသံခပ္အုပ္အုပ္န႔ဲ...
" ဘာလာလုပ္တာလဲညဘက္ျကီး..."
" ျဖဴျဖဴစာက်က္ေနတုန္း..အေနာက္ဘက္ကအသံ
ၾကားလို႔ပါကိုကို..ျဖဴျဖဴသြားၾကည့္ေတာ့သံေလွခါးကေနေျပးဆင္းသြားတ့ဲအရိပ္ျမင္လိုက္တယ္ကိုကို
ျဖဴျဖဴတစ္ေယာက္ထဲေၾကာက္လို႔..."
" အေနာက္တံခါးပိတ္ထားတယ္မဟုတ္ဘူးလား"
" ဒါေပမယ့္...."
" မင္းမေနရဲရင္ ေငြၾကာရံအိမ္ကိုျပန္မွေပါ့
ဒီကိုလိုက္လာေတာ့ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..."
" ကိုကို ရွိတာပဲ..."
" ဒီမွာက လူေတြအမ်ားႀကီးန႔ဲ.ညအိပ္လို႔ဘယ္လိုရမွာလဲ..."
ေဘးကေဟာက္ဆာဂ်င္န႔ဲသူနာျပဳေတြကလည္း
သူတို႔အေျခအေနကိုရိပ္မိၿပီး...
" ကြၽန္မတို႔ကအဆင္ေျပပါတယ္ေနာ္ဆရာ..
ျဖဴျဖဴကတျခားလူမွမဟုတ္ပဲ၊ ေနာက္က်ျဖဴျဖဴလည္းေဆးရံုလာဆင္းရေတာ့မွာဆိုေတာ့ ႀကိဳအေတြ႕
အႀကံဳရတာေပါ့..."
" ဟုတ္သားပဲဆရာ..."
ေဆးရံုအုပ္ရ႕ဲသမီးဆိုေတာ့အားလံုးကလည္း၀ိုင္းေနရာေပးေနလို႔သူလည္းဘာမွမေျပာေတာ့ေပ။
လူတတ္တယ္ဆိုလို႔စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ဟိုအေကာင္ပဲရွိသည္။ေနာက္ဖက္ကအေရးေပၚသံေလွကားကေနတတ္လာတာမ်ားလား။
ခ်ီးတြင္းထဲက်ၿပီးမေသဘူး ဒီေကာင္။
ေတာက္)))) ဒီတိုက္ကေန၆လျပည့္တာန႔ဲေျပာင္း
မွပါ။
>>>>>>>>>
ညဆိုေတာ့ေက်ာခ်လွဲၿပီးမအိပ္ပဲန႔ဲေတာ့ေနနိုင္မွာမဟုတ္လို႔..ျဖဴျဖဴအိပ္ဖို႔ေနရာရွာေပးရသည္။ဆရာ၀န္နားေနခန္းရွိေပမယ့္ ညဆိုအမ်ိဳးသမီးေတြ
မ်ားလို႔သူေတာင္တျခားမွာသြားအိပ္ရတာ၊ အခုၾက
ျဖဴျဖဴပါဆိုေတာ့..
" ကဲဒီကိုလာ..."
ဒီအခန္းကတစ္ခါတစ္လၾကရင္ေတာ့လူနာထား
တတ္သည့္ပိုက္ဆံေပးရတ႕ဲအခန္းျဖစ္သည္။
အခုေတာ့လႊတ္ေနလို႔၊သူၿခံဳေနၾကေစာင္န႔ဲေခါင္းအံုး
ယူကာေနရာခ်လိုက္သည္။
" အ့ဲမွာအိပ္..."
ယွဥ္ခ်ထားတ့ဲသံကုတင္၂လံုးမွာတစ္လံုးေပၚသူက
ပက္လက္လွဲအိပ္လိုက္သည္။ျဖဴျဖဴကမအိပ္ေသးပဲ
" ဒါကလူနာခန္းမဟုတ္ဘူးလား... "
" ဟုတ္တယ္...."
လူနာခန္းဆိုေတာ့ျဖဴျဖဴေက်ာခ်မ္းၿပီး...
" တျခားအခန္းမရွိေတာ့ဘူးလား ကိုကို... "
" တစ္ခန္းေတာ့ရွိတယ္..."
