ရင္ခြင္႐ိုင္း 💘...၆
ခစ္...ခစ္..ခစ္...ခစ္..(ကေလးရယ္သံ..)
🎵🎵🎵🎵🎵🎵🎵🎵(သံစဥ္..)
မ်ိဳးကိုန႔ဲေက်ာ္ေခါင္ ရ့ဲဖုန္းႏွစ္လံုးလံုးကတစ္ၿပိဳင္
နက္ထဲထျမည္ေနသည္။
ဖုန္းနံပတ္ကိုၾကည့္ၿပီးေနာက္..
ႏွစ္ေယာက္စလံုး လက္ပစ္ဗံုးေတြ႔သလိုမကိုင္
ရဲၾကေပ.
"ငမ်ိဳး.. မင္းကိုင္လိုက္..''
"မင္းကိုင္လိုက္ပါလား..ငေၾကာင္..''
"မကိုင္ခ်င္ဘူး..''
"မကိုင္မခ်င္းေခၚေနမွာကြ..''
"မင္းကိုင္ပါလား.. ဒါကဟီ႐ို႐ွီးမား ဗံုးၾကဲတာ
ထက္ဆိုးမွာ..ငါေတာ့မကိုင္ရဲဘူး..''
ႏွစ္ေယာက္သားသူကိုင္ငါကိုင္န႔ဲ..ေနာက္ေတာ့တစ္လံုးကိုကိုင္ၿပီး စပီကာဖြင့္လိုက္သည္။
"႐ွင္ တို႔ဘာလုပ္ေနလို႔ဖုန္းမကိုင္ၾကတာလဲ..''
ေဆာင့္ေအာင့္ထြက္လာတာအခ်စ္ဦးရ႕ဲအာၿပဲသံႀကီး၊
ေတာက္..)) အာျဖဲေျခာက္မ..နားကြဲေတာ့မယ္
"အခုကိုကိုဘယ္မွာလဲ..''
"ဘယ္သိပါ့မလဲ..''
"႐ွင္တို႔ေနာ္..''
"ကိုကိုမဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္ဆိုတ့ဲ.. ေကာ
လဟာလေတြထြက္ေနတယ္..ဒါအမွန္ပဲလား..''
"ေကာလဟာလမွန္းသိရ႕ဲသားန႔ဲ အမွန္လား
ဆိုေတာ့.. အခ်စ္ဦး နင္က်ပ္ျပည့္ရ႕ဲလား..''
"ဘာေျပာတယ္.. ''
"ဒါဆိုတကယ္မဟုတ္ဘူးေပါ့..
ဒါန႔ဲ ေနအံုး ကိုကို႔အေမကဆရာဝန္မႀကီးလား..''
"ဘယ္ကလား.. ဒီေကာင့္အေမကစင္ကာပူ
မွာအထည္ေရာင္းတယ္ေလ.. နာမည္ကေဒၚ
ေသာင္းဆိုလား...''
"ကိုကို႔အေဖကေကာ..ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၼဏီကလား..''
"နင္႐ူးေနၿပီလား.. ျခင္းအေဖကအရက္ေရာင္း
တာဟ.. ဒါေၾကာင့္ ျခင္းကိုၾကည့္ပါလားလံုးဝ
အရက္သမား႐ုပ္ပဲကို..''
"ကိုကို႔ ကိုမ်ား..ကိုကိုက ကိုရီးယားမင္းသား
ေတြမမွီေအာင္ေခ်ာတာ.. ႐ွင္တို႔ကမွ..
ဗမာကားထဲကမုဒိမ္းေကာင္႐ုပ္ေတြန႔ဲ...
သရဲကား႐ိုက္ရင္႐ွင္တို႔ကိုအ့ဲေနရာမွာ
ေခၚ႐ိုက္ရမွာ...''
"ဘာ... ဂါး''
"႐ွင္တို႔ကဘယ္မွာလဲေဘးကဆူလိုက္တာ..''
"ဘယ္မွာမွန္းသိရင္ နင္လာမလို႔လား..''
"ေတာ္စမ္းပါ႐ွင္တို႔ဆီဘာလာလုပ္ရမွာလဲ
အခု ကိုကိုဘယ္မွာလဲပဲေျပာ.''
"ေသြးစုနာေပါက္လို႔..အိမ္ထဲေအာင္းေနတယ္..''
"ဟင္..ဟုတ္လား..ဒါဆိုလိပ္စာေပး
အခ်စ္သြားၾကည့္မယ္..''
"ေသြးစုနာပါဆိုမွ နင္ၾကည့္လို႔ရတ့ဲေနရာျဖစ္မ
လား..ေဆးေလးဘာေလးလႈပ္ေသာက္အံုး..
ငါတို႔ မအားဘူး..ထပ္မဆက္န႔ဲ.. အာျဗဲစိန္မ
ဒါပဲ..''
အခ်စ္ဦး..ဖုန္းကိုခ်လို႔မွမၿပီးေသးဘူး..
ေနာက္ႏွစ္ေနရာကထပ္ဝင္လာသည္။
"ေမရီ..''
"လွသူဇာ..''
သူတို႔တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္
ကာ..
လြတ္လပ္ျခင္းသာ..တကယ္လက္ထပ္သြားမွန္း
သိကုန္ရင္.. အမ်ိဳးသမီးအထိကရံုးေတာ့
ျဖစ္ေတာ့မွာပဲ..
ပြဲကအစဖို႔နာရီဝက္ခန္႔လိုေသးသည္။
ေအးေအးလူလူေဆးလိပ္ထိုင္ေသာက္ေနတ႔ဲ
မဟာသတို႔သားျခင္းဆီေျပးကာ...
"ျခင္း...''
" ျခင္း..."
"ဘာလဲကြာ..."
"ဒီမွာျပသနာတတ္ၿပီ..''
"ဘာလဲ..''
"မင္းရည္းစားေတြသိကုန္ၿပီ...''
"သိ သိေပါ့..''
အစထဲကလည္းဖံုးကြယ္ခ်င္လို႔တမင္ တိတ္
တိတ္ကေလးေဆာင္တာမဟုတ္။
"ဒါေပမယ့္..မင္း မယ့္အေၾကာင္းမသိလို႔လား
.. မဂၤလာပြဲမွာျပသနာျဖစ္ႏိုင္တယ္ေနာ္...
