"သေတော့မယ် မင်းကတော့"
"လွှတ်ပေး လွှတ်ပေးလို့ ဟင့်! ငါအိမ်ပြန်ချင်တာ အိမ်ပဲ ပြန်ချင်တာလို့ "
စိမ့် အော်ငိုနေလို့လည်း မထူး ကောင််ကင်ထက်ယံ ဆိုတဲ့ ကောင်က သူ့ကို ဆို အမြဲအနိုင်ကျင့်ဖို့ပဲသိတာ။ဗိုက်ထဲ အောင့်တတ်လာသည့် ခံစားချက်ကြောင့် စိမ့်အငိုရပ်သွားမိသည်။စူးအောင့်လာသည့် ဒဏ်က အသက်ရှူ ရပ်မတတ်ပင်
"အာ့!!!"
"ဘာဖြစ်တာလဲ စိမ့်ဝတီ"
"အာ့ ! နာတယ် "
"မင်း မင်း ဟန်ဆောင်မနေနဲ့ "
"နာတယ် အင့်! ဗိုက်ထဲကနာတယ် အာ့! မေမေ မေမေ့ ကယ်ပါအုံး အင့် "
"ကိုရာဇာ ကားကို မြန်မြန်မောင်း ကွန်ဒိုကို မြန်မြန်မောင် စိမ့်ဝတီ အရမ်းနာနေတာလား"
Menstruation ဖြစ်နေတာမို့ Period အတွင်း ဗိုက်အောင့် နေခြင်းဖြစ်သည်။မေမေဆေးတိုက်ထားပေမဲ့ သူအရမ်းလှုပ်ရှားလိုက်လို့များလားကားအဲကွန်းက အရမ်းအေးနေတာကြောင့် လားမသိ ရေနွေးအိတ်ကပ်ရသည် ဆိုတဲ့ အကြောင်း မေမေ ပြော ပြထားသည်မို့ သူကောင်းကာင်ထက်ယံကိုပြောပြချင်သည်။
သူအိမ်ပြန်ချင်ပါသည်။မေမေ့ရင်ခွင်ထဲမှာ နေပြီး မေမေ ပြုစုယုယမှုကိုလိုချင်ပါသည်ဆိုတဲ့အကြောင်း ကိုပေါ့
ကောင်းကင်က သူ့ကိုပွေ့ပြီး ကားပေါ်ကပြေးဆင်းလာသည်။သူဒီလောက်အိမ်ပြန်ချင်နေတာကို ပြန်မပို့ ပေးဘူး
...
အခန်းထဲကိုရောက်လာတော့ ကုတင်ပေါ်ချပေးပြီး တပြိုင်နက် ဆရာဝန်ပါရောက်လာပြီဖြစ်သည်။လမ်းမှာကတည်းက ကိုရာဇာခေါ်လိုက်ပုံပင် ဗိုက်အောင့်တာနဲ့ပတ်သက်ပြီး မေးပြီးသည်နှင့် ဆရာဝန်က ရေနွေးအိတ်ကပ်ဖို့ ပြောသည်။ဆေးသောက်ပြီးသည်အထိ မသက်သာသေးပေမဲ့ ယောက်ယက်ခတ်နေသည့် လူကြောင့် စိမ့်မျက်လုံးကလေးသာ
မှိတ်ထား လိုက်သည်။ ဗိုက်ကို လာထိသည့် လက်တစ်စုံကြောင့် ကောင်းကင်ထက်ယံကို သူပြူးပြဲ ကြည့်မိသည်။
"ဘာ ....ဘာ လုပ်တာလဲ"
"ကိုယ်ရေနွေး အိတ်ကပ်ပေးမယ် စိမ့်ဝတီ ဗိုက်အောင့် သက်သာအောင်လို့ မစိုးရိမ်နဲ့နော်"
"ဘာလို့ ငါကမင်းကို ယုံရမှာလဲ"
တွန်းနေတဲ့ လက်တွေကိုထိန်းချုပ်လိုက်သည်မို့ စိမ့် စိတ်ကို လျှော့ချရပြန်သည်။ကိုရာဇာလည်း ဘေးမှာ ရှိနေတာပဲ ဒီကောင် မဟားတရား နှာဘူးကျမယ်လို့တော့မထင်