ဟင္....
မင္းထက္ကေခါင္းကိုလက္ေထာက္ၿပီးျဖဴျဖဴ႕ဘက္
ကိုေစာင္းၾကည့္ရင္း...
" မင္းအေဖရံုးခန္းေလ၊ သြားအိပ္ခ်င္လား?..."
ဟင့္....
" ေၾကးမ်ားမေနန႔ဲကြာ၊ လွဲအိပ္ရတာကံေကာင္း
တယ္မွတ္...ေလးနာရီဆိုထရအံုးမွာ အိပ္ေတာ့..."
ေျပာၿပီးသူကတဖက္ျပန္လွည့္ကာအိပ္ေပ်ာ္သြား
ေတာ့..ျဖဴျဖဴလည္းအခန္းတြင္းကိုေ၀့၀ဲၾကည့္ကာ
ေခါင္းအံုးေလးကိုကိုကို႔ေဘးနားနည္းနည္းတိုးၿပီး ..
ေခါင္းအသာခ်လိုက္ရင္း..လက္ကလည္းသူ႔ခါးကို
ယွက္ကာဖက္ထားလိုက္သည္။
နိုက္ဂ်ဴတီကိုလြန္းျဖဴျဖဴလိုက္လာကတည္းကပံုမွန္
အိပ္ရတ႕ဲသံုးေလးနာရီေတာင္သူ႔မွာေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရေတာ့ပါ။
လူကေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတာန႔ဲ...
" ကိုကို ကိုကို...."
" ဟင္ ဘာလဲ..."
" ျဖဴျဖဴ တိြဳင္းလက္သြားခ်င္တယ္ .."
" ဘာ...."
သရဲၾကေသေအာင္ေၾကာက္တာမို႔၊သူ႔မွာအမ်ိဳးသမီး
အိမ္သာေရွ႕အထိလိုက္ေစာင့္ေပးရေသးသည္။
" မိန္းမတစ္ေယာက္ယူရတာအ့ဲေလာက္ကရိကထ
မ်ားမယ္မွန္းသိရင္..ေျခစံုကန္ျငင္းခ့ဲပါတယ္ကြာ..."
သိပ္မျငင္းခ့ဲရွာဘူးဆိုေတာ့🙄။
>>>>>>>>>>
ေဒါက္ ေဒါက္ ...
" မႏုႏု...မႏုႏု....."
ကိုဗညားရွိန္းကအလုပ္ကိစၥခရီးထြက္သြားသျဖင့္
အခန္းထဲႏုႏုတစ္ေယာက္ထဲအိပ္ေနစဥ္.အေဒၚႀကီး
ကတံခါးေခါက္ၿပီးလာနိႈူးသျဖင့္ႏုႏုလန္႔နိုးလာရသည္။
" ဘာလို႔လဲ အေဒၚ .."
" ဟိုမွာေကာင္မေလးအဖ်ားတတ္ေနတာပူက်စ္ေန
ေရာပဲ .. ေဆးေလးဘာေလးမရွိဘူးလားလို႔"
" ဟင္ ေကာင္မေလးလား... "
ႏုႏုထၿပီးလိုက္ၾကည့္ေတာ့ ေကာင္မေလးကေတာ္
ေတာ္အဖ်ားတတ္ေနပါသည္။
" မေန႔ကၿခံသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရင္း အေအးမိသြားတာျဖစ္မယ္..."
ႏုႏုလည္းမခိုင္းရပါဘူးကြယ္၊သူတို႔ဖာသာလုပ္ၾကတာပါ။ေကာင္မေလးကဆယ့္ငါးနွစ္၊ဆယ့္ေျခာက္
နွစ္ကေလးသာသာအ႐ြယ္မို႔မိုးေရထဲမွာၿခံေဆးရင္း
ေဆာ့ေနတတ္တာပင္...