မင္းကေအးေဆးဆိုေပမယ့္..မင္းမိဘေတြန႔ဲ
မင္းသတိုးသမီးရ႕ဲ ဂုဏ္သိကၡာက်န္ေသးတယ္ေလကြာ....''
ျခင္းအနည္းငယ္ေတြေဝသြားသည္။
ၿပီးေနာက္ခ်ာခနဲလွည့္ထြက္သြားသည္။
"ေဟ့ေကာင္.. ဒါကဘယ္လဲ..''
"ငါျပသနာ.. ငါသြား႐ွင္းမလို႔..''
သူတို႔၂ေယာက္လည္းသူေနာက္ကေျပးလိုက္သြား
သည္။
.......
မဂၤလာအခ်ိန္ကၾကေနၿပီ..ျခင္းကျပန္မလာေသးဘူး..
သက္လ်ာ ေခါင္းနပန္းႀကီးေနသည္။
"အ့ဲေကာင္ေလးကဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ..
ခုနကတင္ေတြ႔လိုက္ပါတယ္..''
ဧည့္သည္ေတြန႔ဲမို႔..လူကဟန္မပ်က္ေအာင္
ေနရေပမယ့္..
"ဒုကၡပါပဲကိုေမာင္ရယ္..သားဆိုးကပုန္ကန္
သြားၿပီထင္တယ္..ကြၽန္မေတာ့ကိုယ္ႀကိဳး
နည္းပါၿပီ..''
"စိတ္မပူပါန႔ဲ.. ေမေလး.. ညီေလးကိုကြၽန္ေတာ္
႐ွာၿပီး ေခၚလာခ့ဲမယ္..''
သူမရ႕ဲ တူေတာ္စပ္သူ လင္းအားကျခင္းကို
ေဟာ္တယ္ထဲမွာအရင္ႏွ့ံေအာင္လိုက္႐ွာသည္။
ျခင္းကဆယ္မိနစ္ေက်ာ္မွျပန္ဝင္လာကာ..
"ညီ.. မင္း ဘယ္သြားေနတာလဲ ဟိုမွာေမေလးအရမ္းစိတ္ပူေနၿပီ..''
ကြၽတ္.. လာျပန္ၿပီ...
လင္းအားကသူ႔အကိုဝမ္းကြဲျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း.. မာမီကိုေမေလးလို႔ေခၚတာကိုငယ္ငယ္ထဲကမၾကည္။
"လာ.. မင္းအရမ္းေနာက္ၾကေနၿပီ..''
ျခင္းကမသြားေသးပဲ..လင္းအားကိုေသခ်ာၾကည့္ၿပီး..
"မင္းကဘာလို႔ တိုက္ပံုန႔ဲလဲ..''
"ဟ မဂၤေဆာင္မွာ ဒါမ်ိဳးဝတ္ၿပီးတတ္လို႔မရ
ဘူးလား..''
"ဒါေပမယ့္..ဘာလို႔အျပာေရာင္ျဖစ္ေန
ရတာလဲ..''
"ငါႀကိဳက္တာငါဝတ္တာေပါ့..ျခင္းရာ..ရစ္စရာ
မ႐ွိၾကံဖန္ၿပီ.. ငါလည္း မင္းအျပာဝတ္မယ္မထင္လို႔ပါ..''
ငယ္ငယ္ကတည္းကညီငယ္ေလးမို႔အျမဲအရံႈး
ေပးေတာ့.. ကိုယ့္ထက္အႀကီးလည္းအႀကီး
မွန္းမသိေတာ့။
ဧည့္ခံပြဲထဲကလူေတြကသူတို႔ကိုျမင္ေတာ့..
တစ္ေယာက္န႔ဲတစ္ေယာက္လက္တို႔ၾကသည္။
"သတိုးသားက ဘယ္တစ္ေယာက္လဲတ့ဲ..''
သက္လ်ာရ႕ဲလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြေကာ..
ဦးေမာင္ရ႕ဲလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြေကာ..
ဘယ္သူမွျခင္းကိုျမင္ဘူးတာမဟုတ္ေတာ့
လည္း.. မွားလည္းမွားခ်င္စရာေပါ့။
ဒါကိုၾကားၿပီး.
ျခင္းကလင္းအားကိုဘုၾကည့္ၾကည့္ေနျပန္သည္။
ဪ ျပသနာက ဒီတိုက္ပံုတ့ဲ..ငါ့ႏွယ္...
ၾကည့္လည္းၾကည့္ခ်င္စရာပါ..
သူတို႔ဝတ္ပံုက တစ္ေယာက္ကအေနာက္တိုင္းကုတ္န႔ဲ တစ္ေယာက္ကဗမာထိုင္မသိမ္းန႔ဲ..
ျခင္းကလံုးဝေတာင္႐ွည္မဝတ္ႏိုင္ပါဘူးတ့ဲ
ပ်ိဳကလည္း ဂါဝန္ဆိုမဝတ္ရဲဘူးတ့ဲ..
ဒါေၾကာင့္ အဆင္ေျပေအာင္ ေအ႐ိုးမားက
ေခါင္းစားခံၿပီးခ်ဳပ္ေပးခ့ဲရသည္။
ေတြ႔တိုင္း ပါးကြက္က်ားန႔ဲေတြ႕တတ္တ့ဲပ်ိဳက
အခုလိုမိတ္ကပ္ေတြျခယ္သထားေတာ့..
႐ွိရင္းစြဲထက္ပိုလွကာ.. ျခင္းေတာင္ေငးခနဲ
ျဖစ္ေနသည္။ ပါးစပ္ကေနေတာ့..
"ဪ ေက်ာက္တံုးလည္းေဆးျခယ္ရင္
အေရာင္ေတာ့ထြက္တာပဲ.. '' တ့ဲ..ဟြန္း
ပ်ိဳကသူ႔လက္ကိုခ်ိတ္ဖို႔မရဲတရဲျဖစ္ေနတာကို
သူစိတ္မ႐ွည္စြာ.. ပ်ိဳ႕လက္ကိုဖမ္းဆြဲၿပီး
သူ႔ခ်ိဳင္းၾကားညႇပ္လိုက္သည္။
"အ့ဲလို.. အ့ဲလို.. ေလ်ွာက္ရမွာမဟုတ္ဘူးေလ''
"ဘယ္လိုေလ်ွာက္လွ်ာက္ဟိုေရာက္ရင္ၿပီး
ေရာပဲ. လာ..''