ခါးလေးပေါ်သွားတော့ တွန့်သွားပြန်သည်။ဝင်းမွတ်နေတဲ့ခါးသွယ်သွယ်လေးကြောင့် ကောင်းကင် တံတွေးမြိုချလိုက်မိသည်။ဘာလို့ဒီခါးလေးကအစ သူ့ကို ဆွဲဆောင်နိုင်ရတာလဲ
"ကိုရာဇာ ပြန်လို့ရပြီ"
သဝန်တိုစွာနဲ့ ဒီးခါးသွယ်သွယ်လေးကို ပေးမမြင်ရက်ပြန်ဘူး။ရေနွေးအိတ်လေးကို ခပ်ဖွဖွလေးဖိပေးရင်း ချွေးစို့နေတဲ့ နဖူးလေးကို အသာလေးသပ်ပေးမိရင်း ဖျော့တော့နေတဲ့ မျက်နှာလေး ပြည့်ဖောင်းနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားအိအိလေးတွေ ပြန့်ကျဲနေတဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေ ဘယ်လောက်တောင် မြတ်နိုးချင်စရာကောင်းလိုက်လဲ
"အင့်~~~"
"စိမ့်ဝတီ.....ဘယ်နားနာလို့လဲ ဟင်"
"ဗိုက်အောင့်နေတာ ဗိုက်မနာလို့ ဘယ်နားထပ်နာပေးရအုံးမလဲ ပြော"
"သြော် ဟုတ်ပါပြီကွာ စွာတေးလန်နေတာပဲ"
မျက်စောင်းလေးသာခဲပြီး ပြန်မှေးနေတာကြောင့် ကောင်းကင်လည်း တိတ်တိတ်ကလေးနေပေးပြီး စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။လေညင်းကလေးတွေ ပြတင်းပေါက်ကတိုးလာတိုင်း ဆံနွယ်လေးတွေထက် က သနပ်ခါးပန်းရနံ့သင်းသင်းလေးကပျံ့လာတတ်သည်။
"ငါမင်းကို ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ အသိကြီးက ငါ့ခေါင်းထဲ တစ်ချက်တစ်ချက် ဝင်လာတယ် စ်ိမ့်ငယ် မင်းက သိပ်လှတယ် ငါ့ကိုယ်ငါမထိန်းနိုင်လောက်တဲ့ အထိပေါ့ "
တစ်နေ့ခင်းလုံး အိပ်နေသူအတွက် နိုးလာရင်စားဖို့ ပြင်ဆင်ရင်း ။ ညနေစာကို သူစိမ့်ဝတီနဲ့ စားရမည်ဆိုတဲ့ အကြောင်းကိုတွေးမိရင် ပျော်နေသလိုလို ပင် ဘာကြောင့်မှန်းလည်း မသိ
----
"သခင်လေး ကသူ့ကွန်ဒိုကိုခေါ်သွားတာပါ"
"မင်းတို့ ဘာလို့ငါ့ကိုစောစော မပြောတာလဲ သူ စိမ့်ဝတီကို အနိုင်ကျင့်နေရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
မိုးထက်ယံ ကားကို အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ မောင်းထွက်လာမိသည်။ အငယ်က သိပ်ဆိုးတာ သူသိသည်။သးမနေ့ကကိစ္စလည်းသူမကျေနပ်နေတာသိသလို စိမ့်ကိုလည်း လက်လွတ်စပယ်ကြီး လုပ်နေလိမ့်မည်။စိမ့်ရဲ့ လျှို့ဝှက် ချက်သည်လည်း ဘယ်လောက်အရေးပါနေလဲ သူသိသည်။ဒါကြောင့် ဒီကလေးကိုကောင်းကင်လက်ထဲကကယ်ထုတ်ပေးချင်သည်။ ဘာကြောင့် မှန်းသူမသိပေမဲ့
"ကျွီ........"