ေကာင္မေလးကအဖ်ားေတာ္ေတာ္တတ္ေနတာ
ေၾကာင့္ေဆးတိုက္တာေတာင္မရဘူး။ကိုဗညားရွိရင္ေဆးရံုပို႔လို႔ရေပမယ့္၊အခုေတာ့ကိုဗညားလည္းမရွိ၊ဒရိုင္ဘာလည္းမရွိန႔ဲ။
အိမ္ထဲမိန္းမသားေတြန႕ဲအျပင္မွာၿခံေစာင့္လူအိုႀကီး
သာရွိလို႔ႏုႏုအခက္ေတြ႕ေနရသည္။
ေတာ္ရံုဆိုေဆးရံု၊ေဆးခန္းလည္းေရာက္တတ္သူမဟုတ္ေတာ့၊တစ္ခုခုဆိုမင္းထက္ကိုပဲေျပးသတိရ
လိုက္သည္။
ဆရာ၀န္မို႔လူနာၾကည့္ခိုင္းဖို႔ေခၚရင္အျပစ္ျဖစ္မယ္
လို႔မထင္ပါ...
ေကာင္မေလးကတုန္ခိုက္ေနတာေၾကာင့္ဘာမွစဥ္း
စားခ်ိန္မရပဲ၊မင္းထက္ဖုန္းနံပတ္ကိုသာလွမ္းနိွပ္ေခၚ
လိုက္မိသည္။ သူမလာနိုင္ရင္ေတာင္တစ္ခုခုအႀကံ
ေတာ့ေပးနိုင္မွာပါဆိုၿပီး...။
>>>>>>
မင္းထက္ေနနိုင္ ...
ဒီေန႔ေတာ့နိုက္ဂ်ဴတီရက္မဟုတ္လို႔အိမ္မွာစိတ္ခ်လက္ခ်အိပ္ေမာၾကေနစဥ္...၀င္လာတ့ဲဖုန္းသံေၾကာင့္လန္႔နိုးလာသည္။
shit!ဘယ္ကလဲကြာ။
ဖုန္းလွမ္းယူၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ႏုႏုဆက္တာျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အ့ံၾသသြားၿပီး၊ႏုႏုကဒီအခ်ိန္ႀကီးဘာ
မ်ားျဖစ္လို႔ပါလိမ့္။
ေဘးကိုင႔ဲၾကည့္ေတာ့ျဖဴျဖဴကအိပ္ေမာက်ေနဆဲမို႔
သူထလိုက္ၿပီးဖုန္းကိုယူကာ၀ရန္တာဘက္သို႔ထြက္
လာခ့ဲသည္။
"ေျပာ ႏုႏုဘာျဖစ္လို႔လဲ..."
" နင္အိပ္ေနတာလား၊ နိႈူးလိုက္ရတာေတာင္းပန္
ပါတယ္ ..."
" ရပါတယ္ ဘာကိစၥမို႔လို႔လဲ..."
" ငါ့အိမ္ကေကာင္မေလးအဖ်ားအရမ္းတတ္ေနလို႔ေလ..ညႀကီးမို႔ငါလည္းတစ္ေယာက္ထဲဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းမသိလို႔ပါ မင္းထက္ရယ္။ အိမ္မွာကိုဗညားလည္းခရီးသြားေတာ့ေဆးရံုပို႔ဖို႔မလြယ္လို႔..."
" ေၾသာ္ ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနလား..."
" အင္း အေအးပတ္တာထင္တယ္...ကိုယ္ကပူက်စ္ေနတာပဲ...အ့ဲတာေၾကာင့္ကိုယ္ပူက်ေအာင္ေဆး
ေလးထိုးေပးခ်င္တယ္။
အခုလာကုေပးနိုင္မယ့္ဆရာ၀န္ရွိရင္ ဆက္သြယ္
ေပးပါလား..."
" ငါ ရွိတာပဲ...."
" နင္ကေဆး႐ံုမွာလား၊အိမ္မွာလား..."
" အိမ္မွာ..."
"ဒါဆို နင့္ဇနီးရွိမွာေပါ့..."
"အင္း..ရွိေတာ့ဘာျဖစ္လဲ၊ လူနာကအေရးႀကီးတယ္ဆို .....
ငါလိုတ႔ဲေဆး၀ယ္ၿပီးလာခ့ဲမယ္၊ၿခံတံခါးသာလာဖြင့္
ေပး..ညဆိုဟြန္းတီးလို႔မေကာင္းလို႔..."