ပ်ိဳက သူေလ်ွာက္တ့ဲအတိုင္းကေလးလိုတန္း
လန္းပါသြားသည္။
"ေဟ့ မင္းဘာလို႔ဆက္မေလ်ွာက္တာလဲ..''
"႐ွင္ ကြၽန္မပုဝါကိုတက္နင္းထားတယ္ေလ..''
"အ့ဲဒါႀကီးေတြက႐ႈပ္တာ..''
ပ်ိဳ႕ရ႕ဲပုဝါစကိုပါလွမ္းဆြဲယူၿပီး...ပ်ိဳ႕ကိုလက္ဆြဲ
ကာစင္ေပၚကိုလွမ္းတတ္သြားသည္။
မဂၤလာအေခၚေပးသီခ်င္းကတစ္ဝက္ပင္မေရာက္ေသး.. သူကစင္ေပၚေရာက္ေနသည္။
ပါးစပ္အေဟာင္းသားန႔ဲၾကည့္ေနသည့္ဧည့္
ပရိတ္အေပါင္းကေန..
"အမေလး သတိုးသားရယ္
မဂၤလာေဆာင္ကိုက်ားလိုက္လာတ့ဲအတိုင္းပဲ..''
" သူ႔သတို႔သမီးက်ေပ်ာက္မွာစိုးလို႔န႔ဲတူတယ္"
ဟုတီးတိုးေျပာၾကသည္။
ဘန႔ဲမိဘေတြကတၿပံဳးၿပံဳး..ေဒၚသက္လ်ာကေတာ့
အေပ်ာ္ဆံုးေပါ့ေလ။
>>>>>>>>>>>>>
ဒီလိုန႔ဲမဂၤလာဧည့္ခံပြဲကေတာ့ျပီးစီးသြားခ့ဲသည္။
ႏြဲ႔ယိမ္း..ပ်ိဳန႔ဲခဲြရေတာ့မွာမို႔ဝမ္းနည္းကာ
ဘာစကားမွေတာင္မေျပာႏိုင္ေတာ့ပါ။
"ႏြ႔ဲ..နင္ကပါဒီလိုမလုပ္န႔ဲေလဟာ..
ငါဝမ္းနည္းလာၿပီ..''
"ဟင္...အင္း..
ငါ...ငါလည္းနင့္ကိုႏွေျမာလို႔ပါ..
ပ်ိဳ..ငါနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္..နင္သိတယ္
မို႔လား..''
"အင္း..''
"နင္ ငါ့ကိုကတိေပးပါလား..
အခုကစၿပီး ေနာက္ဘာေတြပဲၾကံဳလာၾကံဳလာ
နင္ၾက့ံၾက့ံခိုင္ၿပီး..ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနမယ္လို႔
ကတိေပးပါ..''
"အင္း..ေနမယ္..ေနရမွာေပါ့..ငါကတိေပးပါတယ္..''
"ပ်ိဳ..''
"ႏြ႔ဲ..''
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိငိုခ်င္လာၿပီးတစ္ေယာက္
န့ဲတစ္ေယာက္တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထား
သည္။
ကားနားရပ္ေနတ႔ဲျခင္းကလွမ္းၾကည့္ၿပီး..
ဟ.. ရည္းစားေတြလည္းမဟုတ္ပဲ..မိန္းမခ်င္းႀကီးဖတ္ငိုတာ..အဆန္းပါလား..
ေနာက္ထပ္မေတြ႔ရမယ့္လူေတြၾကေနတာပဲ..
သူ႔ေဘာ္ဒါေတြကေတာ့အရက္ဆိုင္လစ္ၿပီး
ဘတ္ခ်လာနိုက္လုပ္ဖို႔ပဲတာဆူေနၾကေလသည္။
" ေဟ့ ဒီမွာ အ့ဲေလာက္အလြမ္းသယ္မေနန႔ဲ
မသိရင္ မေပါင္းလိုက္ရတ႕ဲသမီးရည္းစားေတြလိုပဲ.
အပိုေတြလုပ္တယ္..."
႐ွင္ကေတာ့အသဲႏွလံုးထုတ္ထားတ့ဲလူကိုး..
ဒါမွမဟုတ္..ပ်ိဳ႕ကိုအပိုင္္ရလိုက္တ့ဲလူတစ္ေယာက္
မို႔ေလ.. ႐ွင့္မွာဝမ္းနည္းစရာ႐ွိပါ့မလား..
လြတ္လပ္ျခင္းရယ္..
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ဘန႔ဲမိဘေတြကိုကန္ေတာ့ၿပီး..သူ႔အိမ္ႀကီးသို႔
ပ်ိဳလိုက္လာခ့ဲရသည္။
သူကေတာ့အေပါင္းအပါေတြန႔ဲ တစ္ေခါက္ျပန္ထြက္သြားၿပီျဖစ္သည္။
အိမ္ႀကီးရ႕ဲခမ္းနားမႈကေတာ့ေနရာတိုင္းမွာပင္ေတြ႕ရသမ်ွကၾသခ်ယူစရာပင္...
ယပ္ေတာင္လိုဖ်ာၾကလာတ့ဲေလွကားကလည္း
အေတာ္စြဲေဆာင္မႈ႐ွိေအာင္..ေဆာက္ထား
တာပဲ။
ျခင္းကေခတ္ဆန္လြန္းေပမယ့္..သူ႔အိမ္ၾကေတာ့နန္းဆန္သည္။
သူတို႔အတြက္အေပၚထပ္မွာပဲမဂၤလာအိပ္
ခန္းျပင္ဆင္ထားသည္။
အေပၚထပ္ကဧည့္ခန္းမက်ယ္ထဲမွာ..
ေရႊဖလားေရာင္ခ်ိတ္ဝမ္းဆက္ဝတ္ဆင္ထား
ၿပီး.. ဆင္စြယ္န႔ဲအလွဆင္ထားတ့ဲကုလားထိုင္
မွာေျခခ်ိတ္လ်က္မိန္႔မိန္႔ႀကီးထိုင္ေနေသာ
အမ်ိဳးသမီးႀကီးရ႕ဲ..ပံုတူပန္းခ်ီကားက လူကိုယ္အတိုင္းပင္႐ွိေနသည္။
ျခင္းရ႕ဲ အဖြား..ေဒၚအမတ ပင္တည္း..
ပန္းခ်ီကားေရွ႕မွာရပ္ကာ..ပ်ိဳအိမ္ပိုင္ရွင္ကိုအရင္
နႈတ္ဆက္ရသည္။
"ဖြားဖြား..သမီးက ဖြားဖြားရ႕ဲေျမးေခြၽးမ
ကညႇာပ်ိဳပါ..''
