DALAWANG oras mahigit sa surgery si Ivan. Iyon ang pinakamahabang sandali sa buhay ni Nayumi. Kahit nang sabihin ng mga doktor na ligtas na ito at nasa recovery room ay nanatili siya sa waiting area.
Nang sumungaw sa pasilyo si Kurt pagkalipas ng tatlong oras ay sinalubong niya ito ng iyak at yakap. Nang ipasok sa operating room si Ivan ay tinawagan niya ito. Dumating si Kurt sakay ng FNC jet.
"How is he?" Inakay siya nito pabalik sa mahabang bench sa waiting area. Pahikbing sinabi niya rito ang sinabi ng doktor nang lumabas ito ng operating room pagkatapos ng tila habang-buhay niyang paghihintay.
"Nasa recovery room na siya kanina pa. The doctors said he lost a lot of blood, one of his lungs was punctured but the bullet missed his heart. He said Ivan's going to be all right." She held Kurt's arm frantically. "I don't want anything to happen to him, Kurt. Ilipat natin siya sa ospital sa Maynila..."
"Sshh. Calm down, Naya," he said firmly sensing hysterics and shock was about to set in. "Kung nasa recovery room na si Ivan, ipanatag mo ang bob mo. Ligtas na siya. Sinabi mismo ng mga doktor sa iyo. And Ivan's tough and strong as a bull. Higit pa sa ngayon ang dinanas niya at nalampasan niyang lahat."
She inhaled deeply and released the air from her lung slowly. Then breathed again and repeated the process. Kurt's right.
"Who shot Ivan, Naya?" Kurt asked calmly. "His ex-girlfriend. She was sick, Kurt. At siya ang may kagagawan ng pagkawasak ng Hummer at pag-ransack sa silid ko sa hotel."
"Was she apprehended?"
Umiling siya. "Wala pang kalahating oras nang ipasok si Ivan sa surgery ay dinala naman si Thea sa ER." Hindi niya mapigil ang panginginig sa sindak at pagkagimbal sa mga sunod-sunod na pangyayari. "Ayon sa mga nagdala kay Thea sa ospital ay tila baliw itong nagtatakbo sa gitna ng kalye. A car hit her."
Kinabig siya ni Kurt at niyakap. "Forget her, Naya. Hindi na siya makakapaminsala pang muli. Ipagpasalamat nating hindi malubha ang naging tama ni Ivan."
Humugot siya ng tissue paper at muling pinunasan ang sariwang luhang nagsimula na namang bumagsak. "Kilala mo ba si Thea, Kurt?"
May ilang segundong nag-atubili si Kurt bago sumagot. "Thea's the daughter of a former mayor in one of the towns here in Davao. Naging magkasintahan sila ni ivan sa loob ng anim na buwan. Ivan had every intention of marrying her and start a family. I thought it was good for him after all he'd been through. But Thea's love turned to obsession. Sinusundan niya si Ivan sa lahat ng lakad nito. Pinagseselosan ang bawat babaeng makilala nito..." Kurt paused. Then, "Do you know that Ivan owns the Taverna?"
Nayumi was surprised. "Does he?"
Tumango ito. "Maliban sa farm, iyan ang unang negosyong pinasimulan ni Ivan nang magretiro. One of the waitresses was close to him. She flirted with him openly. Ivan may be a lot of things but he established his own rules—no messing up with employees and clients..."
Walang kahulugan ang titig na ibinigay sa kanya ni Kurt nang lingunin siya. Subalit agad siyang umiwas ng tingin, na para bang nahuhulaan nitong may namagitan sa kanila kagabi ni Ivan. "Isang gabi ay tumawag sa Tavema ang landlady ng waitress at hinahanap si Ivan. Humihingi ng tulong upang madala ang waitress sa ospital. She was badly beaten..."
Nag-angat ng mukha si Nayumi pero hindi nagsalita.