" အင္း...စိတ္ခ်ပါ...."
သူအခန္းထဲျပန္လာၿပီးအက်ီလဲကာေဆးအိတ္ယူ
ေတာ့ျဖဴျဖဴနိုးလာၿပီး...
" ကိုကို ဒီအခ်ိန္ႀကီးဘာလုပ္မလို႔လဲ..."
" လူနာတစ္ေယာက္အေရးႀကီးလို႔၊အျပင္ခဏသြားရအံုးမယ္.."
" ဘယ္ကိုလဲ အျပင္မွာမိုး႐ြာေနတယ္ေလ"
"မင္းျပန္အိပ္လိုက္ပါ၊ငါမၾကာပါဘူး..."
" ဘယ္သူမို႔လဲကိုကို၊ ဘယ္လူနာမွဒီလိုညဘက္
ဖုန္းမေခၚဖူးပါဘူး..."
"လူနာက ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္အေရးေပၚျဖစ္နိုင္တာ
ပဲ၊ မရစ္န႔ဲကြာ...ျပန္အိပ္ေန...
အျပင္ကေနေသာ့ခတ္ခ့ဲလိုက္မယ္...."
" မဟုတ္ဘူး ကိုကို၊ အျပင္မွာမိုးအရမ္း႐ြာေနတယ္
ေလ ျဖဴျဖဴကားေမာင္းေပးမယ္..."
" မလိုဘူး ..မင္းကငါ့ထက္ၾကမ္းတယ္...
ေျဖးေျဖးေမာင္းသြားမွာမို႔ စိတ္မပူန႔ဲ..."
လိုအပ္တာေတြယူၿပီးတိုက္ခန္းကသံပန္းတံခါးကို
ပါေသာ့ခတ္ပစ္ခ့ဲသည္။အေနာက္ဖက္တံခါးကလည္းသံပန္းတပ္ၿပီးအတြင္းကပိတ္လိုက္တာေၾကာင့္
လူမ၀င္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ေရေက်ာ္ထဲကႏုႏုတို႔ၿခံကိုသူေရာက္ဖူးၿပီးသားမို႔
ေဆး၀င္၀ယ္ၿပီးတန္းေမာင္းသြားေတာ့ ၿခံတံခါးက
အသင့္ဖြင့္ထားေပးသည္။
ႏုႏုကအိမ္အ၀မွာရပ္ေစာင့္ေနၿပီး...
" ငါလည္းေခၚလိုက္ၿပီးမွအရမ္းအားနာတာပဲဟယ္၊
မိုးထဲေရထဲ ထလာရတာ..."
" ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေရာက္လာၿပီပဲ၊ လူနာေကာ..."
" အထဲမွာ...အသက္က၁၅နွစ္ပဲရွိေသးတာကို
အခုမီးယပ္ခ်မ္းထသလို ခ်မ္းတုန္ေနတာ..."
" ဒါကျဖစ္တတ္ပါတယ္၊အသက္န႔ဲမဆိုင္ဘူး.."
" ဟုတ္လား ငါအရမ္းလန္႔ေနတာ..."
သူကမတ္စ္တပ္ၿပီးလက္အိပ္စြတ္ကာလူနာဆီ၀င္
ေတြ႕သည္။အဖ်ားတိုင္းေတာ့ေကာင္မေလးက
၁၀၄ေတာင္ရွိသည္။
" တျခားဘာျဖစ္ေသးလဲ၊ ေခါင္းဆိုးလား၊အန္လား"
" ဟင့္အင္း.. ညစာေတာင္စားေသးတယ္"
" ဟုတ္လား..."
ေျပာေနရင္းန႔ဲေဆးပုလင္းကိုေဖာက္ၿပီးဆလင္းန႔ဲ
စုတ္ယူေနသည္။
" ေဆးထိုးမယ္ေနာ္...."
ကေလးမကိုတဖက္လွည့္ေစကာႏုႏုကကိုင္ထား
ေပးသည္။
" ရၿပီ...."
" ရာသီတုပ္ေကြးပါပဲ၊ ေပါ့ေတာ့မေပါ့န႔ဲ
အိမ္ရွိလူကုန္ကူးနိုင္တယ္...."