............
ကိုယ့္အတြက္ျပင္ဆင္ထားတ့ဲအိပ္ခန္းႀကီးက
ေတာ့ ၾကက္သီးထစရာပါ...
ပ်ိဳ ကမန္းကတန္းေရမိုးခ်ိဳးၿပီးသနပ္ခါးပါးပါးေလးလူးသည္။
အဝတ္အစားလဲဖို႔ ပါလာတ့ဲအိတ္ထဲကေန
အဝတ္တစ္စံုထုတ္ယူလိုက္သည္။
ဟင္..
အဝတ္ေခါက္ထဲမွာပါလာတ့ဲ လက္ကိုင္ပုဝါ
ေလးတစ္ထည္..
ဒါေလးကိုသူမ႐ွာေနခ့ဲတာၾကာၿပီျဖစ္သည္။
ဒီထဲမွာ႐ွိေနတာကိုပဲ မျမင္ခ့ဲတာပါလား..
ျပန္ေတြ႔လို႔အင္မတန္ဝမ္းသာကာ
လက္ကိုင္ပုဝါေလးကိုထုတ္ယူလိုက္ၿပီး..
ရင္ဘတ္မွာထိကပ္ထားသည္။
ဒီလက္ကိုင္ပုဝါေလးကသူမရ႕ဲပစၥည္းမဟုတ္
ပါ..
လြန္ခ့ဲတ့ဲဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္တုန္းက.. သူမက၈တန္းေက်ာင္းသူေလး..ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ..ဘကျပင္ဦးလြင္တတ္
ၿပီးအေရာင္းအဝယ္လုပ္ေတာ့သူမကိုလည္း
ေခၚလာသည္။
သူမတို႔တည္းခိုတ့ဲအိမ္ရ႕ဲမလွမ္းမကမ္းမွာ
စံအိမ္ႀကီးတစ္လံုး႐ွိသည္။
အနားပတ္ဝန္းက်င္မွာလည္း စိမ္းစိုေနတ့ဲ
ျမက္ခင္းျပင္ေတြက လြင္ျပင္သဖြယ္ျဖစ္ေန
သည္။
ကေလးမို႔ေလ်ွာက္ၾကည့္ရင္း.. စံအိမ္ႀကီးနား
ေရာက္မွန္းမသိေရာက္လာသည္။
ျမက္ခင္းျပင္မွာ ျမက္စားေနတ့ဲ ဇီးေရာင္ျမင္း
ႀကီးတစ္ေကာင္းလည္း႐ွိသည္။
သူ႔လည္ဆံေမြးန႔ဲအၿမီးက ပိုးသားလိုပဲနက္
ေျပာင္ေနတ့ဲ.. ျမင္းေခ်ာႀကီးျဖစ္သည္။
ပ်ိဳေလး ျမင္းကိုခ်စ္လို႔အနားသြားၿပီးေက်ာက္
ကုန္းကိုကိုင္ၾကည့္မိသည္။
အစာစားေနတ့ဲျမင္းကလန္႔သြားၿပီး..ထြက္ေျပး
သည္။ ၿပီးေနာက္ျမက္ခင္းျပင္မွာဒုန္းစိုင္းေျပး
ကာ..တစ္ပတ္ပတ္ၿပီးေနာက္.. သူမဆီတည့္
တည့္ျပန္ေျပးဝင္သည္။
ပ်ိဳ႕ကိုစိတ္ဆိုးသြားတာျဖစ္မည္..
ဟင္
ကိုယ့္ဆီေျပးလာၿပီး ကန္မွာလား..နင္းမွာလား
ေတြးေပမယ့္.. ေျပးဖို႔ေတာ့သတိမရစြာရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။
ျမင္းကပ်ိဳ႕ဆီေရာက္ဖို႔ ၁ကိုက္စာအကြာမွာ...
...ပ်ိဳ႕မ်က္စိကိုအေသမိွတ္လိုက္သည္။
ပ်ိဳ႕ ကိုတစ္စံုတစ္ေယာက္ကခုန္အုပ္လိုက္သလိုျဖစ္ၿပီး.. ပ်ိဳန႔ဲသူလံုးေထြးကာျမက္ခင္း
ေပၚလိမ့္သြားသည္။..
ပ်ိဳ မ်က္စိကိုေျဖးေျဖးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့..သူမေဘးနား..လဲေနတာသူ႔အရြယ္ေကာင္ေလး
တစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ရသည္။
အ့ဲေကာင္ေလးကအရင္ထထိုင္ၿပီး သူမကို
တြဲထူေပးရင္း...
"ေတာ္ေတာ္ စပ္စုတ့ဲ မိန္းကေလးပဲ..
ျမင္းကန္ရင္ေသတတ္တယ္ကြ..''
ပ်ိဳက မ်က္ႏွာငယ္ေလးန႔ဲအခုထိေၾကာက္လန္႔မေျပ
ေသးေတာ့..
"ကဲ ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ..''
သူကဆက္ေမးကာ..ပ်ိဳ႕ကိုၾကည့္ၿပီး
.ပ်ိဳ႕တံေတာင္ဆစ္မွာ ဘာန႔ဲခိုက္မိမွန္းမသိတ့ဲျခစ္ရာႀကီးကိုေတြ႔သြားေသာအခါ..
"လက္ကိုခိုက္မိသြားတာလား..ေသြးထြက္ေနၿပီ..က်စ္..''
သူ႔အက်ီထဲကေန လက္ကိုင္ပုဝါကိုဆြဲထုတ္
လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ပ်ိဳ႕လက္မွာပတ္ေပးကာ..
"ရၿပီ.. ခနေနေသြးတိတ္သြားလိမ့္မယ္..''
"Brezz..''
သူ႔ျမင္းကိုလွမ္းေခၚတာျဖစ္သည္။
ခုနကေဒါသန႔ဲျမင္းကအခုၾကေတာ့လည္း
ေခြးတစ္ေကာင္ကသခင္ဆီကိုေလ်ွာက္လာသလို
ေရာက္လာပါသည္။
"ေကာင္မေလးပါကြာ..မင္းကအသည္းငယ္
လိုက္တာ..''
