PROPERTY 2: NO CHOICE.
MABILIS akong kumilos nang magising ako kinaumagahan. Nakaligo at nakapagluto narin ako ng agahan.
" Alvin, tapos kana bang maligo diyan? Bilisan mo baka ay ma late ka pa may trabaho rin ako ngayon!" pagtawag ko dito.
" Malapit na po akong matapos ate," napabuntong hininga ako. Tinungo ko ang silid ni Inay at ginising ito upang makakain.
" Sigurado ka bang ayos ka lang dito Nay? Ayaw mo bang may kasama ka dito, pwede ko namang pakiusapan si Lovely," iyong anak ng kapitbahay namin na huminto rin sa pagaaral dahil sa kahirapan.
" Wag na anak, ayos lang ako dito. Malakas pa naman ako," pag a-asure nito. Hinawakan nito ang kamay ko at muling nagsalita. " Ikaw, magiingat ka sa trabaho lalo na sa daan, marami akong nababalitaang krimen at aksidente ngayon," nagalalang aniya nito. Napangiti ako at niyakap ito.
" Don't worry Nay, magiingat po ako palagi ako pa!" aniya ko.
" Bye ate, ingat,"
" Ikaw din hah, mag-aral kanang mabuti," aniya ko at kumaway dito. Sinundan ko ng tingin ang trysicle na sinasakyan nito. Ako naman ay naghahanap ng masasakayan patungo sa siyudad.
" Good Morning Manager Rose," bati ko dito pagpasok ko sa loob.
" Good Morning din Maureen," ngumiti ako at nagmamadaling inilagay ang mga gamit ko sa locker. May locker room naman kasi dito para hindi kami mahirapan kung saan namin ilalagay ang mga gamit. Umagang umaga tumatgaktak na ang pawis ko sa noo, napakainit ba naman ng Pilipinas at siksikan pa sa pagsakay.
" Mau, aga natin ah," napanguso ako sa lintaya ni Bert.
" Tsk, ala sies na nga e," aniya.
" Sus, oh siya may nagpapahatid ng pagkain sa room 201, samahan mo ako tayong dalawa na ang maghatid," aniya.
" Okay, wait lang Bert ilalagay-"
" Echos nito, anong Bert? It's Betty!" napangiwi ako nang umakto itong nag flip ng kanyang buhok. Baklang toww.
" Thank you very much Sir!" napangiti kay Betty. Binigyan kasi kami ng tip nitong pinagdalhan namin ng pagkain. Hindi naman masama iyon hanggat walang nakaka kitang iba.
" Choss! Five hundred agad, tig 250 tayo nito dar!" napaungot ako ng kurutin nito ang pisngi ko. Sinamaan ko pa ito ng tingin pero tinawanan lang ako nito at kumikimbot na naglakad patungo sa elevator dala ang food cart. Napatawa ako sa inatsa nito. Loka loka talaga.
" Good Morning Ma'am, can I take your order," nakangiting aniya ko.
" Sure, I like to order one cup of Cappuccino, Bacon, scrambled eggs and a toast bread please," inilista ko ang order nito at muli itong ibinigkas sa harap niya para masigurado o baka ay may idadagdag pa ito. Pagkatapos nun ay nagtungo na ako sa kusina para ibigay ang order nito. Hanggang sa tuloy tuloy na ang pagkuha at paghatid namin ng mga orders sa mga customers, especially sa rooms ng hotel.
Pagod akong napasalampak sa sahig sa locker room. Ang sakit pa ng paa ko at kanina pa nangangalay ang kamay ko. Hindi naman ako nag rereklamo, ramdam ko lang ang pananakit ng katawan.
" Huy dar, ba't nasa sahig ka? Madudumihan yang suot mo kaloka," linataya ni Betty pagpasok niya. Ningisihan ko lang ito.
" Wag kanang ngumisi diya nagmumukha kang creepy e, ito oh yung 250 nimo may pamasahe kana dar!" Inabot ko ang pera at agad ko iyong isinuksok sa bag ko.
" Maureen? Hello?" napalingon kami sa pinto ng sumilip doon ang mukha ni Janice, isa sa kasamahan namin.
Tumayo ako at pinagpag ang skirt ko.
" Bakit?"
" Ah, may nag order kasi ng pagkain tas nakapangalan sayo," aniya nito. Napakunot ang aking noo at nabigla sa sinabe nito.
"H-ah? Hindi naman ako nag order ng pagkain...baka nagkamali lang," naguguluhan aniya ko at lumapit dito.
" Anyare?" nagtatakang aniya din ni Betty.
" Nakapangalan talaga sayo Mau, tas paid naman yung pagkain, may tumawag lang kasi pero hindi nagpakilala ang sabi ay ibigay daw sa'yo," nabibigla man ay sumunod na lang ako kay Janice at ganun din si Betty.
" Mukhang may secret admirer ka ata Mau," kumento ni Betty habang nakatitig sa mga pagkaing nasa harap namin. Madami iyon at ayoko sanang tanggapin kaso ay sayang naman. Pinilit pa nila ako at pati na rin si Manager Rose na tanggapin ko na lang. No choice, masarap naman ito.