ကုသမႈၿပီးေတာ့အခန္းျပင္သို႔ထြက္လာၾကရင္း..
အိမ္ထဲေ၀့၀ဲၾကည့္ေတာ့ႏုႏုတို႔အိမ္ကလည္းအထဲ
မွာေတာ္ေတာ္ခမ္းနားပါသည္။
ႏုႏုေယာက်္ားကတကယ္ခ်မ္းသာတာပဲ။
" လာေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္မင္းထက္ရယ္
ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္မွကို..."
" ရပါတယ္...."
" ေဆးဖိုးယူပါဆိုရင္လည္း စိတ္ဆိုးအံုးမွာမွတ္လား"
" သိရင္ၿပီးေရာ ..."
" တစ္ခုခုစားၿပီးမွ ျပန္ပါလား..အျပင္မွာမိုးသည္း
ေနတယ္.."
" ရတယ္ ငါညဘက္စားက်င့္မရွိဘူး...
ျပန္ေတာ့မယ္...."
" လာေပးတာတကယ္ေက်းဇူးပဲေနာ္ ကိုမင္း"
" အင္းပါ သြားၿပီေနာ္...
အိမ္မွာသူတစ္ေယာက္ထဲမို႔လို႔..."
သူအိမ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ျဖဴျဖဴကအိပ္ေပ်ာ္ေနပါသည္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။
>>>>>>>>
မနက္ၾကေတာ့ေကာင္မေလးက ညကဖ်ားတာသူ
မဟုတ္တ့ဲအတိုင္းသက္သာလာၿပီမို႔..ႏုႏုလည္း
ေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္ေတာ့သည္။
" မႏုႏု ေအာက္မွာဧည့္သည္ေရာက္ေနတယ္ရွင့္"
" ဟုတ္လား လာခ့ဲမယ္ေနာ္..."
ေအာက္ဆင္းလာေတာ့ဧည့္ခန္းထဲမွာဘယ္သူမွမ
ရွိ၍...
" ဧည့္သည္ဆို..."
" ၿခံထဲမွာပါ .."
ႏုႏုၿခံထဲဆင္းလာေတာ့ေက်ာေပးၿပီးလက္ပိုက္ရပ္
ေနတ႔ဲလည္ကုပ္သာသာဆံပင္တိုန႔ဲေကာင္မေလး..
၃ခါေလာက္ဆံုဖူးလို႔မ်က္မွန္းတန္းမိေနေပမယ့္
စကားလက္ဆံုေတာ့မေျပာဖူးပါ။
အ့ဲတုန္းကကိုယ္ကပိုင္ရွင္၊သူကမင္းထက္ကိုတဖက္သတ္လို႔ျမင္မိတာကိုး။
အခုေကာ ဘာလာလုပ္တာမ်ားလဲ။
" အဟမ္း ေရာက္ရင္အိမ္ထဲ၀င္ေရာေပါ့.."
သူမကႏုႏုဘက္လွည့္လာၿပီး
" ျဖဴျဖဴ ဘာလာလုပ္တာလဲေတာ့ ရိပ္မိမွာပါေနာ္"
" ဟင့္အင္း တို႔မသိဘူးေလ၊ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ"
" ေနာက္တစ္ခါ ကိုကို႔ကို မေခၚထုတ္ပါန႔ဲ..."
" မင္းမွားေနၿပီထင္တယ္၊ တို႔ကမင္းထက္ကိုတမင္
ေခၚတာမဟုတ္ဘူးေလ..."
" ဘာကိစၥပဲရွိရွိပါ၊ေသေရးရွင္ေရးဆိုရင္ေတာင္ ရွင့္အေနန႔ဲ ညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္EXကိုေတာ့လွမ္းမေခၚသင့္ဖူးမွတ္လား...
အထူးသျဖင့္ သူ႔မိန္းမန႔ဲအိပ္ေနတ႔ဲအခ်ိန္မ်ိဳးမွာေပါ့"
"ေၾသာ္ ခက္တာပဲ၊မင္းထက္မိန္းမေလးရယ္...
ဆရာ၀န္မို႔လူနာရွင္ကေခၚတာမ်ိဳးကိုမင္းအ့ဲေလာက္
လိုက္သ၀န္မတိုသင့္ဘူးေနာ္..."