လမ်းကွေ့မှာ ကောင်လေးတစ်ယောက်ပစ္စည်းတွေ တနင့်တပိုးနဲ့ ထွက်လာကိုသူတွေ့လိုက်လို့ ဘရိတ်ကို နင်းနေပေမဲ့ အရှိန်ကို မရပ်လိုက်နိုင် ချက်ချင်းကားပေါ်ကဆင်းကြည့်တော့ ထိုကောင်လေးအိုးခွက်တွေနဲ့ ထိုင်လျှက်လေးလဲလို့နေသည်။
"ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ ကလေး"
ထိုကောင်လေးမျက်နှာကဆူပုတ်လျှက် ကျွန်တော့်ကိုတောင် မျက်စောင်းထိုးလိုက်သေးသည်။
"လမ်းကျဥ်းကျဥ်းလေးမှာ ကားကို စိတ်ရှိတိုင်းမောင်းလို့မရဘူးဗျ ကျုပ်ဆုံးရှုံးမှုတွေကြည့်အုံး"
သူသယ်လာတဲ့ ဒယ်အိုး အကြီးကြီးက ပိန်လိန်သွားပေသည်။
"တောင်းပန်ပါတယ် တစ်နေရာရာ ထိခိုက်တာရှိလား ဆေးခန်းသွားဖို့လိုလား"
"မလိုဘူး ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျား ဒါလျော်ပေးရမယ်"
"ဘယ်လောက်လဲ "
"မသိဘူး ဓမ္မာရုံကငှားလာတာ မြန်မြန် ပြန်ရမယ် ကျုပ်အချိန်မရှိဘူး "
ပိန်လိမ် နေတဲ့ ဒယ်အိုးတွေကို ကောက်ပြီး သူမတ်တပ်ထရပ်တော့ ယိုင်နဲ့နဲ့ မိုးထက် သွားထူဖို့လုပ်ပေမဲ့ ထိုကောင်လေးက အနားကပ်မခံ ပေ
"သွားမယ် "
"ကားပေါ်တတ်မလား"
"အတော်ပဲ ကျုပ် ခြေထောက်နည်းနည်း ခေါက်သွားတာ လုပ် တံခါးဖွင့်လေ "
ဒီကလေးက သူ့ကိုလူစိမ်းဆိုပြီး ကြောက်ဟန်မပြ မာနတကြီးနဲ့ ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်း ခင်ဗျားကားပေါ်တတ်စရာလားဘာညာတွေမလုပ်ဘူး နောက်ပြီးငွေလည်း မညစ်လာဘူး ဘယ်လို ကလေးမှန်းမသိပေမဲ့ သူနည်းနည်း ယုံကြည်မှုပေးလိုက် မိသည်။
"ရှေ့လမ်း ၂ လမ်းထိပ်က ဓမ္မာရုံပဲ "
"ေအးပါကွာ မင်းခြေထောက် ဆေးခန်းပြအုံးမလား ကလေး"
"ကျုပ်ကလေးမဟုတ်ဘူး 17 နှစ်ပြည့်ပြီးပြီးဗျ"
"ဟင်"
သူ့ကိုမယုံသလို ကြည့်မိတော့ ဒေါနဲ့မောနဲ့ကြည့်လာသည်။ကားနဲ့ ရှပ်ထိ မိရုံဖြစ်တုန်းကတောင် ဒေါသ ထွက် မလာတာကို
"တောင်းပန်ပါတယ် ကွာ"
"ရပါတယ် အပေါက်ဝ ကိုကားပိတ်မရပ်နဲ့ဗျ ခဏနေလှည်းနဲ့ ခုံတွေ လာသယ်ကြမှာ"
"သြော် အင်း!"