သူ႔ျမင္းကသူေျပာတာကိုနားလည္သလို
ေခါင္းငံု႔ေနေလသည္။
စြပ္က်ယ္ေပၚမွာမွရွပ္အက်ီအကြက္န႔ဲဂ်င္းေဘာင္းဘီန႔ဲလည္႐ွည္ဖိနစ္စီးထားသည့္
ထိုသူက ေဘးနားလြင့္ၾကေနတ့ဲသူ႔ဦးထုတ္ကို
ေကာက္ေဆာင္းၿပီးထရပ္သည္။
အ့ဲေတာ့မွ ပ်ိဳေလးသတိရသြားၿပီး.
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..''
သူကျပန္လွည့္ကာ.. ပ်ိဳ႕မ်က္ႏွာနားထိေခါင္း
ငံု႔ၿပီး..
"ဒါဆို ဘာေပးမွာလဲ..''
"႐ွင္...''
"အခုေပးစရာမ႐ွိဘူးမွတ္လား.. ဒီလိုလုပ္
အ့ဲအစား ငါတို႔ႀကီးလာရင္လက္ထပ္ၾကမယ္..
မင္းကငါ့သတိုးသမီးလုပ္..''
" ရွင္..."
"ဒါဆို မင္းကတိေပးၿပီး ၿပီေနာ္..."
ထိုသို႔ၿပီးေနာက္.. သူ႔ျမင္းဇတ္ႀကိဳးကိုဆြဲၿပီး ျပန္လွည့္မၾကည့္ထြက္သြားတ့ဲ ေကာင္းဘိြဳင္ေလး..
သူ႔မ်က္ႏွာကိုမမွတ္မိေပမယ့္..သူ႔ကိုေတာ့တစ္
ခါမွမေမ့ခ့ဲဘူးပါ..
ရင္ထဲမွာဝိုးတိုးဝါးတားေလး႐ွိေနသည္။႐ိႈးတိုး႐ွန္႔တန္းျဖစ္ဖူးသည္။
တေန႔ျပန္ေတြ႔မလားစိတ္ကူယဥ္ဘူးသည္။
ဒါေပမယ့္လည္း.. အ့ဲအရြယ္ေလးထဲကပါးစပ္
ေဆာ့တတ္တ့ဲေကာင္းဘိြဳင္ေလးက အခု
ေလာက္ဆိုရင္လည္း..သတိုးသမီးတစ္ေယာက္႐ွာေတြ႔ေနေလာက္ပါၿပီ..
"ကြၽန္မလည္းလက္ထပ္လိုက္ပါၿပီ...ေကာင္း
ဘိြဳင္ေလးေရ.. ႐ွင္လည္းေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ အျမဲတမ္း
ဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္..''
လက္ကိုင္ပုဝါေလးကိုေခါက္သိမ္းရင္းအဝတ္အစားလဲကာေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းလာခ့ဲသည္။
>>>>>>>>>>>>>>>
အိမ္မွာအသင့္ေစာင့္ေနၾကတ့ဲအိမ္အကူမေလးနွစ္
ေယာက္ကလာၿပီး..
"လိုအပ္တာ ကြၽန္မတို႔ကိုေျပာေနာ္မမေလး..
ကြၽန္မနာမည္က..ခ်စ္ပု.. သူ ကအျပံဳး..
မမေလးခိုင္းစရာ႐ွိရင္ေခၚပါ..
ေဒၚတူးကေတာ့ညေနဆိုျခံထဲကအိမ္မွာပဲ
ေနတယ္..မနက္ၾကမွအိမ္ႀကီးထဲလာၿပီးစီမံေပးတယ္..''
"ဟုတ္က့ဲ..ေက်းဇူးပါပဲ..''
"ဟာ.မမေလး ကြၽန္မတို႔ကို႐ို႐ိုေသေသမေျပာ
ပါန႔ဲ..အကိုေလးကႀကိဳက္မွာမဟုတ္ဘူး..
ဖြားဖြားႀကီးသာ႐ွိရင္ အဆူခံရမွာေသခ်ာတယ္.. ''
ဟင္..ဟုတ္လား..
"မမေလး..ဗိုက္ဆာေနမွာပဲ..တစ္ခုခုစားပါလား.. ခ်စ္ပုျပင္ေပးမယ္ေလ..''
"ဒီမွာ.အျပံဳးက ထမင္းခူးၿပီးၿပီမမေလး..''
အယ္..သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကလည္းအၿပိဳင္အဆိုင္...
"ေက်းဇူးပါပဲ... ဒါေပမယ့္ မမမစားေသးပါဘူး.. သူျပန္လာမွ...''
"မမေလး ဗိုက္မဆာဘူးလား..''
ဆာေတာ့ဆာေပမယ့္..ေတာ္ၾကာသူ႔ကိုမေစာင့္ဘဲစားထားလိုက္ရင္.. ဒီမိန္းမေတာ္ေတာ္ငတ္တယ္လို႔အေျပာခံရအံုးမယ္..
"အင္း မဆာပါဘူး..''
ဂြီ.. ဟင့္..လူကညာေပမယ့္ဗိုက္ကအမွန္အတိုင္းေျဖေနေတာ့..႐ွက္လိုက္တာ..
ခ်စ္ပုကေျပးၿပီး...အဆာေျပမုန္႔တစ္ခုယူကာ
သူမကိုခ်ေကြၽးသည္။
"ဒါေလးေတာ့ စားထားလိုက္ေနာ္..မမ''
...
စစေရာက္ျခင္းပင္..ပ်ိဳ႕ကိုအခုလိုဆက္ဆံေပး
လို႔..ပ်ိဳ႕ကေက်းဇူးတင္ေနရသည္။
သူတို႔မွာလဲ..
"အမေလး..ေတာ္ပါေသးရ႕ဲ..ငါျဖင့္အခုမွ
အလံုးႀကီးၾကႏိုင္တယ္..
မမေလးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းၿပီးအေနေအးမယ့္
ပံုပါပဲ. "
"ေအးေနာ္. ေတာ္ေသးတယ္..အကိုေလးယူ
တ့ဲမိန္းမကအကိုေလးလိုသာဆို..ငါတို႔ေျပးေပါက္မွားၿပီ..''
"ငါျဖင့္ အကိုေလးမိန္းမယူၿပီးဒီမွာျပန္ေနမယ္
လို႔ၾကားကတည္းက ညတိုင္းဘုရားစာရြတ္ေနရတာ..''
"မမေလးကေတာ့.. ႐ိုးေအးတာဟုတ္ပါၿပီ..