" ဆရာ၀န္မို႔...ဟားး...
တစ္နွစ္တစ္နွစ္ေဆးေက်ာင္းကထြက္တ့ဲဆရာ၀န္
ေတြရိုက္သတ္လို႔ေတာင္မကုန္ဘူး။
ရွင္လွမ္းေခၚစရာက ကိုကိုပဲရွိတာလား...
အေရးေပၚျဖစ္ေနရင္လည္း ေဆးရံုၿကီးေတြရွိသားပဲ
ကိုယ္တိုင္ကပညာတတ္ျဖစ္ၿပီး ဒီဖုန္းနံပတ္ေတြေတာင္မရွာတတ္ဘူးလို႔မေျပာန႔ဲေနာ္.."
" တို႔မရွာတတ္တာအမွန္ပဲ....
ၿပီးေတာ့တို႔အိမ္ကေကာင္မေလးအသဲအသန္ျဖစ္ေနလို႔..မင္းထက္ကမင္းန႔ဲအိပ္ေနသလား၊မေနသလားမစဥ္းစားလိုက္မိဘူး။
မင္းလည္းဆရာ၀န္ေလာင္းပဲဆို၊လူနာကအေရးႀကီး လို႔ပင့္တာမ်ိဳးကိုနားလည္ေပးမွေပါ့။
ဒါမွမဟုတ္ မင္းမလာေစခ်င္ရင္ အစကတည္းက
မလႊတ္န႔ဲေလ...."
ႏုႏုလည္းေစာေစာစီးစီးအိမ္အထိလာၿပီး..ေဂ်၀င္ေနတ႔ဲေကာင္မေလးအားစိတ္ေပါက္ေပါက္န႔ဲေျပာခ်
လိုက္မိသည္။
>>>>
ညကကိုကိုကသံပန္းအျပင္ကေသာ့ပိတ္သြားေပ
မယ့္၊ ျဖဴျဖဴ႕မွာလည္းေသာ့တစ္ေခ်ာင္းရွိေသးေတာ့
လက္လိ်ွသြင္းကာတံခါးဖြင့္ၿပီးသူ႔ကားေနာက္ကေနလိုက္ခ့ဲသည္။
အျပင္မွာမိုးသည္းေနတာေၾကာင့္ သူမကိုကိုကိုမျမင္ပါဘူး။
ကိုကို႔ကားကေရေက်ာ္ဘက္ကိုသြားၿပီး..ၿခံတစ္ၿခံထဲခ်ိဳးေကြ႕၀င္ေတာ့..ကားေပၚတီေရွ႕မွာသူ႔ရည္းစား
ေဟာင္းဆရာမကထြက္ၿကိဳေနသည္။
ဖုန္းဆက္ကတည္းကသူမွန္းသိေနၿပီး အခုလိုျမင္မွ
ပိုေသခ်ာသြားတာျဖစ္သည္။
ဒါေပမယ့္ ျဖဴျဖဴေစာင့္မေနေတာ့ပဲကားကိုျပန္လွည့္
လာၿပီး.အခန္းထဲျပန္၀င္အိပ္ေနလိုက္တာျဖစ္သည္။
" ကိုကို႔ကို ရွင္ပဲထားခ့ဲတာမွတ္လား..
အခုမွလာၿပီး တည္ၿငိမ္ေနတ႔ဲသူ႔ကိုမေနွာက္ယွက္
ပါန႔ဲ....ဒါေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္ပါေစ...
ေနာက္တစ္ခါဆို ကြၽန္မလည္းရွင့္ခင္ပြန္းကိုသတိ
ေပးရလိမ့္မယ္။
ဒါက ရွိန္းစားေသာက္ကုန္လုပ္ငန္းရွင္ဦးဗညားရွိန္း
အိမ္မွတ္လား..."
တကယ္ေတာ့ဗညားရွိန္းဆိုတာက Joeရ႕ဲေကာင္မေလးန႔ဲကာစင္ေတြပါ။
" ဘာျဖစ္တယ္...."
>>>>>>
ဆက္ရန္
ႀကိဳး စာဖတ္သူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္။မန္႔ေပးရွဲေပးပါအံုး