" I don't think so," iyang lang ang lumabas sa bibig ko. " Ahm, Janice, kuya Jake, kumain na ba kayo? Hali na at pagsaluhan natin to hindi namin mauubos ni Betty ito," aniya ko. Pinaghatian namin ang pagkain. Pagkatapos ay nag text ako kay Inay kung kumain na ba sila ni Alvin, umuuwi kasi si Alvin ng alas onse tas para sabayan si Inay sa pagkain tas babalik ulit ito sa school pagsapit ng twelve thirty.
Ilalagay ko na sana sa bag ang phone ko pagkatapos mag reply ni Inay, pero muli itong tumunog. At Isang mensahe ang nag pop out na ikinalaglag ng panga ko.
From: Unknown
Hello, Mia signora.
How's the food? Did you enjoyed it? I hope you are full before going back to your work. Please don't overworked your body Mia signora. Always take care, I'll see you soon!"
Muntik ko nang mabitawan ang selpon ko sa kaba. Siya pala...this is not right. Bakit hindi ako tinitigilan nito?
Kahit nanginginig ang kamay ko ay nagtipa ako ng mensahe dito.
To: Unknown
Please, kung sino ka man Mister, stop sending me a message. Salamat sa pagkain pero hindi ako mahilig mag intertain sa taong hindi ko kilala. I hope this is last and I'm planning to meet you. Goodbye!
Mabilis ko iyong sinend sa kanya at pagkatapos ay bumalik na ako sa pagtatrabaho.
" Dar, anong mukha yan? Para kang nalugi, smile ka naman diyan bawal magtrabaho ng nakasimangot," pabirong salubong sakin ni Betty. Napa buntong hininga ako at iniwaksi sa isipan ang nangyari. Ayokong isipin iyon. Sana nga ay hindi na ito mag reply pa.
Naging smooth ang trabaho namin, palaging maraming customers kayae naman ay double time ang kilos namin. Medyo nagkaroon pa ng problema dahil may Isang customer na nagaamok. Hindi raw niya nagustuhan ang pagkain. Napaikot na lang ang mata ko sa isipan. Sa damidaming kumakain dito ay ito lang ang nag inarte at nag reklamo. Pero Hindi talaga maiiwasan ang ganung ugali ng customer kaya kailangan magpakumbaba ka na lang.
Napailing ako nang pagbukas ko saking selpon pagkatapos ng trabaho ay madaming message at missed call na nanggagaling sa iisang Numero. He leave me no choice. I immediately blocked his number at hindi ko na binasa pa ang mga mensahe nito.
Nagpaalam na ako kay Manager Rose at kay Betty pati na rin sa iba ko pang kasamahan. Habang naglalakad palabas ay tinanggal ko ang pagka bugkos ng buhok at hinayaang bumagsak ito. Mataas at itim na itim ang buhok ko at ayokong gupitin ito. Sinuklay ko ito gamit ang aking daliri. Kaninang umaga ay basa pa ito ng e bugkos ko at nilagyan ng hairnet.
Busy ako sa pagsusuklay ng buhok ng biglang nauntog ang noo ko sa matigas na pader-wait pader? May pader ba sa daan.
Nanlaki ang mata ko at napatingala nang mapagtanto tao ang nabangga ko. Dahil sa madilim sa parteng ito ay hindi ko maaninag ang mukha nito.
" S-sorry," mahinang paumanhin ko at akmang lalampasan ko na sana ito ng bigla itong magsalita.
" Sorry? After you block my number and didn't answer my call and message, you just say sorry and leave me behind Mia Signora?" madiin at malamig na boses na aniya nito. Napasinghap ako ng abutin nito ang braso ko at hinila ako paharap sa kanya.
" W-who are you?" tanging na ibigkas.
" I am your owner, and you are my property Mia signora," kahit hindi kita ang mukha nito ay ramdam ko ang pagngisi nito. Gumapang ang kaba saking dibdib. At sinubukan kung bawiin ang kamay ko para makalayo dito pero hindi ko magawa dahil malakas ito at hindi man lang natinag.
" P-please mister, kung sino kaman let me go, I need to go home-"
" Yes you are," naguguluhan kong tinignan ito. " You are going home with me Mia Signora," makahulugang aniya nito.
" N-no, bitawan mo ako! Kundi sisigaw ako, hindi kita kilala at alam mong harassment itong ginagawa mo," I tried to kick his legs pero nakailag ito. Impit akong napatili ng hulihin nito ang beywang ko at idinikit ako sa kanya. Bago pa man ako makasigaw ng tulong ay may bigla itong panyong inilagay sa ilong ko. Sinikap kong hindi iyon malanghap dahil alam ko kung anong ginagawa nito. Pero natalo ako nang sakupin at pisilin nito ang kabilang dibdib ko na ikinasinghap ko.
Isang masangsang na amoy ang nagpaikot sa paningin ko at unti unti akong nilalamon ng dilim.
Non mi lasci scelta, sei mio amore mio!
BINIBINING ARAW