အကိုေလးကအရင္ပံုစံအတိုင္းမေျပာင္းလဲဘူးဆိုရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..ေတာ္ၾကာမမေလးကိုလည္းသူအႏိုင္က်င့္မွာပဲမွတ္လား..''
"ဟ့ဲ.. တိုးတိုးေျပာ..ၾကားရင္နင္အရင္ေသေနမယ္..''
"ငါေတြးမိလို႔ပါ..''
"သူယူထားတ့ဲ..မိန္းမကိုေတာ့ႏိွပ္စက္ပါ့မလား..ဟ.. စဥ္းစားၾကည့္ေလ ငါဆို
အကိုေလးကိုလံုးဝမိန္းမယူမယ္လို႔ေတာင္
မထင္ဘူး..''
"ေအးဟဒါဆို..ဒီအိမ္မွာအခ်စ္ေတြျပည့္လ်ံၿပီး
ငါတို႔ ဘုစုခ႐ုေလးေတြထိန္းရေတာ့မွာေပါ့ေနာ္
ခစ္ခစ္..''
အို.. ပ်ိဳ ကစားၿပီးသားပန္းကန္လာျပန္ေဆး
ေပးမလို႔ကို..သူတို႔ခ်င္းေျပာေနတာေတြၾကား
ၿပီး.. နားရြက္ေတြနီကာအိမ္ေ႐ွ႕ျပန္ေျပးလာ
ခ့ဲသည္။
ဒါေပမယ့္..လြတ္လပ္ျခင္းဆိုတ့ဲလူကအ့ဲေလာက္ေတာင္ဆိုးသလား..
========================
ညဆယ့္တစ္နာရီေတာင္ထိုးၿပီ..သတိုးသား
ဆိုတ့ဲလူျပန္မလာေသးလို႔..သံုးေယာက္သား
ငုတ္တုတ္ထိုင္ေစာင့္ေနရသည္။
ပ်ိဳ..အဆာေျပမုန္႔စားထားေပလို႔သာေပါ့
မဟုတ္ရင္ အူေတြလိမ္ေခါက္ေနေလာက္ၿပီ။
... ႏွစ္ေယာက္သားေလွကားထစ္နား
မွာေခြေခါက္ေနၿပီ..သူတို႔လည္းပင္ပန္းေန႐ွာ
ေရာေပါ့..
"ခ်စ္ပု..အျပံဳး..အိပ္ခ်င္ရင္သြားအိပ္ၾကေလ..
မမပဲထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္မယ္..
သူျပန္လာရင္ တခါးေစာင့္ၿပီးပိတ္ေပးပါ့မယ္..''
"ေန ေနပါေစ..မမေလး ရပါတယ္.. ခ်စ္ပုတို႔
မအိပ္ခ်င္ေသးပါဘူး..''
ျခင္းကိုေၾကာက္လြန္းလို႔မအိပ္ရဲေသးပဲ
မ်က္လံုးကိုလက္န႔ဲအတင္းျပဴးျဖဲကာျပန္ငုတ္
တုပ္ထိုင္ေနၾကသည္။
ပ်ိဳသနားမိပါသည္။ ပ်ိဳ႕အိမ္ကလံုလံုဆိုအ
လုပ္ၿပီးတာန႔ဲ ကိုရီးယားကားၾကည့္ခ်င္ၾကည့္
မၾကည့္ရင္အိပ္ပဲ....
ည၁၂နာရီ၄၅မွသူ႔ကားဝင္လာသည္။
သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကသူ႔ကိုျပန္လိုက္ပို႔တာထင္သည္။
ေယာက်္ားေလးသံေတြထြက္ေပၚလာႁပီး
သူတို႔ေျပာၾကတာကလည္းနား႐ွက္စရာေတြ..
ၿပီးေတာ့တိုးတိုးသက္သက္သာသာလည္း
မဟုတ္..
"ငါတို႔ျပန္ၿပီေနာ္..ျခင္း..
မင္းအဆင္ေျပပါေစလို႔..ဟဲ..ဟဲ..''
"ေခြးေကာင္ေတြ ျပန္စရာ႐ွိမျပန္ဘူး..''
"ငါတို႔ကိုႏွင္ေနၿပီ ၾကည့္စမ္း..''
.....
ႏႈတ္ဆက္သံေတြဆူညံသြားၿပီး ကားျပန္ထြက္သြားသည္။
ျခင္းအိမ္ထဲဝင္ရန္အလွမ္းမွာေနာက္ကားတစ္
စီးဝင္လာတာေၾကာင့္ ျပန္ရပ္ၾကည့္ေနသည္။
ပ်ိဳလည္းေနာက္ကားတစ္စီးဝင္လာသံၾကား
တာမို႔ဘယ္သူမ်ားလဲသိခ်င္ကာ..အိမ္တံခါး
နားထိေလ်ွာက္လာသည္။
ကားေပၚကေျပးဆင္းလာသူက..အၾကင္နာ..
"ျခင္း...''
ျခင္းက မူးေနတ့ဲမ်က္လံုးကိုပြတ္ၾကည့္ကာ..
"အၾကင္နာ.. နင္ဘာလာလုပ္တာလဲ..''
"နင့္ကိုေမးစရာ႐ွိလို႔..''
"မနက္ၾကမွေမး..''
"နင္သူ႔ကိုခ်စ္လား..''
"အၾကင္နာ .... နင္ဘာလာျဖစ္ေနတာလဲ''
"ငါနင့္နားေနခ့ဲတာ၇ႏွစ္႐ွိၿပီ.. အ့ဲသံေယာဇဥ္
ေတြကိုေထာက္ၿပီး ငါ့ကိုနင္တစ္ခြန္းေလာက္
ေျဖေပးပါ..
နင္သူ႔ကိုခ်စ္လား..ခ်စ္လို႔လက္ထပ္ခ့ဲတာလား...
ဟမ္.''
...
"ျခင္း...ေျဖပါ.. ဒီတစ္ခြန္းထဲပဲ...''
"မသိဘူး..''
အၾကင္နာ...မ်က္ႏွာဝင္းလက္သြားေပမယ့္
ပ်ိဳ..ေနာက္နားမွာရပ္ေနတ့ဲ ပ်ိဳကေတာ့႐ုတ္
တရက္မီးဟပ္လိုက္သလိုပဲ..