ကားပေါ်ကဆင်းသွားတော့ သစ်ပင်အရိပ်ေေကာင်းကောင်းကြီးအောက်မှာ လူတွေ စုနေကြတာဖြစ်သည်။သူ့ကိုမြင်တော့ ကြည့်လာကြပေမဲ့ ဟိုကလေးဆင်းလာတာတွေ့မှ ပြေးလာကြသည်။
"အာလူး ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲကွ"
"လမ်းကွေ့မှာ ကားနဲ့ တိုက်မိတာဗျ ကျွန်တော်တော့မထိဘူး ဦးလေး ဒယ်အိုးတော့ "
"ဟာ....လူမဖြစ်တာ ပဲကံကောင်း မင်းကဖြစ်လိုက်ရင် တကယ့်ကောင်ကွာ"
အိုးမုတ်ခွတ်ကေလေးကိုမှ ဆံပင်နှစ်ဖက်ခွဲစည်းထားတာဖြစ်သည်။ပါးမို့မို့လေးနှစ်ဖက်မှာလည်း ပါးကွက်လေးတွေကကိုယ်စီဖြင့်
"ဟီး ဟီး"
သွားလေးတွေပေါ်အောင် ရယ်လိုက်သည်က သူမမြင်ဖူးတဲ့ ဖြူစင်မှုတွေနှင့် သစ်ရွက်လေးတွေကြွေနေသလို လေနုအေးကလေးတွေကတိုက်ခတ်လို့ ဆံနွယ်တွေပေါ်ကြွေကျလာသည့် ကုက္ကိုလ်ပန်းလေးက ဒီကောင်လေး ခေါင်းပေါ်ကို အသင့်ပင် ပန်းရောင်ပန်းကလေးက ဒီကလေးနဲ့မှ ဂန္ဓဝင်ပန်းများလို တင့်တယ်နေတော့သည်။
....
"နိုးပြီးလား စိမ့်ဝတီ"
"...." သူကစကားပြန်မပြော သူ့အိတ်ကလေးလွယ်ကာ တံခါးဆီသို့သာ ဦးတည်လျှက် စွာတေးလေး ကို ကောင်းကင်လိုက်ဆွဲရပေအုံးမည်။
"စိမ့် ဗိုက်ဆာနေပြီမလား ထမင်းစားသွားအုံး ပြီးရင်ကိုယ် လိုက်ပြန်ပို့မယ် "
"မလိုဘူး"
"စိမ့်ဝတီ ဒါကိုယ့်အိမ်နော် မင်းကို ကိုယ်လုပ်ချင်သလို လုပ်လိုက်လို့ရတယ် ဒါပေမဲ့ ထမင်းအတူစားဖို့ပြောနေတာကို မင်းလက်ခံလိုက် မဟုတ်ရင် ကိုယ်မင်းကို အရိုးပါမကျန် ဝါးစားပစ်လိုက်လို့ရတယ်"
"ကောင်းကင်ထက်ယံ!"
"မမောဘူးလားကွာ"
"မင်းနာမည်ပဲလေ"
"ကိုယ် မင်းခေါ်ရတာ မမောအောင် မောင်လို့ပြောင်းပေးရမလား"
ပြုံးစိစိနှင့်လူကို စိမ့် မုန်းတီးစွာနဲ့ မျက်စောင်းခဲကာကြည့်လိုက်သည်။ အရှက်မရှိတဲ့ကောင်
စိမ့် ကောင်းကင်ကို နာကျည်းခြင်း အပြည့်နဲ့ ကြည့်နေပေမဲ့ကောင်းကင်က ကျောခိုင်းသွားသည်။ဒီလို ခြိမ်းခြောက်တိုင်း စိမ့်ကကြောက်နေရမှာလား။တံခါးကိုသွားဖွင့်တော့သော့ခတ်ထားပြန်သည်။ဒီအမျိုးယုတ်ကောင်က
"လာပါ စိတ်ချလက်ချနေ မကြောက်နဲ့ နောက်ပိုင်းကိုယ်ကပဲမင်းကို တစ်ဘဝ လုံးစောင့်ရှောက်ပေးရတော့မှာ"
'ဆုတောင်းနေလိုက် ခွေးမသား' လို့ ကျွန်တော် ညင်ညင်သာသာလေးစိတ်ထဲကဆဲေရးလိုက်ပါသည်။
@Period-K
Hello, miss you all💛
တောင်းဆိုချက်အတိုင်းသုံးပိုင်းပါနော်
Zawgyi
"ေသေတာ့မယ္ မင္းကေတာ့"
"လႊတ္ေပး လႊတ္ေပးလို႔ ဟင့္! ငါအိမ္ျပန္ခ်င္တာ အိမ္ပဲ ျပန္ခ်င္တာလို႔ "
စိမ့္ ေအာ္ငိုေနလို႔လည္း မထူး ေကာင္္ကင္ထက္ယံ ဆိုတဲ့ ေကာင္က သူ႕ကို ဆို အၿမဲအနိုင္က်င့္ဖို႔ပဲသိတာ။ဗိုက္ထဲ ေအာင့္တတ္လာသည့္ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ စိမ့္အငိုရပ္သြားမိသည္။စူးေအာင့္လာသည့္ ဒဏ္က အသက္ရႉ ရပ္မတတ္ပင္
"အာ့!!!"