"Ilang araw sa ospital ang waitress at takot na takot. Nang una'y hindi nito gustong sabihin kung sino ang may kagagawan ng pananakit dito. But Ivan promised her safety at nagtalaga ng isang kaibigang pulis na magbabantay dito sa ospital. Sinabi ng waitress na hindi nito kilala ang lalaking bumugbog dito subalit nakilala nito ang tinig ni Thea na nagmamasid sa dilim habang inuutusan ang lalaking gulpihin ito."
Napaungol si Nayumi. "W-what happened?"
"Ivan confronted Thea furiously... sa harap mismo ng ama nito. Hindi inaasahan ni Ivan ang agad na pag-amin ni Thea na tila ba ipinagmamalaki pa na ginawa nito iyon upang mawala na ang problema sa pagitan nilang dalawa..."
"She's sick!"
"Isn't she?" matabang na natawa si Kurt. "Sa mismong sandaling iyon ay tinapos ni Ivan ang ugnayan niya kay Thea. She went into hysterics. Sumisigaw, nananakot, at nagmamakaawang huwag siyang iwan ni Ivan. Tila isang malaking tinik ang nabunot sa dibdib ni Ivan nang araw na makalaya siya mula kay Thea.
"Ang ama ni Thea na hindi gusto ng iskandalo ay nakiusap kay Ivan na hikayatin ang waitress na huwag nang dalhin sa korte ang pangyayari. Sinagot nito ang lahat ng gastos sa ospital at iba pang personal damages at nangako kay Ivan na hindi manggugulo ang anak."
"What happened to the waitress?" "Sa pagkakaalam ko'y may asawa na. Sa isang pulis na kaibigan ni Ivan. Walong buwan na mula nang mangyari iyon, Naya."
"I'm happy for her, Kurt." Gumuhit sa isip niya ang pulis na nakita sa silid niya sa hotel kahapon. Iyon marahil ang napangasawa ng waitress. "Ayon na rin kay Thea, sinubaybayan niya si Ivan mula noon. Na-monitor niya ang lahat ng ginagawa nito." Napangiwi si Kurt. "Some women are toxic."
"Bakit mo alam ang lahat ng ito?"
Kurt took a deep breath. "Katungkulan kong alamin kung ano na ang nangyayari sa buhay ng mga kaibigan ko, Naya. Mag-aalok ng tulong kung kinakailangan. The three men who rescued you from being kidnapped six years ago aren't just comrades. They are my friends, sa kabila ng ilang taong katandaan ko sa kanila.
"Financially, all three of them are well-off. Their jobs paid well. Subalit ang buhay sa kabuuan ay hindi naging maganda para sa kanila. Ivan's father hadn't really been a father in the truest sense of the word. He'd met Ivan's mother while on assignment in Cotabato and left after a month and had totally forgotten all about her... tulad sa isang barkong nakiraan lang ng isang gabi." "P-paanong nakilala ni Ivan ang ama niya?"
"It took another assignment. Ivan was twelve... magulo ang buhay sa piling ng ina na kinasusuklaman ang anak dahil nagsilbing alaala ng panloloko ng ama. Call it fate, pero nagkitang muli ang mga magulang ni Ivan sa isang bar, owned by Ivan's grandparents. That was when Ivan's father learned of his son's existence. The mother had only been too willing to hand Ivan over to his father.
"Nakita ng ama ni Ivan ang isang potensiyal na agent-assassin sa katauhan ng anak. Ivan's eyes were the color of his father's except that they were filled with hatred and rebellion. He brought him to the States, sent him to school. Labingwalong taong gulang si Ivan nang ipasok ng ama sa SEAL. When Ivan's father died, the agency took him..."
"What about his mother?"
"She died years ago. Nauna pa sa mga lolo't lola ni Ivan."
May ilang sandaling nanatiling hindi kumikibo si Nayumi. She could imagine the boy that had been Ivan. Ni hindi nito naranasang mahalin ng mga magulang. Her heart went out to him. "Hindi niya naranasan kung paanong mahalin..." she murmured almost to herself.