ခ်စ္လို႔ယူခ့ဲၾကတာမဟုတ္ေပမယ့္..ဒီလိုသူ႔ဆီ
ကၾကားရဖို႔အထိ..ေတာ့မေမ်ွာ္လင့္ခ့ဲဘူးေပါ့။
"အခုလိုေျဖေပးတာ ေက်းဇူးပဲျခင္း...
နင္ကမေျဖရင္သာေနမယ္..ညာမေျပာတတ္
ဘူး..
ဒါေၾကာင့္ ငါဒီေန႔မငိုေတာ့ဘူး.. လံုးဝ''
ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနတ့ဲျခင္းကိုႏႈတ္ဆက္
အနမ္းတစ္ပြင့္ေႁခြၿပီး သူမကားျပန္ထြက္သြား
သည္။
ဘာလို႔ငါကမညာတတ္ဘူးလို႔ နင္ထင္တာလဲ..
၇ႏွစ္အနား႐ွိခ့ဲတ့ဲနင္ေတာင္ငါ့အေၾကာင္းတကယ္
မသိပါလား..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အ့ဲသံေယာဇဥ္ေတြအတြက္..
ဒီေန႔လို ငါ့မဂၤလာဦးႀကီးမွာနင့္ကို..မငိုေစခ်င္ဘူး။
အခုထိရပ္ၾကည့္ေနမိတ့ဲ ပ်ိဳကအေပၚထပ္ကိုေနာက္လွည့္မၾကည့္ပဲ ေျပးတတ္သြားသည္။
ခ်စ္ပုန႔ဲအျပံဳးလည္းစိတ္ညစ္သြားသည္။
"အကိုေလးကမမေလးကိုမခ်စ္ဘူးတ့ဲ ဟ"
====================
လူထက္ယမကာန႔ံကအရင္ေရာက္လာတာ
ေၾကာင့္ပ်ိဳ သူဝင္လာမွန္းသိေပမယ့္ လွည့္
မၾကည့္ပါ..
နွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ေပၚမွာပက္လက္လန္လွဲခ်
လိုက္ၿပီး..
"ကြၽတ္.. ေခါင္းကိုက္လိုက္တာ..''
ပ်ိဳ႕ကိုပဲေျပာတာလား..သူ႔ဖာသူညည္းညဴ
တာလားေတာ့မသိပါ။
ပ်ိဳလည္းလွည့္မၾကည့္ပဲ..သူမရ႕ဲအသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြကိုေနရာခ်ဖို႔ႀကိဳးပမ္းေနသည္။
"ေဟ့..မင္းမၾကားဘူးလား..''
"႐ွင္..''
"ငါေခါင္းကိုက္တယ္လို႔..မင္းအ့ဲပစၥည္းေတြကို
ဥစၥာေျခာက္မေနပဲ.. ဒီမွာတစ္ခုခုလုပ္ေပး..''
"ကြၽန္မက ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ..''
"ဘာ.. မင္းေယာကၡမကဒါေလးေတာင္မင္း
ကိုသင္မေပးလိုက္ဖူးလား..''
"သိၿပီ.. ဘိုင္အိုဂ်က္ဆစ္ေသာက္မလား..''
ေသလိုက္ပါေတာ့..
"ပ်ားရည္ သြားေဖ်ာ္ခ့ဲ..''
ပ်ိဳကဘာမွျပန္မေျဖေပမယ့္.. ေဆြ႔ခနဲအခန္း
ျပင္ကိုထြက္သြားသည္။
...
"ဒီမွာ ပ်ားရည္.. ဟင္ ဘယ္ေရာက္..''
သူ႔ဝတ္လာတ့ဲအဝတ္အစားေတြပ်ံက်ဲၿပီး
အခန္းထဲကေရသံၾကားတာမို႔.. ခ်ိဳးေရေတာ္
သံုးေနတာေနမွာေပါ့ေလ။
ပ်ိဳလည္းကိုယ္ယူလာတ့ဲပစၥည္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို
ေသခ်ာေနရာခ်အၿပီး...
"ကညႇာပ်ိဳ.... သဘက္ေပး..''
အခန္းထဲကလက္ထြက္ၿပီးေအာ္ေနတယ္..
တစ္ခါထဲေတာ့ယူမသြားဘူး...
အျပင္ထြက္လာေတာ့လည္း..
"ငါ့အတြက္ အဝတ္ေကာ..''
" ရွင္..."
ဗီဒိုႀကီး တစ္လံုးလံုးသူ႔ေ႐ွ႕မွာ႐ွိေနပါလ်က္န႔ဲ..
ပ်ိဳလည္းဘာမွမေျပာခ်င္၍သူ႔အတြက္ညအိပ္ဝတ္စံုထုတ္ၿပီး လွည့္မၾကည့္ပဲလွမ္းေပးလိုက္သည္။
"ေသေသခ်ာခ်ာ..မေပးဘူး..''
သူကအျပစ္တင္ေသးသည္။
...
"မင္းအခုဘာလုပ္ေနတာလဲ...''
ပ်ိဳက သူမဘက္ကုတင္ေဘးေလးမွာ.. က်န္း
မာေရးဖ်ာေလးခင္..အ့ဲေပၚမွာအိပ္ယာခင္း
ၿပီး..ေခါင္အံုးန႔ဲေစာင္ကိုယူကာေနရာခ်ေန
သည္။
"႐ွင္ဒီေပၚမွာအိပ္ပါ..ကြၽန္မ ဒီေအာက္မွာပဲ
အိပ္မယ္..''
"ငါမဂၤလာေဆာင္ခ့ဲတုန္းကလူစင္စစ္ေသခ်ာ
ပါတယ္..ညေရာက္ရင္အသြင္ေျပာင္းတတ္
တာလား..''
"႐ွင္....''
"မဂၤလာေတာ့ေဆာင္ခ်င္ၿပီး ေယာက်္ားရမွာ
ေၾကာက္တ့ဲမင္းကအေတာ္ရယ္ရတာပဲ..
ငါ့ရ႕ဲလြတ္လပ္ျခင္းေတြကို အိမ္ေထာင္သည္
အျဖစ္ ႀကိဳးကြင္းစြတ္ေပးၿပီးမွ ဘာကြၽန္မ
ကိုမထိပါန႔ဲ...ဟုတ္လား..''
"ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး မိဘစကားနား
ေထာင္ခ့ဲၾကယံုပါပဲ..ၿပီးေတာ့ ႐ွင့္မွာခ်စ္သူ
႐ွိမွန္းမသိခ့ဲလို႔ပါ..''