"ဘာျဖစ္တာလဲ စိမ့္ဝတီ"
"အာ့ ! နာတယ္ "
"မင္း မင္း ဟန္ေဆာင္မေနနဲ႕ "
"နာတယ္ အင့္! ဗိုက္ထဲကနာတယ္ အာ့! ေမေမ ေမေမ့ ကယ္ပါအုံး အင့္ "
"ကိုရာဇာ ကားကို ျမန္ျမန္ေမာင္း ကြန္ဒိုကို ျမန္ျမန္ေမာင္ စိမ့္ဝတီ အရမ္းနာေနတာလား"
Menstruation ျဖစ္ေနတာမို႔ Period အတြင္း ဗိုက္ေအာင့္ ေနျခင္းျဖစ္သည္။ေမေမေဆးတိုက္ထားေပမဲ့ သူအရမ္းလႈပ္ရွားလိုက္လို႔မ်ားလားကားအဲကြန္းက အရမ္းေအးေနတာေၾကာင့္ လားမသိ ေရေႏြးအိတ္ကပ္ရသည္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေမေမ ေျပာ ျပထားသည္မို႔ သူေကာင္းကာင္ထက္ယံကိုေျပာျပခ်င္သည္။
သူအိမ္ျပန္ခ်င္ပါသည္။ေမေမ့ရင္ခြင္ထဲမွာ ေနၿပီး ေမေမ ျပဳစုယုယမႈကိုလိုခ်င္ပါသည္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ကိုေပါ့
ေကာင္းကင္က သူ႕ကိုေပြ႕ၿပီး ကားေပၚကေျပးဆင္းလာသည္။သူဒီေလာက္အိမ္ျပန္ခ်င္ေနတာကို ျပန္မပို႔ ေပးဘူး
...
အခန္းထဲကိုေရာက္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚခ်ေပးၿပီး တၿပိဳင္နက္ ဆရာဝန္ပါေရာက္လာၿပီျဖစ္သည္။လမ္းမွာကတည္းက ကိုရာဇာေခၚလိုက္ပုံပင္ ဗိုက္ေအာင့္တာနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ေမးၿပီးသည္ႏွင့္ ဆရာဝန္က ေရေႏြးအိတ္ကပ္ဖို႔ ေျပာသည္။ေဆးေသာက္ၿပီးသည္အထိ မသက္သာေသးေပမဲ့ ေယာက္ယက္ခတ္ေနသည့္ လူေၾကာင့္ စိမ့္မ်က္လုံးကေလးသာ
မွိတ္ထား လိုက္သည္။ ဗိုက္ကို လာထိသည့္ လက္တစ္စုံေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ထက္ယံကို သူျပဴးၿပဲ ၾကည့္မိသည္။
"ဘာ ....ဘာ လုပ္တာလဲ"
"ကိုယ္ေရေႏြး အိတ္ကပ္ေပးမယ္ စိမ့္ဝတီ ဗိုက္ေအာင့္ သက္သာေအာင္လို႔ မစိုးရိမ္နဲ႕ေနာ္"
"ဘာလို႔ ငါကမင္းကို ယုံရမွာလဲ"
တြန္းေနတဲ့ လက္ေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္လိုက္သည္မို႔ စိမ့္ စိတ္ကို ေလွ်ာ့ခ်ရျပန္သည္။ကိုရာဇာလည္း ေဘးမွာ ရွိေနတာပဲ ဒီေကာင္ မဟားတရား ႏွာဘူးက်မယ္လို႔ေတာ့မထင္
ခါးေလးေပၚသြားေတာ့ တြန့္သြားျပန္သည္။ဝင္းမြတ္ေနတဲ့ခါးသြယ္သြယ္ေလးေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ တံေတြးၿမိဳခ်လိဳက္မိသည္။ဘာလို႔ဒီခါးေလးကအစ သူ႕ကို ဆြဲေဆာင္နိုင္ရတာလဲ
