Napatingin ako sa langit at makulimlim ngayon ang araw. It looks like it will rain cats and dogs and I forgot my umbrella to bring it with me. I just hope that before I can go to the dorm it will not rain that hard. The sun was completely fine this morning then suddenly the weather turns bad.
"Mukhang uulan pa yata?" ani ni Marley na nakatingin rin sa labas. "Nakalimutan ko pa yung payong ko," daing nito at tumingin na sa video presentation na pinapanood na min ngayon. Napabuntong hininga na lang ako at pinanood ang video documentation na kailangan gawan namin ng case analysis.
Mayamaya ay rinig na ang malakas na patak ng ulan. Kasama nun ay ang kulog at kidlat. Mukhang mahihirapan akong makapunta sa dorm nito dahil sa ganitong kalagayan ng panahon.
"Okay, prepare your case analysis for the next meeting," my proof announce to the class before he was leaving the room. Nangalumbaba lang ako sa arm chair ko habang pinagmamasdan ang ulan sa may bintana. Somehow rain become my comfort. I don't know but rain calm my nerves and the music they create was too peaceful to hear.
"May payong ka?" pag-alo sa akin ni Marley. Tinignan ko siya ng masama dahil inistorbo ako. Inaantok na rin ako at parang masarap matulog ngayong araw. Malamig ang panahon.
"Wala," ani ko rito at nangalumbaba sa table ko.
"Sungit," wika nito at hindi ko na lang siya pinansin.
Dismissal ay nasa harap pa rin ako ng building namin. Hindi pa rin tumitila ang ulan. Ilang oras na ako rito at nakauwi na rin si Marley dahil kasama nito ang isa pa nitong kaibigan si Freda. Nag-share na lang sila ng payong since iisang subdivision lang na man sila nakatira.
"It looks like I don't have a choice," ani ko at tinanggal ang jacket ko para gawing payong para hindi ako mabasa at para na rin hindi magkasakit ng tuluyan. Tatakbuhin ko na lang. Malawak pa naman tung campus.
Tatakbo na sana ako ng biglang may kumalabit sa akin. Pagtingin ko sa likod ko ay parang nakakita ako ng anghel.
"It looks like you don't have any umbrella. Share na lang tayo rito. Malaki naman tung payong ko," mahinahon na sabi nito at ngumiti. I ca't believe someone was offering her umbrella to me.
I look at her overall and she has a black straight hair and flawless skin. She has an angelic face and her lips that curve like a heart. Also, her body was a model material. She really is pretty.
"S-sige," nautal pa ako. Her aura was intimidating me but she was good for offering her umbrella to me even though she doesn't know me at all.
Sumilong ako sa payong niya at kasya naman kami. Sino ba naman ako para tanggihan siya. Medyo matangkad ako kaya inabot niya sa akin ang payong para ako ang maghawak.
"Ikaw na maghawak," ani nito. Kinuha ko ang payong and our hands touch each other. Her skin is smooth and her perfume was very feminine. I can smell here because we're inches away from each other.
"Saang department ka?" tanong nito sa akin habang nakatingin sa harapan. Hindi ako makapagsalita ng maayos dahil parang may nakabara sa lalamunan ko. Nahihiya ako na ewan.
"I'm in political science," simple kung sagot rito. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin rin sa kanya. I'm not good on conversation especially sa mga taong ngayon ko lang nakilala.
"Oh, we are in the same department. I'm taking also political science. Anong block ka?" tanong ulit nito sa akin. She really good at asking question. Ngayon ko lang siya nakita sabagay hindi naman ako palakaibigan. She was completely stranger to me.
"I'm in block one," simpleng sagot ko rito.
"Wow, so you're that smart pala," she complimented me and raise her head to look at me. It reminds me of Ely when he was speaking at me. He was also looking up whenever he said something.
"Hindi naman. Nag-aaral lang ng mabuti," napakamot lang ako sa batok ko dahil may isang tao na naman na sinabihan akong matalino bukod kay Ely. Also, we have this system in school that if you are in block one all of you are smart and achievers.
"Block three ako," wika niya. "I'm Katnis Morales and you?" pagpapakilala niya sa sarili niya, She stopped and offer her hand to me kaya napatigil rin ako baka mabasa pa siya. Nakakahiya dahil nakikipayong lang ako.
"Gideon Javier," sambit ko rito and we handshake together.
"Nice meeting you Gideon," I can see her wide smile plastered on her lips when he acknowledge my name.
"Nice meeting you also Katnis," wika ko. Agad na napayakap si Katnis sa akin ng biglang kumidlat ng malakas. Natawa ako ng kunti dahil sa reaksyon niya. Para siyang pusa.
"Sorry," nahihiyang sabi nito. Agad niyang tinanggal ang pagyakap sa akin at napailing na lang ako habang nakangiti.