"အခုသိသြားေတာ့..ငါ့မိန္းမေနရာကႏႈတ္
ထြက္ေပးမလို႔လား..သေဘာထားႀကီးလိုက္
တာ..
...ဟား ဟ...
ဒီမွာ ကညႇာပ်ိဳ.. ငါ့ဘက္ကရည္းစားေတြန႔ဲလည္း
လမ္းခြဲလိုက္ရၿပီ..မနက္ျဖန္ဆို..လြတ္လပ္ျခင္း
ကအိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ၿပီ..
ငါ့ရ႕ဲလာဘ္လာဘအားလံုးမင္းေၾကာင့္တိတ္
ကုန္ၿပီ..
ဒါေတာင္.မင္းဆီကဘာမွျပန္မရရင္
ဘယ္တရားပါ့မလဲ.''
"႐ွင္ က ဘာလိုခ်င္လို႔..''
ပ်ိဳ႕ အနားကိုတိုးကပ္လာတာေၾကာင့္ပ်ိဳဆက္
မေမးရဲေတာ့ပါ...
"႐ွင္ အ့ဲလိုမလုပ္ပါန႔ဲ..ကြၽန္မတို႔ခ်င္း အခ်စ္လဲ
မပါပဲ..အတူေနဖို႔မသင့္ေတာ္ပါဘူး...''
"အခ်စ္..ဟုတ္လား..မလိုပါဘူး
မင္းလည္းငါ့ကိုခ်စ္လားေမးၿပီးမွ..
လက္ထပ္တာမွမဟုတ္ပဲ..
မဂၤလာေဆာင္တုန္းကလည္းႏွစ္ေယာက္ထဲ..
က်န္တာလည္းႏွစ္ေယာက္႐ိွရင္ျဖစ္တယ္
..ဘာမွမလိုဘူး..''
္ျခင္းကသူမကိုသူ႔အနားေရာက္ေအာင္ဆြဲယူ
လိုက္သည္။
"အို..႐ွင္..လႊတ္.''
" ဘာလို႔လဲ ...ငါကဒီမွာမင္းန႔ဲမဂၤလာဦးညျဖတ္
သန္းဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ..."
" ရွင္ေနာ္..ဖယ္ပါ..."
ျခင္းက ဇြတ္တရြတ္န႔ဲအ႐ိုင္းဆန္ေသာအနမ္းမ်ားကသူမမ်က္နွာအနွ႔ံေပၚမွာအဆက္မျပတ္က်ေရာက္လာသည္။
ပ်ိဳတြန္႔လိမ္ေနေအာင္ရုန္းကန္သည္။
သူမရ႕ဲ႐ွည္လ်ားရ႕ဲဆံႏြယ္ေတြက သူခ်ဳပ္ေႏွာင္ဖို႔ကူညီပတ္ေထြးေနတာေၾကာင့္..မလြန္႔သာမလူး
သာန႔ဲ...
" မင္း ကငါ့ကိုအသဲပိုယားေအာင္လုပ္ေနတာပဲ.."
လက္ထပ္ၿပီးၿပီမို႔ သူကပိုင္႐ွင္တ့ဲ.. ဇနီးေမာင္ႏွံ
ဆိုတ့ဲေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာအားလံုးကလည္း
ဥပကၡာျပဳထားလိုက္ၾကၿပီ...
အခ်စ္ဆိုတာ..တစ္ေရြးသားေတာင္မပါပါပဲန႔ဲ..
ပန္းတစ္ပြင့္ေႂကြလြင့္ခ့ဲတာ.ေခြၽလိုသူရ႕ဲေျခ
ေတာ္ရင္းမွာ...
ဒီညေတြကအက်ည္းတန္ဆန္မွန္း မ်က္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕ကသက္ေသပါပဲ။
ပ်ိဳ ဒါ သူနင့္ကိုခ်စ္လို႔မဟုတ္ဘူး...တ့ဲ...။
>>
ပ်ိဳက အရင္ကတည္းကမနက္ဆိုအေစာႀကီး
ႏိုးထတတ္သည္။
အခုလည္းညထဲကပင္အိပ္လို႔မရခ႕ဲပဲနံနက္ေလးနာ
ရီထိုးတာန႔ဲထၿပီးမွန္တင္ခံုမွာထိုင္ရင္း..ပါးျပင္မွာလည္းမ်က္ရည္စီးေၾကာင္းေတြကတလိွမ့္လိွမ့္....
လြတ္လပ္ျခင္းဆိုတ့ဲလူ႐ိုင္းကေတာ့..ပ်ိဳ႕ဘက္
တဝက္ေက်ာ္ေရာက္ေနၿပီးအိပ္ယာတစ္ခု
လံုးကိုသိမ္းပိုက္ကာ..အိပ္မက္ကမ႓ာမွာလြင့္
ေျမာေနဆဲျဖစ္သည္။
ပ်ိဳ..ေခါင္းဖီးၿပီးက်စ္ဆံၿမီးက်စ္ကာ..
မ်က္ရည္ဥေတြကိုလက္ခံုန႔ဲခပ္ၾကမ္းၾကမ္း
သုတ္ပစ္လိုက္သည္။
နဂိုကတည္းကအခ်စ္မပါတ့ဲအိမ္ေထာင္ေရးပဲေလ
ဒီလူ႔အက်င့္စ႐ိုက္ကိုလည္းသိသင့္သေလာက္သိခ့ဲတာပဲ..
ဘာကိုခံစားၿပီးဘာကိုဝမ္းနည္းေနအံုးမွာလဲ..
ငါ ႏြဲ႔ယိမ္းကိုကတိေပးထားတယ္.. ဘာပဲၾကံဳ
လာၾကံဳလာ ၾကံ့ၾကံ့ခိုင္ရင္ဆိုင္ပါ့မယ္..
မိႏြ႔ဲကအေျမႇာ္အျမင္ႀကီးတယ္.. ဒါေတြကိုသူ
သိေနလို႔ ကတိေတာင္းတာျဖစ္မယ္..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေနာက္ဆိုသူ႔ေၾကာင့္ခံစားၿပီး
မငိုေတာ့ဘူး..
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့..ငါကအိမ္႐ွင္မတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီေလ။
မနက္ခင္းထမင္းခ်က္..ဆြမ္းေတာ္ခ်က္ဖို႔
အခန္းတံခါးကိုအသာျပန္ပိတ္ၿပီး တစ္လွမ္း
ခ်င္းထြက္လာခ့ဲသည္။
>>>>>>>