"ကိုရာဇာ ျပန္လို႔ရၿပီ"
သဝန္တိုစြာနဲ႕ ဒီးခါးသြယ္သြယ္ေလးကို ေပးမျမင္ရက္ျပန္ဘူး။ေရေႏြးအိတ္ေလးကို ခပ္ဖြဖြေလးဖိေပးရင္း ေခြၽးစို႔ေနတဲ့ နဖူးေလးကို အသာေလးသပ္ေပးမိရင္း ေဖ်ာ့ေတာ့ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလး ျပည့္ေဖာင္းေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားအိအိေလးေတြ ျပန့္က်ဲေနတဲ့ ဆံပင္ရွည္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျမတ္နိုးခ်င္စရာေကာင္းလိုက္လဲ
"အင့္~~~"
"စိမ့္ဝတီ.....ဘယ္နားနာလို႔လဲ ဟင္"
"ဗိုက္ေအာင့္ေနတာ ဗိုက္မနာလို႔ ဘယ္နားထပ္နာေပးရအုံးမလဲ ေျပာ"
"ေၾသာ္ ဟုတ္ပါၿပီကြာ စြာေတးလန္ေနတာပဲ"
မ်က္ေစာင္းေလးသာခဲၿပီး ျပန္ေမွးေနတာေၾကာင့္ ေကာင္းကင္လည္း တိတ္တိတ္ကေလးေနေပးၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ေလညင္းကေလးေတြ ျပတင္းေပါက္ကတိုးလာတိုင္း ဆံႏြယ္ေလးေတြထက္ က သနပ္ခါးပန္းရနံ႕သင္းသင္းေလးကပ်ံ့လာတတ္သည္။
"ငါမင္းကို ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ အသိႀကီးက ငါ့ေခါင္းထဲ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ဝင္လာတယ္ စ္ိမ့္ငယ္ မင္းက သိပ္လွတယ္ ငါ့ကိုယ္ငါမထိန္းနိုင္ေလာက္တဲ့ အထိေပါ့ "
တစ္ေန႕ခင္းလုံး အိပ္ေနသူအတြက္ နိုးလာရင္စားဖို႔ ျပင္ဆင္ရင္း ။ ညေနစာကို သူစိမ့္ဝတီနဲ႕ စားရမည္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကိုေတြးမိရင္ ေပ်ာ္ေနသလိုလို ပင္ ဘာေၾကာင့္မွန္းလည္း မသိ
----
"သခင္ေလး ကသူ႕ကြန္ဒိုကိုေခၚသြားတာပါ"
"မင္းတို႔ ဘာလို႔ငါ့ကိုေစာေစာ မေျပာတာလဲ သူ စိမ့္ဝတီကို အနိုင္က်င့္ေနရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
မိုးထက္ယံ ကားကို အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ ေမာင္းထြက္လာမိသည္။ အငယ္က သိပ္ဆိုးတာ သူသိသည္။သးမေန႕ကကိစၥလည္းသူမေက်နပ္ေနတာသိသလို စိမ့္ကိုလည္း လက္လြတ္စပယ္ႀကီး လုပ္ေနလိမ့္မည္။စိမ့္ရဲ႕ လွ်ို႔ဝွက္ ခ်က္သည္လည္း ဘယ္ေလာက္အေရးပါေနလဲ သူသိသည္။ဒါေၾကာင့္ ဒီကေလးကိုေကာင္းကင္လက္ထဲကကယ္ထုတ္ေပးခ်င္သည္။ ဘာေၾကာင့္ မွန္းသူမသိေပမဲ့
"ကြၽီ........"