"You can give it to him, Naya." Mula sa pagkakayuko'y biglang nag-angat ng mukha si Nayumi. "W-what did you say?" Kurt looked her up and down. "You're in love with him, aren't you, Naya?" patanong nitong sagot.
Muli siyang lumunok. "W-what made you say that?" "Mag-aalala ka sa nangyari kay Ivan pero hindi ka iiyak at maghi-hysteria nang ganyan kung wala kang pagtingin sa kanya. Nang tingnan kita kanina, bigla kong naisip na kuhanan ka ng silid dito sa ospital at ipa-confine. Babagsak ka anumang oras."
A resigned sigh came out of her lips. Muling nag-init ang sulok ng mga mata. "I didn't mean to love him, Kurt," pag-amin niya rito. "But I suppose I started loving a faceless knight since he saved me from being kidnapped. Oh, there was Trace and Brad, as you said. Pero si Ivan ang alam kong naroroon. It was him who I fantasized. At napagtanto ko lang ang damdamin ko sa kanya nang magkita kami at sabihin mo kung sino siya. At natitiyak kong hindi magiging ganito ang damdamin ko kung sinuman kinaTrace o Brad ang nakatagpo ko..."
"There's still one thing I don't understand, Naya. Bakit dito sa Davao mo napiling magtungo?" She sniffed. Idinampi sa ilong ang tissue paper. "More than two years ago, narinig ko ang pag-uusap ninyo ng Papa. Ipinakokontak niya sa iyo si Ivan para sa isang kaibigan na nakatanggap din ng kidnap threat. Sinabi mong nagretiro na siya at nasa bayan ng mother niya sa Davao..." Kurt was incredulous. So Alvaro was right all along. Pero hindi na nito isinatinig ang nasa isip.
"Subconsciously, I must have kept that conversation you had had with my father in my mind. Or perhaps my heart led me to him..." Muling nabasag ang tinig niya. Pinahiran niya ng tissue paper ang sulok ng mga mata.
"You must have meant something to Ivan, Naya. He took the bullet that was meant for you." A poignant smile was on her lips. "You said before he'd give his life to me... me as a client."
"Then perhaps you misunderstood me. Ivan was an agent-assassin. Just as I had been. He was trained to kill the bad guys—international spies, terrorists, assassins..." He paused, nagkibit ng mga baiikat. "I'm telling you, Naya, Ivan won't take the job as one of the president's men. But he would kill anybody who would want to assassinate the president.
"Nang sabihin kong handa niyang ibigay ang buhay niya sa iyo o sa kliyente niya, ang ibig kong sabihin ay mamamatay siyang ipinagtatanggol ka o kahit na sinong kliyente. Pero hindi niya sasadyaing tanggapin ang balang para sa kliyente. That's suicide. And Ivan, as far as I know was far from suicidal no matter how bad life had treated him. He's a survivor, a fighter..."
Hindi matiyak ni Nayumi kung makadarama siya ng pag-asa roon. It must have been human instinct for Ivan—to protect.
Nakuha ang atensiyon nila sa paglabas ng isang nurse mula sa recovery room. "Mrs. Henrick." Napatayo siya. "Yes?"
"Nasa silid na niya si Mr. Henrick, ma'am. Hindi pa siya nagkakamalay pero maaari na ninyo siyang puntahan."
"Thank you."
"Mrs. Henrick?" usal ni Kurt nang bumalik sa recovery room ang nurse. A hint of smile hovering his lips.
"I had to tell them I'm his wife. Kung hindi ay hindi nila sasabihin sa akin ang totoong kalagayan ni Ivan," she said defensively.
Hindi sumagot si Kurt pero nanatili ang ngiti sa mga labi.
**********Hello everyone. Hoping everyone is okay . Happy day sa inyong lahat. :) Sana all happy char. Take care and God bless everyone. :) - Admin A********************