"That's okay," ani ko rito dahil namumula na siya. Naglakad na lang kami at 'di pinanasin ang nangyare.
Mayamaya ay nakarating na kami ng dorm. Inabot ko na ang payong sa kanya.
"Thank you," ani ko rito habang nasa harapan kami ng men's dorm. Tumingin siya sa loob ng facility tsaka tumingin siya sa akin.
"Welcome. Sige alis na ako," paalam nito at bigla akong nakonsensya, nakakahiya naman sa kanya na hinatid niya pa ako rito.
"Saan ka ba pupunta?" pagtigil ko rito at tinigil niya ang pagbukas ng payong niya.
"Uuwi na. Papunta ako sa terminal ng jeep," ani nito at medyo may kalayuan ang terminal sa school.
"Hintayin mo ako rito. Kukunin ko lang ang payong ko para ihatid ka," ani ko sa kanya. Bigla itong nagulat sa sinabi ko.
"Hala okay lang Gideon. I can manage," tanggi nito pero hindi na man ako papatulugin ng konsensya ko kapag ganon. Also, it was a pay for her kindness in lending her umbrella to me.
"I insist Katnis. Wait me here," wala na siyang nagawa pa ng umalis na ako at umakyat pataas para kunin ang payong ko para maihatid siya sa terminal. Beside dadaan na rin ako ng mall dahil may bibilhin ako. Paglapag ko ng gamit ay kinuha ko na ang payong ko at umalis na ako papunta sa lobby ng dorm.
Pagdating ko ay akala ko umalis na siya pero hinintay niya talaga ako.
"Tara," ani ko rito. Tumango na lang siya at binuksan ang payong nito saka sabay lumusong sa ulan.
While walking her to the terminal, we just casually talking about our prof or our subject in political science. Which is harder subject or least harder subject for her. It was fun talking with someone who has the same interest with you. She also tell me that she will take law after she graduate. Marami pa kami pinagusapan tungkol sa mga crimes and I got to chance also to argue with her perspective. She was really that smart. Nagtataka ako bakit hindi siya nasa block one. I feel a connection between us.
"Kilala mo si Attorney Licos?" tanong nito and he was one of our major subject prof.
"Yeah, he was really a strict person sa mga recit," sabi ko rito.
"Gagi, ang baba kaya ng nakukuha ko sa kanya. Pang law school level yung gusto niyang performance," reklamo nito sa akin.
"Well, mahirap talaga siya magpaexam," I agree with her. I also got a low score during our suprise quiz kaya nag-aral ako in advance sa subject niya para hindi na maulit 'yun.
"Dito na tayo," ani ko dahil nasa may sakayan na kami ng jeep.
"Salamat talaga Gideon," ani nito at naglakad na siya papuntang jeep. Lumingon si Katnis sa akin at kumaway. Kumaway din ako at pinanood siyang sumakay sa jeep. Umalis na rin ako pagkatapos at dumiretso sa mall para bumili ng libro sa national bookstore dahil may kailangan kaming libro sa isang klase namin. Bumili na rin ako ng stationary tsaka kumain sa food court para huwag na akong kumain pagdating ko sa dorm at para mag-aaral na lang ako mamaya.
Paglabas ko ng mall ay hindi pa rin tumitila ang ulan. Gabi na at marami pa ring pumapasok sa mall para sumilong. Mag-tataxi na sana ako pero wala na pala akong cash na dala at pagpunta ko sa mga atm machine ay kumpulan ang pila ng mga tao at tamad na rin akong maghintay pa kaya nagbalak na lang ako maglakad.
Buti na lang at may suot akong jacket dahil ang lamig na ng gabi. Habang nag-lalakad may napansin akong isang tao na nasa gitna ng ulan habang nakaluhod sa semento. Hindi nito alintana ang ulan dahil basang-basa na ito at pinagtitinginan na siya ng mga tao dumaraa. Parang wala siyang pake.
Hindi ko na sana bibigyan pa ng pansin but I find myself walking to his direction. I pity him because no one dare to ask is he's okay or not. Tinapat ko ang payong sa kanya para kahit papaano ay hindi siya maulanan. I think he was crying because I can see his body moving like when you are crying for so long and I can hear his little sob. Hindi natakpan ng tunog ng ulan ang pag-iyak niya.
Naramdaman niya siguro na bakit hindi siya nauulanan kaya tumingala siya sa akin and I was really shocked when I see his face... it was Ely. Nagulat rin siya ng makita ako sa harapan niya. Didn't expect that I was in front of him. This is the first time I saw him miserable. He was totally a mess. He has a wound in his lips like he was slap very hard in that part and he also some scratches in his cheeks and in his arms. May pasa rin siya sa kanyang mukha. He was like bitten by someone. Hindi ko alam pero biglang napakuyom ang kamao ko ng makita siyang ganito.