လမ္းေကြ႕မွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပစၥည္းေတြ တနင့္တပိုးနဲ႕ ထြက္လာကိုသူေတြ႕လိုက္လို႔ ဘရိတ္ကို နင္းေနေပမဲ့ အရွိန္ကို မရပ္လိုက္နိုင္ ခ်က္ခ်င္းကားေပၚကဆင္းၾကည့္ေတာ့ ထိုေကာင္ေလးအိုးခြက္ေတြနဲ႕ ထိုင္လွ်က္ေလးလဲလို႔ေနသည္။
"ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ ကေလး"
ထိုေကာင္ေလးမ်က္ႏွာကဆူပုတ္လွ်က္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္ မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ေသးသည္။
"လမ္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ ကားကို စိတ္ရွိတိုင္းေမာင္းလို႔မရဘူးဗ် က်ဳပ္ဆုံးရႈံးမႈေတြၾကည့္အုံး"
သူသယ္လာတဲ့ ဒယ္အိုး အႀကီးႀကီးက ပိန္လိန္သြားေပသည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ တစ္ေနရာရာ ထိခိုက္တာရွိလား ေဆးခန္းသြားဖို႔လိုလား"
"မလိုဘူး ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ား ဒါေလ်ာ္ေပးရမယ္"
"ဘယ္ေလာက္လဲ "
"မသိဘူး ဓမၼာ႐ုံကငွားလာတာ ျမန္ျမန္ ျပန္ရမယ္ က်ဳပ္အခ်ိန္မရွိဘူး "
ပိန္လိမ္ ေနတဲ့ ဒယ္အိုးေတြကို ေကာက္ၿပီး သူမတ္တပ္ထရပ္ေတာ့ ယိုင္နဲ႕နဲ႕ မိုးထက္ သြားထူဖို႔လုပ္ေပမဲ့ ထိုေကာင္ေလးက အနားကပ္မခံ ေပ
"သြားမယ္ "
"ကားေပၚတတ္မလား"
"အေတာ္ပဲ က်ဳပ္ ေျခေထာက္နည္းနည္း ေခါက္သြားတာ လုပ္ တံခါးဖြင့္ေလ "
ဒီကေလးက သူ႕ကိုလူစိမ္းဆိုၿပီး ေၾကာက္ဟန္မျပ မာနတႀကီးနဲ႕ ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္း ခင္ဗ်ားကားေပၚတတ္စရာလားဘာညာေတြမလုပ္ဘူး ေနာက္ၿပီးေငြလည္း မညစ္လာဘူး ဘယ္လို ကေလးမွန္းမသိေပမဲ့ သူနည္းနည္း ယုံၾကည္မႈေပးလိုက္ မိသည္။
"ေရွ႕လမ္း ၂ လမ္းထိပ္က ဓမၼာ႐ုံပဲ "
"ေအးပါကြာ မင္းေျခေထာက္ ေဆးခန္းျပအုံးမလား ကေလး"
"က်ဳပ္ကေလးမဟုတ္ဘူး 17 ႏွစ္ျပည့္ၿပီးၿပီးဗ်"
"ဟင္"
သူ႕ကိုမယုံသလို ၾကည့္မိေတာ့ ေဒါနဲ႕ေမာနဲ႕ၾကည့္လာသည္။ကားနဲ႕ ရွပ္ထိ မိ႐ုံျဖစ္တုန္းကေတာင္ ေဒါသ ထြက္ မလာတာကို
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြာ"
"ရပါတယ္ အေပါက္ဝ ကိုကားပိတ္မရပ္နဲ႕ဗ် ခဏေနလွည္းနဲ႕ ခုံေတြ လာသယ္ၾကမွာ"
"ေၾသာ္ အင္း!"
