Size anlatacağım bu hikayeyi bizzat gözlerimle gördüm. Gördüğüm şeyleri bizzat aktarıyorum.
*
Yaşadığınız şehrin köyünde yaşadığınızı merkezini ise toplasan 3 sefer görmediğinizi düşünün.
4 çocuklu bir ailenin son çocuğu olarak dünyaya geldim. Genelde son çocuklar evin en sevilenleridir. Ben en sürünenleriydim.
Gerekmedikçe köyden dışarı çıkamaz. Köyde de eve iş yapmaktan giremezdim.
Adım sera yeşil gözlü saçlarını bir kez belinde görmüş ondada annesi bitlenir korkusuyla kesmiş. Hayatı boyunca ailesine hizmet etmekle yükümlü olan orta boylu normal kilolarda bir kızım.
Dikkat çekmez kimse tarafından görülmez biriyim.
Herkesin işine koşar kendi hayatımı yaşama fırsatı pek bulamazdım. Yaz ayları bizim için çok yoğun geçerdi. Tarlalara gider insanlara yardım ederdim.
Babam varlıklı bir insandı ama bize varlık içinde yokluk göstermeyi severdi. Annemse bana unutamayacağım sözler söylesede kendi halinde bir kadındı.
Lise hayatım çok da hareketli geçmedi.
Evden okula okuldan eve. Lise boyunca bütün günlerim böyle geçti.
Üniversite sınavına gittiğimde hiç umutlu değildim. Ama şöyle bir bakıyorum da şimdi buradayım.
Sınavdan güzel bir puan yapmıştım. İlk tercihimde Marmara üniversitesini kazandım. Ben ailemden uzaklaşmak istiyordum. Burası onların kolaylıkla gidip gelebileceği bir yer olduğu için aileme ikinci tercihlere kaldığımı söyledim.
Biliyorum yalan söyledim ama buradan bu işten güçten bir kaç senede olsa kaçmak istiyordum. Belki biraz sevgi görseydim. Her neyse ikinci tercihlerde ilk tercihe evime 16 saat uzaklıkta bir yeri yazdım.
Tutacağından emindim. Tuttuda ve maceram böylece başladı.