Tumayo ito habang nakatingin lang ako sa kanya. Naghihinang makitang ganyan siya. Ibang iba sa Ely na parating nakangiti at nangaasar sa akin. What happaned to the Ely I know?
"G-gideon," he stammered and I can feel that he was very weak.
"Wala ito," ngiti niya sa akin, but her smile is not the same whenever he was teasing me. It's not the same whenever he find me funny. It's not that smile that brights up your world. Hindi nga umabot sa mata niya ang ngiti niya.
Tumalikod ito pero tinigilan ko siya at kinulong sa bisig ko. He really need a hug right now. Sa pagyakap ko sa kanya rinig ko ulit ang iyak niya. He cried in my arms. He was vulnerable this time. Parang siyang batang nasa mga bisig ko. Hindi ko na rin alintana kung mababasa niya ako o hindi.
"Shhhhh, it's okay. I'm here," ani ko rito habang inaalo siya sa likod. He was continously crying at nakikisabay ang ulan sa mga iyak niya.
"I'm here," pag-uulit ko rito. Kahit na man asar na asar ako sa pag-uugali niya, he doesn't deserve this. No one deserve this. Nakaramdam ako ng galit kung sino man gumawa sa kanya nito.
"Dito ka lang," ani ko sa kanya at pinaupo sa study table ko. Dinala ko siya sa dorm para gamutin ang sugat niya at para mag-palit na rin ng damit dahil basang-basa na siya. Mukhang wala na rin siyang mapupuntahan sa lagay niya. Buti na lang may inasikaso ang guard kaya napuslit ko si Ely na makapasok sa dorm.
Kumuha ako sa closet ko ng mga damit at binigay sa kanya para pamalit.
"Palit ka muna bago natin gamutin yang sugat mo," ani ko rito at inabot ang damit sa kanya. Tumango lang siya at kinuha sa kamay ko ang damit. Pinanood ko lang siyang pumasok sa banyo at nagpainit na rin ako ng tubig para mag-kape.
"May plastic ka dyan?" napatingin ako sa gawi ni Ely na kakalabas lang ng banyo habang bitbit ang basa nitong damit. Inabot ko ang plastic sa kanya at nilagay niya doon ang basa niyang damit saka tinabi.
"Sige palit lang ako," ani ko rito at tinaggal ang suot ko sa harapan niya. Doon ko lang napagtanto ang ginawa ko. Sanay kasi akong maghubad na lang since wala na man akong kasama rito.
"Sorry," ani ko at dali daling kinuha ang damit at pumasok sa banyo. Pagpasok ko sa banyo ang lakas ng kabog ng dibdib ko para akong hinabol ng mga kabayo.
Napailing na lang ako and I took a quick shower. Nilagay ko lang sa laundry basket ang mga damit ko at kinuha sa medicine cabinet ang first aid kit saka lumabas na ako ng banyo. Naabutan ko lang siyang nakatulala habang nakaupo sa study table ko.
"Gamutin na'tin yang sugat mo," tumingin lang siya sakin at kumuha ako ng isang upuan at humarap sa kanya. Inayos ko lang ang mga gagamitin ko at kumuha ako ng betadine para linisin ang sugat niya.
"Aray," mahinang sabi niya ng lapatan ko ang sugat niya.
"Tiis lang para malinis," ani ko rito at napapikit na naman siya ng pahiran ko ang sugat niya. He bit his lips just to endure the pain. Kaya hinipan ko para kahit papaano ay maibsan ang sakit.
Napamulat siya ng mata at napatingin sa akin. Agad rin siyang umiwas ng tingin.
"What happened Ely?" tanong ko sa kanya pero hindi siya nag-salita. Hindi siya umimik at nilibot ang paninging sa kung saan-saan.
It looks like he didn't want to talk what happened to him kaya hinayaan ko na lang na gamutin ang sugat niya. I don't want to invade his personal issues.
"Tapos na," ani ko rito matapos takpan ang huling sugat niya.
"Thank you. Aalis din ako mamaya," wika niya but I disagree. It's better if he sleep here.
"Dito ka na matulog," it was not a suggestion but an order.
"Sure ka?" nag-aalinlangang tanong nito sa akin.
"Yes, besides mag-isa lang ako rito," ani ko habang nililigpit ang mga ginamit ko
"Hin-" aayaw pa sana siya pero pinutol ko na.
"You stay here Ely. End of discussion," natahimik na lang siya at tumango. Eksaktong kumulo na rin ang tubig at hinayaan si Ely. Nagtimpla lang ako ng kape at binigay sa kanya. While looking at him, I realize that I didn't completely know him. Ely is mystery to me. I want to know him. There this urge inside of me that I want to know his story.
What kind of story that he have?