ကားေပၚကဆင္းသြားေတာ့ သစ္ပင္အရိပ္ေေကာင္းေကာင္းႀကီးေအာက္မွာ လူေတြ စုေနၾကတာျဖစ္သည္။သူ႕ကိုျမင္ေတာ့ ၾကည့္လာၾကေပမဲ့ ဟိုကေလးဆင္းလာတာေတြ႕မွ ေျပးလာၾကသည္။
"အာလူး ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲကြ"
"လမ္းေကြ႕မွာ ကားနဲ႕ တိုက္မိတာဗ် ကြၽန္ေတာ္ေတာ့မထိဘူး ဦးေလး ဒယ္အိုးေတာ့ "
"ဟာ....လူမျဖစ္တာ ပဲကံေကာင္း မင္းကျဖစ္လိုက္ရင္ တကယ့္ေကာင္ကြာ"
အိုးမုတ္ခြတ္ေကေလးကိုမွ ဆံပင္ႏွစ္ဖက္ခြဲစည္းထားတာျဖစ္သည္။ပါးမို႔မို႔ေလးႏွစ္ဖက္မွာလည္း ပါးကြက္ေလးေတြကကိုယ္စီျဖင့္
"ဟီး ဟီး"
သြားေလးေတြေပၚေအာင္ ရယ္လိုက္သည္က သူမျမင္ဖူးတဲ့ ျဖဴစင္မႈေတြႏွင့္ သစ္႐ြက္ေလးေတြေႂကြေနသလို ေလႏုေအးကေလးေတြကတိုက္ခတ္လို႔ ဆံႏြယ္ေတြေပၚေႂကြက်လာသည့္ ကုကၠိုလ္ပန္းေလးက ဒီေကာင္ေလး ေခါင္းေပၚကို အသင့္ပင္ ပန္းေရာင္ပန္းကေလးက ဒီကေလးနဲ႕မွ ဂႏၶဝင္ပန္းမ်ားလို တင့္တယ္ေနေတာ့သည္။
....
"နိုးၿပီးလား စိမ့္ဝတီ"
"...." သူကစကားျပန္မေျပာ သူ႕အိတ္ကေလးလြယ္ကာ တံခါးဆီသို႔သာ ဦးတည္လွ်က္ စြာေတးေလး ကို ေကာင္းကင္လိုက္ဆြဲရေပအုံးမည္။
"စိမ့္ ဗိုက္ဆာေနၿပီမလား ထမင္းစားသြားအုံး ၿပီးရင္ကိုယ္ လိုက္ျပန္ပို႔မယ္ "
"မလိုဘူး"
"စိမ့္ဝတီ ဒါကိုယ့္အိမ္ေနာ္ မင္းကို ကိုယ္လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လိုက္လို႔ရတယ္ ဒါေပမဲ့ ထမင္းအတူစားဖို႔ေျပာေနတာကို မင္းလက္ခံလိုက္ မဟုတ္ရင္ ကိုယ္မင္းကို အရိုးပါမက်န္ ဝါးစားပစ္လိုက္လို႔ရတယ္"
"ေကာင္းကင္ထက္ယံ!"
"မေမာဘူးလားကြာ"
"မင္းနာမည္ပဲေလ"
"ကိုယ္ မင္းေခၚရတာ မေမာေအာင္ ေမာင္လို႔ေျပာင္းေပးရမလား"
ၿပဳံးစိစိႏွင့္လူကို စိမ့္ မုန္းတီးစြာနဲ႕ မ်က္ေစာင္းခဲကာၾကည့္လိုက္သည္။ အရွက္မရွိတဲ့ေကာင္
စိမ့္ ေကာင္းကင္ကို နာက်ည္းျခင္း အျပည့္နဲ႕ ၾကည့္ေနေပမဲ့ေကာင္းကင္က ေက်ာခိုင္းသြားသည္။ဒီလို ၿခိမ္းေျခာက္တိုင္း စိမ့္ကေၾကာက္ေနရမွာလား။တံခါးကိုသြားဖြင့္ေတာ့ေသာ့ခတ္ထားျပန္သည္။ဒီအမ်ိဳးယုတ္ေကာင္က
"လာပါ စိတ္ခ်လက္ခ်ေန မေၾကာက္နဲ႕ ေနာက္ပိုင္းကိုယ္ကပဲမင္းကို တစ္ဘဝ လုံးေစာင့္ေရွာက္ေပးရေတာ့မွာ"
'ဆုေတာင္းေနလိုက္ ေခြးမသား' လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ညင္ညင္သာသာေလးစိတ္ထဲကဆဲေရးလိုက္ပါသည္။
@Period-K
Hello, miss you all💛
ေတာင္းဆိုခ်က္အတိုင္းသုံးပိုင္းပါေနာ္